Kinderen
alle pijlers
Speelvriendje neemt / krijgt speelgoed mee [Lege OP]
donderdag 4 juni 2020 om 09:50
summerville schreef: ↑04-06-2020 07:06Nogmaals, dank voor de diegenen die normaal reageren. Voor de moraalridders... tja. Zonde dat jullie meteen iets roepen. Hopelijk zijn jullie in het echte leven genuanceerder. Wel fijn voor jullie omgeving.
Voor je zoontje zou het fijn zijn als je dit op jezelf zou toepassen.
donderdag 4 juni 2020 om 09:55
Wat is dit nu voor raar gedoe?
En gewoon zeggen tegen jouw kind dat hij geen speelgoed meer mag weggeven.
En dat herhalen, herhalen, herhalen.
Of hij zich gedwongen voelt of vrijgevig is maakt niets uit. Jij wil het niet hebben dus het mag niet. Van jou.
En als er dan toch iets duurs of moois verdwijnt naar een vriendje, gewoon even die ouders bellen en uitleggen dat hij vrijgevig is maar dat dat niet de bedoeling is. Ik zou het speelgoed zoeken en gewoon terug geven. Dat soort dingen gebeuren en is geen halszaak.
Relax.
En gewoon zeggen tegen jouw kind dat hij geen speelgoed meer mag weggeven.
En dat herhalen, herhalen, herhalen.
Of hij zich gedwongen voelt of vrijgevig is maakt niets uit. Jij wil het niet hebben dus het mag niet. Van jou.
En als er dan toch iets duurs of moois verdwijnt naar een vriendje, gewoon even die ouders bellen en uitleggen dat hij vrijgevig is maar dat dat niet de bedoeling is. Ik zou het speelgoed zoeken en gewoon terug geven. Dat soort dingen gebeuren en is geen halszaak.
Relax.
donderdag 4 juni 2020 om 11:14
Deze heldlemoos2 schreef: ↑04-06-2020 01:31
Ik heb meegemaakt dat er s’avonds ineens een huilend kind aan de deur stond met een ma ernaast en dat ze moest opbiechten dat ze een legopoppetje had meegenomen (ik vond het zo zielig voor dat kind). Mijn zoon zei tegen die moeder: “Nee die mocht ze van mij hebben hoor”.
Gealarmeerd door de mij tot dan toe onbekende gulheid van zoon zei ik nadat de deur weer dicht was: “Goh wat aardig dat je haar een poppetje hebt gegeven”. Hij keek mij aan zonder te knipperen en zei: “Dat heb ik niet maar die moeder is echt heel streng”.
Ik kan me herinneren dat ik (op de middelbare school) een vriendinnetje had dat superstreng werd opgevoed. (Door haar moeder, vader was een zacht ei)Zij mocht haar opa niet zien die in het ziekenhuis lag....
Die opa lag in een ziekenhuis vlak bij ons huis, dus ik zei: kom, dan gaan we nu, toen ze een keer bij mij was. Het was geen bezoekuur en ze moest eigenlijk naar huis, maar ik wist haar te overtuigen mee te gaan naar het ziekenhuis. We liepen gewoon naar binnen, afdeling op en komen daar opa tegen op de gang! Dit was de laatste keer dat ze hem levend heeft gezien.
Jaren later, het contact was verwaterd, weer eens met haar afgesproken. Ik was het hele voorval vergeten, maar zij wist het twintig jaar later nog...
Soms moet je iets doen wat niet mag...
