Verlof zit er bijna op...

27-12-2007 18:37 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik moet volgende week weer aan het werk. Na in totaal zes maanden verlof. En ik krijg het er met de dag moeilijker mee. En dat, terwijl ik in de eerste weken zo'n moeite had met wennen dat ik het liefst na zes weken alweer was begonnen met werken. Maar dat voelt nu dus helemaal anders. Dat had ik echt nooit verwacht. Ik ben gewend, ik heb een lekker ritme te pakken, het gaat goed met mijn dochter en ik geniet er samen met mijn vriend heerlijk van. Ik werk onregelmatig dus straks ben ik weer veel avonden en weekenden kwijt. Ik voel de waterlanders al weer opkomen als ik er aan denk (de hormonen zitten duidelijk nog in mijn lichaam).Wie moet er nog meer bijna weer aan het werk? En ervaren moeders, waren jullie snel weer gewend? Ik heb geloof ik even een steuntje in de rug nodig.
Alle reacties Link kopieren
zonnebloem, ik herken dit gevoel heel erg van toen ik weer moest gaan werken, ook onregelmatig. Ik zag er enorm tegenop en vond het vreselijk, maarrrrrr, eenmaal aan het werk vond ik dat ook wel weer erg leuk. Ik hield mezelf voor dat ik altijd kon stoppen, dat ik altijd een andere baan kon zoeken (regelmatiger), maar ik ben met veel plezier weer aan de slag gegaan (dat was ongeveer een jaar geleden). Maakte me geen zorgen om kind, opvang was goed geregeld, vond wel de avonddiensten erg zwaar omdat je nu niet langer kan uitslapen, maar vond het werken op zich erg leuk en een heerlijke afwisseling. Wie weet jij ook! succes
Zonnebloem, ik had dit ook. Eerst had ik veel zin om weer aan de slag te gaan, toen weer niet, toen weer wel, toen twijfelde ik alleen maar en begon mezelf lekker in de weg te zitten. Ik ben ook na een half jaar weer aan de slag gegaan, maar na zeven weken heb ik de knoop doorgehakt. Aan de ene kant vond ik het prettig om wat voor mezelf te hebben, maar ik miste mijn bloedjes zo erg dat ik al begon te huilen als ik aan ze dacht. Ik ben dus gestopt na veel wikken en wegen en het is voor mij de beste beslissing die ik had kunnen nemen! Soms mis ik werken wel, maar ik vind het zo mooi om twee kleintjes zich te zien ontwikkelen. Elke dag kunnen ze weer meer! Ik heb overigens de knoop doorgehakt toen Steijn zich voor het eerst had omgedraaid. Bij de oppas dus, niet thuis! Ik baalde als een stekker dat ik het niet had gezien en toen was de beslissing ineens heel makkelijk!



Succes en sterkte! Je kan altijd ontslag nemen als je het echt niet wil!
Alle reacties Link kopieren
Hee Zonnebloem,



Ook mijn verlof zit er volgende week helaas op... Ik heb een dochtertje van 11 weken, en moet volgende week donderdag weer voor het eerst aan de slag. Aan de ene kant heb ik er wel weer zin in, aan de andere kant lijkt het me ook moeilijk, je bent nu toch gewend dat je dat kleine hummeltje de hele dag om je heen hebt.



Ik ga het eerste jaar maar 2 dagen in de week werken, dus dat is nog wel te overzien. Hoe heb je het met opvang geregeld?



Groetjes Kaatje
Alle reacties Link kopieren
Voor iemand zonder kinderen klinkt dit echt als een luxe-probleem.

Tuurlijk bevalt dat prima, betaald thuis "in je ritme" zitten, en "genieten" van je prive-leven. Maar ja, zo'n tien miljoen mensen zijn intussen gewoon doorgegaan met vroeg de wekker zetten, in de file staan, buffelen voor een baas, en dat ook tijdens sommige weekenden en avonden, dus join the club zou ik zeggen :-]
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Arwen, dankjewel! je reactie helpt! Ik denk ook dat de afwisseling fijn zal zijn straks maar toch. En wat je zegt: ik zou altijd iets anders kunnen zoeken, ik vind m'n baan erg leuk, maar niets is voor eeuwig inderdaad.



Spitsmuisje: wat knap dat je de knoop toen hebt doorgehakt.



Kaatje ik werk de ene week 3 dagen en de andere 4 dagen. Ik heb een opvang gevonden speciaal voor onregelmatige tijden, in de plaats waar ik werk. Je betaalt daar per uur, ze hoeft er geen hele dagen heen. Dus dat is -theoretisch- helemaal in kannen en kruiken. Jee dus jij ook weer bijna aan het werk. Gek idee he?!
Alle reacties Link kopieren
...
Alle reacties Link kopieren
..
Alle reacties Link kopieren
haha Very Cherry het is duidelijk dat je geen kind(eren) hebt.
Alle reacties Link kopieren
Zonnebloem :-]

En mijn tieten zitten ook gewoon nog op dezelfde plek, da's het mooie ervan

:-]
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Tja Zonnebloem, ik heb wel een dochter, maar toch denk ik erover zoals Very Cherry. Dat zwangerschapsverlof houdt eens op natuurlijk. En ik moet zelf zeggen dat ik er als een berg tegenop zag om te moeten werken na 10 weken verlof, maar eenmaal weer aan het werk vind ik het heerlijk! Ik geniet dubbel zoveel van mijn dochtertje op de dagen dat ik thuis ben en op mijn werk heb ik het weer prima naar mijn zin. De eerste 2-3 weken was het heel erg wennen, dacht ook heel vaak aan mijn dochter maar toen ik merkte dat de opvang goed was geregeld kon ik het makkelijk van me afzetten. Ik zou zeggen begin gewoon, gaat het niet kun je altijd nog ontslag nemen. Ik zou er zelf niet voor kiezen om de hele dag thuis te zitten maar dat is voor iedereen persoonlijk en het moet ook kunnen natuurlijk. (financieel dan)
Alle reacties Link kopieren
Zonnbloem, ik had het precies hetzelfde. Ik ben 4 maanden na de geboorte weer aan de slag gegaan. Ik heb mijn tranen verbeten toen ik mijn dochter voor de eerste keer naar de kinderopvang bracht (en ben acuut in tranen uitgebarsten toen de leidster bij het ophalen lief vroeg of het meegevallen was...)

Ik heb er vooraf erg tegenopgezien. Ik heb er de eerste periode erg mee geworsteld. Maar achteraf heb ik er geen spijt van. Voor mijn dochter, en ook voor de andere kinderen later, heb ik voor mijn gevoel alles wat opvang betreft zo goed mogelijk geregeld. En tot op heden, 4 jaar later, geniet ik nog steeds van alle drie de kinderen als ik thuis ben. Op weg in de auto kan ik al helemaal uitkijken naar het knuffelen en kroelen.

Onderschat inderdaad de hormonen niet. Bij mij heeft het best even geduurd voor alles weer op z´n plek zat!



Veel plezier met het weer gaan werken. En veel plezier met het ophalen van je dochter als jullie samen weer naar huis gaan aan het einde van je dienst! Als je er positief mee start zal je zien dat het echt meevalt!
Alle reacties Link kopieren
Zonnebloem, ik moet eind januari weer beginnen met werken en ben dan 7 maanden bij mijn dochter geweest. Ze werd 2 dagen voor mijn verlof geboren dus mijn volle verlof volop kunnen genieten. Ik vind het echt heerlijk lekker thuis zijn met mijn moppie. Ik moet ook al regelmatig een traantje laten bij de gedachte dat ik weer moet gaan werken. Ik ga 3 dagen werken en de opvang is goed geregeld, 2 dagen bij schoonouders en dag met d'r vader. Maar toch het idee dat ik dan 3 ochtenden niet een uitgebreid badritueel kan doen, 3 dagen niet na het middagtukje lekker naar de winkels lopen etc etc. Ik geniet echt... en dat zal ik zeker gaan missen.



Werken zal uiteindelijk wel meevallen, totdat mijn verlof plotsklaps begon was het leuk (en dat houd ik mezelf maar steeds voor), maar als het zou kunnen financieel dan zou ik het liefst stoppen met werken... Helaas zit dat er niet in, misschien wel de mogelijkheid om binnenkort 2 of 2,5 dag te gaan werken.



Heel veel sterkte!



PS niet voor zonnebloem, maar voor enkele anderen: ouderschapsverlof kost mij de helft van mijn salaris en als ik zou besluiten om niet meer te werken dan ga ik er niet van uit dat mijn baas mij blijft betalen. Dus om nu te denken dat ik lekker op mijn luie gat zit en toch geld krijg, vind ik een beetje ver gezocht. En als het niet zou mogen, hadden ze regel ouderschapsverlof maar niet moeten invoeren.

Trouwens ook al ben ik moeder en heb ik 4 maanden gekolfd, mijn borsten zitten ook nog steeds op dezelfde plaats! :-)
Alle reacties Link kopieren
Bieb, dan heb je nog geluk, als ik ouderschapsverlof op zou nemen wordt er helemaal niks betaald door mijn werkgever, ik zou het helemaal zelf moeten betalen. :-(
Zonnebloem, het went echt heel snel. Ik zag het ook totaal niet zitten, mijn zoontje was nog maar 10 weken en ik had echt het gevoel dat hij mij nodig had. Ook had ik destijds helemaal geen leuke werkplek, waardoor ik er extra tegen op zag. Maar eenmaal weer aan de slag, viel het allemaal erg mee. Ik wist dat mijn kind in goede handen was en vond het eigenlijk ook wel weer lekker om iets voor mezelf te doen en even niet alleen moeder-huisvrouw te zijn, het is toch een heel klein wereldje. En des te meer geniet ik nu van de tijd met mijn gezinnetje. Succes!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven