Kinderen
alle pijlers
Wat is er met mijn zoon?
woensdag 19 januari 2022 om 21:16
Misschien klinkt de titel wat dramatisch. Maar ik vraag mij momenteel echt af wat er met mijn zoon van 5 jaar aan de hand is. En ik verwacht geen diagnostiek maar misschien wel herkenning, tips of adviezen.
Mijn zoontje is naar mijn idee erg gevoelig.. voor allerlei prikkels van buitenaf maar ik denk ook dat er van alles door zijn hoofd spookt. Ik zal een aantal voorbeelden geven
Wanneer ik mijn andere zoon (van 4) aandacht geef en vraag om een knuffel, dan vraagt hij meteen waarom hij geen knuffel mag. Vind ik hem soms niet lief?
Elke ochtend onstaan er discussies. Hij wilt niet aankleden, niet opschieten, niet naar school, bso, etc. Dit worden échte discussies. Ik ben gewoon 's ochtends mentaal al vermoeid.
Hij kan ook snel huilen.. vooral als het hem niet zint. Wanneer hij explosief reageert en ik word boos dan zegt hij; mijn hoofd verteld mij dat ik dit moet doen! Ik ben 5 maar mijn hoofd is 9.. vaak ook last van jeuk, kleding wat niet lekker zit.
Ik wil hem zó graag helpen omdat ik denk dat hij in de knoei zit met zichzelf. Gister ontplofte ik en verhief ik mijn stem.. hij was zó verdrietig en vroeg zich hardop af waarom wij dan voor hem hadden gekozen als kind. Ik heb wel 100 keer sorry gezegd en dat ik niet mag schreeuwen. Maar dit brak mijn hart natuurlijk.. en ik wist, ik moet hier wat mee.. maar wat!? Waar kan ik heen of wat kan ik doen.
Het klinkt misschien als een doorsnee jongen. Want er zullen er meer zijn die niet naar school willen maar hij kan echt discussies voeren. Wat ik ook zeg. Wil hen zó graag helpen.. maar hoe. Ik heb het gevoel dat ik hem niet begrijp en dat er echt een blokkade tussen ons zit..
Iemand ervaring, tips of iets ?
Bedankt alvast!
Mijn zoontje is naar mijn idee erg gevoelig.. voor allerlei prikkels van buitenaf maar ik denk ook dat er van alles door zijn hoofd spookt. Ik zal een aantal voorbeelden geven
Wanneer ik mijn andere zoon (van 4) aandacht geef en vraag om een knuffel, dan vraagt hij meteen waarom hij geen knuffel mag. Vind ik hem soms niet lief?
Elke ochtend onstaan er discussies. Hij wilt niet aankleden, niet opschieten, niet naar school, bso, etc. Dit worden échte discussies. Ik ben gewoon 's ochtends mentaal al vermoeid.
Hij kan ook snel huilen.. vooral als het hem niet zint. Wanneer hij explosief reageert en ik word boos dan zegt hij; mijn hoofd verteld mij dat ik dit moet doen! Ik ben 5 maar mijn hoofd is 9.. vaak ook last van jeuk, kleding wat niet lekker zit.
Ik wil hem zó graag helpen omdat ik denk dat hij in de knoei zit met zichzelf. Gister ontplofte ik en verhief ik mijn stem.. hij was zó verdrietig en vroeg zich hardop af waarom wij dan voor hem hadden gekozen als kind. Ik heb wel 100 keer sorry gezegd en dat ik niet mag schreeuwen. Maar dit brak mijn hart natuurlijk.. en ik wist, ik moet hier wat mee.. maar wat!? Waar kan ik heen of wat kan ik doen.
Het klinkt misschien als een doorsnee jongen. Want er zullen er meer zijn die niet naar school willen maar hij kan echt discussies voeren. Wat ik ook zeg. Wil hen zó graag helpen.. maar hoe. Ik heb het gevoel dat ik hem niet begrijp en dat er echt een blokkade tussen ons zit..
Iemand ervaring, tips of iets ?
Bedankt alvast!
.
donderdag 20 januari 2022 om 00:10
Ik zeg niet dat het per se de oorzaak is, maar het kan wel bepaald gedrag versterken. Flixotide heeft inderdaad ook als mogelijke bijwerking psychische klachten en gedragsveranderingen bij kinderen volgens apotheek.nlbloempje19 schreef: ↑19-01-2022 23:41Ik reageer morgen uitgebreid op iedereen maar hier moest ik op reageren want ik schrik ervan..
Toevallig heeft mijn zoontje nu al bijna een jaar dagelijks het medicijn flixotide (inhalatie medicijn) met wanneer nodig aansluitend salbumatol.. dus ik schrik hiervan nooit een link gelegd!
Ik ga hier morgen direct achteraan!!
De arts die het voor heeft geschreven weet er vast meer van.
Ik wilde het wel even benoemen, dingen uitsluiten is altijd fijn.
Succes en sterkte
donderdag 20 januari 2022 om 00:10
O, interessant! Heeft je zoontje dit gedrag nog maar een jaar ook? Want bij ons is het echt vanaf dat hij kan praten:)bloempje19 schreef: ↑19-01-2022 23:41Ik reageer morgen uitgebreid op iedereen maar hier moest ik op reageren want ik schrik ervan..
Toevallig heeft mijn zoontje nu al bijna een jaar dagelijks het medicijn flixotide (inhalatie medicijn) met wanneer nodig aansluitend salbumatol.. dus ik schrik hiervan nooit een link gelegd!
Ik ga hier morgen direct achteraan!!
donderdag 20 januari 2022 om 00:10
Het komt vaak voor dat kinderen elders (op school, bij familie) zich “beter” gedragen, vanwege sociaal wenselijk gedrag. Ze houden zich dan buiten vaak in en als ze thuiskomen knalt het eruit. Dat is voor de ouders en ook voor de kinderen heel slopend. Ik hoop dat het voor jullie kindje lukt om de juiste begeleiding hierbij te krijgen. Veel sterkte!juliadenders schreef: ↑20-01-2022 00:03Ik herken alles mbt je nichtje.
Mijn zoon heeft dit gedrag al vanaf zn eerste jaar. Op school gaat het goed(gelukkig).
To, ik denk (bij mijn zoon)ook in de richting:
Hooggevoelig, strong willed en gevoelig, adhd, autisme, hoogbegaafd.
Hoogevoelig en strong willed is geen diagnose.
Ik vind het wel een eye opener als je erover leest.
Maar het blijft heel erg vermoeiend ermee om te gaan. Ik ben mentaal ook continu gesloopt. Nu met ouder worden gaat het iets beter maar het blijft zeker aanwezig.
donderdag 20 januari 2022 om 00:29
sorry geen reactie
anoniem_64989bb158d94 wijzigde dit bericht op 20-01-2022 00:39
Reden: wil niet op de stoel van degen zitten die er echt verstand van heeft.
Reden: wil niet op de stoel van degen zitten die er echt verstand van heeft.
23.27% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 om 10:09
spraakwater schreef: ↑19-01-2022 21:59Loopt je kind voor qua ontwikkeling? Hij geeft zelf aan dat zijn hoofd 9 is. De gevoeligheid die je beschrijft (kleding etc) komt ook vaak voor bij kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong/hoogbegaafdheid. Kan het zijn dat hij niet genoeg uitdaging krijgt?
Dit inderdaad. Je zoon klinkt als mijn oudste dochter op die leeftijd, zij is ook hoogbegaafd. Ook altijd strijd over aankleden en weet ik niet wat in de ochtend, heel gevoelig, benoemde als 6 jarige ook dat ze het gevoel had dat ze anders was dan andere kinderen en was daar heel verdrietig over.
Blijft lastig, maar misschien een tip ten aanzien van het ochtendritueel, wat voor ons werkte (toen was ze ook 5, voor de duidelijkheid), was dat we niet meer gingen aansporen, maar haar gewoon te laat lieten komen. Heb dit zo naar haar benoemd. Het maakt mij niet uit of je je sokken wel of niet aantrekt (sokken vond ze vreselijk maar blote voeten in schoenen ook), het maakt mij niet uit of je boos doet over je kleren aantrekken, als je hulp nodig hebt dan kun je dat op een aardige manier vragen zonder geschreeuw en we gaan als je klaar bent. 1e dag anderhalf uur te laat, met een hoop geschreeuw en gedoe vanuit haar kant, 2e dag half uur te laat en derde dag was het over. Ze had een hekel aan te laat komen en begreep toen dat ze zelf aan het stuur zat.
donderdag 20 januari 2022 om 10:37
donderdag 20 januari 2022 om 11:44
Bedankt voor alle reacties. Fijn om tips, adviezen en ervaringen te lezen.
Deze vraag zag ik vaker voorbij komen.
We hebben vorig jaar rond oktober een 10 minuten gesprek gehad. Mijn zoon heeft 2 juffen. De juf waarmee we het gesprek hadden gaf totaal niks aan.. wij waren zelf het gesprek aan het leiden. Voor mij dus toen geen bijzonderheden. En zelf zag ik zijn gedrag als een fase maar momenteel heb ik het idee dat dat wel anders is. Ongeveer 3 weken na dat gesprek kwam juf 2 naar mij toe. Ze gaf aan dat mijn zoon cognitief gezien goed op de lijn ligt om volgend schooljaar naar groep 3 te gaan.. Ze zag alleen dat hij motorisch niet op die lijn loopt (tekenen, knippen, niet zo assertief, en gymen vind hij vaak spannend.) ze gaf daarom de tip om ergotherapie te gaan volgen. Dat volgt hij sinds december, nog niet heel lang dus. Uit de 'gesprekken' en bevindingen vertelde de ergotherapeut dat ze geen hele bijzondere dingen zag, maar dat hij wel wat ondersteuning kan gebruiken. Ik moet zeggen dat ik zijn gedrag ook nog niet zo expliciet heb benoemd bij haar. Maar het valt haar dus zelf ook niet op?
Echter wil ik hem helemaal geen druk opleggen om naar groep 3 te gaan. Hij vind cijfers en letters reuze interessant. Ergotherapie zie ik voor hem als iets wat hem helpt. Maar wanneer ik merk dat hij er nog helemaal niet aan toe is om naar groep 3 te gaan. Dan doet hij groep 2 gewoon nog een keer over. Ik wil hem stimuleren maar totaal niet dwingen of druk opleggen. Het moet wel leuk blijven. Krijg ook niet het idee dat hij hier last van heeft.
.
donderdag 20 januari 2022 om 11:49
Ik vind deze vraag ook apart maar eigenlijk ook hartverscheurend. Het deed mij erg veel pijn. Later ging hij weer spelen en leek het alsof er niks gebeurd was. Maar ik zit er nog steeds mee in mijn maag.
Hij vind zichzelf niet slimmer dan andere kinderen. Hij zegt heel vaak als iets mis gaat: wat ben ik ook een stommeling. Misschien verwacht hij te veel van zichzelf? Of denkt hij dat wij teveel verwachten. Uiteraard ontkrachten wij dit. Hij is uniek en totaal niet stom. Fouten maken mag ook en daar leren we van.
Hij is niet heel open over waarom zijn hoofd al 9 was. Volgens hem is dat gewoon zo. In eerste instantie dacht ik dat hij het had over een soort vriendje wat in zijn hoofd zit. Hij zei ook dat hij dan niet mag vragen hoe diegene van 9 heet omdat die anders tegen mijn zoontje zegt dat hij zichzelf moet slaan.
Ik heb het toen laten rusten. Overigens pijnigt mijn zoontje zichzelf niet.
.
donderdag 20 januari 2022 om 11:56
Ik ben blij met alle reacties van iedereen! Fijn dat jullie de tijd nemen om hierop te reageren en jullie ervaringen te lezen.
Ik wil graag boeken lezen, e-learnings volgen etc. Als het mij maar kan helpen om hem weer te helpen. Vooral omdat ik zijn zelfvertrouwen niet wil schaden.. Daardoor ben ik bang dat ik snel iets verkeerds zeg. Ik krijg het idee dat hij zichzelf al snel niet goed genoeg vind en misschien dat ik hem dat gevoel wel onbewust heb gegeven? Uiteraard heb ik nooit met woorden gezegd dat ik hem 'niet leuk' vind maar misschien door mijn gedrag (waarschuwingen, stem verheffen, enz.) krijgt hij dit gevoel?
Ik ga mijn verdiepen in hoog sensitiviteit.. in de vlugheid zag ik daar herkenbare punten. Liever duik ik nog niet meteen naar een hulpverlener toe wat betreft ASS. Ik ben niet naïef en sta overal voor open maar ik heb gewoon niet het idee dat dat het is. Daarom start ik liever laagdrempelig, zoals een orthopedagoog misschien?
Bij hoogbegaafdheid heb ik nog totaal geen beeld. Dan denk ik aan extreem slimme kinderen. En mijn zoontje heeft een geheugen als een olifant en interesses in rekenen en taal.. wel meer dan leeftijdsgenoten. Maar hoogbegaafd.. Dat durf ik niet te zeggen.
Er is in ieder genoeg om naar te zoeken en te lezen.
Ik wil graag boeken lezen, e-learnings volgen etc. Als het mij maar kan helpen om hem weer te helpen. Vooral omdat ik zijn zelfvertrouwen niet wil schaden.. Daardoor ben ik bang dat ik snel iets verkeerds zeg. Ik krijg het idee dat hij zichzelf al snel niet goed genoeg vind en misschien dat ik hem dat gevoel wel onbewust heb gegeven? Uiteraard heb ik nooit met woorden gezegd dat ik hem 'niet leuk' vind maar misschien door mijn gedrag (waarschuwingen, stem verheffen, enz.) krijgt hij dit gevoel?
Ik ga mijn verdiepen in hoog sensitiviteit.. in de vlugheid zag ik daar herkenbare punten. Liever duik ik nog niet meteen naar een hulpverlener toe wat betreft ASS. Ik ben niet naïef en sta overal voor open maar ik heb gewoon niet het idee dat dat het is. Daarom start ik liever laagdrempelig, zoals een orthopedagoog misschien?
Bij hoogbegaafdheid heb ik nog totaal geen beeld. Dan denk ik aan extreem slimme kinderen. En mijn zoontje heeft een geheugen als een olifant en interesses in rekenen en taal.. wel meer dan leeftijdsgenoten. Maar hoogbegaafd.. Dat durf ik niet te zeggen.
Er is in ieder genoeg om naar te zoeken en te lezen.
.
donderdag 20 januari 2022 om 12:04
bloempje19 schreef: ↑20-01-2022 11:49Ik vind deze vraag ook apart maar eigenlijk ook hartverscheurend. Het deed mij erg veel pijn. Later ging hij weer spelen en leek het alsof er niks gebeurd was. Maar ik zit er nog steeds mee in mijn maag.
Hij vind zichzelf niet slimmer dan andere kinderen. Hij zegt heel vaak als iets mis gaat: wat ben ik ook een stommeling. Misschien verwacht hij te veel van zichzelf? Of denkt hij dat wij teveel verwachten. Uiteraard ontkrachten wij dit. Hij is uniek en totaal niet stom. Fouten maken mag ook en daar leren we van.
Hij is niet heel open over waarom zijn hoofd al 9 was. Volgens hem is dat gewoon zo. In eerste instantie dacht ik dat hij het had over een soort vriendje wat in zijn hoofd zit. Hij zei ook dat hij dan niet mag vragen hoe diegene van 9 heet omdat die anders tegen mijn zoontje zegt dat hij zichzelf moet slaan.
Ik heb het toen laten rusten. Overigens pijnigt mijn zoontje zichzelf niet.
Ja dat is juist typisch iets voor (hele) slimme kinderen, die zijn vaak heel kritisch op zichzelf/perfectionistisch, mogen geen fouten maken/zijn faalangstig.
Begrijp ik nu goed dat die 9 jarige een "ander" is dan hijzelf?
donderdag 20 januari 2022 om 12:17
Dat zou ook goed kunnen! Kan het dus ook anders opvatten wanneer hij dat zegt. Ik vind het voor hem zelf zo triest dat hij zo negatief denkt. Dat moet voor hemzelf toch heel frustrerend en verdrietig zijn? Ik wil er ook geen nadruk op leggen maar ook niet bagatelliseren.
En over de 9-jarige.. Ik durf het echt niet te zeggen! Na die keer hebben we het er ook niet meer over gehad. Ik kreeg wel de indruk dat hij sprak over een persoon in zijn hoofd. Want hoezo zegt hij dat hij moet slaan en hoe weet hij dat het een 9-jarige is?
Maar ik kreeg dat niet uit hem. Het was gewoon zo volgens hem.
.
donderdag 20 januari 2022 om 12:58
Een kind dat cognitief aan groep 3 toe is en zelf aangeeft dat hij zich ouder voelt, hoort niet in groep 2 te blijven zitten op knippen en tekenen. Dat gaat je nog meer frustraties opleveren.
Je hebt ergotherapie voor je zoon maar de ergotherapeut kan niet de Movement ABC afnemen om te constateren dat er een motorische achterstand is. Dat kan een kinderfysiotherapeut wel. Zoek er dan gelijk eentje die óók verstand heeft van sensorische motorische integratie en schrijven bij kinderen. En wees alert in groep 3 bij het leren schrijven dat hij de goede pengreep hanteert en hoe hij de letters schrijft. Als hij daarbij achter blijft, hoe minder het al ingeslepen is, hoe makkelijker een ergo of fysio het kan begeleiden en corrigeren. Wimpel het niet weg en wijs de juf er op dat er zorgen zijn over de (fijne) motoriek en dat ze zijn schrijven echt moet monitoren. En als hij zo slim is, hoe frustrerend is het dat je het niet voor elkaar krijgt? Hoe is hij met bestek? Hinkelen? Bal vangen? Zwemles? Veters strikken? Zijn spraak?
Mijn dochter heeft een vergelijkbaar probleem gehad, ik heb er wel vaker over geschreven hier. Uiteindelijk kwamen na een lange weg uit op DCD met kenmerken van ADHD. Etiketjes in kleding? Die moeten er uit. Bepaalde structuren qua eten, krijgt ze niet weg. Haar IQ test was zwaar dysharmonisch. Alle onderdelen van de IQ-test waar ze slecht op scoorde, heeft ze moeten schrijven/tekenen... Dat was voor mij het signaal dat ik het vooral daar moest zoeken. Voor een kind met schrijf/tekenproblemen is een doolhof oplossen het probleem niet, maar het sturen van het potlood wel. Dat maakt haar niet zwakbegaafd, wel maakt het zichtbaar dat de motoriek haar belemmerd. Ze wil het netjes doen, is dus langzaam en gaat toch, tot haar frustratie, buiten de lijntjes. Vandaar dat we dus op die richting verder zijn gaan onderzoeken. DCD is een motorische ontwikkelingsstoornis en daar is ze nu officieel ook door een revalidatiearts voor gediagnosticeerd. Niet omdat wij dat zo belangrijk vinden, maar omdat het anders niet begrepen wordt.
Scholen zijn wel alert op hoog/meerbegaafd, dyslexie en achterstanden in de educatieve stof maar motorische achterstanden is nog een ondergeschoven kindje. Motorische problemen zijn zo'n onderschat probleem op scholen en we willen niet dat ze haar daardoor verkeerd inschatten of niet helpen want ze is slim genoeg. Ze is niet lui, slordig of ongeïnteresseerd maar heeft hulp nodig bij het aanleren van motorische handelingen, ordenen/planning en structuur. Als knippen en tekenen doorslaggevend zou zijn dan zat ze nog in groep 4/5 ipv in groep 8.
Je hebt ergotherapie voor je zoon maar de ergotherapeut kan niet de Movement ABC afnemen om te constateren dat er een motorische achterstand is. Dat kan een kinderfysiotherapeut wel. Zoek er dan gelijk eentje die óók verstand heeft van sensorische motorische integratie en schrijven bij kinderen. En wees alert in groep 3 bij het leren schrijven dat hij de goede pengreep hanteert en hoe hij de letters schrijft. Als hij daarbij achter blijft, hoe minder het al ingeslepen is, hoe makkelijker een ergo of fysio het kan begeleiden en corrigeren. Wimpel het niet weg en wijs de juf er op dat er zorgen zijn over de (fijne) motoriek en dat ze zijn schrijven echt moet monitoren. En als hij zo slim is, hoe frustrerend is het dat je het niet voor elkaar krijgt? Hoe is hij met bestek? Hinkelen? Bal vangen? Zwemles? Veters strikken? Zijn spraak?
Mijn dochter heeft een vergelijkbaar probleem gehad, ik heb er wel vaker over geschreven hier. Uiteindelijk kwamen na een lange weg uit op DCD met kenmerken van ADHD. Etiketjes in kleding? Die moeten er uit. Bepaalde structuren qua eten, krijgt ze niet weg. Haar IQ test was zwaar dysharmonisch. Alle onderdelen van de IQ-test waar ze slecht op scoorde, heeft ze moeten schrijven/tekenen... Dat was voor mij het signaal dat ik het vooral daar moest zoeken. Voor een kind met schrijf/tekenproblemen is een doolhof oplossen het probleem niet, maar het sturen van het potlood wel. Dat maakt haar niet zwakbegaafd, wel maakt het zichtbaar dat de motoriek haar belemmerd. Ze wil het netjes doen, is dus langzaam en gaat toch, tot haar frustratie, buiten de lijntjes. Vandaar dat we dus op die richting verder zijn gaan onderzoeken. DCD is een motorische ontwikkelingsstoornis en daar is ze nu officieel ook door een revalidatiearts voor gediagnosticeerd. Niet omdat wij dat zo belangrijk vinden, maar omdat het anders niet begrepen wordt.
Scholen zijn wel alert op hoog/meerbegaafd, dyslexie en achterstanden in de educatieve stof maar motorische achterstanden is nog een ondergeschoven kindje. Motorische problemen zijn zo'n onderschat probleem op scholen en we willen niet dat ze haar daardoor verkeerd inschatten of niet helpen want ze is slim genoeg. Ze is niet lui, slordig of ongeïnteresseerd maar heeft hulp nodig bij het aanleren van motorische handelingen, ordenen/planning en structuur. Als knippen en tekenen doorslaggevend zou zijn dan zat ze nog in groep 4/5 ipv in groep 8.
donderdag 20 januari 2022 om 13:08
Ik ben erg benieuwd naar hoe jullie situatie verder is. Nu zoom je erg in op je zoon, maar dit soort gedrag staat meestal niet op zichzelf.
donderdag 20 januari 2022 om 13:21
Zeker. Daar zullen wij als ouders een heel groot aandeel in hebben.
We hebben eigenlijk vrijwel geen 1 op 1 moment als ik het zo bedenk. Met mijn jongste heb ik dat nog wel. Ik werk 3 middagen in de week. Hierdoor ben ik vaak met de jongste en als we dus zijn broer ophalen zijn we met zijn drieën en doen we dus ook dingen met zijn drieën.
Mijn partner werkt fulltime. De weekenden doen we met zijn vieren leuke dingen. Mijn zoon zit op voetbal en zijn vader is trainer bij de voetbal. Wel in teamverband maar dit doen ze dus samen.. verder weinig benoemenswaardige momenten dat we 1 op 1 zijn besef ik mij nu..
.
donderdag 20 januari 2022 om 13:32
Dat zou ik eerst maar eens gaan doen en je man kan een middag ouderschapsverlof opnemen? Of structureel een middag of meerdere middagen inleveren?bloempje19 schreef: ↑20-01-2022 13:21Zeker. Daar zullen wij als ouders een heel groot aandeel in hebben.
We hebben eigenlijk vrijwel geen 1 op 1 moment als ik het zo bedenk. Met mijn jongste heb ik dat nog wel. Ik werk 3 middagen in de week. Hierdoor ben ik vaak met de jongste en als we dus zijn broer ophalen zijn we met zijn drieën en doen we dus ook dingen met zijn drieën.
Mijn partner werkt fulltime. De weekenden doen we met zijn vieren leuke dingen. Mijn zoon zit op voetbal en zijn vader is trainer bij de voetbal. Wel in teamverband maar dit doen ze dus samen.. verder weinig benoemenswaardige momenten dat we 1 op 1 zijn besef ik mij nu..
Oprechte aandacht van de ouders is zo belangrijk voor kinderen, zeker voor gevoelige kinderen. Zo'n voetbalclub is leuk, maar zijn vader is dan met nog tien andere kinderen bezig, dan krijgt hij alsnog weinig aandacht.
