Kinderen
alle pijlers
Verdriet bv
dinsdag 21 juli 2020 om 11:24
Hallo allemaal,
14 juli ben ik moeder geworden van een prachtige zoon. De bevalling was moeilijk, lange arbeid en zoon is verkeerd in het geboortekanaal terecht gekomen waardoor hij in nood kwam, gepoept heeft in het vruchtwater en vervolgens ingeslikt. Na 3 uur persen een keizersnede kunnen vermijden door de vacuümpomp te gebruiken. Hoewel ik zelf positief terug kijk op de bevalling, heb ik veel bloed verloren en was tweemaal een bloedtransfusie nodig.
Vrijdag ben ik thuis gekomen uit het ziekenhuis en de borstvoeding loopt voor geen meter. Zoon is klein (2,6 kg) en mocht niet meer afvallen dus snel gestart met een combi van fv en bv. Vooralsnog blijft zoon afvallen en is het afgelopen nacht weer een helse nacht geweest van bv, fv, spuwen, krijsen, enz. Zoon wordt benauwd bij het drinken. Daarnaast daalt mijn ijzer weer en voel ik me steeds zwakker worden. De vroedvrouw heeft geopperd dat het misschien toch beter is om volledig over te schakelen op fv. Die beslissing moet snel gemaakt worden maar vind ik toch zo moeilijk. Ik blijf me maar afvragen of ik toch niet moet volhouden met bv en combi fv. Iemand tips?
14 juli ben ik moeder geworden van een prachtige zoon. De bevalling was moeilijk, lange arbeid en zoon is verkeerd in het geboortekanaal terecht gekomen waardoor hij in nood kwam, gepoept heeft in het vruchtwater en vervolgens ingeslikt. Na 3 uur persen een keizersnede kunnen vermijden door de vacuümpomp te gebruiken. Hoewel ik zelf positief terug kijk op de bevalling, heb ik veel bloed verloren en was tweemaal een bloedtransfusie nodig.
Vrijdag ben ik thuis gekomen uit het ziekenhuis en de borstvoeding loopt voor geen meter. Zoon is klein (2,6 kg) en mocht niet meer afvallen dus snel gestart met een combi van fv en bv. Vooralsnog blijft zoon afvallen en is het afgelopen nacht weer een helse nacht geweest van bv, fv, spuwen, krijsen, enz. Zoon wordt benauwd bij het drinken. Daarnaast daalt mijn ijzer weer en voel ik me steeds zwakker worden. De vroedvrouw heeft geopperd dat het misschien toch beter is om volledig over te schakelen op fv. Die beslissing moet snel gemaakt worden maar vind ik toch zo moeilijk. Ik blijf me maar afvragen of ik toch niet moet volhouden met bv en combi fv. Iemand tips?
dinsdag 21 juli 2020 om 17:22
Maar waarom ben je dan zo trots?Jagersvrouw schreef: ↑21-07-2020 16:49Ik ben super trots dat ik heb doorgezet, ondanks de ellende op het begin.
En nu?
En waar ben je dan precies zo supertrots op?
Dat je een doorzetter bent?
Dat je toch naar mooi aan de norm voldaan hebt dat een echte moeder borstvoeding geeft?
Dat je aan zelfopoffering hebt gedaan zoals een echte moeder hoort te doen?
Dat je de kosten van flesvoeding hebt uitgespaard.
Of komt het dan toch weer neer op ik heb mijn kind het beste kunnen geven ?
Dat laatste vind ik dus zeer discutabel.
dinsdag 21 juli 2020 om 17:27
Lieve To ik herken je verdriet omdat het niet lukt. Ik heb bij de eerste geploeterd en gezwoegd. Toen ik eenmaal stopte was er een enorme opluchting maar dat proces ervoor koste wel even tijd om tot de opluchting te kunnen komen. Bij nr twee nog lacatatiedeskundige Laten komen en hierna pas de knoop kunnen doorhakken om niet verder te gaan. Ga dus na voor jezelf welke stappen je nog graag wil zetten. Het punt dat je dan uiteindelijk een besluit neemt komt dan vanzelf en op dat moment zul je er sowieso ok bij voelen. Dat moment komt echt, misschien morgen, misschien pas later maar met die beslissing komt hoe dan ook een eind aan je worsteling.
Nu bij nr drie weer getwijfeld of ik het niet verschuldigd was aan kind 3 om het niet weer te proberen.... weer dat proces ingegaan en opeens was het antwoord weer duidelijk.
Wees lief voor jezelf en veel sterkte!
Nu bij nr drie weer getwijfeld of ik het niet verschuldigd was aan kind 3 om het niet weer te proberen.... weer dat proces ingegaan en opeens was het antwoord weer duidelijk.
Wees lief voor jezelf en veel sterkte!
dinsdag 21 juli 2020 om 17:43
Ik ben pro-bv en vind dat hier per direct flesvoeding moet en mag worden gegeven.
Als TO over een paar dagen wat opgeknapt is, kan ze altijd nog overwegen om te kijken of ze alsnog borstvoeding wil gaan proberen.
Rust voor moeder en kind lijkt me nu het belangrijkste.
Als TO over een paar dagen wat opgeknapt is, kan ze altijd nog overwegen om te kijken of ze alsnog borstvoeding wil gaan proberen.
Rust voor moeder en kind lijkt me nu het belangrijkste.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 21 juli 2020 om 17:49
dinsdag 21 juli 2020 om 17:50
Als het gezondheidstechnisch haalbaar is, dan is dat natuurlijk wel een feit.
Flesvoeding is zeker niet slecht en is een heel goed alternatief, maar borstvoeding biedt zeker voordelen voor een baby qua gezondheid. Daar is genoeg onderzoek naar gedaan.
dinsdag 21 juli 2020 om 17:55
Zo bedoelde ik het niet hoor. Ik heb gewoon ervaren dat mijn zoontje zich veel makkelijker liet troosten met tiet dan met wat dan ook ter wereld. En ja die had mijn man niet dus dat werd lastig.sugarmiss schreef: ↑21-07-2020 16:46En zo zie je naar weer wat er allemaal geheel onterecht aan borstvoeding wordt toegeschreven.
Het huid op huid contact, herkenning van de geur , de stem en de hartslag van de moeder, de liefdevolle verzorging en het feit dat er aan de behoefte aan voedsel wordt voldaan dat zorgt ervoor dat een baby troost, warmte en geborgenheid voelt
Zou wat zijn als een moeder die flesvoeding geeft dat niet zou kunnen geven.
Vader staat direct na de geboorte met 1-0 achter. Simpelweg omdat de baby niet uit zijn buik komt.
Maar of een vader een goede band opbouwt met zijn kind staat geheel los van welke voeding een moeder geeft.
Toen ik hem ook niet meer kon troosten met tiet trok het snel recht. Ik kon mijn zoon zelf ook niet troosten zonder borst. Dat zal dus bij flesvoedende moeders idd geen issue zijn, maar bij gezinnen waarin de borst wel een optie is, kan dat anders liggen.
En dat is ook een van de vele redenen waarom ik geen fan was van borstvoeding.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 21 juli 2020 om 17:56
Ik haak even in op het laatste. Zelf heb ik ook een ijzerinfuus gehad (precies dezelfde). Maar voor de bevalling, om ijzertekort te voorkomen. Ik zou ook kijken of het kan! Is ijzer + vitamine c. Het kan helpen met het herstel. Goed dat je deze beslissing voor jullie gemaakt hebben! Ik snap helemaal dat het lastig was (ik had veel last van de hormonen).Birdist schreef: ↑21-07-2020 12:58Gefeliciteerd en knap dat je zo positief terugkijkt op je toch wel zware bevalling! Soortgelijk verhaal en ik heb bv doorgezet. Achteraf was het VEEL beter geweest als ik sneller bv had afgebouwd en fv opgebouwd, hoe mooi ik het ook heb ervaren toen het eenmaal goed ging na een maand of 2. Voor het herstel van mijzelf was het echt beter geweest en voor mijn dochter had het helemaal niks uitgemaakt.
Bedenk je alleen wel dat die eerste 6-10 weken sowieso geklungel zijn. Laat je man nog meer doen dan hij misschien nu al doet, zeker de nachten. Blijf bij veel kleine flesjes ipv grote als dit je kindje helpt om minder te spuwen. En bel je gyn of verloskundige wanneer je een ijzer-druppel-infuus mag. Je hebt een transfusie gehad, dus dit moet echt weken bijtrekken, ook zonder bevalling! Maar als daarna je ijzer laag blijft, kan je enorm opknappen van een ijzerinfuus (Ferinject). Ook daar heb ik te lang mee gewacht trouwens..
dinsdag 21 juli 2020 om 18:05
Voor de mensen die zo pushen en aandringen op hoe goed borstvoeding wel niet is en dat het zoveel beter is dan flesvoeding: Wat is het lange termijn effect van borstvoeding? Merkte jij op je 15e verschil met een klasgenoot die fv gehad? Op je 25e? Op je 40e?
Tuurlijk is het goed voor de hechting, veiligheid en de band tussen moeder en kind maar dit kun je ook allemaal ontwikkelen en opbouwen als je flesvoeding geeft.
Vanwaar die druk op borstvoeding?
Tuurlijk is het goed voor de hechting, veiligheid en de band tussen moeder en kind maar dit kun je ook allemaal ontwikkelen en opbouwen als je flesvoeding geeft.
Vanwaar die druk op borstvoeding?
anoniem_130961 wijzigde dit bericht op 21-07-2020 18:06
1.20% gewijzigd
dinsdag 21 juli 2020 om 18:06
PietjeBello schreef: ↑21-07-2020 18:05Voor de mensen die zo pushen en aandringen op hoe goed borstvoeding wel niet is en dat het zoveel beter is dan flesvoeding: wat is nou het lange termijn effect van borstvoeding dan?Merkte jij op je 15e verschil met een klasgenoot die fv gehad? Op je 25e? Op je 40e?
Tuurlijk is het goed voor de hechting, veiligheid en de band tussen moeder en kind maar dit kun je ook allemaal ontwikkelen en opbouwen als je flesvoeding geeft.
Vanwaar die druk op borstvoeding?
Wie in dit topic pusht borstvoeding nou zo vreselijk? Want ik heb soms echt het idee dat ik een ander topic aan het lezen ben.
dinsdag 21 juli 2020 om 18:09
Nou het voorstellen van donor melk vind ik behoorlijk pushen voor het geven van borstvoeding.
En ook teksten zoals dit: “ En natuurlijk hoef je niet per se borstvoeding te geven. En is flesvoeding ook prima. Maar als ik naar mijzelf kijk, had ik er alles aan willen doen. En had ik het pas kunnen accepteren als ik wist dat de omstandigheden het gewoon niet toe lieten.”
dinsdag 21 juli 2020 om 18:10
Maar dat is geen pushen toch? Het is nou eenmaal een feit dat borstvoeding gezondheidsvoordelen biedt, maar dat maakt flesvoeding geen slecht alternatief.PietjeBello schreef: ↑21-07-2020 18:09Nou het voorstellen van donor melk vind ik behoorlijk pushen voor het geven van borstvoeding.
En ook teksten zoals dit: “ En natuurlijk hoef je niet per se borstvoeding te geven. En is flesvoeding ook prima. Maar als ik naar mijzelf kijk, had ik er alles aan willen doen. En had ik het pas kunnen accepteren als ik wist dat de omstandigheden het gewoon niet toe lieten.”
dinsdag 21 juli 2020 om 18:11
PietjeBello schreef: ↑21-07-2020 18:09Nou het voorstellen van donor melk vind ik behoorlijk pushen voor het geven van borstvoeding.
En ook teksten zoals dit: “ En natuurlijk hoef je niet per se borstvoeding te geven. En is flesvoeding ook prima. Maar als ik naar mijzelf kijk, had ik er alles aan willen doen. En had ik het pas kunnen accepteren als ik wist dat de omstandigheden het gewoon niet toe lieten.”
Dat is 1 reactie op de eerste pagina. Het zal wel aan mij liggen, ik lees vooral dat de overgrote meerderheid “flesvoeding” aan het pluggen is, tot aan een suggestie van veilig thuis melding aan toe (net zo extreem als donormelk wat mij betreft)
dinsdag 21 juli 2020 om 18:13
Pfff, empathie, empathie.Pergamon schreef: ↑21-07-2020 13:30Je haalt 2x iets aan wat ik heb gezegd. Ik heb bij (bijna) al mijn post gezegd dat mijn situatie compleet anders is, dat ik het niet voor TO zo zie én gespecificeerd waarom ik een lactatiekundige aanbeveel (en dat is niet vanwege de borstvoeding, maar vanwege de problemen die er bij het drinken zijn). Ik push borstvoeding niet. Wel ben ik heel erg blij dat ik mijn weg heb gekozen en dat ik heb doorgezet (en nogmaals: heel andere situatie want ongecompliceerde bevalling en herstel) Maar mijn ervaring is dat ik het "ga toch aan de fles!" uitspraken net zo vervelend vond als de borstvoedingsmaffia. Het kan gewoon heel erg verdrietig zijn als borstvoeding niet lukt en je dat wel graag wil en dat verdriet mag er zijn. "De fles" geeft dan niet meteen 'rust' omdat je vooral heel erg verdrietig bent om iets wat niet zo loopt, of is gelopen, zoals je zelf graag wil.
Weer eentje die heeft " doorgezet".
Heb je de omstandigheden van deze to heeft gelezen. Allemaal doorzetters
Het duurde hier minimaal 2 weken voordat het voeden een beetje ging. Zes maanden gestreden om maar te blijven voeden, jankende bij de huisarts. Er moest immers ook gewerkt en gekolfd worden.
Inderdaad het advies is dan doorzetten volgens de borstvoedingmaffia, ook al zien we dat moeders eraan onder door gaan.
Godzijdank een goede huisarts, minder borstvoeding leidde uiteindelijk tot een forse afname en dus ben ik gestopt.
Of nou niet doorgezet, aldus de doorzetters.
Het is een luxe dat je die 2 weken hebt, als een kind afvalt en blijft afvallen en een moeder uitgeput raakt is borstvoeding pushen dan het devies?
Steun elkaar een beetje, of had jij net als TO ook 2 bloedtransfusies achter de rug?
Wij vrouwen weten het zo goed voor andere vrouwen
ardni wijzigde dit bericht op 21-07-2020 19:03
0.71% gewijzigd
dinsdag 21 juli 2020 om 18:15
Gefeliciteerd hier een mama van een tweeling van 5 weken oud. Die 2.2 kg en 2.4 kg waren
Vanaf begin van de geboorte komt er weinig melk uit bij mij en ben ik ook overgestapt naar fv. Het is echt geen drama en idd een fijne band met papa die ook het flesje geeft.
Jouw gezondheid en die van je kind is veel belangrijker dan de ‘ taboe ‘ rond om fv. Ook bij mijn vorige zwangerschap had ik bij mijn zoon van 3,8 kg fv gegeven. Niks mis mee
Ps mijn kindjes zijn nu ruim 1.kg aangekomen in 5 weken beter fv dan je kind laten afvallen en struggelen. Met fv komen ze veel sneller aan
Vanaf begin van de geboorte komt er weinig melk uit bij mij en ben ik ook overgestapt naar fv. Het is echt geen drama en idd een fijne band met papa die ook het flesje geeft.
Jouw gezondheid en die van je kind is veel belangrijker dan de ‘ taboe ‘ rond om fv. Ook bij mijn vorige zwangerschap had ik bij mijn zoon van 3,8 kg fv gegeven. Niks mis mee
Ps mijn kindjes zijn nu ruim 1.kg aangekomen in 5 weken beter fv dan je kind laten afvallen en struggelen. Met fv komen ze veel sneller aan
dinsdag 21 juli 2020 om 18:23
Ik denk/hoop echt dat je mijn post 180 graden anders leest dan ik hem bedoel EN mijn andere posts in dit topic niet hebt gelezen. Anders snap ik je reactie niet. Want over “empathie” gesproken: de titel van dit topic is “verdriet BV”. TO geeft aan verdriet te hebben dat het niet lukt. Ik herken dat, want bij mij lukte het ook niet en vond ik reacties zoals die van jou (‘ga aan de fles’) juist heel erg empathieloos, niet steunend en vervelend. Want mijn gevoel werd compleet weggeschoven. Ik ben GEEN borstvoedingsmaffia. Ik ben wel een ander geluid dat hEt recht door zee “ga aan de fles”. Dat bedoel ik vanuit empathie en medeleven. Jammer dat jij dat niet kan zien. Gelukkig zag TO het wel en daar zijn we hier voor.ardni schreef: ↑21-07-2020 18:13Pfff, empathie, empathie.
Weer eentje die heeft " doorgezet".
Heb je de omstandigheden van deze to heeft gelezen. Allemaal doorzetters
Het duurde hier minimaal 2 weken voordat het voeden een beetje ging. Zes maanden gestreden om maar te blijven voeden, jankende bij de huisarts. Er moest immers ook gewerkt en geloofd worden.
Inderdaad het advies is dan doorzetten volgens de borstvoedingmaffia, ook al zien we dat moeders eraan onder door gaan.
Godzijdank een goede huisarts, minder borstvoeding leidde uiteindelijk tot een forse afname en dus ben ik gestopt.
Of nou niet doorgezet.
Het is een luxe dat je die 2 weken hebt, als een kind afvalt en blijft afvallen en een moeder uitgeput raakt is borstvoeding pushen dan het devies?
Steun elkaar een beetje, of had jij net als TO ook 2 bloedtransfusies achter de rug?
Wij vrouwen weten het zo goed voor andere vrouwen
dinsdag 21 juli 2020 om 18:39
Ik begrijp echt niet waarom vrouwen altijd met elkaar in discussie gaan over fv of bv.
WHO THE FUCK CARES? Je bemoeit je toch ook niet of iemand benzine of diesel in zijn auto doet?
Waarom bemoeien vrouwen zich zo ontzettend met andermans zwangerschap, bevalling en kinderen? Kindje krijgt toch gewoon te eten? Of dat nou uit een fles of uit een borst komt.
Leven en laten leven dames.
WHO THE FUCK CARES? Je bemoeit je toch ook niet of iemand benzine of diesel in zijn auto doet?
Waarom bemoeien vrouwen zich zo ontzettend met andermans zwangerschap, bevalling en kinderen? Kindje krijgt toch gewoon te eten? Of dat nou uit een fles of uit een borst komt.
Leven en laten leven dames.
dinsdag 21 juli 2020 om 18:41
Maar waarom mag ze niet trots zijn? Dat is toch iets van haar, dat trotse gevoel?sugarmiss schreef: ↑21-07-2020 17:22Maar waarom ben je dan zo trots?
En waar ben je dan precies zo supertrots op?
Dat je een doorzetter bent?
Dat je toch naar mooi aan de norm voldaan hebt dat een echte moeder borstvoeding geeft?
Dat je aan zelfopoffering hebt gedaan zoals een echte moeder hoort te doen?
Dat je de kosten van flesvoeding hebt uitgespaard.
Of komt het dan toch weer neer op ik heb mijn kind het beste kunnen geven ?
Dat laatste vind ik dus zeer discutabel.
Dat hoeft toch niemand anders voor haar te bepalen of ze wel of niet trots mag zijn daarop?
dinsdag 21 juli 2020 om 18:55
TO, ik herken je verdriet, ik heb 2x vroegtijdig besloten dat het niet wat ging worden, dat hele BV verhaal. En toch raakt het me soms nog even. Gewoon, omdat iets wat zo natuurlijk had moeten gaan, totaal niet natuurlijk leek te werken. En daar baal(de) ik wel eens van.
Eerste keer dronk dochter niet aan de borst en slecht aan de fles. Prelogopedist laten komen, die adviseerde, na mijn besluit geen bv meer te geven, om bij een bepaalde fles/speen te blijven en ze heeft me bepaalde technieken aangeleerd waardoor oudste goed aan kon happen aan de flesspeen, zonder hysterisch te worden. Ze werd een piranha/barracuda genoemd door prelogopediste, wat ook de reden was van het debacle bv. Tweede zelfde verhaal, beide dochters beten gewoon alles kapot, ook al gaf lactatiedeskundige aan dat, in geval van jongste, de techniek prima was.
Nog even gekolfd, maar met een peuter aan mijn benen zag ik van het plan fulltime kolven af.
Uiteindelijk prima tevreden met de keuze flesvoeding, beide meiden doen het er uitstekend op. Maar soms dan baal ik er wel van, dat het gewoon zo verrekte zeer deed, dat het gewoon niet wilde en dat ik niet de doorzettingskracht had om die paar weken door te zetten. Gelukkig neemt dan de verstandige ik het weer over, want eerlijk, ik vond de fles een heerlijkheid
Maar ik kan me best voorstellen dat het heel erg rot is om te horen tijdens de beginperiode dat de fles ooook goed is, terwijl je zo graag bv wil geven. Wat koop je daar nou voor, het is niet wat je wil. Tuurlijk kan het uiteindelijk de verstandige keuze zijn, maar daar mag toch gevoel van iets missen bij horen?
Man was trots op me, dat ik bleef bij mijn eerste uitgangspunt. Het moet tot op zekere hoogte prettig zijn voor ons allen, dat BV avontuur. En zo niet, dan hier de grens. Die grens heb ik behoorlijk strikt bewaakt, dus wat dat betreft ben ik tevreden met de keuze die ik op dat moment durfde te maken.
Net zoals ik me kan voorstellen dat iemand die wel de eerste grens over is gegaan en waar het uiteindelijk toch gelukt is te voeden, trots is op haar avontuur. Dat mag toch gewoon naast elkaar bestaan?
Eerste keer dronk dochter niet aan de borst en slecht aan de fles. Prelogopedist laten komen, die adviseerde, na mijn besluit geen bv meer te geven, om bij een bepaalde fles/speen te blijven en ze heeft me bepaalde technieken aangeleerd waardoor oudste goed aan kon happen aan de flesspeen, zonder hysterisch te worden. Ze werd een piranha/barracuda genoemd door prelogopediste, wat ook de reden was van het debacle bv. Tweede zelfde verhaal, beide dochters beten gewoon alles kapot, ook al gaf lactatiedeskundige aan dat, in geval van jongste, de techniek prima was.
Nog even gekolfd, maar met een peuter aan mijn benen zag ik van het plan fulltime kolven af.
Uiteindelijk prima tevreden met de keuze flesvoeding, beide meiden doen het er uitstekend op. Maar soms dan baal ik er wel van, dat het gewoon zo verrekte zeer deed, dat het gewoon niet wilde en dat ik niet de doorzettingskracht had om die paar weken door te zetten. Gelukkig neemt dan de verstandige ik het weer over, want eerlijk, ik vond de fles een heerlijkheid
Maar ik kan me best voorstellen dat het heel erg rot is om te horen tijdens de beginperiode dat de fles ooook goed is, terwijl je zo graag bv wil geven. Wat koop je daar nou voor, het is niet wat je wil. Tuurlijk kan het uiteindelijk de verstandige keuze zijn, maar daar mag toch gevoel van iets missen bij horen?
Man was trots op me, dat ik bleef bij mijn eerste uitgangspunt. Het moet tot op zekere hoogte prettig zijn voor ons allen, dat BV avontuur. En zo niet, dan hier de grens. Die grens heb ik behoorlijk strikt bewaakt, dus wat dat betreft ben ik tevreden met de keuze die ik op dat moment durfde te maken.
Net zoals ik me kan voorstellen dat iemand die wel de eerste grens over is gegaan en waar het uiteindelijk toch gelukt is te voeden, trots is op haar avontuur. Dat mag toch gewoon naast elkaar bestaan?
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 21-07-2020 18:57
1.76% gewijzigd
dinsdag 21 juli 2020 om 18:55
Tja, en ik had echt zielsgraag van mensen "Joh, ga lekker aan de fles, dat is ook prima" gehoord. Dat komt op mij dus wél invoelend en meedenkend over. Ik werd knettergek van steeds maar weer te horen lactatiekundigen die hoe dan ook wel the holy grail zou zijn (geen enkele had dat kunnen zijn, borstvoeding was gewoon heel erg slecht voor mij en mijn kind, punt).Pergamon schreef: ↑21-07-2020 18:23Ik denk/hoop echt dat je mijn post 180 graden anders leest dan ik hem bedoel EN mijn andere posts in dit topic niet hebt gelezen. Anders snap ik je reactie niet. Want over “empathie” gesproken: de titel van dit topic is “verdriet BV”. TO geeft aan verdriet te hebben dat het niet lukt. Ik herken dat, want bij mij lukte het ook niet en vond ik reacties zoals die van jou (‘ga aan de fles’) juist heel erg empathieloos, niet steunend en vervelend. Want mijn gevoel werd compleet weggeschoven. Ik ben GEEN borstvoedingsmaffia. Ik ben wel een ander geluid dat hEt recht door zee “ga aan de fles”. Dat bedoel ik vanuit empathie en medeleven. Jammer dat jij dat niet kan zien. Gelukkig zag TO het wel en daar zijn we hier voor.
En net zoals jij blij bent dat je jouw eigen weg bent gegaan, heb ik juist enorm veel verdriet dat mij die borstvoeding verplicht door de strot gedouwd is, en mijn kraamtijd verpest. Wat Lux ook schreef, ik heb er nadien ook echt nog eens volle bak over gehuild hoe mooi en fijn het had kunnen zijn zonder al die maanden ellende.
Zo zijn we allemaal gekleurd door onze eigen ervaringen. Ik vind borstvoeding prachtig en ik sta als eerste op de barricaden om bv het recht op voeden in het openbaar te verdedigen. Maar er mag best wat tegenwicht tegen die mega druk gegeven worden en gewoon benadrukt dat je net zo'n goede moeder bent met flesvoeding. Als ik met terugwerkende kracht 1 ding zou kunnen wensen is het wel dat er mensen waren geweest die me gewoon hadden gezegd lekker flesvoeding te gaan geven.
In dit topic is het er allebei. Dat lijkt me prima. Maar het betekent natuurlijk niet dat die andere reacties minder empathisch zijn dan de jouwe.
dinsdag 21 juli 2020 om 19:04
Positivevibes schreef: ↑21-07-2020 18:55Tja, en ik had echt zielsgraag van mensen "Joh, ga lekker aan de fles, dat is ook prima" gehoord. Dat komt op mij dus wél invoelend en meedenkend over. Ik werd knettergek van steeds maar weer te horen lactatiekundigen die hoe dan ook wel the holy grail zou zijn (geen enkele had dat kunnen zijn, borstvoeding was gewoon heel erg slecht voor mij en mijn kind, punt).
En net zoals jij blij bent dat je jouw eigen weg bent gegaan, heb ik enorm veel verdriet dat mij die borstvoeding verplicht door de strot gedouwd is, en mijn kraamtijd verpest. Wat Lux ook schreef, ik heb er nadien ook echt nog eens volle bak over gehuild hoe mooi en fijn het had kunnen zijn zonder al die maanden ellende.
Zo zijn we allemaal gekleurd door onze eigen ervaringen. Ik vind borstvoeding prachtig en ik sta als eerste op de barricaden om bv het recht op voeden in het openbaar te verdedigen. Maar er mag best wat tegenwicht tegen die mega druk gegeven worden.
Ik probeer juist helemaal geen druk te geven voor BV. Echt, borstvoeding of kunstvoeding, het gaat om VOEDING. Maar we reageren allemaal vanuit ons eigen referentiekader en dat is goed en prima. Ik vind het alleen niet tof dat ik word weggezet als “borstvoedingsmaffia” of “empathieloos” terwijl ik dat NIET ben en ik in mijn post daar ook geen aanleiding toe geef. Ik probeer wel druk te zetten voor “ga je eigen weg” en dat verdriet om iets wat niet lukt of gaat zoals je wil er mag zijn. Zodat je niet, zoals jij en Lux, na afloop van het gebeuren nog moet huilen om iets dat zo fijn had kunnen zijn. Dat gun je toch niemand? Ongeacht voor welke vorm voeding dat is. Mijn kind heeft nooit aan de borst gedronken en dat vind ik, nog steeds, best verdrietig. Maar ik ben ook heel trots omdat ik naar mijn gevoel heb geluisterd en daardoor is het nu allemaal heel oke. Ik had dat nooit zo gehad als ik in de kraamweek al op flesvoeding was overgestapt (baby kreeg dat overigens wel, wantvik had dus geen melk). Mijn kraamtranen zijn echt alleen maar geweest om het uitblijven van borstvoeding en kan me voorstellen dat het, zeker na zo’n zware bevalling, gewoon klote is dat iets niet loopt zoals je graag had gezien.
dinsdag 21 juli 2020 om 19:05
Chantilly21_2 schreef: ↑21-07-2020 18:55TO, ik herken je verdriet, ik heb 2x vroegtijdig besloten dat het niet wat ging worden, dat hele BV verhaal. En toch raakt het me soms nog even. Gewoon, omdat iets wat zo natuurlijk had moeten gaan, totaal niet natuurlijk leek te werken. En daar baal(de) ik wel eens van.
Eerste keer dronk dochter niet aan de borst en slecht aan de fles. Prelogopedist laten komen, die adviseerde, na mijn besluit geen bv meer te geven, om bij een bepaalde fles/speen te blijven en ze heeft me bepaalde technieken aangeleerd waardoor oudste goed aan kon happen aan de flesspeen, zonder hysterisch te worden. Ze werd een piranha/barracuda genoemd door prelogopediste, wat ook de reden was van het debacle bv. Tweede zelfde verhaal, beide dochters beten gewoon alles kapot, ook al gaf lactatiedeskundige aan dat, in geval van jongste, de techniek prima was.
Nog even gekolfd, maar met een peuter aan mijn benen zag ik van het plan fulltime kolven af.
Uiteindelijk prima tevreden met de keuze flesvoeding, beide meiden doen het er uitstekend op. Maar soms dan baal ik er wel van, dat het gewoon zo verrekte zeer deed, dat het gewoon niet wilde en dat ik niet de doorzettingskracht had om die paar weken door te zetten. Gelukkig neemt dan de verstandige ik het weer over, want eerlijk, ik vond de fles een heerlijkheid
Maar ik kan me best voorstellen dat het heel erg rot is om te horen tijdens de beginperiode dat de fles ooook goed is, terwijl je zo graag bv wil geven. Wat koop je daar nou voor, het is niet wat je wil. Tuurlijk kan het uiteindelijk de verstandige keuze zijn, maar daar mag toch gevoel van iets missen bij horen?
Man was trots op me, dat ik bleef bij mijn eerste uitgangspunt. Het moet tot op zekere hoogte prettig zijn voor ons allen, dat BV avontuur. En zo niet, dan hier de grens. Die grens heb ik behoorlijk strikt bewaakt, dus wat dat betreft ben ik tevreden met de keuze die ik op dat moment durfde te maken.
Net zoals ik me kan voorstellen dat iemand die wel de eerste grens over is gegaan en waar het uiteindelijk toch gelukt is te voeden, trots is op haar avontuur. Dat mag toch gewoon naast elkaar bestaan?
Ik vind dit een prachtige post en dit is wat ik probeer te zeggen, alleen zeg jij het een stuk mooier en beter.
dinsdag 21 juli 2020 om 19:23
Ik snap het dat je dat niet tof vindt. En voor de duidelijkheid: Ik heb dat niet gezegd en ik lees jouw posts ook niet zo.Pergamon schreef: ↑21-07-2020 19:04Ik probeer juist helemaal geen druk te geven voor BV. Echt, borstvoeding of kunstvoeding, het gaat om VOEDING. Maar we reageren allemaal vanuit ons eigen referentiekader en dat is goed en prima. Ik vind het alleen niet tof dat ik word weggezet als “borstvoedingsmaffia” of “empathieloos” terwijl ik dat NIET ben en ik in mijn post daar ook geen aanleiding toe geef. Ik probeer wel druk te zetten voor “ga je eigen weg” en dat verdriet om iets wat niet lukt of gaat zoals je wil er mag zijn. Zodat je niet, zoals jij en Lux, na afloop van het gebeuren nog moet huilen om iets dat zo fijn had kunnen zijn. Dat gun je toch niemand? Ongeacht voor welke vorm voeding dat is. Mijn kind heeft nooit aan de borst gedronken en dat vind ik, nog steeds, best verdrietig. Maar ik ben ook heel trots omdat ik naar mijn gevoel heb geluisterd en daardoor is het nu allemaal heel oke. Ik had dat nooit zo gehad als ik in de kraamweek al op flesvoeding was overgestapt (baby kreeg dat overigens wel, wantvik had dus geen melk). Mijn kraamtranen zijn echt alleen maar geweest om het uitblijven van borstvoeding en kan me voorstellen dat het, zeker na zo’n zware bevalling, gewoon klote is dat iets niet loopt zoals je graag had gezien.
Mijn punt is nu net dat jij er aan de andere kant zelf ook steeds op blijft hameren dat "Geef de fles joh, dat is ook goed" ed niet empathisch overkomt. En dat is natuurlijk net zo goed geen algemene waarheid. Die mensen zeggen dat natuurlijk met exact dezelfde goede intenties en júist omdat je inderdaad niemand hetzelfde verdriet gunt.
dinsdag 21 juli 2020 om 19:31
Positivevibes schreef: ↑21-07-2020 19:23
Mijn punt is nu net dat jij er aan de andere kant zelf ook steeds op blijft hameren dat "Geef de fles joh, dat is ook goed" ed niet empathisch overkomt. En dat is natuurlijk net zo goed geen algemene waarheid. Die mensen zeggen dat natuurlijk met exact dezelfde goede intenties en júist omdat je inderdaad niemand hetzelfde verdriet gunt.
Daar heb je inderdaad een punt,ik ga daar in de toekomst zeker op letten!
dinsdag 21 juli 2020 om 20:17
Op het moment dat zelfs het cb aan mij vroeg waarom ik niet stopte met kolven, deed dat wel wat met me. Ik had het ook echt nodig om van anderen te horen dat het goed was, dat ik ver genoeg gegaan was en dat er niks mis is met fv.
Zoon van TO heeft te weinig energie om uit de borst te drinken en TO heeft door al dat bloedverlies te weinig productie. Dan heb je toch geen andere keus dan fv? TO, knap van je dat je de beslissing hebt genomen, ik hoop dat het je lukt je hier goed bij te blijven voelen. Want het is écht goed wat je doet, je zorgt voor je zoon en voor jezelf.
Het willen geven van bv, het allerbeste voor je kindje, zit zo diep bij sommige vrouwen, dat de verhalen van vrouwen bij wie het uiteindelijk wel lukte onbedoeld heel verkeerd over kunnen komen. Termen als ‘trots’, ‘doorzetten’, ‘blij dat je alles geprobeerd hebt’ enz, geven mij (nog steeds wel eens) dat gevoel van onzekerheid en twijfel. Had ik niet nog even af moeten zien? Als zij het wel kunnen, waarom ik dan niet? Waarom heb ik dit niet voor mijn kind over?
Terwijl ik heel goed snap dat dit de woorden zijn die je gebruikt om over je ervaring te vertellen. Maar dit is dus echt iets dat, iig bij mij, moeilijk rationeel te benaderen is.
Ik zeg het nog maar eens: vrouwen zouden echt liever voor elkaar en zichzelf moeten zijn.
Zoon van TO heeft te weinig energie om uit de borst te drinken en TO heeft door al dat bloedverlies te weinig productie. Dan heb je toch geen andere keus dan fv? TO, knap van je dat je de beslissing hebt genomen, ik hoop dat het je lukt je hier goed bij te blijven voelen. Want het is écht goed wat je doet, je zorgt voor je zoon en voor jezelf.
Het willen geven van bv, het allerbeste voor je kindje, zit zo diep bij sommige vrouwen, dat de verhalen van vrouwen bij wie het uiteindelijk wel lukte onbedoeld heel verkeerd over kunnen komen. Termen als ‘trots’, ‘doorzetten’, ‘blij dat je alles geprobeerd hebt’ enz, geven mij (nog steeds wel eens) dat gevoel van onzekerheid en twijfel. Had ik niet nog even af moeten zien? Als zij het wel kunnen, waarom ik dan niet? Waarom heb ik dit niet voor mijn kind over?
Terwijl ik heel goed snap dat dit de woorden zijn die je gebruikt om over je ervaring te vertellen. Maar dit is dus echt iets dat, iig bij mij, moeilijk rationeel te benaderen is.
Ik zeg het nog maar eens: vrouwen zouden echt liever voor elkaar en zichzelf moeten zijn.
