Kinderen
alle pijlers
Wanneer is eetgedrag echt problematisch?
donderdag 6 januari 2022 om 10:28
Even weer getriggerd door het vermoeiende peuter topic 
Onze dochter (bijna 2) is vanaf moment 1 een moeilijke eter geweest. Die-hard flesweigeraar, hapjes op alle verantwoorde manieren aangeboden maar nog nooit een stuk fruit aangeraakt en groente komen er alleen in in Olvarit vorm (ook op kdv eet ze niet met de rest mee). So far so good, ze krijgt brood binnen en potjes en ze groeit en ik twijfel er niet aan dat dit rond haar 18e veranderd zal zijn.
Maar toch, ze reageert wel heel heftig op eten. Als je een stukje groente of fruit op haar tray legt, gaat ze heeelemaal uit haar dak. Gisteren zette ik een schaaltje snackgroente midden op de salontafel terwijl ze een paar meter verderop aan het spelen was, gigantische huilbui en woede-uitbarsting. Ik twijfel toch een beetje of dit onder normaal peutergedrag valt en of ik er iets mee moet. In de flesweigeraarfase zijn we nog weleens bij een pre-logopedist geweest, maar aangezien het eten niet eens in haar buurt mag komen lijkt me dit ook niet helemaal meer de juiste benadering.
Onze dochter (bijna 2) is vanaf moment 1 een moeilijke eter geweest. Die-hard flesweigeraar, hapjes op alle verantwoorde manieren aangeboden maar nog nooit een stuk fruit aangeraakt en groente komen er alleen in in Olvarit vorm (ook op kdv eet ze niet met de rest mee). So far so good, ze krijgt brood binnen en potjes en ze groeit en ik twijfel er niet aan dat dit rond haar 18e veranderd zal zijn.
Maar toch, ze reageert wel heel heftig op eten. Als je een stukje groente of fruit op haar tray legt, gaat ze heeelemaal uit haar dak. Gisteren zette ik een schaaltje snackgroente midden op de salontafel terwijl ze een paar meter verderop aan het spelen was, gigantische huilbui en woede-uitbarsting. Ik twijfel toch een beetje of dit onder normaal peutergedrag valt en of ik er iets mee moet. In de flesweigeraarfase zijn we nog weleens bij een pre-logopedist geweest, maar aangezien het eten niet eens in haar buurt mag komen lijkt me dit ook niet helemaal meer de juiste benadering.
donderdag 6 januari 2022 om 10:35
Kom je met haar bij het consultatiebureau en heb je het daar wel eens voorgelegd?
Ik heb er geen ervaring mee en ook geen pasklare oplossing of antwoord op je vraag, maar een aantal dingen die mij te binnen schieten. Mag ze met eten spelen? Lekker mee klieren, aanvoelen, er in knijpen, het in stukjes breken? Dus op alle mogelijke manieren diverse soorten eten leren kennen? En lukt het wel eens om het samen klaar te maken? Ligt er bijvoorbeel speelfruit in het keukentje wat met klittenband vastzit en je met een mes kan snijden? Als ze dat interessant vindt kan je ook eens proberen of ze echt eten wil snijden. Die van mij vindt het prachtig om met een mesje (een echte! uiteraard met hulp en onder toezicht) zelf eten in stukjes te mogen snijden. Misschien heb je deze dingen allemaal al geprobeerd en ben ik mosterd. Maar door bij eten niet alleen de nadruk te leggen op het eten zelf maar ook het voelen en bereiden kan je kind een andere band met voedsel krijgen.
Ik heb er geen ervaring mee en ook geen pasklare oplossing of antwoord op je vraag, maar een aantal dingen die mij te binnen schieten. Mag ze met eten spelen? Lekker mee klieren, aanvoelen, er in knijpen, het in stukjes breken? Dus op alle mogelijke manieren diverse soorten eten leren kennen? En lukt het wel eens om het samen klaar te maken? Ligt er bijvoorbeel speelfruit in het keukentje wat met klittenband vastzit en je met een mes kan snijden? Als ze dat interessant vindt kan je ook eens proberen of ze echt eten wil snijden. Die van mij vindt het prachtig om met een mesje (een echte! uiteraard met hulp en onder toezicht) zelf eten in stukjes te mogen snijden. Misschien heb je deze dingen allemaal al geprobeerd en ben ik mosterd. Maar door bij eten niet alleen de nadruk te leggen op het eten zelf maar ook het voelen en bereiden kan je kind een andere band met voedsel krijgen.
donderdag 6 januari 2022 om 10:36
Mijn kind had en heeft ondergewicht en is heel klein en wij zijn naar de kinderarts en diëtiste geweest.
Die diëtiste kan via de GGD hier.
Als je kind op gewicht is en goed groeit doen ze hier verder overal heel luchtig over.
Je zou ook eens via de huisarts kunnen vragen of er iets is met verwerken van prikkels, sensorische nog iets. Ik heb hier via het forum wat tips over gekregen (mijn kind heeft iets met bepaalde kleding) en dat was hier wel een eye opener.
Bepaald eten is qua structuur lastig hier, maar ook op bepaalde plekken niet willen zitten (teveel zon, tocht etc), bepaald beddengoed etc.
Die diëtiste kan via de GGD hier.
Als je kind op gewicht is en goed groeit doen ze hier verder overal heel luchtig over.
Je zou ook eens via de huisarts kunnen vragen of er iets is met verwerken van prikkels, sensorische nog iets. Ik heb hier via het forum wat tips over gekregen (mijn kind heeft iets met bepaalde kleding) en dat was hier wel een eye opener.
Bepaald eten is qua structuur lastig hier, maar ook op bepaalde plekken niet willen zitten (teveel zon, tocht etc), bepaald beddengoed etc.
donderdag 6 januari 2022 om 10:41
Snap ik, het is ook nogal een specifiek verhaalHorcrux schreef: ↑06-01-2022 10:35Kom je met haar bij het consultatiebureau en heb je het daar wel eens voorgelegd?
Ik heb er geen ervaring mee en ook geen pasklare oplossing of antwoord op je vraag, maar een aantal dingen die mij te binnen schieten. Mag ze met eten spelen? Lekker mee klieren, aanvoelen, er in knijpen, het in stukjes breken? Dus op alle mogelijke manieren diverse soorten eten leren kennen? En lukt het wel eens om het samen klaar te maken? Ligt er bijvoorbeel speelfruit in het keukentje wat met klittenband vastzit en je met een mes kan snijden? Als ze dat interessant vindt kan je ook eens proberen of ze echt eten wil snijden. Die van mij vindt het prachtig om met een mesje (een echte! uiteraard met hulp en onder toezicht) zelf eten in stukjes te mogen snijden. Misschien heb je deze dingen allemaal al geprobeerd en ben ik mosterd. Maar door bij eten niet alleen de nadruk te leggen op het eten zelf maar ook het voelen en bereiden kan je kind een andere band met voedsel krijgen.
CB gaan we binnenkort weer heen en zal ik ook zeker voorleggen. Een deel van wat je schrijft doen we al, er is denk ik idd een soort tussenstap nodig omdat ze het niet eens aan wil raken. Maar afgelopen week heb ik haar idd wel laten klieren met een mes en een champignon dus toen wilde ze het in ieder geval vastpakken, goed idee om dat wat meer te gaan doen.
donderdag 6 januari 2022 om 10:48
Als je Instagram hebt, ik zie hier nog wel eens leuke tips: https://www.instagram.com/kids.eat.in.color
donderdag 6 januari 2022 om 10:54
Is ze gedwongen geweest om te eten? Omdat ze zo heftig reageerde op een schaaltje rauwkost wat niet eens in haar buurt stond. Voelt ze er druk/angst bij?
Consult bij cb is sowieso goed.
Ik heb een hele slechte eter (lees mijn topics maar). Maar wat nu wel lijkt te helpen is de volgende tip die ik van de diëtiste kreeg:
Bij het (avond)eten mag mijn zoon zijn 'veilige' eten (in dit geval brinta pap). Daarnaast zet ik een schaaltje met wat van ons eten. Geen druk, hij mag het proeven, voelen, aan de kant schuiven.
En daarna lekker zijn pap eten. Wij forceren hierin niets. We moedigen het niet eens aan om het andere bordje te proberen. Het is geheel vrijblijvend voor hem.
Zo gaat er per avond (lang niet iedere avond!) een hapje 'normaal' eten in.
Laatst macaroni: dat bleek toch lekkerder dan de brinta en ging helemaal naar binnen
Consult bij cb is sowieso goed.
Ik heb een hele slechte eter (lees mijn topics maar). Maar wat nu wel lijkt te helpen is de volgende tip die ik van de diëtiste kreeg:
Bij het (avond)eten mag mijn zoon zijn 'veilige' eten (in dit geval brinta pap). Daarnaast zet ik een schaaltje met wat van ons eten. Geen druk, hij mag het proeven, voelen, aan de kant schuiven.
En daarna lekker zijn pap eten. Wij forceren hierin niets. We moedigen het niet eens aan om het andere bordje te proberen. Het is geheel vrijblijvend voor hem.
Zo gaat er per avond (lang niet iedere avond!) een hapje 'normaal' eten in.
Laatst macaroni: dat bleek toch lekkerder dan de brinta en ging helemaal naar binnen
She was brave and strong and broken, all at once.
donderdag 6 januari 2022 om 10:59
Helemaal niet vanuit ons. Af en toe heeft ze wel (heel onverantwoord) een alternatief gekregen als ze niet wilde eten omdat ze echt anders dagenlang niks zou binnen krijgen. Ik zal je topics eens opzoeken. Het lastige is idd die angstige reactie, als ik iets vrijblijvends voor haar neerlegt deinst ze helemaal terug en blijft ze huilen totdat ik het weghaal. Ze heeft het ook weer niet met alles, af en toe wil ze wel bijvoorbeeld een gebakken aardappel van ons bord pikken. Als daar dan iets van een drupje saus oid blijkt aan te zitten is het meteen weer mis.Woez schreef: ↑06-01-2022 10:54Is ze gedwongen geweest om te eten? Omdat ze zo heftig reageerde op een schaaltje rauwkost wat niet eens in haar buurt stond. Voelt ze er druk/angst bij?
Consult bij cb is sowieso goed.
Ik heb een hele slechte eter (lees mijn topics maar). Maar wat nu wel lijkt te helpen is de volgende tip die ik van de diëtiste kreeg:
donderdag 6 januari 2022 om 10:59
donderdag 6 januari 2022 om 11:07
Patatje15 schreef: ↑06-01-2022 10:59Helemaal niet vanuit ons. Af en toe heeft ze wel (heel onverantwoord) een alternatief gekregen als ze niet wilde eten omdat ze echt anders dagenlang niks zou binnen krijgen. Ik zal je topics eens opzoeken. Het lastige is idd die angstige reactie, als ik iets vrijblijvends voor haar neerlegt deinst ze helemaal terug en blijft ze huilen totdat ik het weghaal. Ze heeft het ook weer niet met alles, af en toe wil ze wel bijvoorbeeld een gebakken aardappel van ons bord pikken. Als daar dan iets van een drupje saus oid blijkt aan te zitten is het meteen weer mis.
Laat het CB eens meedenken waar je nu het meeste aan hebt; een diëtiste of een logopediste. Die hebben vaak een trukendoos vol met tips en tricks, is mijn ervaring.
Mogelijk is het een fase waarin ze jullie uitprobeert en is het puur gedrag, mogelijk is er meer aan de hand (angst, overprikkeling, bang voor bepaald mondgevoel).
Is ze verder goed op gewicht en lengte?
She was brave and strong and broken, all at once.
donderdag 6 januari 2022 om 11:16
Ik heb destijds heel veel gehad aan kinderdieetist Stephan Kleintjes. Aantal online consulten gehad en werkte top.
Zijn grootste tip was om eten gewoon geen onderwerp te laten zijn. Als wij gingen eten, benoemden we dat niet. Het woord eten werd nooit in de mond genomen. We zetten het op tafel, zeiden tegen de kinderen 'komen jullie aan tafel' en daarna hadden we het over van alles en nog wat, maar niet over eten. We zeiden dus geen smakelijk eten of bedankt voor het koken. We zeiden ook niet dat we iets lekker vonden of een beetje mislukt. We hadden het niet over boodschappen doen, helemaal niks.
Jongste mocht zelf uit schalen op tafel wat pakken, of niet. Ze had dus net als wij een leeg bord voor haar neus en dienden eten op in schalen waaruit iedereen zelf pakte. Mocht vragen om eten en alles eten wat ze wilde, behalve koek en snoep. Maar wilde ze liever pap ipv avondeten, of brood of een rijstewafel of yoghurt, prima. kreeg ze dat. At ze niet? Ook goed. At ze wel wat? Vooral geen aandacht aan besteden, niet benoemen, niet prijzen, niks.
Door eten op deze manier totaal onbelangrijk te maken (want ook met prijzen laat je zien iets belangrijk te vinden), ging ze na een week of drie voorzichtig eens wat proberen.
Ze is nu 15 (en destijds één) en eet best goed. Nog steeds wel een beetje een zeikerd met eten, maar had veel erger gekund. Ik kan je Stephan Kleintjes dus echt aanraden en volgens mij heeft hij nog steeds een praktijk.
Zijn grootste tip was om eten gewoon geen onderwerp te laten zijn. Als wij gingen eten, benoemden we dat niet. Het woord eten werd nooit in de mond genomen. We zetten het op tafel, zeiden tegen de kinderen 'komen jullie aan tafel' en daarna hadden we het over van alles en nog wat, maar niet over eten. We zeiden dus geen smakelijk eten of bedankt voor het koken. We zeiden ook niet dat we iets lekker vonden of een beetje mislukt. We hadden het niet over boodschappen doen, helemaal niks.
Jongste mocht zelf uit schalen op tafel wat pakken, of niet. Ze had dus net als wij een leeg bord voor haar neus en dienden eten op in schalen waaruit iedereen zelf pakte. Mocht vragen om eten en alles eten wat ze wilde, behalve koek en snoep. Maar wilde ze liever pap ipv avondeten, of brood of een rijstewafel of yoghurt, prima. kreeg ze dat. At ze niet? Ook goed. At ze wel wat? Vooral geen aandacht aan besteden, niet benoemen, niet prijzen, niks.
Door eten op deze manier totaal onbelangrijk te maken (want ook met prijzen laat je zien iets belangrijk te vinden), ging ze na een week of drie voorzichtig eens wat proberen.
Ze is nu 15 (en destijds één) en eet best goed. Nog steeds wel een beetje een zeikerd met eten, maar had veel erger gekund. Ik kan je Stephan Kleintjes dus echt aanraden en volgens mij heeft hij nog steeds een praktijk.
donderdag 6 januari 2022 om 11:17
donderdag 6 januari 2022 om 11:23
dus ze eet brood en potjes?, groeit goed?
dan zou ik even stoppen met alles wat kan triggeren en het laten bij brood en potjes
en pas over een paar weken/maanden weer eens "toevallig" iets anders op tafel brengen. Ze moet even van die negatieve associatie af
dan zou ik even stoppen met alles wat kan triggeren en het laten bij brood en potjes
en pas over een paar weken/maanden weer eens "toevallig" iets anders op tafel brengen. Ze moet even van die negatieve associatie af
lilalinda wijzigde dit bericht op 06-01-2022 11:32
0.19% gewijzigd
donderdag 6 januari 2022 om 11:35
donderdag 6 januari 2022 om 11:40
Klinkt als een machtsstrijd. Eten en zindelijkheid zijn de machtsmiddelen van kleintjes.
Wij hadden ook zo'n probleemeter met heftige reacties en dat bleek toch echt een controle dingetje. Ze voelen haarfijn aan als jij je stoort aan eetgedrag of je zorgen maakt. Ook al zeg je niks.
Wat hier hielp was nul aandacht aan haar besteden rondom eten. Eten op tafel zetten, met elkaar gaan praten en helemaal geen aandacht geven aan welke reactie dan ook van haar. Als je haar aandacht wil geven doe dat dan over iets dat niets met eten te maken heeft, een boekje of een spelletje bijvoorbeeld.
Krijgt ze op andere vlakken, los van eten, genoeg eigen inbreng? Bijvoorbeeld in kleren uitkiezen, waar jullie naartoe wandelen, wordt er vaak 'nee' gezegd? Wat ruimte en harmonie creëren op ander gebieden maakt ook dat ze minder strijd zal zoeken rond het eten.
Wij hadden ook zo'n probleemeter met heftige reacties en dat bleek toch echt een controle dingetje. Ze voelen haarfijn aan als jij je stoort aan eetgedrag of je zorgen maakt. Ook al zeg je niks.
Wat hier hielp was nul aandacht aan haar besteden rondom eten. Eten op tafel zetten, met elkaar gaan praten en helemaal geen aandacht geven aan welke reactie dan ook van haar. Als je haar aandacht wil geven doe dat dan over iets dat niets met eten te maken heeft, een boekje of een spelletje bijvoorbeeld.
Krijgt ze op andere vlakken, los van eten, genoeg eigen inbreng? Bijvoorbeeld in kleren uitkiezen, waar jullie naartoe wandelen, wordt er vaak 'nee' gezegd? Wat ruimte en harmonie creëren op ander gebieden maakt ook dat ze minder strijd zal zoeken rond het eten.
donderdag 6 januari 2022 om 11:41
Ik kan je niet inhoudelijk helpen, want onze dreumes eet als een bootwerker. Maar wij passen wel deze strategie toe. Eten is geen issue, je eet wel of niet van het gene wat je aangeboden krijgt. Zoon kan nog niet zelf om iets vragen, behalve bv wijzen naar een banaan op de fruitschaal, die krijgt hij ook gewoon als hij daar om vraagt.dannas schreef: ↑06-01-2022 11:16
Door eten op deze manier totaal onbelangrijk te maken (want ook met prijzen laat je zien iets belangrijk te vinden), ging ze na een week of drie voorzichtig eens wat proberen.
Ik kan je Stephan Kleintjes dus echt aanraden en volgens mij heeft hij nog steeds een praktijk.
Stephan Kleintjes heeft idd nog steeds een praktijk (in Groningen geloof ik) en doet ook online consulten. (Ik heb hier geen ervaring mee, maar dit weet ik vanuit de facebookgroep over de Kleintjesmethode die wij volgen)
donderdag 6 januari 2022 om 11:46
Hier een zoon van nu bijna 5 jaar die ook enorm slecht gegeten heeft en nog steeds niet goed eet. Wilde als baby zijnde ook geen hapjes, weigerde de fles... Het staat in verband met zijn autisme.
Maar heb er nooit een probleem van gemaakt. Fruit kreeg hij in knijpzakjes en groente uit olvarit hapjes of smeuïge prakjes (aardappel met spinazie a la creme is hier favoriet)
Ik heb eten altijd zo leuk mogelijk gemaakt. Zeker niet forceren.
Wat hier werkt was hem altijd mee laten helpen met koken. Dan kreeg hij een plastic ikea mesje en een snijplank en ging hij aan de slag met een stuk komkommer. En dan werd er spelenderwijs wel eens iets geproeft.
Nu gaat het eten nog steeds lastig. Hij is erg gevoelig voor hoe structuur in zijn mond voelt. Maar het wordt langzaamaan wel steeds beter.
We maken het zo leuk en interessant mogelijk.
Maar heb er nooit een probleem van gemaakt. Fruit kreeg hij in knijpzakjes en groente uit olvarit hapjes of smeuïge prakjes (aardappel met spinazie a la creme is hier favoriet)
Ik heb eten altijd zo leuk mogelijk gemaakt. Zeker niet forceren.
Wat hier werkt was hem altijd mee laten helpen met koken. Dan kreeg hij een plastic ikea mesje en een snijplank en ging hij aan de slag met een stuk komkommer. En dan werd er spelenderwijs wel eens iets geproeft.
Nu gaat het eten nog steeds lastig. Hij is erg gevoelig voor hoe structuur in zijn mond voelt. Maar het wordt langzaamaan wel steeds beter.
We maken het zo leuk en interessant mogelijk.
donderdag 6 januari 2022 om 11:56
ZombieQueen schreef: ↑06-01-2022 11:46Hier een zoon van nu bijna 5 jaar die ook enorm slecht gegeten heeft en nog steeds niet goed eet. Wilde als baby zijnde ook geen hapjes, weigerde de fles... Het staat in verband met zijn autisme.
Maar heb er nooit een probleem van gemaakt. Fruit kreeg hij in knijpzakjes en groente uit olvarit hapjes of smeuïge prakjes (aardappel met spinazie a la creme is hier favoriet)
Ik heb eten altijd zo leuk mogelijk gemaakt. Zeker niet forceren.
Wat hier werkt was hem altijd mee laten helpen met koken. Dan kreeg hij een plastic ikea mesje en een snijplank en ging hij aan de slag met een stuk komkommer. En dan werd er spelenderwijs wel eens iets geproeft.
Nu gaat het eten nog steeds lastig. Hij is erg gevoelig voor hoe structuur in zijn mond voelt. Maar het wordt langzaamaan wel steeds beter.
We maken het zo leuk en interessant mogelijk.
Alle dingen die jij noemt werkten hier totaal averechts. Het is namelijk allemaal aandacht en dat maakt het groter. Wij maakten het te belangrijk dus alles wat daaraan bijdroeg, eten aanpassen naar haar smaak, het 'leuk' maken, anders aanbieden, helpen met koken. Het maakte ons belang en dus haar macht, alleen maar groter. Knijpzakje werden vanzelf ook een probleem en helpen met koken vond en vindt ze geweldig maar ze at er geen hap meer door.
Maar hier speelt ook geen autisme dus het was geen probleem van structuur of mondgevoel..
Het enige dat hier hielp was de knop bij onszelf omzetten en het zelf écht, écht zelf niet meer belangrijk te vinden en loslaten. En alle aandacht van eten afhalen.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 06-01-2022 12:00
15.35% gewijzigd
donderdag 6 januari 2022 om 11:59
Bedankt voor het meedenken allemaal, ik zal even proberen om op alles zo goed mogelijk te reageren.
Lengte/gewicht
We zijn al bijna een jaar niet meer op het CB geweest, maar naar wat ik kan inschatten zit dat wel goed. Ze komt zeker niks tekort, het is vooral die heftige reactie die me een beetje zorgen baart.
Reactie op ons eten
Is er vrijwel niet. Ik moet heel eerlijk toegeven dat we niet altijd samen eten want we krijgen het niet altijd voor elkaar om om 18 uur ons prakkie ook al op tafel te hebben. We proberen dit zoveel mogelijk wel te doen maar dan bemoeit ze zich eigenlijk niet met ons bord.
Stephan Kleintjes
Heb het boek meteen gereserveerd in de bieb
Dat van het lege bord en zelf kiezen uit schalen vind ik wel een interessante, dat kunnen we wel eens uit proberen maar is misschien nog een grote stap vanuit alleen potjes eten. (wat we verder prima vinden)
Machtsstrijd
Zou kunnen maar mijn gevoel zegt van niet. Al die andere zaken zijn ook nog geen issue. Ze is nog geen 2 en de woordenschat is nog beperkt tot de kleine basis. Het concept kleren uitkiezen uit 2 opties zou ze oprecht nog niet begrijpen en met dat soort zaken hebben we dus ook (nog) geen problemen.
Verder voor context, er is geen sprake van enorme druk of aandacht op het onderwerp. Maar als ik bijvoorbeeld een appel eet, probeer wel een stukje bij haar neer te leggen zodat ze af en toe wel het aanbod blijft krijgen. Ik ga me even verdiepen in alle opties en mogelijk extern advies.
Lengte/gewicht
We zijn al bijna een jaar niet meer op het CB geweest, maar naar wat ik kan inschatten zit dat wel goed. Ze komt zeker niks tekort, het is vooral die heftige reactie die me een beetje zorgen baart.
Reactie op ons eten
Is er vrijwel niet. Ik moet heel eerlijk toegeven dat we niet altijd samen eten want we krijgen het niet altijd voor elkaar om om 18 uur ons prakkie ook al op tafel te hebben. We proberen dit zoveel mogelijk wel te doen maar dan bemoeit ze zich eigenlijk niet met ons bord.
Stephan Kleintjes
Heb het boek meteen gereserveerd in de bieb
Dat van het lege bord en zelf kiezen uit schalen vind ik wel een interessante, dat kunnen we wel eens uit proberen maar is misschien nog een grote stap vanuit alleen potjes eten. (wat we verder prima vinden)
Machtsstrijd
Zou kunnen maar mijn gevoel zegt van niet. Al die andere zaken zijn ook nog geen issue. Ze is nog geen 2 en de woordenschat is nog beperkt tot de kleine basis. Het concept kleren uitkiezen uit 2 opties zou ze oprecht nog niet begrijpen en met dat soort zaken hebben we dus ook (nog) geen problemen.
Verder voor context, er is geen sprake van enorme druk of aandacht op het onderwerp. Maar als ik bijvoorbeeld een appel eet, probeer wel een stukje bij haar neer te leggen zodat ze af en toe wel het aanbod blijft krijgen. Ik ga me even verdiepen in alle opties en mogelijk extern advies.
donderdag 6 januari 2022 om 12:06
Ik weet niet of het helpt, maar ik herken niet het stukje van het eten maar wel het stukje van het niet in de buurt mogen zetten. Bijv water wat kind niet wil. Mijn kind wordt daar boos van. Het mag er - vindt kind - gewoon niet staan ook al staat het er alleen maar en hoeft er niks mee te gebeuren. Ook al staat het ergens anders in de kamer voor later.
donderdag 6 januari 2022 om 12:26
Wij hebben een tijdje in zo'n periode gezeten maar dochter was toen een stuk jonger: rond de 10 maanden. Ik heb toen contact opgenomen met het CB en die zeiden het volgende:
Jij bepaalt wat ze eet en wanneer ze eet, zij bepaalt hoeveel ze eet.
En verder helemaal loslaten en geen aandacht aan geven, niet positief en niet negatief. Niet over het eten maar andere dingen praten. Alternatieven aanbieden werd door het CB afgeraden (want jij bepaalt wat er gegeten wordt).
Komt kennelijk overeen met de kleintjesmethode die hierboven staat.
Het heeft hier een paar weken (!) geduurd maar toen kwam het omslagpunt. Ze eet nu alles.
Ik verwacht dat het CB dezelfde tip aan jou gaat geven. Je hoeft trouwens niet te wachten tot een afspraak, je kunt ze ook gewoon chatten!
Makkelijk was het trouwens niet hoor, ik maakte me heel druk of ze wel voldoende binnenkreeg. Daarom zorgde ik ervoor dat we 3x p.w. iets aten wat ze in elk geval wel lustte en ik gaf een extra grote avondfles. Dan kon ik het zelf beter loslaten.
Als het na een paar weken niet verbetert dan zou ik wel iemand laten meekijken als ik jou was! Alleen al voor je eigen gemoedsrust.
Jij bepaalt wat ze eet en wanneer ze eet, zij bepaalt hoeveel ze eet.
En verder helemaal loslaten en geen aandacht aan geven, niet positief en niet negatief. Niet over het eten maar andere dingen praten. Alternatieven aanbieden werd door het CB afgeraden (want jij bepaalt wat er gegeten wordt).
Komt kennelijk overeen met de kleintjesmethode die hierboven staat.
Het heeft hier een paar weken (!) geduurd maar toen kwam het omslagpunt. Ze eet nu alles.
Ik verwacht dat het CB dezelfde tip aan jou gaat geven. Je hoeft trouwens niet te wachten tot een afspraak, je kunt ze ook gewoon chatten!
Makkelijk was het trouwens niet hoor, ik maakte me heel druk of ze wel voldoende binnenkreeg. Daarom zorgde ik ervoor dat we 3x p.w. iets aten wat ze in elk geval wel lustte en ik gaf een extra grote avondfles. Dan kon ik het zelf beter loslaten.
Als het na een paar weken niet verbetert dan zou ik wel iemand laten meekijken als ik jou was! Alleen al voor je eigen gemoedsrust.
donderdag 6 januari 2022 om 12:36
Vanwege de heftigheid van de reactie zou ik zelf naar een meer specialist gaat, zoals een dietist of een pre-logopedist, i.p.v. naar het CB. Nou moet ik daar wel bij zeggen dat ik met ons CB gewoon hele slechte ervaringen heb, dus dat ik hun adviezen niet meer vertrouw. Er zijn natuurlijk CBs die het wel goed voor elkaar hebben.
Onze zoon heeft een ontwikkelinsgsachterstand in de mond en daardoor moeite met texturen. Het hele mond-gebied is spannend, eng en er mag niks de mond in (ook geen tandenborstel). Het is een heel ander probleem, maar wij worden al een half jaar zeer goed begeleid door een pre-logopedist. We zien echt verschil en merken dat hij steeds meer kan én durft.
Onze zoon heeft een ontwikkelinsgsachterstand in de mond en daardoor moeite met texturen. Het hele mond-gebied is spannend, eng en er mag niks de mond in (ook geen tandenborstel). Het is een heel ander probleem, maar wij worden al een half jaar zeer goed begeleid door een pre-logopedist. We zien echt verschil en merken dat hij steeds meer kan én durft.
donderdag 6 januari 2022 om 12:40
menta schreef: ↑06-01-2022 12:06Ik weet niet of het helpt, maar ik herken niet het stukje van het eten maar wel het stukje van het niet in de buurt mogen zetten. Bijv water wat kind niet wil. Mijn kind wordt daar boos van. Het mag er - vindt kind - gewoon niet staan ook al staat het er alleen maar en hoeft er niks mee te gebeuren. Ook al staat het ergens anders in de kamer voor later.
Yup, ze wil zelf bepalen. Het dan toch neerzetten voelt als dwingend gedrag van de ouder.
Daarom zeg ik, krijgt ze genoeg keuzes op andere vlakken. Een kind van bijna 2 kan prima keuzes maken uit 2 opties zoals bij kleding of linksom of rechtsom naar de winkel lopen.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 06-01-2022 12:41
4.91% gewijzigd
donderdag 6 januari 2022 om 12:41
Of niet. Mijn 21-jarige eet nog steeds geen groente en fruit.
Ja, dat is een probleemkind, maar ik ben zelf ook nog steeds een moeilijke eter.
Je doet er echt maar weinig aan.
Allebei mijn kinderen hebben dezelfde eetopvoeding gehad, de ene eet gewoon, lust niet alles, maar zorgt wel dat ie redelijk gezond eet.
De ander kan echt niet iets eten wat ie niet zo lekker vindt. Dan gaat ie kotsen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
