Wat doe jij voor later voor je kind?

19-04-2022 21:47 117 berichten
Alle reacties Link kopieren
Benieuwd welke dingen jullie doen voor “later” voor je kind. Ik kom op:

- tanden poetsen
- geld sparen
- goede schoenen kopen (zodat de voeten goed blijven)

Wat doen jullie?
Alle reacties Link kopieren
evelien2010 schreef:
20-04-2022 08:48
Kinderen die geboren worden in een stabiel gezin met 2 ouders. Die in staat zijn om te werken, een opleiding hebben gehad en beiden lichamelijk en psychisch stabiel zijn hebben al zo'n enorme voorsprong in het leven. Die mogen opgroeien met een positief sociaal netwerk aan buren, familie en vrienden om zich heen. Met ouders die hun eigen leven op orde hebben en er daarom kunnen zijn voor hun kind.

Ik denk dat het dus belangrijk is om te beseffen of je wel kinderen wilt (in deze tijd is dat een keuze en er zijn prima redenen om het niet te doen). En goed na te denken wanneer je daar klaar voor bent en met wie.

Zelf kijk ik er heel anders tegenaan. Want wat is in hemelsnaam stabiel? Je weet nooit wat er in je leven gaat gebeuren, ik geloof niet dat een leven volledig "op orde" kan zijn.
In dit kader geloof ik zelfs dat kinderen die vanuit gezinsperspectief zien dat niet alles even vanzelfsprekend is in het leven op dat gebied juist een voorsprong ontwikkelen.
Waarmee ik absoluut niet wil beweren dat het voor kinderen beter is om juist in een gezin op te groeien waar veel problemen zijn.
Belangrijk is vooral dat ouders van de kinderen houden, de kinderen accepteren zoals ze zijn en ze een wereldbeeld meegeven dat je goed moet zijn voor anderen, dieren en de wereld.
Alle reacties Link kopieren
Johanna67 schreef:
20-04-2022 09:11
Ik deed niks voor later. Ik klooide maar wat aan.
Maar het is aardig gelukt.
Ondanks mijn “ geklooi” zijn ze aardig opgedroogd en vind ik dat ik leuke, sociale en gelukte mensen in de maatschappij heb gebracht.

:-D :thumbsup:

Ik denk dat we allemaal maar wat aanklooien Johanna! We doen ons best, maar het leven, en het opvoeden van kinderen is hartstikke ingewikkeld!
Alle reacties Link kopieren
evelien2010 schreef:
20-04-2022 08:48
Kinderen die geboren worden in een stabiel gezin met 2 ouders. Die in staat zijn om te werken, een opleiding hebben gehad en beiden lichamelijk en psychisch stabiel zijn hebben al zo'n enorme voorsprong in het leven. Die mogen opgroeien met een positief sociaal netwerk aan buren, familie en vrienden om zich heen. Met ouders die hun eigen leven op orde hebben en er daarom kunnen zijn voor hun kind.

Ik denk dat het dus belangrijk is om te beseffen of je wel kinderen wilt (in deze tijd is dat een keuze en er zijn prima redenen om het niet te doen). En goed na te denken wanneer je daar klaar voor bent en met wie.
Want anders kun je geen goed leven leiden?
De vader van Bill Clinton was alcoholist. Barack Obama groeide op bij zijn alleenstaande moeder, opa en oma.

Tal van voorbeelden van mensen die een prima of zelfs uitstekend leven leiden en niet in een hoogst optimale situatie ter wereld zijn gekomen.
Parella schreef:
19-04-2022 22:50
Ik snap dat, en 10-20 jaar geleden was dat heel gaaf geweest. Nu vind ik het persoonlijk belangrijker dat we de aarde voor onze kinderen niet nog vervuilder achterlaten. Wij beperken (intercontinentale) vliegreizen tot het absolute minimum. Als we 1 x in hun jeugd een mooie verre reis maken dan vind ik het in balans tussen ervaring en duurzaamheid. We wachten daarmee tot ze een leeftijd hebben dat het optimaal is voor hun ervaring.

De tijd van "de wereld is je speeltuin en we moeten allemaal backpacken en naar NY en wereldburgers zijn", is gewoon voorbij. Dat kán niet meer.
Helemaal mee eens.

Rare reactie van degene die dit vergelijkt met mensen die alleen met iemand van dezelfde huidskleur en kerk zullen gaan trouwen... Dat is toch totaal wat anders.

De wereld is mooi en het is leuk om deze te ontdekken, maar de toevlucht die dit de laatste dertig jaar heeft genomen is echt niet alleen maar mooi en zoals Parella schrijft, de tijd van dat de wereld een speeltuin is die je per backpack ontdekt en van hot naar het vliegt is echt wel voorbij.

Ik heb zelf maar 1 x in mijn leven een verre vliegreis gemaakt en dat was dan ook nog icm familiebezoek maar ken veel mensen die vroeger (tien, twintig jaar geleden) de halve wereld over gingen en vrijwel iedereen is erop terugkomen dat dit eigenlijk echt niet meer kan.

Net als Parella zet ik dus in om mijn kinderen 1 vakantie of reis ver weg mee te laten maken en juist verder te laten zien dat Europa en Nederland heel veel te bieden hebben.
Alle reacties Link kopieren
Hij is nog niet zo lang op deze aarde, maar we gaan proberen hem zo netjes mogelijk "af te leveren" als volwassene. Netjes omgaan met andermans spullen (en dus ook de aarde in het algemeen), beleefd zijn tegen andere mensen. Iets voor een ander doen zonder tegenprestatie (al is het het helpen oversteken van "het oude dametje").

We sparen daarnaast de kinderbijslag voor hem als studiepot. Hopelijk heeft hij, tegen die tijd, een fijne vermindering op de kosten.
Lieneke schreef:
20-04-2022 09:11
Zelf kijk ik er heel anders tegenaan. Want wat is in hemelsnaam stabiel? Je weet nooit wat er in je leven gaat gebeuren, ik geloof niet dat een leven volledig "op orde" kan zijn.
In dit kader geloof ik zelfs dat kinderen die vanuit gezinsperspectief zien dat niet alles even vanzelfsprekend is in het leven op dat gebied juist een voorsprong ontwikkelen.
Waarmee ik absoluut niet wil beweren dat het voor kinderen beter is om juist in een gezin op te groeien waar veel problemen zijn.
Belangrijk is vooral dat ouders van de kinderen houden, de kinderen accepteren zoals ze zijn en ze een wereldbeeld meegeven dat je goed moet zijn voor anderen, dieren en de wereld.


Stabiel is imo emotioneel stabiel en emotioneel volwassen.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 22-04-2022 17:38
32.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lieneke schreef:
20-04-2022 09:14
:-D :thumbsup:

Ik denk dat we allemaal maar wat aanklooien Johanna! We doen ons best, maar het leven, en het opvoeden van kinderen is hartstikke ingewikkeld!
Vind ik ook.
ml
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 22-04-2022 17:39
99.75% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer mijn zoon te leren dat hij goed is zoals hij is, dat zijn emoties (en hijzelf in het algemeen) er mogen zijn, dat vriendelijkheid belangrijk is, dat hij naar zijn lijf moet luisteren en dat eten geen waarde als goed of slecht heeft, dat het niet gaat om prestaties maar om proberen en dat hij trots op zichzelf mag zijn.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
Alle reacties Link kopieren
Parella schreef:
20-04-2022 10:00
Stabiel is imo emotioneel stabiel en emotioneel volwassen. Er kan je natuurlijk van alles overkomen in het leven, maar het gaat om hoe je er mee omgaat. Dat kan de schade voor je kinderen enorm beperken.

Dus hoe ga je om met stress? Heb je destructieve copingmechanismes of gezonde? Heb je inzicht in je eigen jeugd, valkuilen en gemis? Of herhaal je onbewust patronen uit je eigen jeugd of overcompenseer je naar je eigen kinderen?

Dat zou ik zien als stabiel, als je dat op orde hebt. Opgeruimd hoofd, trauma's verwerkt, inzicht in je valkuilen. Dat vind ikzelf wel heel belangrijk als ouder. Ik heb zelf voordat ik kinderen kreeg therapie gehad. Ik begrijp dat dat niet zo vanzelfsprekend is voor mensen zonder directe aanleiding maar ik denk dat het wel heel goed zou zijn voor.. iedereen eigenlijk, maar zeker voor ouders.

Dat begrijp ik Parella en zo is het ook, maar....er kan altijd iets gebeuren waardoor iemand een (nieuw) trauma oploopt en waardoor iemands aanvankelijke stabiliteit volledig door elkaar wordt gehannest. Bovendien blijft ieder mens kwetsbaar en feilbaar, iedereen heeft minder sterke kanten en als die worden getriggerd kan het hele plaatje er opeens heel anders uitzien.
Relaties kunnen uit elkaar spatten, zonder dat jij het weet kan je partner schulden opbouwen, er kan van alles gebeuren, ongeacht je maatschappelijke en sociale positie.
Ik geloof zeker dat het voor een kind het beste is op te groeien in een gezin waarin beide ouders hem of haar zoveel mogelijk liefde en aandacht kunnen geven en waarin men niet heeft te dealen met echte armoede, verslavingen, al te rare persoonlijkheidsstoornissen en dergelijke.

Je kunt naar voor kinderen optimale omstandigheden streven en dat is alleen maar goed. Maar extreme situaties daargelaten: wat is optimaal?
Dat zal ook per kind verschillen; ik ben in een tamelijk elitair gezin opgegroeid, maar als ik had kunnen kiezen was ik liever tussen minder cognitieve en rationele "perfectie" en met wat meer gekkigheid en lol groot geworden.

Los hiervan ben ik het helemaal met je eens dat we maar eens moeten stoppen met dat eeuwige gereis en gevlieg. De hele wereld overvliegen voor je "ontwikkeling" als een must...dat kunnen we eigenlijk niet meer maken.
Alle reacties Link kopieren
Dokje schreef:
20-04-2022 09:52
Want anders kun je geen goed leven leiden?
De vader van Bill Clinton was alcoholist. Barack Obama groeide op bij zijn alleenstaande moeder, opa en oma.

Tal van voorbeelden van mensen die een prima of zelfs uitstekend leven leiden en niet in een hoogst optimale situatie ter wereld zijn gekomen.
Dat zijn helaas uitzonderingen. Het gros van de kinderen die moeten opgroeien in armoede waarbij ouders afwezig zijn of er sprake is van ernstige problemen op het gebied van verslaving, psychische problemen en een beperkte zelfredzaamheid komt niet goed terecht. Die kinderen zijn helaas oververtegenwoordigd binnen de jeugdzorg (wat geen wondermiddel is) maken meer en vaker gebruik van sociale middelen (indicaties en uitkeringen) en hebben een grotere kans om in aanraking te komen met justitie.

Een slechte start is helaas vaak een voorbode van een lage sociaal maatschappelijke status. Er zijn uitzonderingen die zich weten te ontworstelen. Maar zo'n jeugd laat zijn sporen na. En je ziet heel vaak een herhaling.

Er zijn talloze rapporten over wat opgroeien in armoede of met ouders in een achterstandssituatie met kinderen en jongeren doet. Ook in Nederland.
evelien2010 schreef:
20-04-2022 10:33
Dat zijn helaas uitzonderingen. Het gros van de kinderen die moeten opgroeien in armoede waarbij ouders afwezig zijn of er sprake is van ernstige problemen op het gebied van verslaving, psychische problemen en een beperkte zelfredzaamheid komt niet goed terecht. Die kinderen zijn helaas oververtegenwoordigd binnen de jeugdzorg (wat geen wondermiddel is) maken meer en vaker gebruik van sociale middelen (indicaties en uitkeringen) en hebben een grotere kans om in aanraking te komen met justitie.

Een slechte start is helaas vaak een voorbode van een lage sociaal maatschappelijke status. Er zijn uitzonderingen die zich weten te ontworstelen. Maar zo'n jeugd laat zijn sporen na. En je ziet heel vaak een herhaling.

Er zijn talloze rapporten over wat opgroeien in armoede of met ouders in een achterstandssituatie met kinderen en jongeren doet. Ook in Nederland.
Dat een specifieke groep oververtegenwoordigd is bij jeugdzorg zegt natuurlijk vrij weinig over het deel van de groep die niet bij jeugdzorg bekend is. Het zou zomaar kunnen dat veel mensen die niet aan jouw maatstaven voldoen toch een gelukkig leven lijden zonder dat jij daar last van hebt. En gelukkig mogen zij helemaal zelf beslissen of ze wel of geen kinderen krijgen.

Daarbij, iedereen is maar een ramp verwijderd van de afgrond he. Ook in 'stabiele gezinnen' (whatever that maybe) kan rampspoed optreden. Je kunt zomaar ziek worden bijvoorbeeld. En in een korte tijd van een behoorlijk salaris naar een minimaal inkomen gaan. Net in een slechte tijd, waardoor je je huis dat je niet meer kunt betalen met een restschuld moet verkopen (in de huidige situatie ondenkbaar maar nog niet zo lang geleden gebeurde dat gewoon). Ik vind het best arrogant om te denken dat bepaalde standaarden de enige juiste zijn om een kind goed groot te kunnen brengen.
Alle reacties Link kopieren
Niet helemaal alles gelezen maar voor ons een mengeling van praktische en opvoedkundige dingen:

* we zijn getrouwd vóór de eerste kwam zodat wat er ook gebeurt, het juridisch goed geregeld is voor onze kinderen
* levensverzekering afgesloten op elkaar, als er iets met één van ons gebeurt hoeft die zich iig niet druk te maken over geld
* in onze opvoeding kijken we vooral naar 'wat willen we onze kinderen nu leren waar ze later iets aan hebben?'
Uiteraard los van: niet met je eten knoeien/ met harde dingen gooien/ met je schoenen op de stoel... wat in het nu alleen handig is.
Dus we laten haar bijvoorbeeld zichzelf nu vervelen (ipv haar steeds te entertainen), zodat ze hopelijk nu al leert dat ze prima zichzelf kan vermaken. Dat kost nu gejengel en gedoe, maar we weten prima dat ze het kan.
* "ik weet het niet, maar we gaan kijken hoe we het antwoord kunnen vinden" is net zo'n goed antwoord als een direct antwoord en altijd beter dan een wilde gok of een bluf
Lieneke schreef:
20-04-2022 09:14
:-D :thumbsup:

Ik denk dat we allemaal maar wat aanklooien Johanna! We doen ons best, maar het leven, en het opvoeden van kinderen is hartstikke ingewikkeld!
Ja. Ook ik doe gewoon mijn best en soms pakt dat goed uit en soms niet. Lijkt me prima dat kinderen leren dat ook ouders maar mensen zijn die fouten maken. En zich ook leren te redden als de omstandigheden (even) wat minder ideaal zijn.
Alle reacties Link kopieren
Parella schreef:
20-04-2022 10:07
Whahaha, ik heb een internationale studie gedaan en woon in A'dam en ben zo tolerant en vrijdenkend als de pest. Ik ben alleen ook milieubewust.

Laat je kinderen mij maar een bedankje sturen later dat ik in ieder geval mijn best doe om ook jouw kinderen nog een leefbare aarde na te laten. Grappig dat jij vrijdenken gelijk stelt aan intercontinentaal reizen. Alsof er geen andere culturen binnen europa zijn en alsof backpacken zo verrijkend is. Als je in Australië woont (wat ik aanneem gezien je naam), is het vast beperkter en zal je eerder vliegen om wat anders te zien, maar in Europa is dat niet perse nodig, en zeker niet vaak.

Weet niet precies wat wonen in Amsterdam te maken heeft met vrijdenkend en tolerant zijn. Ik denk daar eerder het omgekeerde van. Puur het punt dat je het al noemt, bewijst het tegendeel.
Alle reacties Link kopieren
Goede manieren, verzorgd taalgebruik, gezond eten, veel bewegen, op tijd naar bed, veel knuffelen, nee is nee, het belang van geld, respect voor anderen en het belang van familie.
Alle reacties Link kopieren
Sunny-in-Perth schreef:
20-04-2022 06:23
Oei oei oei.... jou kinderen mogen dan zeker ook alleen maar trouwen met de vrijgezel die om de hoek woont, met dezelfde huidskleur en die naar dezelfde kerk gaat....
Ieder zijn ding natuurlijk en ik geloof absoluut niet in 1 perfect opvoeding.

Ik woon in het buitenland (hier getrouwd) en naast reizen om familie te bezoeken vind ik persoonlijk reizen een verrijking voor mijzelf en wil ik mijn kinderen hier zoveel mogelijk van meegeven.
Ieder zijn keuze :)

Door lange tijd te backpacken heb ik juist geleerd de aarde meer te respecteren, ben ik heel minimalistisch, eet ik gezond met zo min mogelijk verspilling en zoveel mogelijk producten uit eigen omgeving.
Mijn kinderen hebben niet onnodig veel speelgoed en kleding.

Als persoon denk ik dat er nog nooit iemand slechter van is geworden door te reizen en andere culturen te ervaren.

Wat schattig dat je denkt dat 'leren met andere culturen omgaan/andere culturen te ervaren' alleen lukt door milieuvervuilend de hele wereld over te vliegen met een rugzak op. Gezien je eerste zin heb je in ieder geval op al je woeste avonturen niet geleerd ruimdenkend te zijn en mensen in hun waarde te laten, maar knal je meteen een lekker vooroordeel eruit. Je bewijst zeg maar totaal niet je eigen stelling.

Mijn kinderen leren met andere culturen om te gaan door ook daadwerkelijk met die andere culturen om te gaan. Dus niet in die witte bubbel van hoogopleide ouders leven, maar juist in een gevarieerde omgeving te leven. Daar leren ze dagelijks een stuk meer tolerantie en ruimdenkendheid van dan dat jij hebt opgedaan met je rugzak op.

Ik zou nog maar eens goed nadenken over welk voorbeeld je echt geeft aan je kinderen, met je eerste zin.
Alle reacties Link kopieren
Marelyse schreef:
20-04-2022 11:30
Dat een specifieke groep oververtegenwoordigd is bij jeugdzorg zegt natuurlijk vrij weinig over het deel van de groep die niet bij jeugdzorg bekend is. Het zou zomaar kunnen dat veel mensen die niet aan jouw maatstaven voldoen toch een gelukkig leven lijden zonder dat jij daar last van hebt. En gelukkig mogen zij helemaal zelf beslissen of ze wel of geen kinderen krijgen.

Daarbij, iedereen is maar een ramp verwijderd van de afgrond he. Ook in 'stabiele gezinnen' (whatever that maybe) kan rampspoed optreden. Je kunt zomaar ziek worden bijvoorbeeld. En in een korte tijd van een behoorlijk salaris naar een minimaal inkomen gaan. Net in een slechte tijd, waardoor je je huis dat je niet meer kunt betalen met een restschuld moet verkopen (in de huidige situatie ondenkbaar maar nog niet zo lang geleden gebeurde dat gewoon). Ik vind het best arrogant om te denken dat bepaalde standaarden de enige juiste zijn om een kind goed groot te kunnen brengen.
Ik lees die posts helemaal niet zo (als zijnde arrogant). Het lijkt me voor ieder mens het fijnste opgroeien in een stabiele situatie. Volgens mij is er genoeg wetenschappelijk onderzoek gedaan dat een stabiele en liefdevolle omgeving zorgt voor levensgeluk. Dat je als ouder dat dus nastreeft, lijkt me niet meer dan logisch. Het is denk ik ook de reden waarom heel veel ouders zich heel schuldig voelen over een scheiding, want het schaadt de kinderen. Volgens mij wordt er nergens beweerd dat bepaalde omstandigheden de enige juiste zijn, wel wordt gezegd dat er naar gestreeft wordt een kind een stabiele en liefdevolle jeugd te geven. Daaruit kan je halen dat dat dan het enige juiste is, en misschien is dat ook wel gewoon zo. Een onstabiele jeugd, met ouders die niet liefdevol zijn of hun frustraties over tegenslagen afreageren op kinderen is gewoon geen goede omgeving om in op te groeien.

Als ouders heb je wat mij betreft de plicht om binnen de omstandigheden waarin je leeft, incluis alle tegenslagen die je in het leven tegenkomt, toch je kinderen een zo stabiel en liefdevolle omgeving mogelijk te bieden.
Alle reacties Link kopieren
We richten ons vooral op de sociale ontwikkeling zodat ze later empathische mensen zijn en vrienden hebben.

Ze mogen zoveel kinderen meebrengen om mee te spelen en ook met meer logeren. Daarbij vinden we het belangrijk dat ze voor zichzelf opkomen en ook open zijn over hun gevoelens, maar daarbij rekening houden met de gevoelens van anderen. En dat ze anderen om hulp vragen of dat ze zelf hulp aanbieden.
Een paar keer in de week hebben we een half uurtje/ uurtje om over deze onderwerpen te praten.

Daarnaast vinden we beweging ook heel belangrijk, daarom laten we ze kennis maken met verschillende (team)sporten zodat ze later blijven sporten. Maar ook makkelijk de fiets pakken of wandelen.

Ook zijn we vaak bezig met creatieve dingen zoals knutselen, verhalen schrijven en rollenspel. Ze mogen ook zelf dingen organiseren zoals een spelmiddag of voorstelling geven. En daarin helpen we ze ook.

En natuurlijk geven we mee dat jezelf goed moet verzorgen door hygiëne, ontspanning en gezond eten.

Hopelijk draagt het bij dat ze later tevreden mensen zijn die het geluk in hunzelf vinden en niet bij een ander.
Alle reacties Link kopieren
Taskmaster schreef:
20-04-2022 11:43
Weet niet precies wat wonen in Amsterdam te maken heeft met vrijdenkend en tolerant zijn. Ik denk daar eerder het omgekeerde van. Puur het punt dat je het al noemt, bewijst het tegendeel.
In Amsterdam kom je met een stuk meer culturen in aanraking, dagelijks, dan in Schubbekutteveen. Vanuit dat oogpunt is het best een relevante opmerking naar het backpackmeisje toe die zegt zoveel geleerd te hebben op haar reizen.
dannas schreef:
20-04-2022 11:54
Wat schattig dat je denkt dat 'leren met andere culturen omgaan/andere culturen te ervaren' alleen lukt door milieuvervuilend de hele wereld over te vliegen met een rugzak op. Gezien je eerste zin heb je in ieder geval op al je woeste avonturen niet geleerd ruimdenkend te zijn en mensen in hun waarde te laten, maar knal je meteen een lekker vooroordeel eruit. Je bewijst zeg maar totaal niet je eigen stelling.

Mijn kinderen leren met andere culturen om te gaan door ook daadwerkelijk met die andere culturen om te gaan. Dus niet in die witte bubbel van hoogopleide ouders leven, maar juist in een gevarieerde omgeving te leven. Daar leren ze dagelijks een stuk meer tolerantie en ruimdenkendheid van dan dat jij hebt opgedaan met je rugzak op.

Ik zou nog maar eens goed nadenken over welk voorbeeld je echt geeft aan je kinderen, met je eerste zin.
Ik vraag me af wat dat dan precies inhoudt, dat andere culturen leren kennen tijdens het backpacken. Voor je iets kunt weten van die andere cultuur, of de locals en hun leven echt kunt leren kennen, ben je alweer ergens anders naartoe gereisd. De onschatbare waarde die eraan toegekend wordt voor de rest van je leven is wel wat overdreven.

Ik denk ook dat je meer leert van andere culturen door gewoon in je woonplaats voor langere tijd andere culturen op te zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Parella schreef:
20-04-2022 10:07
Whahaha, ik heb een internationale studie gedaan en woon in A'dam en ben zo tolerant en vrijdenkend als de pest. Ik ben alleen ook milieubewust.

Laat je kinderen mij maar een bedankje sturen later dat ik in ieder geval mijn best doe om ook jouw kinderen nog een leefbare aarde na te laten. Grappig dat jij vrijdenken gelijk stelt aan intercontinentaal reizen. Alsof er geen andere culturen binnen europa zijn en alsof backpacken zo verrijkend is. Als je in Australië woont (wat ik aanneem gezien je naam), is het vast beperkter en zal je eerder vliegen om wat anders te zien, maar in Europa is dat niet perse nodig, en zeker niet vaak.
Ik denk dat jij mij kunt begrijpen.
Ik probeer beter met het milieu om te gaan dan mijn eigen ouders deden maar zeker niet perfect.

Ik woon inderdaad in Australië en de meeste Australiërs zijn nog nooit buiten Australië geweest. Dit heeft echter niets met goed met het milieu omgaan te maken maar puur dat het te duur is om internationaal te reizen.
Dit resulteert in enorme stereotypering. Zo denken heel veel Australiërs (zeker de oudere generatie) dat iedere Nederlander nog steeds op klompen rondloopt. (Vreselijk vind ik dit en ik wil mijn kinderen absoluut meegeven dat deze stereotypering niet meer van deze tijd is).

Ik wil mij best excuseren voor mijn eerdere post, dit had ik anders kunnen formuleren.
Echter voel ik mij wel aangesproken wanneer er gezegd wordt dat reizen (vliegen) niet meer zou mogen, dat dit slecht is voor onze kinderen... geen enkele ouder wilt iets slechts doen voor zijn kind.
Wij voeden onze kinden niet allemaal hetzelfde op en dat is helemaal prima.
Of je nu niet gaat reizen, soms gaat reizen of regelmatig in het vliegtuig stapt. Geen enkele ouder zal deze keuze maken om de toekomst van zijn kind slechter te maken.
sunny-in-perth wijzigde dit bericht op 20-04-2022 12:47
16.57% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
dannas schreef:
20-04-2022 12:02
In Amsterdam kom je met een stuk meer culturen in aanraking, dagelijks, dan in Schubbekutteveen. Vanuit dat oogpunt is het best een relevante opmerking naar het backpackmeisje toe die zegt zoveel geleerd te hebben op haar reizen.

Ja, want er bestaat alleen Amsterdam en Schubbekutteveen. Niets ertussenin! En als je in Oud-Zuid woont dan valt het met al die multi culti ook wel weer mee.
Alle reacties Link kopieren
Lieneke schreef:
20-04-2022 07:55
Mijn kinderen zijn al uitgevlogen en toen ze klein waren heb ik voor ze gespaard. Twee hebben dat geld besteed aan studie, inrichting huis, rijbewijs en zo en een is de bloemetjes buiten gaan zetten en nu is het op. Maar helemaal okay hoor, die redt zichzelf nu ook heel goed.
Ik heb de opvoeding helaas helemaal alleen moeten doen en er was geen alimentatie. We hadden het niet heel breed toen ze klein waren, want fulltime werken lukte me niet, ik kon die combinatie niet aan: gezin draaiende houden en een volledige baan.
Nu werk ik als een bezetene om ervoor te zorgen dat ik toch wat kan nalaten voor ze als ik de pijp uit ga. Ik werk dus niet om er zelf rijker van te worden, het geld zet ik echt apart voor de kinderen. Ze kunnen er ook niks aan doen dat ze geen vader hebben, dat ik geen flink koophuis onder mijn reet heb en dat er geen vermogen is opgebouwd. Dat alles bij elkaar is al kut genoeg en een bedragje waar ze wat mee kunnen verdienen zij ook.
Nou, een beetje relativeren kan geen kwaad hoor.

Ik heb mijn kinderen ook alleen opgevoed (bewust), ben arbeidsongeschikt, dus kon niet sparen voor ze.
En ik heb ook geen koophuis en verder niks om te erven straks.
Lijkt me geen enkel probleem.

Het lijkt natuurlijk prachtig, dat je zo hard werkt voor je kinderen, maar als je dat doet uit schuldgevoel worden ze daar echt niet blij van hoor.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren
evelien2010 schreef:
20-04-2022 08:48
Kinderen die geboren worden in een stabiel gezin met 2 ouders. Die in staat zijn om te werken, een opleiding hebben gehad en beiden lichamelijk en psychisch stabiel zijn hebben al zo'n enorme voorsprong in het leven. Die mogen opgroeien met een positief sociaal netwerk aan buren, familie en vrienden om zich heen. Met ouders die hun eigen leven op orde hebben en er daarom kunnen zijn voor hun kind.

Ik denk dat het dus belangrijk is om te beseffen of je wel kinderen wilt (in deze tijd is dat een keuze en er zijn prima redenen om het niet te doen). En goed na te denken wanneer je daar klaar voor bent en met wie.
Zo jammer weer dit.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven