Vermoeden autisme peuter

08-11-2021 22:05 36 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi,

Ik heb dus wat vraagjes.. mijn oudste zoontje van 3,5 jr ontwikkelt zich anders dan leeftijdgenootjes. Hij is veelal bij mij. Een peuterspeelzaal was geen succes en ik werk zelf niet, dus hij gaat niet naar een opvang. Daardoor ben ik de enige die dit merkt in de omgang met hem.

Ik heb het bureau al benaderd maar zij nemen me niet heel serieus. Dat is pijnlijk, want ook al heb ik geen observaties/beoordelingen dan alleen mijn eigen kijk hierop.

Nu loop ik dus vast, hij is jong, 3,5 jaar. Maar toch juist op deze jonge leeftijd is de ontwikkeling zo belangrijk. Hij zit niet lekker in zijn vel, en ik loop op mijn tenen.

Nu heb ik gelezen op internet dat er wel hulp kan zijn, maar dat dit via de gemeente moet. Om die hele molen in te gaan zie ik eerlijk gezegd niet zitten, en moet ik ze dan de hele tijd overtuigen dat het niet meer gaat?

Graag hoor ik ervaringen of tips..
Alle reacties Link kopieren
Waarom ging het niet op de peuterspeelzaal?
Alle reacties Link kopieren
Wat maakte dat het niet ging op peuterspeelzaal? Heb je ook gekeken naar andere peuterspeelzaal/gastouder oid voor paar uur per week?

Ik lees niet in de topic wat je nou merkt. Wat maakt dat jij je zorgen maakt?

Hier was 3,5 tot 4 trouwens zware leeftijd omdat hij echt toe was aan school en zich verveelde bij kdv
Alle reacties Link kopieren
Ja, daar ben ik ook benieuwd naar, waarom werkte het niet?

Ik vind psz een goede voorbereiding op school, vooral als je kind niet naar de opvang gaat.
Alle reacties Link kopieren
Waar loop je tegenaan? Waarom denk je aan autisme? Hier ook een zoon met ASS en psz was ook geen succes.
Ik heb gemerkt dat via de GGD het helemaal niet lastig is om hulp te krijgen. Dus ik zou via daar of via de huisarts hulp vragen.
Alle reacties Link kopieren
Waar merk je het aan bij hem? Kun je eens wat dingen opnoemen?
Alle reacties Link kopieren
Zou je mijn ervaring vertellen, wie weet heb je er iets aan, al is die van mij wat jonger.

Ik heb een peuter van 2,5 waarbij de peuterspeelzaal geen succes was.
Ik werd elke x gebeld of ik hem op wilde halen. Hij bijt en slaat andere kinderen. Hij zat er al via een smi, deze is na zijn tweede verjaardag omgezet naar de peuterspeelzaal, dus niet een kwestie van wennen.

Via het consultatiebureau hebben ze hem geobserveerd en kwamen tot de conclusie dat hij te veel was voor de peuterspeelzaal en dachten dat hij meer op zijn plek zou zitten bij een “dagbehandeling” klinkt zwaarder dan het is. Het is wat kleiner, gestructureerder en veel meer begeleiding.
Wij verwachten dat hij autistisch is, zijn vader is dat ook. Net als veel mannelijke familieleden van mijn man.

Wij/hij was al bekent bij de gemeente door zijn smi waardoor het vast en zeker wat sneller dan normaal zou gaan. Vanaf mijn eerste bezoek naar het consultatiebureau en de plaatsing op het nieuwe kinderdagverblijf zit nog geen 3 maanden dat terwijl het vakantie was.

Wij thuis hadden geen hulpvraag mbt de opvoeding maar sommige dingen kun je niet thuis leren.

Aan de hand van mijn ervaring zou ik zeggen, begin bij het consultatiebureau en leg daar je verhaal neer en vraag naar de mogelijkheden. In mijn gemeente zijn die er genoeg en hun weten waar ze moeten zijn.

Ik hoop dat je er wat aan hebt
Alle reacties Link kopieren
Zoals anderen ook aangeven, maak je niet duidelijk wat er precies niet gaat, waar hij zich anders in ontwikkelt en waarom je juist aan autisme denkt.

Wat betreft je vraag moet ik ze dan de hele tijd overtuigen dat het niet meer gaat? Ja, mijn ervaring is wel dat het daarop neerkomt. Maar draai het eens om: waarom zou de gemeente ingrijpen en geld aan jouw kind uitgeven (want wat ze aan jouw kind uitgeven, kan niet aan een ander gegeven worden) als jij niet vertelt wat er precies aan de hand is?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties!

Ik heb het bureau ook uitgelegd waar ik tegenaan loop. Maar zij sturen het aan dat ik bijv consequenter moet zijn. Ze kijken voor mijn idee dus echt naar mij, hoe ik moet opvoeden, ipv kijken naar Benjamin.

Wat ik zie/merk:
- snel overprikkeld
- angstig
- woede aanvallen
- heel snel gefrustreerd
- in zichzelf gekeerd

Psz was geen succes omdat hij zó in paniek raakte en daarin bleef. Een paar keer geprobeerd maar werd elke keer gebeld dat ik hem moest halen.
Alle reacties Link kopieren
DG2015 schreef:
08-11-2021 22:24
Zoals anderen ook aangeven, maak je niet duidelijk wat er precies niet gaat, waar hij zich anders in ontwikkelt en waarom je juist aan autisme denkt.

Wat betreft je vraag moet ik ze dan de hele tijd overtuigen dat het niet meer gaat? Ja, mijn ervaring is wel dat het daarop neerkomt. Maar draai het eens om: waarom zou de gemeente ingrijpen en geld aan jouw kind uitgeven (want wat ze aan jouw kind uitgeven, kan niet aan een ander gegeven worden) als jij niet vertelt wat er precies aan de hand is?
Helemaal terecht hoor inderdaad. Het ligt meer aan mij dat ik “bang” ben dat ze me niet geloven/serieus nemen. Alleen op basis van mijn verhaal zouden ze dan geld moeten uitgeven. Ik sta niet zo sterk in mijn schoenen als je wel zou zijn met meerdere observaties, zoals psz of een andere opvang..
Alle reacties Link kopieren
Als het cb je niet serieus neemt, zou ik naar de huisarts gaan. Vanuit daar kun je een verwijzing krijgen voor verder onderzoek. Komt het ook in de familie voor?
Alle reacties Link kopieren
jasmijn91 schreef:
08-11-2021 22:39
Bedankt voor jullie reacties!

Ik heb het bureau ook uitgelegd waar ik tegenaan loop. Maar zij sturen het aan dat ik bijv consequenter moet zijn. Ze kijken voor mijn idee dus echt naar mij, hoe ik moet opvoeden, ipv kijken naar Benjamin.

Wat ik zie/merk:
- snel overprikkeld
- angstig
- woede aanvallen
- heel snel gefrustreerd
- in zichzelf gekeerd

Psz was geen succes omdat hij zó in paniek raakte en daarin bleef. Een paar keer geprobeerd maar werd elke keer gebeld dat ik hem moest halen.
Dit kan inderdaad wel op autisme wijzen (ik herken het wel vanuit onze dochter met ass), maar het kan natuurlijk ook andere oorzaken hebben. Dus op naar de huisarts.
Alle reacties Link kopieren
Het kan gewoon via de huisarts. Ik vraag dagelijks beschikkingen aan bij de gemeente voor dit soort diagnostisch onderzoek, veel komt binnen via de huisarts, ik moet de eerste weigering nog meemaken.

Ik ben zelf autist, en ik heb er eentje van 6 rondlopen. Bij ons kwam de verwijzing van de jeugdarts van de ggd, omdat hij ons gewoon op ons woord geloofde. Altijd fijn als je gewoon serieus wordt genomen. Tijdens de diagnostiek was hij moeilijk te beoordelen, wat we hebben opgelost door extra observaties en door hem stiekem te filmen. Hoe meer hij zich ergens op zijn gemak voelt, hoe autistischer hij wordt. Heb ik zelf ook, de neiging om te maskeren is thuis minimaal.
Alle reacties Link kopieren
Voor dergelijke situaties bestaat Integrale Vroeghulp:
https://integralevroeghulp.nl/cms/view/ ... 86d/ouders

Alle expertise bij elkaar en inderdaad graag zo vroeg mogelijk. Goed dat je aan de bel trekt!
Alle reacties Link kopieren
Na al deze berichten ook even een waarvan de peuter 3,5 was en precies hetzelfde deed.
Ze was toe aan school.

En mijn gedrag en hoe ik in mijn vel zat had ook erg veel invloed op hoe zij in haar reageerde.

Het kan natuurlijk autisme zijn, maar het kan ook zijn dat hij niet genoeg uitdaging krijgt, waardoor hij gefrustreerd raakt.

Dat hij niet op een psz of Kdv zit zal ook niet geholpen hebben bij het omgaan met prikkels. Ik weet natuurlijk niet of je met hem veel de hort op gaat en of hij veel met andere kinderen speelt. Er zijn zoveel mogelijkheden die niet perse richting autisme wijzen.

Snap wel dat je je gefrustreerd voelt, maar misschien heb jij je erin vastgebeten dat hij misschien ass heeft en dat wat het consultatiebureau zegt dan overkomt alsof ze je niet serieus nemen.
Alle reacties Link kopieren
Hoeveel prikkels krijgt jouw kind op dagelijkse basis? Hij is de hele dag alleen met jou thuis. Ik lees niets over opvang, geen psz of andere clubjes etc. Hoe zit het met contact met andere kinderen? Speelt hij wel buiten met buurtkinderen? Vriendjes?

Als hij het nu al niet aankan dan gaat de kleuterschool echt wel een probleem worden. De basisschool is veel groter en drukker dan een peuterspeelzaal. En 1 juf heeft veel meer kinderen onder zich dan een leidster (wel 25 tot meer dan 30). Die heeft echt geen tijd om zich continu bezig te houden met een kind. En verwacht daarnaast toch echt wel zelfstandigheid en bepaalde basisvaardigheden.

Het lijkt mij dat je nu zo spoedig mogelijk aan de slag gaat met je kind. Ipv af te wachten tot hij opeens van een prikkelvrije omgeving van thuis in een volle kleuterklas wordt gegooid. Doe er alles aan om hem een goede start te laten maken ipv een slechte ervaring en dan alsnog door de molen. Ga naar de huisarts en ga stevig in gesprek met het
Burrau.
Alle reacties Link kopieren
Nou nou een prikkelgevoelig kind is op school nog net zo goed prikkelgevoelig als het wel naar een psz is geweest hoor.

Laten we nou niet gaan doen alsof je door een schermpje heen even kan zien wat er al dan niet aan de hand is en wat moeder al dan. Iet goed is.

Ze vraag professioneel advies.
Alle reacties Link kopieren
Frizz schreef:
08-11-2021 23:46
Nou nou een prikkelgevoelig kind is op school nog net zo goed prikkelgevoelig als het wel naar een psz is geweest hoor.

Laten we nou niet gaan doen alsof je door een schermpje heen even kan zien wat er al dan niet aan de hand is en wat moeder al dan. Iet goed is.

Ze vraag professioneel advies.
Laten we dan ook niet doen alsof we vanaf een schermpje kunnen bepalen of het inderdaad een prikkelgevoelig kind is.

En voor professioneel advies moet je niet hier op het forum zijn.
Alle reacties Link kopieren
Precies. En dus kan je gewoon uitgaan van wat de moeder zegt en haar de weg wijzen naar de juiste hulp, toch?

Als je voelt/merkt dat er iets ís met je kind is het fijn om serieus genomen te worden.
Alle reacties Link kopieren
Lieve TO, maak een aparte afspraak bij her cjgz en vraag wat de mogelijkheden voor observatie zijn. Observatie kan wellicht al een hoop helpen richting een doorverwijzing of in elk geval de juiste begeleiding.
Diagnoses zijn moeilijk te stellen en kunnen overal nog heen gaan.

Succes :heart:
Alle reacties Link kopieren
Idd gewoon een afspraak maken bij cjgz of de huisarts en daar feitelijk je zorgen benoemen. Ik zou niet in diagnoses gaan denken, maar vanuit de problemen die jij/je kind ervaren en de daaraan gepaarde hulpvraag. (Het is veel belangrijker dat er een totaal beeld van het kind komt en dat je daar handvaten voor krijgt, dan dat er meteen gelabeld wordt)
evelien2010 schreef:
08-11-2021 23:35
Hoeveel prikkels krijgt jouw kind op dagelijkse basis? Hij is de hele dag alleen met jou thuis. Ik lees niets over opvang, geen psz of andere clubjes etc. Hoe zit het met contact met andere kinderen? Speelt hij wel buiten met buurtkinderen? Vriendjes?

Als hij het nu al niet aankan dan gaat de kleuterschool echt wel een probleem worden. De basisschool is veel groter en drukker dan een peuterspeelzaal. En 1 juf heeft veel meer kinderen onder zich dan een leidster (wel 25 tot meer dan 30). Die heeft echt geen tijd om zich continu bezig te houden met een kind. En verwacht daarnaast toch echt wel zelfstandigheid en bepaalde basisvaardigheden.

Het lijkt mij dat je nu zo spoedig mogelijk aan de slag gaat met je kind. Ipv af te wachten tot hij opeens van een prikkelvrije omgeving van thuis in een volle kleuterklas wordt gegooid. Doe er alles aan om hem een goede start te laten maken ipv een slechte ervaring en dan alsnog door de molen. Ga naar de huisarts en ga stevig in gesprek met het
Burrau.
Een kleuter is een stuk verder in de ontwikkeling dan een peuter van 2 en 3. Natuurlijk kan hij het op school ook moeilijk krijgen. Maar hij kan dan wel beter inschatten dat mama straks weer terug komt. En het eerste jaar heb je geen leerplicht dus dan kun je het rustig opbouwen. Wat langer thuis bij mama kan voor sommige kinderen juist positief zijn.

Ontopic wij kregen een doorverwijzing via de huisarts naar een ggz voor kinderen. Die hebben mijn zoontje super goed begeleid in samenwerking met de school. Hij had wel hele andere klachten, maar volgens mij is de ggz vrij divers.
Alle reacties Link kopieren
Om die hele molen in te gaan zie ik eerlijk gezegd niet zitten, en moet ik ze dan de hele tijd overtuigen dat het niet meer gaat?

Dit triggert mij…

Als je kind idd autistisch is, is dit wel waar je de komende jaren tegenaan gaat lopen. Een kind heeft nu eenmaal veel begeleiding nodig en je kind heeft maar 1 advocaat en dat ben jij in dit geval.

Of hij idd autistisch is kunnen we hier niet beoordelen, daar zijn gedegen onderzoeken voor nodig en die krijg je alleen als je er achteraan gaat.

Ik snap echter wel dat waar jij aangeklopt hebt zeggen dat het mogelijk ook aan jouw handelen kan liggen. Ik lees maar erg weinig sociale contacten, hij is vrij snel weer van de psz gehaald voordat hij echt heeft kunnen wennen. Het enige contact lijkt met jou te zijn.
Dat wil niet zeggen dat er geen sprake is van autisme hoor, alleen dat het zo over kan komen door anderen.

En als het wel ‘iets’ is dan is het toch ook echt aan jou om je opvoeding daarop aan te passen, aan wat hij nodig heeft. Een diagnose is fijn voor hulpverlening maar voor jou zal het echt het hardst werken worden.

Is de vader niet meer in beeld?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Of je kind nou autisme heeft of niet, als ouder zijnde zul je sowieso naar je manier van opvoeding moeten kijken en hierin leren. Je kind laat signalen zien, dat vraagt om een bepaalde benaderingswijze die jij dan vervolgens toe gaat passen om te kijken hoe het kind hierop reageert. Dit is ongeacht wel/ geen/ welke diagnose. In de weg naar de juiste hulp zal jij uit moeten blijven leggen wat je ziet bij je kind. Het is ook geheel niet vreemd wanneer er eerst naar opvoedingstips wordt gekeken en pas als dat niet blijkt te werken, er gekeken wordt naar een eventuele diagnose. Diagnostiek is lang niet altijd de eerste stap in een hulpverleningstraject. Zoek hulp, stap er open in. Kost het tijd en energie? Ja, het gaat hier om je kind, dus dit is het meer dan waard.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven