Kinderen
alle pijlers
Verschil 1 of 2 kinderen in de praktijk
vrijdag 18 december 2020 om 09:21
Wij zijn sinds kort bezig voor een 2e. Man wil heel graag een 2e, mij lijkt het ook leuk. Maar hoeft niet perse. Soms twijfel ik nog.
Zoontje is nu 10 maanden en is echt een supermakkeljk en lief kind. Slaapt sinds 4 maanden door, slaapt overal, is (nog) niet eenkennig, eet alles, bijna nooit ziek etc.
Kortom wij hebben nu (relatief) veel vrijheid om ons leven voor kinderen zo'n beetje voortzetten. Werken beiden nog fulltime, hebben tijd voor onze hobby's en ik ervaar nu een goede balans tussen werk/kind en tijd voor mezelf.
Ergens ben ik bang dat met een 2e die balans niet meer zo makkelijk te vinden is. 2 kinderen lijkt mij veel moeilijker om te combineren met alles dan 1 kind. Maar is dat in de praktijk ook zo?
Zoontje is nu 10 maanden en is echt een supermakkeljk en lief kind. Slaapt sinds 4 maanden door, slaapt overal, is (nog) niet eenkennig, eet alles, bijna nooit ziek etc.
Kortom wij hebben nu (relatief) veel vrijheid om ons leven voor kinderen zo'n beetje voortzetten. Werken beiden nog fulltime, hebben tijd voor onze hobby's en ik ervaar nu een goede balans tussen werk/kind en tijd voor mezelf.
Ergens ben ik bang dat met een 2e die balans niet meer zo makkelijk te vinden is. 2 kinderen lijkt mij veel moeilijker om te combineren met alles dan 1 kind. Maar is dat in de praktijk ook zo?
leeuw32 wijzigde dit bericht op 18-12-2020 09:26
0.07% gewijzigd
vrijdag 18 december 2020 om 16:42
Ja, het is toch wel echt een bewuste keuze, maar wat ik hierboven ook al schreef, ik denk dat het misschien ook zo geweest was (niet graag de dingen alleen met je eigen gezin willen doen, zoals een vakantie of invulling van de feestdagen) als er bijvoorbeeld twee of drie kinderen in het gezin geweest waren. Ook dan zijn er natuurlijk mensen die geen enkele behoefte hebben om dat alleen "met het eigen gezin" te vieren. Want stel dat wij 1 kind gehad hadden, dan had ik denk ik toch nog steeds die behoefte gevoeld om ervaringen met ons drieën te hebben.
vrijdag 18 december 2020 om 17:00
Ik heb een prima zwangerschap en een hele nare bevalling achter de rug.
Lang tijd nodig gehad om er weer klaar voor te zijn. Wat mij hielp was de vraag of ons gezin wat mij betreft compleet is (buikgevoel, niet rationeel). Het antwoord is nee, en ineens ging de knop om en kon ik er weer open voor staan.
Ik heb de indruk dat je met je verstand een beslissing probeert te maken, maar wat zegt je hart?
Lang tijd nodig gehad om er weer klaar voor te zijn. Wat mij hielp was de vraag of ons gezin wat mij betreft compleet is (buikgevoel, niet rationeel). Het antwoord is nee, en ineens ging de knop om en kon ik er weer open voor staan.
Ik heb de indruk dat je met je verstand een beslissing probeert te maken, maar wat zegt je hart?
vrijdag 18 december 2020 om 17:18
Ja, die mensen zijn er ook ja. Die vieren liefst alles met andere gezinnen en doen activiteiten ook het liefst gezamenlijk. Ik vind dat ook wel gezellig af en toe, maar ik ben toch veel meer gericht op mijn eigen gezin. Geen idee hoe dat was geweest als wij één kind hadden gehad.
vrijdag 18 december 2020 om 19:27
Overgang van 1 naar 2 vond ik makkelijker dan van geen naar 1.
Het allermooiste aan 2 kinderen: de band die ze met elkaar hebben, dat is echt prachtig om te zien (2,5 jaar leeftijdsverschil). Als we met z’n 4-en zijn dan kan ik er zo van genieten dat dit gewoon mijn gezin is!
Het lastigste: het soms handen tekort komen, bijvoorbeeld als man een aantal avonden weg is voor werk. Dan is het best rennen en vliegen om beide kids in bad en in bed te krijgen. Dan mis ik het om even volledig de aandacht en tijd aan 1 kind te geven.
En het politie-agent spelen: elke dag is er wel ergens strijd om onderling. Vast en zeker heel leerzaam voor ze, maar ook ontzettend irritant en vermoeiend op momenten!
Het allermooiste aan 2 kinderen: de band die ze met elkaar hebben, dat is echt prachtig om te zien (2,5 jaar leeftijdsverschil). Als we met z’n 4-en zijn dan kan ik er zo van genieten dat dit gewoon mijn gezin is!
Het lastigste: het soms handen tekort komen, bijvoorbeeld als man een aantal avonden weg is voor werk. Dan is het best rennen en vliegen om beide kids in bad en in bed te krijgen. Dan mis ik het om even volledig de aandacht en tijd aan 1 kind te geven.
En het politie-agent spelen: elke dag is er wel ergens strijd om onderling. Vast en zeker heel leerzaam voor ze, maar ook ontzettend irritant en vermoeiend op momenten!
zaterdag 19 december 2020 om 06:43
Ligt dit misschien aan het feit dat het niet je eigen familie is?NYC schreef: ↑18-12-2020 15:01En ik vind dat dus niet altijd prettig. Maar daarvoor ben ik teveel gericht op/gehecht aan ons eigen gezin, zonder dat dat per se met de schoonfamilie moet. Nu is het compromis dat we het vaak dubbelop doen, een pakjesavond/kerstdiner/vakantie met het eigen gezin vieren en nog een keer "met de familie". Maar sorry, het idee van "ze groeien zo leuk samen op", dat deel ik dus niet. Ik zou het vervelend vinden als een neefje een soort positie van "bijna een broertje" inneemt. Al is dat wellicht ook mijn eigen afstandelijkheid daarin of een andere psychologische pijn die ik moet verwerken.
Ik ben 2 keer tegelijk zwanger geweest met mijn zusje, dus onze kinderen zijn van dezelfde leeftijd. Ze zien elkaar zeker 2 keer per week en groeien dus ook inderdaad samen op, en ik vind dat juist wel enorm waardevol. De neefjes en nichtjes onderling zijn inderdaad bijna broertjes en zusjes qua band. Maar ik houd ook bijna net zoveel van mijn neefje en nichtje als van mijn eigen kinderen. Voor mijn man is dat gevoelsmatig toch anders, maar binnenkort bevalt zijn zusje, dus ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe we dat gaan ervaren.
zaterdag 19 december 2020 om 09:14
Ja, er speelt denk ik in mijn geval wel het een en ander psychologisch mee. Ik heb de grootste verandering dan ook meer ervaren dat schoonzusje dus een kind kreeg dan toen wij ouders werden of van 1 naar 2 kinderen. Zonder hier nu off topic al te specifiek te gaan analyseren over onze persoonlijke situatie denk ik dat er een hoop meespeelt waar ik van tevoren niet over had nagedacht.CHL schreef: ↑19-12-2020 06:43Ligt dit misschien aan het feit dat het niet je eigen familie is?
Ik ben 2 keer tegelijk zwanger geweest met mijn zusje, dus onze kinderen zijn van dezelfde leeftijd. Ze zien elkaar zeker 2 keer per week en groeien dus ook inderdaad samen op, en ik vind dat juist wel enorm waardevol. De neefjes en nichtjes onderling zijn inderdaad bijna broertjes en zusjes qua band. Maar ik houd ook bijna net zoveel van mijn neefje en nichtje als van mijn eigen kinderen. Voor mijn man is dat gevoelsmatig toch anders, maar binnenkort bevalt zijn zusje, dus ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe we dat gaan ervaren.
zaterdag 19 december 2020 om 09:53
Hier 1,5 jaar verschil en ik vond van 1 naar 2 retezwaar, zou dat leeftijdsverschil niemand aanraden. Mijn 2e bleek een pittige kleine draak, als je een modelbaby hebt is het misschien leuker, maar dat kun je nu eenmaal niet kiezen. Ze hebben totaal verschillende interesses en sliepen nooit tegelijk, dus die 'voordelen' gingen ook niet op, en avondritueel in mn eentje was in bepaalde periodes (toen kleine nog bv kreeg) niet te doen. Sinds jongste een jaar of 3 is wel hoor, maar die eerste jaren waren verschrikkelijk, en heb ook het idee dat ik een leuke periode van oudste gemist heb. Daarom zou ik wachten tot oudste iets ouder is. Ik had ook geen familie in de buurt die ff kon inspringen als dat echt nodig was, denk dat dat ook nog wel had gescheeld.
Nu ze 5 en 6 zijn vind ik er niet zoveel meer van. Ze zijn echt heel verschillend qua interesses en karakter dus volgens mij zou t weinig uitmaken of er nu 1 of 4 jaar tussenzit. Ze spelen wel samen maarcis vooral veel ruzie en zijn echt te verschillend om 'beste maatjes' te zijn. Irritant ook dat ze nu al dezelfde kledingmaat hebben dus doorschuiven is er ook niet meer bij.
Ik had die tweede niet willen missen, maar met de kennis van nu minimaal een jaar langer gewacht.
Nu ze 5 en 6 zijn vind ik er niet zoveel meer van. Ze zijn echt heel verschillend qua interesses en karakter dus volgens mij zou t weinig uitmaken of er nu 1 of 4 jaar tussenzit. Ze spelen wel samen maarcis vooral veel ruzie en zijn echt te verschillend om 'beste maatjes' te zijn. Irritant ook dat ze nu al dezelfde kledingmaat hebben dus doorschuiven is er ook niet meer bij.
Ik had die tweede niet willen missen, maar met de kennis van nu minimaal een jaar langer gewacht.
. Heb vanochtend een licht positieve test. Er kan nog heel veel mis gaan in mijn geval, maar toch.
zaterdag 19 december 2020 om 10:23
Gefeliciteerd, speelde het onbewust al in je achterhoofd misschien, dat je mogelijk zwanger zou kunnen zijn?
zaterdag 19 december 2020 om 10:26
Wauw, nou gefeliciteerd! Fijn dat je er blij mee bent!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 19 december 2020 om 10:40
zaterdag 19 december 2020 om 10:42
Ik zie dat wel veel ja. Tussen die van mij zit min of meer bewust 3.5 jaar (ik wilde per se niet 2x tijdens mijn studie met verlof moeten, anders waren we misschien wel iets eerder weer begonnen, maar zeker niet na een jaar al) en ik kreeg al veel te horen ‘je moet wel opschieten met een tweede anders hebben ze niks meer aan elkaar.’ Maar een tante van me zei toen ik aankondigde dat er een tweede op komst was: ‘heel goed dat er een beetje tijd tussen zit, dat is heel fijn voor je herinneringen aan de tijd dat ze heel klein waren, daar kom je nog wel achter.’nootboek schreef: ↑19-12-2020 09:53Hier 1,5 jaar verschil en ik vond van 1 naar 2 retezwaar, zou dat leeftijdsverschil niemand aanraden. Mijn 2e bleek een pittige kleine draak, als je een modelbaby hebt is het misschien leuker, maar dat kun je nu eenmaal niet kiezen. Ze hebben totaal verschillende interesses en sliepen nooit tegelijk, dus die 'voordelen' gingen ook niet op, en avondritueel in mn eentje was in bepaalde periodes (toen kleine nog bv kreeg) niet te doen. Sinds jongste een jaar of 3 is wel hoor, maar die eerste jaren waren verschrikkelijk, en heb ook het idee dat ik een leuke periode van oudste gemist heb. Daarom zou ik wachten tot oudste iets ouder is. Ik had ook geen familie in de buurt die ff kon inspringen als dat echt nodig was, denk dat dat ook nog wel had gescheeld.
Nu ze 5 en 6 zijn vind ik er niet zoveel meer van. Ze zijn echt heel verschillend qua interesses en karakter dus volgens mij zou t weinig uitmaken of er nu 1 of 4 jaar tussenzit. Ze spelen wel samen maarcis vooral veel ruzie en zijn echt te verschillend om 'beste maatjes' te zijn. Irritant ook dat ze nu al dezelfde kledingmaat hebben dus doorschuiven is er ook niet meer bij.
Ik had die tweede niet willen missen, maar met de kennis van nu minimaal een jaar langer gewacht.
En dat heb ik ook echt zo ervaren. Los van dat het gewoon makkelijker is omdat ik mijn oudste wat uit kan leggen, hij gewoon slaapt ‘s nachts, niet meer slaapt overdag, zindelijk is, etc. was hij bijna 3 toen ik zwanger raakte. Dat heeft ons echt de tijd gegeven om zijn ontwikkelingen te zien en te genieten van hem, alle aandacht voor hem te hebben. En nu heeft hij al een heel leven met sociale contacten waar hij veel plezier van heeft, waardoor ik makkelijk toe kom aan tutten met mijn jongste.
Als je ze dichter op elkaar hebt gaat het wat meer in een waas voorbij, heb ik het idee. Dus achteraf bevalt het me eigenlijk beter dan ik had gedacht.
Ik hoop dat ze ook dikke vrienden gaan worden, maar dat is even afwachten natuurlijk. Maar mijn zusje en ik zijn altijd beste maatjes geweest en wij schelen ook ruim 3 jaar dus ik heb niet het gevoel dat het daarmee per se staat of valt.
Ik heb wel weer dat als er nog een derde moet komen, dat die dan sneller zou moeten komen. Omdat ik geen zin meer heb in nog heeeel veel jaren in de tropenjaren zitten.
Maar eigenlijk ben ik voor nu wel heel gelukkig met mijn zoontjes dus misschien houden we het wel gewoon hierbij.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 19 december 2020 om 10:55
Mijn kinderen zijn nu 11 en 12 en dat is totaal niet mijn ervaring. Ik zeg het maar even voor de mensen die nu in de tropenjaren zitten. Ja, het was druk toen de een een baby was en de ander een dreumes. Nee, dat betekent niet dat ik dingen vergeten ben uit die tijd.
“Daar kom je nog wel achter”, echt, waarom zeggen mensen dit soort dingen tegen elkaar.
zaterdag 19 december 2020 om 11:02
In het begin vond ik het wat moeilijker om alleen voor twee te zorgen, ipv 1 op 1. Een baby die veel aandacht vraagt vond ik op sommige momenten moeilijk te combineren met een energieke peuter.
Als we het samen deden vond ik het vanaf het begin leuker met twee, omdat het meer in balans voelde.
Inmiddels zijn onze kinderen groter en vind ik het goed te doen. Het is nu juist makkelijker, omdat ze veel samen spelen en elkaar vermaken.
Wij hebben de balans dus opnieuw gevonden, maar het heeft wel eventjes geduurd. Het kostte een maand of 8/9 om de nieuwe balans te vinden.
Nu ik terugkijk vind ik het zeker de moeite waard. Het voelt nu in balans en compleet, dat gevoel had ik niet na nr.1. We hebben nu allebei weer tijd om fulltime te werken als we dat zouden willen (we vinden beide een of 30-34 uur prettiger in deze fase van ons leven) en ook voor hobby's/sport, onze vrienden, etc.
Als we het samen deden vond ik het vanaf het begin leuker met twee, omdat het meer in balans voelde.
Inmiddels zijn onze kinderen groter en vind ik het goed te doen. Het is nu juist makkelijker, omdat ze veel samen spelen en elkaar vermaken.
Wij hebben de balans dus opnieuw gevonden, maar het heeft wel eventjes geduurd. Het kostte een maand of 8/9 om de nieuwe balans te vinden.
Nu ik terugkijk vind ik het zeker de moeite waard. Het voelt nu in balans en compleet, dat gevoel had ik niet na nr.1. We hebben nu allebei weer tijd om fulltime te werken als we dat zouden willen (we vinden beide een of 30-34 uur prettiger in deze fase van ons leven) en ook voor hobby's/sport, onze vrienden, etc.
anoniem_63c1211622fd9 wijzigde dit bericht op 19-12-2020 11:08
12.34% gewijzigd
zaterdag 19 december 2020 om 11:07
Nou ik denk niet dat ze dat zo bedoelde. Ik denk dat ze meer bedoelde dat je gewoon veel meer keuteltijd hebt bij een wat groter leeftijdsverschil en veel meer 1-op-1-aandacht, dus dat het dan in je herinnering niet in een soort sneltreinvaart voorbij is gevlogen, maar dat je de tijd hebt gehad om af en toe even op adem te komen.Perlala_Gadeon schreef: ↑19-12-2020 10:55Mijn kinderen zijn nu 11 en 12 en dat is totaal niet mijn ervaring. Ik zeg het maar even voor de mensen die nu in de tropenjaren zitten. Ja, het was druk toen de een een baby was en de ander een dreumes. Nee, dat betekent niet dat ik dingen vergeten ben uit die tijd.
“Daar kom je nog wel achter”, echt, waarom zeggen mensen dit soort dingen tegen elkaar.
Niet dat je zo moe bent dat je aan geheugenverlies lijdt ofzo
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 19 december 2020 om 11:09
Nou hup, nog eentje erbij toch?HawaZon schreef: ↑19-12-2020 11:02In het begin vond ik het wat moeilijker om alleen voor twee te zorgen, ipv 1 op 1. Een baby die veel aandacht vraagt vond ik op sommige momenten moeilijk te combineren met een energieke peuter.
Als we het samen deden vond ik het vanaf het begin leuker met twee, omdat het meer in balans voelde.
Inmiddels zijn onze kinderen groter en vind ik het goed te doen. Het is nu juist makkelijker, omdat ze veel samen spelen en elkaar vermaken.
Wij hebben de balans dus opnieuw gevonden, maar het heeft wel eventjes geduurd. Het kostte een maand of 8/9 om de nieuwe balans te vinden.
Nu ik terugkijk vind ik het zeker de moeite waard. Het voelt nu in balans en compleet, dat gevoel had ik niet na nr.1. We hebben nu allebei weer tijd om fulltime te werken als we dat zouden willen (we vinden beide een of 30-34 uur prettiger in deze fase van ons leven) en ook voor hobby's/sport, onze vrienden, etc.
zaterdag 19 december 2020 om 11:10
Deze snap ik niet. Waarom zou je voor twee kinderen geen oppas kunnen regelen, of hen laten logeren?Nanouk schreef: ↑18-12-2020 09:50Jullue zijn bezig voor een 2e maar je hebt nog twijfel. Zet het plan dan nog even in de ijskast en denk er nog eens goed overna. Jullie kindje is nog jong er is nog tijd zat. Daarnaast moet het opvoeden van jullie kindje nog beginnen. Ikzelf had er niet aan moeten denken om met een dreumes die aan het ontdekken is ook een baby te hebben maar dat is voor iedereen anders. Bij mij zitten tussen de kinderen 3 jaar.
Ik vind de overgang van 1 naar 2 heel pittig, er was er altijd 1 die aandacht wilde (en terecht). De overgang van 2 naar 3 vond ik dan weer heel makkelijk omdat ik al geleerd had mijn aandacht te verdelen.
1 kindje breng je nog wel eens weg, met 2 wordt dat al een stuk lastiger.
Maar.....ik had het voor geen goud willen missen, ik vind het ook heel mooi om de kinderen met elkaar bezig maar ze zijn inmiddels pubers, hebben geen zorg meer nodig maar het vraagt nog steeds veel om de aandacht goed te verdelen en ritme te behouden. De een werkt op die dag, de ander sport maar en andere tijd, de dag erna is een ander aan het werk enz.... elke dag is opnieuw passen en meten en dan heb je er een ritme in, veranderen de roosters en kun je weer opnieuw beginnen.
Maar het blijft nog steeds heel gezellig!
zaterdag 19 december 2020 om 11:15
lux- schreef: ↑19-12-2020 11:07Nou ik denk niet dat ze dat zo bedoelde. Ik denk dat ze meer bedoelde dat je gewoon veel meer keuteltijd hebt bij een wat groter leeftijdsverschil en veel meer 1-op-1-aandacht, dus dat het dan in je herinnering niet in een soort sneltreinvaart voorbij is gevlogen, maar dat je de tijd hebt gehad om af en toe even op adem te komen.
Niet dat je zo moe bent dat je aan geheugenverlies lijdt ofzo
Maar ik heb zelf ook helemaal niet het gevoel dat het voorbijgevlogen is. Als ik van één ding geen spijt heb m.b.t. mijn kinderen dan is het het kleine leeftijdsverschil. Integendeel zelfs. Met andere leeftijdsverschillen heb ik geen ervaring, maar ook daarmee zul je een prima gezinsleven kunnen hebben.
Waarom mensen uitgerekend over kleine of grote leeftijdsverschillen vaak hun mening willen uiten, ik snap daar niets van.
zaterdag 19 december 2020 om 11:42
Hangt er denk ik sterk vanaf wat degene wil bij wie ze gaan logeren. De een (bv een grootouder of een ander gezin) wil hooguit 1 ander kind erbij, de ander neemt met gemak zes logeetjes in huis.
zaterdag 19 december 2020 om 11:45
Ik hoor alleen zelden dat een oppas of een opa/oma, twee kinderen te veel vindt. Dat begint pas te spelen bij 3+ kinderen.
zaterdag 19 december 2020 om 11:55
Meer haar ervaring denk ik? Ik heb niet het idee dat ze denkt dat je met andere leeftijdsverschillen geen ‘prima gezinsleven’ kunt hebben. Of dat bedoelde te impliceren met haar opmerking. Zij heeft dat stukje zo ervaren in haar eigen gezin en vindt dat een voordeel van een wat groter leeftijdsverschil, meer of minder is het volgens mij niet hoor.Perlala_Gadeon schreef: ↑19-12-2020 11:15Maar ik heb zelf ook helemaal niet het gevoel dat het voorbijgevlogen is. Als ik van één ding geen spijt heb m.b.t. mijn kinderen dan is het het kleine leeftijdsverschil. Integendeel zelfs. Met andere leeftijdsverschillen heb ik geen ervaring, maar ook daarmee zul je een prima gezinsleven kunnen hebben.
Waarom mensen uitgerekend over kleine of grote leeftijdsverschillen vaak hun mening willen uiten, ik snap daar niets van.
Ik snap het probleem niet zo. Als ik naar anderen kijk is mijn gezinsleven ook veel rustiger dan dat van een vriendin met 15 maanden verschil tussen de kinderen. Maar straks als mijn oudste al in alle achtbanen mag en de jongste overal moet wachten of de oudste de films die de jongste wil kijken voor baby’s vindt ofzo zal ik dat wel weer een nadeel vinden denk ik.
Daar mag je het toch gewoon over hebben met elkaar?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 19 december 2020 om 12:04
Je mag het van mij overal over hebben, maar het is gewoon niet waar dat de jeugd van je kinderen in “een waas” voorbijgaat als je ze wat dichter op elkaar hebt. Dat wil ik duidelijk gezegd hebben. Je wilt niet weten wat ik allemaal te horen kreeg toen ik snel weer zwanger was. In plaats van felicitaties krijg je horrorverhalen over je heen.
En allemaal van mensen met een ruimer leeftijdsverschil tussen hun kinderen. Ik zou in het algemeen willen zeggen: deel de ervaringen die je hebt en niet de ervaringen die je niet hebt.
zaterdag 19 december 2020 om 12:04
Iedereen heeft toch altijd overal een mening over, leeftijdsverschil tussen de kinderen, of je jong of wat ouder bent als je kinderen krijgt, hoeveel kinderen. En iedereen kent eigenlijk alleen zijn eigen situatie, ja ook als je met 21 een kind krijgt en in je 30 nog 2, want hoe je dat ervaart heeft ook alles met allerlei andere omstandigheden te maken.
