Kinderen
alle pijlers
STELLING: ALs je beide fulltime blijft werken moet je ook geen kinderen nemen.
vrijdag 22 juni 2007 om 21:53
Kijk, en daar moeten we denk ik in het kader van deze discussie vanaf; het idee dat 2x fulltime baan = kinderen dus automatisch fulltime naar de opvang = zielig.
Ik heb al eerder gezegd, mijn keuze zou het niet zijn. Maar de stellen die ik ken met jonge kinderen waarvan beide ouders fulltime werken hebben het allemaal zo geregeld dat ze de kinderen echt wel zien en de kinderen ook echt wel weten wie hun ouders zijn hoor. Betekent wel dat je elkaar soms minder vaak ziet -een vriendin van me bijvoorbeeld werkt ook in het onderwijs en zorgt dat ze om 17u thuis is zodat haar vriend naar zijn werk in de horeca kan, die begint om 17.30u. Ze zien elkaar dus weinig. Maar er is altijd een van beide ouders thuis bij hun dochtertje. En ze hebben allebei een fulltime baan buitenshuis.
Mijn eigen voorbeeld ook weer; je zegt aan de ene kant dat het dan inderdaad een fulltime baan is, maar omdat ik het zo geregeld had dat ik haar kon brengen en 2x per week halen uit school vind je het toch ook weer niet echt fulltime werken. Raar toch?
vrijdag 22 juni 2007 om 22:01
Sorry
ík ben de discussie tot hier gekomen en hier wil ik toch dan eindelijk reageren. Ook hier geldt dat je 40 uur kunt werken en weten hoe het met je kinderen gaat. Ik ben 40 jaar. Toen ik ging puberen werkten zowel mijn vader als moeder volledig. Dat was in die tijd not done, dat kan ik je wel vertellen. Mijn ouders waren dan ook de enigen in de omgeving. Sommige moeders werkten wel een paar uurtjes, maar niet full time.
Toch wist mijn moeder meer over mij en mijn zus, dan menig thuisblijfbuurvrouw over hun kinderen. Tot zelfs een verrassingsbevalling bij buurmeisje (die volgens buuf vast nog geen seks had gehad)
Een goede band opbouwen met je kinderen, heeft mijns inziens niets te maken met het aantal uren dat je werkt (mits je niet beide 80 uur werkt) maar met de interesse in je kinderen.
En hoewel mijn ouders dus beide full time werkten, hadden mijn zus en ik een betere band met hen, dan buurkinderen met hun moeder/ouders.
ik denk ook niet meer te gaan lezen hier
heb mijn punt gemaakt en over een aantal generalistische kortzichtige opmerkingen, ga ik me toch maar nodeloos opwinden.
Een goede ouder kan thuis zijn of kan full time werken. Dat verschilt per ouder.
Een slechte (of minder goede) ouder kan óók diegene zijn die thuis zit of full time werkt.
en alle variaties daartussenin
Later is nu
vrijdag 22 juni 2007 om 22:10
Ach, dat heb je een heel eind zelf in de hand hoor.:)
Maar ik hoor dat idd wel vaker ja...:)
Net alsof je in een paar jaar dat je thuis zou zijn bij je kindjes veranderd in een dom leeghoofd dat niets meer te vertellen heeft, laat staan iets boeiends meemaakt.... (''Tjeeeeeee vandaag toch een mega stinkluier! stonk meer dan die van gisteren hoor!:P'')
Nee, gelukkig geen last van.:)
Om heeeel eerlijk te zijn denk ik zelfs dat veel vrouwen liever (meer) thuis zouden willen zijn maar dat het gewoonweg niet haalbaar is.. ..
(maar goed, die geluiden hoor ik dan uit mijn omgeving)
Xxx
vrijdag 22 juni 2007 om 22:18
Tijdens die 4 maanden zwangerschapsverlof merkte ik al dat ik begon te versimpelen dus ik kan me de angst van Fleurtje wel indenken eerlijk gezegd.
