Kinderen
alle pijlers
Tienerdochter altijd in conflict met leerkrachten
vrijdag 2 augustus 2024 om 09:44
Ieder jaar kan ik op gesprek komen om te praten over haar slechte relatie met de leerkracht of klassementor. Het eerste jaar op de middelbare school was het corona dus ook grotendeels thuisonderwijs. Géén conflict.
Het tweede jaar dacht ik: oké kan gebeuren. Gesprek gehad op het einde van het schooljaar met de klassementor. Dochter had haar kant van het verhaal (dat ze haar viseerde) en de klassementor had haar kant. Het schooljaar was voorbij, dus we dachten: ze hebben gewoon geen klik gehad.
Het volgende jaar was het opnieuw raak, maar ik dacht: misschien 2e keer pech. Haar versie was: ze mag mij niet. Versie klassementor: ze reageert te fel op feedback en tolereert geen gezag. Gesprekken leverden niks op. Dochter zag haar aandeel niet en wist het zo te brengen dat ik soms bevooroordeeld het gesprek op school aanging en dan maar brandjes probeerde te blussen om haar het jaar uit te laten doen. Wel hield dochter zich dan in bij de leerkracht voor de rest van het jaar.
Het jaar daarop van school gewisseld en hoppa weer raak: weer in conflict met de klassementor. Gesprekken leverden niks op, "ze mocht dochter niet".
Ik heb voorgesteld dat ze eens zou gaan praten met een professional om te onderzoeken wat hier nu steeds gebeurt. Daar wilde ze niks van weten. Veel in gesprek met haar gebleven: wat gebeurt er steeds, hoe reageerde leerkracht, wat is jouw rol geweest etc?
Alles lag aan de klassenmentor, weer geen klik volgens haar...Ze is met goede cijfers overgegaan.
Dit jaar lag ze opnieuw in conflict met niet alleen de klassementor, maar ook met meerdere docenten.
Ik zat met mijn handen in het haar. Er zijn gesprekken geweest met de school en mij. Zij weigerde erbij te zijn. Wat ik hoor is dat ze heel fel reageert op opmerkingen, niks aantrekt van regels in de klas (ze zegt altijd: waarom ben ik de enige die zich aan die regel moet houden? Die en die doet hetzelfde en daar wordt niks over gezegd, dus haar idee van geviseerd worden wordt weer bevestigd), ze geeft grote mond en als kers op de taart heeft ze een docent voor passief agressief uitgemaakt in een volle klas.. deze docent was daar zo overstuur van geraakt dat hij zich de volgende dag ziek heeft gemeld.
De school wilde er met haar uitkomen en regelde een gesprek om het uit te praten met de docent maar ze weigerde. Ze konden haar niet dwingen en dus werd het schooljaar maar uitgezeten.
Ik had een afspraak met een psycholoog geregeld omdat ik wilde dat ze ging uitzoeken hoe ze steeds in conflict kwam. Ze stond er met heel veel moeite voor open. Een dag voor de afspraak wilde ze niet meer gaan. Er is niks mis met haar.
Ik.probeer haar te laten inzien dat dit gedrag haar later niet gaat helpen en dat een coach of psycholoog met haar kan zien hoe de conflicten ontstaan en hoe ze relaties met leerkrachten in de toekomst kan verbeteren
Ze weigert .
Wat ik tot nu toe zie is: ze reageert heel defensief en soms aanvallend op zaken die niet zo bedoeld zijn. De ander schrikt van haar aanvallende reactie en dan ontstaat er een vicieuze circel waar ze niet meer uit komt en al het negatieve wat ze in haar hoofd had over die andere bevestigd wordt.
Onze relatie is ook moeizaam omdat ik steeds meer inzag dat ze op mij ook op de meest simpele zaken erg defensief reageert. Bijna alles ervaart ze als een aanval en dan zet ze de aanval terug in (gooit woorden terug, passief agressief reageren, niet luisteren, dwars liggen, het tegenovergestelde doen etc). Ik kan me goed voorstellen dat leerkrachten daar op een gegeven moment helemaal klaar mee zijn en een hekel aan haar aanwezigheid in de klas krijgen
Ik heb geen idee hoe dit aan te pakken. Ik wil graag onderzoeken of ze "iets" heeft en haar daarbij helpen, maar ze wil nergens aan meewerken.
Toevoeging: bij vrienden vertoont ze dit gedrag niet, heeft al jarenlang een leuke band mee en in haar bijbaantje is ze een modelwerknemer
Dit gedrag vertoont ze thuis en op school tegen leerkrachten en directie...
Ik dacht de eerste jaren dat ze zwaar aan het puberen was, maar nu na al die jaren denk ik dat ze 'iets' heeft, want ze reageert abnormaal overdreven op hele kleine simpele opmerkingen/feedback van volwassenen en denkt onmiddellijk dat die persoon haar niet mag en hup ze zet de aanval in. Ook simpele grapjes ziet ze vaak als een aanval op haar als persoon (terwijl ze wel hard kan lachen om grapjes over anderen). Zonder haar medewerking kan dit niet onderzocht worden, ik loop vast met haar
Niet citeren aub
Het tweede jaar dacht ik: oké kan gebeuren. Gesprek gehad op het einde van het schooljaar met de klassementor. Dochter had haar kant van het verhaal (dat ze haar viseerde) en de klassementor had haar kant. Het schooljaar was voorbij, dus we dachten: ze hebben gewoon geen klik gehad.
Het volgende jaar was het opnieuw raak, maar ik dacht: misschien 2e keer pech. Haar versie was: ze mag mij niet. Versie klassementor: ze reageert te fel op feedback en tolereert geen gezag. Gesprekken leverden niks op. Dochter zag haar aandeel niet en wist het zo te brengen dat ik soms bevooroordeeld het gesprek op school aanging en dan maar brandjes probeerde te blussen om haar het jaar uit te laten doen. Wel hield dochter zich dan in bij de leerkracht voor de rest van het jaar.
Het jaar daarop van school gewisseld en hoppa weer raak: weer in conflict met de klassementor. Gesprekken leverden niks op, "ze mocht dochter niet".
Ik heb voorgesteld dat ze eens zou gaan praten met een professional om te onderzoeken wat hier nu steeds gebeurt. Daar wilde ze niks van weten. Veel in gesprek met haar gebleven: wat gebeurt er steeds, hoe reageerde leerkracht, wat is jouw rol geweest etc?
Alles lag aan de klassenmentor, weer geen klik volgens haar...Ze is met goede cijfers overgegaan.
Dit jaar lag ze opnieuw in conflict met niet alleen de klassementor, maar ook met meerdere docenten.
Ik zat met mijn handen in het haar. Er zijn gesprekken geweest met de school en mij. Zij weigerde erbij te zijn. Wat ik hoor is dat ze heel fel reageert op opmerkingen, niks aantrekt van regels in de klas (ze zegt altijd: waarom ben ik de enige die zich aan die regel moet houden? Die en die doet hetzelfde en daar wordt niks over gezegd, dus haar idee van geviseerd worden wordt weer bevestigd), ze geeft grote mond en als kers op de taart heeft ze een docent voor passief agressief uitgemaakt in een volle klas.. deze docent was daar zo overstuur van geraakt dat hij zich de volgende dag ziek heeft gemeld.
De school wilde er met haar uitkomen en regelde een gesprek om het uit te praten met de docent maar ze weigerde. Ze konden haar niet dwingen en dus werd het schooljaar maar uitgezeten.
Ik had een afspraak met een psycholoog geregeld omdat ik wilde dat ze ging uitzoeken hoe ze steeds in conflict kwam. Ze stond er met heel veel moeite voor open. Een dag voor de afspraak wilde ze niet meer gaan. Er is niks mis met haar.
Ik.probeer haar te laten inzien dat dit gedrag haar later niet gaat helpen en dat een coach of psycholoog met haar kan zien hoe de conflicten ontstaan en hoe ze relaties met leerkrachten in de toekomst kan verbeteren
Ze weigert .
Wat ik tot nu toe zie is: ze reageert heel defensief en soms aanvallend op zaken die niet zo bedoeld zijn. De ander schrikt van haar aanvallende reactie en dan ontstaat er een vicieuze circel waar ze niet meer uit komt en al het negatieve wat ze in haar hoofd had over die andere bevestigd wordt.
Onze relatie is ook moeizaam omdat ik steeds meer inzag dat ze op mij ook op de meest simpele zaken erg defensief reageert. Bijna alles ervaart ze als een aanval en dan zet ze de aanval terug in (gooit woorden terug, passief agressief reageren, niet luisteren, dwars liggen, het tegenovergestelde doen etc). Ik kan me goed voorstellen dat leerkrachten daar op een gegeven moment helemaal klaar mee zijn en een hekel aan haar aanwezigheid in de klas krijgen
Ik heb geen idee hoe dit aan te pakken. Ik wil graag onderzoeken of ze "iets" heeft en haar daarbij helpen, maar ze wil nergens aan meewerken.
Toevoeging: bij vrienden vertoont ze dit gedrag niet, heeft al jarenlang een leuke band mee en in haar bijbaantje is ze een modelwerknemer
Dit gedrag vertoont ze thuis en op school tegen leerkrachten en directie...
Ik dacht de eerste jaren dat ze zwaar aan het puberen was, maar nu na al die jaren denk ik dat ze 'iets' heeft, want ze reageert abnormaal overdreven op hele kleine simpele opmerkingen/feedback van volwassenen en denkt onmiddellijk dat die persoon haar niet mag en hup ze zet de aanval in. Ook simpele grapjes ziet ze vaak als een aanval op haar als persoon (terwijl ze wel hard kan lachen om grapjes over anderen). Zonder haar medewerking kan dit niet onderzocht worden, ik loop vast met haar
Niet citeren aub
kaat123 wijzigde dit bericht op 02-08-2024 10:39
10.01% gewijzigd
vrijdag 2 augustus 2024 om 09:50
Als ze zelf niets wil doen om hieruit te komen, zou ik zeggen: stop met steeds als een buffer tussen haar en school in te gaan staan. Laat haar zelf ondervinden wat de gevolgen zijn (en daar mag je dan bij helpen om eruit te komen, ik adviseer niet dat je compleet je handen van haar af moet trekken).
De school/docenten is/zijn ook best soepeltjes vind ik. Bij mij komt een leerling er niet meer in als ik eerst een gesprek wil en de leerling weigert dat. Geen gesprek is geen toegang. Je hoeft mij als docent niet leuk te vinden maar er moet wel met je te werken zijn.
Even voor de beeldvorming: dit speelt zich af in Nederland? (En niet in België?)
De school/docenten is/zijn ook best soepeltjes vind ik. Bij mij komt een leerling er niet meer in als ik eerst een gesprek wil en de leerling weigert dat. Geen gesprek is geen toegang. Je hoeft mij als docent niet leuk te vinden maar er moet wel met je te werken zijn.
Even voor de beeldvorming: dit speelt zich af in Nederland? (En niet in België?)
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 2 augustus 2024 om 09:52
Pittig!
Geen idee wat je vraag is, maar de vraag die meteen bij mij opkomt:
Waarom mocht zij de klas weer in zonder gesprek met de betreffende leerkracht? Wat mij betreft had ze tót er een fatsoenlijk gesprek geweest was tijdens alle lessen van dat vak bij de coördinator of weet ik veel wie gezeten en had ze het vak op eigen kracht uit mogen zoeken. Je laat als school je leerkrachten toch niet zo behandelen??? Precies de reden waarom de ene na de andere uitvalt!
Geen idee wat je vraag is, maar de vraag die meteen bij mij opkomt:
Waarom mocht zij de klas weer in zonder gesprek met de betreffende leerkracht? Wat mij betreft had ze tót er een fatsoenlijk gesprek geweest was tijdens alle lessen van dat vak bij de coördinator of weet ik veel wie gezeten en had ze het vak op eigen kracht uit mogen zoeken. Je laat als school je leerkrachten toch niet zo behandelen??? Precies de reden waarom de ene na de andere uitvalt!
vrijdag 2 augustus 2024 om 09:55
‘Iets’ hebben of niet, als je in sociale groepen verder blijkbaar wel kunt functioneren als je er belang bij hebt (baantje is loon, vrienden is vriendschap) maar ervoor kiest om zo tekeer te gaan op school en je wil daar zelf niets aan doen en geen vorm van hulp accepteren, dan heb je aan mij als ouder een hele slechte. Dat zou thuis zeker consequenties hebben. Welke precies ligt aan het kind.
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:03
Hoe oud is dochter nu? Ik zou niet op zoek gaan naar een etiketje (iedereen heeft wel “iets”) maar vooral kijken naar de gezinsdynamiek. Je zegt dat ze weigert mee te gaan naar school als school een gesprek vraagt met jou en haar. Hoe kan ze dat weigeren? Ze moet mee! Heb jij invloed op je kind? Zo nee, hoe komt dat? Is er ook een andere ouder die in kan grijpen?
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:06
Dit gedrag gaat haar NU ook al niet helpen.
Het valt me op dat je veel ruimte geeft aan je dochter en eindeloos bespreekt. Stel je ook kaders?
Duidelijke verwachtingen scheppen en kaders bieden, dat vinden pubers heel fijn. Ze hebben immers al genoeg aan hun hoofd en hun brein is nog volop in ontwikkeling.
Het valt me op dat je veel ruimte geeft aan je dochter en eindeloos bespreekt. Stel je ook kaders?
Duidelijke verwachtingen scheppen en kaders bieden, dat vinden pubers heel fijn. Ze hebben immers al genoeg aan hun hoofd en hun brein is nog volop in ontwikkeling.
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:14
Zowel school als jij komen niet stevig over.
School pakt dit niet handig aan. Ze weigert gesprekken? Dan kom je bij die leerkracht de klas niet meer in. Je kunt bij de decaan zitten werken en als je daar braaf elke les je huiswerk maakt mag je daar ook je toets maken. Anders niet. En staat er een 1 op je lijst.
Thuis; een gesprek weigeren heeft consequenties. Ik zou zeggen als je zo met je school om gaat zoek je maar een baantje, geen zakgeld iig meer van mij.
Verder vraag ik me af hoe de thuissituatie er uit ziet. Is er een vader? Broers/zussen? Hoe gaat dat?
School pakt dit niet handig aan. Ze weigert gesprekken? Dan kom je bij die leerkracht de klas niet meer in. Je kunt bij de decaan zitten werken en als je daar braaf elke les je huiswerk maakt mag je daar ook je toets maken. Anders niet. En staat er een 1 op je lijst.
Thuis; een gesprek weigeren heeft consequenties. Ik zou zeggen als je zo met je school om gaat zoek je maar een baantje, geen zakgeld iig meer van mij.
Verder vraag ik me af hoe de thuissituatie er uit ziet. Is er een vader? Broers/zussen? Hoe gaat dat?
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:15
Ze is net 17 geworden. Het gesprek weigeren ging als volgt: ik kan daar niet bij zijn, ik ga alleen maar huilen, ik voel me niet veilig tov die leerkracht aan tafel etcPaska schreef: ↑02-08-2024 10:03Hoe oud is dochter nu? Ik zou niet op zoek gaan naar een etiketje (iedereen heeft wel “iets”) maar vooral kijken naar de gezinsdynamiek. Je zegt dat ze weigert mee te gaan naar school als school een gesprek vraagt met jou en haar. Hoe kan ze dat weigeren? Ze moet mee! Heb jij invloed op je kind? Zo nee, hoe komt dat? Is er ook een andere ouder die in kan grijpen?
De interne vertrouwenspersoon had eerst apart met haar een gesprek waarin ze haar kant van het verhaal kon doen, daarna volgde nog eens een gesprek met de directeur en mij waarin ik het verhaal nogmaals te horen kreeg. Ik wilde ook dat er daarna een gesprek zou volgen want ik vond het vreselijk voor die docent. Dan werd er een gesprek voorgesteld tussen haar en de docent en de vertrouwenspersoon. Dat weigerde want dat was in haar ogen "de school tov haar ". Dit speelde in de laatste schoolweken, ik denk dat de school er klaar mee was gezien de naderende zomervakantie.
Volgend schooljaar gaat ze andere docenten hebben maar ik zie het weer aankomen...
kaat123 wijzigde dit bericht op 02-08-2024 10:41
4.86% gewijzigd
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:23
Ik wil dat ze hulp gaat aannemen en want ik vermoed zelf dat er wel iets is (toch een etiketje). Zeker na het laatste schooljaar. Ze lag dit jaar in conflict met 4 leerkrachten. De overige leerkrachten tolereerden haar gewoon of hadden geen zin in gezeik.
Ze ervaren haar als een slimme leerlinge maar het lijkt alsof ze "sociale taal" van volwassenen niet goed kan lezen en denkt dat ze haar 'viseren, aanvallen etc' terwijl ik gewoon heel normale feedback lees of hoor van school
Ik heb aangegeven dat het voor haar eigen bestwil dat ze op zijn minst onderzoekt hoe het komt en dat ze dan kan leren hoe ze een goede band kan krijgen met docenten/volwassenen. Door dit gedrag is haar gunfactor 0. Ik heb gezien dat ze haar zo beu waren dat ze haar nergens meer het voordeel van de twijfel gaven, tov leerlingen die hetzelfde deden of haalden voor een proefwerk maar meer gegund kregen omdat ze een goede relatie hadden met de leerkracht.
Ik wees haar daarop om te laten zien dat een goede relatie meer oplevert in het leven dan conflicten.
Omdat anderen in de klas wegkwamen met waar zij voor gestraft werd werd ze nog bozer op de docent en bleef de relatie slecht.
Maar ze staat niet open voor andere inzichten dan: hij/zij mag mij niet, pik op mij etc
Ze gelooft niet in een wisselwerking tussen school en leerling.
Thuis: soms heel aangenaam soms heel moeizaam. We zien dat ze soms buitenproportioneel reageert op iets persoonlijks. Bv: eten wat ze aan het koken is raakt bijna aangebrand. Doe je het vuur even zachter. En dan: Denk je dat ik niet kan komen ofzo? Doe het lekker zelf joh! Echt het stoom komt bijna uit haar oren.
Zo fel reageert ze ook op school op feedback. Eigenlijk wil ze altijd alleen positieve feedback horen, andere feedback raakt ze van overstuur. En dan echt buitenproportioneel (kan zelfs huilen zijn)
Ze ervaren haar als een slimme leerlinge maar het lijkt alsof ze "sociale taal" van volwassenen niet goed kan lezen en denkt dat ze haar 'viseren, aanvallen etc' terwijl ik gewoon heel normale feedback lees of hoor van school
Ik heb aangegeven dat het voor haar eigen bestwil dat ze op zijn minst onderzoekt hoe het komt en dat ze dan kan leren hoe ze een goede band kan krijgen met docenten/volwassenen. Door dit gedrag is haar gunfactor 0. Ik heb gezien dat ze haar zo beu waren dat ze haar nergens meer het voordeel van de twijfel gaven, tov leerlingen die hetzelfde deden of haalden voor een proefwerk maar meer gegund kregen omdat ze een goede relatie hadden met de leerkracht.
Ik wees haar daarop om te laten zien dat een goede relatie meer oplevert in het leven dan conflicten.
Omdat anderen in de klas wegkwamen met waar zij voor gestraft werd werd ze nog bozer op de docent en bleef de relatie slecht.
Maar ze staat niet open voor andere inzichten dan: hij/zij mag mij niet, pik op mij etc
Ze gelooft niet in een wisselwerking tussen school en leerling.
Thuis: soms heel aangenaam soms heel moeizaam. We zien dat ze soms buitenproportioneel reageert op iets persoonlijks. Bv: eten wat ze aan het koken is raakt bijna aangebrand. Doe je het vuur even zachter. En dan: Denk je dat ik niet kan komen ofzo? Doe het lekker zelf joh! Echt het stoom komt bijna uit haar oren.
Zo fel reageert ze ook op school op feedback. Eigenlijk wil ze altijd alleen positieve feedback horen, andere feedback raakt ze van overstuur. En dan echt buitenproportioneel (kan zelfs huilen zijn)
kaat123 wijzigde dit bericht op 02-08-2024 10:37
58.86% gewijzigd
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:28
Helemaal eens met Lemoos.
Bij mij zou ze niet meer de les mogen volgen als er geen fatsoenlijk gesprek is geweest.
Hoezo voelt ze zich onveilig? Omdat ze te horen krijgt dat haar gedrag/houding niet oké is in de les? Het woord “onveilig” wordt tegenwoordig te pas en te onpas gebruikt door leerlingen als ze hun zin niet krijgen. Het zou wat anders zijn als een leerkracht alleen maar afgeeft op je dochter, maar dat lijkt me niet het geval gezien de rest van je beschrijving.
Misschien kun je direct aan het begin van het schooljaar een gesprek aanvragen met de mentor om de voorgaande situaties te bespreken zodat school direct kan optreden als ze het weer zien gebeuren.
Dochter gaat naar vwo 3, ze mag dan best weten dat je soms geluk en soms pech hebt qua aanspreken op gedrag. Dat is geen excuus om dan maar geen straf / consequentie te krijgen “omdat de ander het ook doet”.
Bij mij zou ze niet meer de les mogen volgen als er geen fatsoenlijk gesprek is geweest.
Hoezo voelt ze zich onveilig? Omdat ze te horen krijgt dat haar gedrag/houding niet oké is in de les? Het woord “onveilig” wordt tegenwoordig te pas en te onpas gebruikt door leerlingen als ze hun zin niet krijgen. Het zou wat anders zijn als een leerkracht alleen maar afgeeft op je dochter, maar dat lijkt me niet het geval gezien de rest van je beschrijving.
Misschien kun je direct aan het begin van het schooljaar een gesprek aanvragen met de mentor om de voorgaande situaties te bespreken zodat school direct kan optreden als ze het weer zien gebeuren.
Dochter gaat naar vwo 3, ze mag dan best weten dat je soms geluk en soms pech hebt qua aanspreken op gedrag. Dat is geen excuus om dan maar geen straf / consequentie te krijgen “omdat de ander het ook doet”.
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:35
Poe wat een tante. En de ellende is dat je als niet leert om kritiek te ontvangen en open te staan voor feedback je daar in je verdere leven enorm over gaat vallen.
Ik vind jou als ouder erg meelevend eigenlijk. Waarom zet je niet wat stevigere grenzen? Geen gezeik over onveilig, ze nemen heus geen ak47 mee dus je gaat maar gewoon. Hup met de billen bloot. Even je ego/ onzekerheid opzij zetten. Dat blijven koesteren gaat je zo ontzettend benadelen later. Hier doe je haar geen plezier mee namelijk
Ik vind jou als ouder erg meelevend eigenlijk. Waarom zet je niet wat stevigere grenzen? Geen gezeik over onveilig, ze nemen heus geen ak47 mee dus je gaat maar gewoon. Hup met de billen bloot. Even je ego/ onzekerheid opzij zetten. Dat blijven koesteren gaat je zo ontzettend benadelen later. Hier doe je haar geen plezier mee namelijk
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:37
Pffff, en kwam ze daar bij jou mee weg? Dat was hier mooi niet gebeurd.Kaat123 schreef: ↑02-08-2024 10:15Ze is net 17 geworden. Het gesprek weigeren ging als volgt: ik kan daar niet bij zijn, ik ga alleen maar huilen, ik voel me niet veilig tov die leerkracht aan tafel etc
De interne vertrouwenspersoon en had eerst apart met haar een gesprek waarin ze haar kant van het verhaal kon doen, daarna volgde nog eens een gesprek met de directeur en mij waarin ik het verhaal nogmaals te horen kreeg. Ik wilde ook dat er daarna een gesprek zou volgen want ik vond het vreselijk voor die docent. Dan werd er een gesprek voorgesteld tussen haar en de docent en de vertrouwenspersoon. Dat weigerde want dat was in haar ogen "de school tov haar ". Dit speelde in de laatste schoolweken, ik denk dat de school er klaar mee was gezien de naderende zomervakantie.
Volgend schooljaar gaat ze andere docenten hebben maar ik zie het weer aankomen...
Niet aanstellen. Als jij keer op keer een grote bek denkt te moeten hebben tegen docenten, dan weet je dat daar gevolgen aan zitten. En ja, dan is het toch school tegen jou? Logisch toch? Want dat is ook het gedrag dat jij zelf vertoont: jij tegen school. En oh, wat zielig dat je daar gaat zitten huilen zeg... gedraag je als iemand van 17 en niet als een kleuter!
Je gedrag heeft gevolgen en die draag je dan maar!
Vind dat zowel school als ouder(s) zich wel wat pittiger op mogen stellen.
(En etiketjes (die hier thuis ruimschoots aanwezig zijn dus ik weet waar ik over praat) worden hier niet gezien als excuus voor wangedrag, maar als reden extra hard te moeten werken om goed te kunnen functioneren. Verandert dus weinig aan de situatie. Hooguit de hulp die geboden kan worden, maar dan zal ze hiervoor open moeten staan!)
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:45
Je vertelt nu wat je dochter deed, maar dat is niet zo interessant, ik wil weten wat jij hebt gedaan, als verantwoordelijke. Jij stelt een gesprek voor en je dochter weigert. Jij bent de volwassene, wat zijn de consequenties van haar gedrag?Kaat123 schreef: ↑02-08-2024 10:15Ze is net 17 geworden. Het gesprek weigeren ging als volgt: ik kan daar niet bij zijn, ik ga alleen maar huilen, ik voel me niet veilig tov die leerkracht aan tafel etc
De interne vertrouwenspersoon had eerst apart met haar een gesprek waarin ze haar kant van het verhaal kon doen, daarna volgde nog eens een gesprek met de directeur en mij waarin ik het verhaal nogmaals te horen kreeg. Ik wilde ook dat er daarna een gesprek zou volgen want ik vond het vreselijk voor die docent. Dan werd er een gesprek voorgesteld tussen haar en de docent en de vertrouwenspersoon. Dat weigerde want dat was in haar ogen "de school tov haar ". Dit speelde in de laatste schoolweken, ik denk dat de school er klaar mee was gezien de naderende zomervakantie.
Volgend schooljaar gaat ze andere docenten hebben maar ik zie het weer aankomen...
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:51
Ik zou dit volgend jaar anders aanpakken idd, ze is bijna volwassen en echt niets mis met externe hulp, laat haar echt naar de psycholoog blijven gaan.
Ook met oog op conflicten idd, vraag dat hij/zij daar echt aan gaat werken met je kind.
Maar jij als ouder bepaald nog even wat er gebeurt als weer mis gaat. Zou asap daar gesprek over hebben, dat vanaf nu anders gaat. Dat zij wel zulke gesprekken aan gaat/excuses gaat maken als zij zich niet kan gedragen/gepaster kan uiten bij conflicten.
Dat ze nu aantal jaar de tijd heeft gehad om zelf het anders te doen en als dit jaar weer mis gaat, jij gaat bepalen wat er gebeurt, samen met school. En niet zij.
Ook met oog op conflicten idd, vraag dat hij/zij daar echt aan gaat werken met je kind.
Maar jij als ouder bepaald nog even wat er gebeurt als weer mis gaat. Zou asap daar gesprek over hebben, dat vanaf nu anders gaat. Dat zij wel zulke gesprekken aan gaat/excuses gaat maken als zij zich niet kan gedragen/gepaster kan uiten bij conflicten.
Dat ze nu aantal jaar de tijd heeft gehad om zelf het anders te doen en als dit jaar weer mis gaat, jij gaat bepalen wat er gebeurt, samen met school. En niet zij.
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:52
Volgens mij is je dochter iemand die nooit grenzen en regels heeft gehad. Hoezo mag zij zelf kiezen of zij wel of niet bij een gesprek is?
Geen keuze.
Je kunt alles bedekken met: ja maar het is beter voor je en anders ga je maar in therapie wanneer je dat aub wil.
Je kind is geen volwassene die de gevolgen van haar daden kan over zien. Zij heeft structuur en regels nodig, iets wat er thuis niet is.
Je kind heeft geen therapie nodig. Jullie hebben als gezin hulp bij de opvoeding nodig.
Geen keuze.
Je kunt alles bedekken met: ja maar het is beter voor je en anders ga je maar in therapie wanneer je dat aub wil.
Je kind is geen volwassene die de gevolgen van haar daden kan over zien. Zij heeft structuur en regels nodig, iets wat er thuis niet is.
Je kind heeft geen therapie nodig. Jullie hebben als gezin hulp bij de opvoeding nodig.
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:54
Eens. Ik begrijp echt hoe moeilijk pubers kunnen zijn, maar ik mis hier begrenzing en aangeven wat acceptabel is en wat niet. Ze gedraagt zich zo omdat ze ermee weg komt. Ze laat in haar sociale leven en werkomgeving zien dat ze best weet wat acceptabel gedrag is, ze kiest er alleen voor om dat op school niet te laten zien. Waarom? Misschien is het een machtsstrijd, misschien is het het imago dat ze zich heeft aangemeten, en misschien gewoon omdat ze weet dat het kan.moizer schreef: ↑02-08-2024 10:37Pffff, en kwam ze daar bij jou mee weg? Dat was hier mooi niet gebeurd.
Niet aanstellen. Als jij keer op keer een grote bek denkt te moeten hebben tegen docenten, dan weet je dat daar gevolgen aan zitten. En ja, dan is het toch school tegen jou? Logisch toch? Want dat is ook het gedrag dat jij zelf vertoont: jij tegen school. En oh, wat zielig dat je daar gaat zitten huilen zeg... gedraag je als iemand van 17 en niet als een kleuter!
Je gedrag heeft gevolgen en die draag je dan maar!
Vind dat zowel school als ouder(s) zich wel wat pittiger op mogen stellen.
(En etiketjes (die hier thuis ruimschoots aanwezig zijn dus ik weet waar ik over praat) worden hier niet gezien als excuus voor wangedrag, maar als reden extra hard te moeten werken om goed te kunnen functioneren. Verandert dus weinig aan de situatie. Hooguit de hulp die geboden kan worden, maar dan zal ze hiervoor open moeten staan!)
Ga er wat minder ver in mee, en stel grenzen.
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:55
TO, in plaats je dochter op een training te sturen of naar een psycholoog, zou ik juist zelf aan de slag gaan. Boeken lezen en/of zelf begeleiding zoeken of een cursus volgen gericht op pubers met een autoriteitsprobleem.
Sociale omgang met vrienden en op werk lukt blijkbaar prima, dus ik zou mijn energie erin steken waarom het thuis en op school minder goed lukt. Ik heb de indruk dat het een hele slimme tante is die zich totaal onbegrepen voelt en duidelijkheid mist.
En verder, naast er onvoorwaardelijk voor haar zijn, haar zelf de consequenties van haar gedrag laten ervaren en met oplossingen te laten komen. Biedt een luisterend oor, benoem de emoties en behoeftes die je bij haar ziet, en vraag wat ze er zelf aan gaat doen.
Sociale omgang met vrienden en op werk lukt blijkbaar prima, dus ik zou mijn energie erin steken waarom het thuis en op school minder goed lukt. Ik heb de indruk dat het een hele slimme tante is die zich totaal onbegrepen voelt en duidelijkheid mist.
En verder, naast er onvoorwaardelijk voor haar zijn, haar zelf de consequenties van haar gedrag laten ervaren en met oplossingen te laten komen. Biedt een luisterend oor, benoem de emoties en behoeftes die je bij haar ziet, en vraag wat ze er zelf aan gaat doen.
_horizon_ wijzigde dit bericht op 02-08-2024 10:59
7.45% gewijzigd
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:55
Het voorstel kwam van school.
Ik heb haar gewezen op de consequenties, dat het de laatste schoolweken nog kan dooretteren en dat dat voor niemand fijn is. Dat het gesprek gericht is op een oplossing en dat ze daar veel meer uit haalt dan de laatste weken in conflict te blijven.
Ze sliep er wel slecht door en huilde toen thuis ook veel vanwege het conflict, ze wilde gewoon dat de stress stopte. Normaal in de les zitten en en niet meer over praten. Een gesprek zou haar ivm de aankomende proefwerken stress geven. Ik gaf aan dat ze dat dan zelf mocht communiceren en dat ze dan zelf de gevolgen kon dragen als het toch zou escaleren de laatste weken
De laatste 2 weken heeft ze alleen maar stil achterin de les gezeten. De docent deed verder normaal tegen haar.
vrijdag 2 augustus 2024 om 10:58
Je wijst op consequenties die ze mogelijk ervaart door school. Wat voor consequenties heb JIJ doorgevoerd. JIJ bent de opvoeder. Als dochter iets niet wil dan moet JIJ optreden. Geen zakgeld? Mobiel inleveren? Niet naar feestjes? Wat heb je gedaan? Jij geeft haar ruimte om dit gedrag te vertonen en dat is natuurlijk niet van nu, dit gebeurt al jaren. Waar is de andere opvoeder? Is er een vader? Hoe trekken jullie samen grenzen waar ze binnen moet blijven?Kaat123 schreef: ↑02-08-2024 10:55Het voorstel kwam van school.
Ik heb haar gewezen op de consequenties, dat het de laatste schoolweken nog kan dooretteren en dat dat voor niemand fijn is. Dat het gesprek gericht is op een oplossing en dat ze daar veel meer uit haalt dan de laatste weken in conflict te blijven.
Ze sliep er wel slecht door en huilde toen thuis ook veel vanwege het conflict, ze wilde gewoon dat de stress stopte. Normaal in de les zitten en en niet meer over praten. Een gesprek zou haar ivm de aankomende proefwerken stress geven. Ik gaf aan dat ze dat dan zelf mocht communiceren en dat ze dan zelf de gevolgen kon dragen als het toch zou escaleren de laatste weken
De laatste 2 weken heeft ze alleen maar stil achterin de les gezeten. De docent deed verder normaal tegen haar.
vrijdag 2 augustus 2024 om 11:01
Dat huilen kan twee dingen betekenen:Kaat123 schreef: ↑02-08-2024 10:55Het voorstel kwam van school.
Ik heb haar gewezen op de consequenties, dat het de laatste schoolweken nog kan dooretteren en dat dat voor niemand fijn is. Dat het gesprek gericht is op een oplossing en dat ze daar veel meer uit haalt dan de laatste weken in conflict te blijven.
Ze sliep er wel slecht door en huilde toen thuis ook veel vanwege het conflict, ze wilde gewoon dat de stress stopte. Normaal in de les zitten en en niet meer over praten. Een gesprek zou haar ivm de aankomende proefwerken stress geven. Ik gaf aan dat ze dat dan zelf mocht communiceren en dat ze dan zelf de gevolgen kon dragen als het toch zou escaleren de laatste weken
De laatste 2 weken heeft ze alleen maar stil achterin de les gezeten. De docent deed verder normaal tegen haar.
Of ze is oprecht verdrietig en gefrustreerd over de hele situatie. Des te meer reden voor haar om het niet uit de weg te gaan, maar naar oplossingen te gaan werken.
Of het is manipulatie omdat ze weet dat jij dan coulance toont en haar verder niet dwingt tot wat ze op dat moment niet wil.
Heb je zelf een idee wat het zou kunnen zijn? Want op zich is het feit dat ze gaat huilen geen reden om haar te ontzien. Huilen om consequenties te voorkomen zou haar niet moeten helpen, daar doe je haar uiteindelijk ook geen plezier mee.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
