Kinderen
alle pijlers
Van 1 naar 2 kinderen
dinsdag 14 mei 2024 om 13:47
Hallo forummers,
Als jullie een keer van 1 naar 2 kinderen gegaan zijn, hoe is dat gegaan?
Was het zwaar of viel het mee? Ik ben op zoek naar ervaringen.
Na een zware PPD ben ik eindelijk dolgelukkig met mijn zoontje
Een tweede staat niet direct op de planning, maar de wens is wel groot.
Hoe is het jullie vergaan? En hebben jullie tips?
Bedankt!
Als jullie een keer van 1 naar 2 kinderen gegaan zijn, hoe is dat gegaan?
Was het zwaar of viel het mee? Ik ben op zoek naar ervaringen.
Na een zware PPD ben ik eindelijk dolgelukkig met mijn zoontje
Een tweede staat niet direct op de planning, maar de wens is wel groot.
Hoe is het jullie vergaan? En hebben jullie tips?
Bedankt!
charlotteccc wijzigde dit bericht op 14-05-2024 13:51
Reden: Foutje
Reden: Foutje
0.83% gewijzigd
dinsdag 14 mei 2024 om 15:55
Van 0 naar 1:
Heftig! Had het hebben van een baby totaal onderschat. Was ook een pittige baby (geen echte huilbaby, maar wel snel ontevreden en veel gedoe met borstvoeding en zelfstandig leren slapen). Wilde graag alles 'volgens het boekje' doen terwijl bleek dat mijn kind zich niet perse volgens datzelfde boekje ontwikkelde.
Van 1 naar 2:
Makkie! Oudste was 17 maanden toen nummer 2 kwam. Was wel een makkelijkere baby dan nummer 1. Kon alleen niet zelfstandig slapen, dus deed veel dutjes overdag bij mij in de draagzak. Groot voordeel: man had 12 weken vrij na geboorte van baby 2. In de eerste echt pittige maanden waren we dus met z'n tweeën en was er altijd iemand die ook voldoende aandacht had voor de dreumes. Toen man weer ging werken, hadden we al een aardig ritme.
Daarnaast heb ik bij de tweede bewust geen borstvoeding gegeven. Dat liep bij de eerste heel moeizaam en heeft heel veel tijd, pijn en ellende gekost. Wilde dat nu bewust niet, omdat ik dan nog meer heel weinig tijd zou hebben voor / met dreumes. (Ja ja, de borstvoedingsmaffia vindt hier vast iets van, maar heb er geen seconde spijt van gehad, dit werkte voor ons heel goed).
Uiteindelijk denk ik dat er wel heel veel afhangt van wat voor baby je krijgt (en tja, dat weet je natuurlijk nooit vooraf...)
Heftig! Had het hebben van een baby totaal onderschat. Was ook een pittige baby (geen echte huilbaby, maar wel snel ontevreden en veel gedoe met borstvoeding en zelfstandig leren slapen). Wilde graag alles 'volgens het boekje' doen terwijl bleek dat mijn kind zich niet perse volgens datzelfde boekje ontwikkelde.
Van 1 naar 2:
Makkie! Oudste was 17 maanden toen nummer 2 kwam. Was wel een makkelijkere baby dan nummer 1. Kon alleen niet zelfstandig slapen, dus deed veel dutjes overdag bij mij in de draagzak. Groot voordeel: man had 12 weken vrij na geboorte van baby 2. In de eerste echt pittige maanden waren we dus met z'n tweeën en was er altijd iemand die ook voldoende aandacht had voor de dreumes. Toen man weer ging werken, hadden we al een aardig ritme.
Daarnaast heb ik bij de tweede bewust geen borstvoeding gegeven. Dat liep bij de eerste heel moeizaam en heeft heel veel tijd, pijn en ellende gekost. Wilde dat nu bewust niet, omdat ik dan nog meer heel weinig tijd zou hebben voor / met dreumes. (Ja ja, de borstvoedingsmaffia vindt hier vast iets van, maar heb er geen seconde spijt van gehad, dit werkte voor ons heel goed).
Uiteindelijk denk ik dat er wel heel veel afhangt van wat voor baby je krijgt (en tja, dat weet je natuurlijk nooit vooraf...)
dinsdag 14 mei 2024 om 15:58
dinsdag 14 mei 2024 om 16:00
Ja had ik ook last van. Als dan de kinderen op bed lagen en m’n man begon aan me te zitten of die moest wat van me dacht ik NEEE NU EVEN NIET
dinsdag 14 mei 2024 om 16:09
Ik vond het echt een makkie in vergelijking met de babytijd van de oudste. Bij de oudste was ik vreselijk onzeker, bij de jongste was dat een stuk minder, waardoor ik veel meer van haar babytijd heb kunnen genieten. Nou moet ik er wel bijzeggen dat de oudste al vier was toen de jongste werd geboren, en dat de jongste een heel makkelijke baby was, dat maakte het allemaal een stuk minder moeilijk.
Ze zijn nu 14 en 10, en hoewel het natuurlijk niet altijd feest is, geniet ik nog steeds elke dag van ze. Wat een rijkdom!
Ze zijn nu 14 en 10, en hoewel het natuurlijk niet altijd feest is, geniet ik nog steeds elke dag van ze. Wat een rijkdom!
dinsdag 14 mei 2024 om 16:59
Ik kan me je topic nog herinneren. Fijn dat je nu zoveel van hem geniet!
Ik vond de overgang naar 2 heftig. Vooral de eerste 3 maanden. Zat ook niet bepaald op een roze wolk. Daarna werd het beter en kon ik meer genieten. Nu zijn ze 2 en 5 en ik vind het nog steeds erg druk. Je bent de hele tijd bezig. Aan de andere kant merk ik nu dat ze meer samen gaan spelen en dat is wel heel leuk om te zien.
Ik vond de overgang naar 2 heftig. Vooral de eerste 3 maanden. Zat ook niet bepaald op een roze wolk. Daarna werd het beter en kon ik meer genieten. Nu zijn ze 2 en 5 en ik vind het nog steeds erg druk. Je bent de hele tijd bezig. Aan de andere kant merk ik nu dat ze meer samen gaan spelen en dat is wel heel leuk om te zien.
dinsdag 14 mei 2024 om 17:29
Ik vond het pittig. De oudste was een slechte slaper en ik dacht echt dat dat geen tweede keer kon gebeuren. Nummer 2 was echter nog erger
De eerste jaren waren daardoor wel lastig. Bij ons zat er drie jaar tussen. Maar ik vond het combineren met naar school brengen etc het niet perse makkelijker erop maken. Sliep jongste kon ik hem weer oppakken om oudste te halen of te brengen. Dan ben je bij een slechte slaper niet blij.
De eerste jaren waren daardoor wel lastig. Bij ons zat er drie jaar tussen. Maar ik vond het combineren met naar school brengen etc het niet perse makkelijker erop maken. Sliep jongste kon ik hem weer oppakken om oudste te halen of te brengen. Dan ben je bij een slechte slaper niet blij.
dinsdag 14 mei 2024 om 17:34
Bij ons zit 3,5 jaar tussen beide kinderen.
De eerste paar maanden waren best even aanpoten, maar omdat je al weet hoe het werkt was het veel minder stressvol.
De jongste brengt ons gezin in balans en heeft positieve invloed op ons allemaal. Het is een heel gewoon kind hoor, maar zorgt door haar aanwezigheid dat we de oudste makkelijker los kunnen laten en ze relativeert het idee dat je het als ouders perfect moet doen. Er gaat helemaal niks meer perfect in ons huishouden
De eerste paar maanden waren best even aanpoten, maar omdat je al weet hoe het werkt was het veel minder stressvol.
De jongste brengt ons gezin in balans en heeft positieve invloed op ons allemaal. Het is een heel gewoon kind hoor, maar zorgt door haar aanwezigheid dat we de oudste makkelijker los kunnen laten en ze relativeert het idee dat je het als ouders perfect moet doen. Er gaat helemaal niks meer perfect in ons huishouden
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
dinsdag 14 mei 2024 om 17:40
Ik vond de overgang niet zo zwaar maar meer nu ze ouder zijn. Mijn oudste zat in gr 1 toen de jongste kwam dus ik kon mijn tijd goed verdelen maar het was ook echt een makkelijke baby.
Nu ben ik alleen met ze waardoor ik het gevoel heb nooit genoeg er te kunnen zijn voor beide. Ik vind het lastig om ze beide evenveel aandacht te geven.
Ook het geruzie op dit moment.
Aan de andere kant die ik ook hoeveel ze aan elkaar hebben (buiten het geruzie).
Nu ben ik alleen met ze waardoor ik het gevoel heb nooit genoeg er te kunnen zijn voor beide. Ik vind het lastig om ze beide evenveel aandacht te geven.
Ook het geruzie op dit moment.
Aan de andere kant die ik ook hoeveel ze aan elkaar hebben (buiten het geruzie).
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
dinsdag 14 mei 2024 om 18:43
Hahahah herkenbaar. Blijf even van m’n lijf! Ik wil voor vijf minuten vandaag even heeeeelemaal zelf weten waar ik mn armen en benen kan laten
dinsdag 14 mei 2024 om 19:04
Ik vond de overgang van 1 naar 2 zelf niet zwaar. Tweede was een makkelijke baby. Ik vond het pas zwaar worden vanaf dat de tweede begon met lopen en vanaf dat moment was het terror in huis.
Speelgoed van de oudste afpakken, haren trekken, , slaan, bijten. Inmiddels schoolkinderen en de ruzies blijven doorgaan.
Die ruzies vind ik afschuwelijk maar elke dag wel raak. Als de een al naar de ander lacht kan de ander boos worden pffffff
Speelgoed van de oudste afpakken, haren trekken, , slaan, bijten. Inmiddels schoolkinderen en de ruzies blijven doorgaan.
Die ruzies vind ik afschuwelijk maar elke dag wel raak. Als de een al naar de ander lacht kan de ander boos worden pffffff
dinsdag 14 mei 2024 om 19:10
Hier is oudste zoon 3 en jongste 5 maanden. Ik vond het krijgen van een baby opzich de 2e keer wel een veel fijnere ervaring. Ik wist er beetje wat mij te wachten stond, ik was niet zo onzeker als bij de 1e. 1e was een huilbaby, 2e is een hele chille baby gelukkig.
Maar toch vond ik vooral de eerste 2-3 maanden wel erg pittig. Borstvoeding was veel gedoe, ik had het gevoel dat ik geen tijd had voor peuter. Gelukkig was man lang thuis. Maar ik heb mijn peuter echt gemist. Verder waren de avonden en nachten de eerste 2 maanden behoorlijk zwaar. Dat slaaptekort vond ik erg pittig icm baby en peuter. Baby sliep de eerste tijd alleen in draagdoek. Dat ding was echt mijn lifesaver. Maar daardoor heb je wel altijd baby op je en peuter vlakbij je. Ik ben blij dat die maanden voorbij zijn. Nu is het echt al een stuk makkelijker en geniet ik ook ontzettend van mijn 2 jongens. Alleen de gebroken nachten met 2 blijf ik even pittig vinden. Met baby lijken de nachten nu wat beter te worden. Maar als baby een goede nacht heeft is peuter onrustig haha. Maar dat komt wel weer goed.
Maar toch vond ik vooral de eerste 2-3 maanden wel erg pittig. Borstvoeding was veel gedoe, ik had het gevoel dat ik geen tijd had voor peuter. Gelukkig was man lang thuis. Maar ik heb mijn peuter echt gemist. Verder waren de avonden en nachten de eerste 2 maanden behoorlijk zwaar. Dat slaaptekort vond ik erg pittig icm baby en peuter. Baby sliep de eerste tijd alleen in draagdoek. Dat ding was echt mijn lifesaver. Maar daardoor heb je wel altijd baby op je en peuter vlakbij je. Ik ben blij dat die maanden voorbij zijn. Nu is het echt al een stuk makkelijker en geniet ik ook ontzettend van mijn 2 jongens. Alleen de gebroken nachten met 2 blijf ik even pittig vinden. Met baby lijken de nachten nu wat beter te worden. Maar als baby een goede nacht heeft is peuter onrustig haha. Maar dat komt wel weer goed.
dinsdag 14 mei 2024 om 19:13
Het eerste jaar vond ik relatief eenvoudig, ze schelen namelijk 14 maanden dus ze lagen ook iedere middag tegelijkertijd een uur of twee te slapen. Al huilden ze wel eens tegelijkertijd en wist ik gewoon niet wie ik het eerst moest doen, ook omdat de oudste (net dreumes) nog niet veel begreep en natuurlijk nog amper communiceerde.
Toen de oudste geen middagslaap deed en de jongste nog wel vond ik het ook even wat lastiger, toen was het enige stukje van mijn eigen ruimte ook opgeëist en stond ik de hele dag aan. Inmiddels 5 en bijna 4 en ze kunnen flink ruzie maken, maar het zorgen voor is al een heel stuk minder. Ik geef ze eten en drinken, maar vermaken doen ze zichzelf.
Toen de oudste geen middagslaap deed en de jongste nog wel vond ik het ook even wat lastiger, toen was het enige stukje van mijn eigen ruimte ook opgeëist en stond ik de hele dag aan. Inmiddels 5 en bijna 4 en ze kunnen flink ruzie maken, maar het zorgen voor is al een heel stuk minder. Ik geef ze eten en drinken, maar vermaken doen ze zichzelf.
dinsdag 14 mei 2024 om 21:22
Ik vond van 0 naar 1 heel zwaar. Maar ik had een heftige bevalling, erg onzeker over de verzorging (ik durfde pas na ruim 2 weken een luier te verschonen)
Kind is een paar dagen na de bevalling bijna doodgegaan en kreeg vervolgens een medische diagnose.
Hier door veel langer dan normaal gebroken nachten.
Kind had ook nog reflux en was sowieso een lastige slaper.
De eerste paar maanden ben ik heel veel bezig geweest met verwerken van alles. Ik zat op het randje van een pnd.
De komst van baby 2 vond ik op zich prima, omdat je veel beter wist wat je kon verwachten. En ik had me ingesteld op 'het ergste', dat viel dus mee.
Deze was jammer genoeg ook een lastige slaper.
Er zat 2,5 jaar tussen.
Ik vind de eerste jaren wel echt tropenjaren. Vanaf ongeveer de leeftijd van 2,5 jaar slapen mijn beide kinderen beter. Dat scheelt. Maar ik heb niet echt het gevoel dat er ruimte is voor mezelf. Ik vind het echt wel wegcijferen. Ik zit het nu uit tot mijn jongste naar de basisschool gaat en hoop dan wat meer lucht te krijgen.
Kind is een paar dagen na de bevalling bijna doodgegaan en kreeg vervolgens een medische diagnose.
Hier door veel langer dan normaal gebroken nachten.
Kind had ook nog reflux en was sowieso een lastige slaper.
De eerste paar maanden ben ik heel veel bezig geweest met verwerken van alles. Ik zat op het randje van een pnd.
De komst van baby 2 vond ik op zich prima, omdat je veel beter wist wat je kon verwachten. En ik had me ingesteld op 'het ergste', dat viel dus mee.
Deze was jammer genoeg ook een lastige slaper.
Er zat 2,5 jaar tussen.
Ik vind de eerste jaren wel echt tropenjaren. Vanaf ongeveer de leeftijd van 2,5 jaar slapen mijn beide kinderen beter. Dat scheelt. Maar ik heb niet echt het gevoel dat er ruimte is voor mezelf. Ik vind het echt wel wegcijferen. Ik zit het nu uit tot mijn jongste naar de basisschool gaat en hoop dan wat meer lucht te krijgen.
dinsdag 14 mei 2024 om 21:40
Hier een baby van 7 maanden en een peuter van 20 maanden. Geloof me… het is de hele dag op en neer rennen.
De oudste barst van de energie en de jongste is een huilbaby met koemelkallergie en reflux. Heeft tot op heden nog geen enkele nacht doorgeslapen en de voeding gaat moeizaam…
Dus JAAA… ik vind het pittig maar dat kan ook te maken hebben met de leeftijden.
Ik hoop zo erg dat ze later veel aan elkaar gaan hebben zoals iedereen zegt
De oudste barst van de energie en de jongste is een huilbaby met koemelkallergie en reflux. Heeft tot op heden nog geen enkele nacht doorgeslapen en de voeding gaat moeizaam…
Dus JAAA… ik vind het pittig maar dat kan ook te maken hebben met de leeftijden.
Ik hoop zo erg dat ze later veel aan elkaar gaan hebben zoals iedereen zegt
dinsdag 14 mei 2024 om 23:00
Of ze veel aan elkaar gaan hebben is niet te zeggen. Mijn zoons schelen 1,5 jaar en waren toen ze jong waren heel close, dat vond ik zo leuk. Ze hebben ook jarenlang een slaapkamer gedeeld op hun eigen verzoek. De oudste was ook helemaal niet jaloers toen er een broertje kwam. In de puberteit zijn ze helaas uit elkaar gegroeid en nu doen ze niets meer samen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 15 mei 2024 om 07:29
Hier zit er bijna 3 jaar tussen. Dat was net op het randje van dingen die ze allebei leuk vonden of die voor allebei geschikt waren, denk ik. Bij 4-5-6 jaar ertussen zit je jarenlang met dubbel speelgoed en dat je bij ieder uitje moet opsplitsen.
Ook was het makkelijker dat de peuter nog niet zo vaak naar school hoefde. De peuter heeft toen wel alles van de baby meegekregen, dus de periode van mijn aandacht trekken was echt maar heel kort.
Ook was het makkelijker dat de peuter nog niet zo vaak naar school hoefde. De peuter heeft toen wel alles van de baby meegekregen, dus de periode van mijn aandacht trekken was echt maar heel kort.
woensdag 15 mei 2024 om 07:43
woensdag 15 mei 2024 om 07:58
Ik vond het helemaal niet zo zwaar. Nr 1 en 2 schelen maar 14 maanden en heel in het begin was dat even wennen maar al snel sliepen ze op dezelfde tijden en hadden verder ook aardig hetzelfde ritme.
Toen ze beide naar school gingen kwam de derde, dát vond ik heel erg wennen. Voor mijn gevoel weer helemaal opnieuw beginnen met kinderwagens, luiers, flessen en slaapjes … wat een gedoe.
Maar alles is uiteraard ook afhankelijk van hoe je kind is. Ik had drie redelijk gemakkelijke baby’s maar vond het leeftijdsverschil het dus wel of niet zwaar maken.
Toen ze beide naar school gingen kwam de derde, dát vond ik heel erg wennen. Voor mijn gevoel weer helemaal opnieuw beginnen met kinderwagens, luiers, flessen en slaapjes … wat een gedoe.
Maar alles is uiteraard ook afhankelijk van hoe je kind is. Ik had drie redelijk gemakkelijke baby’s maar vond het leeftijdsverschil het dus wel of niet zwaar maken.
woensdag 15 mei 2024 om 07:59
Hier bijna 2 jaar ertussen. Van de 1e had ik een zwaardere hersteltijd na de bevalling. De 2e sliep slechter dan de eerste. Tropenjaren klopt aardig, denk ik. Ik vond het dan juist wel weer fijn dat ik toen nog niet gebonden zat aan schooltijden met de oudste. Inmiddels met beide op de basisschool is het wel duidelijk 'makkelijker' qua verzorging. Maar het is nog altijd druk genoeg wat mij betreft met allerlei dingen voor en van school en de tijd met zwemles vond ik bijvoorbeeld ook best een pittige fase.
woensdag 15 mei 2024 om 08:56
Ik vond de overgang van 1 naar 2 veel zwaarder dan van 0 naar 1.
Er zit hier 3 jaar tussen. Oudste was een hele makkelijke baby, maar had een moeilijke tijd rond zijn 3 jaar. Het liep toen niet goed op de opvang, waardoor hij mijn gehele zwangerschapsverlof veel thuis is geweest. Ook sliep oudste heel slecht in de nacht rond zijn 3e en ook geen middagslaapje meer overdag. Ik was echt doodop. Inmiddels zijn ze 1 en 4 en heeft oudste zijn draai weer gevonden. Het begint nu weer een beetje makkelijker te worden.
Er zit hier 3 jaar tussen. Oudste was een hele makkelijke baby, maar had een moeilijke tijd rond zijn 3 jaar. Het liep toen niet goed op de opvang, waardoor hij mijn gehele zwangerschapsverlof veel thuis is geweest. Ook sliep oudste heel slecht in de nacht rond zijn 3e en ook geen middagslaapje meer overdag. Ik was echt doodop. Inmiddels zijn ze 1 en 4 en heeft oudste zijn draai weer gevonden. Het begint nu weer een beetje makkelijker te worden.
woensdag 15 mei 2024 om 09:11
Vond van 0 naar 1 kinderen niet pittig. Alles kon op het kind worden afgestemd. Vond de komst van 1 naar 2 ook goed te doen.
Maar toen werd de jongste één en begon er een heftige tijd. Oudste nog niet zindelijk en niet praten, een héle beweeglijke en fysieke jongste, die om de haverklap een stoel/tafel/ladekastje omver trok, overal bovenop klom en zich de hele tijd met de oudste bemoeide.
Dat waren een paar pittige jaren.
Maar toen werd de jongste één en begon er een heftige tijd. Oudste nog niet zindelijk en niet praten, een héle beweeglijke en fysieke jongste, die om de haverklap een stoel/tafel/ladekastje omver trok, overal bovenop klom en zich de hele tijd met de oudste bemoeide.
Dat waren een paar pittige jaren.
woensdag 15 mei 2024 om 09:17
Dat lijkt me ook wel heftig.
Ik herken dat eigenlijk niet van hier thuis. Hier hebben kinderen onderling heus wel eens strijd, maar niet zo heftig als jij beschrijft. Soms spelen ze samen, soms niet, maar ik zie wel dat ze duidelijk een steun voor elkaar of een team als dat nodig is.
Ik weet niet of je dat als ouders kunt beinvloeden. Feit blijft dat ondanks goed slapen e.d. je met een extra persoon samen woont als er een kind bij komt. Betekent voor iedereen beetje aanpassen, maar als het goed is ook een beetje meer liefde.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
woensdag 15 mei 2024 om 13:19
Ik denk dat je het niet zo kunt beïnvloeden of kinderen veel of weinig ruzie maken. Onze zoons maakten relatief weinig ruzie, mijn man en ik maken zelf ook weinig ruzie, maar of het met elkaar te maken heeft denk ik niet. Mijn ouders hadden nauwelijks ruzie en mijn zus en ik (we schelen ongeveer evenveel in leeftijd als mijn zoons, zo'n 1,5 jaar) vroeger wel best veel. Ik dacht dat onze ruzies vrij heftig waren, tot ik mijn beste vriendin en haar broer elkaar een keer letterlijk in de haren zag vliegen, wow! Dat kwam bij ons niet voor.
Bij mijn zoons ging het vooral om wie met wat mocht spelen. Ze maakten een poos steeds ruzie over een oranje vuilniswagen. Om er een eind aan te maken kocht ik precies zo'n zelfde wagen via marktplaats, opgelost. Dacht ik. Want toen bleek dat een van de twee wagens een (heel klein!) logootje voor op de grill had en de andere niet. Toen maakten ze weer ruzie over wie met de wagen met het logootje mocht spelen. En ik begreep dat het niet om het ding zelf ging maar meer om de machtsstrijd in die periode. Erger dan dat is het overigens nooit geweest dus dat viel alles mee. Het lijkt me heel naar als je kinderen om elke scheet ruzie maken.
Bij mijn zoons ging het vooral om wie met wat mocht spelen. Ze maakten een poos steeds ruzie over een oranje vuilniswagen. Om er een eind aan te maken kocht ik precies zo'n zelfde wagen via marktplaats, opgelost. Dacht ik. Want toen bleek dat een van de twee wagens een (heel klein!) logootje voor op de grill had en de andere niet. Toen maakten ze weer ruzie over wie met de wagen met het logootje mocht spelen. En ik begreep dat het niet om het ding zelf ging maar meer om de machtsstrijd in die periode. Erger dan dat is het overigens nooit geweest dus dat viel alles mee. Het lijkt me heel naar als je kinderen om elke scheet ruzie maken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
