Kinderen
alle pijlers
Twee (of meer) in 2008!
donderdag 13 december 2007 om 17:59
donderdag 13 december 2007 om 19:07
Ben niet uitgerekend in 2008, maar wel in maart 2007 moeder geworden van een tweeling! Ik kan me nog heel goed herinneren hoe overdonderd ik was toen we twee hartjes zagen kloppen. (ben zelfs boos geworden op de verloskundige...Ook al deed ze het wer 35 jaar, dit kon niet en ze had het fout.) Aan de ene kant was ik dolenthousiast, aan de andere kant dacht ik dat ik het nooit zou kunnen om twee baby's tegelijkertijd te hebben. Geloof me, je komt vanzelf weer met beide beentjes op de grond en het wordt hardstikke leuk met je kindjes als ze geboren zijn! Mijn zoontjes zijn nu negen maanden en ik vind het super om twee kleine mannetjes te hebben! Elke dag kunnen ze meer en elke dag is weer leuker dan de vorige.
Heel veel succes met je zwangerschap!
Heel veel succes met je zwangerschap!
donderdag 13 december 2007 om 19:10
Was weer eens te snel...
Het grote tweelingenboek van Anjo Geluk en nog iemand is een aanrader. Ik heb het zelf in de kast liggen en kijk er vanaf het begin van mijn zwangerschap regelmatig in. Er staan handige weetjes over de opvoeding van een tweeling in en verhalen van ouders van een meerling.
Ben je al bekend met de Nederlandse Vereniging van Ouders van Meerlingen (NVOM)? Zij hebben een tijdschrift en een forum. Ik heb hier veel nuttige informatie vandaan kunnen halen en het lidmaatschap is niet duur!
Het grote tweelingenboek van Anjo Geluk en nog iemand is een aanrader. Ik heb het zelf in de kast liggen en kijk er vanaf het begin van mijn zwangerschap regelmatig in. Er staan handige weetjes over de opvoeding van een tweeling in en verhalen van ouders van een meerling.
Ben je al bekend met de Nederlandse Vereniging van Ouders van Meerlingen (NVOM)? Zij hebben een tijdschrift en een forum. Ik heb hier veel nuttige informatie vandaan kunnen halen en het lidmaatschap is niet duur!
donderdag 13 december 2007 om 20:46
donderdag 13 december 2007 om 22:04
Bedankt voor jullie reacties. Of ik van het NVOM gehoord heb? Nee, nog nooit! 
Ik was er net van op de hoogte dat ik geen carpaccio meer mag eten of gerookte zalm. Verder dan het voedingscentrum was ik nog niet. Wel heb ik vanmiddag het tweelingenboek gekocht. (Toch bijzonder dat ze voor de voorkant van 'het standaardwerk' geen foto van een tweeling gebruikt hebben, maar één baby hebben gekopieerd..)
Ik hoopte dat ik een zwangerschapsdagboek zou vinden, speciaal voor tweelingen, maar dat lukte niet.
Ik weet nu twee weken dat ik zwanger ben en eerlijk gezegd vloog de gedachte me behoorlijk naar de keel. Het was wel gewenst, maar eenmaal zwanger kwam dat keiharde besef dat er niet bepaald een weg terug is. Zou ik het wel kunnen? Heb ik het wel in me? Ik heb er echt wakker van gelegen en stelde me voor hoe het zou zijn, een baby. Ik hoopte zo dat ik me beter zou voelen na de echo.
Dat is inderdaad gebeurd! Heb vandaag ook voor het eerst de angst gevoeld dat het mis kan gaan. Daar voelde ik me eerder neutraal bij, zo van: 'nou ja.. als het zo is dan is het zo. Het is nog pril.' (En dan doen we het de eerste tijd maar weer veilig, want dit is toch wel heel heftig, dit zwanger zijn
)
En nu mogelijk twee baby's: ik kan me er he-le-maal niets bij voorstellen. Of ik het aankan? Waarschijnlijk op momenten niet, maar die momenten gaan weer over. Ik zit vandaag echt op een wolkje. Die twee hartjes in hun eigen ritme, De echo foto met in het klein een witte 1 én een 2.. echt een wonder.
Ik was er net van op de hoogte dat ik geen carpaccio meer mag eten of gerookte zalm. Verder dan het voedingscentrum was ik nog niet. Wel heb ik vanmiddag het tweelingenboek gekocht. (Toch bijzonder dat ze voor de voorkant van 'het standaardwerk' geen foto van een tweeling gebruikt hebben, maar één baby hebben gekopieerd..)Ik hoopte dat ik een zwangerschapsdagboek zou vinden, speciaal voor tweelingen, maar dat lukte niet.
Ik weet nu twee weken dat ik zwanger ben en eerlijk gezegd vloog de gedachte me behoorlijk naar de keel. Het was wel gewenst, maar eenmaal zwanger kwam dat keiharde besef dat er niet bepaald een weg terug is. Zou ik het wel kunnen? Heb ik het wel in me? Ik heb er echt wakker van gelegen en stelde me voor hoe het zou zijn, een baby. Ik hoopte zo dat ik me beter zou voelen na de echo.
Dat is inderdaad gebeurd! Heb vandaag ook voor het eerst de angst gevoeld dat het mis kan gaan. Daar voelde ik me eerder neutraal bij, zo van: 'nou ja.. als het zo is dan is het zo. Het is nog pril.' (En dan doen we het de eerste tijd maar weer veilig, want dit is toch wel heel heftig, dit zwanger zijn
) En nu mogelijk twee baby's: ik kan me er he-le-maal niets bij voorstellen. Of ik het aankan? Waarschijnlijk op momenten niet, maar die momenten gaan weer over. Ik zit vandaag echt op een wolkje. Die twee hartjes in hun eigen ritme, De echo foto met in het klein een witte 1 én een 2.. echt een wonder.
