Kinderen
alle pijlers
Slaapwandelen en angst bij zoon 7
maandag 31 januari 2022 om 20:55
Hi iedereen,
Graag zou ik wat tips, adviezen krijgen maar ook misschien wel willen weten of er meerdere zijn die dit mee maken.
Mijn zoon van 7 heeft eigenlijk sinds een jaar of 3 last van zogenoemde “night terrors”. Of het dat echt is weet ik niet eens zeker.
Dat is het enige wat ik kan zelf kan vinden op internet dat een beetje overeenkomt met wat hij doet..
Een voorbeeld hoe dit dan eruit ziet:
Zoon gaat vaak slapen tussen 19:15 en 20:00u.
Na ongeveer 1,5 / 2 uur begint hij heel hard te schreeuwen “maaaam!!! Mamaaaa!!!”. Dit geschreeuw is dan vooral een angst en paniek schreeuw. “Help me mamaa!!!”.
Tegen de tijd dat ik naar boven ben gestormd zit hij (vaak) recht op in bed, heftig aan het huilen ogen wijd open, het lijkt alsof hij klaar wakker is. Maar dat is dus nooit zo.
Als ik hem aanraak of tegen hem praat wordt hij nog angstiger. Hij schrikt of deinst weg, alsof hij niet wakker kán worden, maar wel wil. Hij herhaalt dan ook continue dezelfde handeling, hij wrijft heel hard met zijn hand over zijn neus(alsof je verkouden bent en een snotneus hebt)
Er zijn soms ook avonden dat hij ineens in de woonkamer staat, of in de gang.
Dan lijkt het dus weer alsof hij gewoon wakker is, maar hij praat niet terug en is dus echt nog gewoon aan het “slapen”. Ogen wederom wijd open.
Ik heb eindeloos gezocht op internet wat dit nu kan zijn, maar bovenal wat ik kan doen als dit gebeurd en hoe ik het misschien kan voorkomen.
Merk dat mijn zoon na dit soort avonden, de volgende dag meer vermoeid is.
Het is ook vrij vermoeiend. Voor het hele gezin eigenlijk, want ik ben hier dan zo’n beetje heel de avond mee bezig.
Ik zoek eigenlijk met dit bericht vooral mensen die hetzelfde meemaken met hun kinderen, of die het misschien zelf meemaken of meegemaakt hebben.
En die me wat tips of adviezen zouden kunnen geven.
Sorry, het is een beetje een lang verhaal geworden, maar ik zou zo graag iemand spreken die dit ook meemaakt.
Graag zou ik wat tips, adviezen krijgen maar ook misschien wel willen weten of er meerdere zijn die dit mee maken.
Mijn zoon van 7 heeft eigenlijk sinds een jaar of 3 last van zogenoemde “night terrors”. Of het dat echt is weet ik niet eens zeker.
Dat is het enige wat ik kan zelf kan vinden op internet dat een beetje overeenkomt met wat hij doet..
Een voorbeeld hoe dit dan eruit ziet:
Zoon gaat vaak slapen tussen 19:15 en 20:00u.
Na ongeveer 1,5 / 2 uur begint hij heel hard te schreeuwen “maaaam!!! Mamaaaa!!!”. Dit geschreeuw is dan vooral een angst en paniek schreeuw. “Help me mamaa!!!”.
Tegen de tijd dat ik naar boven ben gestormd zit hij (vaak) recht op in bed, heftig aan het huilen ogen wijd open, het lijkt alsof hij klaar wakker is. Maar dat is dus nooit zo.
Als ik hem aanraak of tegen hem praat wordt hij nog angstiger. Hij schrikt of deinst weg, alsof hij niet wakker kán worden, maar wel wil. Hij herhaalt dan ook continue dezelfde handeling, hij wrijft heel hard met zijn hand over zijn neus(alsof je verkouden bent en een snotneus hebt)
Er zijn soms ook avonden dat hij ineens in de woonkamer staat, of in de gang.
Dan lijkt het dus weer alsof hij gewoon wakker is, maar hij praat niet terug en is dus echt nog gewoon aan het “slapen”. Ogen wederom wijd open.
Ik heb eindeloos gezocht op internet wat dit nu kan zijn, maar bovenal wat ik kan doen als dit gebeurd en hoe ik het misschien kan voorkomen.
Merk dat mijn zoon na dit soort avonden, de volgende dag meer vermoeid is.
Het is ook vrij vermoeiend. Voor het hele gezin eigenlijk, want ik ben hier dan zo’n beetje heel de avond mee bezig.
Ik zoek eigenlijk met dit bericht vooral mensen die hetzelfde meemaken met hun kinderen, of die het misschien zelf meemaken of meegemaakt hebben.
En die me wat tips of adviezen zouden kunnen geven.
Sorry, het is een beetje een lang verhaal geworden, maar ik zou zo graag iemand spreken die dit ook meemaakt.
maandag 31 januari 2022 om 22:24
Hier ook een kind van ongeveer dezelfde leeftijd die nog dezelfde uitingen in zijn slaap heeft. Gelukkig niet meer zo extreem als een aantal jaar terug.
Wat je zeker kan/mag doen is hulp vragen, bij bijv. een slaappoli/expertise centrum kunnen ze je helpen met de waak- slaaphygiëne.
Van de kleine dingen als niet te vel licht op zijn kamer ivm afbraak melatonine en afbouw van wanneer nog energie kwijt, wanneer rust en wat is nou echt ontprikkelen etc.
En inderdaad goed om te beseffen dat ze er zelf echt helemaal niks van mee krijgen.
Gelukkig werkt hier heel rustig terug leggen, kalmerende woorden dat ik er ben en van hem hou inmiddels wel. Zonder licht.
Maar het is aanvoelen. Want in extreme nachtangst kan elke prikkel: licht, geluid, aanraking triggeren en het dus erger maken waardoor het langer duurt.
Het kan dus ook zijn dat alleen met rust laten werkt, alleen zorgen voor een veilige omgeving.
Deze slaapproblemen zijn helaas ook gewoon lastig te doorbreken; door vermoeidheid krijgen ze er last van, maar door een slechte nachtrust raak je vermoeid.
Vooral hopen dat hij er snel overheen groeit. Maar het kan ook zijn dat hij er altijd in min of meerdere maten last van zal houden.
Wat je zeker kan/mag doen is hulp vragen, bij bijv. een slaappoli/expertise centrum kunnen ze je helpen met de waak- slaaphygiëne.
Van de kleine dingen als niet te vel licht op zijn kamer ivm afbraak melatonine en afbouw van wanneer nog energie kwijt, wanneer rust en wat is nou echt ontprikkelen etc.
En inderdaad goed om te beseffen dat ze er zelf echt helemaal niks van mee krijgen.
Gelukkig werkt hier heel rustig terug leggen, kalmerende woorden dat ik er ben en van hem hou inmiddels wel. Zonder licht.
Maar het is aanvoelen. Want in extreme nachtangst kan elke prikkel: licht, geluid, aanraking triggeren en het dus erger maken waardoor het langer duurt.
Het kan dus ook zijn dat alleen met rust laten werkt, alleen zorgen voor een veilige omgeving.
Deze slaapproblemen zijn helaas ook gewoon lastig te doorbreken; door vermoeidheid krijgen ze er last van, maar door een slechte nachtrust raak je vermoeid.
Vooral hopen dat hij er snel overheen groeit. Maar het kan ook zijn dat hij er altijd in min of meerdere maten last van zal houden.
maandag 31 januari 2022 om 22:25
Ik heb het zelf als mijn kamer te donker is. Ik raak dan blijkbaar gedesoriënteerd en word ik getriggerd. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jullie ook zo is, maar mocht zijn kamer heel donker zijn, zou je een klein lampje kunnen proberen. Ik heb zo'n ding dat zwak schijnsel geeft en dat je in het stopcontact kunt doen.
maandag 31 januari 2022 om 22:42
Ik zou inderdaad met hem naar een slaappoli gaan, daar zijn ze voor. Ga niet zomaar zelf wat aanrommelen met magnesium, ook dat kan problemen veroorzaken als je langere tijd teveel inneemt.
En zorg dat hij niet zomaar de ramen of buitendeuren open krijgt voordat hij al slaapwandelend naar beneden valt of zonder pyjama de straat op gaat.