En over de zin die ik rood gemaakt heb. Ik ben het daar niet mee eens. Althans, ik denk niet dat het financiele gedeelte altijd de reden is dat mensen een bepaald aantal uren werken. Als ik naar mezelf kijk, ik zou ook best meer tijd met mijn kind willen doorbrengen. Ik werk nu 4 dagen en financieel zou ik best 3 dagen kunnen werken. Maar ik heb een heleboel redenen buiten het financiele om dat niet te doen.
vrijdag 22 juni 2007 om 22:18
Hallo allemaal,
ik ben nieuw hier op het ViVA forum,heb me net aangemeld, want ik zag de topic en daar wil ik ook op reageren. Ik ben 38 moeder van een dochter van 8 jaar en heb samen met mijn man bewust voor kinderen gekozen (helaas is het er door medische omstandigheden bij 1 gebleven). Wat voor ons inhield dat er 1 zou stoppen met zijn "carriere" . Ik ben thuisgebleven voor de verzorging van ons kind. Het is onze keuze en ik wil niet zeggen dat een andere keuze slecht is. Iedereen doet het zoals hij/zij denkt dat het goed is. Wat ik wel heel zeker weet is dat ik zo ontzettend blij ben dat ik 100% heb kunnen genieten van het grootbrengen van een uniek wezentje. Geen carriere of geld kan daar tegen op. Tegenwoordig kun je heel bewust kiezen voor het willen krijgen van kinderen. Als je ze dan hebt is het dan logisch om ze uit te besteden aan anderen? Ga mij niet vertellen dat je een betere ouder bent als je de hele dag gewerkt hebt en moe thuiskomt en je kinderen op bed moet leggen, dat dat quality time is. Is dat ook wanneer je de slapende kinderen 's ochtends moet wekken omdat ze naar de oppas of creche moeten? Of dat je zo afgestompt wordt als je niet werkt, maar huisvrouw bent. Dat doe je jezelf aan. Je zorgt zelf voor je onwikkeling. En dat kinderen zo sociaal worden van een creche is ook een drogreden. Kinderen tot 2 jaar zijn alleen met zichzelf bezig, dat is een natuurlijke ontwikkeling. Als een 3 maanden oude baby naast zich een 4 maanden oude baby hoort huilen, wordt hij daar echt niet ineens socialer van.
Ik kan nog uren doorgaan, maar ik zal het hier even bij laten ;)
Lauvano
ik ben nieuw hier op het ViVA forum,heb me net aangemeld, want ik zag de topic en daar wil ik ook op reageren. Ik ben 38 moeder van een dochter van 8 jaar en heb samen met mijn man bewust voor kinderen gekozen (helaas is het er door medische omstandigheden bij 1 gebleven). Wat voor ons inhield dat er 1 zou stoppen met zijn "carriere" . Ik ben thuisgebleven voor de verzorging van ons kind. Het is onze keuze en ik wil niet zeggen dat een andere keuze slecht is. Iedereen doet het zoals hij/zij denkt dat het goed is. Wat ik wel heel zeker weet is dat ik zo ontzettend blij ben dat ik 100% heb kunnen genieten van het grootbrengen van een uniek wezentje. Geen carriere of geld kan daar tegen op. Tegenwoordig kun je heel bewust kiezen voor het willen krijgen van kinderen. Als je ze dan hebt is het dan logisch om ze uit te besteden aan anderen? Ga mij niet vertellen dat je een betere ouder bent als je de hele dag gewerkt hebt en moe thuiskomt en je kinderen op bed moet leggen, dat dat quality time is. Is dat ook wanneer je de slapende kinderen 's ochtends moet wekken omdat ze naar de oppas of creche moeten? Of dat je zo afgestompt wordt als je niet werkt, maar huisvrouw bent. Dat doe je jezelf aan. Je zorgt zelf voor je onwikkeling. En dat kinderen zo sociaal worden van een creche is ook een drogreden. Kinderen tot 2 jaar zijn alleen met zichzelf bezig, dat is een natuurlijke ontwikkeling. Als een 3 maanden oude baby naast zich een 4 maanden oude baby hoort huilen, wordt hij daar echt niet ineens socialer van.
Ik kan nog uren doorgaan, maar ik zal het hier even bij laten ;)
Lauvano
vrijdag 22 juni 2007 om 22:24
Generalistisch?
Je quote mij, dus ik denk dat je vind dat ik generaliserend ben, maar ik zie niet waar. Kun je het aanwijzen?
Ik ben nu een paar maandjes thuis, ben 9 weken geleden bevallen van de tweede. En ik stomp volledig af thuis. Vind het echt verschrikkelijk, er zijn dagen dat ik na etenstijd het huis uit vlieg om weg te gaan. Want als je van de rust en regelmaat bent (zoals ik) en geen rijbewijs hebt en in een klein dorp woont komen de muren wel eens op je af, kan ik je zeggen.
Hmm.. dit klinkt wel erg negatief. Want ik geniet ook van mijn jongens!
vrijdag 22 juni 2007 om 22:26
vrijdag 22 juni 2007 om 22:35
Hm. Dit zeg je nou wel leuk tussen neus en lippen door in je bericht, maar vervolgens ga je verder met een heel verhaal waarin je alle redenen die anderen (kunnen) hebben om hun kind wel naar een creche te brengen van tafel veegt. Mij best hoor, maar zeg dan ook gewoon dat je dat geen goede keuze vindt.
Ik werk momenteel 3 dagen als gevolg van ouderschapsverlof. Mijn vent werkt er 4. Kinderen zitten dus 2 dagen per week op een kdv. Ik ben er nog niet uit wat ik wil doen als mijn verlof afloopt. Enerzijds vind ik de situatie die we nu hebben prima, anderzijds zou ik best een dag meer willen werken, omdat ik een baan heb die in 3 dagen net aan te bolwerken is (met nog het nodige thuiswerk af en toe). De eeuwige spagaat van een werkende ouder ;).
Mijn keuze zou het niet zijn om beiden 5 dagen per week te werken en een kind dus dat aantal dagen naar de opvang te brengen. Op mijn zoontjes groep zit een 3-tal babies die allemaal 5 dagen daar zijn. En ik ken die ouders niet, hun situatie, portemonnee en overwegingen niet om te doen wat ze doen en kan en wil daar dus ook geen oordeel over vellen.
vrijdag 22 juni 2007 om 22:35
vrijdag 22 juni 2007 om 22:36
Nee klopt:), maar ik blijf niet heel de dag thuiszitten, ben regelmatig ergens op bezoek/buurten.
Ik ben heel zorgvuldig met mijn vriendinnen (zeker omdat wij de eerste zijn in de omgeving met een kleine), zorg dat ik voldoende contact met ze onderhou en het niet alleen over baby's heb.
In het weekend gaat onze dochter regelmatig uit logeren/oppas/babyfoon wegbrengen, zodat met vrienden af kunnen spreken/ stappen/ uiteten enz enz.
Als je werkt maak je vast 'meer mee' maar ik voel me niet afgestompt, nutteloos of versimpeld, omdat ik momenteel fulltime thuis zit...
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het soms wel een beetje saai vind (als dochterlief besluit een slaapdag te houden oid maar goed, dan hebben we viva!:P)
Maar goed, ik vond destijds ook niet elke werkdag leuk.
En werken? dat kan ik nog heel mn leven en mn kind(jes) zijn maar 1 keer klein.... Ik ga ook zeker wel weer ooit aan het werk, maar voorlopig nog niet, vind het heerlijk!
Jaja, ik weet het een cliché maar ik voel het wel zo.:)
vrijdag 22 juni 2007 om 22:39
Goh, wat aardig!
Ik hoef niet perse iets 'te doen' om mij te blijven ontwikkelen en om iets interessants te kunnen vertellen. Ik denk na, observeer mijzelf, mijn kind, mijn omgeving, en dan kom ik toch vaak weer tot nieuwe inzichten en ideeen en dat levert weer hele leuke gesprekken op.
Krijg het gevoel dat 'die thuisblijfmoeders' zich nu moeten gaan verdedigen, je toon is wat vijandig. Correct me if i'm wrong.
vrijdag 22 juni 2007 om 22:40
Denk je dan dat een TBM 'schade' oploopt van een paar jaar thuis voor de kindjes zorgen?
Je wordt niet zomaar 'dom' lijkt mij....
Nogmaals, tuurlijk heb minder te vertellen dan na een lange dag werken met tig mensen om je heen maar is dit dan erg?
En dan heb ik het niet over nooit meer werken hè, dan heb ik het over totdat je kinderen naar school iod gaan zodat je desnoods weer halve dagen kan gaan werken maar als de kinderen 'uit' zijn, dat je dan weer thuis bent.
vrijdag 22 juni 2007 om 22:43
vrijdag 22 juni 2007 om 22:44
Ik zou dat dus niet kunnen, mezelf ontwikkelen zoals ik nu in mijn werk doe, als ik fulltime thuis zou blijven. Met een peuter van 2,5 en een baby van 9 maanden bestaat de gemiddelde dag met kinderen thuis uit wandelingetjes maken naar de speeltuin/kinderboerderij/bieb/appie, eten geven, luiers verschonen, proberen de oudste het begrip "zindelijk" bij te brengen, spelen, huishouden, eten koken, enz. Prima, maar voor mij geen 5 dagen per week. De discussies op het werk met collega's, de adviezen die ik geef en schrijf, de vakinhoudelijke kennis die ik opdoe en verspreid zijn van een zodanig andere orde dat ik dat thuis echt niet zou meekrijgen.
Bovendien zou nu stoppen met werken betekenen dat ik er niet op hoef te rekenen over een paar jaar eenzelfde soort baan te kunnen hebben als nu. Dan ben ik er te lang uitgeweest, te oud en te duur voor wat ik nu wil en kan.
Mijn kinderen zijn mijn alles, maar mijn baan is ook geweldig. En met de situatie die wij nu hebben, heb ik the best of both worlds. Ideaal toch.
Bovendien zou nu stoppen met werken betekenen dat ik er niet op hoef te rekenen over een paar jaar eenzelfde soort baan te kunnen hebben als nu. Dan ben ik er te lang uitgeweest, te oud en te duur voor wat ik nu wil en kan.
Mijn kinderen zijn mijn alles, maar mijn baan is ook geweldig. En met de situatie die wij nu hebben, heb ik the best of both worlds. Ideaal toch.
vrijdag 22 juni 2007 om 22:45
En kabouter, dat nadenken, observeren ect. dat doe ik ook...
(wel??? jij als thuisblijfmoeder??....: jazeker...:P)
Ik heb écht wel wat te vertellen aan tafel met het eten, tsja, niet zoiets in de trant van ''Ik heb me toch een mega order binnen gesleept''
Maar voor mijn/ons gevoel zeker niet onbelangrijker.
(wel??? jij als thuisblijfmoeder??....: jazeker...:P)
Ik heb écht wel wat te vertellen aan tafel met het eten, tsja, niet zoiets in de trant van ''Ik heb me toch een mega order binnen gesleept''
Maar voor mijn/ons gevoel zeker niet onbelangrijker.
vrijdag 22 juni 2007 om 22:47
sosofie ik her ken me heel erg in wat je zegt soms sta ik zondag te trappelen om naar mijn werk te gaan ik geniet ook intens van mijn jongens ...maar ook intens van me werk....
nou meiden het is hier 5 uur tijd om naar husi te gaan... en wij gaan lekker kamperen met zijn 4-en dit wekend tja met 10vakanite dagen perjaar moet je toch wat! hier in amerika..... carson wou graag kanoen dat gaan we dus doen!
Doei!!! tot maandag....
een Happy Fulltime werkende moeder
nou meiden het is hier 5 uur tijd om naar husi te gaan... en wij gaan lekker kamperen met zijn 4-en dit wekend tja met 10vakanite dagen perjaar moet je toch wat! hier in amerika..... carson wou graag kanoen dat gaan we dus doen!
Doei!!! tot maandag....
een Happy Fulltime werkende moeder
vrijdag 22 juni 2007 om 22:49
Maar wat dan bijvoorbeeld, Nurse? Ik ben vast een enorme muts, maar na een dag met de kinderen thuis zijn de berichten van mijn kant van de tafel vaak toch kindgerelateerd of van huishoudelijke aard. Gesprekken met vriendinnen zijn vaak ook niet van een inhoud waar mijn partner een woordelijk verslag van wil. Die heb ik wel met de in de kroeg of tijdens een gezellige avond, maar niet tijdens een koffiedate op woensdagochtend met 2 peuters en een babie erbij. Dus ik ben wel nieuwsgierig naar wat jij dan precies bedoelt.
