Studeren en op kamers, nog niet klaar er voor

25-04-2025 13:30 61 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastige titel, die ik graag verduidelijk. Mijn 17-jarige doet dit jaar eindexamen en wil gaan studeren in een andere stad. Met het OV reizen is qua tijd bijna niet te doen, dus kind zal op kamers gaan (mits die er zijn). Hartstikke leuk, kind is derde kind dat gaat studeren en kind vindt het spannend, maar ook heel leuk.

Ik maak mij wel zorgen, kind is kwetsbaar en naar mijn gevoel er nog niet aan toe. Aan studeren niet, aan op kamers gaan niet. Kind wil ook geen tussenjaar nemen, wat mijn voorkeur zou hebben en ik volg daarin de wens van mijn kind.

Maar kind is niet zo zelfstandig, maakt niet makkelijk contact en slaat soms dicht. Hier thuis gaat het nu heel goed: kind heeft een paar goede vrienden, een soort van sociaal leven en wordt gezien door de omgeving. Kind gaat wel een studie met een hoog nerd-karakter doen, maar toch maak ik mij zorgen, ben bang dat kind een beetje overweldigd raakt door alles en een beetje verpietert.

Iemand die dit herkent? Het is anders dan mijn oudere kinderen, alhoewel mijn oudste ook pas sinds een jaar echt aan het op kamers zijn toe is (de eerste 2 jaar waren ook te vroeg).

Ik herken het zo goed van mijzelf, ik ging met 18 jaar uit huis en dat was eigenlijk te vroeg. Mijn kinderen lijken ook relatief laat volwassen te worden (puberteit was bij alle kinderen ook laat, dochters waren laat ongesteld).
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is toch juist een perfecte situatie dat kind zelfstandigheid leert en nieuwe contacten kan maken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat wil kind? En hoe denkt hij zelf over "verpieteren". Lekker rustig of vervelend?

Mijn ervaring is dat een introweek veel op gang kan brengen qua sociaal contact. Studenten die nieuw op kamers zijn in de stad weten elkaar daardoor snel te vinden.

En als docent bij een opleiding met een hoog nerd-karakter, is dat de "nerdachtigen" elkaar goed weten te vinden en een heel waardevol netwerk voor elkaar kunnen vormen. Rondom zo'n opleiding is er meestal wel een studievereniging of een hobbyclub (D&D), waar gelijkgestemden te vinden zijn.

Waarom was met 19 jaar op kamers gaan voor jouzelf te vroeg? En hoe groot schat je de kans dat jouw kind dezelfde ervaring heeft? En wat vindt kind daar zelf van?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was ook 17 toen ik op kamers ging. Ging heel goed. Bijzonder veel geleerd in een korte tijd en hierdoor altijd een soort voorsprong gehad in het leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
het voordeel van een nerd studie is dat er heel veel nerds zijn. Dat maakt dus ook dat er best een grote groep introverten zitten die dit allemaal lastig vinden. Maw: je zoon is niet alleen en dit vangt elkaar wel op. (en ja, niet iedereen aan een nerd studie is een nerd, maar het overgrote deel wel)
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind wilde heel graag op kamers, ging op kamers en kwam na een half jaar weer thuis wonen, omdat het niet beviel.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had een behoorlijk introvert kind, maakte me ook zorgen hoe dat moest.
Maar idd, na de introweek sloeg dat volledig om en is hij nu zeer actief in het studentenleven.

Maar ik ga er ook vanuit dat jouw kind niet meteen een kamer heeft? Dan zie je vanzelf hoe het in de eerste maanden met hem/haar gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het niks, dan zie je dan wel weer, toch? Dan komt kind naar huis of verzinnen jullie wat anders. Als het kind maar duidelijk is dat dat geen afgang of nederlaag is, en dat je niet koste wat kost door hoeft te zetten.

Met die vrienden die kind nu thuis heeft zal alles ook niet hetzelfde blijven, dus verandering komt er sowieso aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
En je hebt nog even, dus nog tijd om een zetje richting zelfstandigheid te geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
De buren gaven hun dochter een keuze, of voor een studie kiezen waarbij ze thuis kon blijven wonen (wilde het kind niet) of een tussenjaar nemen. Het tussenjaar wel "nuttig" invullen, niet de hele dag netflixen en uitgaan. Kind koos voor optie 2, werd heel actief bij de sportclub (trainingen geven, team coachen, etc) en een bijbaan.

In dat jaar is kind heel erg gegroeid.

