Tienerdochter altijd in conflict met leerkrachten

Kaat123 vrijdag 2 augustus 2024 om 09:43

Hi iedereen

Mijn tienerdochter is al sinds het begin van de middelbare school (vwo) ieder jaar in conflict met leerkrachten.

De rest schrijf ik verder in de volgende post:

granny71 vrijdag 2 augustus 2024 om 11:38

Lucifee2024 schreef: ↑
02-08-2024 11:23
Wat een bullshit.

Waar zie je To doorpakken dan? Ik zie haar alleen maar zinnespelen op "er is iets"

Claire45 vrijdag 2 augustus 2024 om 11:38

Paska schreef: ↑
02-08-2024 11:13
Wat voor straf heb je gegeven dan? Want als ik je berichten lees heb je haar laten wegkomen met het weigeren van het gesprek.

Jij bent wel erg van het straffen maar een 17-jarige is geen kleuter meer, die sleep je niet onder je arm meer mee naar een gesprek en de telefoon afpakken of huisarrest of zo… tja, dat is in dit geval (en bij de meeste 17-jarigen) olie op het vuur. Op die leeftijd moet een gesprek toch mogelijk zijn? Het meisje heeft zelf waarschijnlijk ook last van de conflicten en zoekt gewoon naar begrip, want blijkbaar voelt ze zich niet begrepen en daar kun je als ouder best wat ondersteuning bij geven.

Mijn dochter is ook opstandig en heeft de nodige aanvaringen met docenten gehad. Kan ook slecht tegen ‘kritiek’ en is hypergevoelig voor autoriteit. Maar autoriteit hoort bij het leven, niemand ontkomt eraan en dus - zo heb ik het mijn dochter uitgelegd - valt er meer te winnen met het bakken van zoete broodjes, ook al meen je het niet en voel je je onterecht behandeld. Ze had een docent die ‘haar niet mocht’ en na elke les was ze boos op haar. Ik zei: ja, maar je wilt toch gewoon over dit jaar, en zo min mogelijk energie kwijt zijn aan die negatieve gevoelens? Dan moet je juist extra aardig zijn tegen die docent, want elk mens wil aardig gevonden worden en let maar op, als jij haar inpalmt vindt zij jou meteen een stuk leuker en dat gaat je veel minder energie kosten dan al dat geruzie. Je hóeft toch verder niets met haar? Het maakt niet uit dat je het niet meent, het is een vorm van opportunisme waar iedereen beter van wordt. Sowieso moet je in het leven soms dingen doen die tegen je gevoel ingaan maar kies dan in elk geval de manier die jou het meeste oplevert.

Mijn dochter was al snel de lievelingsleerling van die docent. En natuurlijk vond zij die docent na een tijdje ook leuk.

Zal niet bij elk kind werken (beetje sociale handigheid is wel nodig) maar hier heeft het geholpen.

Sneeuwpopje vrijdag 2 augustus 2024 om 11:39

Kaat123 schreef: ↑
02-08-2024 11:37
Als ik dan nog iets kan opnoemen waardoor ik denk dat ze iets heeft:
- kan niet goed tijd inschatten (hoelang iets kan duren, komt steevast overal te laat, ook op school. Bijbaantje is naast de deur en daar komt ze altijd net op het nippertje of net te laat binnen)
- Haar kamer is een rommel. Geen normale rommel zoals je wel eens ziet op een tienerkamer. Nee rommel zoals je wel eens ziet op TLC. Ze weet niet hoe ze eraan moet beginnen, hoe ze het moet aanpakken en als ik dan eens een keer in de zoveel tijd tóch opruim is het binnen een paar dagen net zo rommelig en een berg puin als eerst. Ze zegt dat ze echt niet ziet hoe er opgeruimd moet worden. Ze kan haar spullen niet ordenen, als ze iets kwijt is weet ze niet waar ze moet beginnen en begint uit wanhoop te huilen.
Intussen kom ik er niet meer
-ze vergeet steevast haar sleutels, haar bankpasje, haar airpods in een paskamer vergeten, haar laptop, het vuur uit te doen na het koken, het licht, haar oplader eruit te halen, haar tas in de bus vergeten etc. Ze doet het niet expres. Ze vergeet overal haar eigen waardevolle spullen, met soms alle gevolgen van dien en ze raakt echt overstuur.
Maar ze vergeet zoveel dingen, zovaak icm met het niet kunnen bijhouden van haar kamer, dat ik denk dat ze echt geen overzicht kan houden.

Dit icm met de conflicten ieder jaar met docenten zorgt wel voor mijn vermoeden dat er iets aan de hand is, maar wat als ze zelf niet wilt?
(Ik denk dat ze bang is dat er iets uit gaat komen en daar niet mee om kan of wil gaan)

Tip: lees het 'Puberbrein'.

granny71 vrijdag 2 augustus 2024 om 11:39

Nogevendit schreef: ↑
02-08-2024 11:36
Het klinkt alsof je dochter de leerstof makkelijk aankan (omdat ze ondanks dit gedoe wel overgaat met goede cijfers) maar gefrustreerd is tav haar leerkrachten omdat die wellicht niet goed les kunnen geven/zelf de leerstof niet goed beheersen/niet goed in de gaten hebben hoe de flow is in de klas enz..

Alle leraren en alle mentoren kunnen niet goed lesgeven?

Onkruit vrijdag 2 augustus 2024 om 11:43

Ik was ook zo’n puber. Werd er altijd uitgestuurd, als ik dan moest praten erover barstte ik in tranen uit. Wist niet waarom ik zo deed.
Ik weet nu dat het allemaal met de thuissituatie te maken had. Daar was altijd strijd en werd nooit stilgestaan bij mijn gevoelens. Daar werd soms weken niet tegen me gepraat, of ik kreeg allerlei agressie over me heen. Ik had nooit geleerd om op een fijne manier met volwassenen om te gaan. Omdat de volwassenen het meest dichtbij (mijn ouders ( zacht gezegd, niet fijn met mij omgingen.
Dat maakte mij woedend.

Jaren van therapie heeft het mij gekost om míj́n verhaal duidelijk te krijgen.

Als jij nu komt met het etiket autisme, gaan bij mij alarmbellen af.
Leer je kind kennen alsjeblieft, zo’n etiket zegt niks over háár.

FransjeG vrijdag 2 augustus 2024 om 11:43

Nogevendit schreef: ↑
02-08-2024 11:36
Het klinkt alsof je dochter de leerstof makkelijk aankan (omdat ze ondanks dit gedoe wel overgaat met goede cijfers) maar gefrustreerd is tav haar leerkrachten omdat die wellicht niet goed les kunnen geven/zelf de leerstof niet goed beheersen/niet goed in de gaten hebben hoe de flow is in de klas enz..

Ik vind dit een aanname, waarbij alle schuld bij de docent wordt neergelegd. Er ligt vast en zeker ook een stukje verantwoordelijkheid bij de tienerdochter.

Anoniem_672bb4a395dd7 vrijdag 2 augustus 2024 om 11:46

Ik zou met die lijst van dingen naar de huisarts gaan TO.

Maar stel wel alvast echte grenzen voor aankomend schooljaar, of er nu wel of niet echt iets mis is, die heeft je kind nodig.
En als de huisarts ook denkt aan iets en gericht gaat verwijzen, lees je dan alvast een beetje in, in wat de verwijzing voor is.
Sowieso puberbreinen werken soms gewoon moeilijk, ook zat over te lezen.

Kaat123 vrijdag 2 augustus 2024 om 11:49

Onkruit schreef: ↑
02-08-2024 11:43
Ik was ook zo’n puber. Werd er altijd uitgestuurd, als ik dan moest praten erover barstte ik in tranen uit. Wist niet waarom ik zo deed.
Ik weet nu dat het allemaal met de thuissituatie te maken had. Daar was altijd strijd en werd nooit stilgestaan bij mijn gevoelens. Daar werd soms weken niet tegen me gepraat, of ik kreeg allerlei agressie over me heen. Ik had nooit geleerd om op een fijne manier met volwassenen om te gaan. Omdat de volwassenen het meest dichtbij (mijn ouders ( zacht gezegd, niet fijn met mij omgingen.
Dat maakte mij woedend.

Jaren van therapie heeft het mij gekost om míj́n verhaal duidelijk te krijgen.

Als jij nu komt met het etiket autisme, gaan bij mij alarmbellen af.
Leer je kind kennen alsjeblieft, zo’n etiket zegt niks over háár.

Ik doe mijn best, val haar niet aan en heb altijd geluisterd naar haar kant van het verhaal. En juist door te luisteren naar haar kant van het verhaal denk ik dat er iets met haar is, want het buitenproportioneel reageren op de meest simpele zaken is wat mij zorgen baart. Bijna alles ervaart ze als een persoonlijke aanval. Ze begrijpt de nuances niet, de context niet en de bedoeling niet van de tegenpartij en schiet in de aanval met als gevolg dat de relatie met de andere gelijk verwoest is want voor haar is de toon gezet voor de rest van het jaar

Sneeuwpopje vrijdag 2 augustus 2024 om 11:51

Kaat123 schreef: ↑
02-08-2024 11:49
Ik doe mijn best, val haar niet aan en heb altijd geluisterd naar haar kant van het verhaal. En juist door te luisteren naar haar kant van het verhaal denk ik dat er iets met haar is, want het buitenproportioneel reageren op de meest simpele zaken is wat mij zorgen baart. Bijna alles ervaart ze als een persoonlijke aanval. Ze begrijpt de nuances niet, de context niet en de bedoeling niet van de tegenpartij en schiet in de aanval met als gevolg dat de relatie met de andere gelijk verwoest is want voor haar is de toon gezet voor de rest van het jaar

Belangrijk voor diagnose is wel dat het vanaf de kindertijd zichtbaar moet zijn..

Cherimoya vrijdag 2 augustus 2024 om 11:55

Kaat123 schreef: ↑
02-08-2024 11:49
Ik doe mijn best, val haar niet aan en heb altijd geluisterd naar haar kant van het verhaal. En juist door te luisteren naar haar kant van het verhaal denk ik dat er iets met haar is, want het buitenproportioneel reageren op de meest simpele zaken is wat mij zorgen baart. Bijna alles ervaart ze als een persoonlijke aanval. Ze begrijpt de nuances niet, de context niet en de bedoeling niet van de tegenpartij en schiet in de aanval met als gevolg dat de relatie met de andere gelijk verwoest is want voor haar is de toon gezet voor de rest van het jaar

Dit geef je al meerdere keren aan en dat snappen we wel, maar als je dochter niet meegaat naar de huisarts omdat ze gewoon weigert dan kom je er nooit achter.

En dan is dus de vraag wederom: wat ga je daaraan doen, wat voor consequentie heeft dat?

Overigens kan het best een label zijn, maar juist bij alles wat je eerder opnoemt in het topic denk ik: dit zou heel goed een begrenzing/opvoedingsprobleem kunnen zijn. Te meer ook omdat ze zich bij vrienden en baantje op het moment zelf gewoon kan inhouden.

moizer vrijdag 2 augustus 2024 om 12:01

Lucifee2024 schreef: ↑
02-08-2024 11:23
granny71 schreef: ↑02-08-2024 11:18
Een etiketje zou ervoor zorgen dat het niet de "schuld" van to is dat dochter zich zo gedraagt.
"Ik kan er niets aan doen dat ze ..... heeft en zich daarom zo gedraagt"

Wat een bullshit.

Waarom bullshit Lucifee?
Ik werk in het basisonderwijs en blijf me er keer op keer over verbazen hoe ouders zich verschuilen achter etiketjes, al dan niet al officieel toegewezen!
Vooral ook om leerkrachten/docenten erop te wijzen dat we toch echt anders met hun kind om moeten gaan. Ligt (bij deze ouders) nooit aan kind. En als er gevraagd wordt wat ze er thuis aan doen dan komt het inhoudelijk eigenlijk altijd uit op niks. Want thuis zijn er geen problemen! (Heel bijzonder, situatiegerelateerde ASS bestaat volgens mij niet). Tips die door ons gegeven worden (eigenlijk gewoon wat iedere ASS-er kan gebruiken, in geval van dit topic) werken nooit. Want wij kennen hun kind niet. Dat blijkt wel weer.

