Kinderen
alle pijlers
Waar ben jij op aangesproken door een vreemde?
woensdag 23 juni 2021 om 14:41
Nog nooit heb ik een topic geopend, maar hier ben ik toch nieuwsgierig naar.
Waar ben je op aangesproken/ terecht gewezen door een vreemde over je kind(eren)?
TO start:
Tijdens een kinderactiviteit klom mijn klimgrage 2 jarige op een stoel en ging op zijn knieën achterstevoren op de stoel zitten wippen. Een gechokkeerde moeder wees mij hier op. Ik antwoorde dat ik mijn kind zag en naast hem stond. De moeder begon een betoog tegen een andere moeder dat zij in het ziekenhuis werkt en wel heel vaak gebroken botten voorbij zag komen bij dit soort incidentjes.
Waar ben je op aangesproken/ terecht gewezen door een vreemde over je kind(eren)?
TO start:
Tijdens een kinderactiviteit klom mijn klimgrage 2 jarige op een stoel en ging op zijn knieën achterstevoren op de stoel zitten wippen. Een gechokkeerde moeder wees mij hier op. Ik antwoorde dat ik mijn kind zag en naast hem stond. De moeder begon een betoog tegen een andere moeder dat zij in het ziekenhuis werkt en wel heel vaak gebroken botten voorbij zag komen bij dit soort incidentjes.
anoniem_65402509b8cbf wijzigde dit bericht op 23-06-2021 14:58
3.50% gewijzigd
vrijdag 25 juni 2021 om 14:56
Hier een kind met autisme en een verstandelijke beperking. De meeste mensen reageren gelukkig oké, maar ook wel mindere momenten gehad. Iets soortgelijks als met die glijbaan ook wel meegemaakt, dat was op de glijbaan in het zwembad op de camping. Was een vrij hoge, en zoon durfde er eigenlijk nog niet zo goed vanaf, dus hij hield zich vast en gleed heel langzaam, stukje bij beetje. Het was op dat moment ook heel rustig in het zwembad, was op een zondagmiddag buiten de vakantie, niemand had er last van, je kon ook gewoon langs hem glijden, want het was zo'n glijbaan waar er drie naast elkaar af konden.
Toen kwam de badmeester (jonge man nog) roepen dat hij er direct vanaf moest glijden, "nu naar beneden!" et cetera. Toen wilde ik uitleggen dat hij dus autisme en een verstandelijke beperking had en dat het voor hem best een uitdaging was om van die glijbaan te gaan, maar toen riep hij: 'Niks mee te maken!' en liep weg.
Toen ben ik dus wel naar hem toegelopen om te zeggen dat ik zijn reactie niet zo leuk vond en dat het hem wel had gesierd als hij iets meer begrip had gehad voor de situatie - en dat wij ook ons best deden en heus wel ingrepen als we zagen dat hij overlast zou veroorzaken. Blijkbaar vond hij zijn reactie zelf ook niet zo fijntjes, want hij kwam later ijsjes brengen als excuus, dat was dan wel weer tof.
Toen kwam de badmeester (jonge man nog) roepen dat hij er direct vanaf moest glijden, "nu naar beneden!" et cetera. Toen wilde ik uitleggen dat hij dus autisme en een verstandelijke beperking had en dat het voor hem best een uitdaging was om van die glijbaan te gaan, maar toen riep hij: 'Niks mee te maken!' en liep weg.
Toen ben ik dus wel naar hem toegelopen om te zeggen dat ik zijn reactie niet zo leuk vond en dat het hem wel had gesierd als hij iets meer begrip had gehad voor de situatie - en dat wij ook ons best deden en heus wel ingrepen als we zagen dat hij overlast zou veroorzaken. Blijkbaar vond hij zijn reactie zelf ook niet zo fijntjes, want hij kwam later ijsjes brengen als excuus, dat was dan wel weer tof.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 25 juni 2021 om 15:02
Maar heel eerlijk, mensen kunnen toch niet weten dat zij de moeder niet was?Maleficent schreef: ↑25-06-2021 12:37Ik als medezorgmoeder moet hier wel erg hard om lachen, sorry!
Wat zijn sommige mensen toch vreselijk dom. Al die aannames die zomaar gedaan worden.
Dat kun je ze dan toch niet aanrekenen?
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 25 juni 2021 om 15:11
Maar hoezo moet je je als vreemde tegen de opvoeding van een ander aan bemoeien?
Vraag gewoon anders eerst even hoe het zit, lijkt me.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 25 juni 2021 om 15:16
Ik ben ook een groot voorstander van die dingen, vast van mij gehoord, die opmerking
Mijn zoon had er 1 in de vorm van een elmo knuffel rugzakje. de staart was de 'lijn'. als het niet nodig was, staart in het zakje en niemand die er wat van zag...
vrijdag 25 juni 2021 om 15:17
Maleficent, door jouw verhalen over je kind hier (en ook van andere forummers) ben ik me er wel veel meer bewust van geworden hoe het is voor ouders van een gehandicapt kind en hoeveel vooroordelen mensen (ik waarschijnlijk ook) hebben als een kind 'ander' gedrag vertoont. Ik probeer daardoor echt anders naar situaties te kijken en minder te oordelen, maar me te realiseren dat er misschien van alles speelt dat ik niet weet.
Dank voor die wijze lessen
Dank voor die wijze lessen
vrijdag 25 juni 2021 om 15:20
En on topic: oudste was een huilbaby en krijste uren lang, ook wel eens in de supermarkt. Daar heb ik ook veel opmerkingen op gekregen: hij heeft vast honger/ zit er een speld (van de luier) verkeerd?/ ach, die is vast moe/ etc.
En zwanger van de tweede had ik zo last van bekken instabiliteit dat ik buitenshuis door man in een rolstoel werd rond gereden, oudste zoon gezellig op schoot. Daar vinden mensen ook wel wat van, dat je in een rolstoel zit en zwanger bent. En iedereen had medelijden met man.
En zwanger van de tweede had ik zo last van bekken instabiliteit dat ik buitenshuis door man in een rolstoel werd rond gereden, oudste zoon gezellig op schoot. Daar vinden mensen ook wel wat van, dat je in een rolstoel zit en zwanger bent. En iedereen had medelijden met man.
vrijdag 25 juni 2021 om 15:28
O dat vind ik heel lief om te horenMarijeMarije schreef: ↑25-06-2021 15:17Maleficent, door jouw verhalen over je kind hier (en ook van andere forummers) ben ik me er wel veel meer bewust van geworden hoe het is voor ouders van een gehandicapt kind en hoeveel vooroordelen mensen (ik waarschijnlijk ook) hebben als een kind 'ander' gedrag vertoont. Ik probeer daardoor echt anders naar situaties te kijken en minder te oordelen, maar me te realiseren dat er misschien van alles speelt dat ik niet weet.
Dank voor die wijze lessen
dankjewel 
Wij zijn nu inmiddels wel op het punt dat mensen het veel beter zien dat er 'iets is' en hij heeft gelukkig door zijn looks en mooie glimlach wel de gunfactor. Ik bedoel, als wij in de macDonalds zijn en het duurt hem te lang en hij ontglipt me (omdat ik moet afrekenen ofzo) dan pakt hij rustig frietjes van een andere tafel af
zo erg! Ik probeer dat natuurlijk te voorkomen maar als dat dus een keer niet lukt moeten meestal de mensen er wel om lachen. Ook als we een keer naar een strandje gaan of een andere plek met veel kinderen, heeft hij vaak de neiging om kinderen die lijken op zijn broertje toen die jong was even een kusje te willen geven bovenop hun hoofd. Gelukkig vinden mensen dat vaak wel erg lief. Maar dat soort situaties moet ik er echt bovenop staan, want ik kan hem niet zomaar los laten. Hij heeft dus wel afwijkend gedrag in het openbaar maar nu hij ouder is, is hij wel veel rustiger, dus het is niet meer slaan en gillen en zulks. Dat scheelt gelukkig best wel een hoop irritatie en ongevraagde opvoedadviezen. En hij draagt nu sowieso bijna altijd wel een epilepsiehelm waardoor mensen ook wel zien 'dat er wat is'.
maleficent wijzigde dit bericht op 25-06-2021 15:29
0.48% gewijzigd
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 25 juni 2021 om 15:29
Oh helemaal mee eens hoor.Maleficent schreef: ↑25-06-2021 15:11Maar hoezo moet je je als vreemde tegen de opvoeding van een ander aan bemoeien?
Vraag gewoon anders eerst even hoe het zit, lijkt me.
Echt bizar dat men denkt het recht te hebben om iets te zeggen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 25 juni 2021 om 15:33
Nondejus wat erg!! Dat die man een leuter had betekent ook niet dat hij zich persé moest voortplanten hoor. Wat een kokosnoot (wil eigenlijk iets anders typen maar ik houd me in).herfst100 schreef: ↑24-06-2021 18:14Oudste zoon heeft een zware verstandelijke handicap. Ik kan een boek schrijven over alle opmerkingen, maar deze gebeurtenis heeft mij het meest geraakt.
We waren in een binnenspeeltuin. Zoon was toen 7 denk ik. Voor het idee, zoon funtioneert op een leeftijd van 1 jaar oud.
Zoon had niet zo'n goede dag. Hij zat op de onderkant van 1 glijbaan en wilde er niet weg. Alles geprobeerd, maar het lukte niet. Ik dacht ik blijf nog even een kwartiertje en dan ga ik met hem naar huis en kan man met de andere 2 blijven. Hij genoot namelijk wel, daar onderop die glijbaan.
Op een afstandje erbij gestaan om op te letten. Er waren nog zeker 7 glijbanen vrij. Kinderen gleden gewoon langs hem. Was verder niet gevaarlijk, want trage glijbaan.
Tot er een man en vrouw zich gingen bemoeien met zoon. Roepen en schreeuwen dat hij weg moest gaan. Man ging expres langs hem glijden en roepen en hard in zijn handen klappen. Zoon snapt daar niks van dus reageerde natuurlijk niet.
Ik ben erheen gelopen en uitgelegd. Hij heeft een zware beperking en kan niet praten. Dat ik hem nu niet weg kreeg, maar zo naar huis ga. Kreeg ik een snauw 'Ja dat je kind gehandicapt is, wil nog niet zeggen dat je niet hoeft op te voeden he. Een gehandicapte hoeft niet de glijbaan voor mijn kind bezet te houden. Asociaal mens!'
Ik heb mijn oudste vrij jong gekregen, omdat ik al heeeel jong wist dat kinderen krijgen voor mij moeilijk/onmogelijk zou zijn en met de jaren nog lastiger zou worden. Dus op mijn 21e gestart met behandelingen en uiteindelijk toen ik bijna 25 was hem gekregen. Nog niet eens heel piepjong maar ik zie er ook nog eens jonger uit dan ik ben. Ik krijg regelmatig de vraag of hij een ongelukje was, ook gewoon waar hii bij staat.
Een tijdje terug was ik op een waterspeeltuin waar ook een opa en oma waren met een aantal kleinkinderen, waaronder een gehandicapt meisje van ongeveer 5 (schat ik). Ze kreeg een soort epileptische aanval en opa en oma waren best wel in paniek, de ambulance kwam. En ik dacht ik vraag even of ze hulp nodig hebben met de andere kinderen. Dan neem ik ze mee voor een ijsje o.i.d. want die ukkies bij (ondiep)water is toch een soort topsport en daar stond denk ik hun hoofd niet naar. Maar toen kreeg ik een grote mond dat ze zelf 7 kinderen hadden opgevoed en dit heus zelf wel konden. Wat dacht ik wel, ik lag zelf nog in de luiers terwijl zij al lang en breed hard aan het werk waren hoor!
Ik gooi het nu maar op stress/paniek, maar ik stond wel even gek te kijken. Het was echt ontlastend bedoelt. Gelukkig is met het meisje wel alles goed afgelopen!
vrijdag 25 juni 2021 om 15:36
Herkenbaar, zowel die looks en gunfactor als dat zomaar eten pakken van andere mensen als je niet oplet, en ook heel aanrakerig naar mensen die hij niet echt goed kent. Voor corona belde hij bijvoorbeeld elke dag aan bij de buurvrouw, dan mocht hij een snoepje pakken en dan ging hij altijd even bij de buurman op schoot zitten om hem een kusje te geven.Maleficent schreef: ↑25-06-2021 15:28O dat vind ik heel lief om te horen
Wij zijn nu inmiddels wel op het punt dat mensen het veel beter zien dat er 'iets is' en hij heeft gelukkig door zijn looks en mooie glimlach wel de gunfactor. Ik bedoel, als wij in de macDonalds zijn en het duurt hem te lang en hij ontglipt me (omdat ik moet afrekenen ofzo) dan pakt hij rustig frietjes van een andere tafel af
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 25 juni 2021 om 15:37
Hopelijk heb je je niet laten ontmoedigen. Ik zou het juist heel lief vinden als iemand hulp aanbood op het moment dat het moeilijk is.boontje89 schreef: ↑25-06-2021 15:33
Een tijdje terug was ik op een waterspeeltuin waar ook een opa en oma waren met een aantal kleinkinderen, waaronder een gehandicapt meisje van ongeveer 5 (schat ik). Ze kreeg een soort epileptische aanval en opa en oma waren best wel in paniek, de ambulance kwam. En ik dacht ik vraag even of ze hulp nodig hebben met de andere kinderen. Dan neem ik ze mee voor een ijsje o.i.d. want die ukkies bij (ondiep)water is toch een soort topsport en daar stond denk ik hun hoofd niet naar. Maar toen kreeg ik een grote mond dat ze zelf 7 kinderen hadden opgevoed en dit heus zelf wel konden. Wat dacht ik wel, ik lag zelf nog in de luiers terwijl zij al lang en breed hard aan het werk waren hoor!
Ik gooi het nu maar op stress/paniek, maar ik stond wel even gek te kijken. Het was echt ontlastend bedoelt. Gelukkig is met het meisje wel alles goed afgelopen!
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 25 juni 2021 om 15:38
Mijn moeder paste vroeger op het zoontje van mijn oudere broer. Neefje was een dreumes en ik was pas 17 toen we in de Etos stonden. Bij het schap van de spenen, bakjes, lepeltjes en voeding enzo stond ik met de buggy en zei ik tegen m'n moeder, jeetje wat is dat baby spul toch allemaal duur zeg!
Waarop een wildvreemde mevrouw zich omdraaide en tegen mij zei; Had je maar moeten bedenken voordat je DAAR (wijzend op baby neefje) aan begon.
Echt zo aso.
Waarop een wildvreemde mevrouw zich omdraaide en tegen mij zei; Had je maar moeten bedenken voordat je DAAR (wijzend op baby neefje) aan begon.
Echt zo aso.
vrijdag 25 juni 2021 om 15:51
Hoe reageerde je?_melon schreef: ↑25-06-2021 15:38Mijn moeder paste vroeger op het zoontje van mijn oudere broer. Neefje was een dreumes en ik was pas 17 toen we in de Etos stonden. Bij het schap van de spenen, bakjes, lepeltjes en voeding enzo stond ik met de buggy en zei ik tegen m'n moeder, jeetje wat is dat baby spul toch allemaal duur zeg!
Waarop een wildvreemde mevrouw zich omdraaide en tegen mij zei; Had je maar moeten bedenken voordat je DAAR (wijzend op baby neefje) aan begon.
Echt zo aso.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 25 juni 2021 om 16:05
Ik zou ook denken dat de reactie van die opa en oma door de enorme stress veroorzaakt werd. Ik heb nog nooit hulp aangeboden gekregen, mijn man wel 1 of 2 keer. Maar hij ziet er misschien ook wel wat toegankelijker uit op zo'n moment. Ik ga meestal behoorlijk op slot als ik heftige stress ervaar.
Mijn zoon eet ook frietjes van andere mensen en drinkt uit andermans rietje als hij honger heeft en ik 1 seconde de andere kant opkijk. Hij kan ook absoluut niet wachten!
Ik had hem een keer een ijsje beloofd, maar toen we bij de ijszaak aankwamen bleek er een enorme rij te staan! Hij weet dat hij een ijsje krijgt, dus daar kan ik niet meer van afwijken. En ik wist dat hij een enorme woedeaanval zou krijgen door het wachten in die rij, maar ik moest er dus toch gaan staan met hem. Hij stond daar dus de hele tijd te schreeuwen en liep tussendoor een paar keer naar de vitrine. Hij werd steeds bozer dus na een tijdje had ik hem in een houdgreep. Mensen in de rij stonden geirriteerd te zuchten en te kijken, en op een gegeven moment zei een mevrouw iets. Ik weet niet precies meer wat, iets van nou nou, moet dat nou zo. Ik heb toen behoorlijk luid gezegd dat mijn zoon een verstandelijke beperking heeft, en opeens was het doodstil in die rij. Niet dat iemand ons even voor liet gaan of zo hoor. Dat zou heel fijn zijn geweest en dan was zijn vervelende gedrag ook onmiddellijk afgelopen geweest.
Echt afschuwelijke, slopende momenten zijn dat.
Mijn zoon eet ook frietjes van andere mensen en drinkt uit andermans rietje als hij honger heeft en ik 1 seconde de andere kant opkijk. Hij kan ook absoluut niet wachten!
Ik had hem een keer een ijsje beloofd, maar toen we bij de ijszaak aankwamen bleek er een enorme rij te staan! Hij weet dat hij een ijsje krijgt, dus daar kan ik niet meer van afwijken. En ik wist dat hij een enorme woedeaanval zou krijgen door het wachten in die rij, maar ik moest er dus toch gaan staan met hem. Hij stond daar dus de hele tijd te schreeuwen en liep tussendoor een paar keer naar de vitrine. Hij werd steeds bozer dus na een tijdje had ik hem in een houdgreep. Mensen in de rij stonden geirriteerd te zuchten en te kijken, en op een gegeven moment zei een mevrouw iets. Ik weet niet precies meer wat, iets van nou nou, moet dat nou zo. Ik heb toen behoorlijk luid gezegd dat mijn zoon een verstandelijke beperking heeft, en opeens was het doodstil in die rij. Niet dat iemand ons even voor liet gaan of zo hoor. Dat zou heel fijn zijn geweest en dan was zijn vervelende gedrag ook onmiddellijk afgelopen geweest.
Echt afschuwelijke, slopende momenten zijn dat.
vrijdag 25 juni 2021 om 16:15
Ik spreek weleens een vreemde moeder ergens op aan. Iemand die haar kind (basisschoolleeftijd) uit de doosjes aardbeien in de supermarkt laat eten, dat ziet en er helemaal niets van zegt. Ik vind dat reuze asociaal. Ook heb ik een stel in de supermarkt erop aangesproken dat ze hun gebruikte koffiebekertjes moesten opruimen en niet twee schappen verder zomaar ergens tussen de zakken snoep moeten plempen.
Ik heb mij ook voorgenomen dat ik tijdens mijn volgende vakantie (als ik ooit weer eens ga) ouders erop aanspreek dat ze op hun peuter moeten letten als die langs de rand van het zwembad zonder zwembandjes of zwemvest loopt/speelt. Ouders liggen zelf te zonnen, slapen, kletsen, lezen en letten totaal niet op. Vervolgens houd ik zelf het kind de hele tijd in de gaten en zit geen moment meer rustig. Ik begrijp helemaal niets van die ouders. Zelf vroeger in mijn nabije omgeving een verdrinkingsgeval van een peuter van een buurgezin meegemaakt. Het gebeurt zo ontzettend snel in een onbewaakt ogenblik en je leven is daarna voorgoed stuk.
Ik heb mij ook voorgenomen dat ik tijdens mijn volgende vakantie (als ik ooit weer eens ga) ouders erop aanspreek dat ze op hun peuter moeten letten als die langs de rand van het zwembad zonder zwembandjes of zwemvest loopt/speelt. Ouders liggen zelf te zonnen, slapen, kletsen, lezen en letten totaal niet op. Vervolgens houd ik zelf het kind de hele tijd in de gaten en zit geen moment meer rustig. Ik begrijp helemaal niets van die ouders. Zelf vroeger in mijn nabije omgeving een verdrinkingsgeval van een peuter van een buurgezin meegemaakt. Het gebeurt zo ontzettend snel in een onbewaakt ogenblik en je leven is daarna voorgoed stuk.
vrijdag 25 juni 2021 om 16:59
Ja vreselijk! Ik ben ooit een schoenenwinkel uitgelopen om zoiets. We moesten op onze beurt wachten door op een bankje te gaan zitten.. Zoon was toen nog vrij jong en kon niet stilzitten. Ik vroeg toen of de verkoopster ons kon roepen als we aan de beurt waren. Er waren nog drie andere klanten aan het wachten dus aan het overzicht lag het niet. Maar nee, dat kon niet, we moesten op het bankje blijven zitten. Hem alleen laten rondlopen kon niet want dan zou hij wildvreemde mensen gaan aaien of aan dingen zitten dus ik moest steeds opspringen als hij van mijn schoot gewriemeld was. We raakten dus steeds onze beurt kwijt.nansie schreef: ↑25-06-2021 16:05Ik zou ook denken dat de reactie van die opa en oma door de enorme stress veroorzaakt werd. Ik heb nog nooit hulp aangeboden gekregen, mijn man wel 1 of 2 keer. Maar hij ziet er misschien ook wel wat toegankelijker uit op zo'n moment. Ik ga meestal behoorlijk op slot als ik heftige stress ervaar.
Mijn zoon eet ook frietjes van andere mensen en drinkt uit andermans rietje als hij honger heeft en ik 1 seconde de andere kant opkijk. Hij kan ook absoluut niet wachten!
Ik had hem een keer een ijsje beloofd, maar toen we bij de ijszaak aankwamen bleek er een enorme rij te staan! Hij weet dat hij een ijsje krijgt, dus daar kan ik niet meer van afwijken. En ik wist dat hij een enorme woedeaanval zou krijgen door het wachten in die rij, maar ik moest er dus toch gaan staan met hem. Hij stond daar dus de hele tijd te schreeuwen en liep tussendoor een paar keer naar de vitrine. Hij werd steeds bozer dus na een tijdje had ik hem in een houdgreep. Mensen in de rij stonden geirriteerd te zuchten en te kijken, en op een gegeven moment zei een mevrouw iets. Ik weet niet precies meer wat, iets van nou nou, moet dat nou zo. Ik heb toen behoorlijk luid gezegd dat mijn zoon een verstandelijke beperking heeft, en opeens was het doodstil in die rij. Niet dat iemand ons even voor liet gaan of zo hoor. Dat zou heel fijn zijn geweest en dan was zijn vervelende gedrag ook onmiddellijk afgelopen geweest.
Echt afschuwelijke, slopende momenten zijn dat.
Ik was inmiddels bijna in tranen want zoon liep op een stel dunne gympies omdat hij zijn laatste paar schoenen dat in de winter kon gesloopt had, tweede paar die week. We moesten echt schoenen hebben. Maar nee, de verkoopster was onverbiddelijk: als hij niet kan blijven zitten komt hij niet aan de beurt. De andere klanten zeiden er ook niks van. Toen de derde keer dat we de beurt net misten de verkoopster ook nog iets zei van "Ja, dat krijg je ervan als je je kind nooit leert lui-ste-ren!" kon ik het niet meer houden en ben jankend die winkel uitgevlucht. Sliep al weken bijna niet doordat hij epileptische aanvallen had, het werd me teveel, vooral de houding van de andere klanten.
Mijn ex is toen naar die winkel overigens met zoon en heeft een scène getrapt en had binnen vijf minuten geregeld dat zoon wél aan de beurt was. Dat was een asociaal stuk vreten maar hier was hij heel goed voor. Zoon heeft echolalie (autistisch napraten zeg maar) en heeft nog weken "Wij zijn NU aan de beurt! NU aan de beurt! NU aan de beurt!" gebruld bij het aandoen van zijn mooie nieuwe schoenen.
vrijdag 25 juni 2021 om 18:06
Wat een verdrietige ervaringen
Mijn zoon is slechtziend en botst dus wel eens ergens tegenaan.
Op school had hij een dag in gr5 een invaller die tegen hem zei; "kijk eens uit je doppen!"
Zoon viel stil, maar zijn klasgenoten zeiden gelijk "maar juf, x is slechtziend. Hij kan er niets aan doen"
Haar reactie; "Dat heb ik gelezen ja, maar daar heb ik niets mee te maken. Hij moet gewoon uit zijn doppen kijken"
Dit verhaal kwam ons door diverse ouders ter oren, want kinderen waren vol verontwaardiging thuis gekomen.
We hebben dit wel doorgegeven aan de directrice en de invalster ontkende niet eens
Mijn zoon is slechtziend en botst dus wel eens ergens tegenaan.
Op school had hij een dag in gr5 een invaller die tegen hem zei; "kijk eens uit je doppen!"
Zoon viel stil, maar zijn klasgenoten zeiden gelijk "maar juf, x is slechtziend. Hij kan er niets aan doen"
Haar reactie; "Dat heb ik gelezen ja, maar daar heb ik niets mee te maken. Hij moet gewoon uit zijn doppen kijken"
Dit verhaal kwam ons door diverse ouders ter oren, want kinderen waren vol verontwaardiging thuis gekomen.
We hebben dit wel doorgegeven aan de directrice en de invalster ontkende niet eens
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 25 juni 2021 om 18:50
"It takes a village to raise a child" is een Afrikaanse uitdrukking, zorg dragen voor elk kind, een veilige omgeving.
In onze beschaafde wereld lijkt het eerder commentaar en kritiek dan meelevend en helpend.
Alles sal reg kom
