Volwassen kind wil geen contact met mij

12-06-2023 08:35 111 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn oudste kind (midden 20) wil sinds enkele jaren geen contact met mij. Ik weet niet waarom. Er is geen ruzie geweest.

Hij zit op het autismespectrum, in zijn puberteit botsten we behoorlijk. Later is dat weer goed gekomen. Hij is zoekende naar zijn plek in de wereld, ik heb hem daarbij ondersteund en hem zelf zijn keuzes laten maken.
En ineens reageerde hij niet meer op appjes. Via zijn vader hoorde ik dat hij zijn telefoon heeft weggedaan. Met hem heeft hij wel contact, gelukkig. Ex verwijt mij van alles waarom zoon geen contact meer zou willen, maar zolang ik het van zoon zelf niet hoor, geloof ik daar weinig van.

Ik probeer om de paar maanden contact te leggen zonder iets van hem te verlangen (hij leest nog wel zijn mail), en in drie jaar heeft hij één keer kort gereageerd. Ik kan het vrij goed laten, maar soms vind ik het onwijs lastig en pijnlijk. Hij is volwassen, mag zijn eigen keuzes maken, daar ben ik in mijn hoofd helemaal oké mee. Maar mijn hart doet er soms erg pijn van.

Hoe gaan anderen daarmee om?
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan het zijn dat hij denkt dat als hij iets kwijt wil, hij denkt dat hij het maar aan een contact hoeft te doen en hij ervan uitgaat dat die(vader) het wel deelt met de rest van de familie(moeder plus broers/zus)? Als hij geen mobiele telefoon heeft, is contact onderhouden wat lastiger, maar hij heeft wel e-mail, neem ik aan. Dus dat je af en toe een mailtje stuurt en informeert hoe het gaat zonder dwingend te zijn? Ik heb zelf een kind met ASS en dat kind voelt zich al snel overvraagd in contacten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik in alle berichten teruglees is dat er heel erg op de emotionele kant ingespeeld wordt. Waarmee er van uitgegaan wordt dat aan beide kanten een emotioneel stuk speelt. M.a.w. dat er aan de kant van zoon iets zit van pijn, teleurstelling, verdriet, boosheid of whatever. Dat is allemaal aanname vanuit neurotypisch denkbeeld. Maar zo werkt het niet in een neurodivers spectrum.

Het zou zomaar kunnen zijn dat zoon geen flauw vermoeden heeft van het gemis en verdriet van TS. Zeker als zij dit niet expliciet uitspreekt. Misschien heeft zoon het idee dat er sprake is van heel goed contact. Zijn moeder stuurt namelijk nog geregeld een bericht hoe trots zij op hem is. Helemaal goed toch?

Andere mogelijkheid is, dat zoon wel degelijk met allerlei emoties rondloopt maar hier vervolgens helemaal niks mee kan. En dan dus vervolgens ook niks doet. Of de emoties simpelweg niet herkent.

Een laatste mogelijkheid is, dat aan de andere kant van de wereld wonen betekent dat Nederland niet meer tot zijn leefwereld behoort. Uit het oog, uit het hart, zeg maar. Zoon " koppelt" TO aan een stuk van zijn leven dat hij achter zich heeft gelaten en daarmee TO zelf ook. Hoe vreselijk hard dat ook is. Zo werkt autisme soms ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iemand deelde gister een linkje op een ander topic. Ik moest daar aan denken toen ik dit topic voorbij zag komen. Wellicht is het helemaal niet op jou van toepassing, maar misschien zijn sommige dingen wel herkenbaar. Dit gaat over vrij extreme gevallen. Ik vind sommige dingen uit dit linkje herkenbaar mbt mijn eigen moeder, hoewel ik daar nog wel contact mee heb, en ze echt minder extreem is dan dit. Maar het gaat om bepaalde patronen die je misschien zelf niet meer ziet.

