Vermaak kinderen in restaurant

01-08-2021 08:55 216 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hebben mensen nog leuke tips wat je kinderen kan laten doen in restaurant voor / na het eten? Zonder oordeel, wij willen geen schermen geven omdat je dan geen contact meer hebt, dus we laten ze meestal kleuren/ tekenen/ stickeren. Onze oudste leest wel een een donald duck pocket.

Andere leuke suggesties? 😃
Alle reacties Link kopieren
Kleurspullen, een boekje of van die 3D-smartgames-puzzels.
Toen mijn kinderen die leeftijd hadden (8-), paste ik ook mijn restaurantkeuze wel een beetje aan, dus we gingen in verhouding vaker naar pannenkoekenrestaurants en zo. Dan konden ze naar de speelhoek of even naar buiten als het stilzitten ze even te veel zou worden.
Wij gingen vooral naar restaurants die zich ook enigszins op kinderen richten waardoor de wachttijd nooit zo heel lang was. Kregen ze een kleurplaat dan was dat prima, kregen ze die niet was het ook goed.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
01-08-2021 10:03
Hier hangt het er heel erg vanaf. Soms speelt hij met autootjes, soms met zijn broertje (baby), soms kletsen we of doen we ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’ en soms kijkt hij een filmpje/doet hij een spelletje.
Hij is 4 dus iets lezen zit er nog niet in. Overigens was ik compleet doof als ik als kind las en had ik die hyperfocus juist op een boek en totaal niet op tv dus ik herken dat niet.

@Bladora: het een hoeft het ander niet uit te sluiten hoor. Mijn kinderen hebben bijna altijd speelgoed aan tafel, ook thuis, zeker mijn oudste. En toch kletsen we ook gezellig. Jongste kan zich uren vermaken met een servet. Wij waren eergisteren uit eten na een hele lange dag en toen heeft de oudste film gekeken, want die was doodop. Prima hoor, dan hoeven we niet principieel te zijn. Hij had een hele dag gezellig meegedaan met het lopen door een grote stad en musea bezoeken en toen zag je gewoon aan hem dat er niet veel meer in zat, dus werd het even een filmpje. Ik zie niet in wat er mis mee is. En misschien had dat gezin wel heel veel zin om samen te memory’en. Dat mag toch?
Mijn dochters en ik ook.

En eens met de rest van je post.
Alle reacties Link kopieren
Als we met gezin (dochter bijna 7) op restaurant gaan kiezen we iets waar ze kan spelen.
Is het met familie of vrienden en geen speeltuin ofzo nemen we iets mee om te tekenen of kleuren. Soms praten we wel met haar maar niet heel de tijd omdat we ook met de anderen gesprek willen voeren. Ze mag altijd meedoen met de gesprekken. Wil ze niet altijd.
Geen gezelschapsspellen tenzij ze het alleen kan spelen.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
01-08-2021 10:12
Wij gingen vooral naar restaurants die zich ook enigszins op kinderen richten waardoor de wachttijd nooit zo heel lang was. Kregen ze een kleurplaat dan was dat prima, kregen ze die niet was het ook goed.
Dat doen wij ook inderdaad. Het resultaat is nu wel dat dochter een restaurant zonder speeltuin oid ongelooflijk saai vindt. Wat dat betreft heb ik wel een beetje een verkeerd patroon aangeleerd. Ik ging vroeger altijd samen met haar ergens naartoe en dan gebruikte ik het koffiedrinken i’m zelf even ‘stilte’ te hebben.
Alle reacties Link kopieren
-Bladora- schreef:
01-08-2021 09:52
Waarom niet gewoon kinderen aanleren gezellig aan tafel te zitten, en mee te kletsen. Ik heb zelf geen kinderen, maar ben wel kind geweest :). Wij gingen al vanaf dat ik en broer klein waren naar hotels en restaurants. We kletsten over de menukaart, over hoe alles eruit zag, over de toiletten, over het eten, het leven :) enzovoorts. Kan me niet herinneren dat ik ooit een spelletje heb gedaan in een restaurant. Behalve wellicht de kleurplaat die je soms krijgt.

Gisteren waren we nog ergens eten, achter ons kwamen mensen met een kind te zitten en nog voordat er maar drinken op tafel stond (en dat duurde niet lang) waren ze al aan het memory spelen. Echt waarom, je laat je kind toch eerst wennen aan de omgeving, de kaart bekijken, overlegt wie wat gaat eten, wat dan ook. Snap niet waarom je uit eten gaat om vervolgens de hele tijd je kind bezig te houden.

Hier wil ik even op reageren.
Niet ieder kind is hetzelfde, heeft dezelfde vaardigheden.
Mijn kindje heeft een verstandelijke beperking en mogelijk ook autisme.
Er is moeilijk contact met hem te maken.
Van de buitenkant zie je niet direct dat hij iets iets heeft, een heel normaal koppie.
Als we uit eten gaan krijgt hij een scherm. Want stilzitten aan een vreemde tafel is moeilijk, en kletsen met ons is niet mogelijk. Hoe graag we dit ook andere hadden gezien.
Om toch af en toe uit eten te kunnen, doen we het zo.

Wij stonden er net zoals jij in, toen zoon kleiner was en er nog niets aan de hand leek. We gingen die hele opvoeding anders doen. Geen schermen aan tafel etc.

Wat ik wil zeggen: oordeel niet meteen.
Als dit voor het gezin werkt, dan werkt het.

On topic: misschien zijn 'kletskaarten' iets voor jullie. Kaartjes waar een vraag op straat. Kan het hele gezin aan meedoen.
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren
@Lux, ja alles mag hoor, en snap je uitleg ook. Ik kan me er alleen geen voorstelling bij maken. Je gaat uit eten (en dit was ook best een sjiek restaurant)! Daar leefden wij als kinderen naar toe of zo. En dan ga je zitten en gelijk memory spelen. Dan ontneem je je kinderen toch de beleving van je omgeving, het bestuderen van de kaart, het kletsen over eten enzovoorts.

Maar goed, ik ben ook in de horeca beland, en ben kookfanaat, dus dit alles had ook mijn voorliefde als kind. Of het kwam toch door hoe mijn ouders er mee omgingen...
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
-Bladora- schreef:
01-08-2021 10:19
@Lux, ja alles mag hoor, en snap je uitleg ook. Ik kan me er alleen geen voorstelling bij maken. Je gaat uit eten (en dit was ook best een sjiek restaurant)! Daar leefden wij als kinderen naar toe of zo. En dan ga je zitten en gelijk memory spelen. Dan ontneem je je kinderen toch de beleving van je omgeving, het bestuderen van de kaart, het kletsen over eten enzovoorts.

Maar goed, ik ben ook in de horeca beland, en ben kookfanaat, dus dit alles had ook mijn voorliefde als kind. Of het kwam toch door hoe mijn ouders er mee omgingen...
Wij hebben dat ook weleens gedaan. Het was gewoon onderdeel van de pauze op vakantie.

Je hebt toch ook van die spelletjescafé’s? Daar gaan mensen zitten om gezellig in een café een spelletje te spelen. Dat is anders dan thuis een spelletje spelen.

Ik had het er gister met mijn man nog over. Hij snapt niks van ergens zitten en iets drinken. Hij wil iets ‘te doen’ hebben.
Alle reacties Link kopieren
-Bladora- schreef:
01-08-2021 10:19
@Lux, ja alles mag hoor, en snap je uitleg ook. Ik kan me er alleen geen voorstelling bij maken. Je gaat uit eten (en dit was ook best een sjiek restaurant)! Daar leefden wij als kinderen naar toe of zo. En dan ga je zitten en gelijk memory spelen. Dan ontneem je je kinderen toch de beleving van je omgeving, het bestuderen van de kaart, het kletsen over eten enzovoorts.

Maar goed, ik ben ook in de horeca beland, en ben kookfanaat, dus dit alles had ook mijn voorliefde als kind. Of het kwam toch door hoe mijn ouders er mee omgingen...
Ik snap het ook niet zo, hoor. Ik vind het ook zonde van de eetbeleving. Mijn kinderen houden echt van uit eten gaan, en ook van dingen uitproberen van de kaart enzo, we kunnen zo het eerste half uur volmaken met de hele kaart analyseren en bedenken wat we gaan kiezen. Gebeurt vaak dat de ober al komt en dat ik dan moet zeggen dat we nog geen keuze hebben gemaakt.

De kinderen van mijn broer daarentegen krijgen al van jongs af aan een iPad voor hun snufferd In een restaurant en dat zijn ook geen gezellige eters. Lusten niks, vervelen zich snel, zijn al na 10 minuten zogenaamd moe...

Terwijl die van mij, ook de kleine, dan zich echt prima vermaken met het uit eten gaan zelf. Dat IS het vermaak, het restaurant en het eten en alles wat daarbij hoort.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Zo is iedereen anders idd, en kan je ook niet weten hoe het voor iedereen werkt. Ik heb niet gelijk een oordeel, maar vind dingen wel frappant soms omdat het zo buiten mijn eigen beleving/opvoeding/gewoonten staat/staan. Daarom juist goed om hier andere dingen te lezen en je meer in te kunnen leven.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
-Bladora- schreef:
01-08-2021 10:44
Zo is iedereen anders idd, en kan je ook niet weten hoe het voor iedereen werkt. Ik heb niet gelijk een oordeel, maar vind dingen wel frappant soms omdat het zo buiten mijn eigen beleving/opvoeding/gewoonten staat/staan. Daarom juist goed om hier andere dingen te lezen en je meer in te kunnen leven.
Oh, ik oordeel er vrijelijk op los hoor :D .
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
@fashion, ja idd uit eten gaan was altijd het vermaak. Herkenbaar.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
-Bladora- schreef:
01-08-2021 09:52
Waarom niet gewoon kinderen aanleren gezellig aan tafel te zitten, en mee te kletsen. Ik heb zelf geen kinderen, maar ben wel kind geweest :). Wij gingen al vanaf dat ik en broer klein waren naar hotels en restaurants. We kletsten over de menukaart, over hoe alles eruit zag, over de toiletten, over het eten, het leven :) enzovoorts. Kan me niet herinneren dat ik ooit een spelletje heb gedaan in een restaurant. Behalve wellicht de kleurplaat die je soms krijgt.

Gisteren waren we nog ergens eten, achter ons kwamen mensen met een kind te zitten en nog voordat er maar drinken op tafel stond (en dat duurde niet lang) waren ze al aan het memory spelen. Echt waarom, je laat je kind toch eerst wennen aan de omgeving, de kaart bekijken, overlegt wie wat gaat eten, wat dan ook. Snap niet waarom je uit eten gaat om vervolgens de hele tijd je kind bezig te houden.
Wij nemen op vakantie ook vaak uno mee.

Dat komt dan ook vrij snel op tafel soms.
En soms niet, net waar we zelf zin in hebben.
Alle reacties Link kopieren
-Bladora- schreef:
01-08-2021 10:47
@fashion, ja idd uit eten gaan was altijd het vermaak. Herkenbaar.
Mijn kinderen stellen ook heel vaak "uit eten!" voor als ik zeg "zullen we vandaag iets leuks gaan doen?"

Ben ik echt blij mee, maar ik denk ook wel dat je dat aan kunt leren / aanleert.
Am Yisrael Chai!
fashionvictim schreef:
01-08-2021 10:43
Ik snap het ook niet zo, hoor. Ik vind het ook zonde van de eetbeleving. Mijn kinderen houden echt van uit eten gaan, en ook van dingen uitproberen van de kaart enzo, we kunnen zo het eerste half uur volmaken met de hele kaart analyseren en bedenken wat we gaan kiezen. Gebeurt vaak dat de ober al komt en dat ik dan moet zeggen dat we nog geen keuze hebben gemaakt.

De kinderen van mijn broer daarentegen krijgen al van jongs af aan een iPad voor hun snufferd In een restaurant en dat zijn ook geen gezellige eters. Lusten niks, vervelen zich snel, zijn al na 10 minuten zogenaamd moe...

Terwijl die van mij, ook de kleine, dan zich echt prima vermaken met het uit eten gaan zelf. Dat IS het vermaak, het restaurant en het eten en alles wat daarbij hoort.
Overigens lust die van mij ook bijna alles....

Maar soms gaan we uit eten voor de hele beleving en soms gaan we uiteten omdat er toch gegeten moet worden (en we niet willen/kunnen koken).
Dan hoeft er van mij niet van iedere avond uit eten een hele belevenis gemaakt te worden.
Overigens vind ik daarom Azie ook zo heerlijk, daar kun je ook gewoon even "snel" eten. Soms heb ik ook niet zo veel zin in een hele avondsessie in een restaurant, dus dan is het snel even wat kiezen en staat 10 min later de lekkerste curry voor je neus. Heerlijk.
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
01-08-2021 10:50
Mijn kinderen stellen ook heel vaak "uit eten!" voor als ik zeg "zullen we vandaag iets leuks gaan doen?"

Ben ik echt blij mee, maar ik denk ook wel dat je dat aan kunt leren / aanleert.
Mijn kind vind dat ook ultiem vermaak. Maar dan overdag. Iets leuks doen is echt ‘naar de koffiedrink’. Koffie drinken en taartje eten. Of bitterballen, of broodje met dip.

Het is dan wél iets waar kind vrijuit heen en weer kan lopen. Dus de afwisseling is voor haar ultiem top vermaak.
Alle reacties Link kopieren
Titatoverbal schreef:
01-08-2021 10:50
Overigens lust die van mij ook bijna alles....

Maar soms gaan we uit eten voor de hele beleving en soms gaan we uiteten omdat er toch gegeten moet worden (en we niet willen/kunnen koken).
Dan hoeft er van mij niet van iedere avond uit eten een hele belevenis gemaakt te worden.
Wat versta je onder "belevenis"? Ik heb niet het idee dat wij van eten "een belevenis maken" maar als we uit eten gaan, om wat voor reden dan ook, dan is dat hetgeen we gaan doen. We gaan niet naar een restaurant om te Netflixen of om een spelletje te doen, dus mijn kinderen hebben volgens mij (op jonge leeftijd) niet eens het besef dat je dat soort dingen in een restaurant kan doen, daar associeren ze het niet mee. Zij doen dus in een restaurant hetzelfde als dat de grote mensen in het restaurant doen: zitten, om je heen kijken, eten, kletsen, drinken, etc. Meer heb ik ze ook nooit aangeboden in een restaurant.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
-Bladora- schreef:
01-08-2021 10:19
@Lux, ja alles mag hoor, en snap je uitleg ook. Ik kan me er alleen geen voorstelling bij maken. Je gaat uit eten (en dit was ook best een sjiek restaurant)! Daar leefden wij als kinderen naar toe of zo. En dan ga je zitten en gelijk memory spelen. Dan ontneem je je kinderen toch de beleving van je omgeving, het bestuderen van de kaart, het kletsen over eten enzovoorts.

Maar goed, ik ben ook in de horeca beland, en ben kookfanaat, dus dit alles had ook mijn voorliefde als kind. Of het kwam toch door hoe mijn ouders er mee omgingen...
Oh ik was daar als kind ook niet zo mee bezig. Ik vond uit eten gaan alleen leuk als we naar de lokale pizzeria gingen waar je mocht spelen met plastic vissen en krabben in de fontein in het midden van het restaurant en ik een pizza margherita mocht :hihi:
Inmiddels ben ik een behoorlijke fijnproever. Alleen op luxe avonden wil ik juist geen kinderen mee, want dan ben ik meer bezig met hen dan dat ik de tijd heb om écht ik alle rust te proeven en waarderen wat ik eet.

Mijn oudste zoon is enorm energiek en beweeglijk en vindt het naar een restaurant gaan momenteel best lastig. Hij doet wel heel erg zijn best, maar thuis gaat het zo dat hij om de tafel rondjes rent of - als het warm genoeg is en we buiten eten - na elke hap naar de glijbaan rent en (na er aan de glij kant op te zijn geklommen) eraf gaat en dan weer een hapje komt halen. Hij weet dat hij in het restaurant rustiger moet zijn maar Het. Moet. Er. Uit. Dus omdat hij netjes op zijn stoel probeert te blijven zitten, probeer ik het dan ook een beetje leuk te maken met dingen die hem interesseeen.

Om eten geeft hij namelijk niet echt. Hij leeft sowieso min of meer van de lucht. Hij eet vooral graag broccoli, tomaat en komkommer :P

In een museum werkt wat jij zegt wel goed. Je moet geen uren rondhangen daar, maar samen naar de kunst kijken en hem dingen vragen op zijn niveau, of uitleggen, dan vindt hij het hartstikke leuk. Vooral als het interactief is, maar het rond mogen lopen helpt al. Maar eten? Het speelt eigenlijk (nog) helemaal geen rol in zijn leven. Dat is iets wat je doet omdat je dan energie hebt om lekker te spelen en de wereld te ontdekken, maar de interesse voor
proeven/proberen is er nog helemaal niet. En volgens mij kun je dat niet afdwingen. Komt wel.

Ik denk altijd maar: je kunt vanalles vinden van hoe ouders het doen, maar je kunt er iig vanuit gaan dat iedere ouder zijn best doet om het leuk te maken voor de kinderen zonder overlast te veroorzaken voor anderen. En daar zijn verschillende manieren voor en het een werkt beter bij het ene kind dan bij het andere. En soms doen wij als ouders ook wel eens iets onhandig, gewoon, omdat we ook maar mensen zijn.

Uitzonderingen daargelaten. Gister zag ik een meisje een duif schoppen en de moeder stond ernaar te kijken en zei er niets van (en ja ik weet zeker dat het de moeder was). Dat lijkt me onacceptabel. Van dochter, maar ook van moeder dat je zulk gedrag niet corrigeert.
lux- wijzigde dit bericht op 01-08-2021 11:01
0.08% gewijzigd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
01-08-2021 10:55
Wat versta je onder "belevenis"? Ik heb niet het idee dat wij van eten "een belevenis maken" maar als we uit eten gaan, om wat voor reden dan ook, dan is dat hetgeen we gaan doen. We gaan niet naar een restaurant om te Netflixen of om een spelletje te doen, dus mijn kinderen hebben volgens mij (op jonge leeftijd) niet eens het besef dat je dat soort dingen in een restaurant kan doen, daar associeren ze het niet mee. Zij doen dus in een restaurant hetzelfde als dat de grote mensen in het restaurant doen: zitten, om je heen kijken, eten, kletsen, drinken, etc. Meer heb ik ze ook nooit aangeboden in een restaurant.
Zelfde hier. Heb het idee dat als je dit van jong of aan al doet met je kind(eren) het bij 9/10 kinderen ook gewoon kan en gezellig is.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga iig nooit meer naar een vreetschuur, want het zat vol met jankende babies.
Laat die gewoon thuis bij de oppas ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Mijn kinderen zijn wat dat betreft gelukkig altijd heel makkelijk geweest, die amuseerden zich met de kaart uitgebreid bekijken en daar vragen over stellen, kijken hoe de mensen daar hun werk deden, “ik zie ik zie wat jij niet ziet” enz. Ik vond het zelf als kind soms een heel lange zit en vermaakte me tussen de gangen door met een boek, hoewel mijn ouders dat eigenlijk liever niet hadden.
Alle reacties Link kopieren
Mijn kind is (gelukkig steeds minder) een lastige (beter gezegd, een gecontroleerde) eter (zit een geschiedenis achter). Uit eten is voor haar in principe geen drol aan, daarom zochten wij altijd restaurants met een speeltuin en dat ging prima. Gisteren zijn wij pizza gaan eten, vriendinnetje mee, het was super gezellig want ze kletste lekker met haar vriendinnetje soms wat met ons, helemaal prima! Maar voor de eetbeleving doen we het echt niet. Ik ben dol op eten en wijn, maar dat soort zaken daar genieten we met zijn tweeën van (vriend en ik) op zijn tijd. Maar ik vind het ook echt geen probleem, ze kan zich prima gedragen maar ik hou gewoon rekening met haar persoonlijkheid ( en lichte beperking). Niet ieder kind is hetzelfde.
whateffa wijzigde dit bericht op 01-08-2021 11:12
0.47% gewijzigd
fashionvictim schreef:
01-08-2021 10:55
Wat versta je onder "belevenis"? Ik heb niet het idee dat wij van eten "een belevenis maken" maar als we uit eten gaan, om wat voor reden dan ook, dan is dat hetgeen we gaan doen. We gaan niet naar een restaurant om te Netflixen of om een spelletje te doen, dus mijn kinderen hebben volgens mij (op jonge leeftijd) niet eens het besef dat je dat soort dingen in een restaurant kan doen, daar associeren ze het niet mee. Zij doen dus in een restaurant hetzelfde als dat de grote mensen in het restaurant doen: zitten, om je heen kijken, eten, kletsen, drinken, etc. Meer heb ik ze ook nooit aangeboden in een restaurant.
Ik bedoel hiermee dat voor ons uit eten soms gewoon een een snelle hap gaat, zonder uitgebreid over de hele kaart te moeten praten, gewoon wat bestellen, de tijd tot het eten op een leuke manier doorbrengen, eten en weer weg.
Gewoon functioneel, zonder dat het dus bijzonder is (want dat is het na 3 week iedere dag uit eten niet meer voor kind ;-) ). Nou en als ze dan een spelletje wil doen is dat prima voor ons.
Alle reacties Link kopieren
Titatoverbal schreef:
01-08-2021 10:53
Overigens vind ik daarom Azie ook zo heerlijk, daar kun je ook gewoon even "snel" eten. Soms heb ik ook niet zo veel zin in een hele avondsessie in een restaurant, dus dan is het snel even wat kiezen en staat 10 min later de lekkerste curry voor je neus. Heerlijk.
Herkenbaar. Gewoon in 30-40 mins weer buiten staan. In NL moet je daarvoor naar de snackbar ofzo. Zonde.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven