Wat is er aan de hand met onze peuter?

02-03-2023 14:47 85 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo lieve lezers,

Ik lees al jaren mee en nu zou ik graag even jullie advies willen horen.

Mijn peuter van 3,5 lijkt de laatste tijd onhandelbaar. Het aparte is dat ze dit gedrag voornamelijk vertoont in thuis situaties ( schreeuwen, zeuren, niet luisteren, zeer tegendraads, enorme tantrums). Op de opvang horen we hier niets over en gedraagt ze zich normaal. We horen eigenlijk alleen maar goede dingen vanuit de opvang, ik vraag me dus echt af waar dit gedrag vandaan komt.

Wij hebben geen grote veranderingen gehad de laatste tijd in onze thuis situatie, dus daar kan het denk ik niet aan liggen. Voor de rest slaapt ze als een roos, maar ziet er toch wel vermoeid uit. Soms denk ik dat ze oververmoeid is.

Wat betreft ziek zijn, ze is wel regelmatig verkouden maar niet echt koorts of grieperig. Zou het een tekort aan iets kunnen zijn?

Ik weet even niet waar ik het precies moet zoeken. Ik weet dat peuters zeer tegendraads kunnen zijn, en ze heeft zeker een sterk eigen willetje, maar dit gaat wel echt een stapje verder.

Ik hoor graag jullie mening/advies
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat knap Ceester!

Heb met kdv besproken dat het een kindje is wat uitdaging nodig heeft en daar letten ze naar eigen zeggen ook extra goed op, dat de bezigheden passen bij het kind.

Ze is buitenshuis ook enorm sociaal, charmant en trekt vaak op een positieve manier de aandacht ( mensen netjes gedag zeggen/bedanken/zwaaien etc) en op kdv laat ze verder gepast gedrag zien, geen rare dingen met heel af en toe een keer dat ze iets de grens heeft opgezocht. Maar niks raars verder. Hoop dat dit iig zo blijft ook als ze straks naar de basisschool gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien al gezegd. Het kan ook zijn dat ze zich op de opvang erg aanpast en thuis, waar ze vertrouwd is, die drempel niet heeft. Ik moest denken aan de tijd dat elke woensdag de twee kinderen van een vriendin bij ons waren, toen zij een intensieve therapieperiode had. De hele dag waren ze hartstikke leuk en lief, maar zodra vriendin of haar man de deur binnenstapte, sloeg dat om als een blad aan de boom. Opeens lieten ze zich dan gaan, waren brutaal, huilerig en zeurderig tegen de ouder. Voor mij was het zo klaar als een klontje dat ze zich dus de hele dag aan het aanpassen waren, ook al mocht er bij ons van alles en was er veel te doen.
Mijn eigen zoons gingen enkele jaren twee dagen per week (nou ja, dagen, ik had bedongen dat ik ze later in de ochtend mocht brengen en vroeg in de middag weer ophalen) naar een klein kinderdagverblijf. Daar wilden ze nooit naartoe, vroegen elke ochtend of ze er vandaag naartoe moesten en baalden als dat zo was. Toch waren ze daar altijd leuk en aardig, alleen maar positieve berichten van de leidsters. Maar zodra ik er was om ze op te halen, moest vooral de jongste vaak (heel even) huilen, gewoon van opluchting. En ik kan me dat heel goed voorstellen, je bent niet thuis, zo jong is dat toch een hele aanpassing en een dag duurt lang, voor mijn gevoel ging de tijd als kind heel traag.
Ik zeg helemaal niet dat dit voor je dochter geldt op de opvang en misschien is ze inderdaad gewoon toe aan de basisschool. Is er op enige manier met haar hierover te praten, kan ze aangeven waarom ze zo boos wordt of is dat nog niet aan de orde?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Seetjeminee schreef:
18-04-2023 15:19
Wat knap Ceester!

Heb met kdv besproken dat het een kindje is wat uitdaging nodig heeft en daar letten ze naar eigen zeggen ook extra goed op, dat de bezigheden passen bij het kind.

Ze is buitenshuis ook enorm sociaal, charmant en trekt vaak op een positieve manier de aandacht ( mensen netjes gedag zeggen/bedanken/zwaaien etc) en op kdv laat ze verder gepast gedrag zien, geen rare dingen met heel af en toe een keer dat ze iets de grens heeft opgezocht. Maar niks raars verder. Hoop dat dit iig zo blijft ook als ze straks naar de basisschool gaat.
En als dat niet zo is.... ook goed!

Ze is lerend. Zoekt haar draai. Moet haar plek vinden. In de klas en in de routine.

