Kinderen
alle pijlers
Volwassen kind wil geen contact met mij
maandag 12 juni 2023 om 08:35
Mijn oudste kind (midden 20) wil sinds enkele jaren geen contact met mij. Ik weet niet waarom. Er is geen ruzie geweest.
Hij zit op het autismespectrum, in zijn puberteit botsten we behoorlijk. Later is dat weer goed gekomen. Hij is zoekende naar zijn plek in de wereld, ik heb hem daarbij ondersteund en hem zelf zijn keuzes laten maken.
En ineens reageerde hij niet meer op appjes. Via zijn vader hoorde ik dat hij zijn telefoon heeft weggedaan. Met hem heeft hij wel contact, gelukkig. Ex verwijt mij van alles waarom zoon geen contact meer zou willen, maar zolang ik het van zoon zelf niet hoor, geloof ik daar weinig van.
Ik probeer om de paar maanden contact te leggen zonder iets van hem te verlangen (hij leest nog wel zijn mail), en in drie jaar heeft hij één keer kort gereageerd. Ik kan het vrij goed laten, maar soms vind ik het onwijs lastig en pijnlijk. Hij is volwassen, mag zijn eigen keuzes maken, daar ben ik in mijn hoofd helemaal oké mee. Maar mijn hart doet er soms erg pijn van.
Hoe gaan anderen daarmee om?
Hij zit op het autismespectrum, in zijn puberteit botsten we behoorlijk. Later is dat weer goed gekomen. Hij is zoekende naar zijn plek in de wereld, ik heb hem daarbij ondersteund en hem zelf zijn keuzes laten maken.
En ineens reageerde hij niet meer op appjes. Via zijn vader hoorde ik dat hij zijn telefoon heeft weggedaan. Met hem heeft hij wel contact, gelukkig. Ex verwijt mij van alles waarom zoon geen contact meer zou willen, maar zolang ik het van zoon zelf niet hoor, geloof ik daar weinig van.
Ik probeer om de paar maanden contact te leggen zonder iets van hem te verlangen (hij leest nog wel zijn mail), en in drie jaar heeft hij één keer kort gereageerd. Ik kan het vrij goed laten, maar soms vind ik het onwijs lastig en pijnlijk. Hij is volwassen, mag zijn eigen keuzes maken, daar ben ik in mijn hoofd helemaal oké mee. Maar mijn hart doet er soms erg pijn van.
Hoe gaan anderen daarmee om?
maandag 12 juni 2023 om 18:32
Mijn volwassen zoon heeft ook ass en daar is het contact ook minimaal mee.
Hij reageert wel op appjes, het kan soms een dag of 2 of 3 duren maar hij reageert 9 van de 10 keer wel.
Ik zie mezelf ook niet als moeder en dat is heel pijnlijk. De mensen die ik ken hebben leuke contacten met kinderen en inmiddels schoonkinderen erbij.
Dit mis ik en ik weet ook dat het hier ook bij zal blijven. De laatste keer dat hij op mijn verjaardag is geweest was in 2015 en kreeg toen zelfs nog een behoorlijk duur cadeau. Niet om gevraagd maar het had te maken met een hobby van mij. Daarna is hij zelf door een heel diep dal gegaan en nog steeds zit hij in een depressie. Ik krijg nu al jaren een app met mijn verjaardag. Eén woord: gefeliciteerd.
Ruim een half jaar geleden had hij een intake bij een ggz instelling en hij vroeg of ik mee wilde gaan. Eigenlijk was dit op verzoek van de psych die graag meer wilde weten over hoe hij als kind was. Ik zag dat als een hele grote opening maar helaas is het daar ook weer bij gebleven.
Ik heb hem daarna nog 2x gezien en eigenlijk is dat al heel wat.
Tussen 2015 en 2022 zag ik hem een jaar of langer niet (woont hier zo een half uurtje vandaan).
Onverwachts langsgaan heb ik wel een keer of wat gedaan maar hij trekt dat niet, onverwachtse situaties. Dus dan zaten we in stilte tegen over elkaar. Heel pijnlijk.
Ik denk ook dat mede door het ass hij anders kijkt naar mij. Ik heb een functie gehad en dat was hem naar school brengen, zorgen voor kleding en alles dat bij de opvoeding komt kijken. Nu is hij groot en volwassen en kan hij "voor zichzelf zorgen."
Dat tussen aanhalingstekens want hij krijgt 3x per week ondersteuning thuis.
Het is klote en ik zou graag een goede band willen maar dat zit er niet in.
Ik ben al blij dat er app contact is en dat ik hem in 6 mnd tijd 3 x heb gezien. Dat is een hele sprong vooruit. Wie weet gaan we alsnog een paar stappen terug, dat kan ook nog.
Ik kan niet in zijn hoofd kijken en elke ass-er reageert weer anders maar in mijn omgeving ken ik een aantal mensen die ook een koele en afstandelijke relatie hebben met hun volwassen ass kind. Zien elkaar max 1 of 2 x per jaar.
Mijn zoon heeft naast ASS ook nog een hele zware depressie en is hierdoor heel moe. Hij werkt 4 dgn maar moet bijkomen in het weekend.
Ik heb trouwens wel veel gehad aan een IG account : de schrijvende autist. Een ig account van een volwassen vrouw en hoe zij het leven ervaart. Misschien helpt het jou ook.
Hij reageert wel op appjes, het kan soms een dag of 2 of 3 duren maar hij reageert 9 van de 10 keer wel.
Ik zie mezelf ook niet als moeder en dat is heel pijnlijk. De mensen die ik ken hebben leuke contacten met kinderen en inmiddels schoonkinderen erbij.
Dit mis ik en ik weet ook dat het hier ook bij zal blijven. De laatste keer dat hij op mijn verjaardag is geweest was in 2015 en kreeg toen zelfs nog een behoorlijk duur cadeau. Niet om gevraagd maar het had te maken met een hobby van mij. Daarna is hij zelf door een heel diep dal gegaan en nog steeds zit hij in een depressie. Ik krijg nu al jaren een app met mijn verjaardag. Eén woord: gefeliciteerd.
Ruim een half jaar geleden had hij een intake bij een ggz instelling en hij vroeg of ik mee wilde gaan. Eigenlijk was dit op verzoek van de psych die graag meer wilde weten over hoe hij als kind was. Ik zag dat als een hele grote opening maar helaas is het daar ook weer bij gebleven.
Ik heb hem daarna nog 2x gezien en eigenlijk is dat al heel wat.
Tussen 2015 en 2022 zag ik hem een jaar of langer niet (woont hier zo een half uurtje vandaan).
Onverwachts langsgaan heb ik wel een keer of wat gedaan maar hij trekt dat niet, onverwachtse situaties. Dus dan zaten we in stilte tegen over elkaar. Heel pijnlijk.
Ik denk ook dat mede door het ass hij anders kijkt naar mij. Ik heb een functie gehad en dat was hem naar school brengen, zorgen voor kleding en alles dat bij de opvoeding komt kijken. Nu is hij groot en volwassen en kan hij "voor zichzelf zorgen."
Dat tussen aanhalingstekens want hij krijgt 3x per week ondersteuning thuis.
Het is klote en ik zou graag een goede band willen maar dat zit er niet in.
Ik ben al blij dat er app contact is en dat ik hem in 6 mnd tijd 3 x heb gezien. Dat is een hele sprong vooruit. Wie weet gaan we alsnog een paar stappen terug, dat kan ook nog.
Ik kan niet in zijn hoofd kijken en elke ass-er reageert weer anders maar in mijn omgeving ken ik een aantal mensen die ook een koele en afstandelijke relatie hebben met hun volwassen ass kind. Zien elkaar max 1 of 2 x per jaar.
Mijn zoon heeft naast ASS ook nog een hele zware depressie en is hierdoor heel moe. Hij werkt 4 dgn maar moet bijkomen in het weekend.
Ik heb trouwens wel veel gehad aan een IG account : de schrijvende autist. Een ig account van een volwassen vrouw en hoe zij het leven ervaart. Misschien helpt het jou ook.
maandag 12 juni 2023 om 18:54
Lees de eerste zin van de openingspost anders nog eens? Daar staat echt dat hij niet WIL. Er staat ook dat hij niet op appjes antwoordt, het ligt dus niet alleen aan een gebrek aan initiatief maar echt aan totaal geen contact willen.Regenboog schreef: ↑12-06-2023 18:13En wéér twee aannames vanuit je eigen denkkader.
Er staat niet dat hij geen contact WIL. Er staat dat er geen contact IS.
Wellicht weet hij niet goed hoe hij contact moet leggen. Of daar vorm aan moet geven. In geval van ASS kan dit er toe leiden dat er vervolgens maar helemaal geen contact is. Ondanks dat er mogelijk wel behoefte bestaat.
Ook staat er niet dat hij het niet wil vertellen. Er staat dat TO het niet weet. Misschien is zoon aan de andere kant van de wereld totaal niet bezig met dit soort dingen.
Nogmaals: lees dit topic alsjeblieft nog een keer aandachtig en probeer uit je eigen denkkader te stappen.
Hij praat wel met zijn vader, daar heeft hij al die ASS getelateerde problemen dus opeens geen last van?
maandag 12 juni 2023 om 19:02
SimpeleZiel schreef: ↑12-06-2023 18:54Lees de eerste zin van de openingspost anders nog eens? Daar staat echt dat hij niet WIL. Er staat ook dat hij niet op appjes antwoordt, het ligt dus niet alleen aan een gebrek aan initiatief maar echt aan totaal geen contact willen.
Hij praat wel met zijn vader, daar heeft hij al die ASS getelateerde problemen dus opeens geen last van?
Zou heel goed kunnen zijn dat vader nog een functie voor hem heeft, financiële bijstand oid.
maandag 12 juni 2023 om 19:06
Hij heeft geen telefoon.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 12 juni 2023 om 19:11
https://www.bzonder.com/particulieren/c ... or-ouders/
Coaching voor ouders met een volwassen kind met autisme.
Coaching voor ouders met een volwassen kind met autisme.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 12 juni 2023 om 19:24
maandag 12 juni 2023 om 19:27
SimpeleZiel schreef: ↑12-06-2023 19:24Ja, dat zou in theorie kunnen maar wat uit het verhaal van TO doet je dat denken?
Het zou ook heel goed kunnen dat er ietsje meer is voorgevallen dan dat TO zegt....
Geen reden om dat aan te nemen, ik lees deze TO al heel lang.
maandag 12 juni 2023 om 20:39
Niet dat ik verstand heb van deze materie, maar als moeder dit al dan niet bewust zelf veroorzaakt heeft... hebben de broers en zussen dat dan ook? Want hij heeft alleen nog contact met de vader staat er, en verder met niemand van het oorspronkelijke gezin en ook die anderen weten niet waarom, dat is dan toch wel een beetje vreemd?
maandag 12 juni 2023 om 20:50
blijfgewoonbianca schreef: ↑12-06-2023 19:11https://www.bzonder.com/particulieren/c ... or-ouders/
Coaching voor ouders met een volwassen kind met autisme.
Dit vind ik mooi. Opbouwend.
maandag 12 juni 2023 om 21:46
Wat een herkenning, mijn jongste heeft ook ASS en ik zie parallellen in hoe het contact loopt. Mijn kind kan soms ook dagen later pas een antwoord geven op een vraag. En dan ineens is er iets en belt ze op met een vraag. Zo gaat dat. Haar zus mopperde er in het verleden weleens over. Ze doet het naar iedereen zo. Maar ja, het gaat zoals het gaat. Ik weet dat ze soms overprikkeld kan zijn. Werk, andere contacten, ze wordt soms overvraagd. Die link van BGB ga ik eens ook nader bestuderen. Ooit toen de mijne in de puberteit was, ben ik naar avonden geweest voor ouders van pubers met ASS en het was zo fijn om ervaringen van anderen te horen. Zoveel herkenning.
maandag 12 juni 2023 om 21:58
Nee, dat hoeft nietslekire schreef: ↑12-06-2023 20:39Niet dat ik verstand heb van deze materie, maar als moeder dit al dan niet bewust zelf veroorzaakt heeft... hebben de broers en zussen dat dan ook? Want hij heeft alleen nog contact met de vader staat er, en verder met niemand van het oorspronkelijke gezin en ook die anderen weten niet waarom, dat is dan toch wel een beetje vreemd?
Ieder kind is een individue en reageert weer anders
En zolang deze man niet de veiligheid voelt om het verhaal met moeder of broers/zussen te delen, blijft het gissen
Jij kan heel anders terugkijken op je jeugd, dan je grote zus of kleine broertje
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
