Kinderen
alle pijlers
Vermaak kinderen in restaurant
zondag 1 augustus 2021 om 08:55
Hebben mensen nog leuke tips wat je kinderen kan laten doen in restaurant voor / na het eten? Zonder oordeel, wij willen geen schermen geven omdat je dan geen contact meer hebt, dus we laten ze meestal kleuren/ tekenen/ stickeren. Onze oudste leest wel een een donald duck pocket.
Andere leuke suggesties?
Andere leuke suggesties?
zondag 1 augustus 2021 om 13:50
Thuis komt er trouwens niks van speelgoed of schermpjes aan tafel maar dan vind ik het ook niet vervelend om, als dat nodig is, constant met de kinderen bezig te moeten zijn. Als we uit eten zijn dan wil ik zelf ook even rustig zitten, genieten van mijn maaltijd en meer dan een halve zin met mijn man uitwisselen.
Ik ben Steve Jobs zeer dankbaar dat hij de Ipad heeft uitgevonden.
Ik ben Steve Jobs zeer dankbaar dat hij de Ipad heeft uitgevonden.
zondag 1 augustus 2021 om 13:57
lux- schreef: ↑01-08-2021 11:18Ik denk dus dat als je een kind hebt dat het wel aan te leren valt om ‘leuk’ te doen in een restaurant, je algauw denkt dat dat ieder kind wel aan te leren valt, om van het uit eten gaan zelf te genieten.
Net als dat ik er eigenlijk altijd vanuit ging dat mijn kind musea leuk vond omdát hij eraan blootgesteld werd. Maar vriendin van mij heeft dezelfde soort leefstijl als wij (musea en uit eten zijn daar beiden een significant onderdeel van) en zij moet haar kind dus juist afleiden in het museum, en niet in het restaurant en wij omgekeerd.
Kinderen hebben ook gewoon hun eigen interesses. Het is niet alleen maar waar ze aan blootgesteld worden. En dat zou ook raar zijn natuurlijk.
Zo is het inderdaad. Grappig dat je dit voorbeeld neemt, met mijn oudste stuiterbal konden we vorig jaar dan wel weer uren door het rijksmuseum lopen. Vond ze heel boeiend, stelde constant vragen. Maar een half uur (wat zeg ik, 10 minuten is al teveel) aan een tafeltje zitten in een restaurant is onmogelijk.
zondag 1 augustus 2021 om 14:08
Hier hebben we onze oudste duidelijk gemaakt dat een tablet niet echt de bedoeling is aan tafel ( bijna 4).
Maar haar jongere zus leiden we absoluut af met een tablet/telefoon als we uit eten gaan.
En in NL eten we vaak in restaurants waar kinderen tussen de 0-4 prima vermaakt kunnen worden als we met z’n allen gaan, dan is een tablet/telefoon eigenlijk nooit nodig.
Vakanties daarentegen..
Op wintersport met onze oudste ( toen bijna 1,5 jaar oud) hebben we veelvuldig gebruik gemaakt van de iPad en wat filmpjes. Oudste was hierdoor tevreden, at hierdoor haar hele bord spaghetti leeg en wij konden ook eten, zonder dat we met een huilende dreumes te maken hadden. Het was uit eten of niet eten, dus veel keus hadden we niet
Want zowel in Italië als Frankrijk ( waar we nu zitten) is eten op onze normale eettijden nogal lastig. Dus, voordat we een driftaanval/huilbui kregen van heb ik jou daar, hadden we de tablet al te pakken.
Ook nu krijgt onze jongste peuter ( net 2) een telefoon in haar handen als ze echt heel vervelend wordt vlak voor het eten. De restaurants gaan hier om 19.00 open en dat is soms net wat te laat. De oplossing is dus ( naast dat we vooral veel bij de stacaravan eten) de speeltuin, afgewisseld met telefoon. Voor iedereen om ons heen ook net zo gezellig, in plaats van een krijsend kind naast je.