http://www.issendai.com/psychology/estr ... asons.html
Poeszie schreef:
12-06-2023 10:06
Iemand deelde gister een linkje op een ander topic. Ik moest daar aan denken toen ik dit topic voorbij zag komen. Wellicht is het helemaal niet op jou van toepassing, maar misschien zijn sommige dingen wel herkenbaar. Dit gaat over vrij extreme gevallen. Ik vind sommige dingen uit dit linkje herkenbaar mbt mijn eigen moeder, hoewel ik daar nog wel contact mee heb, en ze echt minder extreem is dan dit. Maar het gaat om bepaalde patronen die je misschien zelf niet meer ziet.

http://www.issendai.com/psychology/estr ... asons.html
Ik beheers de Engelse taal niet. Zo jammer, zou het graag lezen.
Hier op het forum lees je wel vaker over mensen die met hele goede redenen geen contact meer hebben met een ouder. Heel vaak heeft die ouder ook (oprecht of zogenaamd) totaal geen idee waarom. Soms is het reflectievermogen van mensen zo beperkt, dat ze zich echt niet kunnen voorstellen wat ze verkeerd gedaan hebben.

Het feit dat TO zelfs niet 1 reden kan bedenken waarom zoon geen contact wil, doet me denken dat zij ook iemand is met erg weinig reflectievermogen. Anders had je vast wel inmiddels een paar theorieen kunnen bedenken of eens echt naar je ex geluisterd.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
12-06-2023 10:17
Ik beheers de Engelse taal niet. Zo jammer, zou het graag lezen.
Tip: je kan met google translate de hele website laten vertalen in het Nederlands.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Theemok schreef:
12-06-2023 09:31
Snap wat je zegt, excuses zijn inderdaad gemaakt. Ik weet niet in hoeverre dit nog bij zoon speelt, het zou kunnen dat hij het anders ziet dan ik. Dat weet ik niet. Hij is er nooit op teruggekomen. Daarna hebben we nog wel contact gehad.
Het blijft onduidelijk.
Als eerste, wat ontzettend naar voor je. Het lijkt me een vreselijk als één van je kinderengeen contact wil en je ook nog in het duister tast waarom :hug:

Ik zou denk ik toch alles op alles zetten en organiseren dat je naar zoon toe kan. Dat hij voelt hoe belangrijk hij voor je is en je alles voor hem over hebt.
Blijkbaar knaagt er toch wat bij hem. Geen idee in hoeverre zijn vader daarin beïnvloedt en zijn ASS zal daarin ook moeilijk zijn.

Zelf heb ik al tientallen jaren geen contact met mijn biologische moeder. Wat ik het ergste vond is dat ze nooit moeite heeft gedaan, nooit één enkele poging, niets. Dat heeft me intens geraakt; was ik de moeite niet? Waren mijn kinderen de moeite niet waard?
En ondanks dat ik weet dat dit bij haar hoort, heeft dat het meeste pijn gedaan.


Heel veel sterkte, hoop dat je duidelijkheid krijgt :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Het zal een opeenstapeling van redenen zijn waarom je zoon geen contact wil, en waarschijnlijk was dat ene voorval gewoon de spreekwoordelijke druppel.
intothewild wijzigde dit bericht op 12-06-2023 11:02
58.17% gewijzigd
No one ever made a difference by being like everyone else.
belgali schreef:
12-06-2023 10:25
Tip: je kan met google translate de hele website laten vertalen in het Nederlands.
Echt? Hoe doe ik dat?
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
12-06-2023 10:30
Echt? Hoe doe ik dat?
Ik surf in Chrome en dat krijg ik bij buitenlandse sites automatisch de pop-up om deze te vertalen naar Nederlands. Met de telefoon kan je als je google translate app hebt ook een foto maken van een tekst en dan vertaald hij deze ook.
Als het je niet lukt, kan je misschien een oproepje doen onder digitaal, dan kan iemand het je vast beter uitleggen dan ik en dan vervuilen we dit topic niet.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
SimpeleZiel schreef:
12-06-2023 10:23
Hier op het forum lees je wel vaker over mensen die met hele goede redenen geen contact meer hebben met een ouder. Heel vaak heeft die ouder ook (oprecht of zogenaamd) totaal geen idee waarom. Soms is het reflectievermogen van mensen zo beperkt, dat ze zich echt niet kunnen voorstellen wat ze verkeerd gedaan hebben.