En zorg dat hij niet zomaar de ramen of buitendeuren open krijgt voordat hij al slaapwandelend naar beneden valt of zonder pyjama de straat op gaat.
maandag 31 januari 2022 om 22:48
Nee, zou ik zelf ook niet zo snel doen.huisduif schreef: ↑31-01-2022 22:42Ik zou inderdaad met hem naar een slaappoli gaan, daar zijn ze voor. Ga niet zomaar zelf wat aanrommelen met magnesium, ook dat kan problemen veroorzaken als je langere tijd teveel inneemt.
En zorg dat hij niet zomaar de ramen of buitendeuren open krijgt voordat hij al slaapwandelend naar beneden valt of zonder pyjama de straat op gaat.
Ik heb trouwens heel vaak angstige gedachtes bij zijn slaapkamer raam, dus die check ik altijd nog voordat hij zn bed in kruipt. Traphekje staat altijd op een kiertje, zodat ik hoor als hij er “tegenaan loopt”, voordeur zit vanzelfsprekend opslot, zo ook de achterdeur.
Poh, geen wonder dat mijn hoofd ook altijd overuren draait hahaha
maandag 31 januari 2022 om 22:50
Bedankt voor je reactie barbabella!XBarbabella schreef: ↑31-01-2022 22:24Hier ook een kind van ongeveer dezelfde leeftijd die nog dezelfde uitingen in zijn slaap heeft. Gelukkig niet meer zo extreem als een aantal jaar terug.
Wat je zeker kan/mag doen is hulp vragen, bij bijv. een slaappoli/expertise centrum kunnen ze je helpen met de waak- slaaphygiëne.
Van de kleine dingen als niet te vel licht op zijn kamer ivm afbraak melatonine en afbouw van wanneer nog energie kwijt, wanneer rust en wat is nou echt ontprikkelen etc.
En inderdaad goed om te beseffen dat ze er zelf echt helemaal niks van mee krijgen.
Gelukkig werkt hier heel rustig terug leggen, kalmerende woorden dat ik er ben en van hem hou inmiddels wel. Zonder licht.
Maar het is aanvoelen. Want in extreme nachtangst kan elke prikkel: licht, geluid, aanraking triggeren en het dus erger maken waardoor het langer duurt.
Het kan dus ook zijn dat alleen met rust laten werkt, alleen zorgen voor een veilige omgeving.
Deze slaapproblemen zijn helaas ook gewoon lastig te doorbreken; door vermoeidheid krijgen ze er last van, maar door een slechte nachtrust raak je vermoeid.
Vooral hopen dat hij er snel overheen groeit. Maar het kan ook zijn dat hij er altijd in min of meerdere maten last van zal houden.
Denk dat ik idd maar eens info gaan inwinnen bij zo’n slaap poli.
Dat zal nooit kwaad kunnen.
Ik heb gemerkt dat bij mijn zoon het beste werkt als ik hem gewoon met rust laat in zo’n “bui”. Maar ik blijf er wel bij.
maandag 31 januari 2022 om 22:51
Thnks voor je reactie Haakje!Haakje schreef: ↑31-01-2022 22:25Ik heb het zelf als mijn kamer te donker is. Ik raak dan blijkbaar gedesoriënteerd en word ik getriggerd. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jullie ook zo is, maar mocht zijn kamer heel donker zijn, zou je een klein lampje kunnen proberen. Ik heb zo'n ding dat zwak schijnsel geeft en dat je in het stopcontact kunt doen.
Ik heb een philips ambilight op zijn kamer staan. Helemaal in de hoek.
Meestal zet ik het oranje licht aan. Die is aangenaam.
Hij heeft hem zelf een aantal keer op rood gezet en heeeeel toevallig die keren ging hij ook lopen spoken.
maandag 31 januari 2022 om 22:52
Ja dat is dus een beetje waar ik bang voor ben, en misschien ook de reden waarom ik de huisarts nog niet heb gebeld.
Bang dat ze er vrij weinig mee kunnen.
maandag 31 januari 2022 om 22:53
Ik noemde dit angstdromen. Vooral de oudste had dit heel erg. Meestal na een uurtje slapen, dan zat ie in zijn diepe slaap werd hij in volledige paniek 'wakker'.
Erg lastig. Soms kon ik met vashouden hem rustig krijgen maar meestal duwde hij me weg. Ik ging dan maar rustig bij m zitten, met zachte stem wat zingen of een verhaaltje vertellen. Meestal na een kwartiertje viel hij weer in slaap. Om vervolgens, steevast, een half uur later weer gillend wakker. Weer het ritueel herhalen en dan sliep ie meestal de hele nacht verder.
Hij is er overheen gegroeid, ik denk vanaf 8-9 jaar niet meer gehad.
Ik herken de verhalen van overprikkeld zijn. Rondom verjaardag, sinterklaas, vakantie(niet op vakantie gek genoeg, pas als we 'veilig' thuis waren) was het veel erger.
Verder geen tips voor je, ik snap je angst en uitputting...
Erg lastig. Soms kon ik met vashouden hem rustig krijgen maar meestal duwde hij me weg. Ik ging dan maar rustig bij m zitten, met zachte stem wat zingen of een verhaaltje vertellen. Meestal na een kwartiertje viel hij weer in slaap. Om vervolgens, steevast, een half uur later weer gillend wakker. Weer het ritueel herhalen en dan sliep ie meestal de hele nacht verder.
Hij is er overheen gegroeid, ik denk vanaf 8-9 jaar niet meer gehad.
Ik herken de verhalen van overprikkeld zijn. Rondom verjaardag, sinterklaas, vakantie(niet op vakantie gek genoeg, pas als we 'veilig' thuis waren) was het veel erger.
Verder geen tips voor je, ik snap je angst en uitputting...
maandag 31 januari 2022 om 22:54
Wat fijn dat het bij jullie over is!sassie24 schreef: ↑31-01-2022 21:49Hier heeft een van de kinderen het ook gehad, Nachtangsten. De huisarts kon er niks mee, komt vaker voor op die leeftijd, gaat na paar jaar minderen en uiteindelijk over. Hij is nu 13 en als ik even terugdenk dan heeft hij het al zeker 4 a 5 jaar niet gehad.
Bij ons hielp het meestal om naast hem te zitten en dan vragen te gaan stellen: hoe heet de kat, welke kleur is de kat, wie is jouw favoriete paw patrol hondje, meestal kortte dit 'de aanval' in.
Ik hoop dat dat voor mijn zoon ook snel is!
Vragen stellen heb ik ook al geprobeerd, helaas werkt dit averechts en wordt hij er nog onrustiger van..
maandag 31 januari 2022 om 22:56
Wat fijn dat het voor jullie makkelijk is op te lossen.Andersom schreef: ↑31-01-2022 22:15Hier ook twee slaapwandelende kinderen. Eentje was vaak in paniek omdat hij iets kwijt was/niet kon vinden. Door te zeggen dat ik wist waar het was en met hem mee te lopen ging hij vaak geruisloos verder met slapen.
Gebeurde meestal in de avond als wij nog wakker/op waren. Dingen die hij niet kon vinden waren: zijn bed, zijn slaapkamer, de wc, zijn pyjama (die hij dan ook had uitgetrokken) zijn knuffel, zijn dekbed. Altijd makkelijk op te lossen.
Ik had dat wat jij beschrijft van jou kinderen, vroeger zelf volgens mijn moeder.
Dan praatte ze mee en was ik zo weer vertrokken naar bed haha.
maandag 31 januari 2022 om 22:58
Bedankt voor je reactie RozeDekenRozeDeken schreef: ↑31-01-2022 22:22Onze zoon heeft dat ook een periode gehad en het is vanzelf over gegaan. Wat bij hem hielp was naast hem zitten en benoemen waar hij was. Bv lieve <naam>, je bent thuis in je kamer en ligt/zit in je bed, ik ben bij je, voel je je deken, je <naam knuffel> ligt bij je, die geef ik nu aan je, pak maar vast (soms sloeg hij die weg, en dan ging ik weer verder), je zit in bed, naast je bed staat de stoel, etc. En als hij dan wat rustiger leek te zijn, ga maar liggen in je bed, ga maar lekker slapen.
Dus heel concreet benoemen in het hier en nu hielp hem om minder angstig te worden.
Misschien heb je hier wat aan. Ik vond het altijd naar om hem zo te zien en we hebben ook veel andere dingen geprobeerd die het alleen maar erger maakten bij hem (uit bed halen, wakker proberen te maken, vragen stellen, hem vastpakken om te troosten). Wat voor het ene kind werkt, hoeft natuurlijk niet voor het andere kind te werken.
Voor hem werkte schommelen voor het slapengaan/bij onrust/spanning/drukte heel goed. Bij mijn nichtje werkte trampolinespringen ook goed.
Ik probeer altijd wat zachtjes tegen hem te zeggen, mama is hier schat. Probeer maar te slapen.
Maar veel meer zeggen werkt vaak averechts bij mijn zoon helaas..
maandag 31 januari 2022 om 22:59
Het is een volkomen onschuldig verschijnsel hè, waar je kind zelf geen enkele last van heeft (mits hij niet wakker gemaakt wordt). Ik denk dat je je van te voren moet afvragen of je een behandeltraject in wil voor iets onschuldigs waar ook geen behandeling voor is.
maandag 31 januari 2022 om 23:00
Wat een kleintje nog, toen hij hier last van had.. wat zielig..Astania schreef: ↑31-01-2022 22:22Mijn zoon heeft dit heel erg gehad tussen zijn 2e en 4e jaar. Huilbaby geweest en altijd heel erg schrikkerig geweest. (Moro-reflex) Hiervoor heeft hij hulp gehad bij een Osteopaat.
Hierin kwamen wij erachter dat de prikkelverwerking bij onze zoon niet verliep, zoals hij wel hoort te zijn. Nu door behandelingen hij veel rustiger is en goed om kan gaan met drukke dagen en al een jaar geen nachtangsten meer heeft.
En dan zit het (jullie) hem al niet mee, huilbaby…
Wat fijn voor hem en jullie dat hij er nu geen last meer van heeft.
maandag 31 januari 2022 om 23:05
Ik snap je reactie hoor Alecta, maar voor ons is het niet “onschuldig”.
Bij oververmoeidheid komen ook dingen in het dagelijks leven kijken zoals, hyperactief, slecht de lessen kunnen volgen op school, het kunnen bijbenen zeg maar.
Dit is bij hem zo het geval.
Ik zal/zou nooit iets groter maken dan dat het is en ik ben niet een ferquent huisarts bezoeker. Maar het zit me niet lekker en ik voel aan alles in me dat ik er iets mee moet. Als is het maar informatie inwinnen of handvaten/tips krijgen.
maandag 31 januari 2022 om 23:10
Oververmoeidheid past niet bij pavor nocturnus. Het kind slaapt tijdens de aanvallen gewoon (mits hij niet gewekt wordt). Dus wat je overdag ziet, staat wellicht los van de nachten.Noboriy schreef: ↑31-01-2022 23:05Ik snap je reactie hoor Alecta, maar voor ons is het niet “onschuldig”.
Bij oververmoeidheid komen ook dingen in het dagelijks leven kijken zoals, hyperactief, slecht de lessen kunnen volgen op school, het kunnen bijbenen zeg maar.
Dit is bij hem zo het geval.
Ik zal/zou nooit iets groter maken dan dat het is en ik ben niet een ferquent huisarts bezoeker. Maar het zit me niet lekker en ik voel aan alles in me dat ik er iets mee moet. Als is het maar informatie inwinnen of handvaten/tips krijgen.
Misschien hebben de dingen die je overdag ziet weinig te maken met de nachtangsten. Ik zou dan meer mijn pijlen richten op de zaken, die je overdag ziet. Wellicht is hier wel hulp voor mogelijk.
maandag 31 januari 2022 om 23:11
Thnks voor je reactie!mariska1974 schreef: ↑31-01-2022 22:53Ik noemde dit angstdromen. Vooral de oudste had dit heel erg. Meestal na een uurtje slapen, dan zat ie in zijn diepe slaap werd hij in volledige paniek 'wakker'.
