Kinderen
alle pijlers
Slimme dochter (groep 5) loopt over door extra werk
donderdag 26 september 2024 om 10:38
Hoi allemaal,
Mijn dochter (bijna 8, groep 5) is vrij slim voor haar leeftijd en leert snel. Op school springen ze daar goed op in door haar extra, uitdagend werk te geven. Dochter wil altijd alles het liefst als eerste af hebben en het daarnaast ook perfect doen. Ik heb het idee dat juf de boel aan het aftasten is en omdat dochter steeds snel klaar is, weer met een extra schrift komt. Inmiddels, we zitten nu in week 4, zijn het al 5 extra schriften. Ze moet tijdens het maken van het extra werk met een klasgenootje op de gang zitten en mist daardoor het contact met haar klas (geeft ze zelf aan). Het klasgenootje is autistisch en heeft moeite met samenwerken, wat ze lastig vindt. Tegelijk spiegelt ze zichzelf continu aan dit klasgenootje, ze wil het net zo goed en net zo snel doen.
We merken dat dochter over begint te lopen / overspannen lijkt te raken. Ze heeft veel huilbuien, is erg brutaal en bijdehand en heeft sinds school is gestart opeens weer 2x in bed geplast na 5 jaar zindelijkheid. Op school is ze juist heel rustig, afwachtend en vindt ze het spannend om zelf dingen aan te geven aan juf.
We gaan volgende week even langs juf om dit te bespreken. Dochter kan het extra werk aan en heeft de uitdaging ook echt nodig, maar omdat ze alles ‘af’ wil hebben en juf werk blijft aanbieden loopt ze over. Ze moet zelf ook leren dat het niet altijd perfect hoeft en ook zeker niet af hoeft.
Hoe dan ook, misschien hebben jullie tips en trucs. Gesprek met juf zal vast helpen en we geven ook aan dochter aan dat het feit dat ze het kan, nog niet betekent dat ze het ook allemaal moet doen. Feit blijft dat ze nog maar 7 is en ik vind het naar om haar zo te zien worstelen.
Mijn dochter (bijna 8, groep 5) is vrij slim voor haar leeftijd en leert snel. Op school springen ze daar goed op in door haar extra, uitdagend werk te geven. Dochter wil altijd alles het liefst als eerste af hebben en het daarnaast ook perfect doen. Ik heb het idee dat juf de boel aan het aftasten is en omdat dochter steeds snel klaar is, weer met een extra schrift komt. Inmiddels, we zitten nu in week 4, zijn het al 5 extra schriften. Ze moet tijdens het maken van het extra werk met een klasgenootje op de gang zitten en mist daardoor het contact met haar klas (geeft ze zelf aan). Het klasgenootje is autistisch en heeft moeite met samenwerken, wat ze lastig vindt. Tegelijk spiegelt ze zichzelf continu aan dit klasgenootje, ze wil het net zo goed en net zo snel doen.
We merken dat dochter over begint te lopen / overspannen lijkt te raken. Ze heeft veel huilbuien, is erg brutaal en bijdehand en heeft sinds school is gestart opeens weer 2x in bed geplast na 5 jaar zindelijkheid. Op school is ze juist heel rustig, afwachtend en vindt ze het spannend om zelf dingen aan te geven aan juf.
We gaan volgende week even langs juf om dit te bespreken. Dochter kan het extra werk aan en heeft de uitdaging ook echt nodig, maar omdat ze alles ‘af’ wil hebben en juf werk blijft aanbieden loopt ze over. Ze moet zelf ook leren dat het niet altijd perfect hoeft en ook zeker niet af hoeft.
Hoe dan ook, misschien hebben jullie tips en trucs. Gesprek met juf zal vast helpen en we geven ook aan dochter aan dat het feit dat ze het kan, nog niet betekent dat ze het ook allemaal moet doen. Feit blijft dat ze nog maar 7 is en ik vind het naar om haar zo te zien worstelen.
donderdag 26 september 2024 om 12:55
Kellebel,
De leerkrachten vluchten ook voor me weg omdat, als ik dus binnenkom, ik met hen wil spreken over alle onderliggende oorzaken van het gedrag.
Zij zien een stille jongen die zijn werk niet doet en willen met stopwatches, zandlopers, samenwerkmaatjes en stil op de gang aan de gang.
Ik zie een kind wat 1 blik op het papier werpt en dan ofwel de sommen allemaal al weet en dan zuchtend het werk 'nog een keer' moet doen, wat vreselijk saai is en geen poot meer verzet
of
De sommen niet meteen weet (leerkuil) en dan begint met uitstellen om maar te vermijden.
Daar gaan geen zandlopers verschil in maken.
En dát is dan wat ik de leerkrachten moet uitleggen. Leuk, die zandlopers, maar je zult werk in die jongen moeten steken of het te makkelijk of te moeilijk is.
En zo heb ik nog meer thema's die gedrag veroorzaken waarbij de leerkracht het gedrag aanpakt en niet het thema. Maar goed, dit voert te ver. Ik weet wat er speelt en ik weet ook dat het mijn kind helpt, want het is inmiddels fluitend dagelijks naar school en het is volledig rustig in huis en op school.
De leerkrachten vluchten ook voor me weg omdat, als ik dus binnenkom, ik met hen wil spreken over alle onderliggende oorzaken van het gedrag.
Zij zien een stille jongen die zijn werk niet doet en willen met stopwatches, zandlopers, samenwerkmaatjes en stil op de gang aan de gang.
Ik zie een kind wat 1 blik op het papier werpt en dan ofwel de sommen allemaal al weet en dan zuchtend het werk 'nog een keer' moet doen, wat vreselijk saai is en geen poot meer verzet
of
De sommen niet meteen weet (leerkuil) en dan begint met uitstellen om maar te vermijden.
Daar gaan geen zandlopers verschil in maken.
En dát is dan wat ik de leerkrachten moet uitleggen. Leuk, die zandlopers, maar je zult werk in die jongen moeten steken of het te makkelijk of te moeilijk is.
En zo heb ik nog meer thema's die gedrag veroorzaken waarbij de leerkracht het gedrag aanpakt en niet het thema. Maar goed, dit voert te ver. Ik weet wat er speelt en ik weet ook dat het mijn kind helpt, want het is inmiddels fluitend dagelijks naar school en het is volledig rustig in huis en op school.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 26 september 2024 om 12:58
Sorry hoor, maar je bent écht geen zeurmoeder en juist omdat veel ouders denken dat leerkrachten 'tegen' hun zijn gaan ze met een gestrekt been in een gesprek. Je kunt gewoon aangeven wat het extra werk met jouw dochter doet en hoe jouw dochter daarover denkt en je kunt zélfs aangeven dat deze aanpak niet helemaal handig vindt in combinatie met de mentaliteit van je dochter (leerkrachten hebben namelijk een overdracht dus ze zal vast geweten hebben dat jouw dochter zo perfectionistisch is) want dat is voor de juf ook alleen maar een leermoment.fiona2018 schreef: ↑26-09-2024 12:46Ik heb niet het idee dat die taken echt af moeten (maar dit zal ik van de juf moeten horen), maar mijn dochter ervaart dit wel zo. Als ze een opgave krijgt moet het af (vindt zij), want anders is ze niet slim / snel genoeg. Ik probeer er ook in te hameren dat ze al extra werk doet, dat alles al extra is. Het hoeft niet af. Maar die knop is nog niet om bij haar.
Dagje thuisblijven wilde ze nooit. Zelfs ziek, spugend met koorts wilde ze nog naar school, ze vond het altijd vreselijk om iets te missen. Dit weekend was ze niet lekker en vroeg ze zelf of ze thuis mocht blijven op maandag. Dat was echt voor het eerst.
Ik ben blij met je reacties Doreia, ik wil inderdaad geen zeurmoeder zijn en ik vind het lastig om een gesprek aan te vragen aangezien mijn dochter al voorloopt op de rest van de klas. De reactie van Alleyes is dan ook heel herkenbaar. Maar ik ken juf niet en de juf kent mijn dochter nog niet goed. Dus eerst maar eens een gesprek aangaan en kijken waar juf staat hierin, misschien is ze wel enorm flexibel.
En ik zal toch eens met mijn man overleggen of we gaan vragen naar het doortoetsen en/of een intelligentietest. Ik ben er nog steeds niet helemaal over uit of dat echt nuttig is. Ik wil er niet echt een stempel op drukken en ben inderdaad ook bang om 'zo'n moeder' te zijn die denkt dat haar kind hoogbegaafd is, misschien is ze gewoon iets slimmer dan gemiddeld.
Hebben jullie ook een kennismakingsgesprek gehad? want vaak worden dat soort zaken dan ook besproken.
donderdag 26 september 2024 om 13:03
Dat laatste is fijn om te horen. Ik ben verder natuurlijk niet op de hoogte van jouw situatie, maar weet dat er ook leerkrachten zijn die écht niet vinden dat ouders zoals jij zeur ouders zijn, want als er iets is wat een leerkracht wil is dat een kind tot ontwikkeling komt!Doreia* schreef: ↑26-09-2024 12:55Kellebel,
De leerkrachten vluchten ook voor me weg omdat, als ik dus binnenkom, ik met hen wil spreken over alle onderliggende oorzaken van het gedrag.
Zij zien een stille jongen die zijn werk niet doet en willen met stopwatches, zandlopers, samenwerkmaatjes en stil op de gang aan de gang.
Ik zie een kind wat 1 blik op het papier werpt en dan ofwel de sommen allemaal al weet en dan zuchtend het werk 'nog een keer' moet doen, wat vreselijk saai is en geen poot meer verzet
of
De sommen niet meteen weet (leerkuil) en dan begint met uitstellen om maar te vermijden.
Daar gaan geen zandlopers verschil in maken.
En dát is dan wat ik de leerkrachten moet uitleggen. Leuk, die zandlopers, maar je zult werk in die jongen moeten steken of het te makkelijk of te moeilijk is.
En zo heb ik nog meer thema's die gedrag veroorzaken waarbij de leerkracht het gedrag aanpakt en niet het thema. Maar goed, dit voert te ver. Ik weet wat er speelt en ik weet ook dat het mijn kind helpt, want het is inmiddels fluitend dagelijks naar school en het is volledig rustig in huis en op school.
donderdag 26 september 2024 om 13:07
Al is ze wel een zeurmoeder.Kellebel87 schreef: ↑26-09-2024 12:58Sorry hoor, maar je bent écht geen zeurmoeder en juist omdat veel ouders denken dat leerkrachten 'tegen' hun zijn gaan ze met een gestrekt been in een gesprek. Je kunt gewoon aangeven wat het extra werk met jouw dochter doet en hoe jouw dochter daarover denkt en je kunt zélfs aangeven dat deze aanpak niet helemaal handig vindt in combinatie met de mentaliteit van je dochter (leerkrachten hebben namelijk een overdracht dus ze zal vast geweten hebben dat jouw dochter zo perfectionistisch is) want dat is voor de juf ook alleen maar een leermoment.
Hebben jullie ook een kennismakingsgesprek gehad? want vaak worden dat soort zaken dan ook besproken.
Wees de zeurmoeder.
Ik was de zeurmoeder en achteraf gezien had ik nog heel veel meer moeten zeuren.
donderdag 26 september 2024 om 13:08
Oh, dit vind ik zelf ook zo lastig om bij mijn kinderen te zien. Ze trekken zich alles (nog) zo persoonlijk aan wat de juf zegt. Vorige week was het ene kind overstuur, omdat juf in de klas had gezegd dat einde van de week wel de hele takenlijst voor die week af moest zijn en dat je anders een groot probleem had. Kind meteen bang dat het niet zou lukken om dat af te krijgen...fiona2018 schreef: ↑26-09-2024 12:46Ik heb niet het idee dat die taken echt af moeten (maar dit zal ik van de juf moeten horen), maar mijn dochter ervaart dit wel zo. Als ze een opgave krijgt moet het af (vindt zij), want anders is ze niet slim / snel genoeg. Ik probeer er ook in te hameren dat ze al extra werk doet, dat alles al extra is. Het hoeft niet af. Maar die knop is nog niet om bij haar.
En het andere kind vertelt gisteren ineens dat ze voortaan wel om 8.10 op school moeten zijn, want anders kunnen ze de starttaak niet af krijgen voor 8.25 uur. Ja, doe eens ff normaal juf, het is inloop tussen 8.10 en 8.25 uur en de school begint dus om 8.25u en niet om 8.10u.
En wat ik ook lastig vind, is dat mijn relatief makkelijk te plaatsen kinderen dus ook niet altijd bij hun vriendengroepjes in de klas geplaatst worden, maar met één lastiger te plaatsen vriendje, dat ze dan daardoor soms ook nog een soort van gaat claimen.
Ik weet eerlijk gezegd niet of ze bij ons op school bij de IEP wel of niet doortoetsen met rekenen en taal. Alleen met technisch lezen, weet ik zeker dat ze het wel doen.
donderdag 26 september 2024 om 13:16
Kellebel,Kellebel87 schreef: ↑26-09-2024 13:03Dat laatste is fijn om te horen. Ik ben verder natuurlijk niet op de hoogte van jouw situatie, maar weet dat er ook leerkrachten zijn die écht niet vinden dat ouders zoals jij zeur ouders zijn, want als er iets is wat een leerkracht wil is dat een kind tot ontwikkeling komt!
Wat het ook is voor ouders, ouders van kinderen die op de basisschool pas ontdekken dat ze wel erg slim zijn, is dat nooit iemand hen dit ook heeft verteld over het algemeen. Ik vind dat ze op het consultatiebureau al mogen melden dat als je peuter woorden als 'wijsvinger, pink, enkel, pols, sleutelbeen' weet, woorden als 'behalve' juist gebruikt en navels en wenkbrauwen en 5 vingers en 5 tenen aan elke hand en voet tekent, je een 'winstwaarschuwing' moet gaan krijgen.
In elk geval de ouders wijzen op de kans dat het wel eens kan zijn dat je kind voor loopt. Want, zeker als het je eerste is en alles nieuw, ga je uit van competente kleuter leerkrachten die met hun werkervaring onderscheid kunnen maken in voorliggers, mooi mee lopen met de stof en achterlopers. En dat valt dus heel vies tegen. Dat word niet opgepikt. Niet alleen mijn ervaring, maar van heel veel ouders die ik spreek.
Mijn zoon kon in groep 3 rekenen tot - 100. Wist precies dat als je -100 + 20 = -80. En -80 + -20 + -100. Ik heb het tegen de leerkracht gezegd en die zie slechts: jeetje, wat bijzonder!
En 'opeens' liep zoon vast in groep 4. Was geen land meer mee te bezeilen. Hij had het wel gezien op school. Hij leerde toch niets, dus waarom zou hij daar nog naartoe!
En dan opeens gaan de registers open. Moet mijn kind met zandlopers, stopwatches en weet ik wat weer op gang getrokken worden. Terwijl er toch veel ervaring had kunnen en misschien wel had moeten zijn, om de signalen vanaf de kleutertijd op te pikken dat hij zich kapot verveelt.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 26 september 2024 om 13:19
Ik heb dit ook wel eens op school uitgesproken; ik wil geen zeurmoeder zijn, maar mijn kind is ongelukkig op school, dus ik moet wat. Als ze me een zeurmoeder vonden omdat ik niet wil dat mijn kind ongelukkig is, dan is dat maar zo. We hadden overigens gelukkig goed contact met school, ze deden hun best ook, maar bij mijn oudste was het niet genoeg, ze was ook groep 6 cognitief wel klaar op die school, maar qua vaardigheden kon ze daar niet leren wat ze nodig had
donderdag 26 september 2024 om 13:23
Wij hadden geen meewerkende school omdat ze totaal niet begrepen wat mijn kind nodig had.Poeszie schreef: ↑26-09-2024 13:19Ik heb dit ook wel eens op school uitgesproken; ik wil geen zeurmoeder zijn, maar mijn kind is ongelukkig op school, dus ik moet wat. Als ze me een zeurmoeder vonden omdat ik niet wil dat mijn kind ongelukkig is, dan is dat maar zo. We hadden overigens gelukkig goed contact met school, ze deden hun best ook, maar bij mijn oudste was het niet genoeg, ze was ook groep 6 cognitief wel klaar op die school, maar qua vaardigheden kon ze daar niet leren wat ze nodig had
Daarom werd hij met extra werk de gang op gezet.
Ib'r begreep niets, wat totaal niet in staat een normaal gesprek te voren, en had echt geen kennis.
Leraren waren te druk bezig populair over te komen bij de populaire ouders.
Het was (en voelt nog steeds na 7-8) zo frustrerend.
donderdag 26 september 2024 om 13:32
Ik vind het op de gang zetten onverstandig. Je kind doet meer op school dan leren. Zij heeft ook de klas en de contacten nodig.
Dan maar iets minder veel en snel leren en ook aandacht voor de sociale aspecten.
Zij heeft niet met 9 met een burnout thuis te zetten. Zij mag ook spelen, geiten en mee tekenen en knutselen.
Dit lijkt te veel op een straf ipv op wat extra leren.
Dan maar iets minder veel en snel leren en ook aandacht voor de sociale aspecten.
Zij heeft niet met 9 met een burnout thuis te zetten. Zij mag ook spelen, geiten en mee tekenen en knutselen.
Dit lijkt te veel op een straf ipv op wat extra leren.
donderdag 26 september 2024 om 14:48
Als ik heel eerlijk ben vraag ik mij weleens af wat deze wetenschap zou veranderen. Welke meerwaarde heeft het om van je 2-jarige te weten dat deze voorloopt?Doreia* schreef: ↑26-09-2024 13:16Kellebel,
Wat het ook is voor ouders, ouders van kinderen die op de basisschool pas ontdekken dat ze wel erg slim zijn, is dat nooit iemand hen dit ook heeft verteld over het algemeen. Ik vind dat ze op het consultatiebureau al mogen melden dat als je peuter woorden als 'wijsvinger, pink, enkel, pols, sleutelbeen' weet, woorden als 'behalve' juist gebruikt en navels en wenkbrauwen en 5 vingers en 5 tenen aan elke hand en voet tekent, je een 'winstwaarschuwing' moet gaan krijgen.
In elk geval de ouders wijzen op de kans dat het wel eens kan zijn dat je kind voor loopt. Want, zeker als het je eerste is en alles nieuw, ga je uit van competente kleuter leerkrachten die met hun werkervaring onderscheid kunnen maken in voorliggers, mooi mee lopen met de stof en achterlopers. En dat valt dus heel vies tegen. Dat word niet opgepikt. Niet alleen mijn ervaring, maar van heel veel ouders die ik spreek.
Mijn zoon kon in groep 3 rekenen tot - 100. Wist precies dat als je -100 + 20 = -80. En -80 + -20 + -100. Ik heb het tegen de leerkracht gezegd en die zie slechts: jeetje, wat bijzonder!
En 'opeens' liep zoon vast in groep 4. Was geen land meer mee te bezeilen. Hij had het wel gezien op school. Hij leerde toch niets, dus waarom zou hij daar nog naartoe!
En dan opeens gaan de registers open. Moet mijn kind met zandlopers, stopwatches en weet ik wat weer op gang getrokken worden. Terwijl er toch veel ervaring had kunnen en misschien wel had moeten zijn, om de signalen vanaf de kleutertijd op te pikken dat hij zich kapot verveelt.
We leven vooral in een samenleving wanneer we alles willen weten en quantificeren.
Heel simplistisch gezegd: er is geen aanpak die per definitie werkt voor slimme kinderen. Een meedenkende school met kundige onderwijzers biedt geen enkele garantie dat je kind niet gaat vastlopen. En omgekeerd zijn er ook zat makkelijk lerende kinderen, die ondanks niet passend onderwijs niet vastlopen.
Als een cb had gezegd dat mijn kinderen voorliepen, had ik denk ik nog steeds weinig met die info gekund. Ik zou ook niet weten wat ik anders zou hebben gedaan. Melden en/of meten dat een kind een voorsprong heeft, heeft alleen zin als er daarna ook berichte adviezen komen en er stappen zijn die ouders kunnen zetten. En er ook bewijs is dat die stappen bewezen werken. Vooral dat laatste is een probleem.
donderdag 26 september 2024 om 14:53
TO het is echt volkomen normaal om een gesprek op school aan te vragen op basis van wat je meldt. Dit is voor de leerkracht ook waardevolle informatie. Je zou ook kunnen vragen of de IB'er er bij komt zitten.
Voel je vooral niet beschroomd: de meeste leerkrachten willen graag weten wat er ook thuis speelt.
Voel je vooral niet beschroomd: de meeste leerkrachten willen graag weten wat er ook thuis speelt.
donderdag 26 september 2024 om 14:58
Lento schreef: ↑26-09-2024 14:48Als ik heel eerlijk ben vraag ik mij weleens af wat deze wetenschap zou veranderen. Welke meerwaarde heeft het om van je 2-jarige te weten dat deze voorloopt?
We leven vooral in een samenleving wanneer we alles willen weten en quantificeren.
Heel simplistisch gezegd: er is geen aanpak die per definitie werkt voor slimme kinderen. Een meedenkende school met kundige onderwijzers biedt geen enkele garantie dat je kind niet gaat vastlopen. En omgekeerd zijn er ook zat makkelijk lerende kinderen, die ondanks niet passend onderwijs niet vastlopen.
Als een cb had gezegd dat mijn kinderen voorliepen, had ik denk ik nog steeds weinig met die info gekund. Ik zou ook niet weten wat ik anders zou hebben gedaan. Melden en/of meten dat een kind een voorsprong heeft, heeft alleen zin als er daarna ook berichte adviezen komen en er stappen zijn die ouders kunnen zetten. En er ook bewijs is dat die stappen bewezen werken. Vooral dat laatste is een probleem.
Ik denk dat je als school en ouders dan alerter bent. Mijn jongste dochter bleek ook "ineens" afgegleden naar doodongelukkig en niet meer naar school willen
Hoewel de kleuterjuf van mijn oudste constateerde een ontwikkelingsvoorsprong, liet een rapport opstellen op basis van een soort test, maar vervolgens werd ze in de 1e 3 maanden van groep 3 als gemiddeld bestempeld, omdat ze braaf deed wat er gevraagd werd, namelijk hakken en plakken, maar ze kon eigenlijk al best wat lezen. Dus ze moeten wel wat met die info doen dan natuurlijk
donderdag 26 september 2024 om 15:01
Je zou kunnen vragen of je kind doorgetoetst kan worden. Dat is vaak zinvoller dan een IQ test. Het is dan overigens zaak om als school en ouders wel van te voren te bedenken wat je dan met de info gaat doen. Op de basisschool is het niet uitzonderlijk dat een kind 3 jaar of meer voorloopt (en als kind in groep 4 of 5 de toetsen van groep 7 goed maakt). Je moet eigenlijk van te voren al goed bedenken of jullie en school dan willen versnellen of niet.
Maar daarnaast is er vaak ook al winst te behalen met kleine aanpassingen. Ik vind zelf versnellen iets wat je gaat overwegen als alle andere aanpassingen niet meer werken of geen bevredigend resultaat geven.
Maar wellicht speelt hier mee dat mijn ervaring met versnellen niet per se positief is.
Maar daarnaast is er vaak ook al winst te behalen met kleine aanpassingen. Ik vind zelf versnellen iets wat je gaat overwegen als alle andere aanpassingen niet meer werken of geen bevredigend resultaat geven.
Maar wellicht speelt hier mee dat mijn ervaring met versnellen niet per se positief is.
donderdag 26 september 2024 om 15:08
Ik ben in dit geval geen voorstander van versnellen. Dochter is al één van de jongsten van de klas en sociaal niet de sterkste. Ze ligt goed in de groep en heeft vrienden en vriendinnen. Het geven van uitdaging lijkt het probleem niet, het is meer de manier waarop en het gebrek aan communicatie daarover.
donderdag 26 september 2024 om 15:10
Een consultatie bureau word ook wel consternatie bureau genoemd omdat, als je kind negatief afwijkt van de norm dit word medegedeeld. En eventueel vroegtijdig moet worden ingegrepen.
Waarom zou je niet te horen kunnen krijgen wanneer je kind op een zelfde wijze afwijkt van de norm, maar dan op positieve wijze ? Dat de norm van die leeftijd wel heel ruim word overschreden.
Evenals bij de kleuters. Qua taalgebruik, omgaan met spullen, details in werk. Alert zijn, niet op het gedrag met onderduiken en moeilijk doen, maar op de manier van werken en het afgeleverde werk.
Zoals ook gebeurt op de negatieve afwijkingen bij de ontwikkeling van het kind.
Waarom zou je niet te horen kunnen krijgen wanneer je kind op een zelfde wijze afwijkt van de norm, maar dan op positieve wijze ? Dat de norm van die leeftijd wel heel ruim word overschreden.
Evenals bij de kleuters. Qua taalgebruik, omgaan met spullen, details in werk. Alert zijn, niet op het gedrag met onderduiken en moeilijk doen, maar op de manier van werken en het afgeleverde werk.
Zoals ook gebeurt op de negatieve afwijkingen bij de ontwikkeling van het kind.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 26 september 2024 om 15:12
fiona2018 schreef: ↑26-09-2024 15:08Ik ben in dit geval geen voorstander van versnellen. Dochter is al één van de jongsten van de klas en sociaal niet de sterkste. Ze ligt goed in de groep en heeft vrienden en vriendinnen. Het geven van uitdaging lijkt het probleem niet, het is meer de manier waarop en het gebrek aan communicatie daarover.
Hier ook een herfstkind. Hier ook geen versnellen. Kind ligt goed in de groep en heeft een hechte vriendengroep.
Buiten school hebben we hem op 'een instrument' gedaan. Muziekles is ideaal voor de leerkuil.
En andere hobby's heeft hij ook. Daarin kan hij meer zijn ei kwijt dan op school en dat is helemaal prima.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 26 september 2024 om 15:21
Haha, hier moet ik wel om lachen. Mijn jongste kon nog niet zelfstandig staan toen ze bijna 1 was en toen werd me telefonisch (coronatijd) medegedeeld dat ze het zou noteren omdat het afwijkend was, maar niet erg. Maar als ik een doorverwijzing wilde naar de kinderarts zou ze dat helemaal begrijpen. Gelukkig was het mijn tweede kind dus geloofde ik het wel maar als je onzeker bent en het is je eerste..
Ik weet niet of het echt iets toevoegt om het al op jonge leeftijd te horen als je kind voorloopt maar dit zal persoonlijk zijn. Mijn beide kinderen gingen snel goed praten, liepen voor in de fijne motoriek, maar met de grove motoriek waren ze weer vrij langzaam. Elk kind maakt spurts en het lijkt me dat niet elk kind wat op zijn 2e voorloopt, op de basisschool problemen krijgt.
Daarom hebben we ook nooit een gesprek gehad op school. Tot nu toe ging het goed en was dochter blij. We wisten dat ze iets voorliep, maar zolang ze met plezier naar school ging vond ik het wel prima zo.
donderdag 26 september 2024 om 15:36
Ooo dit ja!!!!Doreia* schreef: ↑26-09-2024 12:32Af en toe een dagje thuis houden om bij te komen mag ook hoor.
Even uit de ratrace.
Plichtsbesef richting het welzijn van je dochter.
En ik snap wat Nana Mouskouri zegt. Echt waar. Het is alleen dat ik jou TO zie staan op het punt waar ik ook heb gestaan. Vol glimlachen en vriendelijkheid vragen of het mogelijk is om misschien....
Ik gun ieder zijn/haar leerproces en leerkuil.
En ik gun ook iedereen dat ze niet eerst volledig afgeveegd worden met: "we kijken tot de herfstvakantie / kerstvakantie / voorjaarsvakantie / mei vakantie, och wat jammer het jaar is alweer voorbij! ' En dan een nieuw jaar, waarin we 'later' wel eens 'gaan kijken'.
Als ik mezelf iets kwalijk neem, is het dat ik het tempo van school heb gevolgd in het begin, wat dus heeft geleid tot een jaar verlies en schooltrauma en daarna 2 jaar weer opbouwen bij een Gouden Juf.
Ons oudste kind was avi uit vóór de herfstvakantie in groep 3. Verveelde zich te pletter en werd behoorlijk storend. Kind bleek nogal disharmonisch profiel te hebben; súperslim maar niet erg praktisch. Dus op de gang werd het niks.
Schrijven ging ook niet zo best want ze was een erg jonge leerling en scheelde meer dan een jaar met sommige klasgenoten. Tja, als ze niet precies op dit lijntje netjes het antwoord op 2+4= schrijft mag ze niet iets anders gaan doen.
Eerst het werk van de klas maken. Voor haar plezier bedacht ze dan sommen als 17x38 of schreef een musical waarbij elk klasgenootje een eigen rol had. Onleesbaar, door slechte motoriek dat wel, maar wat ze vertelde was een prachtig verhaal. Of klokkijken. Dat kon ze toen ze dat op school behandelden al jaren maar ja, dat handschrift hé. Weer een werkblad mee naar huis om het netjes op te schrijven. Wij vroegen of ze niet gewoon mocht typen bij taal of mondeling mocht laten zien dat ze de stof beheerst. Nee.
Ze haalde bij cito's bijna foutloos dus toen ze steeds vervelender werd van verveling mocht ze fijn boeken lezen. De héle dag. Grrr. Lezen is leuk enzo maar dat deed ze echt al wel genoeg. Maar ja, op de gang alleen kwam ze dus tot niets en in de klas wist ze alles al. Lekker leesboek dan bleef ze stil en dat was fijn voor de juf.
En bij elk schooljaar opnieuw helemaal op nul starten en bij elk gesprek werd ons dit verteld; we kijken het nog even aan ... blablabla ... alsof het het eerste slimme kind was ooit op die school.
Uiteindelijk is kind naar HB onderwijs gegaan en bloeide op.
Maar dat brengt ook weer nare dingen met zich mee; klasgenootjes wonen ver weg. Vaak zijn die scholen niet om de hoek (22km verderop in ons geval) en dus een logistieke nachtmerrie als je meerdere kinderen hebt en wij moesten iets van 3500 euro "vrijwillige" ouderbijdrage betalen.
Wij hebben nooit oorlog gehad met school want de sociale sfeer op school was fijn maar ze waren wat dit betreft gewoon echt niet competent en nogal sloom om experts erbij te halen.
Inmiddels is de jongste bijna klaar met de basisschool en ik moet zeggen dat het nu wel veel beter is; er is iemand aangesteld om met kinderen uit verschillende klassen uitdagender werk te doen. Jammer dat ze dat niet wat eerder hadden.
En voor jou dochter zou ik dus hopen dat ze haar op een leuke manier uitdagen in plaats zoals bij ons lappen met lezen. Of zoals nu met haar die hamstermethode die iemand passend beschreef.
Ook slimme kinderen hebben recht om iets te leren op een prettige manier met begeleiding.
donderdag 26 september 2024 om 17:42
Even kort, want ziek op bed.
Scholen blijken vaak slecht het niveau van slumme kinderen in te schatten. https://www.ed.nl/eindhoven/onderzoek-o ... ~a2978882/
Ga er niet van uit dat school het ziet. Mijn oudste kind, waarvan iedereen zag dat ze voor liep, werd getest en alle 3 haar juffen waren verbaasd dat haar iq zo hoog was. En ze kreeg extra werk, dus blijkbaar kunnen ze dan alsnog niet inschatten hoe nodig het is. En toen ik het iq van de oudste noemde aan de kleuterjuf van de jongste zag je daar de lampjes gaan branden. Alsof ze toen pas bedacht dat ze ook heel slim kon zijn. En dat op een school waar ook een voltijds hb school in hetzelfde pand huist.
Verder voortoetsen en compacten. Niet meer werk doen wat je al kan, maar alleen wat je nog moet leren en dan verbreden, onder begeleiding van de docent. Mijn kind kwam thuis met werkbladen waarvan wij niet wisten wat ze er mee moest doen en zij niet wist of ze het goed had gedaan want niet nagekeken.... waarom moet ze het dan maken. Daar echt streng op zijn.
En zelf thuis voorleven dat fouten maken okay is. Wij benoemen heel overdreven alles wat bij ons verkeerd gaat en hoe we dat oplossen. En steunen ze als ze zelf iets verkeerd doen, maar lossen het niet voor ze op.
En we benadrukken regelmatig hoe ze x of y nu wel kunnen, nu ze hebben geoefend. Met de jongste maken we filmpjes van hoe ze nu leest, en hoe ze over een maand leest, dan zien ze de vooruitgang.
Overigens, mijn kinderen hebben een hoger iq dan 99% van de wereld, maar die konden helemaal geen bijzondere dingen. Het is dat huisvader ook zo'n iq heeft dat we er alert op waren, maar de meeste ouders waren stom verbaasd dat ze naar het hb overstapten.
Ik moest staan huilen op school voor ik serieus werd genomen, maar het was het waard, want mijn kinderen zijn beter af nu ze op het hb onderwijs zitten, al blijft het een worsteling voor ze en voor ons.
Scholen blijken vaak slecht het niveau van slumme kinderen in te schatten. https://www.ed.nl/eindhoven/onderzoek-o ... ~a2978882/
Ga er niet van uit dat school het ziet. Mijn oudste kind, waarvan iedereen zag dat ze voor liep, werd getest en alle 3 haar juffen waren verbaasd dat haar iq zo hoog was. En ze kreeg extra werk, dus blijkbaar kunnen ze dan alsnog niet inschatten hoe nodig het is. En toen ik het iq van de oudste noemde aan de kleuterjuf van de jongste zag je daar de lampjes gaan branden. Alsof ze toen pas bedacht dat ze ook heel slim kon zijn. En dat op een school waar ook een voltijds hb school in hetzelfde pand huist.
Verder voortoetsen en compacten. Niet meer werk doen wat je al kan, maar alleen wat je nog moet leren en dan verbreden, onder begeleiding van de docent. Mijn kind kwam thuis met werkbladen waarvan wij niet wisten wat ze er mee moest doen en zij niet wist of ze het goed had gedaan want niet nagekeken.... waarom moet ze het dan maken. Daar echt streng op zijn.
En zelf thuis voorleven dat fouten maken okay is. Wij benoemen heel overdreven alles wat bij ons verkeerd gaat en hoe we dat oplossen. En steunen ze als ze zelf iets verkeerd doen, maar lossen het niet voor ze op.
En we benadrukken regelmatig hoe ze x of y nu wel kunnen, nu ze hebben geoefend. Met de jongste maken we filmpjes van hoe ze nu leest, en hoe ze over een maand leest, dan zien ze de vooruitgang.
Overigens, mijn kinderen hebben een hoger iq dan 99% van de wereld, maar die konden helemaal geen bijzondere dingen. Het is dat huisvader ook zo'n iq heeft dat we er alert op waren, maar de meeste ouders waren stom verbaasd dat ze naar het hb overstapten.
Ik moest staan huilen op school voor ik serieus werd genomen, maar het was het waard, want mijn kinderen zijn beter af nu ze op het hb onderwijs zitten, al blijft het een worsteling voor ze en voor ons.
donderdag 26 september 2024 om 18:03
In mijn tijd (of liever die van mijn dochter) had je nog geen hb onderwijs. Ja, je had het Leonardo maar dat was ook niet overal even goed en bovendien financieel voor ons niet te doen. De aanvang van groep 3 was hoopvol, dochter werd getoetst op AVI-niveau en bleek AVI-uit, dus ze hoefde niet meer te leren lezen maar mocht meteen de pluslijn in. Die pluslijn bleek absoluut niet voldoende, dus ik steeds maar weer zeuren om doortoetsen. Helaas kon dat niet volgens de IB'er, want dochter had faalangst. Mijn verweer dat ik thuis nog nooit iets had gemerkt van die faalangst deed niet terzake, dochter had faalangst dus er werd niet doorgetoetst.
Halverwege groep 4 was dochter compleet uitgevallen op school, en thuis was het een draak. Regelmatig klemde ze zich onderweg naar school gillend vast aan de lantaarnpalen omdat ze niet wilde, en dan nam ik haar maar weer mee naar huis alwaar ik school mailde over mijn wedervaren, maar op die mailtjes werd niet gereageerd. En toen kwam het rapport. Man had het rapport even ingezien en vertelde me blij dat dochter nu blijkbaar toch werd doorgetoetst, want ze had de E4 gemaakt. Nou, dacht ik nog, dat geeft de burger moed. De volgende dag kwam dochter thuis met het rapport en wat bleek: de E4-toetsen waren niet onlangs afgenomen, maar meer dan een jaar geleden toen dochter net in groep 3 zat. En de hoge A's vielen nog net niet van het papier.
Ik heb de gebeurtenissen weten te reconstrueren en het was eigenlijk heel simpel: ze overwogen dochter te versnellen naar groep 4 en hebben toen die E4-toetsen afgenomen om te zien of ze dat niveau wel aankon. Dat dochter torenhoge A's zou halen en dat ze dus cognitief ook in groep 4 niks meer te zoeken had lag geheel buiten de verwachting en het kunnen van school, dus hielden ze de hele toetserij maar onder de pet. En als ze een jaar later niet per ongeluk waren overgegaan op flitsende nieuwe rapporten met leuke CITO-grafiekjes had ik er nu nog niks van geweten.
Voordeel was wel dat ik school nu compleet in de tang had, en mijn hele eisenlijst werd ineens zonder morren ingewilligd. Bij die eisenlijst hoorde een versnelling en die heeft er in ieder geval voor gezorgd dat dochter de laatste jaren zonder lantaarnpaalgesurf naar school ging, maar met dochters verhouding tot schools leren is het nooit meer goed gekomen.
Moraal van het verhaal:
doortoetsen is ook niet alles, het gaat er vooral om wat je doet met de resultaten.
En bedankt voor het lezen. Als je het niet hebt gelezen ook goed, ik moest blijkbaar even wat oud zeer kwijt
Halverwege groep 4 was dochter compleet uitgevallen op school, en thuis was het een draak. Regelmatig klemde ze zich onderweg naar school gillend vast aan de lantaarnpalen omdat ze niet wilde, en dan nam ik haar maar weer mee naar huis alwaar ik school mailde over mijn wedervaren, maar op die mailtjes werd niet gereageerd. En toen kwam het rapport. Man had het rapport even ingezien en vertelde me blij dat dochter nu blijkbaar toch werd doorgetoetst, want ze had de E4 gemaakt. Nou, dacht ik nog, dat geeft de burger moed. De volgende dag kwam dochter thuis met het rapport en wat bleek: de E4-toetsen waren niet onlangs afgenomen, maar meer dan een jaar geleden toen dochter net in groep 3 zat. En de hoge A's vielen nog net niet van het papier.
Ik heb de gebeurtenissen weten te reconstrueren en het was eigenlijk heel simpel: ze overwogen dochter te versnellen naar groep 4 en hebben toen die E4-toetsen afgenomen om te zien of ze dat niveau wel aankon. Dat dochter torenhoge A's zou halen en dat ze dus cognitief ook in groep 4 niks meer te zoeken had lag geheel buiten de verwachting en het kunnen van school, dus hielden ze de hele toetserij maar onder de pet. En als ze een jaar later niet per ongeluk waren overgegaan op flitsende nieuwe rapporten met leuke CITO-grafiekjes had ik er nu nog niks van geweten.
Voordeel was wel dat ik school nu compleet in de tang had, en mijn hele eisenlijst werd ineens zonder morren ingewilligd. Bij die eisenlijst hoorde een versnelling en die heeft er in ieder geval voor gezorgd dat dochter de laatste jaren zonder lantaarnpaalgesurf naar school ging, maar met dochters verhouding tot schools leren is het nooit meer goed gekomen.
Moraal van het verhaal:
doortoetsen is ook niet alles, het gaat er vooral om wat je doet met de resultaten.
En bedankt voor het lezen. Als je het niet hebt gelezen ook goed, ik moest blijkbaar even wat oud zeer kwijt
donderdag 26 september 2024 om 18:42
Overigens, school is nooit echt onwelwillend geweest. Ze zagen alleen niet echt wat kind echt nodig had. En voor de oudste is dat ook in de hb groep nog niet echt gelukt, maar groep 5 lijkt veelbelovend.
Voor de jongste die net in groep 3 hb is begonnen weten we het nog niet af. Afwachten en goed in de gaten houden dus maar.
Voor de jongste die net in groep 3 hb is begonnen weten we het nog niet af. Afwachten en goed in de gaten houden dus maar.
vrijdag 27 september 2024 om 10:57
Nogmaals bedankt allemaal voor de reacties! We hebben een gesprek aangevraagd bij juf voor volgende week, dus vanuit daar zien we weer verder. We hebben nooit een stempel willen drukken op onze dochter, wisten wel dat ze slim is. Ik ben nu wat gaan lezen over hoogbegaafdheid bij kinderen en kan het grootste deel van de kenmerken wel afvinken. Nog steeds vraag ik me af of het zinvol is om erop te toetsen maar dat zien we later wel.
Ik ga onze jongste dochter (5 jaar, groep 2, heeft zichzelf al leren lezen) ook maar in de gaten houden. Oudste dochter klaagde gisteren over het teveel aan schriften en toen zei de jongste bloedserieus "Dan moet je gewoon heel langzaam werken en doen alsof je het niet snapt, dan geeft juf je geen extra schriften meer". Ook wel een aandachtspuntje dus.
Bedankt en wordt vervolgd!
Ik ga onze jongste dochter (5 jaar, groep 2, heeft zichzelf al leren lezen) ook maar in de gaten houden. Oudste dochter klaagde gisteren over het teveel aan schriften en toen zei de jongste bloedserieus "Dan moet je gewoon heel langzaam werken en doen alsof je het niet snapt, dan geeft juf je geen extra schriften meer". Ook wel een aandachtspuntje dus.
Bedankt en wordt vervolgd!
vrijdag 27 september 2024 om 11:16
Maar, nogmaals, wat voor een adviezen moet je dan als CB meegeven? Bij een geconstateerde achterstand kan een onderzoekstraject ingezet worden of kan gerichte hulp ingezet worden.Doreia* schreef: ↑26-09-2024 15:10Een consultatie bureau word ook wel consternatie bureau genoemd omdat, als je kind negatief afwijkt van de norm dit word medegedeeld. En eventueel vroegtijdig moet worden ingegrepen.
Waarom zou je niet te horen kunnen krijgen wanneer je kind op een zelfde wijze afwijkt van de norm, maar dan op positieve wijze ? Dat de norm van die leeftijd wel heel ruim word overschreden.
Evenals bij de kleuters. Qua taalgebruik, omgaan met spullen, details in werk. Alert zijn, niet op het gedrag met onderduiken en moeilijk doen, maar op de manier van werken en het afgeleverde werk.
Zoals ook gebeurt op de negatieve afwijkingen bij de ontwikkeling van het kind.
Wat voor een adviezen kan een CB meegeven bij een geconstateerde voorsprong? En wat kun je als ouders er dan mee? Natuurlijk is het leuk om sommige dingen te meten en weten, maar op overkoepelend niveau gaat het er vooral om wat je daarna met die wetenschap kunt.
vrijdag 27 september 2024 om 11:22
Fijn! Leg gewoon uit aan de leerkracht wat je hier ook geschreven hebt. Dat extra werk geen straf moet worden en dat een slim kind ook recht heeft op pauzes (lezen) en relaxen. En dat het voor jullie dochter van belang is dat ze leert werken op het voor haar juiste niveau en dat een slim kind ook begeleiding nodig heeft. Juist, omdat deze kinderen vaak minder klassikaal werken.fiona2018 schreef: ↑27-09-2024 10:57Nogmaals bedankt allemaal voor de reacties! We hebben een gesprek aangevraagd bij juf voor volgende week, dus vanuit daar zien we weer verder. We hebben nooit een stempel willen drukken op onze dochter, wisten wel dat ze slim is. Ik ben nu wat gaan lezen over hoogbegaafdheid bij kinderen en kan het grootste deel van de kenmerken wel afvinken. Nog steeds vraag ik me af of het zinvol is om erop te toetsen maar dat zien we later wel.
Ik ga onze jongste dochter (5 jaar, groep 2, heeft zichzelf al leren lezen) ook maar in de gaten houden. Oudste dochter klaagde gisteren over het teveel aan schriften en toen zei de jongste bloedserieus "Dan moet je gewoon heel langzaam werken en doen alsof je het niet snapt, dan geeft juf je geen extra schriften meer". Ook wel een aandachtspuntje dus.
Bedankt en wordt vervolgd!
Overigens was het altijd eigen werk doen een reden voor ons om te versnellen, want kind begon er onder te lijden altijd ander werk te doen dan de rest van de klas en wilde geen uitzondering zijn. Bij een ander kind ging dat wel goed (die deed gewoon geen extra werk) en die is niet versneld.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
