Kinderen
alle pijlers
STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:59
En wat Inad zei dat het niet leuk is dat je kind meer hecht aan de nanny dan aan de moeder, dat komt echt geregeld voor. Vooral als je idd 3 of meer hele dagen van 10 uur of meer bij een gezin bent met kleine kinderen. Dan hechten ze enorm aan je en ik heb het zelfs gehad dat het jongetje waar ik voor zorgde het op een gillen zette als ik het terug gaf aan de moeder, dat was echt pijnlijk en vooral voor haar!
vrijdag 22 juni 2007 om 13:59
Niet mee eens, maar ben dan ook weer Belgische, hier is het de gewoonte dat je met zijn tweetjes werkt, en dat je naast je fulltime werk, ook na je werkuren nog tijd aan je kids besteed. Momenteel ben ik thuis, maar ga wschlk weer om een nieuwe baan in augustus. Simpelweg, omdat ik het geld nodig heb, me verveel hier thuis. Mijn uk is nu 3 maandjes oud, en is heel rustig.
Hij slaapt veel, wel spelen geregeld , en krijgt 4 flesjes per dag. Pff ik zou niet weten wat ik met al die tijd moet, met huishoudelijke klusjes vul je heus geen week vol.
Hij slaapt veel, wel spelen geregeld , en krijgt 4 flesjes per dag. Pff ik zou niet weten wat ik met al die tijd moet, met huishoudelijke klusjes vul je heus geen week vol.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:01
Star, ik had een stukje terug geschreven omdat een ander/anderen dan meer dagen zorgen voor je kind dan dat je het zelf doet. Ik denk zelf dat het niet zo goed is voor de hechting, en ik zou dan kiezen (als het zou moeten) voor een oplossing dat manlief ook minder gaat werken en dat je het kan combineren en het kindje hooguit 2 dagen weg moet brengen. Gelukkig kunnen we het doen zoals we zelf wilden en hoef ik daar niet voor te kiezen wat ik echt zie als een luxe (niet iedereen kan/wil zoals het bij ons gaat)
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 22 juni 2007 om 14:02
Tja dit is wel een typisch Nederlandse stelling hoor, in het buitenland doet men niet anders dan beide fulltime werken. Of soms verdient er een (de man vaak...) zoveel dat de ander thuis blijft, maar ook parttime werken is typisch Nederlands.
Al zou het mijn keus ook niet zijn hoor en het hangt er inderdaad erg vanaf hoe je met je kind omgaat. Je geeft zelf al twee voorbeelden.
Al zou het mijn keus ook niet zijn hoor en het hangt er inderdaad erg vanaf hoe je met je kind omgaat. Je geeft zelf al twee voorbeelden.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:05
Ik heb trouwens fulltime gewerkt terwijl ik een kind had bedacht ik me net. Vanaf toen de oudste 4 was tot dat ze 8 was. Ben weer minder gaan werken toen ik geen alleenstaande kostwinnende moeder met 1 kind op school was en er in nieuwe relatie twee kleintjes bij kwamen.
Maar goed, ik bracht haar dan 's morgens zelf naar school, zorgde er voor dat ik haar 2 dagen in de week ook zelf uit school haalde en ze ging 3 middagen naar de NSO. En alle schoolvakanties was ik thuis (werk in het onderwijs). Dan merkt je kind een stuk minder van een fulltime baan dan wanneer het zelf nog de hele dag thuis is.
Maar goed, ik bracht haar dan 's morgens zelf naar school, zorgde er voor dat ik haar 2 dagen in de week ook zelf uit school haalde en ze ging 3 middagen naar de NSO. En alle schoolvakanties was ik thuis (werk in het onderwijs). Dan merkt je kind een stuk minder van een fulltime baan dan wanneer het zelf nog de hele dag thuis is.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:05
Ik denk dat het vooral met jonge kinderen (tot de 2 jaar) lastig is omdat die zich beginnen te hechten rond de anderhalf. Dus als jij dan voor 4 hele dagen een oppas in huis hebt, hecht je kind zich aan haar. Maar het kan ook goed zijn voor het kind als het geen goeie hechting heeft met de ouders om een goede oppas te hebben waar het kind die hechting wel mee heeft. Dit is dan weer lastig omdat een oppas vaak ook weer haar eigen dingen gaat doen en dan het kind moet laten gaan.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:05
Als je beiden fulltime werkt hebben de kinderen 5 dagen opvang nodig toch (geen 4)? Of zie ik dat verkeerd?
Anyway, ik zou het zelf niet doen nee. Ik vind het leuk, waardevol en belangrijk om tijd met m'n dochter door te brengen, zeker nu ze nog klein is (bijna anderhalf). Alleen de avonden en de weekenden zou ik te weinig vinden.
Ik ben wel benieuwd naar mensen die er wél voor kiezen, wat hun motivatie is en hoe ze het organiseren.
Anyway, ik zou het zelf niet doen nee. Ik vind het leuk, waardevol en belangrijk om tijd met m'n dochter door te brengen, zeker nu ze nog klein is (bijna anderhalf). Alleen de avonden en de weekenden zou ik te weinig vinden.
Ik ben wel benieuwd naar mensen die er wél voor kiezen, wat hun motivatie is en hoe ze het organiseren.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:07
Wat jij schrijft van die mensen die al de deur uit zijn om te werken voor kinderen wakker zijn en pas weer thuis komen als ze in bed liggen dat is toch wel heel erg hoor! Dat kan ik me bijna niet voorstellen dat je dat kunt als ouder. Hoe moet dat voor de kinderen voelen....
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 22 juni 2007 om 14:08
Ik werk zoals je weet drie dagen en heb niet het idee dat mijn dochter 'slecht' gehecht is, eerder tegenovergesteld (maar dat kan ook door de bv komen natuurlijk).
Mijn vriend werkt vijf dagen en daar heeft ze ook een uitstekende band mee. Zodra we thuis zijn van het werk draait alles om haar en dat zal met een eventuele tweede net zo gaan.
Het gaat om de kwaliteit, niet om de kwantiteit, om maar eens met een dooddoener te komen.
'It could be lupus'
vrijdag 22 juni 2007 om 14:08
De kinderen waar ik over schreef waren meer gehecht aan hun vast oppas dan aan hun moeder. Ze maakten tekeningen voor de oppas en niet voor mama. En die moeder boeide het helemaal niet, als de kids maar weg waren en alles opgeruimt als ze thuis kwam, dan had ze tenminste lekker nog tijd voor zichzelf..
vrijdag 22 juni 2007 om 14:10
vrijdag 22 juni 2007 om 14:11
Ik vind 3 dagen werken (wat veel moeders doen) echt al een stuk minder dan 4 dagen, omdat het evenwicht zich dan naar de andere kant verplaatst (snap je wat ik bedoel). En als Ciara ziek is kun je vaak/bijna altijd wat regelen zodat je er echt voor haar bent wat ook niet onbelangrijk is bij de hechting.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 22 juni 2007 om 14:12
Met eens dan weer, dat gaat ook niet. Waar ik over spreek is gaan werken om 8 u en thuiskomen om 17 u , dan heb je toch nog wel tijd over voor je kids me dunkt. Thuiskomen wanneer je kids al naar bed moeten is idd sterk overdreven. Dan leef je voor je werk en op zulk late tijdstippen thuiskomen is me voor mezelf ook wel laat.
Ideaal lijkt me 30 uur per week werken, maar toch niet zo simpel te vinden hier in BE.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:16
Zou je me dit voor mijn dertigste vragen zou ik volmondig ja hebben geantwoord. Nu (ben 35 ;)) is mijn mening door ervaring en leeftijd (tjonge, ouwe muts die ik ben) zou ik nee antwoorden.
Ik ben huisvrouw, zelf geniet ik daar ben volle teugen van.
Ik vind dat als je een goede baan hebt waar je veel voldoening uithaalt, dat het je goed recht is dat je dan lekker blijft werken. Kinderen hebben hier niets mee te maken. Natuurlijk zie je ze dan veel minder, dat is dan ook je eigen keuze. En de kids weten gewoon niet beter dan dat papa en mama allebei werken.
Zelf voed ik dus mijn dochter op dat zij later wel kan blijven werken als zij kinderen krijgt, niet dat het vanzelfsprekend is dat mama altijd thuis is!
vrijdag 22 juni 2007 om 14:16
quote: ambrosia9 reageerde
De kinderen waar ik over schreef waren meer gehecht aan hun vast oppas dan aan hun moeder. Ze maakten tekeningen voor de oppas en niet voor mama. En die moeder boeide het helemaal niet, als de kids maar weg waren en alles opgeruimt als ze thuis kwam, dan had ze tenminste lekker nog tijd voor zichzelf..
tijd voor zich zelf hebben..
Moeilijk.
Heb er altijd dubbele gevoelens bij, bij het fenomeen.
Aan de ene kant is het vrijheid en aan de andere kant ook weer niet, als je het heel hard nodig hebt en niet zonder kunt.
In een heleboel culturen is het helemaal niet gebruikelijk en hebben mensen er dus ook geen./weinig behoefte aan. De behoefte hebben we wel zelf gecreeerd ook. Zelf kan ik ook niet zonder hoor (maar neem die tijd (ik werk zelf 4 dagen pw) als dochter slaapt. Als we samen zijn ben ik er voor haar. Ik doe heus wel eens wat voor mezelf terwijl we samen zijn als zij ook lekker aan t spelen is, maar als ze aandacht wil/ nodig heeft krijgt ze die.
Nouja, beetje een zijweg, maar denk wel vaak over het waarom van tijd voor zichzelf..
De kinderen waar ik over schreef waren meer gehecht aan hun vast oppas dan aan hun moeder. Ze maakten tekeningen voor de oppas en niet voor mama. En die moeder boeide het helemaal niet, als de kids maar weg waren en alles opgeruimt als ze thuis kwam, dan had ze tenminste lekker nog tijd voor zichzelf..
tijd voor zich zelf hebben..
Moeilijk.
Heb er altijd dubbele gevoelens bij, bij het fenomeen.
Aan de ene kant is het vrijheid en aan de andere kant ook weer niet, als je het heel hard nodig hebt en niet zonder kunt.
In een heleboel culturen is het helemaal niet gebruikelijk en hebben mensen er dus ook geen./weinig behoefte aan. De behoefte hebben we wel zelf gecreeerd ook. Zelf kan ik ook niet zonder hoor (maar neem die tijd (ik werk zelf 4 dagen pw) als dochter slaapt. Als we samen zijn ben ik er voor haar. Ik doe heus wel eens wat voor mezelf terwijl we samen zijn als zij ook lekker aan t spelen is, maar als ze aandacht wil/ nodig heeft krijgt ze die.
Nouja, beetje een zijweg, maar denk wel vaak over het waarom van tijd voor zichzelf..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
vrijdag 22 juni 2007 om 14:21
Ja. Eeens en snap het. Zelf heb ik altijd drie dagen gewerkt, tot afgelopen januari, toen dochter 18 maanden was. Nu werk ik vier dagen en eigenlijk voelde 3 fijner. Maar het werk was ver van huis en nu werk ik op steenworpafstand. De werkdagen zijn daarvoor veel minder pure werkdagen waarop we elkaar weinig zien. We nemen echt de tijd om op te staan sochtends en smiddags doen we na werk ook leuke dingen samen en hebben we nog veel tijd voordat ze gaat slapen. Het ligt dus niet alleen aan hoeveelheid werkuren, maar ook aan hoe lang je onderweg bent en of je thuis nog doorwerkt e.d.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
vrijdag 22 juni 2007 om 14:21
ambrosia, hoe kijk jij pedagogisch tegen het feit aan dat 95% van al onze vaders ook fulltime gewerkt hebben? hebben we dan allemaal een slechte band met hun daardoor?
ik vind van niet iig, en mn eigen moeder is zeker 'leuker' geworden sinds ze is gaan werken/studeren, dus ik vind dat de tijd die je met een kind doorbrengt niet heel belangrijk.
Wel of je er bent en hoe je je kind behandelt in moeilijke situaties etc...
ik vind van niet iig, en mn eigen moeder is zeker 'leuker' geworden sinds ze is gaan werken/studeren, dus ik vind dat de tijd die je met een kind doorbrengt niet heel belangrijk.
Wel of je er bent en hoe je je kind behandelt in moeilijke situaties etc...
