Kinderen
alle pijlers
Speelafspraakgekte
woensdag 3 januari 2024 om 10:26
Oudste kind is nog een kleuter maar heeft regelmatig speelafspraakjes. Meestal vind ik het heerlijk, een ander kind over de vloer. Lekker samen spelen, ik hoor ze de hele middag niet, behalve om even wat te drinken of eten, iedereen heeft plezier. Maar soms….
Wat zijn jullie gekste ervaringen met speelafspraakjes? TO begint in de reacties.
Wat zijn jullie gekste ervaringen met speelafspraakjes? TO begint in de reacties.
woensdag 3 januari 2024 om 20:34
Lolainthebigcity schreef: ↑03-01-2024 20:03Hier geen kids, wel wonend tegenover een basisschool.
Een kleine maand geleden een studiedag op de basisschool, alle lichten aan in de lokalen maar hekken gesloten en dus geen kinderen op het schoolplein. Op 08:30 uur stipt een vrij opvallende auto, komt vrij hard aanrijden, laat kind met rugzak eruit en rijd snel verder....
Het jongetje loopt naar het hek, probeert deze te openen en gaat niet open, probeert het volgende hek tevens gesloten en toen stond hij daar.
Ben er naartoe gelopen en we hebben toen samen de school gebeld die vertelde studiedag te hebben......Fijn voor jullie maar ik ben niet de ouder of verzorgende van dit kind en hij staat buiten. Maar ze wilde hun leerling niet helpen, zo onvriendelijk. Hij was 6 jaren oud, super verlegen, had zo met hem te doen. Heb toen de politie gebeld en we hebben in afwachting van de politie chocomelk gedronken en pepernoten gegeten, hij heeft toen met ons hondje gespeeld en we hebben met playmobil gespeeld. Duurde wel even voordat deze kwamen en ja toen....op zoek maar de moeder. Ik wist wat voor soort auto, was zeer opvallend maar nog handiger was natuurlijk bij de school navragen. Die deden zo moeilijk zelfs tegen politie want ja, tijdens studiedagen geen leerlingen snap ik, maar echt dit kindje moest gewoon door zijn ouders worden opgehaald. Agenten moesten echt de dame van leerlingenadminstratie zo ompraten dat ze uiteindelijk de gegevens ging opzoeken. Er waren 2 nummers bekend, van de mobiel van mama en haar werk, het werknunmer bleek haar oude werk te zijn en mobiel werd niet beantwoord. Toen een bezoek gebracht aan huisadres, was op loopafstand dus wij (agenten, ik en kleine man) daar naartoe en daar was niemand maar ook geen buren die haar kenden of anders konden bereiken. Ander contactpersoon opgegeven was de vader die in Polen zat en niet wist (of wilde zeggen) waar zijn vrouw kon zijn.
Net toen agenten gingen bespreken hoe nu verder, veilig thuis of een dergelijke stichting voor opvang van de jongen belde moeder terug. Ze kwam hem gelijk halen maar even wel pittig want ze begreep totaal de situatie niet. Ze had die ochtend zijn jongere broertje naar de opvang gebracht die natuurlijk gewoon geopend was en echt niets doorgehad dat school gesloten was, ze was oprecht, echt waar maar tjeetje de attitude.....
Soort van wat moet ik nu met hem dan want ik moet wel aan het werk.
Heb zelf een kille jeugd gehad en het triggerde me.
Heb de volgende dag een grote fles wodka en grote reep chocolade gehad van haar al bedankje. Toen ik opendeed schrok ik wel want ze ging de dag ervoor zo tekeer tegen de politie dat ik een beetje geïntimideerd was door haar. Om het jongetje welzijn heb ik met haar nummers uitgewisseld en op het hart gedrukt dat hij altijd welkom is. En als het haar niet lukt met de jongens ik haar altijd wil helpen om instanties te zoeken die haar kunnen helpen.
We zwaaien elke schooldag naar elkaar, praatje, we kopen lootjes van de voetbal van de jongen en met halloween kwam hij verkleed langs. Wel alleen in het donker maar goed ze wonen dichtbij al voelt het niet oké.
Soms hoor je gewoon verhalen dat je denkt heeft niemand iets gezien of gedaan qua mishandeling of verwaarlozing, ik wil niet die persoon zijn die zag en niets deed. Hoe minimaal ook maar dat je zo gehaast bent dat je niet eens opmerkt dat je kind voor een gesloten poort staat.....nee sorry maar je kijkt toch even in de spiegel? Je wil toch zeker zijn dat hij op het schoolplein is?
Heb geen kids dus mag niet oordelen maar heb er toch een potje om moeten huilen gewoon uit onmacht. Heb ook via de politie mijn verhaal gedeeld met een organisatie om dat alvast genoteerd te hebben staan mocht er in de toekomst nog iets dergelijks gebeuren.
woensdag 3 januari 2024 om 20:51
Wat een verhalen. Dan vallen mijn belevenissen nog mee. Het verhaal van de studiedag slaat alles. En inderdaad. Wat een misdadig gedrag van die school! Straks loopt het kind weg en beland in een sloot. Of wordt meegenomen door een naar persoon. Dat wil je toch niet op je geweten hebben als school zijnde!
Een keer een jongetje te spelen gehad met een zeer bijzondere opa. Was een jaar of 5, kleuterklas. De jongens hadden met nerfs gespeeld. Toen opa hem kwam ophalen werd hij kwaad op mij dat ik dit had toegelaten. Snapte werkelijk waar niet wat hij bedoelde. Kreeg toen een hele lezing van letterlijk 15 minuten over allerlei onderzoeksresultaten die aan zouden tonen dat dergelijk speelgoed geweldadig gedrag in de hand werkt. En dat hun kind absoluut niet met iets van een pistool mocht spelen. Ook geen zwaarden, stokken, etc... Gezegd dat ik het had gewaardeerd als hij dit van tevoren had vermeld. Hoeveel jongens (en meisjes) spelen er niet met nerfs. Kind ging daarna snel van school, dus was de eerste en laatste keer. Wat een vervelende man was dat zeg.
Ook een keer een vader die bleef zitten omdat zijn dochter niet alleen wilde blijven. Prima. Dacht hij blijft een uurtje. Kwam om 15.15 en was om 18.15 nog niet weg. Die vent bleef maar praten. Op een gegeven moment moest ik hem er letterlijk uitzetten door te zeggen dat ik graag wilde dat hij weer ging omdat wij gingen eten. Duurde nog een half uur voor hij eindelijk weg was. Ik denk dat hij wilde mee-eten. Maar ik had niet genoeg en er ook helemaal geen zin in na al 3 uur kletsen
Ook een moeder gehad die mij om 14.15 elke keer belde. Of ik haar kind mee wilde nemen want ze moest nog werken. Toen dit een patroon werd van zeker 2x per week heb ik niet meer opgenomen. Was na 2 weken gelukkig over en belde ze niet meer.
Een keer een jongetje te spelen gehad met een zeer bijzondere opa. Was een jaar of 5, kleuterklas. De jongens hadden met nerfs gespeeld. Toen opa hem kwam ophalen werd hij kwaad op mij dat ik dit had toegelaten. Snapte werkelijk waar niet wat hij bedoelde. Kreeg toen een hele lezing van letterlijk 15 minuten over allerlei onderzoeksresultaten die aan zouden tonen dat dergelijk speelgoed geweldadig gedrag in de hand werkt. En dat hun kind absoluut niet met iets van een pistool mocht spelen. Ook geen zwaarden, stokken, etc... Gezegd dat ik het had gewaardeerd als hij dit van tevoren had vermeld. Hoeveel jongens (en meisjes) spelen er niet met nerfs. Kind ging daarna snel van school, dus was de eerste en laatste keer. Wat een vervelende man was dat zeg.
Ook een keer een vader die bleef zitten omdat zijn dochter niet alleen wilde blijven. Prima. Dacht hij blijft een uurtje. Kwam om 15.15 en was om 18.15 nog niet weg. Die vent bleef maar praten. Op een gegeven moment moest ik hem er letterlijk uitzetten door te zeggen dat ik graag wilde dat hij weer ging omdat wij gingen eten. Duurde nog een half uur voor hij eindelijk weg was. Ik denk dat hij wilde mee-eten. Maar ik had niet genoeg en er ook helemaal geen zin in na al 3 uur kletsen
Ook een moeder gehad die mij om 14.15 elke keer belde. Of ik haar kind mee wilde nemen want ze moest nog werken. Toen dit een patroon werd van zeker 2x per week heb ik niet meer opgenomen. Was na 2 weken gelukkig over en belde ze niet meer.
herfst100 wijzigde dit bericht op 03-01-2024 21:01
20.27% gewijzigd
woensdag 3 januari 2024 om 20:52
woensdag 3 januari 2024 om 21:37
Ik had een keer een speelvriendje mee naar de kinderboerderij/speeltuin. Laten hem even Henk noemen voor het gemak. De vader van Henk zei: Henk is nog niet zo heel goed zindelijk, je moet hem vaak naar de wc sturen, dan komt het wel goed. (volgens mij waren ze een jaar of 5-6 toen allebei)
Dus eenmaal in de kinderboerderij, Henk moet je plassen. Nee hoor, ik voel niks. Nog een paar keer vragen, Henk moet je naar de WC. Nee ik hoef niet.
Op een gegeven moment zaten ze bovenin in een soort van klimtouwtoren, en Henk zei ineens met een klein stemmetje: Ik moet plassen.
Ik: Henk kom snel naar beneden!!! Henk: ik red het niet!
Vervolgens kwam er een hele regenbui aan plas naar beneden. OMG wat moest ik eigenlijk hard lachen van binnen. Ik had gelukkig reserve kleding in de auto, maar het was wel ver lopen voor Henk met zijn kletsnatte en steeds harder wordende spijkerbroek.
Dus eenmaal in de kinderboerderij, Henk moet je plassen. Nee hoor, ik voel niks. Nog een paar keer vragen, Henk moet je naar de WC. Nee ik hoef niet.
Op een gegeven moment zaten ze bovenin in een soort van klimtouwtoren, en Henk zei ineens met een klein stemmetje: Ik moet plassen.
Ik: Henk kom snel naar beneden!!! Henk: ik red het niet!
Vervolgens kwam er een hele regenbui aan plas naar beneden. OMG wat moest ik eigenlijk hard lachen van binnen. Ik had gelukkig reserve kleding in de auto, maar het was wel ver lopen voor Henk met zijn kletsnatte en steeds harder wordende spijkerbroek.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 3 januari 2024 om 22:28
Meest rare ouder: een vader kwam zijn zoontje ophalen die de hele middag heel lief had gespeeld met zoon. Eerst een half uurtje met de Duplo, daarna ontdekte hij het speelkeukentje. Jongetje zet trots een ‘zelfgebakken taart’ (die houten dingen met klittenband ertussen) voor die vader neer, en schenkt een kopje thee in met die ‘singing’ theepot van Fisherprice. Die vader helemaal over de zeik dat zijn zoon niet met ‘meisjesdingen’ mocht spelen en dat zijn zoon dat had moeten vragen aan mij of ‘aan het zusje van Lemooszoon’. Mijn zoon: ‘ik heb geen broertje of zusje’. Die vader kijkt mij aan alsof ik een dikke strontvlieg op zijn gebakje ben en zegt: ‘Waarom koop je zoiets voor een jongen?! Da’s voor meisjes…koken…’. Op dat moment steekt man, duidelijk aan het koken, zijn hoofd om de keukendeur en zegt: ‘Ja? Kun jij één vrouwelijke top-chef noemen dan?’. Dat was erg ongemakkelijk.
Meest grappige moment: vriendinnetje kwam spelen, afgesproken met haar 17-jarige zus die haar altijd op woensdag van school kwam halen. Schijnbaar was er wat miscommunicatie met de puber des huizes want die arme moeder is drie adressen afgereden om de jongste op te halen. Intussen kwam de wa-groep van zoons klas op vol vermogen om te achterhalen bij wie de jongste dochter toch was gaan spelen want de puber kon alleen ‘gewoon, een vrouw met een jongetje’ herinneren. Om 19.00 kwam er een moeder aan gescheurd die vervolgens zo ons voortuintje inreed. Ik stond met grote ogen te kijken en sloeg een hand voor mijn mond. En dat meisje: ‘Ja…dat is mijn moeder misschien’. Ik zie die vrouw uitstappen, recht met haar suède laarsjes in de restanten van mijn bodembedekkers, ze kijkt verwilderd om zich heen en roept dan: ‘Ach kak! Nee! Ook dat nog! Nee!’. En dat meisje: ‘Ja. Dat is zeker mijn moeder’
Die vrouw had echt haar dag niet en voelde zich zo rot over de tuin en dat haar dochter zo laat werd opgehaald. Toen ik later daar zoon eens kwam halen snapte ik ook haar scherpe bocht naar links direct na het oprijden van de oprit. Zij hadden daar zelf een extra parkeerplaats gemaakt in de voortuin. Die vrouw was natuurlijk in alle staten geweest en volledig op de automatische piloot aan het parkeren geweest.
Meest grappige moment: vriendinnetje kwam spelen, afgesproken met haar 17-jarige zus die haar altijd op woensdag van school kwam halen. Schijnbaar was er wat miscommunicatie met de puber des huizes want die arme moeder is drie adressen afgereden om de jongste op te halen. Intussen kwam de wa-groep van zoons klas op vol vermogen om te achterhalen bij wie de jongste dochter toch was gaan spelen want de puber kon alleen ‘gewoon, een vrouw met een jongetje’ herinneren. Om 19.00 kwam er een moeder aan gescheurd die vervolgens zo ons voortuintje inreed. Ik stond met grote ogen te kijken en sloeg een hand voor mijn mond. En dat meisje: ‘Ja…dat is mijn moeder misschien’. Ik zie die vrouw uitstappen, recht met haar suède laarsjes in de restanten van mijn bodembedekkers, ze kijkt verwilderd om zich heen en roept dan: ‘Ach kak! Nee! Ook dat nog! Nee!’. En dat meisje: ‘Ja. Dat is zeker mijn moeder’
Die vrouw had echt haar dag niet en voelde zich zo rot over de tuin en dat haar dochter zo laat werd opgehaald. Toen ik later daar zoon eens kwam halen snapte ik ook haar scherpe bocht naar links direct na het oprijden van de oprit. Zij hadden daar zelf een extra parkeerplaats gemaakt in de voortuin. Die vrouw was natuurlijk in alle staten geweest en volledig op de automatische piloot aan het parkeren geweest.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 3 januari 2024 om 22:49
Kijk, daar ging het mis!Maleficent schreef: ↑03-01-2024 21:37De vader van Henk zei: Henk is nog niet zo heel goed zindelijk, je moet hem vaak naar de wc sturen, dan komt het wel goed.
Dus eenmaal in de kinderboerderij, Henk moet je plassen. Nee hoor, ik voel niks. Nog een paar keer vragen, Henk moet je naar de WC. Nee ik hoef niet.
Je moest hem naar de WC sturen, niet vragen of hij moest plassen!
Kinderen die niet zindelijk fijn voelen over het algemeen niet zo goed aan of ze moeten plassen
woensdag 3 januari 2024 om 23:29
Echt niemand wilde helpen en ik snap ook echt dat op een dergelijke dag ouders het misschien proberen, toch hun kids te brengen omdat ze het zijn vergeten bijvoorbeeld. En gestoord worden is ook vervelend tijdens zo'n cursus. Ik loop regelmatig langs de school en zeg de juffen en meesters gedag want diegene die roken staan net buiten het hek en daar loop ik langs dus misschien kwam ik bekend voor..... maar alsnog je herkend als juf toch wel kind met niet bijbehorende moeder (we leken ook niet op elkaar qua bouw ofzo).herfst100 schreef: ↑03-01-2024 20:51Wat een verhalen. Dan vallen mijn belevenissen nog mee. Het verhaal van de studiedag slaat alles. En inderdaad. Wat een misdadig gedrag van die school! Straks loopt het kind weg en beland in een sloot. Of wordt meegenomen door een naar persoon. Dat wil je toch niet op je geweten hebben als school zijnde!
Nu liepen er ook mensen langs hoor gewoon op de stoep, een bushalte nabij kijkt ook uit het schoolplein ingang. Zo'n hummeltje die stond te proberen binnen te komen niemand die hielp maar ook niemand die aan mij vroeg of ik hem kon. Behalve de agenten maar na gebeld te hebben duurde het wel even voordat ze kwamen en die vroegen aan de kleine man heb je pepernoten gegeten? Verlegen ja knikken. En heb je chocolademelk gedronken? Verlegen ja knikken. Die heren geloofde wel dat het goed zat.
Was geen speelafspraakje, sorry TO ging wel over een kindje en moeder die hem iets te vlot uit het oog verloor.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
woensdag 3 januari 2024 om 23:54
We kregen een kind te spelen wat bekend was met ingewikkeld gedrag. Moeder was er maar druk mee.
Een van de dingen waar hij tegenaan liep was dat hij niet zo goed tegen veranderingen kon.
Afspraak was dat hij tot een uur of half 4 zou komen spelen, anders ging het mis.
Het jongetje zelf meldde die middag bij het ophalen al dat hij naast lunch ook avondeten zou mee eten.
Wist te vertellen dat dat lastig voor hem was, een hele middag, en ook nog vreemd eten, maarja, mamma moest werken.
Rond een uur of 3 was de koek inderdaad op, het jongetje en mijn kind waren allebei echt moe van elkaar.
Tv aangezet en wachten op moeder.
Moeder belde op: nou zo vreselijk, ze zat helemaal vast in het verkeer, zou een kwartiertje later komen.
Dus ik voer de jongens wat rauwkost en crackers.
Jongetje was niet meer te doen, wilde avondeten en huilde er echt om, want dat was altijd precies om half zes. Dus ik met moeder overleggen en hem om half 6 wat te eten gegeven, restje van de dag ervoor.
Jongetje bleef bij hoog en laag volhouden dat er al was 'afgesproken' dat hij zou blijven eten.
Herhaalde de hele tijd: 'bij kind surebaby eten zonder te zeuren, naar huis, pyjama aan en naar bed, zo gaat de avond op deze woensdag'.
Wij aten zelf iets wat dat kind absoluut niet wilde eten en van moest kokhalzen dus dat lieten we maar even staan en kookten we maar niet af, dachten we.
Uiteindelijk kwam die moeder pas om 19.15. En nodigde zichzelf ook uit om te blijven eten, of we niet wat over hadden.
Eh nee we moeten nog eten en het verder koken, want je kind zit letterlijk te kokhalzen hier van wat wij hebben dus we durven het niet eens op te eten of verder te koken.
'ja hij reageert heel heftig, kan zo gaan kotsen hoor'.
Dat kind haalde een pyjama en een tandenborstel uit zijn tas, ging zich doodleuk omkleden en bij ons de tanden poetsen, dus het was gewoon vooropgezet.
Wat ik echt heel zielig voor dat jongetje vond.
Een van de dingen waar hij tegenaan liep was dat hij niet zo goed tegen veranderingen kon.
Afspraak was dat hij tot een uur of half 4 zou komen spelen, anders ging het mis.
Het jongetje zelf meldde die middag bij het ophalen al dat hij naast lunch ook avondeten zou mee eten.
Wist te vertellen dat dat lastig voor hem was, een hele middag, en ook nog vreemd eten, maarja, mamma moest werken.
Rond een uur of 3 was de koek inderdaad op, het jongetje en mijn kind waren allebei echt moe van elkaar.
Tv aangezet en wachten op moeder.
Moeder belde op: nou zo vreselijk, ze zat helemaal vast in het verkeer, zou een kwartiertje later komen.
Dus ik voer de jongens wat rauwkost en crackers.
Jongetje was niet meer te doen, wilde avondeten en huilde er echt om, want dat was altijd precies om half zes. Dus ik met moeder overleggen en hem om half 6 wat te eten gegeven, restje van de dag ervoor.
Jongetje bleef bij hoog en laag volhouden dat er al was 'afgesproken' dat hij zou blijven eten.
Herhaalde de hele tijd: 'bij kind surebaby eten zonder te zeuren, naar huis, pyjama aan en naar bed, zo gaat de avond op deze woensdag'.
Wij aten zelf iets wat dat kind absoluut niet wilde eten en van moest kokhalzen dus dat lieten we maar even staan en kookten we maar niet af, dachten we.
Uiteindelijk kwam die moeder pas om 19.15. En nodigde zichzelf ook uit om te blijven eten, of we niet wat over hadden.
Eh nee we moeten nog eten en het verder koken, want je kind zit letterlijk te kokhalzen hier van wat wij hebben dus we durven het niet eens op te eten of verder te koken.
'ja hij reageert heel heftig, kan zo gaan kotsen hoor'.
Dat kind haalde een pyjama en een tandenborstel uit zijn tas, ging zich doodleuk omkleden en bij ons de tanden poetsen, dus het was gewoon vooropgezet.
Wat ik echt heel zielig voor dat jongetje vond.
donderdag 4 januari 2024 om 06:30
Wow wat een verhalen. Wat sneu voor sommige kindjes. En inderdaad dan val ik nog best mee haha.
Maar ik vind het ook bizar hoe niet assertief sommigen zijn. Je gaat toch gewoon eten of laat een ouder toch niet de hele middag bij je binnen zitten?
Hier gelukkig nog nooit een ouder gehad die echt veel te laat kwam ophalen. Ik verbaas me wel soms over onszelfstandige kinderen. Die hun brood nog niet kunnen smeren of die menen dat ik hun kont kom afvegen.
Wat wel grappig was was toen dochter kind te spelen had (5) die thuis enigskind is en geen ranja of snoep of koek krijgt thuis. Hier 4 kinderen + 3 vriendjes die dag. Lekker druk dus. Koekje en ranja erbij. Kind keek haar ogen uit haha.
En zoon (8) speelt op vrijdag vaak bij zelfde vriendje. Vader werkt dan thuis. Elke keer als ik kind ophaal begint vader te verantwoorden dat ze pas net op de tv/tablet zitten. Ik weet al lang van zoon dat ze daar zo’n beetje de hele middag op mogen. Ik maak me er niet druk om maar vraag me wel af waarom ouders het zo aanpakken. Thuiswerken terwijl je kind maar tot 12.30 school heeft is toch niet reëel?
Ik heb 1x zoon op moeten halen omdat hij niet zou hebben geluisterd. Ik zal nooit weten wat het werkelijke verhaal was maar aldus zoon mochten ze alleen tv kijken, niet spelen en bepaalde het vriendje wat er op gezet werd. Kind is daar nooit meer geweest en dat kind ook niet bij ons.
Maar ik vind het ook bizar hoe niet assertief sommigen zijn. Je gaat toch gewoon eten of laat een ouder toch niet de hele middag bij je binnen zitten?
Hier gelukkig nog nooit een ouder gehad die echt veel te laat kwam ophalen. Ik verbaas me wel soms over onszelfstandige kinderen. Die hun brood nog niet kunnen smeren of die menen dat ik hun kont kom afvegen.
Wat wel grappig was was toen dochter kind te spelen had (5) die thuis enigskind is en geen ranja of snoep of koek krijgt thuis. Hier 4 kinderen + 3 vriendjes die dag. Lekker druk dus. Koekje en ranja erbij. Kind keek haar ogen uit haha.
En zoon (8) speelt op vrijdag vaak bij zelfde vriendje. Vader werkt dan thuis. Elke keer als ik kind ophaal begint vader te verantwoorden dat ze pas net op de tv/tablet zitten. Ik weet al lang van zoon dat ze daar zo’n beetje de hele middag op mogen. Ik maak me er niet druk om maar vraag me wel af waarom ouders het zo aanpakken. Thuiswerken terwijl je kind maar tot 12.30 school heeft is toch niet reëel?
Ik heb 1x zoon op moeten halen omdat hij niet zou hebben geluisterd. Ik zal nooit weten wat het werkelijke verhaal was maar aldus zoon mochten ze alleen tv kijken, niet spelen en bepaalde het vriendje wat er op gezet werd. Kind is daar nooit meer geweest en dat kind ook niet bij ons.
donderdag 4 januari 2024 om 09:01
ik zou de ingezoomde foto's achterwege laten, maar verder snap ik niet zo goed waarom je dit vindtSylphide75 schreef: ↑03-01-2024 13:12Dat is helemaal niet schattig. Een kind van zes hoort zulke dingen nog niet te weten of mee bezig te zijn!
En doooooor!
donderdag 4 januari 2024 om 09:10
dit zou ik kunnen zijn. ik vind dit geweldig. laat papa maar even zweten.moizer schreef: ↑03-01-2024 19:33Ik zit gewoon lekker te fantaseren. Wat lijkt het me heerlijk om zo’n man na een half uur een berichtje te sturen met ‘We hebben bij haar staan wachten maar moeten nu écht weg! Mocht je het niet kunnen vinden: theater Huppelepup aan de Parklaan. Laat je haar niet te lang wachten? En dan het kind gewoon meenemen! Zorgen dat je de eerste uren niet thuis bent en ook de telefoon niet beantwoorden! Laat hem maar lekker in de stress zitten!
En doooooor!
donderdag 4 januari 2024 om 09:10
Waarschijnlijk smeert zn moeder of vader altijd zijn brood en durfde vriendje dat niet te zeggen.KamilleT schreef: ↑03-01-2024 12:44Mijn jongste had een vriendje dat heel schattig en beleefd was, maar verschrikkelijke tafelmanieren had. Ik leg de lat echt niet zo hoog, maar krijg koude rillingen als iemand zijn mes diep in de boter steekt, vervolgens de resten aan de rand van het bord smeert en dan datzelfde mes in de Nutella. Hij zei ook de hele tijd ‘oeps’, dan ging er weer water om of een kilo hagelslag over de tafel. Dat gedoe met het mes had hij vast van huis uit meegekregen, maar ik word nog misselijk als eraan denk
Oudste is eens zoek geweest tijdens een speelafspraak. Die ouders waren sowieso makkelijker dan ik, lieten kleuters zonder toezicht buiten spelen. De keer dat ze kwijt waren, waren ze een jaar of 7 en naar de kermis geweest. Daarvoor moesten ze twee drukke wegen oversteken. Ik kwam haar rond 17 uur halen en we hebben zeker een uur gezocht en rondgebeld, voordat de dames zogenaamd onschuldig kwamen aankakken. Ook tijdens de ondervraging is nooit duidelijk geworden wiens idee het was om naar de kermis te gaan, beide wasten hun handen in onschuld.
donderdag 4 januari 2024 om 09:15
We hebben het wel eens andersom gehad. Moeder kwam de dag na het spelen heel serieus naar mijn man dat er haar toch iets van het hart moest. Zoon had tijdens het spelen gezegd dat hun huis zo klein is en de tv zo klein. Man heeft zijn excuses aangeboden maar ik vond het wel heel zielig dat je daar over valt als volwassene… dat je je beledigd voelt als een kind van 6 zoiets tegen je zegt.
donderdag 4 januari 2024 om 09:19
Waarom heeft man daar zijn excuses voor aangeboden?Jemoederheethenk2 schreef: ↑04-01-2024 09:15We hebben het wel eens andersom gehad. Moeder kwam de dag na het spelen heel serieus naar mijn man dat er haar toch iets van het hart moest. Zoon had tijdens het spelen gezegd dat hun huis zo klein is en de tv zo klein. Man heeft zijn excuses aangeboden maar ik vond het wel heel zielig dat je daar over valt als volwassene… dat je je beledigd voelt als een kind van 6 zoiets tegen je zegt.
donderdag 4 januari 2024 om 09:24
donderdag 4 januari 2024 om 09:43
donderdag 4 januari 2024 om 09:59
Ik heb wel een keer gehad dat (weer een opa) zei toen ik mijn jongste kwam ophalen dat hij veel om eten en drinken bleef vragen. Toen ik daar later met zoon over sprak zei hij dat hij allee 2 snoepjes had gekregen. Geen drinken. Hij had gevraagd om water (niet gekregen) en brood (want honger). Ja die opa vond mijn kind wel brutaal denk ik. Maar ik vind het dan weer heel vreemd dat je een kind na een lange dag school geen drinken en eten geeft als hij aangeeft honger en dorst te hebben.
Wat betreft assertief: ik ben eigenlijk heel assertief. Maar die man die maar bleef zitten en bleef maar praten en praten en praten. Je kwam er gewoon niet tussen. En alle signalen dat hij weg moest gaan negeerde hij. Het was zo vreemd, dit heb ik niet eerder meegemaakt. Dat gebeurt me niet nog een keer natuurlijk. Maar als je voor het eerst iets absurds meemaakt reageer je vaak niet zo zoals je zou doen als je er over na kunt denken.
Wat betreft assertief: ik ben eigenlijk heel assertief. Maar die man die maar bleef zitten en bleef maar praten en praten en praten. Je kwam er gewoon niet tussen. En alle signalen dat hij weg moest gaan negeerde hij. Het was zo vreemd, dit heb ik niet eerder meegemaakt. Dat gebeurt me niet nog een keer natuurlijk. Maar als je voor het eerst iets absurds meemaakt reageer je vaak niet zo zoals je zou doen als je er over na kunt denken.
donderdag 4 januari 2024 om 10:04
Oh kindjes die als ‘last’ worden gezien en waar ouders zo laconiek mee omgaan doet mij ook altijd zoveel zeer.
Ik heb 5 exemplaren op de basisschool dus maak ook nog wel eens wat mee. Ik heb maar een korte zwarte lijst hoor ( 1 kind) maar heb wel zomer en winter kinderen. Sommigen vind ik in de tuin reuze leuk, in m’n woonkamer de hell.
Mijn man en ik zijn regelmatig samen thuis na schooltijd ( door mijn onregelmatige werk). Dan doen we het hele circus, dus mensen uit en thuis waarbij een van ons dan de hele namiddag de stad rond fiets om mensen weer op te pikken. Met uit spelen gaan ben ik wel altijd duidelijk naar ouders wat kan, als ik 3 man Kris kras door de stad moet ophalen geef ik een reeel beeld van wat ik kan nakomen van tijd. Daar zitten dan van die zeuren tussen waar niks kan, maar andersom denken ze idd dat ik een ware kindervriend ben met mijn 5 stuks en die van hen ook altijd erbij wil. Maak ik ook gewoon duidelijk van niet.
En 1 ding wil ik niet hebben, niemand komt onaangekondigd aan de deur. Dan word ik gek en is er nooit meer rust. Zelfde op vakantie, leg kinderen altijd meteen uit dat er bij ons huisje niet gehangen wordt, we zien je wel op het speelveld.
Ik heb trouwens ook heel vaak een kind over de vloer wat imo vreselijke en verwaarlozende ouders heeft. Maar ben gek op dat kindje, zo lief. Dus zien zij mij lekker als de oppas of wat zij willen, ik heb het belang van dat kindje hoger staan. Zelfs mijn man die principiëler is heeft er een zwak voor.
Ik heb 5 exemplaren op de basisschool dus maak ook nog wel eens wat mee. Ik heb maar een korte zwarte lijst hoor ( 1 kind) maar heb wel zomer en winter kinderen. Sommigen vind ik in de tuin reuze leuk, in m’n woonkamer de hell.
Mijn man en ik zijn regelmatig samen thuis na schooltijd ( door mijn onregelmatige werk). Dan doen we het hele circus, dus mensen uit en thuis waarbij een van ons dan de hele namiddag de stad rond fiets om mensen weer op te pikken. Met uit spelen gaan ben ik wel altijd duidelijk naar ouders wat kan, als ik 3 man Kris kras door de stad moet ophalen geef ik een reeel beeld van wat ik kan nakomen van tijd. Daar zitten dan van die zeuren tussen waar niks kan, maar andersom denken ze idd dat ik een ware kindervriend ben met mijn 5 stuks en die van hen ook altijd erbij wil. Maak ik ook gewoon duidelijk van niet.
En 1 ding wil ik niet hebben, niemand komt onaangekondigd aan de deur. Dan word ik gek en is er nooit meer rust. Zelfde op vakantie, leg kinderen altijd meteen uit dat er bij ons huisje niet gehangen wordt, we zien je wel op het speelveld.
Ik heb trouwens ook heel vaak een kind over de vloer wat imo vreselijke en verwaarlozende ouders heeft. Maar ben gek op dat kindje, zo lief. Dus zien zij mij lekker als de oppas of wat zij willen, ik heb het belang van dat kindje hoger staan. Zelfs mijn man die principiëler is heeft er een zwak voor.
donderdag 4 januari 2024 om 10:05
Wat sneu. Dit vind ik wel kindermishandeling, je gaat een 5 jarige toch niet alleen laten wachten op een onbekende plek.PoesMinoes schreef: ↑03-01-2024 10:46Hier ook wel eens iets dergelijks meegemaakt. We hadden een vriendinnetje meegenomen naar een theatervoorstelling. Vriendinnetje zou bij het theater opgehaald worden echter na de voorstelling was er niemand te bekennen. Vader geappt en die zei: laat haar maar bij het theater staan ik ben er zo. Kind was pas 5 dus bleven we wachten, wilde haar niet alleen laten staan. Na drie kwartier was er nog niemand en hebben we haar maar mee naar huis genomen. Vader reageerde niet meer op de app. Echt uren later werd ze pas opgepikt bij mij thuis zonder duidelijk excuus.
donderdag 4 januari 2024 om 10:08
Janice schreef: ↑03-01-2024 12:10Ik denk dat ik een van de raarste ervaringen heb. Mijn jongste was een jaar of 8 en had een vriendinnetje. Woensdagochtend met moeder op het schoolplein besproken dat vriendinnetje bij ons zou komen lunchen. Haar zusje (net 4) zou ook komen. Moeder gaf aan dat zusje het waarschijnlijk niet zo heel lang zou volhouden, dus ze zou ze rond 15.00 weer komen halen.
Om 18.00 was ze er nog niet, terwijl ze altijd erg stipt was. Telefoontjes gingen naar voicemail, appjes bleven ongelezen, haar dochters werden steeds ongeruster. Ik zag haar al met gebroken nek onderaan de trap liggen en fietste zodra mijn man thuis was naar haar huis, maar daar was niets bijzonders te zien. Na het eten waagde ik nog een poging. Ik trof vader aan, die in alle staten was: zijn vrouw had hem zojuist laten weten dat ze bij een andere man was ingetrokken. Grote toestand, kinderen naar oma in andere stad, later zijn ze nog uit huis geplaatst en hun moeder hebben ze pas na maanden weer een keer gezien. Ik zie nog die ongeruste gezichtjes voor me. Arme kinderen.
donderdag 4 januari 2024 om 10:27
Dan neem je hem toch juist mee? Ik zou niet gauw een kind op straat laten rondzwerven omdat ik me anders ' de onbetaalde bso' zou voelen. Ik zou mezelf een naar mens vinden... Dan maar liever de onbetaalde bso.
donderdag 4 januari 2024 om 10:38
Dat wist hij zelf eigenlijk ook niet.. ergste was nog dat onze zoon midden in een autisme traject zat en dat soort opmerkingen dus ook door zijn autisme kwamen. Hij werd erdoor overvallen door die moeder.
Maar goed dat kon die moeder ook niet weten natuurlijk..
donderdag 4 januari 2024 om 10:41
Hoe moet ik dit lezen, dat het kind bij jou ook niks mocht van haar ouders maar haar ogen uit keek? Of dat ze wel iets kreeg wat ze thuis niet krijgt? Ik begrijp dat haha niet zo. Alsof het zielig is als je ervoor kiest om je kind niet vol te stoppen met ongezonde troep.Ligbedje85 schreef: ↑04-01-2024 06:30Wow wat een verhalen. Wat sneu voor sommige kindjes. En inderdaad dan val ik nog best mee haha.
Maar ik vind het ook bizar hoe niet assertief sommigen zijn. Je gaat toch gewoon eten of laat een ouder toch niet de hele middag bij je binnen zitten?
Hier gelukkig nog nooit een ouder gehad die echt veel te laat kwam ophalen. Ik verbaas me wel soms over onszelfstandige kinderen. Die hun brood nog niet kunnen smeren of die menen dat ik hun kont kom afvegen.
Wat wel grappig was was toen dochter kind te spelen had (5) die thuis enigskind is en geen ranja of snoep of koek krijgt thuis. Hier 4 kinderen + 3 vriendjes die dag. Lekker druk dus. Koekje en ranja erbij. Kind keek haar ogen uit haha.
En zoon (8) speelt op vrijdag vaak bij zelfde vriendje. Vader werkt dan thuis. Elke keer als ik kind ophaal begint vader te verantwoorden dat ze pas net op de tv/tablet zitten. Ik weet al lang van zoon dat ze daar zo’n beetje de hele middag op mogen. Ik maak me er niet druk om maar vraag me wel af waarom ouders het zo aanpakken. Thuiswerken terwijl je kind maar tot 12.30 school heeft is toch niet reëel?
Ik heb 1x zoon op moeten halen omdat hij niet zou hebben geluisterd. Ik zal nooit weten wat het werkelijke verhaal was maar aldus zoon mochten ze alleen tv kijken, niet spelen en bepaalde het vriendje wat er op gezet werd. Kind is daar nooit meer geweest en dat kind ook niet bij ons.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
