Vooroordelen over vaders

Man en ik verdelen ook.

Alleen het punt v lux over de kleding herken ik wel. Dochters zitten qua maat vlakbij elkaar dus de grootte verschilt niet enorm veel. Maar het komt vooral omdat ik t koop en hij niet denk ik.

Sowieso, ik koop alles. En hij brengt het papier weg.

appeltje schreef: ↑

12-12-2021 09:47

Leuk topic!

Eén van de grootste vooroordelen is dat vaders nooit zouden denken aan de gymtassen, het verjaardagskadootje voor een jarig vriendje of nichtje of wanneer de volgende afspraak is voor het consultatiebureau. Dat dat áááltijd op de moeder aankomt.

En ook een vooroordeel is dat vaders nooit als eerste gebeld zouden worden wanneer Pietje opgehaald wil worden van zijn speelafspraakje of wanneer Marietje van school gehaald moet worden als ze van het klimrek is gevallen en er toch eventjes naar de tandarts/huisarts gegaan moet worden.

Het is echt totaal niet waar dat dat altijd vooral op moeders neerkomt en dat die eerder aangesproken of gebeld worden door school, kdv of andere ouders.

Dit ben ik, door ervaring , niet met je eens.

Mijn man werkte vroeger in de avonduren en het consultatiebureau plande altijd in de ochtend die controles. élke keer kreeg hij opmerkingen dat het zo bijzonder was dat hij kwam ipv de moeder.

Als ik werk ben ik slecht/niet telefonisch bereikbaar en als ik niet werk ben ik ook slecht bereikbaar want tja, chaoot/batterij leeg/ telefoon in auto laten liggen/geluid vergeten aan te zetten.

Mijn man staat overal als eerste contact persoon en toch bellen ze áltijd mij. Echt gruwelijk irritant. Hij is zzp'er en superflexibel qua werktijden. En regelt veel dingen in ons gezin, soms weet ik echt niet waar het over gaat.
En als ik dan vraag, wil je mijn man even bellen en zijn nummer als eerste zetten voor de volgende keer dan is het antwoord , o ja, hij staat hier ook als eerste contactpersoon maar dacht, ik bel u wel even.

CharlotteCcc schreef: ↑

10-12-2021 14:05

Dat vind ik ook van papadag. En dan nog heel trots erover praten. En de andere dagen dan, gaan we die allemaal mamadag noemen?

Oh, ik wist niet dat dat iets was waar mensen iets van vonden. In mijn hele sociale omgeving heeft iedereen het over papadag of mamadag. Ik noem mijn mamadag inderdaad mamadag... Dat doen mijn vriendinnen ook. Wat is daar raar aan?
Ik werk 4 dagen en mijn part time dag is mamadag, dan heb ik de kinderen de hele dag. Mijn man heeft andersom inderdaad papadag op zijn part time dag. De overige 3 dagen gaan ze naar opvang en bso. Dat zou je opvangdagen kunnen noemen. Wat overblijft heet weekend

Altijd als mijn man zich opgaf om te helpen bij basisschoolactiviteiten, stond er op de uiteindelijke inventarisatielijst: De moeder van Marietje.

Nou was hij ook wel echt de enige vader die meehielp met basisschoolactiviteiten. Hij was ook de enige mannelijke ‘biebmoeder’ ooit.

Dus ja, kun je dat dan vooroordelen noemen?

_Aphia_ schreef: ↑

12-12-2021 23:36

Dit ben ik, door ervaring , niet met je eens.

Mijn man werkte vroeger in de avonduren en het consultatiebureau plande altijd in de ochtend die controles. élke keer kreeg hij opmerkingen dat het zo bijzonder was dat hij kwam ipv de moeder.

Als ik werk ben ik slecht/niet telefonisch bereikbaar en als ik niet werk ben ik ook slecht bereikbaar want tja, chaoot/batterij leeg/ telefoon in auto laten liggen/geluid vergeten aan te zetten.

Mijn man staat overal als eerste contact persoon en toch bellen ze áltijd mij. Echt gruwelijk irritant. Hij is zzp'er en superflexibel qua werktijden. En regelt veel dingen in ons gezin, soms weet ik echt niet waar het over gaat.
En als ik dan vraag, wil je mijn man even bellen en zijn nummer als eerste zetten voor de volgende keer dan is het antwoord , o ja, hij staat hier ook als eerste contactpersoon maar dacht, ik bel u wel even.

Oh echt he. Hier ook. Mijn man is ook ZZP-er, zeer flexibel en werkt ook in onze eigen woonplaats en veel thuis (ook voor Corona). Toch word ik altijd gebeld door school of de BSO als er iets is. Wij proberen altijd beide aanwezig te zijn met gesprekken op school. Helaas lukte mij dat laatst niet bij onze dochter. Nu gaat het top met haar op school. Geen problemen, goede resultaten, niks aan de hand gesprek. Het gesprek was digitaal en de juf zei letterlijk. We kunnen het gesprek wel verplaatsen, dan kan je vrouw er ook bij zijn. Hoezo dat dan? Er werd niks bijzonders besproken, behalve dat het goed met dochter ging op school. Waarom moet ik daar per se bij zijn.

Als een van de kinderen ziek is dan blijft hij vaak thuis. Zeker nu ze ouder zijn. Hij kan veel makkelijker thuiswerken en ook 's avonds een paar uur inhalen. Daar wordt op mijn werk altijd heel raar naar gekeken door collega's. Alsof het heel bijzonder is.

Eén vooroordeel klopt wel en dat is kleding. Daar heeft hij geen kaas van gegeten. Hij pakt daarom altijd heel veilig een spijkerbroek en een trui omdat dat altijd wel bij elkaar past. Tegenwoordig kiezen de meiden zelf hun kleding. Als hij de was wegwerkt dan zit er ook regelmatig een verkeerd kledingstuk in de verkeerde kast.

Nog even over die app-groepjes. Daar word je eigenlijk altijd als moeder aan toegevoegd. Dit geldt eigenlijk voor alle activiteiten, school, clubjes, sport ect. Behalve voor voetbal. Daar zitten bijna alleen maar vaders in. Dat verbaast mij echt. Alsof dat alleen voor mannen is. En dan gaat het hier om een meidenteam onder de 11 wat gecoacht wordt alsof het Feyenoord 1 is

Java schreef: ↑

13-12-2021 10:22

Altijd als mijn man zich opgaf om te helpen bij basisschoolactiviteiten, stond er op de uiteindelijke inventarisatielijst: De moeder van Marietje.

Nou was hij ook wel echt de enige vader die meehielp met basisschoolactiviteiten. Hij was ook de enige mannelijke ‘biebmoeder’ ooit.

Dus ja, kun je dat dan vooroordelen noemen?

Dan denk ik eerder dat dat scholen, kinderopvang en consultatiebureau's conservatieve omgevingen zijn want met vooroordelen over vaders heeft het niets te maken.
Nou ja, misschien dan dat zíj die vooroordelen hebben?