Het klinkt alsof hij hunkert naar wat liefde, aandacht en erkenning. Dat haal je niet uit een boek of uit een cursus. Besteed die tijd liever aan je kinderen. Of ga een weekend weg met hem en je man met de jongste en wissel het een paar weken later om.
donderdag 20 januari 2022 om 14:19
Hoogbegaafdheid is niet per se extreem slim kind, het gaat veel meer over andere zijnskenmerken/ karaktereigenschappen. Bijv sterk rechtvaardigheidsgevoel; gevoelig voor geuren, geluiden, gevoelige tastzintuigen; perfectionistisch en vaak faalangstig; kritisch op zichzelf en anderen; sterke eigen wil/ sterk in autonomie.
Kinderen kunnen zich al als peuter gaan aanpassen waardoor je bijv in groepen/ op opvang/ school het slimme of intelligente niet ziet.
Kinderen kunnen zich al als peuter gaan aanpassen waardoor je bijv in groepen/ op opvang/ school het slimme of intelligente niet ziet.
donderdag 20 januari 2022 om 14:26
Is heel goed om aandacht aan te besteden. Mijn kind had eerst heel veel 1 op 1 momenten en na het naar school gaan ineens niet meer. Hebben we dus bewust ingebouwd. Al kregen we een keer beleefd terug dat hij het heel leuk vond om samen naar een museum te gaan, maar niet elke vakantie...bloempje19 schreef: ↑20-01-2022 13:21Zeker. Daar zullen wij als ouders een heel groot aandeel in hebben.
We hebben eigenlijk vrijwel geen 1 op 1 moment als ik het zo bedenk. Met mijn jongste heb ik dat nog wel. Ik werk 3 middagen in de week. Hierdoor ben ik vaak met de jongste en als we dus zijn broer ophalen zijn we met zijn drieën en doen we dus ook dingen met zijn drieën.
Mijn partner werkt fulltime. De weekenden doen we met zijn vieren leuke dingen. Mijn zoon zit op voetbal en zijn vader is trainer bij de voetbal. Wel in teamverband maar dit doen ze dus samen.. verder weinig benoemenswaardige momenten dat we 1 op 1 zijn besef ik mij nu..
En bedankt, loop je daar een hele dag naar legervoertuigen te kijken haha.
donderdag 20 januari 2022 om 17:56
Vraag een doorverwijzing aan je huisarts. Jullie maken je zorgen en het ventje zit niet al te lekker in zijn vel zo te lezen.bloempje19 schreef: ↑20-01-2022 11:49Ik vind deze vraag ook apart maar eigenlijk ook hartverscheurend. Het deed mij erg veel pijn. Later ging hij weer spelen en leek het alsof er niks gebeurd was. Maar ik zit er nog steeds mee in mijn maag.
Hij vind zichzelf niet slimmer dan andere kinderen. Hij zegt heel vaak als iets mis gaat: wat ben ik ook een stommeling. Misschien verwacht hij te veel van zichzelf? Of denkt hij dat wij teveel verwachten. Uiteraard ontkrachten wij dit. Hij is uniek en totaal niet stom. Fouten maken mag ook en daar leren we van.
Hij is niet heel open over waarom zijn hoofd al 9 was. Volgens hem is dat gewoon zo. In eerste instantie dacht ik dat hij het had over een soort vriendje wat in zijn hoofd zit. Hij zei ook dat hij dan niet mag vragen hoe diegene van 9 heet omdat die anders tegen mijn zoontje zegt dat hij zichzelf moet slaan.
Ik heb het toen laten rusten. Overigens pijnigt mijn zoontje zichzelf niet.
Honey, you should see me in a crown
zaterdag 22 januari 2022 om 09:11
Je kunt je eens inlezen op HSP (hoog sensitief persoon) bij kinderen. Mogelijk kun je daar nog de nodige informatie over vinden die je kan helpen.
https://psychogoed.nl/hooggevoelig-kind ... pvoedtips/
Ik weet ook nog iemand die dit onderwerp vanuit spirituele zin benaderd. Mocht je daar meer van willen weten kan ik de website doorsturen.
https://psychogoed.nl/hooggevoelig-kind ... pvoedtips/
Ik weet ook nog iemand die dit onderwerp vanuit spirituele zin benaderd. Mocht je daar meer van willen weten kan ik de website doorsturen.
Decrypting life one day at the time
