Verschil 1 of 2 kinderen in de praktijk

18-12-2020 09:21 299 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij zijn sinds kort bezig voor een 2e. Man wil heel graag een 2e, mij lijkt het ook leuk. Maar hoeft niet perse. Soms twijfel ik nog.

Zoontje is nu 10 maanden en is echt een supermakkeljk en lief kind. Slaapt sinds 4 maanden door, slaapt overal, is (nog) niet eenkennig, eet alles, bijna nooit ziek etc.

Kortom wij hebben nu (relatief) veel vrijheid om ons leven voor kinderen zo'n beetje voortzetten. Werken beiden nog fulltime, hebben tijd voor onze hobby's en ik ervaar nu een goede balans tussen werk/kind en tijd voor mezelf.

Ergens ben ik bang dat met een 2e die balans niet meer zo makkelijk te vinden is. 2 kinderen lijkt mij veel moeilijker om te combineren met alles dan 1 kind. Maar is dat in de praktijk ook zo?
leeuw32 wijzigde dit bericht op 18-12-2020 09:26
0.07% gewijzigd
Elizabethie schreef:
19-12-2020 13:29
Overigens vinden ze elkaars ouders wel lief!

Wat fijn :love:
Alle reacties Link kopieren
Elizabethie schreef:
19-12-2020 13:23
Gefeliciteerd TO!
Bij ons zit er bij a 2,5 jaar tussen nr 1 en nr 2. Het leek ons leuk er 2 te hebben aangezien wij allebei enigst kind zijn.
Helaas konden onze 2 elkaar van kleins af aan niet velen, en eigenlijk is dat nog steeds zo. Waarbij de oudste meer moeite heeft met de jongste dan andersom.
Op hun beurt hebben ze allebei 1 kind en komt er geen 2e.
Het grappige is dat mijn 2 kleinkinderen elkaar wel geweldig vinden. Ze schelen 3 jaar. Ze logeren met enige regelmaat gezamenlijk een nachtje bij ons. Verder nemen we de jongste geregeld mee naar de oudste als we daar moeten oppassen.
Ze komen nauwelijks bij elkaar verder omdat hun ouders amper contact hebben.
Spijtig maar het is niet anders.
Wat jammer dat jouw kinderen niet hun eigen kinderen als uitgangspunt nemen om weer wat op te bouwen. Dat hoor ik toch ook vaak. Mensen die niet per se een geweldige band met hun sibling (of zelfs ouders) hebben als ze een kind krijgen daar een hele andere draai aan weten te geven en iets nieuws en positiefs van maken.

Fijn dat jullie de band tussen je kleinkinderen wel faciliteren trouwens.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
19-12-2020 12:45
Ik zou me niks aantrekken van wat mensen zeggen over wat een ideaal leeftijdsverschil is. Ervaart iedereen toch anders.
Plus, het gaat niet bepaald op bestelling. Niet iedereen is meteen zwanger in de maand dat ze de anti-conceptie de deur uit doen.
Stressed is just desserts spelled backwards
Positivevibes schreef:
19-12-2020 13:31
Wat jammer dat jouw kinderen niet hun eigen kinderen als uitgangspunt nemen om weer wat op te bouwen. Dat hoor ik toch ook vaak. Mensen die niet per se een geweldige band met hun sibling (of zelfs ouders) hebben als ze een kind krijgen daar een hele andere draai aan weten te geven en iets nieuws en positiefs van maken.

Fijn dat jullie de band tussen je kleinkinderen wel faciliteren trouwens.
Dat is het dus een beetje waar ik zo enorm aan moest wennen. Niet dat de band tussen mijn vrouw en schoonzus (en hun ouders) daarvoor trouwens slecht was, maar familierelaties/-belangen lijken wel te zijn veranderd.
Maleficent schreef:
19-12-2020 13:36
Plus, het gaat niet bepaald op bestelling. Niet iedereen is meteen zwanger in de maand dat ze de anti-conceptie de deur uit doen.
Ook dat, ja.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
19-12-2020 13:53
Dat is het dus een beetje waar ik zo enorm aan moest wennen. Niet dat de band tussen mijn vrouw en schoonzus (en hun ouders) daarvoor trouwens slecht was, maar familierelaties/-belangen lijken wel te zijn veranderd.
Ik denk dat daar de term vers bloed vandaan komt.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
19-12-2020 13:53
Dat is het dus een beetje waar ik zo enorm aan moest wennen. Niet dat de band tussen mijn vrouw en schoonzus (en hun ouders) daarvoor trouwens slecht was, maar familierelaties/-belangen lijken wel te zijn veranderd.
Ah maar ik begrijp dat jij het meer als iets negatiefs of lastigs ervaart?

Ik zie en hoor juist positieve verhalen. Vriendinnen die al 30-40 jaar een moeizame relatie met hun moeder hebben en elkaar nu op een andere manier vinden in het kleinkind. Die zijn meestal erg opgelucht om in rustiger vaarwater te komen :)

Ik herken zelf trouwens ook dat inderdaad familierelaties veranderen. Ik had al een goede band maar dat is verdiept. Zelf vind ik die nieuwe dimensie juist een van de mooiste zaken aan het krijgen van een kind.
CHL schreef:
19-12-2020 14:03
Ik denk dat daar de term vers bloed vandaan komt.
Zou heel goed kunnen. En ook dat daar dus bij mij die pijn zit.
Positivevibes schreef:
19-12-2020 14:07
Ah maar ik begrijp dat jij het meer als iets negatiefs of lastigs ervaart?
Niet per se negatief of lastig, ik denk eerder pijnlijk. Maar dit wordt heel erg off topic zo met mijn persoonlijke gevoelens. Heeft verder weinig nog te maken met keuze en verschillen voor 1 of meerdere kinderen. ;-)
Alle reacties Link kopieren
HawaZon schreef:
19-12-2020 12:48
Wat bijzonder! Ik ken oprecht alleen professionele/ informele oppas die twee kinderen prima vinden.
Ik herken het wel met niet zindelijke kinderen, toch bewerkelijker. En bij 3 of meer kinderen.

Met kleuters en peuters vind ik het juist fijn als er een broertje of zusje bij is: dat maakt het minder spannend voor ze.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
Kleinezon schreef:
19-12-2020 14:14
Ik herken het wel met niet zindelijke kinderen, toch bewerkelijker. En bij 3 of meer kinderen.

Met kleuters en peuters vind ik het juist fijn als er een broertje of zusje bij is: dat maakt het minder spannend voor ze.
Dat is een groot voordeel. Hier zeggen opa/ oma/andere oppas, dat onze twee kinderen een stuk makkelijker zijn samen, dan wanneer je ze apart van elkaar hebt en zo ervaren wij dat zelf ook.
HawaZon schreef:
19-12-2020 14:20
Dat is een groot voordeel. Hier zeggen opa/ oma/andere oppas, dat onze twee kinderen een stuk makkelijker zijn samen, dan wanneer je ze apart van elkaar hebt en zo ervaren wij dat zelf ook.
Oh, dat zal ook wel schelen dan. Bij ons is dat dan weer niet zo. Los van elkaar zijn ze makkelijk en rustig, bij elkaar in de buurt zijn ze vooral héél fysiek (niet eens per se druk, maar soms ook wel druk) maar vooral de héle tijd achter elkaar aan rennen, op elkaar klimmen, over elkaar heen buitelen. En heel vaak gaat dat goed, maar in een kleine woonkamer en niet de wens of intentie om ergens buiten of op een veldje te kunnen gaan spelen is dat niet altijd fijn voor iedereen. Overigens zijn ze bij ons thuis vaak wel drukker en onstuimiger dan wanneer ze ergens op bezoek zijn. En zeker als wij niet in de buurt zijn. Zodra wij in de buurt zijn gaat er altijd een knop om en worden ze onstuimig.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
19-12-2020 14:13
Niet per se negatief of lastig, ik denk eerder pijnlijk. Maar dit wordt heel erg off topic zo met mijn persoonlijke gevoelens. Heeft verder weinig nog te maken met keuze en verschillen voor 1 of meerdere kinderen. ;-)
Ja je hebt gelijk. Ik wou je ook niet voor het blok zetten over iets persoonlijks hoor. Excuus als het zo over komt. Ik vind dit soort mijmeringen gewoon interessant :)

Sorry voor de off-topic TO.
Alle reacties Link kopieren
Kleinezon schreef:
19-12-2020 14:14
Ik herken het wel met niet zindelijke kinderen, toch bewerkelijker. En bij 3 of meer kinderen.

Met kleuters en peuters vind ik het juist fijn als er een broertje of zusje bij is: dat maakt het minder spannend voor ze.
Zal ook wel afhangen van hoe fit je bent. Minder spannend lijkt mij ook fijner, maar ik ben 31. Toen ik nog oppaste vond ik 3 ook prima te doen, ook als de jongste een baby was.

Maar als ik 78 ben en een slechte heup heb weet ik niet hoe blij ik word van 2 rouwdouwers die de tent afbreken. Dan toch liever 1 om in het gareel te houden denk ik.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Herfstblaadje19 schreef:
19-12-2020 12:52
Maar twee is ook helemaal perfect natuurlijk. :heart: :heart:
:mrgreen:
NYC schreef:
19-12-2020 14:23
Oh, dat zal ook wel schelen dan. Bij ons is dat dan weer niet zo. Los van elkaar zijn ze makkelijk en rustig, bij elkaar in de buurt zijn ze vooral héél fysiek (niet eens per se druk, maar soms ook wel druk) maar vooral de héle tijd achter elkaar aan rennen, op elkaar klimmen, over elkaar heen buitelen. En heel vaak gaat dat goed, maar in een kleine woonkamer en niet de wens of intentie om ergens buiten of op een veldje te kunnen gaan spelen is dat niet altijd fijn voor iedereen. Overigens zijn ze bij ons thuis vaak wel drukker en onstuimiger dan wanneer ze ergens op bezoek zijn. En zeker als wij niet in de buurt zijn. Zodra wij in de buurt zijn gaat er altijd een knop om en worden ze onstuimig.
Waarom zou er geen mogelijkheid zijn om buiten te spelen?
Positivevibes schreef:
19-12-2020 14:27
Ja je hebt gelijk. Ik wou je ook niet voor het blok zetten over iets persoonlijks hoor. Excuus als het zo over komt. Ik vind dit soort mijmeringen gewoon interessant :)

Sorry voor de off-topic TO.
Oh nee zo ervaar ik het niet hoor. Merk juist dat ik erg veel behoefte heb hierover te praten en van gedachten te wisselen maar wil niet een andermans topic/dilemma kapen. :)
HawaZon schreef:
19-12-2020 14:41
Waarom zou er geen mogelijkheid zijn om buiten te spelen?
Omdat ze nog te klein zijn (oudste inmiddels niet meer) om zonder toezicht buiten te gaan spelen en er dan iemand anders mee moet willen als wij er niet zijn. Kan ik niet voor een ander bepalen.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het veel makkelijker als ik 1 van mijn 2 jongste kinderen bij me heb. Ze zijn 3 en 1. Ze vinden elkaar heel lief maar echt samenspelen lukt nog niet en dan zitten ze elkaar toch regelmatig in de weg (vooral de jongste de oudste.) Als ik met 1 kind iets doe vind ik dat altijd heel relaxed. Dan pas ik me aan het tempo van kind aan en hoef mijn aandacht niet te verdelen. Met allebei tegelijk ergens heen vind ik meer gedoe, al valt het nog wel mee omdat de jongste dan in de buggy gaat. Echter zij wil op een gegeven moment lopen (begrijp ik), de oudste is heel enthousiast en stuift alle kanten op dus ik heb dan altijd het gevoel dat ik handen ogen te kort kom. De oudste slaapt niet meer 's middags en de jongste wel dus daar moeten we ons ook aan aanpassen. 1 kind tegelijk vind ik echt veel relaxter.

Mijn moeder wil er ook maar 1 tegelijk logeren te hebben, tenzij de oudste twee ook meegaan (die zijn 14 dus die helpen dan mee.)

De oudste 2 zijn een tweeling en die hadden altijd min of meer hetzelfde ritme wat het makkelijker maakte (al had ik ook een vriendin met een tweeling die juist het tegenovergestelde van elkaar waren en dat was echt enorm vermoeiend, zij had echt geen seconde rust.)
NYC schreef:
19-12-2020 14:50
Omdat ze nog te klein zijn (oudste inmiddels niet meer) om zonder toezicht buiten te gaan spelen en er dan iemand anders mee moet willen als wij er niet zijn. Kan ik niet voor een ander bepalen.
Dat is toch wat een oppas doet?
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
19-12-2020 14:49
Oh nee zo ervaar ik het niet hoor. Merk juist dat ik erg veel behoefte heb hierover te praten en van gedachten te wisselen maar wil niet een andermans topic/dilemma kapen. :)
Ik wil je ook niet voor het blok zetten, maar vind het ook wel een interessant onderwerp. Dus als je zin hebt, open aub een draadje.
HawaZon schreef:
19-12-2020 14:20
Dat is een groot voordeel. Hier zeggen opa/ oma/andere oppas, dat onze twee kinderen een stuk makkelijker zijn samen, dan wanneer je ze apart van elkaar hebt en zo ervaren wij dat zelf ook.
En je kon niet bedenken dat dat niet voor alle kinderen zo geldt?
HawaZon schreef:
19-12-2020 15:07
Dat is toch wat een oppas doet?
Ik denk dat jij veel te veel er van uitgaat dat iedere oppas een professionele oppas is, terwijl ik en vele anderen het waarschijnlijk gewoon hebben over de opa's, oma's, tantes en evt andere familieleden/vrienden, die best zo af en toe willen oppassen, maar dat je daarbij als ouder gewoon te maken hebt met de wensen/manieren/doen en laten in het huis van die oppas (oma/opa/tante) en dat dát de situaties zijn waarin iemand zegt: ik vind 2 kinderen tegelijk te veel, te vermoeiend, te druk etc. Een professionele gastouder/kdv niet nee, maar daar hadden we het geloof ik ook niet over.
Alle reacties Link kopieren
PinotGrigio3 schreef:
18-12-2020 09:38
Overigens hadden we destijds 1,5 jaar leeftijdsverschil. Nu weer zwanger en zal dan 5,5 jaar tussen zitten. Ben erg benieuwd of ik dit heel anders ga ervaren. De oudste heeft nu al een heel eigen leven, ritme en is veel zelfstandiger, dus denk dat het nu makkelijker wordt. Al zal het samenspelen en activiteiten die ze beide aanspreken weer heel anders zijn.
Wat grappig, dit is precies ook wat wij voor leeftijdsverschil hebben met onze 3 kinderen (nu 2, bijna 8 en 9) Kom ik niet vaak tegen. Makkelijker: ja, maar toch ook wel weer wennen aan het gebrek aan vrijheid, soms wel even slikken. Maar het is niet zo zwaar als toen de oudsten klein waren. En de interactie tussen de jongste en de oudste twee 🥰🥰 zo mooi om te zien, nog geen ruzie, en toch ook samen ‘spelen’ dochter 2 en 7 jr
Alle reacties Link kopieren
Nu on-topic, ik vond het ook een stuk zwaarder worden met 2 kinderen.
Je levert nog meer vrijheid in. Ik wist wel zeker dat ik er 2 wilde, dus nooit getwijfeld. Mijn ervaring is wel dat als ze eenmaal ouder zijn, dus met een klein leeftijdsverschil, dat je er wel de vruchten van plukt. Een uitje of vakantie met 2 kinderen en een klein leeftijdsverschil is ideaal, lijkt me rustiger dan 1 kind dat je moet vermaken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven