Kinderen
alle pijlers
“Stay at home” moms
vrijdag 25 september 2020 om 13:21
Hoi!
Een topic speciaal voor zogenaamde stay at home moms
In mijn geval is het nog 50%... ik heb een zoontje van bijna 2 en werk 2 dagen.
Mijn man (uiteraard) de volle bak.
Maar met de wens voor een tweede kindje wordt het misschien wel 100% stay at home, met wie weet in de toekomst weer wat dagen werken.
In ieder geval ben ik heel blij dat het financieel zo lukt, en ondanks dat het soms pittig is met een peuter en huishouden... wil ik niks liever.
Heb soms het idee dat het nog ouderwets gevonden wordt; een moeder die niet of weinig werkt en veel thuis is bij het kroost.
De vraag dus (en ervaringen) aan andere moeders: hoe bevalt het? Waar loop je (ook) tegenaan? Waar geniet je heel erg van... klagen mag!
Een topic speciaal voor zogenaamde stay at home moms
In mijn geval is het nog 50%... ik heb een zoontje van bijna 2 en werk 2 dagen.
Mijn man (uiteraard) de volle bak.
Maar met de wens voor een tweede kindje wordt het misschien wel 100% stay at home, met wie weet in de toekomst weer wat dagen werken.
In ieder geval ben ik heel blij dat het financieel zo lukt, en ondanks dat het soms pittig is met een peuter en huishouden... wil ik niks liever.
Heb soms het idee dat het nog ouderwets gevonden wordt; een moeder die niet of weinig werkt en veel thuis is bij het kroost.
De vraag dus (en ervaringen) aan andere moeders: hoe bevalt het? Waar loop je (ook) tegenaan? Waar geniet je heel erg van... klagen mag!
zondag 27 september 2020 om 07:35
Als je weet dat je er financieel aan ten onder gaat als de relatie strandt, dan neem je toch juist maatregelen?LaFleurNoire schreef: ↑26-09-2020 09:52Deze TO wel ja. Maar in dit soort topics is altijd het eerste(en de 100+ reacties die daarna komen) Het Advies. Ongeacht of er regelingen zijn getroffen.
En dan nog. Thuisblijfmoeders zonder dergelijke regelingen weten wat ze te wachten staat in het geval ze het alleen zullen moeten doen. Ook zonder een topic vol Goede Adviezen.
Zeker omdat een aantal van die Goede Adviezen vooral gebaseerd lijken te zijn op andere motieven dan slechts advies geven maar vooral iets anders willen benadrukken.
Dat je met open ogen bewust het risico neemt op armoede snap ik dan weer niet.
Ik heb overigens meerdere vrouwen gekend die niks regelden en het na de scheiding erg moeilijk kregen. Sommigen werkten wel maar waren op andere vlakken bewust naïef. Zoals die vrouw die niet met haar partner getrouwd was, ook geen samenlevingscontract, was niet nodig joh. Al puberende kinderen en een koophuis dat op zijn naam stond. Toen ze uit elkaar gingen stond ze letterlijk op straat. Geen inschrijfduur bij de woningbouw, niet genoeg inkomen voor koophuis of particuliere huur. Erg zuur.
anoniem_64c147b399965 wijzigde dit bericht op 27-09-2020 07:43
29.72% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 07:47
Babydonthurtme schreef: ↑26-09-2020 23:47Wat heerlijk dat je thuis wil blijven voor je kinderen! Want de beste en meest veilige plek voor een klein kind is toch bij zijn eigen ouders. Al springt iedereen hoog en laag, dat is gewoon een feit.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik heb er spijt van dat ik zoveel heb gewerkt, maar ik kon niet anders. De jongste ging vier dagen in de week naar de creche, als kleine baby al en de oudsten zaten op de bso. Veel liever was ik thuisgebleven, vooral toen de jongste nog een baby was. Maar er moest brood op de plank.
Als het kan...blijf zolang ze zo klein zijn zoveel mogelijk thuis, is mijn mening. Die tijd doe je nooit meer over en ik ben ervan overtuigd dat het voor de kinderen een veilig gevoel geeft wanneer de ouders zoveel mogelijk in de buurt zijn. Ook zeker na een scheiding.
zondag 27 september 2020 om 07:54
En waar kan ik hiervoor recente wetenschappelijke bewijzen vinden?Babydonthurtme schreef: ↑26-09-2020 23:47Wat heerlijk dat je thuis wil blijven voor je kinderen! Want de beste en meest veilige plek voor een klein kind is toch bij zijn eigen ouders. Al springt iedereen hoog en laag, dat is gewoon een feit.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 27 september 2020 om 07:59
Als je nou had opgeschreven: de een zijn eerste verantwoordelijkheid is brood op de plank, de ander zijn eerste verantwoordelijkheid is zorgen voor huis en gezin, dan zou ik dat prima vinden en een verdeling die ik prima kan begrijpen.
Maar aangezien je expliciet de man en de vrouw erbij genoemd hebt, heb ik er behoorlijke problemen mee. Die zienswijze uitdragen zorgt er mede voor dat collega’s van mij die fulltime werken slechte moeders genoemd worden. Die zorgt ervoor dat mij heel lang op allerlei momenten gevraagd werd waar mijn zoon was (bij werken buiten kantoortijden bijvoorbeeld), terwijl dat bij mijn man vrijwel nooit gebeurde en hij dat veel vaker deed. Die zorgde ervoor dat mensen zelf invulden dat er geen tweede kind kwam omdat ik het dan wel niet geregeld zou kunnen krijgen. Terwijl onze CEO 4 kinderen heeft, maar ja hij is een man, dus voor hem is dat kennelijk geen belemmering?
Dat je de keuze maakt om het zo te verdelen met 1 thuis en 1 werken kan ik prima begrijpen. Dat het dan dus de vrouw is die thuis blijft niet. Er zullen ongetwijfeld redenen zijn waarom het voor jullie logisch is dat jij thuis blijft. Maar gooi het in hemelsnaam niet op dat het is omdat je een vrouw bent. Want dat impliceert zaken die absoluut niet kloppen.
zondag 27 september 2020 om 08:09
Jij vind een oppasoma of leidster van kdv, of wie dan ook, beter geschikt voor een kind als de eigen vader of moeder?
Of moet ik ook wetenschappelijk aan je gaan bewijzen dat er zuurstof in de lucht zit?
zondag 27 september 2020 om 08:19
Vooruit dan maar. Eerste zoekresultaat op google.com
Psychologie.com
Skip to main content
Psychology Today
Psychology Today
Psychology Today
Magnifying Glass
Find a Therapist (City or Postcode)
Dona Matthews Ph.D.
Dona Matthews Ph.D.
Going Beyond Intelligence
Preschool, Nanny, Parental Care, Daycare? What’s Best?
Early childcare approach matters less than family life.
Posted Feb 21, 2017
Seattle Parks Preschool Programs, via Flickr/Creative Commons
Source: Seattle Parks Preschool Programs, via Flickr/Creative Commons
What to do about childcare is one of the most contentious and stressful issues for parents. There’s lots of research on this topic, but the findings are all over the place, and it’s no wonder many parents feel confused as they consider their options.
A quick recap of the research to date: For the first three years, infants and toddlers do best in home-based settings. They tend to experience less stress, less illness, and fewer behavioural problems. Home care is not always possible, and it’s not always best—a high-quality daycare is usually better than an impatient parent or a disinterested nanny. And if you decide on daycare for the first three years, less is better than more—little kids do better with fewer than thirty hours of nonparental childcare a week. On the other hand, after the age of three, a good preschool has a lot of benefits.
article continues after advertisement
The most comprehensive longitudinal study to date was done by the National Institute for Child Health and Human Development (NICHD). An effort to explore how quality, quantity, and type of child-care settings affect children’s long-term development, this study began in 1991 with over a thousand infants from diverse family situations and locations throughout the United States, and considered health, behavior, and cognitive outcomes as it followed those children over the subsequent 15 years.
Overall, the NICHD findings showed that what matters most is not the kind of care a child receives—whether nanny, parent, daycare, preschool, or other—but rather the nature of their home experience. No matter the form of early childhood care, optimal outcomes are experienced by children who experience warmth, responsiveness, and the right kinds of stimulation at home. The findings are more nuanced than that, of course. Quality of the setting, time in non-parental care, and the child’s age all do make a difference.
As might be expected, a child’s language, cognitive, and social development outcomes are all better in high-quality care settings, where there is a high ratio of well-trained adults. Statistically speaking, children who spend more than 30 hours a week in non-maternal care in their first four and a half years of life have more behavior problems (aggression and lack of co-operation), as well as more minor illnesses (upper respiratory and stomach), than those with fewer hours in care. Finally, the impact of the type of child-care setting varies by age. By and large, children younger than three experience less stress when they are being cared for at home. Recent studies show that after that, preschools are more likely to provide the high-quality environment and well-trained staff that lead to the best outcomes over time.
article continues after advertisement
An overview of current findings shows that it’s not so much the form that early care takes as its quality. Young children do better when their caregivers are responsive, warm, and sensitive; when there is a high ratio of caregivers; and when they’re surrounded with rich language use.
On balance then, the research findings show:
Family matters most. What matters most to a child’s development is that their parents be warm, responsive, and engaged positively with them, providing a family environment that is safe, stable, and stimulating.
Each family’s solution is unique to that family. The research supports parents in creating their own best approach to childcare, understanding that what’s best depends on each child’s personality and needs, as well as the parents' and the family’s.
High quality makes a difference. Look for well-trained caregivers who are warm and responsive, and settings that provide high adult-to-child ratios, in a good balance of stimulation and calm. Quality makes a difference to social, cognitive, health, and emotional outcomes.
Up to the age of three, home is best. Little kids do best—less stress, fewer behavioural problems, better health—if they’re cared for at home, and a parent can be home with them a lot of the time.
After three, preschool has many benefits. Children older than three can benefit from attending good preschools or junior kindergartens.
For more on this topic:
In Beyond Intelligence: Secrets for Raising Happily Productive Kids, Joanne Foster and I discuss these research conclusions on pages 62-64. We discuss childcare options in the broader context of good parenting practices, observing (as here) that what matters most is that children feel loved, valued, and listened to by their parents.
References
The NICHD Study of Early Child Care and Youth Development, by the National Institute for Child Health and Human Development
“Within- and Between-Sector Quality Differences in Early Childhood Education and Care,” by Daphna Bassok,, Maria Fitzpatrick, Erica Greenberg, and Susanna Loeb
article continues after advertisement
About the Author
Dona Matthews, Ph.D., is a developmental psychologist and the author of four books about children, adolescents and education.
Read Next
How to Encourage Your Teen to Follow COVID-19 Guidelines
Pandemic Homeschooling: Play, Work, Create, and Listen
Child Daycare: A Challenge to Which We Have Yet to Rise
Nonparental Daycare: What The Research Tells Us
Who Should Take Care of Our Children?
The Deal With Daycare: What Do the Data Denote?
Choosing Childcare: What Should Parents Look For?
Is the U.S. Really a Land of Opportunity for Children?
Most Popular
Does Similarity Matter in Relationships?
6 Negative Mindsets That Increase Your Anxiety
Why Everyone Thinks Psychology is a Bad Career Choice
Doomscrolling Is a Global Pastime. How Can You Stop?
5 Visualizations to Help Lessen Anxiety
More Like This
In Preschool, Quality Counts the Most
Head Start’s Value Lies in Care, Not Academic Training
Parent, Adolescent, and Who Knows Best?
I May Be a Jackass, But I Can Be Taught to Care
What Is High Quality Literacy Instruction in Preschool?
Find a Therapist
Get the help you need from a therapist near you–a FREE service from Psychology Today.
City or Zip
Cities:
Atlanta, GA
Austin, TX
Baltimore, MD
Boston, MA
Brooklyn, NY
Charlotte, NC
Chicago, IL
Columbus, OH
Dallas, TX
Denver, CO
Detroit, MI
Houston, TX
Indianapolis, IN
Jacksonville, FL
Las Vegas, NV
Los Angeles, CA
Louisville, KY
Memphis, TN
Miami, FL
Milwaukee, WI
Minneapolis, MN
Nashville, TN
New York, NY
Oakland, CA
Omaha, NE
Philadelphia, PA
Phoenix, AZ
Pittsburgh, PA
Portland, OR
Raleigh, NC
Sacramento, CA
Saint Louis, MO
San Antonio, TX
San Diego, CA
San Francisco, CA
San Jose, CA
Seattle, WA
Tucson, AZ
Washington, DC
Are you a Therapist?
Get Listed Today
About
Privacy
Terms
Psychology Today © 2020 Sussex Publishers, LLC
Psychologie.com
Skip to main content
Psychology Today
Psychology Today
Psychology Today
Magnifying Glass
Find a Therapist (City or Postcode)
Dona Matthews Ph.D.
Dona Matthews Ph.D.
Going Beyond Intelligence
Preschool, Nanny, Parental Care, Daycare? What’s Best?
Early childcare approach matters less than family life.
Posted Feb 21, 2017
Seattle Parks Preschool Programs, via Flickr/Creative Commons
Source: Seattle Parks Preschool Programs, via Flickr/Creative Commons
What to do about childcare is one of the most contentious and stressful issues for parents. There’s lots of research on this topic, but the findings are all over the place, and it’s no wonder many parents feel confused as they consider their options.
A quick recap of the research to date: For the first three years, infants and toddlers do best in home-based settings. They tend to experience less stress, less illness, and fewer behavioural problems. Home care is not always possible, and it’s not always best—a high-quality daycare is usually better than an impatient parent or a disinterested nanny. And if you decide on daycare for the first three years, less is better than more—little kids do better with fewer than thirty hours of nonparental childcare a week. On the other hand, after the age of three, a good preschool has a lot of benefits.
article continues after advertisement
The most comprehensive longitudinal study to date was done by the National Institute for Child Health and Human Development (NICHD). An effort to explore how quality, quantity, and type of child-care settings affect children’s long-term development, this study began in 1991 with over a thousand infants from diverse family situations and locations throughout the United States, and considered health, behavior, and cognitive outcomes as it followed those children over the subsequent 15 years.
Overall, the NICHD findings showed that what matters most is not the kind of care a child receives—whether nanny, parent, daycare, preschool, or other—but rather the nature of their home experience. No matter the form of early childhood care, optimal outcomes are experienced by children who experience warmth, responsiveness, and the right kinds of stimulation at home. The findings are more nuanced than that, of course. Quality of the setting, time in non-parental care, and the child’s age all do make a difference.
As might be expected, a child’s language, cognitive, and social development outcomes are all better in high-quality care settings, where there is a high ratio of well-trained adults. Statistically speaking, children who spend more than 30 hours a week in non-maternal care in their first four and a half years of life have more behavior problems (aggression and lack of co-operation), as well as more minor illnesses (upper respiratory and stomach), than those with fewer hours in care. Finally, the impact of the type of child-care setting varies by age. By and large, children younger than three experience less stress when they are being cared for at home. Recent studies show that after that, preschools are more likely to provide the high-quality environment and well-trained staff that lead to the best outcomes over time.
article continues after advertisement
An overview of current findings shows that it’s not so much the form that early care takes as its quality. Young children do better when their caregivers are responsive, warm, and sensitive; when there is a high ratio of caregivers; and when they’re surrounded with rich language use.
On balance then, the research findings show:
Family matters most. What matters most to a child’s development is that their parents be warm, responsive, and engaged positively with them, providing a family environment that is safe, stable, and stimulating.
Each family’s solution is unique to that family. The research supports parents in creating their own best approach to childcare, understanding that what’s best depends on each child’s personality and needs, as well as the parents' and the family’s.
High quality makes a difference. Look for well-trained caregivers who are warm and responsive, and settings that provide high adult-to-child ratios, in a good balance of stimulation and calm. Quality makes a difference to social, cognitive, health, and emotional outcomes.
Up to the age of three, home is best. Little kids do best—less stress, fewer behavioural problems, better health—if they’re cared for at home, and a parent can be home with them a lot of the time.
After three, preschool has many benefits. Children older than three can benefit from attending good preschools or junior kindergartens.
For more on this topic:
In Beyond Intelligence: Secrets for Raising Happily Productive Kids, Joanne Foster and I discuss these research conclusions on pages 62-64. We discuss childcare options in the broader context of good parenting practices, observing (as here) that what matters most is that children feel loved, valued, and listened to by their parents.
References
The NICHD Study of Early Child Care and Youth Development, by the National Institute for Child Health and Human Development
“Within- and Between-Sector Quality Differences in Early Childhood Education and Care,” by Daphna Bassok,, Maria Fitzpatrick, Erica Greenberg, and Susanna Loeb
article continues after advertisement
About the Author
Dona Matthews, Ph.D., is a developmental psychologist and the author of four books about children, adolescents and education.
Read Next
How to Encourage Your Teen to Follow COVID-19 Guidelines
Pandemic Homeschooling: Play, Work, Create, and Listen
Child Daycare: A Challenge to Which We Have Yet to Rise
Nonparental Daycare: What The Research Tells Us
Who Should Take Care of Our Children?
The Deal With Daycare: What Do the Data Denote?
Choosing Childcare: What Should Parents Look For?
Is the U.S. Really a Land of Opportunity for Children?
Most Popular
Does Similarity Matter in Relationships?
6 Negative Mindsets That Increase Your Anxiety
Why Everyone Thinks Psychology is a Bad Career Choice
Doomscrolling Is a Global Pastime. How Can You Stop?
5 Visualizations to Help Lessen Anxiety
More Like This
In Preschool, Quality Counts the Most
Head Start’s Value Lies in Care, Not Academic Training
Parent, Adolescent, and Who Knows Best?
I May Be a Jackass, But I Can Be Taught to Care
What Is High Quality Literacy Instruction in Preschool?
Find a Therapist
Get the help you need from a therapist near you–a FREE service from Psychology Today.
City or Zip
Cities:
Atlanta, GA
Austin, TX
Baltimore, MD
Boston, MA
Brooklyn, NY
Charlotte, NC
Chicago, IL
Columbus, OH
Dallas, TX
Denver, CO
Detroit, MI
Houston, TX
Indianapolis, IN
Jacksonville, FL
Las Vegas, NV
Los Angeles, CA
Louisville, KY
Memphis, TN
Miami, FL
Milwaukee, WI
Minneapolis, MN
Nashville, TN
New York, NY
Oakland, CA
Omaha, NE
Philadelphia, PA
Phoenix, AZ
Pittsburgh, PA
Portland, OR
Raleigh, NC
Sacramento, CA
Saint Louis, MO
San Antonio, TX
San Diego, CA
San Francisco, CA
San Jose, CA
Seattle, WA
Tucson, AZ
Washington, DC
Are you a Therapist?
Get Listed Today
About
Privacy
Terms
Psychology Today © 2020 Sussex Publishers, LLC
anoniem_6474880a5208b wijzigde dit bericht op 27-09-2020 08:37
0.05% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 08:27
Ik ben ruim 5 jaar thuis geweest. Toen de jongste 2 was, ben ik weer parttime aan het werk gegaan. Ik ben blij dat ik die jaren thuis heb kunnen doorbrengen, maar achteraf gezien gezien is het niet mijn ding gebleken. Op een gegeven moment haalde ik er geen voldoening meer uit. Ook vind ik luxe toch belangrijker dan er full time voor mijn kinderen zijn.
Een netter huis als huismoeder? Daar moet je ook maar het type voor zijn. Ik vind een huishouden veel beter te managen als je niet de hele dag thuis bent geweest met een peuter. Daarnaast waardeer ik de tijd met mijn kinderen véél meer als ik ze niet 7 dagen in de week de hele dag om mij heen heb gehad.
Als mijn man en ik uit elkaar gaan, beland ik sowieso in een flatje. Als ik nooit gestopt was met werken, had ik niet opeens in een carrière tijger verandert met een dik salaris dat genoeg was om in mijn eentje een eengezinswoning te kunnen betalen in de randstad. En liever in een flatje, dan kids van school af moeten halen. Mijn man verdient véél meer dan ik. En zal dat naar alle waarschijnlijkheid altijd blijven doen.
Het is jammer dat er zoveel geoordeel naar elkaar toe is. Ik vind een gezin runnen al moeilijk genoeg, zonder dat mensen zich met mijn levenskeuzes gaan bemoeien. Mensen kunnen er vanuit gaan dat ik goed nadenk over de keuzes die ik maak. En daar kun je bij de meeste mensen tegenwoordig wel vanuit gaan. De huisvrouwen hoeven niet gered te worden, net zomin als de kinderen van full time werkende ouders.
Een netter huis als huismoeder? Daar moet je ook maar het type voor zijn. Ik vind een huishouden veel beter te managen als je niet de hele dag thuis bent geweest met een peuter. Daarnaast waardeer ik de tijd met mijn kinderen véél meer als ik ze niet 7 dagen in de week de hele dag om mij heen heb gehad.
Als mijn man en ik uit elkaar gaan, beland ik sowieso in een flatje. Als ik nooit gestopt was met werken, had ik niet opeens in een carrière tijger verandert met een dik salaris dat genoeg was om in mijn eentje een eengezinswoning te kunnen betalen in de randstad. En liever in een flatje, dan kids van school af moeten halen. Mijn man verdient véél meer dan ik. En zal dat naar alle waarschijnlijkheid altijd blijven doen.
Het is jammer dat er zoveel geoordeel naar elkaar toe is. Ik vind een gezin runnen al moeilijk genoeg, zonder dat mensen zich met mijn levenskeuzes gaan bemoeien. Mensen kunnen er vanuit gaan dat ik goed nadenk over de keuzes die ik maak. En daar kun je bij de meeste mensen tegenwoordig wel vanuit gaan. De huisvrouwen hoeven niet gered te worden, net zomin als de kinderen van full time werkende ouders.
zondag 27 september 2020 om 08:35
Lees jij zelf wel Engels? Heb je je eigen ‘bewijs’ wel gelezen?Babydonthurtme schreef: ↑27-09-2020 08:09Jij vind een oppasoma of leidster van kdv, of wie dan ook, beter geschikt voor een kind als de eigen vader of moeder?
Of moet ik ook wetenschappelijk aan je gaan bewijzen dat er zuurstof in de lucht zit?
zondag 27 september 2020 om 08:40
Het is voor kinderen prima om ook eens bij iemand anders te zijn dan de eigen ouders.Babydonthurtme schreef: ↑27-09-2020 08:09Jij vind een oppasoma of leidster van kdv, of wie dan ook, beter geschikt voor een kind als de eigen vader of moeder?
Of moet ik ook wetenschappelijk aan je gaan bewijzen dat er zuurstof in de lucht zit?
Daarnaast vind ik veel bij moeder zijn en dan vader bijna niet zien nog de slechtste van de opties.
zondag 27 september 2020 om 08:46
Er is geen wetenschappelijk bewijs dat de eigen vader of moeder beter zijn voor een kind dan oppasoma of leidster van een kdv.Babydonthurtme schreef: ↑27-09-2020 08:09Jij vind een oppasoma of leidster van kdv, of wie dan ook, beter geschikt voor een kind als de eigen vader of moeder?
Of moet ik ook wetenschappelijk aan je gaan bewijzen dat er zuurstof in de lucht zit?
Integendeel zelfs.
En als je daar echt iets wetenschappelijks over denkt te kunnen zeggen is correct taalgebruik toch wel een vereiste.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 27 september 2020 om 08:48
Helemaal mee eens.aardbeienslof schreef: ↑27-09-2020 08:40Het is voor kinderen prima om ook eens bij iemand anders te zijn dan de eigen ouders.
Daarnaast vind ik veel bij moeder zijn en dan vader bijna niet zien nog de slechtste van de opties.
En daarnaast vind ik ons kdv een enorm goede en fijne aanvulling op het leven van mijn zoontje. Tijdens de lockdown kwijnde hij echt weg zonder andere kinderen en was het gewoon zielig dat dat hij niet mocht gaan.
Met wat ik nu weet zou ik mijn zoontje ook minstens 1 of 2 dagen naar de crèche laten gaan als ik niet zou werken.
zondag 27 september 2020 om 08:49
En dat artikel vervolgens geïnterpreteerd naar je eigen ideeën.Babydonthurtme schreef: ↑27-09-2020 08:39Wat bedoel jij met eigen bewijs? Wetenschappelijk onderzoek in Nederland of...?
Ja ik heb het artikel gelezen uiteraard...
Kinderen hebben baat bij vaste verzorgers, niet teveel wisselingen, maar dat hoeven niet uitsluitend de ouders te zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 27 september 2020 om 08:59
Babydonthurtme schreef: ↑26-09-2020 23:47Wat heerlijk dat je thuis wil blijven voor je kinderen! Want de beste en meest veilige plek voor een klein kind is toch bij zijn eigen ouders.
Je zegt het al: ouders. Dus niet alleen moeder, terwijl vader uit werken is.
Al springt iedereen hoog en laag, dat is gewoon een feit.
Elk wetenschappelijk onderzoek hier naar spreekt dat tegen. Jouw mening is dus absoluut geen feit op dit punt.
Ik ben ook veel thuis, heb een 0 uren contract en werk maar één dienstje per week in de zorg, als man thuis is. Soms 2 diensten, dan vaak één hele en een halve dienst.
Dus je man heeft 1 x per week de volle tijd, zorg en aandacht voor zijn kinderen? Goed zeg , echt zo fijn voor je kids.
Mijn man en ik zitten erover na te denken dat ik daarmee ga stoppen en in de nachtploeg ga, slechts 2 nachten per maand en verder thuis.
Ik zou niet anders willen en merk dat mijn kinderen er ontzettend goed op gedeien.
Wel vind ik het soms pittig, zo met een baby en peuter. Vooral de peuter, jeetje wát een energie en drama's ook soms, haha. Ben echt blij als ze even naar de peuterspeelzaal gaat
Oh toch wel... de beste plaats was toch thuis? Of denk jij dat psz iets heel anders is dan kinderopvang?
En omdat we altijd thuis zijn, is het huis echt snel vies in tegenstelling tot huishoudens waar kinderen veel bij de opvang zijn.
Overigens toch wel heel bijzonder dat jij een topic opent voor thuisblijfmoeders om ervaringen uit te wisselen, maar er vervolgens héél veel gereageerd wordt door werkende moeders, die pretenderen erg bezorgd over je toekomst te zijn en de drang voelen om je van ongevraagd advies te voorzien.
Ik kan het gevoel niet van me afschudden dat er meer achter die drang om te reageren zit, maar kan mijn vinger er niet achter krijgen.
Vind het echt héél bijzonder in elk geval...
Grappig, ik vind dat van jouw reactie.
zondag 27 september 2020 om 09:02
Babydonthurtme schreef: ↑26-09-2020 23:47Wat heerlijk dat je thuis wil blijven voor je kinderen! Want de beste en meest veilige plek voor een klein kind is toch bij zijn eigen ouders. Al springt iedereen hoog en laag, dat is gewoon een feit.
Oh ja, een feit? Ik ben serieus benieuwd naar de bron die dat onderbouwt. Volgens mij is het meer je hele stellige mening dat je nu als ‘feit’ poneert, maar volgens mij is er geen enkel bewijs dat een thuisblijfmoeder beter is voor een kind dan de eigen ouders.
En als je zegt: “Ja maar, alleen de eigen ouders zijn de beste plek voor een kind” weet je hopelijk ook dat dat in heel veel gevallen niet zo is.
Een kind leert ook heel veel nuttige dingen bij oppassen en kinderopvang. Niet voor niets is het gezegde: “It takes a village to raise a child”
zondag 27 september 2020 om 09:03
Babydonthurtme schreef: ↑27-09-2020 08:39Wat bedoel jij met eigen bewijs? Wetenschappelijk onderzoek in Nederland of...?
