Kinderen
alle pijlers
Slimme dochter (groep 5) loopt over door extra werk
donderdag 26 september 2024 om 10:38
Hoi allemaal,
Mijn dochter (bijna 8, groep 5) is vrij slim voor haar leeftijd en leert snel. Op school springen ze daar goed op in door haar extra, uitdagend werk te geven. Dochter wil altijd alles het liefst als eerste af hebben en het daarnaast ook perfect doen. Ik heb het idee dat juf de boel aan het aftasten is en omdat dochter steeds snel klaar is, weer met een extra schrift komt. Inmiddels, we zitten nu in week 4, zijn het al 5 extra schriften. Ze moet tijdens het maken van het extra werk met een klasgenootje op de gang zitten en mist daardoor het contact met haar klas (geeft ze zelf aan). Het klasgenootje is autistisch en heeft moeite met samenwerken, wat ze lastig vindt. Tegelijk spiegelt ze zichzelf continu aan dit klasgenootje, ze wil het net zo goed en net zo snel doen.
We merken dat dochter over begint te lopen / overspannen lijkt te raken. Ze heeft veel huilbuien, is erg brutaal en bijdehand en heeft sinds school is gestart opeens weer 2x in bed geplast na 5 jaar zindelijkheid. Op school is ze juist heel rustig, afwachtend en vindt ze het spannend om zelf dingen aan te geven aan juf.
We gaan volgende week even langs juf om dit te bespreken. Dochter kan het extra werk aan en heeft de uitdaging ook echt nodig, maar omdat ze alles ‘af’ wil hebben en juf werk blijft aanbieden loopt ze over. Ze moet zelf ook leren dat het niet altijd perfect hoeft en ook zeker niet af hoeft.
Hoe dan ook, misschien hebben jullie tips en trucs. Gesprek met juf zal vast helpen en we geven ook aan dochter aan dat het feit dat ze het kan, nog niet betekent dat ze het ook allemaal moet doen. Feit blijft dat ze nog maar 7 is en ik vind het naar om haar zo te zien worstelen.
Mijn dochter (bijna 8, groep 5) is vrij slim voor haar leeftijd en leert snel. Op school springen ze daar goed op in door haar extra, uitdagend werk te geven. Dochter wil altijd alles het liefst als eerste af hebben en het daarnaast ook perfect doen. Ik heb het idee dat juf de boel aan het aftasten is en omdat dochter steeds snel klaar is, weer met een extra schrift komt. Inmiddels, we zitten nu in week 4, zijn het al 5 extra schriften. Ze moet tijdens het maken van het extra werk met een klasgenootje op de gang zitten en mist daardoor het contact met haar klas (geeft ze zelf aan). Het klasgenootje is autistisch en heeft moeite met samenwerken, wat ze lastig vindt. Tegelijk spiegelt ze zichzelf continu aan dit klasgenootje, ze wil het net zo goed en net zo snel doen.
We merken dat dochter over begint te lopen / overspannen lijkt te raken. Ze heeft veel huilbuien, is erg brutaal en bijdehand en heeft sinds school is gestart opeens weer 2x in bed geplast na 5 jaar zindelijkheid. Op school is ze juist heel rustig, afwachtend en vindt ze het spannend om zelf dingen aan te geven aan juf.
We gaan volgende week even langs juf om dit te bespreken. Dochter kan het extra werk aan en heeft de uitdaging ook echt nodig, maar omdat ze alles ‘af’ wil hebben en juf werk blijft aanbieden loopt ze over. Ze moet zelf ook leren dat het niet altijd perfect hoeft en ook zeker niet af hoeft.
Hoe dan ook, misschien hebben jullie tips en trucs. Gesprek met juf zal vast helpen en we geven ook aan dochter aan dat het feit dat ze het kan, nog niet betekent dat ze het ook allemaal moet doen. Feit blijft dat ze nog maar 7 is en ik vind het naar om haar zo te zien worstelen.
donderdag 26 september 2024 om 10:43
Na veel van dit soort herkenbaar gedoe op school hebben we onze dochter uiteindelijk een intelligentietest laten doen en op een HB-school gedaan. Kind bloeide helemaal op, kreeg ook ineens allemaal vriendinnen, terwijl dit eerst moeizaam was. Ze kreeg zelfvertrouwen, minder stress en spanning, minder perfectionisme. Ze werden daar ook goed begeleid op dit soort dingen namelijk
Ik zeg niet dat je dit moet doen, maar ik zou het in mijn achterhoofd houden. Het was in eerste instantie niet als optie in mij opgekomen namelijk, maar achteraf hadden we het veel eerder moeten doen. Had een hoop frustratie bij dochter gescheeld.
Ik zeg niet dat je dit moet doen, maar ik zou het in mijn achterhoofd houden. Het was in eerste instantie niet als optie in mij opgekomen namelijk, maar achteraf hadden we het veel eerder moeten doen. Had een hoop frustratie bij dochter gescheeld.
donderdag 26 september 2024 om 10:53
Ja, daar heb je weer zo'n juf.
Die een zeer slim en makkelijk lerend kind laat rennen en als beloning nog harder laat rennen en als beloning nóg harder laat rennen.....
Als een hamster in een hamsterrad.
Dat gaat mis, kan je op 1 vinger natellen.
Stop met extra werk!
Start met leuk werk. Als haar werkjes af zijn, waar zou zij zich in willen verdiepen? Wat is haar interesse? Beloon haar door het vooruitzicht te geven dat ze daarna haar eigen project op kan en mag pakken.
En als het echt te ver uit elkaar loopt, IQ test en een eventueel HB school vinden.
Die een zeer slim en makkelijk lerend kind laat rennen en als beloning nog harder laat rennen en als beloning nóg harder laat rennen.....
Als een hamster in een hamsterrad.
Dat gaat mis, kan je op 1 vinger natellen.
Stop met extra werk!
Start met leuk werk. Als haar werkjes af zijn, waar zou zij zich in willen verdiepen? Wat is haar interesse? Beloon haar door het vooruitzicht te geven dat ze daarna haar eigen project op kan en mag pakken.
En als het echt te ver uit elkaar loopt, IQ test en een eventueel HB school vinden.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 26 september 2024 om 10:54
Ik zou zeker ook navragen waarom dochter met haar extra werk op de gang wordt gezet. Mogelijk is dat voor het andere meisje wel een betere omgeving (al is dat ook zeker niet vanzelfsprekend) maar jouw dochter vindt het dus vervelend dat ze minder contact heeft met de andere kinderen.
Vindt ze het eigenlijk ook vervelend om een uitzondering te zijn? Is ze op zich wel blij met de extra uitdaging?
Vindt ze het eigenlijk ook vervelend om een uitzondering te zijn? Is ze op zich wel blij met de extra uitdaging?
donderdag 26 september 2024 om 10:58
Doreia* schreef: ↑26-09-2024 10:53Ja, daar heb je weer zo'n juf.
Die een zeer slim en makkelijk lerend kind laat rennen en als beloning nog harder laat rennen en als beloning nóg harder laat rennen.....
Als een hamster in een hamsterrad.
Dat gaat mis, kan je op 1 vinger natellen.
Stop met extra werk!
Start met leuk werk. Als haar werkjes af zijn, waar zou zij zich in willen verdiepen? Wat is haar interesse? Beloon haar door het vooruitzicht te geven dat ze daarna haar eigen project op kan en mag pakken.
En als het echt te ver uit elkaar loopt, IQ test en een eventueel HB school vinden.
Ja, waar het ook vaak mis gaat is dat ze dan extra (moeilijk) werk kregen, zonder verdere begeleiding, terwijl mijn dochter juist continu kaders en bevestiging zocht, omdat ze bang was dat ze iets niet perfect deed of nog erger; fout. Je ziet het hier ook met het op de gang zetten. Hoezo op de gang; horen ze er niet bij? Moeten ze het zelf maar uitzoeken? Ik vind dat op de gang werken alleen al tenenkrommend
donderdag 26 september 2024 om 10:59
Zeer herkenbaar, en hier ging dat helemaal mis, met jarenlange ellende tot gevolg.
Stop met op de gang zitten.
Extra werk is leuk, maar laat juf dit op een paar taakjes houden welke jouw dochter gewoon op school kan doen.
Als het naar huis moet meenemen is het dus te veel.
Extra werk moet uitdagend en stimulerend zijn, niet alleen meer (en moeilijker) dan de rest van de klas.
Stop met op de gang zitten.
Extra werk is leuk, maar laat juf dit op een paar taakjes houden welke jouw dochter gewoon op school kan doen.
Als het naar huis moet meenemen is het dus te veel.
Extra werk moet uitdagend en stimulerend zijn, niet alleen meer (en moeilijker) dan de rest van de klas.
donderdag 26 september 2024 om 11:01
Vraag de juf of ze willen voortoetsen bij de start van een nieuw hoofdstuk. Dat werkte het beste bij mijn dochter. Zij kreeg voorafgaande aan een nieuw hoofdstuk al een toets. De onderdelen waar ze al een bepaald percentage op scoorde mocht ze overslaan, verder werkte ze zelfstandig aan de rest van het hoofdstuk en volgde alleen de uitleg op nieuwe onderdelen of onderdelen die ze nog niet onder de knie had. Hierdoor had ze heel veel tijd over en kon het extra uitdagende werk binnen de reguliere tijd van het vak.
Als ze dan vragen had dan kon dat ook gewoon tijdens de betreffende les. En mijn dochter vond het vreselijk om een uitzondering te zijn en nu liep ze gewoon mee in de les.
Als ze dan vragen had dan kon dat ook gewoon tijdens de betreffende les. En mijn dochter vond het vreselijk om een uitzondering te zijn en nu liep ze gewoon mee in de les.
okkervil wijzigde dit bericht op 26-09-2024 11:03
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
14.33% gewijzigd
donderdag 26 september 2024 om 11:03
Zoon zat op een montessorischool waar op zich goed werd aangesloten bij de individuele onderwijsbehoeften. Daarnaast had hij in de klas een paar jongens die wat dit betreft goed bij hem pasten en met wie hij samen kon optrekken. (Ze zijn bijvoorbeeld met 4-5 - toevallig allemaal - jongens in maart van groep 2 al met de officiële leesmethode begonnen.) Ik was dus op zich tevreden over hoe school dit aanpakte.Poeszie schreef: ↑26-09-2024 10:58Ja, waar het ook vaak mis gaat is dat ze dan extra (moeilijk) werk kregen, zonder verdere begeleiding, terwijl mijn dochter juist continu kaders en bevestiging zocht, omdat ze bang was dat ze iets niet perfect deed of nog erger; fout. Je ziet het hier ook met het op de gang zetten. Hoezo op de gang; horen ze er niet bij? Moeten ze het zelf maar uitzoeken? Ik vind dat op de gang werken alleen al tenenkrommend
Toch was er wel een minpuntje: Jaren later hoorde ik van hem dat het inderdaad wel eens is voorgekomen dat extra werk niet werd nagekeken of dat hij er geen terugkoppeling op kreeg. Dit punt herken ik dus wel.
donderdag 26 september 2024 om 11:04
Echt, zó dit!Poeszie schreef: ↑26-09-2024 10:58Ja, waar het ook vaak mis gaat is dat ze dan extra (moeilijk) werk kregen, zonder verdere begeleiding, terwijl mijn dochter juist continu kaders en bevestiging zocht, omdat ze bang was dat ze iets niet perfect deed of nog erger; fout. Je ziet het hier ook met het op de gang zetten. Hoezo op de gang; horen ze er niet bij? Moeten ze het zelf maar uitzoeken? Ik vind dat op de gang werken alleen al tenenkrommend
Mijn kinderen komen niet tot starten, omdat ze eerst alles moeten overdenken, kaders en grenzen moeten krijgen. Een crea werkje kan dus zomaar eerst een middag mijmeren zijn voor er iets op papier komt. Dus bij mijn kinderen moet je ze van tevoren zeggen wat ze gaan doen. Liefst een paar dagen voor de tijd. Dan is er nagedacht, tot ideeën gekomen, het beste idee eruit gehaald en dan gaat het op papier.
Multi interpretabele vraagstelling leidt hier ook tot stoppen. Want wat moet je nu doen dan?
Deze kinderen moet je uithoren. Hun gedachtegang beluisteren. En daar op aansluiten en dan de juiste begeleiding aan geven.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 26 september 2024 om 11:09
Kijk ook eens goed naar de leerkuil en lees je daar dan over in. Je dochter leert nu niet te leren, maar is alleen productie aan het draaien.
Als het werk straks op de middelbare wellicht wel moeilijk voor haar wordt weet ze niet hoe ze daar dan mee om moet gaan met als gevolg frustratie en faalangst. Het is goed om haar nu al te leren hoe ze iets moet aanpakken wat ze niet snapt en wat niet in een keer lukt.
Als het werk straks op de middelbare wellicht wel moeilijk voor haar wordt weet ze niet hoe ze daar dan mee om moet gaan met als gevolg frustratie en faalangst. Het is goed om haar nu al te leren hoe ze iets moet aanpakken wat ze niet snapt en wat niet in een keer lukt.
donderdag 26 september 2024 om 11:10
Doreia* schreef: ↑26-09-2024 11:04Echt, zó dit!
Mijn kinderen komen niet tot starten, omdat ze eerst alles moeten overdenken, kaders en grenzen moeten krijgen. Een crea werkje kan dus zomaar eerst een middag mijmeren zijn voor er iets op papier komt. Dus bij mijn kinderen moet je ze van tevoren zeggen wat ze gaan doen. Liefst een paar dagen voor de tijd. Dan is er nagedacht, tot ideeën gekomen, het beste idee eruit gehaald en dan gaat het op papier.
Multi interpretabele vraagstelling leidt hier ook tot stoppen. Want wat moet je nu doen dan?
Deze kinderen moet je uithoren. Hun gedachtegang beluisteren. En daar op aansluiten en dan de juiste begeleiding aan geven.
Ja exact.
donderdag 26 september 2024 om 11:12
Lariba schreef: ↑26-09-2024 11:03Zoon zat op een montessorischool waar op zich goed werd aangesloten bij de individuele onderwijsbehoeften. Daarnaast had hij in de klas een paar jongens die wat dit betreft goed bij hem pasten en met wie hij samen kon optrekken. (Ze zijn bijvoorbeeld met 4-5 - toevallig allemaal - jongens in maart van groep 2 al met de officiële leesmethode begonnen.) Ik was dus op zich tevreden over hoe school dit aanpakte.
Toch was er wel een minpuntje: Jaren later hoorde ik van hem dat het inderdaad wel eens is voorgekomen dat extra werk niet werd nagekeken of dat hij er geen terugkoppeling op kreeg. Dit punt herken ik dus wel.
Onze school was wel welwillend. Helaas had ze zo'n groepje niet, maar dan nog, ik weet niet of dat voldoende zou zijn geweest. Misschien had jouw zoon minder problemen op het gebied van faalangst en perfectionisme?
Dat laatste herken ik al van mijn eigen basisschooltijd inderdaad
donderdag 26 september 2024 om 11:13
Bedankt voor jullie reacties, fijn om te lezen dat ik niet gek ben. Een HB school is voor ons vooralsnog geen logische optie. Dochter heeft het enorm naar haar zin op school, heeft een beste vriendin en kan verder ook goed opschieten met de rest van haar klasgenoten. Ze is verder nog nooit getest op intelligentie, heeft dat een meerwaarde als ze niet naar een andere school zou gaan? School werkt met de IEP, waarbij ze alleen testen of ze het niveau van dat leerjaar halen. Dochter scoort tot nu toe op alles de maximale score, maar ze toetsen niet door.
Ze vindt het extra werk leuk en is er ook trots op. Zonder extra werk verveelt ze zich en ze is ook heel snel klaar. We zijn dus ook wel blij dat ze haar extra uitdaging bieden, maar inderdaad, het is teveel. Ze houdt bijvoorbeeld heel erg van lezen. Ze vertelde vanochtend huilend aan het ontbijt dat de rest van de klas mag lezen als ze klaar zijn met hun werk, maar zij moet haar extra boekjes doen. Dit zijn wel dingen die we met juf kunnen bespreken, juf kent onze dochter natuurlijk nog niet goed en dochter geeft het zelf niet aan.
In groep 4 hadden ze een onderwijsassistent die ze begeleidde met het extra werk maar ik heb nu inderdaad het idee dat ze het zelf moeten uitzoeken op de gang. Als ze het niet snapt is er niemand om het aan te vragen, ze moeten het samen oplossen. Tegelijk ‘klaagt’ dochter wel dat als ze in de klas zit, ze last heeft van de kletsende en ketende kinderen aan haar tafel en dat ze zich daardoor niet kan concentreren.
Ze vliegt dus zelf ook twee kanten op in haar gevoel. Ze wil extra werk en klaagt bijvoorbeeld wel dat haar andere juf (ze heeft 2 juffen) haar geen extra werk geeft. Maar tegelijk is het teveel.
We dachten eraan om de juf gewoon even aan te schieten voor school begint, of is het beter om echt een gesprek aan te vragen? Oudergesprekken zijn pas eind november volgens mij.
Ze vindt het extra werk leuk en is er ook trots op. Zonder extra werk verveelt ze zich en ze is ook heel snel klaar. We zijn dus ook wel blij dat ze haar extra uitdaging bieden, maar inderdaad, het is teveel. Ze houdt bijvoorbeeld heel erg van lezen. Ze vertelde vanochtend huilend aan het ontbijt dat de rest van de klas mag lezen als ze klaar zijn met hun werk, maar zij moet haar extra boekjes doen. Dit zijn wel dingen die we met juf kunnen bespreken, juf kent onze dochter natuurlijk nog niet goed en dochter geeft het zelf niet aan.
In groep 4 hadden ze een onderwijsassistent die ze begeleidde met het extra werk maar ik heb nu inderdaad het idee dat ze het zelf moeten uitzoeken op de gang. Als ze het niet snapt is er niemand om het aan te vragen, ze moeten het samen oplossen. Tegelijk ‘klaagt’ dochter wel dat als ze in de klas zit, ze last heeft van de kletsende en ketende kinderen aan haar tafel en dat ze zich daardoor niet kan concentreren.
Ze vliegt dus zelf ook twee kanten op in haar gevoel. Ze wil extra werk en klaagt bijvoorbeeld wel dat haar andere juf (ze heeft 2 juffen) haar geen extra werk geeft. Maar tegelijk is het teveel.
We dachten eraan om de juf gewoon even aan te schieten voor school begint, of is het beter om echt een gesprek aan te vragen? Oudergesprekken zijn pas eind november volgens mij.
donderdag 26 september 2024 om 11:14
Hiermee sla je echt de spijker op zijn kop.
donderdag 26 september 2024 om 11:16
Een intelligentietest heeft zeker meerwaarde. In het geval dat ze inderdaad hoogbegaafd is, kun je wellicht wat in verdiepen en wat gerichter begeleiden. Ook zit je op een andere manier met school aan tafel.
Bij mijn dochter hielp de test ook omdat ze dacht dat ze dom was. Nu hadden we bewijs dat dat niet zo was
Bij mijn dochter hielp de test ook omdat ze dacht dat ze dom was. Nu hadden we bewijs dat dat niet zo was
donderdag 26 september 2024 om 11:17
Je gaat toch niet tot eind november wachten met een kind dat helemaal niet lekker in haar vel zit? Niet doen hoor, je bent geen zeurouder als je kind niet blij is en dat wil bespreken. Als jij dat had op je werk, zou je er dan nog 1,5 maand mee willen rondlopen, tot het van kwaad tot erger gaat en je er helemaal geen plezier meer in hebt
poeszie wijzigde dit bericht op 26-09-2024 11:21
8.37% gewijzigd
donderdag 26 september 2024 om 11:18
Ik lees even mee voor mijn zoon die ook in groep 5 zit en tegen soortgelijke dingen aanloopt, maar ik vraag me af: hoe moet de leerkracht dit dan organiseren? In de klas van mijn zoon gaat er zoveel tijd en aandacht naar kinderen die niet goed mee kunnen komen... Hoeveel mag ik daar bovenop dan realistisch gezien nog van de juffen vragen?Doreia* schreef: ↑26-09-2024 11:04Echt, zó dit!
Mijn kinderen komen niet tot starten, omdat ze eerst alles moeten overdenken, kaders en grenzen moeten krijgen. Een crea werkje kan dus zomaar eerst een middag mijmeren zijn voor er iets op papier komt. Dus bij mijn kinderen moet je ze van tevoren zeggen wat ze gaan doen. Liefst een paar dagen voor de tijd. Dan is er nagedacht, tot ideeën gekomen, het beste idee eruit gehaald en dan gaat het op papier.
Multi interpretabele vraagstelling leidt hier ook tot stoppen. Want wat moet je nu doen dan?
Deze kinderen moet je uithoren. Hun gedachtegang beluisteren. En daar op aansluiten en dan de juiste begeleiding aan geven.
donderdag 26 september 2024 om 11:20
Tja,fiona2018 schreef: ↑26-09-2024 11:13Bedankt voor jullie reacties, fijn om te lezen dat ik niet gek ben. Een HB school is voor ons vooralsnog geen logische optie. Dochter heeft het enorm naar haar zin op school, heeft een beste vriendin en kan verder ook goed opschieten met de rest van haar klasgenoten. Ze is verder nog nooit getest op intelligentie, heeft dat een meerwaarde als ze niet naar een andere school zou gaan? School werkt met de IEP, waarbij ze alleen testen of ze het niveau van dat leerjaar halen. Dochter scoort tot nu toe op alles de maximale score, maar ze toetsen niet door.
Ze vindt het extra werk leuk en is er ook trots op. Zonder extra werk verveelt ze zich en ze is ook heel snel klaar. We zijn dus ook wel blij dat ze haar extra uitdaging bieden, maar inderdaad, het is teveel. Ze houdt bijvoorbeeld heel erg van lezen. Ze vertelde vanochtend huilend aan het ontbijt dat de rest van de klas mag lezen als ze klaar zijn met hun werk, maar zij moet haar extra boekjes doen. Dit zijn wel dingen die we met juf kunnen bespreken, juf kent onze dochter natuurlijk nog niet goed en dochter geeft het zelf niet aan.
In groep 4 hadden ze een onderwijsassistent die ze begeleidde met het extra werk maar ik heb nu inderdaad het idee dat ze het zelf moeten uitzoeken op de gang. Als ze het niet snapt is er niemand om het aan te vragen, ze moeten het samen oplossen. Tegelijk ‘klaagt’ dochter wel dat als ze in de klas zit, ze last heeft van de kletsende en ketende kinderen aan haar tafel en dat ze zich daardoor niet kan concentreren.
Ze vliegt dus zelf ook twee kanten op in haar gevoel. Ze wil extra werk en klaagt bijvoorbeeld wel dat haar andere juf (ze heeft 2 juffen) haar geen extra werk geeft. Maar tegelijk is het teveel.
We dachten eraan om de juf gewoon even aan te schieten voor school begint, of is het beter om echt een gesprek aan te vragen? Oudergesprekken zijn pas eind november volgens mij.
Niet elk slim kind is HB.
Dus het heeft inderdaad niet altijd meerwaarde.
In ons geval heeft kind faalangst, AD(H)D en is HB.
De kenmerken van AD(H)D en HB liggen erg dicht bij elkaar.
Voor ons kind had het uiteindelijk meerwaarde omdat hij door onder andere cognitieve gedragstherapie meer vrede leert krijgen met dat zijn brein anders werkt dan gemiddeld.
Zijn eeuwige gevecht is wat meer een acceptatie geworden.
Maar mijn kind is 19.
donderdag 26 september 2024 om 11:20
Alleyes schreef: ↑26-09-2024 11:18Ik lees even mee voor mijn zoon die ook in groep 5 zit en tegen soortgelijke dingen aanloopt, maar ik vraag me af: hoe moet de leerkracht dit dan organiseren? In de klas van mijn zoon gaat er zoveel tijd en aandacht naar kinderen die niet goed mee kunnen komen... Hoeveel mag ik daar bovenop dan realistisch gezien nog van de juffen vragen?
Ook jouw kind heeft recht op passend onderwijs. Dus je mag het zeker weten vragen. Of zij het kunnen bieden, is dan een 2e. Soms biedt een IB'er ook uitkomst, of een plusklas. Bespreek het gewoon
donderdag 26 september 2024 om 11:21
1. Laten doortoetsen. Je gaat je kapot schrikken denk ik, waar ze staat.fiona2018 schreef: ↑26-09-2024 11:13Bedankt voor jullie reacties, fijn om te lezen dat ik niet gek ben. Een HB school is voor ons vooralsnog geen logische optie. Dochter heeft het enorm naar haar zin op school, heeft een beste vriendin en kan verder ook goed opschieten met de rest van haar klasgenoten. Ze is verder nog nooit getest op intelligentie, heeft dat een meerwaarde als ze niet naar een andere school zou gaan? School werkt met de IEP, waarbij ze alleen testen of ze het niveau van dat leerjaar halen. Dochter scoort tot nu toe op alles de maximale score, maar ze toetsen niet door.
Ze vindt het extra werk leuk en is er ook trots op. Zonder extra werk verveelt ze zich en ze is ook heel snel klaar. We zijn dus ook wel blij dat ze haar extra uitdaging bieden, maar inderdaad, het is teveel. Ze houdt bijvoorbeeld heel erg van lezen. en.Ze vertelde vanochtend huilend aan het ontbijt dat de rest van de klas mag lezen als ze klaar zijn met hun werk, maar zij moet haar extra boekjes do Dit zijn wel dingen die we met juf kunnen bespreken, juf kent onze dochter natuurlijk nog niet goed en dochter geeft het zelf niet aan.
In groep 4 hadden ze een onderwijsassistent die ze begeleidde met het extra werk maar ik heb nu inderdaad het idee dat ze het zelf moeten uitzoeken op de gang. Als ze het niet snapt is er niemand om het aan te vragen, ze moeten het samen oplossen. Tegelijk ‘klaagt’ dochter wel dat als ze in de klas zit, ze last heeft van de kletsende en ketende kinderen aan haar tafel en dat ze zich daardoor niet kan concentreren.
Ze vliegt dus zelf ook twee kanten op in haar gevoel. Ze wil extra werk en klaagt bijvoorbeeld wel dat haar andere juf (ze heeft 2 juffen) haar geen extra werk geeft. Maar tegelijk is het teveel.
We dachten eraan om de juf gewoon even aan te schieten voor school begint, of is het beter om echt een gesprek aan te vragen? Oudergesprekken zijn pas eind november volgens mij.
2. Ze wordt dus gestraft omdat ze snel klaar is. Meteen terugdraaien deze bizarre regel. Ze mag óf lezen óf extra werk doen.
3. Dat kan dus niet, want de meeste kinderen werken en denken niet op haar niveau, snelheid en wijze. Dat is super eenzaam en frustrerend.
Wat je dochter nodig heeft is autonomie. Baas zijn over haar werk en haar tijd.
Dus een schema voor het werk van die week. En dan optioneel extra werk, lezen, een project, een Duolingo les in een taal die zij graag zou willen leren, of iets anders wat haar aandacht heeft. En dat ze dan elke dag iets van dat optionele werk mag kiezen om voor die dag te mogen doen als haar reguliere werk af is.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
