Kinderen
alle pijlers
Slaapwandelen en angst bij zoon 7
maandag 31 januari 2022 om 20:55
Hi iedereen,
Graag zou ik wat tips, adviezen krijgen maar ook misschien wel willen weten of er meerdere zijn die dit mee maken.
Mijn zoon van 7 heeft eigenlijk sinds een jaar of 3 last van zogenoemde “night terrors”. Of het dat echt is weet ik niet eens zeker.
Dat is het enige wat ik kan zelf kan vinden op internet dat een beetje overeenkomt met wat hij doet..
Een voorbeeld hoe dit dan eruit ziet:
Zoon gaat vaak slapen tussen 19:15 en 20:00u.
Na ongeveer 1,5 / 2 uur begint hij heel hard te schreeuwen “maaaam!!! Mamaaaa!!!”. Dit geschreeuw is dan vooral een angst en paniek schreeuw. “Help me mamaa!!!”.
Tegen de tijd dat ik naar boven ben gestormd zit hij (vaak) recht op in bed, heftig aan het huilen ogen wijd open, het lijkt alsof hij klaar wakker is. Maar dat is dus nooit zo.
Als ik hem aanraak of tegen hem praat wordt hij nog angstiger. Hij schrikt of deinst weg, alsof hij niet wakker kán worden, maar wel wil. Hij herhaalt dan ook continue dezelfde handeling, hij wrijft heel hard met zijn hand over zijn neus(alsof je verkouden bent en een snotneus hebt)
Er zijn soms ook avonden dat hij ineens in de woonkamer staat, of in de gang.
Dan lijkt het dus weer alsof hij gewoon wakker is, maar hij praat niet terug en is dus echt nog gewoon aan het “slapen”. Ogen wederom wijd open.
Ik heb eindeloos gezocht op internet wat dit nu kan zijn, maar bovenal wat ik kan doen als dit gebeurd en hoe ik het misschien kan voorkomen.
Merk dat mijn zoon na dit soort avonden, de volgende dag meer vermoeid is.
Het is ook vrij vermoeiend. Voor het hele gezin eigenlijk, want ik ben hier dan zo’n beetje heel de avond mee bezig.
Ik zoek eigenlijk met dit bericht vooral mensen die hetzelfde meemaken met hun kinderen, of die het misschien zelf meemaken of meegemaakt hebben.
En die me wat tips of adviezen zouden kunnen geven.
Sorry, het is een beetje een lang verhaal geworden, maar ik zou zo graag iemand spreken die dit ook meemaakt.
Graag zou ik wat tips, adviezen krijgen maar ook misschien wel willen weten of er meerdere zijn die dit mee maken.
Mijn zoon van 7 heeft eigenlijk sinds een jaar of 3 last van zogenoemde “night terrors”. Of het dat echt is weet ik niet eens zeker.
Dat is het enige wat ik kan zelf kan vinden op internet dat een beetje overeenkomt met wat hij doet..
Een voorbeeld hoe dit dan eruit ziet:
Zoon gaat vaak slapen tussen 19:15 en 20:00u.
Na ongeveer 1,5 / 2 uur begint hij heel hard te schreeuwen “maaaam!!! Mamaaaa!!!”. Dit geschreeuw is dan vooral een angst en paniek schreeuw. “Help me mamaa!!!”.
Tegen de tijd dat ik naar boven ben gestormd zit hij (vaak) recht op in bed, heftig aan het huilen ogen wijd open, het lijkt alsof hij klaar wakker is. Maar dat is dus nooit zo.
Als ik hem aanraak of tegen hem praat wordt hij nog angstiger. Hij schrikt of deinst weg, alsof hij niet wakker kán worden, maar wel wil. Hij herhaalt dan ook continue dezelfde handeling, hij wrijft heel hard met zijn hand over zijn neus(alsof je verkouden bent en een snotneus hebt)
Er zijn soms ook avonden dat hij ineens in de woonkamer staat, of in de gang.
Dan lijkt het dus weer alsof hij gewoon wakker is, maar hij praat niet terug en is dus echt nog gewoon aan het “slapen”. Ogen wederom wijd open.
Ik heb eindeloos gezocht op internet wat dit nu kan zijn, maar bovenal wat ik kan doen als dit gebeurd en hoe ik het misschien kan voorkomen.
Merk dat mijn zoon na dit soort avonden, de volgende dag meer vermoeid is.
Het is ook vrij vermoeiend. Voor het hele gezin eigenlijk, want ik ben hier dan zo’n beetje heel de avond mee bezig.
Ik zoek eigenlijk met dit bericht vooral mensen die hetzelfde meemaken met hun kinderen, of die het misschien zelf meemaken of meegemaakt hebben.
En die me wat tips of adviezen zouden kunnen geven.
Sorry, het is een beetje een lang verhaal geworden, maar ik zou zo graag iemand spreken die dit ook meemaakt.
maandag 31 januari 2022 om 21:02
maandag 31 januari 2022 om 21:03
Onze kleuter heeft als peuter periode nightterrors gehad. Je moet ze dan juist niet wakker maken, hoe lastig ook. Het wordt hier getriggerd door overprikkeling. Te drukke dag is gegarandeerde onrustige nacht.
Ik zou beginnen met inzetten op ontprikkelen voor bedtijd. Op internet genoeg manieren te vinden.
Ik zou beginnen met inzetten op ontprikkelen voor bedtijd. Op internet genoeg manieren te vinden.
due-scimmie wijzigde dit bericht op 31-01-2022 21:17
0.49% gewijzigd
maandag 31 januari 2022 om 21:07
Due-scimmie schreef: ↑31-01-2022 21:03Onze kleuter heeft als peuter periode nightterrors gehad. Je moet ze dan juist niet wakker maken, hoe lastig ook. Het wordt hier getriggerd door overprikkeling. Te drukke dag is gegarandeerde onrustige nacht.
Ik zou beginnen met inzetten op ontwikkelen voor bedtijd. Op internet genoeg manieren te vinden.
Hier ben ik natuurlijk al mee bezig geweest, dat heb ik idd niet in mijn topic vermeld.
Ik maak hem vaak na 1,5 uur wakker, zodat het ritme van het slaapwandelen zogezegd “verbroken” wordt.
Maar na een paar dagen van “goed gaan” , begint het weer.
Ik probeer ook zeker overprikkeling te voorkomen. Mijn zoon was een huilbaby dus ik ben nog steeds erg van de ritme’s en de 3 Ren, ook bij mijn 2 andere kinderen.
Ik maak hem trouwens ook nooit wakker want ik heb door ervaring gemerkt dat hij daar nog angstiger van word.
Maar bedankt voor het meedenken, wordt zeer gewaardeerd
maandag 31 januari 2022 om 21:10
Bedankt voor het meedenken
Toevallig nadat ik dit topic heb geopend, ook direct tegen mijn man gezegd dat
Ik morgen de huisarts ga bellen.
Op eigen houtje lukt het niet meer.
Soms heb ik me weleens afgevraagd wat ze dan voor hem zouden kunnen betekenen en ben bang dat ze zeggen ja, dit overkomt alle kinderen wel eens.
Maar ik had inderdaad ook over slaappoli’s gelezen. Ik ga dat ook vermelden als ik met hem naar de huisarts kan. Thnks voor de reminder..
maandag 31 januari 2022 om 21:13
Na 3 jaar aanmodderen mag je hulp vragen.
Je hoeft het niet zelf op te lossen. Dit niet, niets niet. Daar is de zorg voor, dus gewoon gebruik van maken, akkoord?
Succes!
Je hoeft het niet zelf op te lossen. Dit niet, niets niet. Daar is de zorg voor, dus gewoon gebruik van maken, akkoord?
Succes!
doreia* wijzigde dit bericht op 31-01-2022 21:17
0.28% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 31 januari 2022 om 21:16
Als je hem wakker maakt, gebeurd het dan niet gewoon als hij slaapt 1,5 uur later opnieuw?Noboriy schreef: ↑31-01-2022 21:07Hier ben ik natuurlijk al mee bezig geweest, dat heb ik idd niet in mijn topic vermeld.
Ik maak hem vaak na 1,5 uur wakker, zodat het ritme van het slaapwandelen zogezegd “verbroken” wordt.
Maar na een paar dagen van “goed gaan” , begint het weer.
Ik probeer ook zeker overprikkeling te voorkomen. Mijn zoon was een huilbaby dus ik ben nog steeds erg van de ritme’s en de 3 Ren, ook bij mijn 2 andere kinderen.
Ik maak hem trouwens ook nooit wakker want ik heb door ervaring gemerkt dat hij daar nog angstiger van word.
Maar bedankt voor het meedenken, wordt zeer gewaardeerd
Ik bedoel meer ontprikkelen in de zin van even kleien/met zand spelen/ douchen met schuim oid voor bedtijd. Of meditatie/massage die trant.
Edit: in mijn eerdere post is ontprikkelen geautocorrect naar ontwikkelen.
maandag 31 januari 2022 om 21:17
Wat naar hè, TO!
Hier heel herkenbaar. De mijne is bijna 7.
Inderdaad eerst “zo” in slaap vallen en dan na 1/1,5 uur huilen, half praten, maar niet echt wakker zijn en ook niet kunnen communiceren.
Inmiddels is het hier stukken beter. Gebeurt voornamelijk wanneer kind overprikkeld is, het te warm heeft in bed of moet plassen.
Hier laat ik zoonlief na een drukke dag geen tv /iPad meer kijken voor het slapen gaan, zorg dat z’n kamer niet te warm is (en niet te warme nachtkleding) en als hij op deze manier “wakker” wordt, laat ik hem plassen en loop vervolgens mee naar zijn bed en ga bij hem liggen totdat hij weer rustig is.
Als het echt elke avond gebeurt, zou ik via de huisarts eens kijken bij een slaappoli.
Hier heel herkenbaar. De mijne is bijna 7.
Inderdaad eerst “zo” in slaap vallen en dan na 1/1,5 uur huilen, half praten, maar niet echt wakker zijn en ook niet kunnen communiceren.
Inmiddels is het hier stukken beter. Gebeurt voornamelijk wanneer kind overprikkeld is, het te warm heeft in bed of moet plassen.
Hier laat ik zoonlief na een drukke dag geen tv /iPad meer kijken voor het slapen gaan, zorg dat z’n kamer niet te warm is (en niet te warme nachtkleding) en als hij op deze manier “wakker” wordt, laat ik hem plassen en loop vervolgens mee naar zijn bed en ga bij hem liggen totdat hij weer rustig is.
Als het echt elke avond gebeurt, zou ik via de huisarts eens kijken bij een slaappoli.
maandag 31 januari 2022 om 21:18
maandag 31 januari 2022 om 21:24
maandag 31 januari 2022 om 21:27
Due-scimmie schreef: ↑31-01-2022 21:16Als je hem wakker maakt, gebeurd het dan niet gewoon als hij slaapt 1,5 uur later opnieuw?
Ik bedoel meer ontprikkelen in de zin van even kleien/met zand spelen/ douchen met schuim oid voor bedtijd. Of meditatie/massage die trant.
Edit: in mijn eerdere post is ontprikkelen geautocorrect naar ontwikkelen.
Nee, vaak gebeurd het dan niet opnieuw! Maarja, soms schiet het er bij in en dan vergeet ik het soms, eerlijk gezegd. En dan is het alweer te laat
Ja, meestal probeer ik wel echt een uur voor bedtijd , de tijd voor hem alleen te nemen. Dus een boekje samen lezen, samen een potje kaarten, of we tekenen samen. Maar ook hierbij lukt het simpelweg niet altijd, door werk of door zijn zusjes die ook weer aandacht vragen. Maar ik probeer het zeker wel te doen!
maandag 31 januari 2022 om 21:32
Echt super naar idd!!!Aardbeienslof1989 schreef: ↑31-01-2022 21:17Wat naar hè, TO!
Hier heel herkenbaar. De mijne is bijna 7.
Inderdaad eerst “zo” in slaap vallen en dan na 1/1,5 uur huilen, half praten, maar niet echt wakker zijn en ook niet kunnen communiceren.
Inmiddels is het hier stukken beter. Gebeurt voornamelijk wanneer kind overprikkeld is, het te warm heeft in bed of moet plassen.
Hier laat ik zoonlief na een drukke dag geen tv /iPad meer kijken voor het slapen gaan, zorg dat z’n kamer niet te warm is (en niet te warme nachtkleding) en als hij op deze manier “wakker” wordt, laat ik hem plassen en loop vervolgens mee naar zijn bed en ga bij hem liggen totdat hij weer rustig is.
Als het echt elke avond gebeurt, zou ik via de huisarts eens kijken bij een slaappoli.
Maar wat een herkenning in je eerste paar regels al! Idd, hij valt binnen 5 min in slaap, en dan na 1,5 begint het geouwe**** haha..
Maar goeie tips, ik zal daar eens op letten. Heb daar zelf nog niet aangedacht.
Ik laat hem altijd voordat hij zn bed in stapt plassen, hij trekt meestal zelf zn pyama uit in zijn slaap, verwarming staat nooit aan op onze slaapkamers…
Toch maar op alles even een dubbel check doen.
En ja, ik maak me soms ook schuldig aan even nog een half uurtje tv laten kijken zodat ik toch eveeennn snel de keuken kan schoonmaken na het koken of de was eveeennn kan opvouwen..
Thnks voor de tips , waardeer ik
maandag 31 januari 2022 om 21:32
Op twee manieren herkenbaar. Mijn peuter heeft het ook het eerste deel van avond/nacht. Aanraken is echt een no go, zachtjes sussen en naast hem gaan liggen werkt het beste. Hij is bijna 4. Tweede helft van de nacht (na half elf) gaat het prima. En hij heeft het niet van een vreemde. Ik had het als kind ook, maar ik slaapwandelde ook echt door het hele huis. Volgens mijn ouders werkte meepraten het beste en tegen mij zeggen dat ik gewoon weer naar bed kon gaan. Volgende dag wist ik van niets meer.
Ik praat nog steeds weleens in mijn slaap
Ik ga trouwens een verzwaringsdeken proberen voor mijn peuter, nog geen ervaring maar ik lees goeie verhalen..
Ik praat nog steeds weleens in mijn slaap
Ik ga trouwens een verzwaringsdeken proberen voor mijn peuter, nog geen ervaring maar ik lees goeie verhalen..
maandag 31 januari 2022 om 21:33
O, dat heb ik nog niet gelezen of gehoord.zusvanbroer schreef: ↑31-01-2022 21:18Ja zeer herkenbaar. Huisarts kon er niks mee. Het enige dat heeft geholpen is magnesium, hooggedoseerd. En ook dat is geen wondermiddel bij drukke dagen of periodes met slaapgebrek, want dan wordt het weer erger. Maar het is wel het enige dat verschil heeft gemaakt bij ons.
Zal me er eens in gaan verdiepen, thanks!
maandag 31 januari 2022 om 21:41
Eng hè, zo'n aanval.
Mijn zoon van 6 heeft dit ook al een paar jaar. Nachtangst noemen ze het. Komt omdat de hersenen deels nog niet goed gerijpt zijn.
Ons is verteld dat je er niet zoveel aan kan doen. Moeten ze overheen groeien. Het enige dat je kan doen is zorgen dat hij tijdens een aanval zichzelf geen kwaad kan doen.
Mijn zoon gaapt op een gegeven moment tijdens en dan kunnen we hem terugleggen in bed en slaapt hij verder.
Vooral positief opvoeden en zorgen dat hij overdag goed kan ontladen. Stress triggert hier een aanval.
Mijn zoon van 6 heeft dit ook al een paar jaar. Nachtangst noemen ze het. Komt omdat de hersenen deels nog niet goed gerijpt zijn.
Ons is verteld dat je er niet zoveel aan kan doen. Moeten ze overheen groeien. Het enige dat je kan doen is zorgen dat hij tijdens een aanval zichzelf geen kwaad kan doen.
Mijn zoon gaapt op een gegeven moment tijdens en dan kunnen we hem terugleggen in bed en slaapt hij verder.
Vooral positief opvoeden en zorgen dat hij overdag goed kan ontladen. Stress triggert hier een aanval.
maandag 31 januari 2022 om 21:42
Hihi, ja voor mijzelf ook deels herkenbaar hoor! Ik slaapwandelde wat af vroeger als ik mijn moeder moet geloven.Caramelfudge schreef: ↑31-01-2022 21:32Op twee manieren herkenbaar. Mijn peuter heeft het ook het eerste deel van avond/nacht. Aanraken is echt een no go, zachtjes sussen en naast hem gaan liggen werkt het beste. Hij is bijna 4. Tweede helft van de nacht (na half elf) gaat het prima. En hij heeft het niet van een vreemde. Ik had het als kind ook, maar ik slaapwandelde ook echt door het hele huis. Volgens mijn ouders werkte meepraten het beste en tegen mij zeggen dat ik gewoon weer naar bed kon gaan. Volgende dag wist ik van niets meer.
Ik praat nog steeds weleens in mijn slaap
Ik ga trouwens een verzwaringsdeken proberen voor mijn peuter, nog geen ervaring maar ik lees goeie verhalen..
Ze zei precies wat jij vertelt, gewoon mee praten en mee naar bed wandelen.
Mijn zoon weet overigens ook nooit niks meer van de nachten daarvoor.
Over het verzwaringsdeken, ik heb daar in mijn prive situatie geen ervaring mee. Maar ik werk op een gesloten afdeling voor mensen met een ggz achtergrond en dementie/alzheimer. Wij gebruiken dit soort dekens bij sommige clienten. Dit omdat het echt een geborgenheid kan geven, maar het word ook moeilijker om uit bed te stappen. Maar zoals ik al zei, ik weet niet wat de ervaring met kinderen is. Waarvoor wil jij het gebruiken?
maandag 31 januari 2022 om 21:48
Thanks Laviva!Laviva88 schreef: ↑31-01-2022 21:41Eng hè, zo'n aanval.
Mijn zoon van 6 heeft dit ook al een paar jaar. Nachtangst noemen ze het. Komt omdat de hersenen deels nog niet goed gerijpt zijn.
Ons is verteld dat je er niet zoveel aan kan doen. Moeten ze overheen groeien. Het enige dat je kan doen is zorgen dat hij tijdens een aanval zichzelf geen kwaad kan doen.
Mijn zoon gaapt op een gegeven moment tijdens en dan kunnen we hem terugleggen in bed en slaapt hij verder.
Vooral positief opvoeden en zorgen dat hij overdag goed kan ontladen. Stress triggert hier een aanval.
Vond het in het begin heel eng, wist niet wat me overkwam.
Ik dacht nog is dit een soort van slaapverlamming waar hij niet uit komt?
Maar hij herinnert zich echt noppes niks van alles.
Ik herken wat je zegt, over de stress. Daar zie ik ook zeker een patroon in, vooral als hij die dag nogal vaak op iets gewezen wordt dan is het idd savonds raak. Of iets spannends de volgende dag, dan ook.
Als hij de hele dag hier achter buiten met de buurtkinderen heeft gespeeld bijv,dan heeft hij het gek genoeg nooit savonds
maandag 31 januari 2022 om 21:49
Hier heeft een van de kinderen het ook gehad, Nachtangsten. De huisarts kon er niks mee, komt vaker voor op die leeftijd, gaat na paar jaar minderen en uiteindelijk over. Hij is nu 13 en als ik even terugdenk dan heeft hij het al zeker 4 a 5 jaar niet gehad.
Bij ons hielp het meestal om naast hem te zitten en dan vragen te gaan stellen: hoe heet de kat, welke kleur is de kat, wie is jouw favoriete paw patrol hondje, meestal kortte dit 'de aanval' in.
Bij ons hielp het meestal om naast hem te zitten en dan vragen te gaan stellen: hoe heet de kat, welke kleur is de kat, wie is jouw favoriete paw patrol hondje, meestal kortte dit 'de aanval' in.
maandag 31 januari 2022 om 21:56
Haha, dat is hier net zo. Maar als ze dan ruzie hebben gehad in het spel, dan kan dat wel weer aanval uitlokken.
Wij hebben die nachtangsten besproken met GGZ, maar die kunnen daar dus weinig mee.
maandag 31 januari 2022 om 22:04
Je omschrijving in de OP klinkt echt als nachtangst. Een van mijn kinderen had het ook, weliswaar niet dagelijks. En ineens was het over, van de een op de andere dag.
Ik weet niet echt of je er iets tegen kan doen. Volgens mij moeten ze er vooral overheen groeien.
Ik weet niet echt of je er iets tegen kan doen. Volgens mij moeten ze er vooral overheen groeien.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 31-01-2022 22:15
1.71% gewijzigd
maandag 31 januari 2022 om 22:05
Due-scimmie schreef: ↑31-01-2022 21:16Als je hem wakker maakt, gebeurd het dan niet gewoon als hij slaapt 1,5 uur later opnieuw?
Ik bedoel meer ontprikkelen in de zin van even kleien/met zand spelen/ douchen met schuim oid voor bedtijd. Of meditatie/massage die trant.
Edit: in mijn eerdere post is ontprikkelen geautocorrect naar ontwikkelen.
Voor sommige kinderen werkt dat juist heel prikkelend. Zand, douchen en schuim werkte hier voor één kind zo prikkelend dat ze daar juist heel druk van werd. Speciaal voor haar hebben we een van de twee douchekoppen vervangen door alleen een perlator, kon ze gewoon onder een recht straaltje 'douchen'.
maandag 31 januari 2022 om 22:15
Hier ook twee slaapwandelende kinderen. Eentje was vaak in paniek omdat hij iets kwijt was/niet kon vinden. Door te zeggen dat ik wist waar het was en met hem mee te lopen ging hij vaak geruisloos verder met slapen.
Gebeurde meestal in de avond als wij nog wakker/op waren. Dingen die hij niet kon vinden waren: zijn bed, zijn slaapkamer, de wc, zijn pyjama (die hij dan ook had uitgetrokken) zijn knuffel, zijn dekbed. Altijd makkelijk op te lossen.
Gebeurde meestal in de avond als wij nog wakker/op waren. Dingen die hij niet kon vinden waren: zijn bed, zijn slaapkamer, de wc, zijn pyjama (die hij dan ook had uitgetrokken) zijn knuffel, zijn dekbed. Altijd makkelijk op te lossen.
maandag 31 januari 2022 om 22:22
Onze zoon heeft dat ook een periode gehad en het is vanzelf over gegaan. Wat bij hem hielp was naast hem zitten en benoemen waar hij was. Bv lieve <naam>, je bent thuis in je kamer en ligt/zit in je bed, ik ben bij je, voel je je deken, je <naam knuffel> ligt bij je, die geef ik nu aan je, pak maar vast (soms sloeg hij die weg, en dan ging ik weer verder), je zit in bed, naast je bed staat de stoel, etc. En als hij dan wat rustiger leek te zijn, ga maar liggen in je bed, ga maar lekker slapen.
Dus heel concreet benoemen in het hier en nu hielp hem om minder angstig te worden.
Misschien heb je hier wat aan. Ik vond het altijd naar om hem zo te zien en we hebben ook veel andere dingen geprobeerd die het alleen maar erger maakten bij hem (uit bed halen, wakker proberen te maken, vragen stellen, hem vastpakken om te troosten). Wat voor het ene kind werkt, hoeft natuurlijk niet voor het andere kind te werken.
Voor hem werkte schommelen voor het slapengaan/bij onrust/spanning/drukte heel goed. Bij mijn nichtje werkte trampolinespringen ook goed.
Dus heel concreet benoemen in het hier en nu hielp hem om minder angstig te worden.
Misschien heb je hier wat aan. Ik vond het altijd naar om hem zo te zien en we hebben ook veel andere dingen geprobeerd die het alleen maar erger maakten bij hem (uit bed halen, wakker proberen te maken, vragen stellen, hem vastpakken om te troosten). Wat voor het ene kind werkt, hoeft natuurlijk niet voor het andere kind te werken.
Voor hem werkte schommelen voor het slapengaan/bij onrust/spanning/drukte heel goed. Bij mijn nichtje werkte trampolinespringen ook goed.
maandag 31 januari 2022 om 22:22
Mijn zoon heeft dit heel erg gehad tussen zijn 2e en 4e jaar. Huilbaby geweest en altijd heel erg schrikkerig geweest. (Moro-reflex) Hiervoor heeft hij hulp gehad bij een Osteopaat.
Hierin kwamen wij erachter dat de prikkelverwerking bij onze zoon niet verliep, zoals hij wel hoort te zijn. Nu door behandelingen hij veel rustiger is en goed om kan gaan met drukke dagen en al een jaar geen nachtangsten meer heeft.
Hierin kwamen wij erachter dat de prikkelverwerking bij onze zoon niet verliep, zoals hij wel hoort te zijn. Nu door behandelingen hij veel rustiger is en goed om kan gaan met drukke dagen en al een jaar geen nachtangsten meer heeft.