Erg lastig. Soms kon ik met vashouden hem rustig krijgen maar meestal duwde hij me weg. Ik ging dan maar rustig bij m zitten, met zachte stem wat zingen of een verhaaltje vertellen. Meestal na een kwartiertje viel hij weer in slaap. Om vervolgens, steevast, een half uur later weer gillend wakker. Weer het ritueel herhalen en dan sliep ie meestal de hele nacht verder.
Hij is er overheen gegroeid, ik denk vanaf 8-9 jaar niet meer gehad.
Ik herken de verhalen van overprikkeld zijn. Rondom verjaardag, sinterklaas, vakantie(niet op vakantie gek genoeg, pas als we 'veilig' thuis waren) was het veel erger.
Verder geen tips voor je, ik snap je angst en uitputting...
Je verhaal klinkt herkenbaar.
Ook ik ga er vanuit dat dit ooit overgaat hihi
maandag 31 januari 2022 om 23:15
Goede uitleg: https://www.vakbladvroeg.nl/nachtangst- ... ng-ouders/
maandag 31 januari 2022 om 23:16
Bedankt Alecta, voor je advies.Alecta schreef: ↑31-01-2022 23:10Oververmoeidheid past niet bij pavor nocturnus. Het kind slaapt tijdens de aanvallen gewoon (mits hij niet gewekt wordt). Dus wat je overdag ziet, staat wellicht los van de nachten.
Misschien hebben de dingen die je overdag ziet weinig te maken met de nachtangsten. Ik zou dan meer mijn pijlen richten op de zaken, die je overdag ziet. Wellicht is hier wel hulp voor mogelijk.
Dit kan (weet ik niet want ik ben geen expert) wellicht los staan van de nachtangsten (als het dit is) , maar ik merk wel een routine hier in.
Afijn, ik hoop gewoon dat hij hier maar snel overheen groeit.
maandag 31 januari 2022 om 23:21
Dat hoop ik zeker voor je, want het is heel naar om je kind zo in paniek te zien (al weet je dat ze er de volgende ochtend niets meer van weten).
Als je zeker wilt weten of het nachtangst is: vraag je kind er de volgende morgen naar. Als hij zich er niets van herinnert, dan weet dat de kans groot is dat het night terrors zijn.
Wél is het zo dat oveprikkeling gedurende de dag invloed kan hebben op de pavor nocturnus. Dus als je zoon gedurende de dag (school?) een bepaalde prikkeling opbouwt, dat dat in de nacht tot uiting komt. Vandaar mijn tip om te focussen op overdag, de kans is groot dat daar wel winst is te behalen.
Succes en sterkte!
maandag 31 januari 2022 om 23:50
Mijn oudste twee hadden last van nachtangst rond de kleuterleeftijd.
Als het veel voorkomt of je maakt je zorgen kun je eens met de huisarts praten en evt vragen om een slaaponderzoek. Zelf zijn wij (ander probleem) bij Kempenhaeghe geweest. Zij zijn o.a. gespecialiseerd in slaapstoornissen. Op hun website staat ook veel informatie.
https://www.kempenhaeghe.nl/slaapstoornissen/
Als het veel voorkomt of je maakt je zorgen kun je eens met de huisarts praten en evt vragen om een slaaponderzoek. Zelf zijn wij (ander probleem) bij Kempenhaeghe geweest. Zij zijn o.a. gespecialiseerd in slaapstoornissen. Op hun website staat ook veel informatie.
https://www.kempenhaeghe.nl/slaapstoornissen/
maandag 31 januari 2022 om 23:59
Ah wat vervelend TO. Herkenbaar helaas, alleen hier doet partner dat. Al van kinds af aan. Schreeuwen, heftig bewegen, boos worden, mij vastpakken of door het huis heen banjeren. Ik heb geen echte oplossingen.
Wat hier helpt is tijdens het avondeten de dag te bespreken. Wat was er leuk enz. Geen heftige tv voor het slapen en in bed nog even dingen bespreken.
En als het gebeurt, doe ik niks. Tenzij het gevaarlijk wordt. Ik zeg alleen: 'kom maar in bed liggen'. Maar ik verstop alle sleutels in huis, zorg dat de deuren allemaal dicht zijn evenals de ramen. We hebben een belletje aan de ramen en slaapkamerdeur, zodat als er iets open gaat ik meteen wakker word. Voor mijn gemoedsrust.
Misschien een idee voor jullie?
Ook het verplaatsen van het bed en wisselen van slaapkant heeft enorm geholpen. Koude kamer, geen pyjama of T-shirt en raam op een kiertje voor frisse lucht.
Ik heb gemerkt dat hoe minder aandacht je het geeft als het gebeurt, hoe sneller het voorbij is. Hoe moeilijk dat ook is.
Partner heeft onderzoeken gehad, maar er is niets aan te doen geven artsen aan.
Magnesium op drukke dagen helpt soms.
In elk geval heb ik er zelf het meeste last van door daarna weer wakker te liggen en alert te zijn.
Nu is dit uitzonderlijk allemaal en heb ik een volwassen vent hier, maar ik las je verhaal en wilde toch wat tips geven in de hoop dat ze je zoon en jullie wat meer rust kunnen geven.
Wat hier helpt is tijdens het avondeten de dag te bespreken. Wat was er leuk enz. Geen heftige tv voor het slapen en in bed nog even dingen bespreken.
En als het gebeurt, doe ik niks. Tenzij het gevaarlijk wordt. Ik zeg alleen: 'kom maar in bed liggen'. Maar ik verstop alle sleutels in huis, zorg dat de deuren allemaal dicht zijn evenals de ramen. We hebben een belletje aan de ramen en slaapkamerdeur, zodat als er iets open gaat ik meteen wakker word. Voor mijn gemoedsrust.
Misschien een idee voor jullie?Ook het verplaatsen van het bed en wisselen van slaapkant heeft enorm geholpen. Koude kamer, geen pyjama of T-shirt en raam op een kiertje voor frisse lucht.
Ik heb gemerkt dat hoe minder aandacht je het geeft als het gebeurt, hoe sneller het voorbij is. Hoe moeilijk dat ook is.
Partner heeft onderzoeken gehad, maar er is niets aan te doen geven artsen aan.
Magnesium op drukke dagen helpt soms.
In elk geval heb ik er zelf het meeste last van door daarna weer wakker te liggen en alert te zijn.
Nu is dit uitzonderlijk allemaal en heb ik een volwassen vent hier, maar ik las je verhaal en wilde toch wat tips geven in de hoop dat ze je zoon en jullie wat meer rust kunnen geven.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
dinsdag 1 februari 2022 om 09:29
Dat pavor noctornus niet zorgt voor oververmoeidheid is niet waar.
Spanning en/of vermoeidheid kunnen oorzaak zijn maar juist die cirkel doorbreken is met slaapstoornissen lastig hierdoor.
Ik ben het wel eens dat een heel behandeltraject met slaaponderzoek niet perse nodig is of helpend is op dit moment. Ik had het over advies bij je waak- slaap hygiëne.
Dat is namelijk het enige wat je kunt doen en wat belangrijk is bij deze arousals in je non-rem slaap.
En mogelijk dat ze nog andere adviezen kunnen geven.
Het besef dat het geen gek fenomeen is en dat het geen kwaad kan is wel fijn en helpend.
Maar als je er zelf niet meer uitkomt en je er allemaal aan onderdoor gaat duurt wachten toch het overgaat/minder wordt gewoon te lang.
Misschien weet de huisarts een fijne slaapcoach die jullie kan adviezeren.
Spanning en/of vermoeidheid kunnen oorzaak zijn maar juist die cirkel doorbreken is met slaapstoornissen lastig hierdoor.
Ik ben het wel eens dat een heel behandeltraject met slaaponderzoek niet perse nodig is of helpend is op dit moment. Ik had het over advies bij je waak- slaap hygiëne.
Dat is namelijk het enige wat je kunt doen en wat belangrijk is bij deze arousals in je non-rem slaap.
En mogelijk dat ze nog andere adviezen kunnen geven.
Het besef dat het geen gek fenomeen is en dat het geen kwaad kan is wel fijn en helpend.
Maar als je er zelf niet meer uitkomt en je er allemaal aan onderdoor gaat duurt wachten toch het overgaat/minder wordt gewoon te lang.
Misschien weet de huisarts een fijne slaapcoach die jullie kan adviezeren.
