Stoppen met de pil: spannend en onzeker!

VrolijkeVrouw, komt ook helemaal goed met Wilger hoor. Je moet gewoon even wennen en je kindje leren kennen. In het begin zit je er nog wel vaker naast en zelfs als ze al wat ouder zijn vraag je je soms af hoe je dat ene nou precies gemist kon hebben. Hoort erbij.

Pepper: Gaaf joh! Echt fijn voor je dat die angst is weggenomen, blijft toch spannend in het begin (nou ja, eigenlijk 9 maanden lang). Nogmaals gefeliciteerd!

VV: heeeel herkenbaar! Wat willen ze ons nou vertellen? Vriend had het ook vannacht. Al 1,5 uur bezig met in slaap krijgen na de voeding, en maar niet lukken. En toen ze eindelijk sliep en hij haar overhevelde naar haar bed, begon ze weer te huilen. Ik vroeg of ze geen poepluier had, maar hij zei, nee, ik heb haar voor de voeding verschoont. Maar ja, die warme melk wil nog wel eens iets losmaken en dan heeft ze er letterlijk schijt aan dat ze net een schone luier heeft!!! Wel dus!

Zo leren we elke keer wat bij. Na de voeding verschonen dus.

Heeft iemand trouwens nog een tip om de ontlasting wat soepeler te maken? Is net stopverf, en dat maakt het erg lastig voor haar (en ons ).

Ik ben vannacht begonnen met het geven van 3x 20 cc suikerwater per dag, op aanraden van arts. Nog meer tips?

Liefs, Taurus

Ik had gisteren echt een slechte dag en ditmaal lichamelijk. Ik had visite, een vriendin met haar kleine Anoek (4 maanden). Ze zat de hele tijd bij mij en rond 14:00 werd ik niet lekker, ik had het idee dat ik ging wegvallen (soort onbehagen, duizelig gevoel). Ik de assistenste van de huisarts gebeld om mijn bloeddruk na te kijken (omdat die natuurlijk zo hoog was geweest en ik pas 1 week van de medicatie af was). Bloeddruk was goed en ze heeft ook mijn ijzer nagekeken en die was ook goed. Ik weer naar huis, maar heb mijn de rest van de dag rot gevoeld (hartkloppingen en overslaan en licht in mijn hoofd), ook een soort angst dat het weer ging gebeuren. Vandaag moest ik dus naar de huisarts (die afspraak stond al voor bloeddruk controle) en ik haar het hele verhaal verteld en ze zei duidelijk en streng dat ik meer aan mezelf moest gaan denken en echt meer rust moet nemen (wat ik niet echt doe). Ze adviseert me echt te gaan slapen 's middags. Ze snapt ook wel dat ik liever druk bezig ben (in mijn situatie), maar mijn lichaam heeft rust nodig na de buikoperatie. Ik moet ook meer op mijn ademhaling letten, want het schijnt dat heel veel vrouwen verkeerd ademen na een zwangerschap (tijdens zwangerschap zitten longen heel hoog) en nu na bevalling moet je lichaam daar ook weer aan wennen. En ik moet minder letten op mijn hart en niet iedere keer mijn hartslag opmeten. Ja ik ben wat dat betreft wel een piekeraar of ga dingen opzoeken op internet (ik maak me snel druk als ik ergens last van heb of iemand anders waar ik veel van hou, dan denk ik soms het ergste gelijk, dit is gekomen sinds mijn moeder is overleden 6 jaar geleden). Ik zei ook tegen de arts dat ik me zorgen maakt om de hartkloppingen en het overslaan, maar ze heeft me weer op het hart gedrukt dat ik me hier geen zorgen over moet maken, maar dat het wel een teken van mijn lichaam is dat ik het rustiger aan moet doen. Mijn bloeddruk was vandaag weer wel goed. Ik had normaal nooit last van hartkloppingen sinds ik medicijnen voor bloeddruk verlagen kreeg, maar goed die slik ik al 1 week niet meer nu dus daar kan het niet meer van zijn (zei ik ook nog tegen de arts), maar zij denkt dus dat het alles tezamen is. Ok ik ben weer gerustgesteld.

Er is weer een vlag bijgekomen deze week in mijn straat, er is weer een jongetje geboren, vlag nummer 5 nu. Ik moet zeggen dat ik hier wel tegen kan om te zien. Ik had het moeilijk vandaag in de winkels toen zag ik een vrouw (die vroeger bij mij op de basisschool zat) en ik kan me nog goed herinneren dat zij opeens bevallen was en nu zag ik dat ze alweer zwanger was en toen dacht ik dat wil ik ook.

Ik dacht dat het was afgelopen met kaarten krijgen (sinds vorige week dinsdag, bijna 3 weken na de keizersnede), maar gisteren en vandaag toch weer kaarten gekregen.

Ik heb vanochtend alle kledingkasten opgeruimd. De zwangerschapskledingen opgeborgen in een andere kast. En mijn zomerkleding ligt klaar, het zou dan wel fijn zijn natuurlijk dat ik het pas , maar ik vertik het op nog langer in zwangerschapskleding te lopen, doe ik dus ook niet (op 1 rok na, is een leuke spijkerrok en niet met een hoge bang eraan). De rest allemaal weg. Ik heb 1 nieuwe broek gekocht (maatje groter) en voor de rest pas ik ook een rok van voor de zwangerschap. Voor de rest als ik thuis ben loop ik lekker in mijn joggingbroek, ook 2 van besteld in een maatje groter hihi. Vanochtend maar weer eens op de weegschaal gegaan. Ik woog voor de zwangerscap 60, op eind van de zwangerschap 73 en nu 64.9. Gaat niet meer zo hard nu hoor, want 2 weken geleden stond ik op 65.5. Ach ja het is natuurlijk niet het belangrijkst.



Pepper: gelukkig voor je dat alles gewoon goed is en nu lekker genieten.



Blindje: ik was ook niet misselijk hoor de eerste weken, kwam bij mij pas vanaf week 8 en je weet wat ze zeggen iedere zwangerschap is anders.



Liefs

Zonnetje, neem je rust he meisje. Let goed op jezelf. Ik kan me voorstellen dat je bezig wilt zijn. Dan staat je hoofd tenminste even stil, maar je lijf schreeuwt om rust. Neem dat ook. Dan ben je sneller weer in vorm. Ik zou zo graag willen dat ik iets voor je kon doen of iets zinnigs kon zeggen, maar ik weet niet zo goed wat. Alleen dat ik je een beetje begrijp. Ik ben een kindje verloren. Wel minder heftig als bij jullie Thijs alles is verlopen, maar toch. Het gemis etc. kan ik me wel goed voorstellen. Ik mis haar nog steeds. Iedere verjaardag van Des denk ik toch aan haar. Soms droom ik hoe ze nu zou zijn. Hoe ze eruit zou zien, zou ze op Des lijken? Het was tenslotte een tweeling. Dikke knuffels voor jou en pas op jezelf.



Liefs Blindje

dag dames!



Zonnebloem, ik herken die zorgen om oa hartkloppingen heel erg. Je kunt ook niet om dat rotgevoel heen he ?

Gelukkig maar dat de arts je gerust heeft weten te stellen (voor hoelang het duurt?)

Probeer in Godsnaam wat meer rust te nemen!

(wat niet meteen de hartkloppingen doet verdwijnen hoor!)

Lieve Zonnebloem, stress kan rare dingen met je doen. Het geeft je symptomen die door een arts niet te vinden zijn.

Ik had het in de week na mijn zware bevalling. Was totaal in de war van alles, lichamelijk erg slecht en probeerde me voortdurend groot te houden. Ik nam totaal geen rust, liep maar steeds rond, dingen op te ruimen, inderdaad zoals Blindje zegt, waarschijnlijk om mijn hoofd even te laten stilstaan.

Ik kreeg allerlei gekke tintelingen. Mijn hand,- en voetzolen voelden als speldenkussens, had vooral aan de linkerkant van mijn lichaam hele zware ledematen, had moeite met ze op te tillen, en voelde af en toe zelfs een soort elektrische schokken door mijn rug gaan, ook samengaand met hartkloppingen. Mijn kraamhulp was er niet gerust op en heeft me naar het ziekenhuis gebracht. Alles is nagekeken, maar de arts kon niets vinden.

Die avond ben ik geknapt emotioneel gezien, heb alles laten gaan, en besloot dat ik opgaf. Ik zat er helemaal doorheen, helemaal stuk. Pas toen gaf ik toe aan mijn lichaam, en ben gaan slapen. Echt gaan slapen, mijn hoofd leeg gaan maken.

De volgende ochtend waren alle symptomen weg.

Lieve Zonnebloem, geef toe aan je lichaam, geef toe aan je geest, maak jezelf leeg, en het zal beter gaan. Begin in ieder geval met je lichaam, dan zal je psyche volgen, echt waar!

Dikke zoen van Taurus

Blindje: was jullie kindje al in de buik overleden of daarna? Alleen als je erover wilt praten hoor



Marit: heb jij ook last gehad van hartkloppingen.



Taurus: goh dat klinkt ook heftig zeg. Ja ik moet meer rust nemen en zal dat ook zeker gaan doen, echt waar.

zonnebloem, ik heb inderdaad ook last gehad van hartkloppingen

dwz: onregelmatige harstlag/overslaan van harstlag waardoor opeens wat extra slagen er tussendoor.

Heel naar gevoel! Soort diepe niet-te-bereiken kriebel ofzo

Hoe meer ik er op ging letten, hoe meer het me dwars ging zitten.



Omdat je ook wel weet ergens dat het waarschijnlijk stress is enzo, heb ik dat toen aantal maanden aangekeken...maar het trok niet weg.

Uiteindelijk naar de huisarts, om verwijzing voor hartfilmpje gevraagd zodat ik in ieder geval kon uitsluiten voor mezelf dat het een 'gevaarlijke' ritmestoornis was....

Uiteindelijk ben ik nooit naar het ziekenhuis geweest omdat de dag na het bezoek bij de huisarts de klachten weg waren!

Dit is inmiddels zo'n 11 maanden geleden denk ik!

Sindsdien ook niet meer terug geweest.



Paar jaar terug heb ik dat ook eens gehad, maanden achtereen

en opeens was het weg.



Enige dat ik kan bedenken nu voor jou qua geruststelling:

als je die overslagen hebt (herken je dat?) in een rust-toestand is het echt gewoon onschuldig!

Als je hart eenmaal lekker op gang is omdat je bijv. stuk aan het lopen bent ofzo, nemen de klachten vaak sowieso al af!

Blindje: was jullie kindje al in de buik overleden of daarna? Alleen als je erover wilt praten hoor



Des is er een van een tweeling. De ander was een meisje dat al in mijn buik is overleden. Wel al aan de vroege kant. Maar dathet en meisje was, was al duidelijk zichtbaar. Meestal word dat rond de 16 tot 20 weken goed duidelijk. Het hoe of wat weet ik niet precies. Ze is na Des geboren, met de placenta mee zeg maar. Op zich heb ik het goed verwerkt. Al is het voor mij gevoelsmatig wel anders dan de miskramen (ook al drie gehad). Het is toch meer een echt kindje dan als je pas kort zwanger bent en dan een miskraam krijgt. Maar dat is voor iedereen anders en doet ook helemaal niets af aan het verdriet dat iemand die een miskraam heeft gehad voelt. Op Des` verjaardag denk ik uiteraard aan hoe ze zou zijn geweest. Ook tussendoor sta ik er af en toe bij stil. Maar zeker niet meer dagelijks zoals in het begin.

heej meiden,

Ik moest even een half uurtje teruglezen... Shame on me!



Maar Blindje gefeliciteerd zeg!! Jeetje echt supersnel, maar je bent extra vruchtbaar na een bevalling he? (nu probeerde je het nog zo te voorkomen...)



Pepper, gelukkig klopte het hartje!! Gefeliciteerd!



VV Leuke nachtverhalen.. Het hoort er allemaal bij en wij krijgen dit zometeen ook om onze oren!! Wel goed dat we voorbereid zijn!



Marit: Ben je je niet aan het vervelen thuis? Het lijkt mij dat je niet zo veel te doen hebt.. Of heb je klusjes bedacht?



Zon: *; Rustig aan he?? Je lichaam maar ook je geest heeft tijd nodig om te herstellen..



Dinly hoe is het met jou?



Mousie: vrijdag dus bloedprikken of er een ei is geweest, spannend maar gezien je cyclus zal dit wel goed zitten.. Gaat de gyn dan volgende maand gelijk inspuiten? Ik zou denk ik manlief er ook bij willen hebben.. Is jou gyn een beetje 'normaal'?



Ik ben gister weer naar de gyn geweest. Weer duphaston (om ongi te worden) gekregen en nu 100mg clomid. Ook gelijk 150mg meegekregen en nog een setje duphaston als dus de 100mg niet aanslaat en er geen ei is geweest na 26 dagen. Dat is wel lekker want nu was het weer dag 45 voordat ik bij de gyn kon komen en nu moet ik eerst weer 10 dagen duph. slikken en wachten voordat ik ongi wordt. Over 10 wk weer terugkomen. Ik moet zelf tempen om te kijken of er een ei is geweest.

Dus nieuwe rondes nieuwe kansen!!! Verwacht met pinksteren ongi te worden en dus weer met de clomid te beginnen, dan is het weer afwachten...



Het wordt trouwens wel een kort lijstje met stoppers!! Er moeten er wat meer bijkomen!!

Marit: ja heel herkenbaar, het is inderdaad een wat snellere hartslag en het overslaan, een eng/raar gevoel. Ik heb het ook inderdaad als ik bv rustig op de bank lig, misschien ook omdat ik er dan meer oplet. Als ik bezig ben bv boodschappen doen of gisteren kasten opruimen dan heb ik er geen last van. Ik heb er vandaag nog geen last van gehad. Het was ook weg geweest voor de laatste week tot afgelopen dinsdag toen het opeens weer terug was. Toen ik nog in het ziekenhuis lag had ik echt wel dat mijn hart oversloeg iedere 10 seconden ofzo dus het gaat al veel beter. Het is inderdaad dat je gewoon een beetje bang bent dat er iets met het hart is, maar goed als ze in het ziekenhuis zeggen dat alles goed en mijn huisarts ook dan moet ik dat maar geloven. Ik moet gewoon meer rust nemen (dus advies opvolgen van arts) en ga ook echt die raad opvolgen (eindelijk na 4 weken na de keizersnede). Ik zit/lig nu op de bank beetje tv te kijken. Ik heb vandaag wel weer hoofdpijn, het lijkt wel op de hoofdpijn die ik ook normaal had met mijn eisprong (zou best kunnen natuurlijk). Ik vloei bijna niet meer van de keizersnede en dan zal je zien ben ik er vanaf ga ik natuurlijk ongesteld worden.



Blindje: goh wat dat betreft heb jij ook al wat meegemaakt. Ja ik denk dat iedere miskraam, doodgeboren kindje of kindje wat snel overlijd dat het allemaal heel pijnlijk en emotioneel is, maar ik heb zelf wel zoiets van wat ik heb doorgestaan is toch wel het slechtste scenario wat je kan hebben met een zwangerschap, maar dit neemt niet weg dat al het anderen ook vreselijk is natuurlijk. Ik heb een vriendin die 2 miskramen heeft gehad en ze vond dat heel erg. Hoeveel weken ben jij nu zwanger?



Ik heb vandaag alle kaarten die we hebben gehad in een plakboek gedaan, echt zoveeeeeeel kaarten, heel lief allemaal. Ik moest ook weer huilen toen ik al die lieve berichtjes van iedereen las. In dit fotoboek was ik al begonnen met de kaarten die we hadden gehad toen ik net zwanger was en daarna met alle ups en down en nu met alle kaarten van na het overlijden. Ze stonden eerst allemaal in de keuken, maar daar was echt geen plek meer voor en het werd stoffig (na 4 weken) en ja het moet toch een keer opgeruimd worden. Ik wilde het eerst nog wel langer laten staan, maar het is goed zo. En het plakboek en fotoalbums liggen in de kast in de woonkamer dus ik kan er zo bij. Ik dacht overigens dat ik vorige week dinsdag de laatste kaart had gehad (3 weken lang iedere dag veel kaarten), maar afgelopen maandag en dinsdag toch weer kaarten gehad. Het is goed om te weten dat mensen nog steeds aan je denken, al weet je dat de wereld gewoon doorgaat.



Liefs

Zonnebloem; knap dat je 'er aan toe bent' om de kaartjes in te plakken. Misschien is het een leuk idee om de berichtjes uit jouw topics ook uit te printen en in het album te doen? Heb geen idee of het 1ste deel nog ergens staat, of dat je het zelf misschien wel bewaard heb? Sterkte *;



Pippie; jeetje het is voor jou ook een verschrikkelijk lang traject zeg! Ik hoop voor je dat je nu eens een fatsoenlijke cyclus krijgt en spijkers met koppen kunt slaan. Want dat wachten is zo'n hel. Veel suc6 meid!



Vanochtend bloed geprikt voor progesteron, jawel het is gelukt! Ik had woensdag pas een temp. stijging, dat is dus 4 a 5 dagen na mn verwachte eisprong. En ik altijd maar denken dat dit gelijk de dag na de eisprong was. Nu dus duimen dat ik de 23 of 24ste ongesteld wordt, zodat ik gelijk de komende cyclus met de IUI kan beginnen.

Mousie: ja het voelde goed om de kaarten mooi in te plakken. Goed idee van alle tekst, ik zou er bijna een boek van kunnen schrijven . Ik zal zo eens kijken of het eerste deel nog te vinden is. Aan de andere kant heb ik een 9 maanden zwangerschaps dagboek bijgehouden en daar staat ook alles in (ok misschien minder gedetailleerd), alle ups en down en foto's van mijn buik van iedere maand en kopieen van de echo foto's van Thijs en alle verhalen.

Goh wat spannend voor je Mousie, ik gun het jou ook zo erg. Maar leg eens uit hoe gaat dat nou verder. Ok vandaag bloed geprikt en waar kijken ze dan naar? En dan hoop je dat je 23 of 24 mei ongesteld ga worden en dan met de volgende eisprong worden de zaadcellen ingebracht? Is hier al een datum voor gepland? Sorry voor alle vragen maar ik leef met je mee en ben niet zo op de hoogte met IUI.



Liefs

[fgcolor=#9900cc]NIEUWE FOTO´S VAN MAX!!![/fgcolor]

Jippie, ik heb foto´s leren plakken!!!!!!!!!!!!!

*** sluipt even binnen om aan Blindje te vragen hoe het dan precies moet... ***

Uitleg mag hier of op ons eigen topic. Thanks alvast!!



Gr. Nadine

O ja, en natuurlijk moet ik je ff zeggen dat Max een lekker ventje is!!

Hierbij de uitleg, met dank aan Nurse!!





Je maakt een album op www.mijnalbum.nl



Je gaat naar 'mijn album' je kiest een foto uit het rijtje, die komt dus groot te staan zeg maar hè?



Je gaat op de foto staan, klikt op je rechter muisknop en scrolt naar eigenschappen.



Dan krijg je een schermpje te zien waarin een www adres instaat.

Die selecteer je met je linkse muisknop en kopieert hem met je rechtermuisknop.



Dan ga je naar viva, naar dit reageerscherm waar ik nu in zit te typen.

Náást de smiley hierboven staat een vierkant vakje met een soort bergje dr in, die klik je aan.



Dan kom je in een schermpje waar 'image manager' bovenin staat.

Er staat in het schermpje ook een regel met 'Image URL' dr voor.



De / (de schuine streep) die daar staat verwijder je en daar plak je je gekopieerde link ik (wederom eerst met je linkse muisknop op de regel gaan staan en dan plakken met je rechtermuisknop.)



Als de gekopieerde regel dr staat klik je rechts op 'Insert'



Dan komt de foto in dit reageer scherm te staan en kun je op plaats bericht klikken.

Hallo,

Zonnebloem, fijn dat jullie er aan toe zijn om alle kaarten in te plakken. Ik zou dat als mooie herinnering ook zeker bewaren. Ik hoop echt voor jullie dat jij snel weer zwanger bent en dat jullie een zorgeloze zwangerschap krijgen.



Blindje, max is inderdaad een lekkere knuffel. Echt een reus vergeleken met ons Wilgertje (alhoewel die ook alweer 4.5 kilo weegt!).



liefs,'VV.

Mousie ik moest jou bericht even nalezen om te kijken wat je precies schrijft. Jullie zouden dus mogelijk al in de volgende cyclus met iui kunnen beginnen? Dat is dat inspuiten met het zaad van je man dat veel minder heftig is dan ivf, toch?

Wel lekker als jullie zouden kunnen beginnen. Eindelijk actie na al dat wachten en onderzoeken.



Marit: hoe is het bij jou? Heb je alles al op orde of moet je nog een hoop regelen? Hopelijk kun je je ongeduld een beetje onder controle houden.



groetjes,

VV.

goedemorgen!



Max

lekkere (vieze?) snoet hoor !



Hier gaat alles nogsteeds lekker zijn gangetje!

38weken inmiddels, gek idee dat het elk moment kan starten !

(groei liep tot nu toe steeds 2 weken voor op schema)

Maar; ik voel niets bijzonders hoor...wat maakt dat ik er ook niet echt op zit te wachten of constant mee bezig ben.

Toch heb ik sinds de controle van afgelopen week zoiets van: liever er uit dan er in

maar het is gelukkig niet zo dat 'er in' me veel last bezorgt op de normale ongemakken na.



Hoe is het met de anderen ?

Hallo allemaal,Marit, voor jou wordt het nu wel heel spannend hoor. Ik ben benieuwd wanneer de kleine zich aandient. Blindje, wat een leuke foto van Max, het is al een lekkere bink hoor!Mousie, ik duim voor je hoor dat je de 23e of 24e ongesteld wordt, en dan hoop ik dat het snel raak is voor jullie! Zonnebloem, doe je wel een beetje rustig aan meid. Het is niet niks wat jullie hebben meegemaakt. Fijn dat je de kaarten hebt kunnen inplakken! Wat moeten jullie het nu moeilijk hebben zeg..Pepper, wat fijn dat je een hartje hebt zien kloppen. Dat is toch een goed teken hoor. Xandora, gefeliciteerd dat jullie woning is verkocht, dat geeft toch altijd wel rust. Nu nog even wat anders zoeken, ik hoop dat jullie snel wat vinden wat naar jullie zin is.Dinly, waar ben je? Gaat alles wel goed?Verder heb ik niet zoveel bijgelezen, ik ben net terug van een weekje center parcs met mijn ouders. Die waren 30 jaar getrouwd. Afgelopen maandag ben ik naar het ziekenhuis geweest voor een termijn echo. En het hartje was weer te zien en je kon ook al een echt mensje erin herkennen. Zo geweldig, ik begin er nu meer in te geloven. Het kindje was 2,1 cm en bewoog al een beetje. Ik ben 2 dagen verder als ik dacht en ben nu uitgerekend voor 18 december! We zijn zo blij en toch blijft het nog steeds onwerkelijk. Vrijdag hebben we het aan mijn familie verteld. Had een fotolijstje met de echofoto erin gegeven en dat vonden ze helemaal geweldig. Liefs zaas

Met gepaste trots (en dank aan Blindje voor de technische ondersteuning) presenteer ik jullie mijn dochter!!

Ze gaat erg goed momenteel, lacht al behoorlijk en heeft nauwelijks meer last van krampen en harde ontlasting. We beginnen meer en meer aan haar te wennen en van haar te houden. Genoeg redenen om mijn angst voor herkenning overboord te gooien en haar te laten zien. Jullie hebben me allemaal zo bijgestaan, ik wil het jullie niet onthouden.

Liefs van Taurus

Taurus..wat een mooi moppie !

ohhhhh, ik wil ook nu !!!!



Zaas, super moment is dat he, om het je familie te vertellen!

Helemaal met een mooi echo-plaatje erbij!

2,1 cm..jeetje zeg!

Leuk om het hele kindje dan in zijn geheel te zien he?



Hier nog niet echt iets bijzonders te melden geloof ik,

hoewel, ik heb vandaag opeens zo'n last van mijn bekken !

en wat heb ik gedaan?

10min. gelopen van auto naar terrasje in M'tricht

10min. terug naar auto gelopen... nadat we er zo'n 2,5 uur gezeten hebben



niets getild...

goed zittende-met-voetbed-slippers aan

echt niets vreemds gedaan !

ik hou me maar koest nu, maar vind het maar niets eigenlijk!

Als dit na komende nacht nog zo is, zien de komende afwacht-dagen er een stuk minder aktief uit!

Laat dan het kindje maar komen