Ja ik heb het artikel gelezen uiteraard...
Selectief wat onderzoekjes plakken (kwaliteit? En heb je ze wel gelezen?). De consensus is wat anders.
zondag 27 september 2020 om 09:05
Ik weet dat dit als seksistisch gezien wordt. Dat is het ook en dat zie ik persoonlijk niet als fout. Ik zie het niet als discriminatie. Mijn man en zijn het hier onderling over eens. Dat anderen hier heel anders over denken is me bekend, maar een forum geeft toch altijd verschillende opinies weer?aikidoka schreef: ↑27-09-2020 07:59Als je nou had opgeschreven: de een zijn eerste verantwoordelijkheid is brood op de plank, de ander zijn eerste verantwoordelijkheid is zorgen voor huis en gezin, dan zou ik dat prima vinden en een verdeling die ik prima kan begrijpen.
Maar aangezien je expliciet de man en de vrouw erbij genoemd hebt, heb ik er behoorlijke problemen mee. Die zienswijze uitdragen zorgt er mede voor dat collega’s van mij die fulltime werken slechte moeders genoemd worden. Die zorgt ervoor dat mij heel lang op allerlei momenten gevraagd werd waar mijn zoon was (bij werken buiten kantoortijden bijvoorbeeld), terwijl dat bij mijn man vrijwel nooit gebeurde en hij dat veel vaker deed. Die zorgde ervoor dat mensen zelf invulden dat er geen tweede kind kwam omdat ik het dan wel niet geregeld zou kunnen krijgen. Terwijl onze CEO 4 kinderen heeft, maar ja hij is een man, dus voor hem is dat kennelijk geen belemmering?
Dat je de keuze maakt om het zo te verdelen met 1 thuis en 1 werken kan ik prima begrijpen. Dat het dan dus de vrouw is die thuis blijft niet. Er zullen ongetwijfeld redenen zijn waarom het voor jullie logisch is dat jij thuis blijft. Maar gooi het in hemelsnaam niet op dat het is omdat je een vrouw bent. Want dat impliceert zaken die absoluut niet kloppen.
Anderen slechte moeders noemen omdat zij dit anders zien en invullen, zal ik niet snel doen. Iedereen heeft zijn persoonlijke beweegredenen, daar kan ik niet zomaar over oordelen.
zondag 27 september 2020 om 09:06
Geen commentaar, maar een serieuze vraag..hebben de thuisblijf moeders ook nagedacht over het scenario waarin de partner overlijdt of om andere reden niet meer kan werken? Ik lees alleen maar over groot vertrouwen in de relatie, dat is prachtig, maar wat als er iets anders gebeurt? Hebben jullie allemaal een dijk van een levensverzekering? Daar zou ik me meer zorgen over maken. Hoe langer je uit het werk bent, hoe lastiger het is om weer in te stromen. Al werk je ‘maar’ twee dagen, dan houdt je toch feeling met het werk en kan je makkelijker uitbreiden indien nodig.
En ik ben zeker geen pessimist.. maar wel graag een realist als het gaat om de zorg van mijn kind.
En ik ben zeker geen pessimist.. maar wel graag een realist als het gaat om de zorg van mijn kind.
zondag 27 september 2020 om 09:14
Precies.aikidoka schreef: ↑27-09-2020 07:59Als je nou had opgeschreven: de een zijn eerste verantwoordelijkheid is brood op de plank, de ander zijn eerste verantwoordelijkheid is zorgen voor huis en gezin, dan zou ik dat prima vinden en een verdeling die ik prima kan begrijpen.
Maar aangezien je expliciet de man en de vrouw erbij genoemd hebt, heb ik er behoorlijke problemen mee. Die zienswijze uitdragen zorgt er mede voor dat collega’s van mij die fulltime werken slechte moeders genoemd worden. Die zorgt ervoor dat mij heel lang op allerlei momenten gevraagd werd waar mijn zoon was (bij werken buiten kantoortijden bijvoorbeeld), terwijl dat bij mijn man vrijwel nooit gebeurde en hij dat veel vaker deed. Die zorgde ervoor dat mensen zelf invulden dat er geen tweede kind kwam omdat ik het dan wel niet geregeld zou kunnen krijgen. Terwijl onze CEO 4 kinderen heeft, maar ja hij is een man, dus voor hem is dat kennelijk geen belemmering?
Dat je de keuze maakt om het zo te verdelen met 1 thuis en 1 werken kan ik prima begrijpen. Dat het dan dus de vrouw is die thuis blijft niet. Er zullen ongetwijfeld redenen zijn waarom het voor jullie logisch is dat jij thuis blijft. Maar gooi het in hemelsnaam niet op dat het is omdat je een vrouw bent. Want dat impliceert zaken die absoluut niet kloppen.
Want als je uit elkaar gaat is het niet meer zoals toen mijn moeder ging scheiden: ach mevrouwtje, geeft u uw baan nou maar op. U bent zo verdrietig van de scheiding en uw kindjes hebben u nodig. Hier heeft u een uitkering.
Wat lastig dat uw man niet wil bijbetalen, logisch dat u gezien de geschiedenis niet afhankelijk van hem wil zijn, veel te onbetrouwbaar allemaal. Hier, een volledige uitkering, gaat u nou maar tot rust komen.
Integendeel. Partneralimentatie is volgens mij tijdelijk, en deels afgeschaft, je moet dan ineens aan de bak en krijgt nog verwijtende blikken ook.
Waarom deze meid niet beter op haar toekomst voorbereid was.
Ik heb verhalen gehoord van hoger opgeleide dames die nog net met met pek en veren zijn weggejaagd bij instanties, geen huis en geen geld.
'had u moeten regelen mevrouw'.
Eentje woont nu letterlijk in zuidoost met haar kinderen
(en kreeg van de woningbouw nare vragen of zij het wel normaal vond om een sociale huurwoning in te pikken van iemand die dat nodig heeft, ze had gewoon moeten blijven werken. De woning ging bijna aan haar neus voorbij omdat er zeer steng is gekeken naar wat er met haar vorige koopwoning is gebeurd).
Dus je kunt dat met zijn tweeën afspreken, naast wat er in de quote staat is het ook niet meer de realiteit.
zondag 27 september 2020 om 09:15
Oh dit had ik nog niet gezien maar is inderdaad helemaal belachelijk.Bellyflop schreef: ↑27-09-2020 08:59Wel vind ik het soms pittig, zo met een baby en peuter. Vooral de peuter, jeetje wát een energie en drama's ook soms, haha. Ben echt blij als ze even naar de peuterspeelzaal gaat
Oh toch wel... de beste plaats was toch thuis? Of denk jij dat psz iets heel anders is dan kinderopvang?
De psz is ook gewoon kinderopvang dus als je daar zelf gebruik van maakt is het nogal bijzonder om anderen de maat te nemen over dat kinderen "altijd thuis" horen te zijn.
zondag 27 september 2020 om 09:15
Dat is dan toch de verantwoording van de persoon zelf? Of je het nu begrijpt of niet, zo’n vrouw neemt bewust dat risico, weet waar ze aan toe is als het misloopt. Waarom dan toch die adviesdrang? Als iemand willens en wetens niets regelt gaat een topic vol adviezen daar geen verandering in brengen hoor.-Darkside- schreef: ↑27-09-2020 07:35Als je weet dat je er financieel aan ten onder gaat als de relatie strandt, dan neem je toch juist maatregelen?
Dat je met open ogen bewust het risico neemt op armoede snap ik dan weer niet.
Ik heb overigens meerdere vrouwen gekend die niks regelden en het na de scheiding erg moeilijk kregen. Sommigen werkten wel maar waren op andere vlakken bewust naïef. Zoals die vrouw die niet met haar partner getrouwd was, ook geen samenlevingscontract, was niet nodig joh. Al puberende kinderen en een koophuis dat op zijn naam stond. Toen ze uit elkaar gingen stond ze letterlijk op straat. Geen inschrijfduur bij de woningbouw, niet genoeg inkomen voor koophuis of particuliere huur. Erg zuur.
Deze TO wilde graag een kletstopic over thuisblijfmoederen. Zoals elk topic over dit onderwerp op dit forum is dit topic binnen de kortste keren verworden tot een topic waar werkende moeders de thuisblijfmoeders de les lezen waarna thuisblijfmoeders zich genoodzaakt voelen hun keuze te verdedigen (en komen er van die achterlijke uitspraken over “zich aangesproken voelen” en “als je niet tegen kritiek/een discussie kunt wat doe je hier dan”) en heeft de TO al na een pagina of wat de moed opgegeven.
zondag 27 september 2020 om 09:17
Zou je dit feit willen onderbouwen met wetenschappelijk onderzoek svp?Babydonthurtme schreef: ↑26-09-2020 23:47Wat heerlijk dat je thuis wil blijven voor je kinderen! Want de beste en meest veilige plek voor een klein kind is toch bij zijn eigen ouders. Al springt iedereen hoog en laag, dat is gewoon een feit.
Edit: ik zie dat daar al naar gevraagd is, maar de link die je plakte spreekt je eigen bewering tegen.
anoniem_191117 wijzigde dit bericht op 27-09-2020 09:22
12.87% gewijzigd
