Kinderen
alle pijlers
Tips gevraagd, dochter vrienden anorexia
donderdag 18 november 2021 om 15:50
Hallo,
Sinds enige tijd glijdt de dochter van vrienden steeds verder af door anorexia. Van de zomer was het meisje, die hiervoor altijd wat steviger was, erg slank. Nu zag ik haar weer. Ze is vel over been, ingevallen wangen en ogen.
Mijn vrienden zien het probleem van hun dochter, maar weten niet hoe ze kunnen helpen. Het meisje is bijna 18. Tegen de tijd dat ze een wachtlijst door is, is ze meerderjarig. Zelf ziet het meisje wel dat ze problemen heeft, maar ze heeft geen problemen met eten, vind ze zelf.
Wat kunnen jullie mij aanraden, als vriendin? Dit probleem is zo zwaar. Ik wil mijn vrienden steunen, maar ik wil mij zelf of adviezen ook niet opdringen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Wat kan helpend zijn?
Sinds enige tijd glijdt de dochter van vrienden steeds verder af door anorexia. Van de zomer was het meisje, die hiervoor altijd wat steviger was, erg slank. Nu zag ik haar weer. Ze is vel over been, ingevallen wangen en ogen.
Mijn vrienden zien het probleem van hun dochter, maar weten niet hoe ze kunnen helpen. Het meisje is bijna 18. Tegen de tijd dat ze een wachtlijst door is, is ze meerderjarig. Zelf ziet het meisje wel dat ze problemen heeft, maar ze heeft geen problemen met eten, vind ze zelf.
Wat kunnen jullie mij aanraden, als vriendin? Dit probleem is zo zwaar. Ik wil mijn vrienden steunen, maar ik wil mij zelf of adviezen ook niet opdringen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Wat kan helpend zijn?
donderdag 18 november 2021 om 15:57
donderdag 18 november 2021 om 15:57
Sowieso zou ik aandringen op die wachtlijst, als ze daar niet op komt dan weet je zeker dat ze nooit aan de beurt is. Misschien kan ze tot die tijd terecht bij een praktijkondersteuner bij de huisarts?
En intussen misschien via Google zoeken naar andere hulpinstanties, of stichtingen met bijv lotgenoten? Ik ken ze zelf niet maar die zijn er wel.. iets lijkt me beter dan niets.
Kan me voorstellen dat het wel erg moeilijk voor je is. Je wilt graag helpen maar je kan je ook machteloos voelen.. hoop dat iemand je de gouden tip kan geven. Succes en sterkte.
En intussen misschien via Google zoeken naar andere hulpinstanties, of stichtingen met bijv lotgenoten? Ik ken ze zelf niet maar die zijn er wel.. iets lijkt me beter dan niets.
Kan me voorstellen dat het wel erg moeilijk voor je is. Je wilt graag helpen maar je kan je ook machteloos voelen.. hoop dat iemand je de gouden tip kan geven. Succes en sterkte.
donderdag 18 november 2021 om 16:40
Dit!cafe-lungo schreef: ↑18-11-2021 16:23Ik vond het fijn dat mijn vriendin gewoon mijn vriendin bleef.
Luisterde en leuke dingen met mij deed.
Advies hoefde ik niet.
Hoe goed bedoeld ook, met het gros van de adviezen kan je niks daar is een eetstoornis te complex voor. Iemand waarbij je je verhaal kwijt kan, waarbij je mag uithuilen of mee kan lachen en leuke dingen mee onderneemt om je gedachten even te verzetten is zo belangrijk
donderdag 18 november 2021 om 16:47
Kind staat op wachtlijst en ouders erkennen het probleem. Dan heeft het denk ik niet veel zin om met observaties aan te komen, dat zou juist de vriendschap kunnen bekoelen.MarvelousMrsMaisel schreef: ↑18-11-2021 16:36Ik denk dat het goed is dat je als buitenstaander je observaties kenbaar maakt. Voor wie dichtbij staat is het vaak niet zo duidelijk, zit ook een hoop ontkenning bij, vaak.
Mijn moeder werd ook door vriendinnen wakker geschud. Zsm naar de huisarts.
TO, wat al eerder gezegd is denk ik: blijf bevriend, geef een luisterend oor en vraag waar je eventueel mee zou kunnen helpen.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
donderdag 18 november 2021 om 16:52
+1cafe-lungo schreef: ↑18-11-2021 16:23Ik vond het fijn dat mijn vriendin gewoon mijn vriendin bleef.
Luisterde en leuke dingen met mij deed.
Advies hoefde ik niet.
donderdag 18 november 2021 om 18:31
Een eetstoornis is een ongelooflijk ingewikkelde ziekte die zich bij iedereen anders uit en door iets anders kan worden veroorzaakt. Daar is haast geen passend advies voor te geven. Ik spreek helaas uit eigen ervaring.
Inzien dat je een probleem hebt is de eerste stap. Toegeven dat dit probleem zich uit in (niet) eten een tweede. Ik zou je vrienden willen adviseren om zo snel mogelijk met hun dochter naar de huisarts te gaan en ervoor te zorgen dat ze op een wachtlijst komt. Ze is nu nog geen 18, dus ze hebben nu nog iets over haar te zeggen.
Daarnaast is het goed om te kijken hoe lang de wachttijd is en waarnaar ze verwezen wordt. Als blijkt dat de wachttijd langer is dan de tijd dat ze nog minderjarig is, is het goed om bij deze zorginstelling te informeren of ze ook in behandeling kan komen als ze volwassen is. Dit om te voorkomen dat ze direct wordt afgewezen als ze eindelijk bovenaan de wachtlijst staat.
Er zijn redelijk wat inloophuizen in Nederland waar ook bijeenkomsten voor ouders en naasten worden georganiseerd. Meer info vind je hier: https://eetstoornishulp.nl/
Misschien is het fijn als je samen met je vrienden naar zo'n bijeenkomst kan gaan.
Verder is het vooral heel belangrijk om er gewoon te zijn. Ben er om mee te praten, om bij te huilen, om een knuffel bij te halen of voor afleiding.
Inzien dat je een probleem hebt is de eerste stap. Toegeven dat dit probleem zich uit in (niet) eten een tweede. Ik zou je vrienden willen adviseren om zo snel mogelijk met hun dochter naar de huisarts te gaan en ervoor te zorgen dat ze op een wachtlijst komt. Ze is nu nog geen 18, dus ze hebben nu nog iets over haar te zeggen.
Daarnaast is het goed om te kijken hoe lang de wachttijd is en waarnaar ze verwezen wordt. Als blijkt dat de wachttijd langer is dan de tijd dat ze nog minderjarig is, is het goed om bij deze zorginstelling te informeren of ze ook in behandeling kan komen als ze volwassen is. Dit om te voorkomen dat ze direct wordt afgewezen als ze eindelijk bovenaan de wachtlijst staat.
Er zijn redelijk wat inloophuizen in Nederland waar ook bijeenkomsten voor ouders en naasten worden georganiseerd. Meer info vind je hier: https://eetstoornishulp.nl/
Misschien is het fijn als je samen met je vrienden naar zo'n bijeenkomst kan gaan.
Verder is het vooral heel belangrijk om er gewoon te zijn. Ben er om mee te praten, om bij te huilen, om een knuffel bij te halen of voor afleiding.
elling381 wijzigde dit bericht op 18-11-2021 18:46
Reden: kromme zin
Reden: kromme zin
1.47% gewijzigd
donderdag 18 november 2021 om 18:35
Ik zou twee dingen doen: bied haar een luisterend oor en een schouder om op uit te huilen, en een mogelijkheid om af en toe te ‘ontsnappen’ uit de situatie. Samen wandelen, even thee drinken of een avond samen film kijken. Het zijn simpele dingen, maar je haalt je vriendin even uit de situatie met haar dochter, waardoor ze even kan ontspannen en opladen.
En blijf vooral normale dingen doen. Wisselen jullie altijd serie-tips/leuke boeken/foute roddels uit? Blijf dat doen. Normale dingen zijn als een soort anker: ze houden je een beetje met je benen op de grond.
En blijf vooral normale dingen doen. Wisselen jullie altijd serie-tips/leuke boeken/foute roddels uit? Blijf dat doen. Normale dingen zijn als een soort anker: ze houden je een beetje met je benen op de grond.
donderdag 18 november 2021 om 18:37