Mijn oudste zat in het begin van school, waar hij ontzéttend graag heen wilde, 5 uren op een stoel. Alleen maar kijken. Kijken, kijken, kijken. Hoe werkt het hier, wat doet iedereen, wat word van mij verwacht. Wat moet ik doen. Ik moest uit school ook niet 2 meter omlopen, want dan plaste hij in zijn broek omdat hij niet wist wanneer van hem verwacht werd dat hij naar de wc mocht.
Het heeft echt een tijdje geduurd voor hij gewend was aan school. En toen liet hij de meest gedetailleerde tekeningen zien die je je kan voorstellen. De andere juffen werd zijn werk ook laten zien. Op school liep hij keurig mee binnen de lijntjes.

En dan kwam hij thuis. En had ik het hele huis ontploffingsproof gemaakt. Want dan kwam alles eruit.

Laat haar rustig te water op de basisschool straks. Kijk naar je kind. Moe, gefrustreerd, boos? Haal haar eerder van school. Hou haar een dagje thuis. Niet direct de BSO erachteraan klappen als het teveel blijkt. Zulke dingen.

Maar dat is voor over 6 maanden. Nu eerst de peuters nog evne door.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Yella78 schreef:
18-04-2023 16:33
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien al gezegd. Het kan ook zijn dat ze zich op de opvang erg aanpast en thuis, waar ze vertrouwd is, die drempel niet heeft. Ik moest denken aan de tijd dat elke woensdag de twee kinderen van een vriendin bij ons waren, toen zij een intensieve therapieperiode had. De hele dag waren ze hartstikke leuk en lief, maar zodra vriendin of haar man de deur binnenstapte, sloeg dat om als een blad aan de boom. Opeens lieten ze zich dan gaan, waren brutaal, huilerig en zeurderig tegen de ouder. Voor mij was het zo klaar als een klontje dat ze zich dus de hele dag aan het aanpassen waren, ook al mocht er bij ons van alles en was er veel te doen.
Mijn eigen zoons gingen enkele jaren twee dagen per week (nou ja, dagen, ik had bedongen dat ik ze later in de ochtend mocht brengen en vroeg in de middag weer ophalen) naar een klein kinderdagverblijf. Daar wilden ze nooit naartoe, vroegen elke ochtend of ze er vandaag naartoe moesten en baalden als dat zo was. Toch waren ze daar altijd leuk en aardig, alleen maar positieve berichten van de leidsters. Maar zodra ik er was om ze op te halen, moest vooral de jongste vaak (heel even) huilen, gewoon van opluchting. En ik kan me dat heel goed voorstellen, je bent niet thuis, zo jong is dat toch een hele aanpassing en een dag duurt lang, voor mijn gevoel ging de tijd als kind heel traag.
Ik zeg helemaal niet dat dit voor je dochter geldt op de opvang en misschien is ze inderdaad gewoon toe aan de basisschool. Is er op enige manier met haar hierover te praten, kan ze aangeven waarom ze zo boos wordt of is dat nog niet aan de orde?
als we haar ophalen is ze heel happy altijd en springt ze nog net niet in onze nek haha. Dus ze heeft het ook gewoon leuk daar, maar eenmaal thuis idd kan het compleet omdraaien, precies wat je hierboven vertelt.

Ja ze kan boos worden om kleine dingetjes als een deur die persee open moet staan of iets wat ze dan op dat moment niet mag/kan doen. Dat kan ze dan ook benoemen en aangeven dat ze boos/verdrietig is. Ik let er nu heel erg op dat ik haar overal keuzes in geef en water bij de wijn doe, als in niet moeilijk doen over futiliteiten en picking my battles zeg maar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
18-04-2023 16:47
En als dat niet zo is.... ook goed!

Ze is lerend. Zoekt haar draai. Moet haar plek vinden. In de klas en in de routine.

Mijn oudste zat in het begin van school, waar hij ontzéttend graag heen wilde, 5 uren op een stoel. Alleen maar kijken. Kijken, kijken, kijken. Hoe werkt het hier, wat doet iedereen, wat word van mij verwacht. Wat moet ik doen. Ik moest uit school ook niet 2 meter omlopen, want dan plaste hij in zijn broek omdat hij niet wist wanneer van hem verwacht werd dat hij naar de wc mocht.
Het heeft echt een tijdje geduurd voor hij gewend was aan school. En toen liet hij de meest gedetailleerde tekeningen zien die je je kan voorstellen. De andere juffen werd zijn werk ook laten zien. Op school liep hij keurig mee binnen de lijntjes.