Als ze straks oud genoeg is om spelletjes te doen ( ik zie ik zie wat jij niet ziet ed), dan is de tablet verleden tijd.
Zelf kleurden we vroeger veel aan tafel, want de menukaart werd toch vaak weer meegenomen na de bestelling ( die vonden we vaak wel interessant om te bekijken).
Broertje had vaak een klein autootje bij zich.
Maar haar jongere zus leiden we absoluut af met een tablet/telefoon als we uit eten gaan.
En in NL eten we vaak in restaurants waar kinderen tussen de 0-4 prima vermaakt kunnen worden als we met z’n allen gaan, dan is een tablet/telefoon eigenlijk nooit nodig.
Vakanties daarentegen..
Op wintersport met onze oudste ( toen bijna 1,5 jaar oud) hebben we veelvuldig gebruik gemaakt van de iPad en wat filmpjes. Oudste was hierdoor tevreden, at hierdoor haar hele bord spaghetti leeg en wij konden ook eten, zonder dat we met een huilende dreumes te maken hadden. Het was uit eten of niet eten, dus veel keus hadden we niet
Want zowel in Italië als Frankrijk ( waar we nu zitten) is eten op onze normale eettijden nogal lastig. Dus, voordat we een driftaanval/huilbui kregen van heb ik jou daar, hadden we de tablet al te pakken.
Ook nu krijgt onze jongste peuter ( net 2) een telefoon in haar handen als ze echt heel vervelend wordt vlak voor het eten. De restaurants gaan hier om 19.00 open en dat is soms net wat te laat. De oplossing is dus ( naast dat we vooral veel bij de stacaravan eten) de speeltuin, afgewisseld met telefoon. Voor iedereen om ons heen ook net zo gezellig, in plaats van een krijsend kind naast je.
Als ze straks oud genoeg is om spelletjes te doen ( ik zie ik zie wat jij niet ziet ed), dan is de tablet verleden tijd.
Zelf kleurden we vroeger veel aan tafel, want de menukaart werd toch vaak weer meegenomen na de bestelling ( die vonden we vaak wel interessant om te bekijken).
Broertje had vaak een klein autootje bij zich.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 01-08-2021 14:41
11.53% gewijzigd
zondag 1 augustus 2021 om 14:17
fashionvictim schreef: ↑01-08-2021 10:50Mijn kinderen stellen ook heel vaak "uit eten!" voor als ik zeg "zullen we vandaag iets leuks gaan doen?"
Ben ik echt blij mee, maar ik denk ook wel dat je dat aan kunt leren / aanleert.
Mijn kind zal echt nooit van haar leven 'uit eten' roepen als ik zeg "zullen we iets leuks doen". Die zal roepen: "fietsen!".
Is een stukje opvoeding denk ik, je kind gezonde, sportieve gewoonten aanleren
Sarcastisch natuurlijk. Je leert je kinderen dat echt niet aan hoor, jouw kinderen houden van stilzitten en van eten. Bij elk willekeurig ander onderwerp waarbij je kind andere interesses heeft denk je toch ook niet dat het opvoeding is?
zondag 1 augustus 2021 om 14:20
Hou toch op met dat irritante gesneer en hou vooral je bek over mijn kinderen. Ik maak toch ook geen kutopmerkingen over jouw kinderen?Parella schreef: ↑01-08-2021 14:17Mijn kind zal echt nooit van haar leven 'uit eten' roepen als ik zeg "zullen we iets leuks doen". Die zal roepen: "fietsen!".
Is een stukje opvoeding denk ik, je kind gezonde, sportieve gewoonten aanleren
Je leert je kinderen dat echt niet aan hoor, jouw kinderen houden van stilzitten en van eten. Bij elk willekeurig ander onderwerp waarbij je kind andere interesses heeft denk je toch ook niet dat het opvoeding is?
Am Yisrael Chai!
zondag 1 augustus 2021 om 14:21
Dit. Blijf me verbazen over wat bepaalde type mensen/ouders zich zelf allemaal toekennen en dan ook echt denken dat alle andere kinderen ook zo zijn of kunnen worden.lux- schreef: ↑01-08-2021 11:18Ik denk dus dat als je een kind hebt dat het wel aan te leren valt om ‘leuk’ te doen in een restaurant, je algauw denkt dat dat ieder kind wel aan te leren valt, om van het uit eten gaan zelf te genieten.
Net als dat ik er eigenlijk altijd vanuit ging dat mijn kind musea leuk vond omdát hij eraan blootgesteld werd. Maar vriendin van mij heeft dezelfde soort leefstijl als wij (musea en uit eten zijn daar beiden een significant onderdeel van) en zij moet haar kind dus juist afleiden in het museum, en niet in het restaurant en wij omgekeerd.
Kinderen hebben ook gewoon hun eigen interesses. Het is niet alleen maar waar ze aan blootgesteld worden. En dat zou ook raar zijn natuurlijk.
zondag 1 augustus 2021 om 14:28
Hier neem ik soms een klein spelletje mee, maar meestal doen we woordspelletjes om de tijd te doden.
Dus maak een nieuw woord met de laatste letter van mijn woord, verzin zoveel mogelijk namen met een A...
Maar ook gewetens- en levensvragen vind ik leuk, mijn jongste kan daar ook leuke voor bedenken. Bv: welke drie dingen neem je mee naar een onbewoond eiland? Zou je liever de hele dag zingend praten of altijd moeten niezen na ieder woord dat je zegt?
Zo komen we meestal de avond wel door
Dus maak een nieuw woord met de laatste letter van mijn woord, verzin zoveel mogelijk namen met een A...
Maar ook gewetens- en levensvragen vind ik leuk, mijn jongste kan daar ook leuke voor bedenken. Bv: welke drie dingen neem je mee naar een onbewoond eiland? Zou je liever de hele dag zingend praten of altijd moeten niezen na ieder woord dat je zegt?
Zo komen we meestal de avond wel door
zondag 1 augustus 2021 om 14:35
Ik had deze reactie eerder gemist maar zag hem net in een quote. Ik heb er even over nagedacht maar ik vind eigenlijk sowieso de vergelijking musea - restaurant gek. Ik vind eten ook niet per se een interesse, we moeten immers elke dag meermaals eten, en of je dat nu thuis of ergens anders doet, daar horen gewoon bepaalde routines en manieren bij.lux- schreef: ↑01-08-2021 11:18Ik denk dus dat als je een kind hebt dat het wel aan te leren valt om ‘leuk’ te doen in een restaurant, je algauw denkt dat dat ieder kind wel aan te leren valt, om van het uit eten gaan zelf te genieten.
Net als dat ik er eigenlijk altijd vanuit ging dat mijn kind musea leuk vond omdát hij eraan blootgesteld werd. Maar vriendin van mij heeft dezelfde soort leefstijl als wij (musea en uit eten zijn daar beiden een significant onderdeel van) en zij moet haar kind dus juist afleiden in het museum, en niet in het restaurant en wij omgekeerd.
Kinderen hebben ook gewoon hun eigen interesses. Het is niet alleen maar waar ze aan blootgesteld worden. En dat zou ook raar zijn natuurlijk.
Mijn kinderen doen dan ook niet "leuk" in een restaurant, mijn kinderen doen gewoon "normaal" in een restaurant. Wat ze thuis niet mogen mogen ze buitenshuis al helemaal niet en dat weten ze.
En waarom ze uit eten gaan leuk vinden is omdat ze in een restaurant mijn onverdeelde aandacht krijgen en ik er altijd meer rust in mijn kont heb. Ze vinden het gewoon gezellig om bij en met elkaar te zijn, en vooral om met mij te zijn, en daarbovenop ook nog eens met (over het algemeen) lekkerdere dingen dan thuis.
Am Yisrael Chai!
zondag 1 augustus 2021 om 15:00
Oh ik vind eten absoluut een interesse. Je hebt mensen die hun hele leven prima tevreden zijn met patat en schnitzel en mensen die het leuk vinden om exotische keukens uit te proberen, iets te leren over de dranken die erbij horen, de cultuur en tafel gebruiken en -manieren die erbij horen en nieuwe smaken te proeven.fashionvictim schreef: ↑01-08-2021 14:35Ik had deze reactie eerder gemist maar zag hem net in een quote. Ik heb er even over nagedacht maar ik vind eigenlijk sowieso de vergelijking musea - restaurant gek. Ik vind eten ook niet per se een interesse, we moeten immers elke dag meermaals eten, en of je dat nu thuis of ergens anders doet, daar horen gewoon bepaalde routines en manieren bij.
Mijn kinderen doen dan ook niet "leuk" in een restaurant, mijn kinderen doen gewoon "normaal" in een restaurant. Wat ze thuis niet mogen mogen ze buitenshuis al helemaal niet en dat weten ze.
En waarom ze uit eten gaan leuk vinden is omdat ze in een restaurant mijn onverdeelde aandacht krijgen en ik er altijd meer rust in mijn kont heb. Ze vinden het gewoon gezellig om bij en met elkaar te zijn, en vooral om met mij te zijn, en daarbovenop ook nog eens met (over het algemeen) lekkerdere dingen dan thuis.
Voor die eerste groep is eten misschien geen interesse, dat zou kunnen. Maar voor mij zeker wel.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 1 augustus 2021 om 15:03
Hangt het er ook niet vanaf hoe lang je aan tafel zit en met wie?
Voor corona gingen we regelmatig met schoonfamilie op restaurant. Dan was dat tussen de 10 en 30 man. Gevolg uren aan tafel. Dan verwacht(te) ik niet van mijn kind dat ze dan heel de tijd braaf bleef zitten. Zelf voor mij was dat te lang.
Ik merk ook aan mijn dochter dat ze aangenamer is als ze het gezelschap leuk vindt. Als het niet zo is ben ik blij dat ze kan spelen.
Niet spelen en weglopen tijdens het eten, geen andere mensen storen, zorgen dat anderen geen last hebben van het lawaai, beleefd en vriendelijk zijn, deftig eten zijn de dingen die ik haar leer.
Voor corona gingen we regelmatig met schoonfamilie op restaurant. Dan was dat tussen de 10 en 30 man. Gevolg uren aan tafel. Dan verwacht(te) ik niet van mijn kind dat ze dan heel de tijd braaf bleef zitten. Zelf voor mij was dat te lang.
Ik merk ook aan mijn dochter dat ze aangenamer is als ze het gezelschap leuk vindt. Als het niet zo is ben ik blij dat ze kan spelen.
Niet spelen en weglopen tijdens het eten, geen andere mensen storen, zorgen dat anderen geen last hebben van het lawaai, beleefd en vriendelijk zijn, deftig eten zijn de dingen die ik haar leer.
zondag 1 augustus 2021 om 15:03
lux- schreef: ↑01-08-2021 15:00Oh ik vind eten absoluut een interesse. Je hebt mensen die hun hele leven prima tevreden zijn met patat en schnitzel en mensen die het leuk vinden om exotische keukens uit te proberen, iets te leren over de dranken die erbij horen, de cultuur en tafel gebruiken en -manieren die erbij horen en nieuwe smaken te proeven.
Voor die eerste groep is eten misschien geen interesse, dat zou kunnen. Maar voor mij zeker wel.
Oh, aha, dat kan. Ik zou het zelf nooit zo omschrijven maar als jij dat wel doet moet je zelf weten natuurlijk. Maar voor kinderen in kleuterleeftijd gelden al die dingen natuurlijk niet.
Am Yisrael Chai!
zondag 1 augustus 2021 om 15:08
Oké, prima joh. Met jou is weer eens geen normaal gesprek mogelijk vandaag.fashionvictim schreef: ↑01-08-2021 15:03Oh, aha, dat kan. Ik zou het zelf nooit zo omschrijven maar als jij dat wel doet moet je zelf weten natuurlijk. Maar voor kinderen in kleuterleeftijd gelden al die dingen natuurlijk niet.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 1 augustus 2021 om 15:15
Wat doe je aangebrand joh? Mijn dochter is 5, die is helemaal niet bezig met interesse in andere culturen of smaken ontdekken of wijnen, die wil gewoon weten of ze een toetje mag en of ze coquilles mag kiezen. Dat is dus niet de reden dat mijn kinderen uit eten gaan leuk vinden, ze vinden dat leuk omdat ze van gezelligheid houden, graag bij mij zijn en we in een restaurant vaak langer en gezelliger aan tafel zitten dan thuis.
Edit: en ik denk dus wel dat je kinderen aan kunt leren zich te gedragen in een restaurant zonder speelgoed of zonder schermen, want vrijwel alle kinderen vinden het leuk als er echt naar hen geluisterd wordt en als je echte aandacht voor ze hebt.
Am Yisrael Chai!
zondag 1 augustus 2021 om 15:20
Het verschilt per restaurant en wat we nog meer hebben gedaan die dag. Als we na een lange dag ergens nog vlug wat gaan eten dan wil ik wel eens de tablet te voorschijn halen om de jongsten te vermaken.
Als we gewoon relaxed uit eten gaan en niemand is oververmoeid dan zeker geen tablet/telefoon. Dan gewoon aan tafel zitten en kletsen, eventueel wat kleuren (dat is ook lekker rustig.) Thuis wil ik overigens ook niet dat ze tussendoor van tafel opstaan. Als we ergens zijn met een speelhoek/speeltuin mogen ze daar uiteraard wel heen gaan maar niet tijdens het eten natuurlijk. Ik neem meestal een kleurboek/activiteiten boek mee en wat potloden. Dat is het eigenlijk wel.
Spelletjes met elkaar spelen aan tafel deed ik vroeger vaak met de oudste kinderen. Niet tijdens het eten zelf maar wel terwijl we wachten of daarna. Inderdaad kwartetten, ik ga op reis en neem mee, ik zie ik zie wat jij niet ziet, memory, kaart monopoly... geen spelletjes die veel lawaai maken of veel stukjes hebben. Ik vond dat altijd wel gezellig.
Nu doen we dat niet meer, komt door het leeftijdsverschil tussen de kinderen waardoor echt samen spelletjes spelen niet goed lukt.
Mijn oudste kinderen vond ik trouwens als peuters makkelijker dan de derde. Die is heel bewegelijk en kost veel energie om hem stil te laten zitten. Het gaat nu wat makkelijker (hij is net 4 geworden.) De vierde lijkt wat dat betreft gelukkig meer op de oudsten.
Als we gewoon relaxed uit eten gaan en niemand is oververmoeid dan zeker geen tablet/telefoon. Dan gewoon aan tafel zitten en kletsen, eventueel wat kleuren (dat is ook lekker rustig.) Thuis wil ik overigens ook niet dat ze tussendoor van tafel opstaan. Als we ergens zijn met een speelhoek/speeltuin mogen ze daar uiteraard wel heen gaan maar niet tijdens het eten natuurlijk. Ik neem meestal een kleurboek/activiteiten boek mee en wat potloden. Dat is het eigenlijk wel.
Spelletjes met elkaar spelen aan tafel deed ik vroeger vaak met de oudste kinderen. Niet tijdens het eten zelf maar wel terwijl we wachten of daarna. Inderdaad kwartetten, ik ga op reis en neem mee, ik zie ik zie wat jij niet ziet, memory, kaart monopoly... geen spelletjes die veel lawaai maken of veel stukjes hebben. Ik vond dat altijd wel gezellig.
Nu doen we dat niet meer, komt door het leeftijdsverschil tussen de kinderen waardoor echt samen spelletjes spelen niet goed lukt.
Mijn oudste kinderen vond ik trouwens als peuters makkelijker dan de derde. Die is heel bewegelijk en kost veel energie om hem stil te laten zitten. Het gaat nu wat makkelijker (hij is net 4 geworden.) De vierde lijkt wat dat betreft gelukkig meer op de oudsten.
zondag 1 augustus 2021 om 15:20
Gisteravond wezen uiteten met mijn kinderen en aanhang en 2 kleinkinderen van 3,5 en 1,5 jaar. Kleintje in een kinderstoel en de oudste naast oma 
. Niks geen speeltjes oid. Gewoon gezellig samen kletsen over het eten, de schilderijen aan de muur, wat ze die dag gedaan hebben enz. Heel banaal, maar zoooo gezellig. Ruim 2 uur hebben hebben we zo met zn allen gezeten. De kleintjes hebben zich keurig gedragen, geen geschreeuw, geen gezeur, geen gehuil. Wel veel gelachen 
. Niks geen speeltjes oid. Gewoon gezellig samen kletsen over het eten, de schilderijen aan de muur, wat ze die dag gedaan hebben enz. Heel banaal, maar zoooo gezellig. Ruim 2 uur hebben hebben we zo met zn allen gezeten. De kleintjes hebben zich keurig gedragen, geen geschreeuw, geen gezeur, geen gehuil. Wel veel gelachen
zondag 1 augustus 2021 om 15:36
fashionvictim schreef: ↑01-08-2021 15:15Wat doe je aangebrand joh? Mijn dochter is 5, die is helemaal niet bezig met interesse in andere culturen of smaken ontdekken of wijnen, die wil gewoon weten of ze een toetje mag en of ze coquilles mag kiezen. Dat is dus niet de reden dat mijn kinderen uit eten gaan leuk vinden, ze vinden dat leuk omdat ze van gezelligheid houden, graag bij mij zijn en we in een restaurant vaak langer en gezelliger aan tafel zitten dan thuis.
Edit: en ik denk dus wel dat je kinderen aan kunt leren zich te gedragen in een restaurant zonder speelgoed of zonder schermen, want vrijwel alle kinderen vinden het leuk als er echt naar hen geluisterd wordt en als je echte aandacht voor ze hebt.
Bij dezen nodig ik je graag bij mij thuis uit. Laat me maar zien wat ik fout doe.
She was brave and strong and broken, all at once.
zondag 1 augustus 2021 om 16:07
fashionvictim schreef: ↑01-08-2021 10:55Wat versta je onder "belevenis"? Ik heb niet het idee dat wij van eten "een belevenis maken" maar als we uit eten gaan, om wat voor reden dan ook, dan is dat hetgeen we gaan doen. We gaan niet naar een restaurant om te Netflixen of om een spelletje te doen, dus mijn kinderen hebben volgens mij (op jonge leeftijd) niet eens het besef dat je dat soort dingen in een restaurant kan doen, daar associeren ze het niet mee. Zij doen dus in een restaurant hetzelfde als dat de grote mensen in het restaurant doen: zitten, om je heen kijken, eten, kletsen, drinken, etc. Meer heb ik ze ook nooit aangeboden in een restaurant.
Nou dat onderscheid maken wij ook wel hoor!
Soms ga ik/gaan wij uit eten omdat je die dag nog moet eten en zelf koken geen optie is. Dagje uit tot 18:00 uur en dan nog reistijd naar huis, dus eerst even wat eten. Eten om het eten.
Maar soms ga ik uit eten om de hele beleving. De ontvangst, mooi plekje aan bijvoorbeeld het water, mooi tafellinnen, voorkomende bediening, nieuwe smaken ervaren, luxe gerechten etc.
Met kleine kinderen deden we dat laatste nooit, dan gingen we zonder kinderen. Onze kinderen deed je daar maar minimaal plezier mee.
zondag 1 augustus 2021 om 16:11
Neeeeeeheeeeeeee. Ik ben ook kindvrij en het boeit me niks of kinderen zitten te kletsen, lezen, schermen of DS'en. Ik heb daar geen mening over, als ze maar stil zijn en blijven zitten. De meeste kinderen zijn dat echt wel en doen dat ook. Fijn voor de ouders, die voelen zich niet zo opgelaten. Ieder kind is anders. Mijn slechte ervaringen met kinderen in de horeca zijn op 1 hand te tellen en dat lag allemaal aan de ouder die niet corrigeerde. Ik leef nog.Echt_Nederlands schreef: ↑01-08-2021 14:13Vermaak in restaurant? Gewoon thuisblijven is beste oplossing. Scheelt mensen zonder kinderen hoop herrie.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
zondag 1 augustus 2021 om 16:15
FeeLucifer01 schreef: ↑01-08-2021 14:21Dit. Blijf me verbazen over wat bepaalde type mensen/ouders zich zelf allemaal toekennen en dan ook echt denken dat alle andere kinderen ook zo zijn of kunnen worden.
Het omgekeerde is dan wel weer waar. Je kind leert uiteten niet waarderen doordat je vaak gaat. Maar als je nooit gaat een ze niet weten wat het is, zullen ze er ook niet snel om vragen.
Mijn kinderen hebben nooit om Mc Donald's gevraagd want daar waren ze tot oudste acht was nog nooit geweest. Toen mijn schoonzus dat voorstelde wisten ze niet wat het was een waren ze dus niet laaiend enthousiast. Wat schoonzus dan weer niet begreep want alle kinderen vinden dat leuk.
zondag 1 augustus 2021 om 16:23
Ja, logisch. Sommige restaurants ga ik zelf ook nooit met kinderen heen. Of als ik echt zin heb in "uit eten" in de zin van uren tafelen, dat doe ik ook zonder kinderen. Maar er is ook met kinderen toch wel meer mogelijk dan snel-snel of pannenkoekenhuis of snackbar? Mijn kinderen zijn echt heel dol op een specifiek Japans all-you-can-eat bij ons in de buurt omdat ze daar een aantal gerechten hebben die zij dan elke ronde opnieuw bestellenAndersom schreef: ↑01-08-2021 16:07Nou dat onderscheid maken wij ook wel hoor!
Soms ga ik/gaan wij uit eten omdat je die dag nog moet eten en zelf koken geen optie is. Dagje uit tot 18:00 uur en dan nog reistijd naar huis, dus eerst even wat eten. Eten om het eten.
Maar soms ga ik uit eten om de hele beleving. De ontvangst, mooi plekje aan bijvoorbeeld het water, mooi tafellinnen, voorkomende bediening, nieuwe smaken ervaren, luxe gerechten etc.
Met kleine kinderen deden we dat laatste nooit, dan gingen we zonder kinderen. Onze kinderen deed je daar maar minimaal plezier mee.
. Maar ze vinden bijvoorbeeld ook twee meer bistro-achtige restaurants heel leuk. Dat zijn niet per se restaurants voor de belevenis want je eet er gewoon wat je overal tegenwoordig eet (carpaccio, gerookte zalm, risotto, burger, steak tartare, etc) maar wel gewoon gezellig. En tapas of iets als Miyagi and Jones vindt vooral mijn dochter heel leuk.
Am Yisrael Chai!
zondag 1 augustus 2021 om 16:26
Mijn zoon doet dit ook. Hij houdt van lekker eten en lust ook echt alles.fashionvictim schreef: ↑01-08-2021 10:50Mijn kinderen stellen ook heel vaak "uit eten!" voor als ik zeg "zullen we vandaag iets leuks gaan doen?"
Ben ik echt blij mee, maar ik denk ook wel dat je dat aan kunt leren / aanleert.
Maar we zijn samen en doen zeker op vakantie ook alles samen.
Wij vinden het dan juist leuk om voor het eten en tussen de gangen door samen een spelletje te spelen. Kletsen doet hij toch wel, ook tijdens een spelletje.
Wat gewoon niet mag is op een scherm zitten aan tafel. Hij niet maar ik ook niet.
