Kinderen
alle pijlers
Slaapstoornis, wat nu?
maandag 30 april 2007 om 12:37
Hoi allemaal,
Ik heb hier wel eens eerder bovenstaand probleem besproken, toen in een beetje andere vorm dan nu, maar dat heeft me toen best geholpen/kracht gegeven om slapeloze nachten vol te houden en ook nu ben ik vrij wanhopig op zoek naar een oplossing dus ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft en ons kan helpen aan een gouden tip.
In he kort; ons dochtertje van nu 2 jaar en 3 maanden lijkt geen slaap nodig te hebben. Ze is al tijden iedere nacht een paar uur (3-5 uur per nacht) wakker en houdt ons ook wakker, ook al maakt ze niet overdreven veel lawaai en ze huilt ook niet.
Ze komt iedere nacht zo'n 40x uit haar bed gewoon om te kijken of wij in ons bed liggen. Daarbij praat ze wel tegen ons, maar soms ligt ze gewoon te kletsen in bed of soms wat te piepen, Ik heb het gevoel dat we nu echt alles hebben geprobeerd. We zij zelfs via consultatiebureau, naar de dokter, naar een kinderarts en vervolgens naar een psycholoog doorverwezen. Ze heeft medicijnen (melatonine) gekregen om weer in slaap te vallen, maar dat waren maar 10 stuks en ik ben er nogal huiverig voor een kindje van twee slaappillen te geven, ze hielpen trouwens ook niet erg.
Ze is er inmiddels helemaal aan gewend wakker te worden en te blijven s nachts en wij moeten een manier vinden dat patroon te doorbreken. Maarhoe??? Als ze nou nog huilde, zou je haar kunnen laten huilen, maar dat doet ze niet. Haar continue terug in bed leggen houdt zij uren vol en ik wordt daar na twee uur nogal boos van. Haar compleet negeren lijkt ook niet te helpen want dan krijgt ze volgens mij ook niet de boodschap dat ze moet slapen en brengt ze halve nachten spelend door.
Ik ben zo'n 6 maanden zwanger en maak me zorgen om het welzijn van de baby, en zie er tegenop hoe dat straks is.. met twee kinden die s nachts wakker zijn.
De dokter noemde het een slaapstoornis en gaf aan dat we haar in het ziekhuis konden laten slapen., een nacht of meerdere. Nu is het alleen zo dat als ze uit logeren is geweest het nog erger is, omdat ze dan continue komt kijken of papa en mama er nog wel zijn.
Heb zelf het gevoel dat het iets met verlatingsangst te maken heeft, alhoewel daar overdag niets van te merken is. Als wij bijvoorbeeld onze slaapkamerdeur op slot doen raakt ze VOLLEDIg in paniek.
Anyway, voor het een al te lang verhaal wordt... ik denk dat ik nu wel een aardig beeld heb geschetst en ik weet het gewoon niet meer. Kan me alleen niet voorstellen dat wij de enigen zijn, dus vandaar dit berichtje.
Is er iemand die dit herkent en hoe is dat opgelost??
Ik hoop dat er iemand is die hier ook ervaring mee heeft, en anders was het op zich al prettig om even mijn hart te luchten...
Groetjes, D
Ik heb hier wel eens eerder bovenstaand probleem besproken, toen in een beetje andere vorm dan nu, maar dat heeft me toen best geholpen/kracht gegeven om slapeloze nachten vol te houden en ook nu ben ik vrij wanhopig op zoek naar een oplossing dus ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft en ons kan helpen aan een gouden tip.
In he kort; ons dochtertje van nu 2 jaar en 3 maanden lijkt geen slaap nodig te hebben. Ze is al tijden iedere nacht een paar uur (3-5 uur per nacht) wakker en houdt ons ook wakker, ook al maakt ze niet overdreven veel lawaai en ze huilt ook niet.
Ze komt iedere nacht zo'n 40x uit haar bed gewoon om te kijken of wij in ons bed liggen. Daarbij praat ze wel tegen ons, maar soms ligt ze gewoon te kletsen in bed of soms wat te piepen, Ik heb het gevoel dat we nu echt alles hebben geprobeerd. We zij zelfs via consultatiebureau, naar de dokter, naar een kinderarts en vervolgens naar een psycholoog doorverwezen. Ze heeft medicijnen (melatonine) gekregen om weer in slaap te vallen, maar dat waren maar 10 stuks en ik ben er nogal huiverig voor een kindje van twee slaappillen te geven, ze hielpen trouwens ook niet erg.
Ze is er inmiddels helemaal aan gewend wakker te worden en te blijven s nachts en wij moeten een manier vinden dat patroon te doorbreken. Maarhoe??? Als ze nou nog huilde, zou je haar kunnen laten huilen, maar dat doet ze niet. Haar continue terug in bed leggen houdt zij uren vol en ik wordt daar na twee uur nogal boos van. Haar compleet negeren lijkt ook niet te helpen want dan krijgt ze volgens mij ook niet de boodschap dat ze moet slapen en brengt ze halve nachten spelend door.
Ik ben zo'n 6 maanden zwanger en maak me zorgen om het welzijn van de baby, en zie er tegenop hoe dat straks is.. met twee kinden die s nachts wakker zijn.
De dokter noemde het een slaapstoornis en gaf aan dat we haar in het ziekhuis konden laten slapen., een nacht of meerdere. Nu is het alleen zo dat als ze uit logeren is geweest het nog erger is, omdat ze dan continue komt kijken of papa en mama er nog wel zijn.
Heb zelf het gevoel dat het iets met verlatingsangst te maken heeft, alhoewel daar overdag niets van te merken is. Als wij bijvoorbeeld onze slaapkamerdeur op slot doen raakt ze VOLLEDIg in paniek.
Anyway, voor het een al te lang verhaal wordt... ik denk dat ik nu wel een aardig beeld heb geschetst en ik weet het gewoon niet meer. Kan me alleen niet voorstellen dat wij de enigen zijn, dus vandaar dit berichtje.
Is er iemand die dit herkent en hoe is dat opgelost??
Ik hoop dat er iemand is die hier ook ervaring mee heeft, en anders was het op zich al prettig om even mijn hart te luchten...
Groetjes, D
maandag 30 april 2007 om 20:59
Och wat een ellende. Ik heb geen gouden tip voor je. Het enige wat ik kan bedenken is haar bij jullie op de kamer laten slapen. Wel in een eigen bed. En wellicht is het een idee haar weer in een ledikant te leggen, zodat ze niet zlef uit bed kan komen? En dan bij jullie op de kamer. Nachtlampje erbij en dan ziet ze dat jullie er nog zijn en kan ze wellicht wel verder slapen?
Sterkte!
Sterkte!
maandag 30 april 2007 om 21:25
Ha December,
Ik zou willen dat ik de oplossing had voor je. Mens, wat een narigheid, zo weinig slaap met een tweede op komst. Ben zelf ook zwanger van de tweede, dus ik weet wel hoe vermoeiend het kan zijn en ik heb wél een goede slaper in een bedje liggen. Leef dus erg met je mee.
Het enige wat ik weet, is dat er wel een slaapkliniek bestaat, waar ze gespecialiseerd zijn in slaapproblemen. Weet alleen verder niet waar die zit (categorie klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt ;) sorry).
Misschien kun je je ernaartoe laten verwijzen?
Ik gun je een oplossing, en lekker slapend kroost!
Sterkte, Kinke
Ik zou willen dat ik de oplossing had voor je. Mens, wat een narigheid, zo weinig slaap met een tweede op komst. Ben zelf ook zwanger van de tweede, dus ik weet wel hoe vermoeiend het kan zijn en ik heb wél een goede slaper in een bedje liggen. Leef dus erg met je mee.
Het enige wat ik weet, is dat er wel een slaapkliniek bestaat, waar ze gespecialiseerd zijn in slaapproblemen. Weet alleen verder niet waar die zit (categorie klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt ;) sorry).
Misschien kun je je ernaartoe laten verwijzen?
Ik gun je een oplossing, en lekker slapend kroost!
Sterkte, Kinke
maandag 30 april 2007 om 21:41
Wat afschuwelijk voor jullie! Hoe houden jullie het vol! Wij hebben ook slaapproblemen met mijn oudste zoontje gehad (maar absoluut niet zo heftig als jij beschrijft!) Wat ik op een gegeven moment heb gedaan was een bed naast zijn ledikantje zetten en bij de eerste kik 's avonds ging ik naast hem liggen en zei wel twintig keer per nacht: Ga maar weer lekker slapen ik ben er! Het heeft een half jaar geduurd. Maar het tijdstip dat ik naar hem toe moest werd steeds later tot het opeens over was. Ook bleef ik bij hem als hij in slaap moest vallen. Het heeft heel wat tijd en energie gekost maar hij slaapt nu al drie jaar heel erg goed. Ik hoop zo dat dit misschien een oplossing voor jullie probleem kan zijn! Heel veel sterkte!!!!!!!!!
maandag 30 april 2007 om 22:02
Kinke bedoelt misschien Kempenhaeghe? Is bij Eindhoven, zie hier. Het is een centrum dat gespecialiseerd is in epilepsie en slaap-waakstoornissen. Ik denk wel dat je doorverwezen moet worden.
Ik wens je heel veel sterkte met deze ellendige situatie.
Ik wens je heel veel sterkte met deze ellendige situatie.
dinsdag 1 mei 2007 om 10:37