En dan kwam hij thuis. En had ik het hele huis ontploffingsproof gemaakt. Want dan kwam alles eruit.

Laat haar rustig te water op de basisschool straks. Kijk naar je kind. Moe, gefrustreerd, boos? Haal haar eerder van school. Hou haar een dagje thuis. Niet direct de BSO erachteraan klappen als het teveel blijkt. Zulke dingen.

Maar dat is voor over 6 maanden. Nu eerst de peuters nog evne door.
Wat je zegt idd, aankijken en geduldig zijn. Het is heel normaal dat in een nieuwe omgeving een kind zijn/haar draai moet vinden.

Dank voor je adviezen, merk dat ik er echt iets aan heb 🙏🏻
Alle reacties Link kopieren Quote
Seetjeminee schreef:
18-04-2023 18:36
als we haar ophalen is ze heel happy altijd en springt ze nog net niet in onze nek haha. Dus ze heeft het ook gewoon leuk daar, maar eenmaal thuis idd kan het compleet omdraaien, precies wat je hierboven vertelt.

Ja ze kan boos worden om kleine dingetjes als een deur die persee open moet staan of iets wat ze dan op dat moment niet mag/kan doen. Dat kan ze dan ook benoemen en aangeven dat ze boos/verdrietig is. Ik let er nu heel erg op dat ik haar overal keuzes in geef en water bij de wijn doe, als in niet moeilijk doen over futiliteiten en picking my battles zeg maar.
Dit klinkt echt alsof ze op de peuterspeelzaal alles moet vragen en nergens controle op heeft.

Dan ga je in micro manage stand blijkbaar als je je dochter bent.

Ik denk dat als je dat voor ogen houdt en haar thuis meer autonomie geeft, zoals je nu aan het doen bent, ze meer rust krijgt.

En ook hier, als het even teveel is, even een keertje thuis houden.

Wat hier trouwens ook heel goed werkte was de route laten kiezen op weg naar de peuterspeelzaal. Dat je dus zegt, links of rechts? Of, zullen we langs de vijver of langs de stoplichten?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar.ik vond tussen 3,5 en eindelijk naar school echt een lastige periode.

Laten helpen met dingen, eigen taakjes, uitdagender speelgoed (geomag, loco bambino)
En haar helpen verwoorden hoe ze zich voelt.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Seetjeminee schreef:
18-04-2023 15:19
Wat knap Ceester!

Heb met kdv besproken dat het een kindje is wat uitdaging nodig heeft en daar letten ze naar eigen zeggen ook extra goed op, dat de bezigheden passen bij het kind.

Ze is buitenshuis ook enorm sociaal, charmant en trekt vaak op een positieve manier de aandacht ( mensen netjes gedag zeggen/bedanken/zwaaien etc) en op kdv laat ze verder gepast gedrag zien, geen rare dingen met heel af en toe een keer dat ze iets de grens heeft opgezocht. Maar niks raars verder. Hoop dat dit iig zo blijft ook als ze straks naar de basisschool gaat.
Van de juffen van het kdv inderdaad ;) het heeft met het geven van vertrouwen te maken. Hij had op het kdv ook wel een bijzondere juf, ze werkte daar al minstens honderd jaar en had het bedrijf zien groeien en overgenomen worden en weet ik wat allemaal... Zij zag elk kind behoorlijk goed voor wie het was en wist ieder kind ook vermaak te bieden dat bij dat kind paste. En omdat ze er al zo lang werkte, durfde ze ook buiten het boekje te gaan...
Onze zoon kreeg thuis ook veel mogelijkheden. Hij mocht met een keukenmes dingen maken van kartonnen dozen. Ik zie hem nog zitten voor de televisie met een kartonnen doos als trui aan: twee armsgaten een hoofdgat en hij was een robot!
Ook met zindelijk worden veel vrijheid: nooit verplicht plassen voor een autorit, niks is vervelender dan 'droog' weer van de wc af komen...
Alle reacties Link kopieren Quote
Indien je instagram hebt:, volgtip: big little feelings.
Veel tips hoe om te gaan met tantrums, en hoe meer autonomie te geven.
Ik vind het verhelderend :)

Verder veel nuttige tips in dit topic, interessant om te lezen!
Alle reacties Link kopieren Quote
stipjepipje schreef:
21-04-2023 04:22
Indien je instagram hebt:, volgtip: big little feelings.
Veel tips hoe om te gaan met tantrums, en hoe meer autonomie te geven.
Ik vind het verhelderend :)

Verder veel nuttige tips in dit topic, interessant om te lezen!
Autonomie en vertrouwen zijn echt de sleutel, op iedere leeftijd.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven