Kinderen
alle pijlers
Verdriet bv
dinsdag 21 juli 2020 om 11:24
Hallo allemaal,
14 juli ben ik moeder geworden van een prachtige zoon. De bevalling was moeilijk, lange arbeid en zoon is verkeerd in het geboortekanaal terecht gekomen waardoor hij in nood kwam, gepoept heeft in het vruchtwater en vervolgens ingeslikt. Na 3 uur persen een keizersnede kunnen vermijden door de vacuümpomp te gebruiken. Hoewel ik zelf positief terug kijk op de bevalling, heb ik veel bloed verloren en was tweemaal een bloedtransfusie nodig.
Vrijdag ben ik thuis gekomen uit het ziekenhuis en de borstvoeding loopt voor geen meter. Zoon is klein (2,6 kg) en mocht niet meer afvallen dus snel gestart met een combi van fv en bv. Vooralsnog blijft zoon afvallen en is het afgelopen nacht weer een helse nacht geweest van bv, fv, spuwen, krijsen, enz. Zoon wordt benauwd bij het drinken. Daarnaast daalt mijn ijzer weer en voel ik me steeds zwakker worden. De vroedvrouw heeft geopperd dat het misschien toch beter is om volledig over te schakelen op fv. Die beslissing moet snel gemaakt worden maar vind ik toch zo moeilijk. Ik blijf me maar afvragen of ik toch niet moet volhouden met bv en combi fv. Iemand tips?
14 juli ben ik moeder geworden van een prachtige zoon. De bevalling was moeilijk, lange arbeid en zoon is verkeerd in het geboortekanaal terecht gekomen waardoor hij in nood kwam, gepoept heeft in het vruchtwater en vervolgens ingeslikt. Na 3 uur persen een keizersnede kunnen vermijden door de vacuümpomp te gebruiken. Hoewel ik zelf positief terug kijk op de bevalling, heb ik veel bloed verloren en was tweemaal een bloedtransfusie nodig.
Vrijdag ben ik thuis gekomen uit het ziekenhuis en de borstvoeding loopt voor geen meter. Zoon is klein (2,6 kg) en mocht niet meer afvallen dus snel gestart met een combi van fv en bv. Vooralsnog blijft zoon afvallen en is het afgelopen nacht weer een helse nacht geweest van bv, fv, spuwen, krijsen, enz. Zoon wordt benauwd bij het drinken. Daarnaast daalt mijn ijzer weer en voel ik me steeds zwakker worden. De vroedvrouw heeft geopperd dat het misschien toch beter is om volledig over te schakelen op fv. Die beslissing moet snel gemaakt worden maar vind ik toch zo moeilijk. Ik blijf me maar afvragen of ik toch niet moet volhouden met bv en combi fv. Iemand tips?
dinsdag 21 juli 2020 om 14:33
Dat zegt echt helemaal niemand -behalve de FV-maffiosi dan, die haar aan alle kanten een schuldgevoel proberen aan te praten en dat nog even kracht bijzetten door met een idiote dreiging van een veilig thuis melding aan te komen kakken. Dat heb ik echt nog nooit iemand zien doen die bv aanbeveelt. Welke groep zet hier nou met allerlei idiote argumenten een net bevallen moeder onder druk?nessemeisje schreef: ↑21-07-2020 12:33Nou hoho, moeder is hormonaal en waarschijnlijk enigszins labiel door slaap- en ijzertekort. Laten we haar niet meer van streek maken. Ze komt niet voor niets met een hulpvraag. Ik begrijp alleen niets van die borstvoedingsmaffiosi die dan toch door laten schemeren dat ze niet genoeg heeft gedaan. Dát vind ik kwalijk.
TO, sterkte. Ik had ook een kind dat moeizaam uit de fles dronk, en vond de tips van een lactatiekundige daarbij prettig. En verder: realiseer je dat overstappen op FV heus niet de oplossing van al je problemen gaat zijn, maar dat het misschien wel een grote druk van jouw schouders neemt. En dat is misschien wel net wat je nu nodig hebt.
dinsdag 21 juli 2020 om 14:34
Jezus zeg, lees ook even de andere posts van Pergamon door. Ze doelt helemaal niet op borstvoeding maar op leren drinken aan de fles. FlesFlesFlesFLES!
dinsdag 21 juli 2020 om 14:37
Lees eens gewoon waarom Pergamon die tip geeft. Ook bij FV blijft die namelijk geldig.
dinsdag 21 juli 2020 om 14:38
Eze schreef: ↑21-07-2020 14:33Dat zegt echt helemaal niemand -behalve de FV-maffiosi dan, die haar aan alle kanten een schuldgevoel proberen aan te praten en dat nog even kracht bijzetten door met een idiote dreiging van een veilig thuis melding aan te komen kakken. Dat heb ik echt nog nooit iemand zien doen die bv aanbeveelt. Welke groep zet hier nou met allerlei idiote argumenten een net bevallen moeder onder druk?
TO, sterkte. Ik had ook een kind dat moeizaam uit de fles dronk, en vond de tips van een lactatiekundige daarbij prettig. En verder: realiseer je dat overstappen op FV heus niet de oplossing van al je problemen gaat zijn, maar dat het misschien wel een grote druk van jouw schouders neemt. En dat is misschien wel net wat je nu nodig hebt.
Ik dacht al dat ik gek werd.
Overigens heeft mijn lactatiekundige me dus, en ik zeg het nogmaals, fantastisch begeleid ook op hormonaal gebied en alle emoties die kwamen kijken bij net bevallen / iets wat je graag wil lukt niet / zorgen om je kind / zelf herstellen. Holistisch dus.
dinsdag 21 juli 2020 om 14:39
Dit. Zorgvuldig lezen is een groot goed...Herfstblaadje19 schreef: ↑21-07-2020 14:34Jezus zeg, lees ook even de andere posts van Pergamon door. Ze doelt helemaal niet op borstvoeding maar op leren drinken aan de fles. FlesFlesFlesFLES!
dinsdag 21 juli 2020 om 14:39
dinsdag 21 juli 2020 om 14:57
Laat je niet gek maken. Ik apprecieer jouw goede bedoelingen. Ik woon echter niet in Nederland dus jouw lactatiekundige is geen optie, vrees ik.Pergamon schreef: ↑21-07-2020 14:38Ik dacht al dat ik gek werd.
Overigens heeft mijn lactatiekundige me dus, en ik zeg het nogmaals, fantastisch begeleid ook op hormonaal gebied en alle emoties die kwamen kijken bij net bevallen / iets wat je graag wil lukt niet / zorgen om je kind / zelf herstellen. Holistisch dus.
Wat betreft de benauwdheid, zijn we gisteren met spoed doorverwezen naar de kinderarts die op dat moment niets kon vinden. Zoons saturatie was hoog genoeg maar hij wilde niet drinken toen dus die meting is niet zo accuraat. Nu moeten we eerst een filmpje maken van als hij benauwd lijkt zodat de kinderarts kan zien wat hij precies doet. Vandaar onderzoeken ze verder.
dinsdag 21 juli 2020 om 15:10
Hier precies net zo. Kinderen zijn prima gezond.AnnaElsa schreef: ↑21-07-2020 11:36Ik ben ook heeeel snel overgegaan op fv. Was voor mij echt een non issue. Mijn baby was (veel) te veel afgevallen en moest snel bijkomen. Bv kwam én niet op gang én baby vond het niet chill (mama trouwens ook niet). Waarom dan je kind voeding onthouden terwijl het net zo makkelijk (bij mij dus zelfs makkelijker) gaat met fv? Het gaat er toch om dat je baby drinkt en groeit? En als dat (beter) gaat met fv dan is dat voor mij echt een no brainer.
Daarnaast vond ik het superfijn dat papa ('s nachts) ook kond voeden maar dat is een heel ander verhaal.
Laat je niets aanpraten hoor! Doe waar je je goed bij voelt maar vooral (ook) waar je baby het goed bij doet. Daar doe je het uiteindelijk allemaal voor toch?
Succes mama!
dinsdag 21 juli 2020 om 15:16
Lijkt me een goede beslissing TO.
Wij hadden een goede bevalling en daarna alleen wat opstartprobleempjes met de borstvoeding maar na een week ging het best en ik heb uiteindelijk 14 maanden borstvoeding gegeven.
14 maanden lang heb ik gewacht tot het leuk werd, magisch werd, alle moeite waard werd, enz. En toen ben ik ermee gestopt en het was alsof er een sluier opging.
Tjee, dacht ik bij mezelf. Zo leuk kan het zijn om een baby (dreumes!) te hebben en moeder te zijn. Dat heb ik mezelf 14 maanden lang ontzegd omdat ik borstvoeding móést en zou (en kon! Want ik had superveel melk en een stabiele productie, dus ik vond dat ik niet moest zeuren) geven. 2 jaar later gaf ik eens een kindje van een paar weken oud de fles terwijl de moeder een onderzoek moest ondergaan en achteraf heb ik serieus zo keihard zitten janken omdat het zó fijn, zó gezellig en zo knus was en ik er zo van genoot en ik dat gevoel nooit heb gehad toen ik mijn zoontje voedde. Dat heb ik mezelf dus ontnomen. Ik wilde niet stoppen met bv vanwege de druk en omdat ik al niet goed in m’n vel zat, ik hoorde van iedereen dat borstvoeding beschermde tegen een PPD dus ik durfde niet te stoppen, dacht: dan ga ik helemaal over het randje. Maar achteraf was het juist de borstvoeding waardoor ik me zo slecht voelde. Alleen dat zegt niemand ooit, dat dat óók kan. Dat je ongelukkig wordt van bv-hormonen ipv extatisch.
Ik heb echt spijt dat ik zolang ben doorgegaan. Inmiddels is dat rauwe randje er wel vanaf hoor, nu 26 weken zwanger van nr. 2 en ik ga het gewoon weer een kans geven. Misschien ervaar ik het dit keer wel heel anders. En misschien weer precies hetzelfde, maar dan weet ik nu wat ik moet doen.
En natuurlijk is dit alleen maar mijn ervaring en zou de jouwe misschien totaal anders zijn, maar ik hoorde/las zelf nooit ergens de verhalen van mensen die relatief lang gevoed hebben en zeggen: het was het ‘t niet waard. En dat maakte dat ik altijd het gevoel had dat bij iedereen die maar doorzette het uiteindelijk wel goed kwam en dus ging ik maar door. Tot ik op een dag eindelijk besefte dat dat gewoon niet waar is. Niet voor iedereen. En dat als het na 14 maanden niet kwam, dat het dan waarschijnlijk nooit meer kwam.
Overigens was mijn slaap door de borstvoeding en de hormonen zo van de leg dat ik wekenlang met oordoppen in een andere kamer heb moeten slapen terwijl man zich om zoon bekommerde omdat ik ieder uur van de nacht overeind schrok van ‘waar is ie?!’ Ik merk nu in mijn zwangerschap alweer diezelfde enorm lichte slaap en slaap nu dus met oordoppen, maar als deze er straks is kan dat natuurlijk niet meer zo makkelijk.
En de band tussen mijn man en zoontje werd enorm veel sterker toen ik niet meer voeding, troost, warmte, geborgenheid, veiligheid én herkenning was, maar gewoon net als papa alleen maar een stel veilige warme armen.
Dit is alleen mijn verhaal en geldt niet voor iedereen. Maar hier heeft borstvoeding ons echt zoveel meer gekost dan het heeft opgeleverd. Ik denk dat als je het moeilijk vindt om te stoppen het misschien fijn is om te kunnen denken: ‘ik weet niet of het zo zou zijn gelopen bij mij, maar dit kán dus ook de uitkomst zijn van doorgaan.’
Sterkte met je zoontje en je eigen herstel, hopelijk zijn jullie er gauw weer bovenop!
Wij hadden een goede bevalling en daarna alleen wat opstartprobleempjes met de borstvoeding maar na een week ging het best en ik heb uiteindelijk 14 maanden borstvoeding gegeven.
14 maanden lang heb ik gewacht tot het leuk werd, magisch werd, alle moeite waard werd, enz. En toen ben ik ermee gestopt en het was alsof er een sluier opging.
Tjee, dacht ik bij mezelf. Zo leuk kan het zijn om een baby (dreumes!) te hebben en moeder te zijn. Dat heb ik mezelf 14 maanden lang ontzegd omdat ik borstvoeding móést en zou (en kon! Want ik had superveel melk en een stabiele productie, dus ik vond dat ik niet moest zeuren) geven. 2 jaar later gaf ik eens een kindje van een paar weken oud de fles terwijl de moeder een onderzoek moest ondergaan en achteraf heb ik serieus zo keihard zitten janken omdat het zó fijn, zó gezellig en zo knus was en ik er zo van genoot en ik dat gevoel nooit heb gehad toen ik mijn zoontje voedde. Dat heb ik mezelf dus ontnomen. Ik wilde niet stoppen met bv vanwege de druk en omdat ik al niet goed in m’n vel zat, ik hoorde van iedereen dat borstvoeding beschermde tegen een PPD dus ik durfde niet te stoppen, dacht: dan ga ik helemaal over het randje. Maar achteraf was het juist de borstvoeding waardoor ik me zo slecht voelde. Alleen dat zegt niemand ooit, dat dat óók kan. Dat je ongelukkig wordt van bv-hormonen ipv extatisch.
Ik heb echt spijt dat ik zolang ben doorgegaan. Inmiddels is dat rauwe randje er wel vanaf hoor, nu 26 weken zwanger van nr. 2 en ik ga het gewoon weer een kans geven. Misschien ervaar ik het dit keer wel heel anders. En misschien weer precies hetzelfde, maar dan weet ik nu wat ik moet doen.
En natuurlijk is dit alleen maar mijn ervaring en zou de jouwe misschien totaal anders zijn, maar ik hoorde/las zelf nooit ergens de verhalen van mensen die relatief lang gevoed hebben en zeggen: het was het ‘t niet waard. En dat maakte dat ik altijd het gevoel had dat bij iedereen die maar doorzette het uiteindelijk wel goed kwam en dus ging ik maar door. Tot ik op een dag eindelijk besefte dat dat gewoon niet waar is. Niet voor iedereen. En dat als het na 14 maanden niet kwam, dat het dan waarschijnlijk nooit meer kwam.
Overigens was mijn slaap door de borstvoeding en de hormonen zo van de leg dat ik wekenlang met oordoppen in een andere kamer heb moeten slapen terwijl man zich om zoon bekommerde omdat ik ieder uur van de nacht overeind schrok van ‘waar is ie?!’ Ik merk nu in mijn zwangerschap alweer diezelfde enorm lichte slaap en slaap nu dus met oordoppen, maar als deze er straks is kan dat natuurlijk niet meer zo makkelijk.
En de band tussen mijn man en zoontje werd enorm veel sterker toen ik niet meer voeding, troost, warmte, geborgenheid, veiligheid én herkenning was, maar gewoon net als papa alleen maar een stel veilige warme armen.
Dit is alleen mijn verhaal en geldt niet voor iedereen. Maar hier heeft borstvoeding ons echt zoveel meer gekost dan het heeft opgeleverd. Ik denk dat als je het moeilijk vindt om te stoppen het misschien fijn is om te kunnen denken: ‘ik weet niet of het zo zou zijn gelopen bij mij, maar dit kán dus ook de uitkomst zijn van doorgaan.’
Sterkte met je zoontje en je eigen herstel, hopelijk zijn jullie er gauw weer bovenop!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 21 juli 2020 om 15:27
Iedereen lult wel dom over de borstvoedingsmaffia maar de heftige reacties komen veelal van moeders die flesvoeding geven en schijnbaar een hekel hebben aan borstvoeders.
Natuurlijk is t dikke prima als ze overstapt op flesvoeding maar ze vraagt om herkenning dus dan delen ook mensen hun verhaal over dat het wél gelukt is met borstvoeding. En een lactatiekundige raadplegen is ook een prima advies als je wil overstappen want ook daar kunnen ze bij helpen.
En ik heb zowel borstvoeding als flesvoeding gegeven dus ga vooral roepen dat ik nu bij de borstvoedingmaffia hoor, dat slaat dus nergens op
Natuurlijk is t dikke prima als ze overstapt op flesvoeding maar ze vraagt om herkenning dus dan delen ook mensen hun verhaal over dat het wél gelukt is met borstvoeding. En een lactatiekundige raadplegen is ook een prima advies als je wil overstappen want ook daar kunnen ze bij helpen.
En ik heb zowel borstvoeding als flesvoeding gegeven dus ga vooral roepen dat ik nu bij de borstvoedingmaffia hoor, dat slaat dus nergens op
dinsdag 21 juli 2020 om 15:27
karootje81 schreef: ↑21-07-2020 14:57Laat je niet gek maken. Ik apprecieer jouw goede bedoelingen. Ik woon echter niet in Nederland dus jouw lactatiekundige is geen optie, vrees ik.
Wat betreft de benauwdheid, zijn we gisteren met spoed doorverwezen naar de kinderarts die op dat moment niets kon vinden. Zoons saturatie was hoog genoeg maar hij wilde niet drinken toen dus die meting is niet zo accuraat. Nu moeten we eerst een filmpje maken van als hij benauwd lijkt zodat de kinderarts kan zien wat hij precies doet. Vandaar onderzoeken ze verder.
Wat vervelend TO. Ik hoop echt dat er snel een oplossing komt. Als de lactatiekundige die nu bij je is geweest niet (naar jouw tevredenheid) heeft geholpen, schroom dan niet een ander te vragen. Ik denk echt dat je daarmee geholpen kan zijn, al is het alleen al de bevestiging dat je het goed doet en de juiste keuzes maakt voor je kind. Wat mentale steun zeg maar. Sterkte, zet 'm op en luister naar je gevoel!
dinsdag 21 juli 2020 om 16:05
Juist in deze coronatijd zijn er ook veel consulten via video geweest. Misschien dat deze lactatiekundige dat ook aanbied als je interesse hebt.karootje81 schreef: ↑21-07-2020 14:57Laat je niet gek maken. Ik apprecieer jouw goede bedoelingen. Ik woon echter niet in Nederland dus jouw lactatiekundige is geen optie, vrees ik.
dinsdag 21 juli 2020 om 16:18
Oh, ik realiseerde me nog wat Karootje. Als je je had verheugd op borstvoeding geven en er nu verdriet van hebt dat het niet lukt (en nogmaals, ALS he, dit is niet verplicht en hoeft ook niet zo voor je te werken).
Een deel van dat borstvoeding zo goed is, is ook vanwege een aantal zaken die niet puur en alleen om de melk gaan. Bijvoorbeeld het huid-op-huid contact met borstvoeden en de momenten samen. (Je kan natuurlijk borstvoeden en tegelijk twitteren en je kan de fles geven en heel aandachtig met je kindje bezig zijn. Het tweede is dan voor je kindje veel fijner lijkt mij.) Het huid-op-huid contact is voor jou ook goed, het stimuleert bepaalde hormonen die je herstel bespoedigen. LET OP: sommige moeders reageren heel anders en worden juist heel lamlendig van dit 'geplak'. Maar anderen (waaronder ik) vonden het heel fijn. Nu je de fles gaat geven kan je bewust kiezen voor bijvoorbeeld extra huid-op-huid contact. Lekker samen bloot in bed, kindje op je borst en samen lekker knuffelen. Of samen in bad (let wel op: pas nadat het naveltje geheeld is en pas op dat hij niet te snel afkoelt) of onder de douche. Je kan, als je wat verder hersteld bent, bijvoorbeeld een draagdoek aanschaffen en bewust wat vaker gaan dragen. Als je baby eenmaal wat beter op gewicht is en goed kan drinken (!) zou je kunnen kiezen voor therapeutisch voeden. Zo zijn er meer mogelijkheden.
Nogmaals: het zijn echt geen verplichtingen, maar er zijn keuzes mogelijk waardoor, als je dat wil, je heel dicht bij een "borstvoedingservaring" kan komen met flesvoeding. Zo kan je een heleboel van de 'goede' dingen van borstvoeding meegeven aan je kindje.
Een deel van dat borstvoeding zo goed is, is ook vanwege een aantal zaken die niet puur en alleen om de melk gaan. Bijvoorbeeld het huid-op-huid contact met borstvoeden en de momenten samen. (Je kan natuurlijk borstvoeden en tegelijk twitteren en je kan de fles geven en heel aandachtig met je kindje bezig zijn. Het tweede is dan voor je kindje veel fijner lijkt mij.) Het huid-op-huid contact is voor jou ook goed, het stimuleert bepaalde hormonen die je herstel bespoedigen. LET OP: sommige moeders reageren heel anders en worden juist heel lamlendig van dit 'geplak'. Maar anderen (waaronder ik) vonden het heel fijn. Nu je de fles gaat geven kan je bewust kiezen voor bijvoorbeeld extra huid-op-huid contact. Lekker samen bloot in bed, kindje op je borst en samen lekker knuffelen. Of samen in bad (let wel op: pas nadat het naveltje geheeld is en pas op dat hij niet te snel afkoelt) of onder de douche. Je kan, als je wat verder hersteld bent, bijvoorbeeld een draagdoek aanschaffen en bewust wat vaker gaan dragen. Als je baby eenmaal wat beter op gewicht is en goed kan drinken (!) zou je kunnen kiezen voor therapeutisch voeden. Zo zijn er meer mogelijkheden.
Nogmaals: het zijn echt geen verplichtingen, maar er zijn keuzes mogelijk waardoor, als je dat wil, je heel dicht bij een "borstvoedingservaring" kan komen met flesvoeding. Zo kan je een heleboel van de 'goede' dingen van borstvoeding meegeven aan je kindje.
dinsdag 21 juli 2020 om 16:32
Er hoeft moeders helemaal niets aangepraat te worden.
Feit is dat er duizenden vrouwen zijn die zich enorm schuldig voelden omdat borstvoeding niet gelukt is of omdat ze dat niet wilden.
Dat is nergens voor nodig.
Net zoals het nergens voor nodig is om enorm trots op je zelf te zijn omdat je doorgezet hebt ondanks alle ellende. Want wie is daar beter van geworden ?
Niemand.
Feit is dat er duizenden vrouwen zijn die zich enorm schuldig voelden omdat borstvoeding niet gelukt is of omdat ze dat niet wilden.
Dat is nergens voor nodig.
Net zoals het nergens voor nodig is om enorm trots op je zelf te zijn omdat je doorgezet hebt ondanks alle ellende. Want wie is daar beter van geworden ?
Niemand.
dinsdag 21 juli 2020 om 16:42
Eens. Ik ben verre van borstvoedingsmaffia. Had echt een ongemakkelijk gevoel bij het geven van borstvoeding. Heb er toch voor gekozen om het te proberen. Heb mezelf een periode van 3 weken gegeven om het te proberen. Nu vier weken verder En ik moet zeggen dat ik super goed slaap! Mijn man draagt zoontje vaak in de draagzak en heeft de eerste dagen veel huid op huid contact gehad hij kan ons zoontje net zo goed troosten als ik. De borstvoeding doen we "samen" net als alle andere dingen. Man heeft dus zeker wel een band.Pergamon schreef: ↑21-07-2020 11:46Ik slaap al 7 maanden als een roosje op die borstvoedingshormonen. Ik kolf en mijn man geeft ook de fles. Het een sluit het ander niet uit.
Ik ben echt geen borstvoedingsmaffia die persé borstvoeding wil pluggen, maar wat jij hier schrijft is de andere kant van het spectrum en simpelweg niet (altijd) waar.
Daarentegen moet TO doen waar zij zich het best hij voelt. Wil ze bv doorzetten dan zsm een lactatiekundige laten komen! Wil ze toxh overstappen op kv dan is dat ook echt te begrijpen en niks mis mee!
dinsdag 21 juli 2020 om 16:42
Precies. Ik heb wel eens gelezen dat het promoten van borstvoeding door de WHO vooral gericht is op arme landen, waar mensen niet altijd de beschikking hebben over schoon drinkwater om de flesvoeding mee aan te maken. Hier in Nederland is flesvoeding een prima alternatief waar helemaal niets mis mee is.sugarmiss schreef: ↑21-07-2020 16:32Er hoeft moeders helemaal niets aangepraat te worden.
Feit is dat er duizenden vrouwen zijn die zich enorm schuldig voelden omdat borstvoeding niet gelukt is of omdat ze dat niet wilden.
Dat is nergens voor nodig.
Net zoals het nergens voor nodig is om enorm trots op je zelf te zijn omdat je doorgezet hebt ondanks alle ellende. Want wie is daar beter van geworden ?
Niemand.
dinsdag 21 juli 2020 om 16:44
sugarmiss schreef: ↑21-07-2020 16:32Er hoeft moeders helemaal niets aangepraat te worden.
Feit is dat er duizenden vrouwen zijn die zich enorm schuldig voelden omdat borstvoeding niet gelukt is of omdat ze dat niet wilden.
Dat is nergens voor nodig.
Net zoals het nergens voor nodig is om enorm trots op je zelf te zijn omdat je doorgezet hebt ondanks alle ellende. Want wie is daar beter van geworden ?
Niemand.
Nou, ik ben wel trots. Ik heb mijn gevoel gevolgd terwijl 90% van de mensen om mij heen riep dat het anders moest. Dat ik ondanks alle commentaren heb gekozen voor wat voor mij goed voelde, in een periode waarin je hormonaal niet bepaald stabiel bent, ja daar ben ik trots op. Ik hoop dat andere vrouwen ook zo hun keuzes kunnen maken, ongeacht of dat nou FV of BV is en dat ze na afloop ook met trots kunnen zeggen "ik deed wat voor mij en ons gezin de juiste weg was".
dinsdag 21 juli 2020 om 16:46
En zo zie je naar weer wat er allemaal geheel onterecht aan borstvoeding wordt toegeschreven.
Het huid op huid contact, herkenning van de geur , de stem en de hartslag van de moeder, de liefdevolle verzorging en het feit dat er aan de behoefte aan voedsel wordt voldaan dat zorgt ervoor dat een baby troost, warmte en geborgenheid voelt
Zou wat zijn als een moeder die flesvoeding geeft dat niet zou kunnen geven.
Vader staat direct na de geboorte met 1-0 achter. Simpelweg omdat de baby niet uit zijn buik komt.
Maar of een vader een goede band opbouwt met zijn kind staat geheel los van welke voeding een moeder geeft.
dinsdag 21 juli 2020 om 16:48
Ik kan me voorstellen dat je er blij mee bent dat het gelukt is op de manier waar jij je het fijnst bij voelde. Waar het om gaat is, dat je je niet schuldig had hoeven voelen als het onverhoopt niet was gelukt. Jammer genoeg voelen veel vrouwen dat wel zo.Pergamon schreef: ↑21-07-2020 16:44Nou, ik ben wel trots. Ik heb mijn gevoel gevolgd terwijl 90% van de mensen om mij heen riep dat het anders moest. Dat ik ondanks alle commentaren heb gekozen voor wat voor mij goed voelde, in een periode waarin je hormonaal niet bepaald stabiel bent, ja daar ben ik trots op. Ik hoop dat andere vrouwen ook zo hun keuzes kunnen maken, ongeacht of dat nou FV of BV is en dat ze na afloop ook met trots kunnen zeggen "ik deed wat voor mij en ons gezin de juiste weg was".
dinsdag 21 juli 2020 om 16:49
Ik ben super trots dat ik heb doorgezet, ondanks de ellende op het begin.sugarmiss schreef: ↑21-07-2020 16:32Er hoeft moeders helemaal niets aangepraat te worden.
Feit is dat er duizenden vrouwen zijn die zich enorm schuldig voelden omdat borstvoeding niet gelukt is of omdat ze dat niet wilden.
Dat is nergens voor nodig.
Net zoals het nergens voor nodig is om enorm trots op je zelf te zijn omdat je doorgezet hebt ondanks alle ellende. Want wie is daar beter van geworden ?
Niemand.
En nu?
dinsdag 21 juli 2020 om 16:56
Astromeria schreef: ↑21-07-2020 16:48Ik kan me voorstellen dat je er blij mee bent dat het gelukt is op de manier waar jij je het fijnst bij voelde. Waar het om gaat is, dat je je niet schuldig had hoeven voelen als het onverhoopt niet was gelukt. Jammer genoeg voelen veel vrouwen dat wel zo.
Precies. En in dit topic wordt non stop geschreven dat mensen, waaronder ik, TO een schuldgevoel aanpraten. Terwijl het enige wat ik zeg is, dat al die "ga toch aan de fles!!" mij een enorm kut gevoel gaven en maakte dat ik met mijn verdriet me helemaal niet begrepen en gehoord voelde. Naast borstvoedingsmaffia is er schijnbaar ook flesvoesingsmaffia. Waar het voor mij om gaat is dat TO kiest wat bij haar past en dat ze in die keuze gesteund wordt. En ook dat ze hulp krijgt bij het drinken van haar baby, want dat klinkt naar en vervelend. Die hulp kwam van mij vanuit een lactatiekundige en die warme, holistische hulp gun ik TO ook.
dinsdag 21 juli 2020 om 17:02
Een lactatiekundige kan vast wat betekenen, maar bij echte drinkproblemen lijken mij een kinderarts en/of prelogopedist meer geschikt.Pergamon schreef: ↑21-07-2020 15:27Wat vervelend TO. Ik hoop echt dat er snel een oplossing komt. Als de lactatiekundige die nu bij je is geweest niet (naar jouw tevredenheid) heeft geholpen, schroom dan niet een ander te vragen. Ik denk echt dat je daarmee geholpen kan zijn, al is het alleen al de bevestiging dat je het goed doet en de juiste keuzes maakt voor je kind. Wat mentale steun zeg maar. Sterkte, zet 'm op en luister naar je gevoel!
dinsdag 21 juli 2020 om 17:09
MadameCurie schreef: ↑21-07-2020 17:02Een lactatiekundige kan vast wat betekenen, maar bij echte drinkproblemen lijken mij een kinderarts en/of prelogopedist meer geschikt.
"mijn" lactatiekundige had inderdaad ook contact met een prelogopedist (zie eerdere reactie) dus ik heb het wellicht gewoon enorm getroffen met zo'n kundige die ook nog enorm met ons klikte. To zit nu bij een kinderarts, dus gelukkig is er goede hulp (dat was eerder in het topic niet duidelijk)