Tijdens het tussenjaar kunnen ze op deze leeftijd groeien als mens, meer volwassen worden, Niet veel werkgevers zitten te wachten op iemand die heel jong na het afstuderen en weinig levenservaring heeft. Vervolg studies, specialisaties, etc verwachten ze vaak meer dan hoge cijfers en alles in 1 x halen.

Je zal maar in een lastige vechtscheiding zitten en een advocaat van 21/22 voor je hebben die nog nat is achter de oren. Dan moet je als advocaat echt je moeite doen om je client te overtuigen dat je echt wel weet wat je kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, dat leer je als jong advocaat allemaal hoor, daarvoor ben je nou eenmaal drie jaar advocaat-stagiair.
Alle reacties Link kopieren Quote
je kind leert er weinig van door thuis te blijven wonen
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren Quote
WaterGirl schreef:
25-04-2025 14:47
De buren gaven hun dochter een keuze, of voor een studie kiezen waarbij ze thuis kon blijven wonen (wilde het kind niet) of een tussenjaar nemen. Het tussenjaar wel "nuttig" invullen, niet de hele dag netflixen en uitgaan. Kind koos voor optie 2, werd heel actief bij de sportclub (trainingen geven, team coachen, etc) en een bijbaan.

In dat jaar is kind heel erg gegroeid.

Tijdens het tussenjaar kunnen ze op deze leeftijd groeien als mens, meer volwassen worden, Niet veel werkgevers zitten te wachten op iemand die heel jong na het afstuderen en weinig levenservaring heeft. Vervolg studies, specialisaties, etc verwachten ze vaak meer dan hoge cijfers en alles in 1 x halen.

Je zal maar in een lastige vechtscheiding zitten en een advocaat van 21/22 voor je hebben die nog nat is achter de oren. Dan moet je als advocaat echt je moeite doen om je client te overtuigen dat je echt wel weet wat je kan

Wat een vage post dit. Echt alles wat je zegt is nogal bijzonder. En wat mij betreft; onzin.
Alle reacties Link kopieren Quote
VGM1980 schreef:
25-04-2025 14:52
je kind leert er weinig van door thuis te blijven wonen
Niet voor altijd toch? Ik vond voor mijzelf net 18 erg jong om op kamers te gaan (achteraf gezien dan). Ik was ook een laatbloeier, werd pas laat volwassen en ik zie dat ook bij zeker twee van mijn kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
WaterGirl schreef:
25-04-2025 14:47
De buren gaven hun dochter een keuze, of voor een studie kiezen waarbij ze thuis kon blijven wonen (wilde het kind niet) of een tussenjaar nemen. Het tussenjaar wel "nuttig" invullen, niet de hele dag netflixen en uitgaan. Kind koos voor optie 2, werd heel actief bij de sportclub (trainingen geven, team coachen, etc) en een bijbaan.

In dat jaar is kind heel erg gegroeid.

Tijdens het tussenjaar kunnen ze op deze leeftijd groeien als mens, meer volwassen worden, Niet veel werkgevers zitten te wachten op iemand die heel jong na het afstuderen en weinig levenservaring heeft. Vervolg studies, specialisaties, etc verwachten ze vaak meer dan hoge cijfers en alles in 1 x halen.

Je zal maar in een lastige vechtscheiding zitten en een advocaat van 21/22 voor je hebben die nog nat is achter de oren. Dan moet je als advocaat echt je moeite doen om je client te overtuigen dat je echt wel weet wat je kan
Wat een ongelooflijke hoeveelheid onzin in 1 post.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
25-04-2025 14:01
Mijn kind wilde heel graag op kamers, ging op kamers en kwam na een half jaar weer thuis wonen, omdat het niet beviel.
Dat is uiteraard een optie, die bespreken we ook met kind.

Kind is gewoon nog heel jong, in leeftijd, maar vooral ook in doen en laten. Puberteit is amper begonnen, kind werd vorig jaar, als vijfdeklasser, nog regelmatig voor brugklasser aangezien. Nou zegt dat niet alles, maar gewoon om aan te geven dat kind qua ontwikkeling, sociaal en fysiek een laatbloeier is.
Alle reacties Link kopieren Quote
florence13 schreef:
25-04-2025 14:00
het voordeel van een nerd studie is dat er heel veel nerds zijn. Dat maakt dus ook dat er best een grote groep introverten zitten die dit allemaal lastig vinden. Maw: je zoon is niet alleen en dit vangt elkaar wel op. (en ja, niet iedereen aan een nerd studie is een nerd, maar het overgrote deel wel)
Klopt. Ik ben alleen een beetje bang (dat is mijn ervaring met mijn andere kind dat ook een nerdige studie doet) dat er relatief veel eerstejaars nog thuiswonen. Dat was bij andere kind wel zo, en dat kan best eenzaam zijn, ook omdat je een heel nieuw sociaal leven moet opbouwen dan. Kind wil per se niet bij een studentenvereniging (past ook echt niet) en heeft ook een hekel aan alcohol. Mijn andere kind is heel actief bij een studievereniging, maar ook daar is de alcoholinname zeer hoog, dat was ook mijn eigen ervaring lang geleden bij mijn studievereniging.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou zeggen: als je kind het wil, gewoon doen. En klaar staan voor je kind als er problemen zouden komen. En wie weet gaat het wel heel goed!
Alle reacties Link kopieren Quote
Je schrijft dat je bang bent dat je kind 'een beetje overweldigt raakt en een beetje verpietert'. Is kind daar zelf ook bezorgd over?
Het klinkt mij niet per se rampzalig in de oren als dat zou gebeuren. Voor veel studenten is deze nieuwe stap spannend en kan het veronzekeren, dat is geen proces dat je kunt of moet vermijden. Als kind zelf wel graag wil kan dat juist een zetje geven om dingen die die normaal lastig vindt toch te doen en daarin te groeien.

Dus mijn tip aan jou is om te proberen te vertrouwen op kind. Mocht het echt niet gaan, dan kun je altijd nog kijken of kind meer hulp nodig heeft of weer terug naar huis kan. Maar het even moeilijk hebben is geen signaal dat kind het niet aankan, maar onderdeel van een normale transitie.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Merys schreef:
25-04-2025 14:13
Ik had een behoorlijk introvert kind, maakte me ook zorgen hoe dat moest.
Maar idd, na de introweek sloeg dat volledig om en is hij nu zeer actief in het studentenleven.

Maar ik ga er ook vanuit dat jouw kind niet meteen een kamer heeft? Dan zie je vanzelf hoe het in de eerste maanden met hem/haar gaat.
Het is 3 uur enkele reis, dus ik hoop voor kind van wel. Kind krijgt dan wel voorrang bij de studentenhuisvesting. Wat dat waard is, geen idee, ik heb geen ervaring met deze stad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frost schreef:
25-04-2025 13:37
Dit is toch juist een perfecte situatie dat kind zelfstandigheid leert en nieuwe contacten kan maken?
Voor veel jongeren wel. Als kind gemiddeld zou zijn, zou ik mij ook geen zorgen maken.

Ik vind het wel stoer van kind: studeren in onze stad was de makkelijke weg geweest natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
WaterGirl schreef:
25-04-2025 14:47


Je zal maar in een lastige vechtscheiding zitten en een advocaat van 21/22 voor je hebben die nog nat is achter de oren. Dan moet je als advocaat echt je moeite doen om je client te overtuigen dat je echt wel weet wat je kan
Joh als je boven de 40- 50 bent is iedereen die al 10 jaar werkt in jouw ogen nog een broekie.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren Quote
Frost schreef:
25-04-2025 13:37
Dit is toch juist een perfecte situatie dat kind zelfstandigheid leert en nieuwe contacten kan maken?
Daar hoop ik op. Maar ik vind het wel lastig. Kind is zeer gesloten, maakt moeilijk contact. Vervalt dan uit ongemak in een houding die voor de buitenwereld ongeïnteresseerd overkomt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vivamensje schreef:
25-04-2025 15:12
Ik zou zeggen: als je kind het wil, gewoon doen. En klaar staan voor je kind als er problemen zouden komen. En wie weet gaat het wel heel goed!
We gaan het sowieso doen. En ik hoop dat ik mij voor niets zorgen maak.
Alle reacties Link kopieren Quote
Presto schreef:
25-04-2025 14:58
Niet voor altijd toch? Ik vond voor mijzelf net 18 erg jong om op kamers te gaan (achteraf gezien dan). Ik was ook een laatbloeier, werd pas laat volwassen en ik zie dat ook bij zeker twee van mijn kinderen.
Eens, ik vind dat altijd zo'n onzin, alsof je nu meteen op jezelf moet en anders "leer je niks". Je leert sowieso altijd wel wat, ook van de nieuwe situatie waar je in komt als je gaat studeren, en niet alles hoeft meteen.

In dit geval is er blijkbaar geen andere optie dan op kamers gaan, maar als thuis blijven wonen mogelijk is dan lijkt me daar evengoed niks mis mee, zo vroeg mogelijk op kamers gaan is niet zaligmakend of zo.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven