Kinderen
alle pijlers
Strak buikje foetsie na bevalling.....
maandag 15 oktober 2007 om 13:58
Ik heb pas een topic geopend dat ik ineens moedergevoelens heb. En ik ben nog steeds in twijfel (en niet om het geen wat ik hier onder schrijf).
Maar wat ik me afvraag:
Zit niemand hier met het feit dat als je zwanger bent en een enorm dikke buik hebt, je buik na de bevalling nooit meer zo strak en striaeloos zal worden als dat ie nu is???
Bij mij is dat toch ook wel iets waar ik over nadenk. Klinkt misschien stom, je zou denken wat maakt het uit moet je kijken wat je er voor terug krijgt. Dat is ook wel zo... Maar toch, iedereen is toch ook veel met zijn uiterlijk bezig.
Maar maakt niemand zich hier druk om, hoe je na je bevalling er uit zal zien?? En dmv sporten en alles krijg je echt je buik niet meer zo strak als dat ie was.
Maar wat ik me afvraag:
Zit niemand hier met het feit dat als je zwanger bent en een enorm dikke buik hebt, je buik na de bevalling nooit meer zo strak en striaeloos zal worden als dat ie nu is???
Bij mij is dat toch ook wel iets waar ik over nadenk. Klinkt misschien stom, je zou denken wat maakt het uit moet je kijken wat je er voor terug krijgt. Dat is ook wel zo... Maar toch, iedereen is toch ook veel met zijn uiterlijk bezig.
Maar maakt niemand zich hier druk om, hoe je na je bevalling er uit zal zien?? En dmv sporten en alles krijg je echt je buik niet meer zo strak als dat ie was.
maandag 15 oktober 2007 om 15:16
nee, mijn leven houdt niet ineens op nu ik moeder ben, maar om je van te voren al druk te gaan maken over hoe je lijf eruit gaat zien, vind ik wel wat ver gaan. En nee ik loop er niet als een verslonst moeke bij, en ik vind die spataderen ook echt heel lelijk, maar ik lig er geen seconde wakker van en heb me er van te voren al helemaal nooit druk om gemaakt.
maandag 15 oktober 2007 om 15:17
Wat is er erg aan dat iemand die zwanger wil worden of zwanger is daar zich zorgen over maakt?
Ik heb me er ook zorgen over gemaakt. Na 8 maanden was er nog steeds niets te zien en blij dat ik was. Na 8 1/2 maand mijn complete buik onder. Ja, ik baalde en nee, ik vind het nog steeds niet mooi.
Dat kan toch? Neemt niet weg dat ik het nooit anders had willen weg, ik ren ook niet meteen naar een plastisch chirurg, het is alleen iets waar ik ook bij stil stond.
Naast moeder ben je namelijk ook nog eens vrouw. Het was mijn lichaam en daar gebeurde van alles mee. Het werd er niet mooier op. (zijn er zat die een prachtig buikje aan over houden trouwens) Had ik het er voor over? 1000 keer JA! Had ik liever een strakke buik gehouden? Zeker weten..
Natuurlijk moet je erbij neerleggen dat zoiets kan gebeuren als je zwanger raakt, maar het is toch niet erg om er zorgen over te maken?
Ik heb me er ook zorgen over gemaakt. Na 8 maanden was er nog steeds niets te zien en blij dat ik was. Na 8 1/2 maand mijn complete buik onder. Ja, ik baalde en nee, ik vind het nog steeds niet mooi.
Dat kan toch? Neemt niet weg dat ik het nooit anders had willen weg, ik ren ook niet meteen naar een plastisch chirurg, het is alleen iets waar ik ook bij stil stond.
Naast moeder ben je namelijk ook nog eens vrouw. Het was mijn lichaam en daar gebeurde van alles mee. Het werd er niet mooier op. (zijn er zat die een prachtig buikje aan over houden trouwens) Had ik het er voor over? 1000 keer JA! Had ik liever een strakke buik gehouden? Zeker weten..
Natuurlijk moet je erbij neerleggen dat zoiets kan gebeuren als je zwanger raakt, maar het is toch niet erg om er zorgen over te maken?
maandag 15 oktober 2007 om 15:19
Er is wel een verschil denk ik tussen "aan denken" en "wakker liggen van". Ik ga echt niet wakker liggen van hangbuiken of striemen. Maar zo af en toe denk ik er wel eens aan ja. Ik bedoel; je kunt er ook in doorslaan...
Misschien heb ik wel een vertekend beeld hoor. Ik zie dan die buiken voor me die je te zien krijgt bij Extreme make-over. Ik weet niet of dat nou echt zo is na een zwangerschap..?
Misschien heb ik wel een vertekend beeld hoor. Ik zie dan die buiken voor me die je te zien krijgt bij Extreme make-over. Ik weet niet of dat nou echt zo is na een zwangerschap..?
maandag 15 oktober 2007 om 15:20
zorgen maak ik me over over mijn kind wel gezond zou zijn, of de bevalling goed zou gaan en of de borstvoeding zou lukken. Niet om een kilootje meer of minder op mijn buik. En natuurlijk vind ik een strakke buik ook mooier, maar ik ga me er, zeker van te voren, geen zorgen over maken. Vind ik zelf veel te ver gaan. TO is nog niet eens zwanger, ik maakte me zorgen over of ik dat uberhaupt zou kunnen worden...
maandag 15 oktober 2007 om 15:23
maandag 15 oktober 2007 om 15:23
Ik vind het ook niet zo heel gek hoor, van Lieke. Natuurlijk is het naief (puntjes) om je druk te maken over je buikje als je een kind wilt. Maar ze wordt hier nu afgeschilderd als oliedom. Laat haar lekker onbevangen piekeren over haar buikje, mij heb je er niet mee hoor.
En Lieke, als jij geen blubberbuik wilt, zul je een heel eind komen door heel hard je buikspieren te trainen, vanaf een paar weken na de bevalling. Maar verder weet ik zeker dat het nooit meer zo erg zal kunnen boeien als nu; als je kindje geboren is, kan het jou echt niet meer schelen op welke blubberbuik hij of zij na de bevalling wordt neergelegd!
En Lieke, als jij geen blubberbuik wilt, zul je een heel eind komen door heel hard je buikspieren te trainen, vanaf een paar weken na de bevalling. Maar verder weet ik zeker dat het nooit meer zo erg zal kunnen boeien als nu; als je kindje geboren is, kan het jou echt niet meer schelen op welke blubberbuik hij of zij na de bevalling wordt neergelegd!
maandag 15 oktober 2007 om 15:23
Weet je Arwen, de een maakt zich nou eenmaal sneller zorgen dan de ander. Jij maakt je waarschijnlijk om andere dingen zorgen in het dagelijks leven dan de TO.
Persoonlijk vind ik het ook wel wat ver gaan om je voordat je uberhaupt zwanger bent zorgen te maken om dit soort dingen, maar wie zijn wij om daar wat over te zeggen?
Persoonlijk vind ik het ook wel wat ver gaan om je voordat je uberhaupt zwanger bent zorgen te maken om dit soort dingen, maar wie zijn wij om daar wat over te zeggen?
maandag 15 oktober 2007 om 15:30
Volgens mij vroeg TO niet om raad, maar vroeg zij of jullie (wij) ons er ook druk om maakten. Toch een verschil. Nu wordt To afgeschilderd als iemand die niet helemaal goed bij d'r hoofd is omdat zij zich hier druk om maakt.
Een ander vindt het misschien overdreven dat je je drukt maakt om de gezondheid van je ongeboren kindje, omdat je hier toch geen invloed op hebt. Ben je dan ook raar als je je hier wel druk om maakt?
Een ander vindt het misschien overdreven dat je je drukt maakt om de gezondheid van je ongeboren kindje, omdat je hier toch geen invloed op hebt. Ben je dan ook raar als je je hier wel druk om maakt?
maandag 15 oktober 2007 om 15:34
Over hoe de bevalling gaat maak je je meestal zorgen als je al zwanger bent Star :D
Kijk, ik ken mensen die helemaal geen kinderen willen omdat ze bang zijn voor die hangbuik en tieten. Dat is een gevalletje van eeuwig zonde waar iemand ontzettend veel spijt van krijgt. Want idd, wat je er voor terug krijgt is vele malen mooier en bovendien blijvend en uiterlijke schoonheden slechts tijdelelijk (tenminste, op de wijze waarop zij er naar kijken)
Alleen als je zwanger wil worden denk je overal over na. Bevallings verhalen genoeg en andere zaken. Maar ja, ik geloof wel dat er ook vrouwen zijn die zich daar 'druk' over maken. Is dat erg? Nee, het is iets wat gewoon in ze opkomt. Onzekerheid wat je kan verwachten kwa lijf vind ik niet zo erg. Liever afwegen van te voren dan spijt krijgen achteraf denk ik maar.
Kijk, ik ken mensen die helemaal geen kinderen willen omdat ze bang zijn voor die hangbuik en tieten. Dat is een gevalletje van eeuwig zonde waar iemand ontzettend veel spijt van krijgt. Want idd, wat je er voor terug krijgt is vele malen mooier en bovendien blijvend en uiterlijke schoonheden slechts tijdelelijk (tenminste, op de wijze waarop zij er naar kijken)
Alleen als je zwanger wil worden denk je overal over na. Bevallings verhalen genoeg en andere zaken. Maar ja, ik geloof wel dat er ook vrouwen zijn die zich daar 'druk' over maken. Is dat erg? Nee, het is iets wat gewoon in ze opkomt. Onzekerheid wat je kan verwachten kwa lijf vind ik niet zo erg. Liever afwegen van te voren dan spijt krijgen achteraf denk ik maar.
maandag 15 oktober 2007 om 15:36
Dacht ik ook altijd! Ik heb inmiddels maatje 40, was 38... en echt... ik kan er gewoon niet zo mee zitten dat het niet meer zo strak is. Ik sport echt braaf elke week, maar nu ik eenmaal een kind heb vind ik dat hele strakke buikje gewoon niet meer een Echte Prioriteit... Ik hoop dat het je lukt om er van alles aan te gaan doen, mij is het niet gelukt, puur om het feit dat die vetjes die zich hebben genesteld op mijn buik er niet meer af te krijgen zijn, tenzij je vier of vijf keer in de week gaat sporten. En geloof me, dat wil je niet meer als je een kind hebt!
maandag 15 oktober 2007 om 15:40
Dat kan ik me goed voorstellen. Je leven veranderd toch met kinderen. Helemaal niks mis met maat 40 toch? Nogmaals; ik hoef geen strak lijf, want dat heb ik nooit gehad. En ik denk dat ik me als mijn kindje er is al helemaal niet meer duk maak om hangbuiken. Maar ik hoop dat ik toch die paar minuutjes per dag vrij zal maken om wat buikspier oefeningen te doen. Alleen al om het feit dat ik er later dan geen spijt van krijg dat ik het niet heb gedaan, zoals mijn moeder.
maandag 15 oktober 2007 om 15:44
Ik ben ook gruwelijk dankbaar dat ik twee gezonde kinderen heb, maar schaam me toch vreselijk voor mijn ene borst die na mijn zwangerschappen een volledig ingetrokken tepel heeft gekregen. Ik kan me echt niet voorstellen dat ik de enige ben die zoiets aan haar zwangerschap(pen) heeft over gehouden waardoor naakt lopen (bijvoorbeeld in de sauna) niet meer zo vanzelfsprekend is als voorheen!
maandag 15 oktober 2007 om 15:48
Ik hoop echt dat het je lukt. Ik was zo 'slap' (niet letterlijk) dat ik niet eens de bekkenbodemspieroefeningen heb gedaan (ga die ook doen hoor, want anders pies je steeds in je broek als je niest), laat staan de buikspieroefeningen. Mijn moeder heeft ook een enorme hangbuik, dus het afschrikwekkende voorbeeld heb ik... maar op één of andere manier ontbreekt gewoon de motivatie. Ik wens je veel goeds toe, en veel succes met de oefeningen straks (ik meen het!)