Gelukkig zijn er ook een hele hoop ouders met zorgenkinderen die wel gewoon samen naar een oplossing/hulp willen werken hoor! Die ouders wil ik zeker niet tekort doen met deze reactie!

En wat ik ook al regelmatig meegemaakt heb, is dat onze tips/opmerkingen/acties in een bepaalde groep allemaal weggewuifd worden, maar het volgende jaar (bij een nieuwe lk dus) gebracht worden alsof het het eigen idee van de ouders is. Ik heb zelf het idee dat ouders de tips soms even moeten laten bezinken voor ze inzien dat die echt niet zomaar lukraak ergens vandaan komen maar echt effect kunnen hebben op hun kind.

Onkruit vrijdag 2 augustus 2024 om 12:02

Te privé

onkruit wijzigde dit bericht op 02-08-2024 13:22
Reden: Te privé

98.83% gewijzigd

Kaat123 vrijdag 2 augustus 2024 om 12:03

Sneeuwpopje schreef: ↑
02-08-2024 11:51
Belangrijk voor diagnose is wel dat het vanaf de kindertijd zichtbaar moet zijn..

Op de basisschool niks opvallends. Een gewone kleuter en normaal kind.
Wel één keer een conflict in groep 4 en en één keer in groep 6 met de leerkrachten in een situatie die lijkt op wat ze nu meemaakt, maar dan in het klein. Dat was twee keer in al die jaren. Maar terugdenkend kan het zijn dat er toen al iets speelde in haar hoofd. Alleen geen alarmbellen die afgingen of een signaal van school dat ze iets vermoedden.

Wel moet ik erbij zeggen dat op de middelbare school haar vorige klassementor een keer iets uitsprak over ADHD. Dat heb ik in mijn achterhoofd gehouden, maar nu met het rampzalige schooljaar vermoed ik steeds meer dat er iets aan de hand is.

lolapaloeza vrijdag 2 augustus 2024 om 12:11

De middelbare school is een noodzakelijk kwaad, het is bijna voorbij, ik zou het laten.
Ze is 17, ze haalt voldoendes, er wordt niemand gemept.
Als er conflicten komen tussen een leerkracht en je dochter zoeken ze dat op school maar uit.

Het valt me op dat je veel van haar reacties, ook zoiets als huilen, disproportioneel vindt. Ze kan zich toch gewoon zo voelen? En ze mag huilen zoveel ze wil lijkt me.

Fijn contact met leerkrachten is in mijn ogen niet erg haalbaar, en ook nergens voor nodig. Het is een rare ongemakkelijke verhouding, zeker op de middelbare zo tussen kind en volwassene in.

Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....

gonniegijsje vrijdag 2 augustus 2024 om 12:18

Heel praktisch, ik zou haar het komende jaar veel meer zelf verantwoordelijk maken voor haar acties. Wel in overleg met school natuurlijk. Op de vervolgopleiding ben jij ook buiten beeld. Beter dat ze nu alvast gaat oefenen daarmee.

Leer de zin 'hoe wil je dit zelf gaan oplossen lieverd' uit je hoofd. Dan mag je natuurlijk advies geven en verwachte gevolgen uitleggen (respectloos niet naar gesprekken gaan kan goed betekenen dat je eraf getrapt wordt..).

Maar laat haar gejammer niet ervoor zorgen dat jij haar gaat redden. Daar help je haar totaal niet mee

granny71 vrijdag 2 augustus 2024 om 12:18

Kaat123 schreef: ↑
02-08-2024 12:03
Op de basisschool niks opvallends. Een gewone kleuter en normaal kind.
Wel één keer een conflict in groep 4 en en één keer in groep 6 met de leerkrachten in een situatie die lijkt op wat ze nu meemaakt, maar dan in het klein. Dat was twee keer in al die jaren. Maar terugdenkend kan het zijn dat er toen al iets speelde in haar hoofd. Alleen geen alarmbellen die afgingen of een signaal van school dat ze iets vermoedden.

Wel moet ik erbij zeggen dat op de middelbare school haar vorige klassementor een keer iets uitsprak over ADHD. Dat heb ik in mijn achterhoofd gehouden, maar nu met het rampzalige schooljaar vermoed ik steeds meer dat er iets aan de hand is.

Waarom zie je overal een bevestiging in van je vermoeden voor een etiketje?

Nogevendit vrijdag 2 augustus 2024 om 12:20

FransjeG schreef: ↑
02-08-2024 11:43
Ik vind dit een aanname, waarbij alle schuld bij de docent wordt neergelegd. Er ligt vast en zeker ook een stukje verantwoordelijkheid bij de tienerdochter.

Verantwoordelijkheid bij tieners is een ontwikkelingsproces. Een docent heeft op de opleiding geleerd hoe daarmee om te gaan. Natuurlijk is dat niet gemakkelijk maar wel noodzakelijk.

Nogevendit vrijdag 2 augustus 2024 om 12:20

FransjeG schreef: ↑
02-08-2024 11:43
Ik vind dit een aanname, waarbij alle schuld bij de docent wordt neergelegd. Er ligt vast en zeker ook een stukje verantwoordelijkheid bij de tienerdochter.

Verantwoordelijkheid bij tieners is een ontwikkelingsproces. Een docent heeft op de opleiding geleerd hoe daarmee om te gaan. Natuurlijk is dat niet gemakkelijk maar wel noodzakelijk.

Cherimoya vrijdag 2 augustus 2024 om 12:21

granny71 schreef: ↑
02-08-2024 12:18
Waarom zie je overal een bevestiging in van je vermoeden voor een etiketje?

Dit valt mij ook op. En dan heeft ze bijv straks wel een etiketje, wattan? Dan mag ze dit wel gewoon doen?

Je kunt gewoon nu al consequenties verbinden aan dit gedrag, gewoon op een normale, open manier. En altijd blijven aangeven dat je haar wil helpen voor wanneer ze er wel open voor staat. Daar beschadig je haar niet mee, ook niet als ze wel een etiketje heeft.

Ik vermoed dat TO nooit echte grenzen heeft gesteld, en dat ze zich enorm vergist in wat voor problematisch gedrag lieve kinderen kunnen vertonen als die dus nooit zo’n grens opgelegd krijgen.

Cherimoya vrijdag 2 augustus 2024 om 12:22

granny71 schreef: ↑
02-08-2024 12:18
Waarom zie je overal een bevestiging in van je vermoeden voor een etiketje?

Dit valt mij ook op. En dan heeft ze bijv straks wel een etiketje, wattan? Dan mag ze dit wel gewoon doen?

Je kunt gewoon nu al consequenties verbinden aan dit gedrag, gewoon op een normale, open manier. En altijd blijven aangeven dat je haar wil helpen voor wanneer ze er wel open voor staat. Daar beschadig je haar niet mee, ook niet als ze wel een etiketje heeft.

Ik vermoed dat TO nooit echte grenzen heeft gesteld, en dat ze zich enorm vergist in wat voor problematisch gedrag lieve kinderen kunnen vertonen als die dus nooit zo’n grens opgelegd krijgen.

Ariekanarie vrijdag 2 augustus 2024 om 12:27

Bij adhd verwacht ik dat ze ook op school in de problemen komt met opdrachten, de planning en het inleveren daarvan. Ze haalt goede cijfers dus klinkt als een slimme meid.

Hoe gaat de samenwerking met andere kinderen in de groep bij opdrachten?

Er bestaat inderdaad niet zoiets als situatiegerichte ass. Ze kan zich ook inhouden op het moment dat ze weet dat ze verkeerd bezig is; ze heeft tenslotte 2 weken stil achterin de klas gezeten. Dus ze kan het wel!

De problemen die je verder beschrijft; te laat komen, rommel en spullen kwijt zijn klinken mij als; puberbrein in de oren.
Nogmaals voor een diagnose is het nodig dat er al "problemen" van kinds af aan zijn. Ook dat is niet zo.

Ik zou dus ook denken dat dochter meer grenzen en consequenties nodig heeft, als een goed gesprek niet meer helpt. Sterkte, want het klinkt als een slimme meid, die het jou niet makkelijk maakt.

belgali vrijdag 2 augustus 2024 om 12:31

In onze generatie was er met velen van ons ook "iets". Maar kennis was er weinig en je moest er maar mee dealen zoals het was. Ik zeg niet dat we daar naar toe terug moeten, want het is fijn als je al van kleins af tools krijgt om om te gaan met de verwachtingen van een maatschappij die meer op neurotypicals is afgestemd.

Maar los van dat er "iets" kan zijn wat deels zou kunnen verklaren waarom ze dingen ervaart zoals ze ze ervaart, is het feit dat ze er gewoon zal moeten mee dealen. Dus er zijn maar twee smaken: of a) ze accepteert dat ze geholpen kan worden of b) ze moddert gewoon verder en blijft drama en negatieve energie verzamelen tot ze op een punt in de toekomst komt waar ze zelf meer haar eigen ding kan gaan doen.

Ik zou het ook zo simpel naar haar stellen: je bent 17 - je bent behoorlijk slim - maar je loopt op wat dingen vast. Wil je daar hulp bij ? Dan by all means ga ik je dat helpen organiseren. En als niet ? Dan veel plezier bij je zelfgekozen pad. Regel het maar zelf met school. Bij elke rant of elke traan neutraal blijven en weer verwijzen naar optie a)

Wel begrip tonen dat je het vervelend vind dat ze zich zo voelt, maar het verder bij haar laten wat ze er mee wil doen.
Daarnaast heel veel aandacht besteden aan wat wel goed gaat, want het leest alsof je een kind hebt dat goed leert, goed kan werken en leuke vrienden heeft.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Anoniem_671667da53e1d vrijdag 2 augustus 2024 om 12:35

Kaat123 schreef: ↑
02-08-2024 09:44
heeft ze een docent voor passief agressief uitgemaakt in een volle klas.. deze docent was daar zo overstuur van geraakt dat hij zich de volgende dag ziek heeft gemeld.

tonkje vrijdag 2 augustus 2024 om 12:35

Cherimoya schreef: ↑
02-08-2024 12:22
Dit valt mij ook op. En dan heeft ze bijv straks wel een etiketje, wattan? Dan mag ze dit wel gewoon doen?

Een etiketje kan helpen in de aanpak.

Je kunt gewoon nu al consequenties verbinden aan dit gedrag, gewoon op een normale, open manier. En altijd blijven aangeven dat je haar wil helpen voor wanneer ze er wel open voor staat. Daar beschadig je haar niet mee, ook niet als ze wel een etiketje heeft.

Consequenties lijken me een goede, want ik krijg de indruk dat die er nu niet/te weinig zijn.

Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.

Anoniem_671667da53e1d vrijdag 2 augustus 2024 om 12:36

lemoos2 schreef: ↑
02-08-2024 09:50
Als ze zelf niets wil doen om hieruit te komen, zou ik zeggen: stop met steeds als een buffer tussen haar en school in te gaan staan. Laat haar zelf ondervinden wat de gevolgen zijn (en daar mag je dan bij helpen om eruit te komen, ik adviseer niet dat je compleet je handen van haar af moet trekken).

De school/docenten is/zijn ook best soepeltjes vind ik. Bij mij komt een leerling er niet meer in als ik eerst een gesprek wil en de leerling weigert dat. Geen gesprek is geen toegang. Je hoeft mij als docent niet leuk te vinden maar er moet wel met je te werken zijn.

Even voor de beeldvorming: dit speelt zich af in Nederland? (En niet in België?)

Helemaal mee eens.

Actieve topics