Kinderen
alle pijlers
STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:44
vrijdag 22 juni 2007 om 14:49
Hi meiden...Nou ik ben dus een moeder die full time werkt en mijn man ook we hebben 2 zoontjes 3 en 4 jaar..... Ik woon in amerika dus dat maakt ook een groot verschil...er zijn gewoon geen partime jobs beschikbaar hier en als ze er zijn krijg je geen ziekenfonds van je baas en moet je dat zelf betalen.... je krijgt je zwanger schaps verlof ook niet betaalt heb gewoon door gewerkt tot de bevallen en moest naar 6 weken verlof naar het werk gaan...wat heel erg moeilijk is........ ik heb het daar best moeilijk mee en zou heel graag part time willen werken. Nu begin ik dus om 6 uur met werken (smorgens) mijn man blijft thusi met de kinderen en brengt ze om 10 uur bij de oppas en ik haal ze dus om 3 uur smiddags op. Het is een harde levenstijl hier.... maar ik moet wel zeggen dat ik dubbel dik van mijn kids geniet. We hebbe geluk dat onze oppas een geweldig mens is. Mijn ousdte is net 4 geworden en gaat dus naar de kleuterschool we moeten daat 160 euro per week voor neer leggen de jongste gaat naar de sitter dat is 125 per week.... ook wij hebben 2 auto's de super markt is 20 km bij ons vandaan...fiets paden kennen ze hier in behalve in parken. ik woon afgelegen met een bos in de achter tuin. Tuurlijk pink ik af en toe een traantje weg en ik vind dat ze tesnel opgroeien en da tik best veel mis.... maar ik denk niet dat onze jongens liefde te kort komen... ze hebben juist meer mensen die hun liefde geven.... van elk vrij moment genieten we intens. We zitten nooit savonds achter de tv zijn altijd samen buiten. Gaan atijd samen op pad..... vnavond gaan we weer met zijn alle naar park met een festival met een groot vuurwerk spectakel...... zo als het nou is wat mijn man en ik verdien moet ik gewoon werken... daar bij komt kijken dat ik (gelukkig") mijn werk erg leuk vind... en misschien op een dag...krijgt mijn man een super promotie.... en dan blijf ik thuis...maar tot die tijd blijft ik werken.....
vrijdag 22 juni 2007 om 14:50
Als dochterlief ziek is nemen we altijd vrij of zorgverlof. Een ziek kind heeft mama of papa nodig vind ik.
Soms als we het beiden erg druk hebben wisselen we elkaar af, de een zorgt de ochtend en de andere de middag.
Ik heb ook wel eens vrij genomen omdat dochterlief in een korte eenkennigheidsperiode me 24/7 niet meer los wilde laten. Hebben we dagen aan elkaar geklomken op de bank gezeten :P
Soms als we het beiden erg druk hebben wisselen we elkaar af, de een zorgt de ochtend en de andere de middag.
Ik heb ook wel eens vrij genomen omdat dochterlief in een korte eenkennigheidsperiode me 24/7 niet meer los wilde laten. Hebben we dagen aan elkaar geklomken op de bank gezeten :P
vrijdag 22 juni 2007 om 14:52
Dat laatste hangt ook erg van de NSO af Sosofie. Die waar mijn oudste zat was echt geweldig. Veel buitenruimte, kinderen die toestemming van hun ouders daarvoor hadden mochten ook gewoon buitenspelen op straat na wat gedronken en gegeten te hebben en van binnen was het ook een fantastisch gebouw met allerlei hoeken. Knutselhoek, lees/hanghoek, computerhoek, maar ook een techniekruimte waar ze van alles konden zagen en timmeren enzo (heeft ze daar honderd keer meer gedaan en geleerd dan thuis) en een gymzaaltje. Ze vond het echt heel erg jammer dat ze er af moest toen we gingen verhuizen.
Oja, en ze kon ook gewoon met vriendinnetjes spelen die niet op de nso zaten, mits van te voren afgesproken. Die mochten er dan gewoon gezellig mee naar toe.
Oja, en ze kon ook gewoon met vriendinnetjes spelen die niet op de nso zaten, mits van te voren afgesproken. Die mochten er dan gewoon gezellig mee naar toe.
vrijdag 22 juni 2007 om 14:55
Fulltime werken zou ik alleen doen als daar een GEWELDIG salaris tegenover stond. Geld speelt bij mij dus best wel een rol. Aangezien ik niet hoog opgeleid ben, kom ik niet in aanmerking voor een geweldige baan met dito salaris.
Dus ik hou het voorlopig maar bij 3 dagen per week. Mijn man is van fulltime naar 4 dagen per week gegaan en hij heeft uitgerekend dat dat op jaarbasis slechts 400 euro minder opbrengt dan als hij fulltime zou werken. (immers, hier in Nederland wordt een laag salaris rijkelijk beloond met minder belasting betalen, hogere kinderopvangtoeslag en zelfs een beetje zorgtoeslag). Ik zou dus alleen willen ruilen met iemand die 5 dagen moet werken voor een bedrag dat je het gevoel hebt dat je de staatsloterij gewonnen hebt, anders niet. Want het gaat perfect zo, het voelt aan als één lang weekeind.
De kinderen gaan twee dagen per week naar het KDV en één dag naar oma (viaviela). Dat vind ik dan weer handig, want daar pakken de leidsters alle steekjes op die ik tijdens het opvoeden laat vallen... Niet dat ze aandacht tekort komen hoor!
Dus ik hou het voorlopig maar bij 3 dagen per week. Mijn man is van fulltime naar 4 dagen per week gegaan en hij heeft uitgerekend dat dat op jaarbasis slechts 400 euro minder opbrengt dan als hij fulltime zou werken. (immers, hier in Nederland wordt een laag salaris rijkelijk beloond met minder belasting betalen, hogere kinderopvangtoeslag en zelfs een beetje zorgtoeslag). Ik zou dus alleen willen ruilen met iemand die 5 dagen moet werken voor een bedrag dat je het gevoel hebt dat je de staatsloterij gewonnen hebt, anders niet. Want het gaat perfect zo, het voelt aan als één lang weekeind.
De kinderen gaan twee dagen per week naar het KDV en één dag naar oma (viaviela). Dat vind ik dan weer handig, want daar pakken de leidsters alle steekjes op die ik tijdens het opvoeden laat vallen... Niet dat ze aandacht tekort komen hoor!
vrijdag 22 juni 2007 om 15:06
Ik heb alleen grote moeite met het feit dat een zuigeling al full-time naar oppas of kinderopvang gaat. Gevoelsmatig hangen ze dan nog zo aan mama's (en papa's) borst en is dat ook het belangrijkste wat ze in die periode nodig hebben.
Zodra een kind echter sociaal contact kan maken, dus lachen naar andere kinderen en andere kinderen ook echt interessant kan vinden vind ik het prima als een kind 5 dagen naar een (hele goede!) creche gaat.
Zelf zou ik het niet willen, omdat ik meer bij mijn kind wil zijn en mijn vriend ook, maar ik geloof niet dat een gemiddeld kind dan heel slecht af is op een kinderopvang. (want het hangt ook erg van hoe een kindje is en hoe het zich hecht etc.)
Als het kind weet waar het aan toe is: kinderopvang is veilige omgeving met een vast ritme, en er voldoende tijd over blijft om aan het eind van de middag thuis lekker uit te rusten en bij te komen van zo'n drukke dag op de kinderopvang en samen te knuffelen en te eten, denk ik dat het niet slecht voor een kind hoeft te zijn en ook niet voor een gezin.
De vraag is alleen ook: in hoeverre is full-time 40 uur of 5 dagen per week? Mijn ervaring is dat echte carriere-jagers ook 's avonds en in het weekend nog druk zijn met hun werk. Ben ook benieuwd bijvoorbeeld of mijn vriend, niet eens zo'n carriere-man, straks als onze kleine er is (ben nu 5 mnd zwanger), straks wat eerder thuis zal zijn om onze kleine nog te zien voor ze op bed gaat.
Denk dus dat 5 dagen KO niet eens zo'n probleem is, maar meer de gejaagdheid die zo'n situatie met zich mee zou kunnen brengen: laat en vermoeid thuis, kind nog snel ophalen, eten naar binnen werken en kind weer naar bed brengen, dat soort beelden zie ik dan voor me, maar dat is volgens mij meer een stereotyp beeld en hoeft in werkelijkheid helemaal niet zo te gaan.
Zodra een kind echter sociaal contact kan maken, dus lachen naar andere kinderen en andere kinderen ook echt interessant kan vinden vind ik het prima als een kind 5 dagen naar een (hele goede!) creche gaat.
Zelf zou ik het niet willen, omdat ik meer bij mijn kind wil zijn en mijn vriend ook, maar ik geloof niet dat een gemiddeld kind dan heel slecht af is op een kinderopvang. (want het hangt ook erg van hoe een kindje is en hoe het zich hecht etc.)
Als het kind weet waar het aan toe is: kinderopvang is veilige omgeving met een vast ritme, en er voldoende tijd over blijft om aan het eind van de middag thuis lekker uit te rusten en bij te komen van zo'n drukke dag op de kinderopvang en samen te knuffelen en te eten, denk ik dat het niet slecht voor een kind hoeft te zijn en ook niet voor een gezin.
De vraag is alleen ook: in hoeverre is full-time 40 uur of 5 dagen per week? Mijn ervaring is dat echte carriere-jagers ook 's avonds en in het weekend nog druk zijn met hun werk. Ben ook benieuwd bijvoorbeeld of mijn vriend, niet eens zo'n carriere-man, straks als onze kleine er is (ben nu 5 mnd zwanger), straks wat eerder thuis zal zijn om onze kleine nog te zien voor ze op bed gaat.
Denk dus dat 5 dagen KO niet eens zo'n probleem is, maar meer de gejaagdheid die zo'n situatie met zich mee zou kunnen brengen: laat en vermoeid thuis, kind nog snel ophalen, eten naar binnen werken en kind weer naar bed brengen, dat soort beelden zie ik dan voor me, maar dat is volgens mij meer een stereotyp beeld en hoeft in werkelijkheid helemaal niet zo te gaan.
Hier kom ik nog op terug
vrijdag 22 juni 2007 om 15:06
Ambrosia, je noemt ergens dat je bij een bep. gezin 3 dagen werkt, maar dat die alle aandacht voor het kind hebben als ze wel thuis zijn. En dat vergelijk je met een ander gezin, waar je 'zomaar' achtergelaten wordt als leidster, een half uur voor schooltijd terwijl je de kinderen niet eens kent....
Het lijkt me dat dat eerste gezin best fulltime zou kunnen werken, en dat het 2e gezin hun kinderen schromelijk verwaarloost (ongeacht hoeveel tijd ze thuis zijn). Met andere woorden: ben het geloof ik met je eens dat kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit.
Daar proberen we dus ook erg op te letten (werk=2x32 uur). Ook, trouwens, omdat ik zelf zo kan genieten van m'n dochtertje in de uren/dagen dat ik wel thuis ben.
Het lijkt me dat dat eerste gezin best fulltime zou kunnen werken, en dat het 2e gezin hun kinderen schromelijk verwaarloost (ongeacht hoeveel tijd ze thuis zijn). Met andere woorden: ben het geloof ik met je eens dat kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit.
Daar proberen we dus ook erg op te letten (werk=2x32 uur). Ook, trouwens, omdat ik zelf zo kan genieten van m'n dochtertje in de uren/dagen dat ik wel thuis ben.
vrijdag 22 juni 2007 om 15:17
Ach, en vaders en moeders die alleen maar kinderen NEMEN en ja, dat gebruik ik nu dus wel even, omdat het bij het hele pakketje leven hoort, maar eigenlijk geen last willen hebben van die kinderen en ze het liefst uitbesteden zijn niet alleen vaders en moeders die full-time werken, maar die heb je in alle lagen van de bevolking en is ook van alle generaties. Zielig voor de kinderen, maar dan zijn ze bij iemand als Ambrosia in ieder geval nog goed/beter af!
Hier kom ik nog op terug
vrijdag 22 juni 2007 om 15:38
Dit is dus precies de reden waarom wij voor een oppas aan huis kiezen. En zeker met twee kinderen is dat echt niet duurder dan een kdv. Ik betaal voor 30 uur per week netto 275 euro per maand (en bruto 1300). En dan heb ik mijn beide kinderen dus 3 dagen voor 10 uur per dag opgevangen. Niet dat wij die 10 uur weg zijn, ik betaal ook de overdrachturen.
Met een oppas aan huis is alles veel relaxter voor ouder en kind en dat lijkt me toch beter dan het gejakker van en naar creche.
vrijdag 22 juni 2007 om 16:04
Langer verlof voor de moeder na de bevalling lijkt me idd een heel goede zaak.
Ikzelf ben de eerste 6 maanden thuis geweest, toevallig eigenlijk omdat ik door de bevalling zoveel letsel had opgelopen dat ik nog niet kon werken.
Na 6 maanden heb ik ouderschapsverlof genomen tot dochterlief 1 jaar was.
Is erg goed bevallen (nee niet de bevalling, het ouderschapsverlof :P)
(Kwam wel geheel voor eigen rekening, maar man's salaris is ook genoeg dus daar hadden we geen last van.)
Sinds dochter 1 jaar is heb ik het langzaam opgebouwd naar 32 uur.
Ikzelf ben de eerste 6 maanden thuis geweest, toevallig eigenlijk omdat ik door de bevalling zoveel letsel had opgelopen dat ik nog niet kon werken.
Na 6 maanden heb ik ouderschapsverlof genomen tot dochterlief 1 jaar was.
Is erg goed bevallen (nee niet de bevalling, het ouderschapsverlof :P)
(Kwam wel geheel voor eigen rekening, maar man's salaris is ook genoeg dus daar hadden we geen last van.)
Sinds dochter 1 jaar is heb ik het langzaam opgebouwd naar 32 uur.
vrijdag 22 juni 2007 om 16:06
Sinds een maandje ben ik weer fulltime aan het werk na zes maanden zwangerschapsverlof en ik vind het heerlijk! Vooral de laatste twee maanden of zo kwamen de muren gewoon op me af thuis. Hoeveel huishouden kan een mens helemaal doen? Vent werkt ook fulltime trouwens.
Net zoals een aantal anderen hier woon ik ook niet in NL en hier is fulltime werken ook heel gewoon - al moet ik er bijzeggen dat ik een superbaas heb en hij heeft me aangeboden dat ik andere of minder uren mag werken als ik zou willen. Maar ik vind het eigenlijk wel goed zo!
Dochter gaat nu naar de creche, van ongeveer 8.15 tot 16-17 uur. Ze heeft het er onwijs naar haar zin, heeft in een maand tijd al zoveel geleerd en is zo sociaal met andere mensen en kindjes, we staan er echt verteld van. Het gaat er zo lekker, dat ik overdag niet eens zo heel veel aan haar denk, het zit toch wel goed.
Ons gezinnetje loopt echt heel lekker momenteel. Toen ik nog thuis zat was ik toch vaker shagrijnig, Vent was "lekker" aan het werk, terwijl het hoogtepunt van mijn dag een gesprekje met de slager was bij wijze van spreken. Ik vond het ook echt heel moeilijk om de hele dag met haar bezig te zijn, dat spanningsboogje is toch nog erg kort bij die kleintjes en ik wist gewoon niet meer wat voor spelletje/boekje/wandelingetje nu weer te doen. Wat dat betreft heeft ze gewoon veel meer mogelijkheden op de creche.
En nu besteden we dus echt quality time (dan maar Amerikaans overkomen, what-e-ver) met haar.Voor en na het werk wordt ze helemaal platgeknuffeld, kunnen de spelletjes niet gek genoeg en hebben we het grootste plezier samen, het is gewoon heerlijk thuiskomen.
Nou ben ik weer zwanger en we hebben echt onwijs zin in nog zo'n kleintje erbij. Maar we zeggen weleens, zou het niet fijn zijn als Vent deze keer die zes maanden verlof kon nemen? Ben ik net weer terug aan het werk, moet ik wéér weg! :D
Net zoals een aantal anderen hier woon ik ook niet in NL en hier is fulltime werken ook heel gewoon - al moet ik er bijzeggen dat ik een superbaas heb en hij heeft me aangeboden dat ik andere of minder uren mag werken als ik zou willen. Maar ik vind het eigenlijk wel goed zo!
Dochter gaat nu naar de creche, van ongeveer 8.15 tot 16-17 uur. Ze heeft het er onwijs naar haar zin, heeft in een maand tijd al zoveel geleerd en is zo sociaal met andere mensen en kindjes, we staan er echt verteld van. Het gaat er zo lekker, dat ik overdag niet eens zo heel veel aan haar denk, het zit toch wel goed.
Ons gezinnetje loopt echt heel lekker momenteel. Toen ik nog thuis zat was ik toch vaker shagrijnig, Vent was "lekker" aan het werk, terwijl het hoogtepunt van mijn dag een gesprekje met de slager was bij wijze van spreken. Ik vond het ook echt heel moeilijk om de hele dag met haar bezig te zijn, dat spanningsboogje is toch nog erg kort bij die kleintjes en ik wist gewoon niet meer wat voor spelletje/boekje/wandelingetje nu weer te doen. Wat dat betreft heeft ze gewoon veel meer mogelijkheden op de creche.
En nu besteden we dus echt quality time (dan maar Amerikaans overkomen, what-e-ver) met haar.Voor en na het werk wordt ze helemaal platgeknuffeld, kunnen de spelletjes niet gek genoeg en hebben we het grootste plezier samen, het is gewoon heerlijk thuiskomen.
Nou ben ik weer zwanger en we hebben echt onwijs zin in nog zo'n kleintje erbij. Maar we zeggen weleens, zou het niet fijn zijn als Vent deze keer die zes maanden verlof kon nemen? Ben ik net weer terug aan het werk, moet ik wéér weg! :D
vrijdag 22 juni 2007 om 16:12
Tsja.... iedereen moet maar doen waar zij zich lekker bij voelen.
Wij wilden het zo:
Ik ben full-time thuisblijfmoeder, onze dochter is 6 maanden en ik ben ruim 16 wkn zwanger van de tweede..
Saai?
Soms.... Maar als ik dan weer zélf mn kleintje uit bed mag plukken (big smile als ze je ziet) na een middagdutje, ben ik de meest gelukkige mama ter wereld.
Als we ons gezin compleet hebben en de kleintjes weer wat groter zijn ga ik wel weer aan het werk....
of niet, we zien wel.:)
xx
Wij wilden het zo:
Ik ben full-time thuisblijfmoeder, onze dochter is 6 maanden en ik ben ruim 16 wkn zwanger van de tweede..
Saai?
Soms.... Maar als ik dan weer zélf mn kleintje uit bed mag plukken (big smile als ze je ziet) na een middagdutje, ben ik de meest gelukkige mama ter wereld.
Als we ons gezin compleet hebben en de kleintjes weer wat groter zijn ga ik wel weer aan het werk....
of niet, we zien wel.:)
xx
vrijdag 22 juni 2007 om 16:14
Oh wat betreft verlofduur ben ik het met jullie eens dat dat in NL te kort is.
Bij ons (Ierland) krijg je 26 weken betaald verlof (al is dat niet volledig betaald trouwens, je krijgt een bijstand en als je geluk hebt vult je baas dat aan tot je volledige salaris) en je kunt als je wil hierbovenop ook nog 16 weken onbetaald verlof opnemen.
Bij ons (Ierland) krijg je 26 weken betaald verlof (al is dat niet volledig betaald trouwens, je krijgt een bijstand en als je geluk hebt vult je baas dat aan tot je volledige salaris) en je kunt als je wil hierbovenop ook nog 16 weken onbetaald verlof opnemen.
vrijdag 22 juni 2007 om 16:36
Wij hebben nog geen kind maar ik ben 9 weken zwanger.
We hebben ons voorgenomen om beiden fulltime te blijven werken.
Wat wel scheelt, is dat we alle2 als vertegenwoordiger/consultant/accountmanager (hoe je het ook wil noemen) werken en geen hele dagen van huis zijn.
Ik ben 3 dagen per week op pad. En dan van 8u in de ochtend tot 15u in de middag. Daarna kan ik thuis alles afwerken. Maar ik heb ook 2 thuiswerkdagen in de week, dus ons kind hoeft in principe maar 3 dgn pweek naar het KDV. (op de thuiswerkdagen ben ik geen hele dagen aan het werk. De laatste paar maanden van het jaar zijn drukker, maar dan kan ik op de thuiswerkdagen vragen of er een oma komt)
Weet niet hoe ik het zou aanpakken als we alle2 fulltime op kantoor zouden werken.
Een vriendin van mij heeft een zoontje van bijna 3. Zij is de hele dag bij het kind en doet er vrij weinig mee. Hier is totaal geen sprake van quality time. Het kind zegt nog geen boe of bla. Het lijkt me niet per definitie beter om de hele dag om je kind heen te hangen. Helemaal niet als je er niet me speelt of oefent om te praten, of simpelweg gooien met een bal. Het kind ziet ook bijna geen andere kinderen, waardoor het sociaal ook behoorlijk achter loopt.
Maar dat neemt niet weg dat ze een grote veroordelaar is richting vrouwen (incl. mijzelf) die blijven werken nadat ze een kind hebben gekregen...
We hebben ons voorgenomen om beiden fulltime te blijven werken.
Wat wel scheelt, is dat we alle2 als vertegenwoordiger/consultant/accountmanager (hoe je het ook wil noemen) werken en geen hele dagen van huis zijn.
Ik ben 3 dagen per week op pad. En dan van 8u in de ochtend tot 15u in de middag. Daarna kan ik thuis alles afwerken. Maar ik heb ook 2 thuiswerkdagen in de week, dus ons kind hoeft in principe maar 3 dgn pweek naar het KDV. (op de thuiswerkdagen ben ik geen hele dagen aan het werk. De laatste paar maanden van het jaar zijn drukker, maar dan kan ik op de thuiswerkdagen vragen of er een oma komt)
Weet niet hoe ik het zou aanpakken als we alle2 fulltime op kantoor zouden werken.
Een vriendin van mij heeft een zoontje van bijna 3. Zij is de hele dag bij het kind en doet er vrij weinig mee. Hier is totaal geen sprake van quality time. Het kind zegt nog geen boe of bla. Het lijkt me niet per definitie beter om de hele dag om je kind heen te hangen. Helemaal niet als je er niet me speelt of oefent om te praten, of simpelweg gooien met een bal. Het kind ziet ook bijna geen andere kinderen, waardoor het sociaal ook behoorlijk achter loopt.
Maar dat neemt niet weg dat ze een grote veroordelaar is richting vrouwen (incl. mijzelf) die blijven werken nadat ze een kind hebben gekregen...
vrijdag 22 juni 2007 om 16:44
Hee Jul!
Voordat mijn dochter geboren was leek het me vreselijk weer aan het werk te moeten en mijn dochter de hele dag (werkdag) niet te zien.
Na het verlof vond ik het eerlijk gezegd wel prettig weer aan het werk te gaan. Met mijn drie dagen heb ik trouwens zelfs af en toe nog het idee dat ik vrij veel mis op mijn werk.
Maar ik ben blij dat ik werk.Verveel me zelfs thuis regelmatig. Wat lh1974 ook schrijft, ik doe heel weinig met mijn kind. Ze vermaakt zich uitstekend in haar eentje ;).
'It could be lupus'
vrijdag 22 juni 2007 om 16:44
Ik snap het niet. Als je beiden fulltime werkt, heb je toch 5 dagen opvang nodig???Ik ben het overigens niet met deze stelling eens. Is echt per situatie en per kind anders. Als jouw kind er geen last van heeft, is het prima. In heel veel culturen is het de normaalste zaak van de wereld en weten kinderen niet beter.Zelf werk ik 4 dagen en vriend ook. Is voor ons max, maar dat heeft ook te maken met het feit dat ik zelf behoefte heb aan meer tijd met mijn kind dan alleen het weekend.
vrijdag 22 juni 2007 om 16:56
Wij hebben het ook gedaan, beiden fulltime werken, gedurende anderhalf/2 jaar maar ik vond 't op een bepaald moment wel welletjes. Miste mijn kinderen teveel. Vond het zo jammer dat de oppas meer lol met mijn eigen kinderen had dan ikzélf.
Maar, ik snap het dus wel. De keus om beiden fulltime te willen werken.
En omdat ik het eerst zelf ook prima vond, en ook veel herken in het feit dat het ook best heel relaxt is om na lange werkdag, kindjes naar bed, vrij snel al echt ontspannen aan je avond te kunnen beginnen, dat dit ook wel een teken is dat een leven met kinderen je eigenlijk een stúk zwaarder valt dan je in eerste instantie had gedacht. Dus dan maar hard aan de arbeid.
Maar, ik snap het dus wel. De keus om beiden fulltime te willen werken.
En omdat ik het eerst zelf ook prima vond, en ook veel herken in het feit dat het ook best heel relaxt is om na lange werkdag, kindjes naar bed, vrij snel al echt ontspannen aan je avond te kunnen beginnen, dat dit ook wel een teken is dat een leven met kinderen je eigenlijk een stúk zwaarder valt dan je in eerste instantie had gedacht. Dus dan maar hard aan de arbeid.
vrijdag 22 juni 2007 om 17:09
Zo was ff weg, leuk dat er zoveel reacties zijn. Ik kan wel zeggen wat ik er vanuit pedagogisch oogpunt van vind. Als je kijkt naar alle pedagogische theorieen en alle onderzoeken die er tot nu toe zijn gedaan heeft het alles te maken met kwaliteit en niet zozeer met kwantiteit. Als je als moeder EN vader weinig tijd hebt om met je kinderen door te brengen maar de tijd die je hebt besteedt je aan je kinderen, dus echt leuke dingen doen, praten hoe t vandaag was enz. enz. En de rest van de tijd zorg je dat je 1 vaste (+dan bijv. opa en oma) oppas hebt waar je kind zich veilig aan kan hechten is er niks aan de hand. Het gaat er om dat het kind zich veilig en geliefd voelt en weet dat zijn ouders er altijd voor hem of haar zijn en dat ze onvoorwaardelijk van hem/haar houden. Ik ben nog wel een voorstander van de spreuk, rust, reinheid en regelmaat. Ik merk dat als ik dit toepas in de gezinnen waar ik kom, ik aan het eind van de dag lieve rustige kinderen heb. Als je een goed kvd hebt is het ook niet erg om je kind daar een paar dagen in de week te brengen. We hebben ong. een grens van 30 uur kdv in de week als je dat overschrijdt bij een kind van bijv. 1 jaar kan het zijn dat het kind onveilig gehecht raakt en dat is wel schadelijk voor zijn ontwikkeling. Maar dan is er ook nog een theorie dat als het kvd heel goed is en de leidsters heel sensitief zij deze schade goed kunnen beperken en in feite een soort verlenging zijn van de thuissituatie. Helaar is de realiteit dat er ook kdv zijn waar minder sensitieve leidsters werken die niet goed ingaan op de kinderen. HIer wordt nu wel veel meer aandacht aan gegeven gelukkig.
Ik las in een van de reacties dat er op een verticale groep van 4 tot 12 jaar met in totaal 60 kinderen, 4 leidsters zijn. En dat die niet mogen stoeien en rennen en diegene vond dat nogal dom. Kun je je 60 gillende rennende vechtende stoeiende kinderen voorstellen binnen een kinderdagverblijf waar nog meer kinderen worden opgevangen, ongetwijfeld ook een babygroep? Hoe krijg je met z'n vieren 60 op hol geslagen kinderen onder controle, ik zie het je graag proberen. Meestal is het ook nog eens zo dat als ze enorm druk zijn, het bijna onmogelijk is ze weer rustig te krijgen. Ja natuurlijk is buiten spelen heel belangrijk, in de sloot vallen, je broek kapot vallen eeh onder de modder zitten, in bomen klimmen enz. enz. Dat kan ook maar dan bijv. na school thuis buiten spelen. Je kan dat niet met 60 kinderen tegelijk doen. Die leidsters zijn ook maar mensen hoor.
vrijdag 22 juni 2007 om 17:14
Om nog even in te gaan op de vaders die hun kinderen nooit zien doordeweeks. Ik denk wel dat dat effect heeft op de band die de vader heeft met de kinderen. Maar als hij in het weekend al zijn aandacht aan de kinderen geeft (arme mama) hoeft het niet zo te zijn dat het negatief uitpakt. Ik ben van mening dat de rol van de vader minstens zo belangrijk is als die van de moeder. Bovendien lijkt het me voor de moeder erg zwaar om de hele opvoeding alleen te dragen, maar ja als je kijkt naar alle alleenstaande moeders, die doen t ook. Daar heb ik trouwens echt diep respect voor, kinderen opvoeden, huishouden doen en dan nog werken.
vrijdag 22 juni 2007 om 17:35
Ik sluit me wel gedeeltelijk aan bij Rebels, ik vind dat sommigen hier een aparte definitie hebben van fulltime werken. Van bijvoorbeeld; zelf naar school kunnen brengen en twee dagen ook zelf uit school halen (dat was Mille geloof ik), tot vrouw werkt drie dagen plus 8 uur flexibel, en partner 4 dagen (Mars??). Dat noem ik niet fulltime.
Fulltime werken is in mijn optiek (in ieder geval als het om dit onderwerp gaat) een baan hebben van min. 40 uur per week, waardoor je vijf dagen per week minimaal 9 uur per dag (8 uur werk plus half uur pauze, plus in het gunstige geval half uur reistijd) van huis bent.
Ik denk dat als je beide zo'n baan hebt en ook nog beide regelmatige werkweken hebt (dus kantoortijden), dat je dan inderdaad niet meer goed voor je kinderen kunt zorgen, simpel door tijdgebrek.
In de bovenstaande gevallen gaat dat natuurlijk wel, omdat je veel flexibeler bent en meer kunt schuiven, en ook als je bijvoorbeeld beide onregelmatig werkt (maar idd; zie je elkaar dan nog?)
Allebei een baan hebben van bijv. 32 uur gaat in mijn ogen prima, maar echt allebei fulltime? Nee, dat denk ik niet.
Fulltime werken is in mijn optiek (in ieder geval als het om dit onderwerp gaat) een baan hebben van min. 40 uur per week, waardoor je vijf dagen per week minimaal 9 uur per dag (8 uur werk plus half uur pauze, plus in het gunstige geval half uur reistijd) van huis bent.
Ik denk dat als je beide zo'n baan hebt en ook nog beide regelmatige werkweken hebt (dus kantoortijden), dat je dan inderdaad niet meer goed voor je kinderen kunt zorgen, simpel door tijdgebrek.
In de bovenstaande gevallen gaat dat natuurlijk wel, omdat je veel flexibeler bent en meer kunt schuiven, en ook als je bijvoorbeeld beide onregelmatig werkt (maar idd; zie je elkaar dan nog?)
Allebei een baan hebben van bijv. 32 uur gaat in mijn ogen prima, maar echt allebei fulltime? Nee, dat denk ik niet.
vrijdag 22 juni 2007 om 18:26
Moet ook eerlijk zeggen dat je "verschillende" moeders heb....
Zelf ben ik een beter moeder juist omdat ik werk..ik heb meer gedult als ik in het weekend en savonds bij mijn kinderen ben... werk is voor mijn een stukje van me zelf.
We hebben het geprobeert na de geboorte dat ik thuis kon blijven...maar financieel werd het te gespannen..... en ik "verzoop" voor mijn gevoel helemaal in het moeder zijn ...ik raakte me eigen ik kwijt.... ik voelde me daar heel rot onder als of ik geen goede moeder was.
Sommige vrouwen hebben veel meer geduld...en ik heb echt petje af voor moeders die thuis blijven..hier in amerika wordt er nog al neer gekeken... ze denken dat je alle tijd heb...
Zo als ik als eerder zei..in een ideale wereld zou ik graag 4 dagen willen werken.... maar altijd zou ik willen blijven werken... dat is iets wat zeker is...niet omdat ik zo nodig cariere wil maken maar gewoon omdat "stukje" ik te houden.
Zelf ben ik een beter moeder juist omdat ik werk..ik heb meer gedult als ik in het weekend en savonds bij mijn kinderen ben... werk is voor mijn een stukje van me zelf.
We hebben het geprobeert na de geboorte dat ik thuis kon blijven...maar financieel werd het te gespannen..... en ik "verzoop" voor mijn gevoel helemaal in het moeder zijn ...ik raakte me eigen ik kwijt.... ik voelde me daar heel rot onder als of ik geen goede moeder was.
Sommige vrouwen hebben veel meer geduld...en ik heb echt petje af voor moeders die thuis blijven..hier in amerika wordt er nog al neer gekeken... ze denken dat je alle tijd heb...
Zo als ik als eerder zei..in een ideale wereld zou ik graag 4 dagen willen werken.... maar altijd zou ik willen blijven werken... dat is iets wat zeker is...niet omdat ik zo nodig cariere wil maken maar gewoon omdat "stukje" ik te houden.