Het feit dat TO zelfs niet 1 reden kan bedenken waarom zoon geen contact wil, doet me denken dat zij ook iemand is met erg weinig reflectievermogen. Anders had je vast wel inmiddels een paar theorieen kunnen bedenken of eens echt naar je ex geluisterd.
Ja, maar hij heeft ook geen contact met broers/zussen. Die horen dingen via hun vader, net zoals TO dingen hoort via die weg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Poeszie schreef:
12-06-2023 10:06
Iemand deelde gister een linkje op een ander topic. Ik moest daar aan denken toen ik dit topic voorbij zag komen. Wellicht is het helemaal niet op jou van toepassing, maar misschien zijn sommige dingen wel herkenbaar. Dit gaat over vrij extreme gevallen. Ik vind sommige dingen uit dit linkje herkenbaar mbt mijn eigen moeder, hoewel ik daar nog wel contact mee heb, en ze echt minder extreem is dan dit. Maar het gaat om bepaalde patronen die je misschien zelf niet meer ziet.

http://www.issendai.com/psychology/estr ... asons.html
Duidelijk artikel.

Uitzonderingen daargelaten; kinderen zijn biologisch geprogrammeerd om loyaal te zijn aan hun ouders. Wanneer dat niet het geval is, is het een zeldzaamheid wanneer dat niet aan de ouder ligt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Regenboog schreef:
12-06-2023 10:06
Wat ik in alle berichten teruglees is dat er heel erg op de emotionele kant ingespeeld wordt. Waarmee er van uitgegaan wordt dat aan beide kanten een emotioneel stuk speelt. M.a.w. dat er aan de kant van zoon iets zit van pijn, teleurstelling, verdriet, boosheid of whatever. Dat is allemaal aanname vanuit neurotypisch denkbeeld. Maar zo werkt het niet in een neurodivers spectrum.

Het zou zomaar kunnen zijn dat zoon geen flauw vermoeden heeft van het gemis en verdriet van TS. Zeker als zij dit niet expliciet uitspreekt. Misschien heeft zoon het idee dat er sprake is van heel goed contact. Zijn moeder stuurt namelijk nog geregeld een bericht hoe trots zij op hem is. Helemaal goed toch?

Andere mogelijkheid is, dat zoon wel degelijk met allerlei emoties rondloopt maar hier vervolgens helemaal niks mee kan. En dan dus vervolgens ook niks doet. Of de emoties simpelweg niet herkent.

Een laatste mogelijkheid is, dat aan de andere kant van de wereld wonen betekent dat Nederland niet meer tot zijn leefwereld behoort. Uit het oog, uit het hart, zeg maar. Zoon " koppelt" TO aan een stuk van zijn leven dat hij achter zich heeft gelaten en daarmee TO zelf ook. Hoe vreselijk hard dat ook is. Zo werkt autisme soms ook.
Dat laatste bedoelde ik ook met mijn post.
Nederland/jeugd is gecategoriseerd en afgesloten in zijn brein misschien.
Hij heeft immers ook geen contact met zijn broers en zussen.
En ex als bron van info is misschien niet betrouwbaar ? Die kan ook de hoeveelheid contact overdrijven om TO te kwetsen omdat hij weet dat het haar raakt. Misschien is ook daar het contact minimaal.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
belgali schreef:
12-06-2023 10:35
Ik surf in Chrome en dat krijg ik bij buitenlandse sites automatisch de pop-up om deze te vertalen naar Nederlands. Met de telefoon kan je als je google translate app hebt ook een foto maken van een tekst en dan vertaald hij deze ook.
Als het je niet lukt, kan je misschien een oproepje doen onder digitaal, dan kan iemand het je vast beter uitleggen dan ik en dan vervuilen we dit topic niet.
Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valkia-the-Bloody schreef:
12-06-2023 10:42
Duidelijk artikel.

Uitzonderingen daargelaten; kinderen zijn biologisch geprogrammeerd om loyaal te zijn aan hun ouders. Wanneer dat niet het geval is, is het een zeldzaamheid wanneer dat niet aan de ouder ligt.

Inderdaad. De voorbeelden uit het artikel, komen denk ik heel vaak voor. En de meeste ouders 'snappen er helemaal niks van"
Alle reacties Link kopieren Quote
Regenboog schreef:
12-06-2023 10:06
Wat ik in alle berichten teruglees is dat er heel erg op de emotionele kant ingespeeld wordt. Waarmee er van uitgegaan wordt dat aan beide kanten een emotioneel stuk speelt. M.a.w. dat er aan de kant van zoon iets zit van pijn, teleurstelling, verdriet, boosheid of whatever. Dat is allemaal aanname vanuit neurotypisch denkbeeld. Maar zo werkt het niet in een neurodivers spectrum.

Het zou zomaar kunnen zijn dat zoon geen flauw vermoeden heeft van het gemis en verdriet van TS. Zeker als zij dit niet expliciet uitspreekt. Misschien heeft zoon het idee dat er sprake is van heel goed contact. Zijn moeder stuurt namelijk nog geregeld een bericht hoe trots zij op hem is. Helemaal goed toch?

Andere mogelijkheid is, dat zoon wel degelijk met allerlei emoties rondloopt maar hier vervolgens helemaal niks mee kan. En dan dus vervolgens ook niks doet. Of de emoties simpelweg niet herkent.

Een laatste mogelijkheid is, dat aan de andere kant van de wereld wonen betekent dat Nederland niet meer tot zijn leefwereld behoort. Uit het oog, uit het hart, zeg maar. Zoon " koppelt" TO aan een stuk van zijn leven dat hij achter zich heeft gelaten en daarmee TO zelf ook. Hoe vreselijk hard dat ook is. Zo werkt autisme soms ook.
Dank je, dit vind ik heel helpend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Poeszie schreef:
12-06-2023 11:05
Inderdaad. De voorbeelden uit het artikel, komen denk ik heel vaak voor. En de meeste ouders 'snappen er helemaal niks van"
Ik hoor dit regelmatig via mijn moeder (eind 60) van haar kennissenkring.
Begrijpen totaal niet waarom kinderen een contact meer willen. Dan hoor ik iets meer verhalen en is het voor mij al kristalhelder.

Zelf ook geen contact met mijn vader (sibling ook niet meer)en ik betwijfel of hij ook maar een minuscuul stukje zelfinzicht heeft hierover.

Enigzins off-topic natuurlijk.

Voor TO hoop ik inderdaad op een groot misverstand en 'gewoon' een hele andere belevingswereld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Regenboog schreef:
12-06-2023 10:06
Maar zo werkt het niet in een neurodivers spectrum.

Het stoort mij enorm dat zijn ASS erbij gehaald wordt. Vooral omdat TO nog nul zelfreflectie heeft getoond en ze nu kan bedenken dat het allemaal aan hem ligt.

Zoon lijkt een hoogfunctionerend ASS profiel te hebben want anders had hij niet het geld en de skills om een intercontinentale verhuizing op poten te zetten. En daar in dat land blijkbaar ook nog te gedijen.

Ik geloof echt niet dat dit allemaal op zijn ASS geschoven kan worden.

Ook mensen met ASS zijn in de regel 'gewoon' loyaal aan hun ouders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Polo schreef:
12-06-2023 08:54
Heel veel sterkte. Wat moeilijk, vooral omdat je niet weet wat de exacte reden is.
Redelijk herkenbaar helaas. Ook hier minimaal contact vanwege geen behoefte vanuit kind, ook ASS. Toch zou ik wel luisteren naar de verwijten van ex als je zoekt naar redenen. Waarmee ik niet wil zeggen dat je de verwijten 1 op 1 letterlijk moet nemen, maar ze zullen allicht een indicatie zijn van het hoe en waarom en zoals je zoon dingen beleeft (en tegen zijn vader vertelt).
Herken je helemaal niks? Dat het voor jou nu weer 'goed' is hoe het tijdens de puberteit is verlopen, wil natuurlijk niet zeggen dat je zoon dit hetzelfde ervaart.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is er ook niets voorgevallen tussen hem en je nieuwe partner ?

Ik zelf zou op mijn blote knieën de halve wereld over kruipen om hem op te zoeken. Hij heeft jou toch ook zomaar verrast ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat voor moeite doet de rest van het gezin ?

Zijn vader mailt met hem ?
Heeft niemand hem ooit opgezocht ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Woont hij bij vader (in de buurt) trouwens?
No one ever made a difference by being like everyone else.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben je bekend met een familie opstelling?
Hiermee hoef je je zoon niet te belasten, maar kan jou wel meer inzicht geven.
I was reminded that my bloodtype is B positive.
Alle reacties Link kopieren Quote
Theemok schreef:
12-06-2023 09:31
Snap wat je zegt, excuses zijn inderdaad gemaakt. Ik weet niet in hoeverre dit nog bij zoon speelt, het zou kunnen dat hij het anders ziet dan ik. Dat weet ik niet. Hij is er nooit op teruggekomen. Daarna hebben we nog wel contact gehad.
Het blijft onduidelijk.
hij zal er achter gekomen zijn, wat een gaten zijn jeugd achtergelaten hebben
dat los je niet op met excuses
Laat hem

ga zelf in therapie, ga heb begrijpen, en pas dan kun je weer eventueel aan een relatie met hem denken

Enne... hij is geen kind mee, en jij plaatst dit topic wel onder Kinderen, dat zegt veel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je geeft aan dat je geen contact hebt, maar eigenlijk nergens dat hij zegt geen contact te willen.

Wie zegt dat het gewoon niet een combinatie van factoren is dat hij geen contact opneemt. Niet omdat hij niet wil, omdat hij een hekel aan je heeft, maar omdat hij gewoon geen acute behoefte heeft en het daardoor geen prioriteit is. En vergis je niet in hoeveel impact een grote afstand en een groot verschil in tijdzones heeft op een relatie!!

Ik ben zelf verhuisd naar de andere kant van het land en daardoor zijn veel contacten gewoon verwater. Ook met mensen die ik meerdere keren per week zag en zelfs mee op vakantie ben gegaan. Ik ben een paar keer van baan veranderd en bij elke baan had ik echt leuke contacten waar ik privé ook contact mee had, maar nu we niet meer dagelijks of vaak contact hebben, is dat ook verwaterd. Toen ik in het buitenland woonde (5 uur tijdverschil) had ik eigenlijk alleen nog maar contact met directe familie (ouders + zus en mijn beste vriendin). En ik ben nog wel iemand die regelmatig contact wil/zoekt. En zowel ik als mijn familie/vrienden hebben geen etiketjes/diagnoses/niet sociaal karakter.

Maar geloof mij, Nederland was echt een ver van mijn bed-show geworden.

Vergis je er niet in hoeveel mensen geen behoefte hebben aan veel of vaak contact. Een vriend van mij heeft perioden gehad dat hij bepaalde vrienden eens in de 2 jaar live sprak. Niet dat hij het niet leuk vond, maar het kwam er gewoon steeds niet van. En dan is hij ineens 4 maanden verder met contact opnemen...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven