Kinderen
alle pijlers
Wat kan jouw baby - wat kan mijn baby?
maandag 10 december 2007 om 20:27
Kan jouw dochter zich nog niet omdraaien? Mijn zoontje kan het al wel en is vier weken jonger!
Goh, loopt jouw zoontje nou nóg niet??!!
Ik krijg de zenuwen van zulke vragen en opmerkingen. Ik weet wel dat ieder kindje zich op z'n eigen tempo en in verschillende volgorde ontwikkelt en dat alle kindjes op de leeftijd van 4 jaar weer gelijk zijn, maar toch.
Wie weet hoe het zit met de verschillende ontwikkelingsfasen van een baby in het eerste jaar? Is er een boek over geschreven?
Goh, loopt jouw zoontje nou nóg niet??!!
Ik krijg de zenuwen van zulke vragen en opmerkingen. Ik weet wel dat ieder kindje zich op z'n eigen tempo en in verschillende volgorde ontwikkelt en dat alle kindjes op de leeftijd van 4 jaar weer gelijk zijn, maar toch.
Wie weet hoe het zit met de verschillende ontwikkelingsfasen van een baby in het eerste jaar? Is er een boek over geschreven?
maandag 10 december 2007 om 20:32
Er zijn boeken zat over dat onderwerp. En daarin vind je dan de verschillende ontwikkelingsfasen die het gemiddelde kindje doorloopt. Mijn kindje is niet gemiddeld. Die van jou vast ook niet. Vooral in het eerste jaar zijn de verschillen (in ontwikkeling) tussen kinderen heel erg groot. Laat je toch niet gek maken! Een kind is niet zo snel (te) langzaam. Gun je kindje zijn/haar eigen tempo.
Loretta is De Mol. Punt.
maandag 10 december 2007 om 20:54
Als je nou de zenuwen krijgt van zulke vragen, krijg je dan niet de zenuwen van een boek erover? Je kind is nl niet gemiddeld, dus zal 'ie vermoedelijk zich ook niet "houden" aan de in een boek genoemde ontwikkeling. En als het een boek is dat zegt dat geen enkel kind zich volgens een vast patroon ontwikkeld, voegt 't weinig toe aan wat je hier nu al kan lezen :-)
maandag 10 december 2007 om 21:15
Mijn kindje zegt het alfabet in het spaans, italiaans, engels en nederlands. Hij rent harder dan zijn papa en is creatiever dan zijn mama. En hij is nog maar 11 maanden oud. Ha ha, geintje. Ik heb van die opschep vriendinnen. Maar ik weet dat ik het meeste met een kilo zout moet nemen.
Maak je niet zo druk om wat je kindje niet kan maar geniet van wat je kindje wel kan. Komt allemaal wel weer goed!
Maak je niet zo druk om wat je kindje niet kan maar geniet van wat je kindje wel kan. Komt allemaal wel weer goed!
maandag 10 december 2007 om 22:44
maandag 10 december 2007 om 22:53
staat zoiets niet in een boekje van het consultatiebureau ? Vroeger tenminste wel .
Maar , hou je vast , dit gaat nooooooooooooooooooooit meer over ; moeders blijven dat doen ; hoeveel punten scoorde de jouwe met zijn CITO ? Heeft die van jou zijn examen gehaald ? Hoeveel keer is die van jou voor zijn brommercertificaat opgeweest ? Ben jij nóg geen oma ? Hoevaak komen jouw (klein)kinderen op bezoek ? etc. etc . Wen er maar aan .
Maar , hou je vast , dit gaat nooooooooooooooooooooit meer over ; moeders blijven dat doen ; hoeveel punten scoorde de jouwe met zijn CITO ? Heeft die van jou zijn examen gehaald ? Hoeveel keer is die van jou voor zijn brommercertificaat opgeweest ? Ben jij nóg geen oma ? Hoevaak komen jouw (klein)kinderen op bezoek ? etc. etc . Wen er maar aan .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 10 december 2007 om 23:03
He jouw kat lijkt op de mijne! Ik schep zelf ook op, ben gewoon trots op mijn kind, denk dat de hele wereld wil weten dat hij 's nachts een enorme scheet kon laten of dat hij het eindelijk voor elkaar heeft om de perfect snotte bel te blazen.. En vaak is het opscheppen om de aandacht weg te halen van iets wat het kind niet kan (in mijn geval doorslapen..). Beetje idee dat je je beter voelt als andere kinderen iets ook niet kunnen.
En zoals Bianca zeg, wen er maar aan want het word nog veel erger.
En zoals Bianca zeg, wen er maar aan want het word nog veel erger.
maandag 10 december 2007 om 23:18
Iedere moeder is trots op zijn kind. Ik ben onwijs trots op mijn dochter. Ze is absoluut niet gemiddeld, heeft fysio gehad om haar ontwikkeling wat te helpen en loopt als je het gemiddelde bekijkt ongeveer een half jaartje achter. Maar als ik nu zie wat ze kan wil ik dat wel van de daken schreeuwen.... zo trots ben ik op haar.
De een is langzaam en de andere is snel. Ik heb het Oei ik groei boek in de kast gemikt. Vond het alleen maar frustrend om te zien wat ze zou moeten kunnen en wat ze kan. En nu... ach ze heeft haar eigen tempo en die is goed.
De een is langzaam en de andere is snel. Ik heb het Oei ik groei boek in de kast gemikt. Vond het alleen maar frustrend om te zien wat ze zou moeten kunnen en wat ze kan. En nu... ach ze heeft haar eigen tempo en die is goed.
maandag 10 december 2007 om 23:48
He, Wyfke, eerst scheppen ze op over hoe snel hun kind met alles is, daarna hoe intelligent het is op school, hoe knap en hoe geliefd, hoeveel hun kinderen wel niet verdienen ......en zo gaat het maar door, leg het naast je neer of vertel een of ander belachelijk verhaal, hoe je baby van een paar weken al de tafel van 8 kan vermenigvuldigen of zoiets.
dinsdag 11 december 2007 om 02:00
accepteer dat andere mensen het nodig hebben om zich zelf beter te voelen over zich zelf (en hun sterke genen, of over hun super geweldige opvoeding????) door hun eigen kinderen met anderen te vergelijken.
zo werkt het toch ook in andere dingen. ken genoeg mensen die op anderen neerkijken en hun veroordelen om zichzelf beter te voelen. dat moet je gewoon naast je neerleggen.
ik heb 1 vriendin, en ze heeft een hele bijzondere baby van 1 jaar oud (heb ik zelf ervaren), maar dat zie ik zelf ook. en toch kan zij over haar baby praten zonder dat ik het idee heb dat ze opschept.
een andere vriendin heeft een kind van 8 jaar oud, en ik word echt af en toe behoorlijk gek van hoe ze opschept over haar kind (die maar heel normaal is, zeg maar).
dan vertel ik over die ene baby van die vriendin van me, hoe bijzonder die is, en dan moet zij ook meteen vertellen dat haar kind vroeger ook zo was, en eigenlijk nog wel bijzonderder.
en ach... ik probeer me er niet te veel aan te storen, en maar te denken dat ik wel snap dat ze dit nodig heeft om haar eigen onzekerheid als moeder weg te praten...
zo werkt het toch ook in andere dingen. ken genoeg mensen die op anderen neerkijken en hun veroordelen om zichzelf beter te voelen. dat moet je gewoon naast je neerleggen.
ik heb 1 vriendin, en ze heeft een hele bijzondere baby van 1 jaar oud (heb ik zelf ervaren), maar dat zie ik zelf ook. en toch kan zij over haar baby praten zonder dat ik het idee heb dat ze opschept.
een andere vriendin heeft een kind van 8 jaar oud, en ik word echt af en toe behoorlijk gek van hoe ze opschept over haar kind (die maar heel normaal is, zeg maar).
dan vertel ik over die ene baby van die vriendin van me, hoe bijzonder die is, en dan moet zij ook meteen vertellen dat haar kind vroeger ook zo was, en eigenlijk nog wel bijzonderder.
en ach... ik probeer me er niet te veel aan te storen, en maar te denken dat ik wel snap dat ze dit nodig heeft om haar eigen onzekerheid als moeder weg te praten...
dinsdag 11 december 2007 om 05:46
helemaal kriegel word ik ervan, trek me er niks van aan en ik probeer ook zelf niet te praten in termen als wat kan hij AL en wat kan hij NOG niet. Als het me te echt te gortig wordt, zeg ik iets absurds en verder negeer ik het gewoon maar. Ik lees ook nooit van die ontwikkelingsboeken waarin staat wat allemaal al zou moeten en wat nog niet hoeft. En ik moet zeggen, met vriendinnen gaat het prima, ik heb niet zulke competatieve vriendinnen gelukkig. Meer op werk en bij verre tantes en de buurvrouwen van oma zeg maar. Wyfke, echt, leg het naast je neer, maak jezelf er niet schuldig aan en lach erom. Jouw kindje is uniek en goed in sommige dingen en minder goed in andere. En dat zal altijd zo blijven...
dinsdag 11 december 2007 om 09:45
Tja, ik vind dat vergelijken juist best leuk. Echt geweldig om te zien hoe een stel kinderen van dezelfde leeftijd zich totaal verschillend ontwikkelen. Ik schrijf op een forum met allemaal december 2006-mama's en heb ook nog contact met een stel meiden van de zwangerschapsyoga met wie ik regelmatig afspreek om bij te kletsen en te vergelijken, haha. En zoals met die yoga-meiden.... De kids schelen in totaal maar 3 weken. De jongste kan al los lopen, de oudste kruipt net en is dol op muziekmaken en de middelste zegt al een paar woordjes, maar zit verder nog op haar achterwerk rond te kijken. Zo kunnen ze allemaal wat en heel verschillende dingen. Ik vind dat zelf echt geweldig om te zien en het maakt voor mij ook dat ik me niet druk maak om de ontwikkeling van mijn kind. Ik zie toch dat alle kinderen anders zijn en dat er dus niet 1 vakje is waar ze allemaal in passen.......
..
dinsdag 11 december 2007 om 10:05
Het zal wel aan mij liggen, maar ik krijg eigenlijk nooit dit soort opmerkingen. Natuurlijk praat ik wel met andere ouders over onze kinderen, maar nooit in de zin dat we een vergelijkend warenonderzoek uitvoeren ofzo.
In het boekje van het consultatiebureau staan trouwens wel een aantal richtlijnen.
In het boekje van het consultatiebureau staan trouwens wel een aantal richtlijnen.
dinsdag 11 december 2007 om 10:29
Hoi Wyfke!
Ik had dit bij de terugkomdag van de zwangerschaps gym. Ik was de eerste die bevallen is en mijn zoontje is 3 weken ouder dan de rest. Ik heel trots vertellen dat hij kon lachen. Nou, ach dat doet die van mij allang! (jazeker met 4 weken TUURLIJK!!), maar goed. Ik had het al van collega's gehoord dat het erg kan zijn en toen had ik zoiets van. Och dit bedoelen ze dus. Heb het maar genegeerd. Ook krijg ik steeds de opmerking, jeetje wat is hij gegroeid, ziet er best wel goed uit. Jeetje wat is hij stevig. Goh, wat schattig een onderkin. Wat is hij al zwaar vergeleken bij die van mij. Nou, ik dacht echt dat ik een te dik kind had. Is dus niet zo hij is gewoon stevig voor 10 weken.
Dus trek het je niet aan. Iedereen vind zijn eigen kind het mooist (gelukkig maar) en wil dus ook alle positieve dingen aan mensen laten horen. We zullen er gewoon aan moeten wennen.
Ik had dit bij de terugkomdag van de zwangerschaps gym. Ik was de eerste die bevallen is en mijn zoontje is 3 weken ouder dan de rest. Ik heel trots vertellen dat hij kon lachen. Nou, ach dat doet die van mij allang! (jazeker met 4 weken TUURLIJK!!), maar goed. Ik had het al van collega's gehoord dat het erg kan zijn en toen had ik zoiets van. Och dit bedoelen ze dus. Heb het maar genegeerd. Ook krijg ik steeds de opmerking, jeetje wat is hij gegroeid, ziet er best wel goed uit. Jeetje wat is hij stevig. Goh, wat schattig een onderkin. Wat is hij al zwaar vergeleken bij die van mij. Nou, ik dacht echt dat ik een te dik kind had. Is dus niet zo hij is gewoon stevig voor 10 weken.
Dus trek het je niet aan. Iedereen vind zijn eigen kind het mooist (gelukkig maar) en wil dus ook alle positieve dingen aan mensen laten horen. We zullen er gewoon aan moeten wennen.
dinsdag 11 december 2007 om 10:41
Blink, er zijn écht baby's die al kunnen lachen met vier weken. Maar dat is toch helemaal niet zo erg? Dat die van jou dat toen nog niet deed, is toch geen ramp?
Mijn twee zoontjes waren als baby ook echte speklapjes. Heb dus ook veel opmerkingen gehoord in de trant van: "das Hollands welvaren." Ja, klopt, ze zijn (waren) lekker rond, hebben een onderkin en vetrolletjes. And I love it! Als ik dunnere kindjes had gekregen, had ik dat vast óók prachtig gevonden. Het zijn mijn kinderen en of ze nou snel, langzaam, wat stevig of dunner zijn, dat maakt me niets uit.
Laat het gaan!
Mijn twee zoontjes waren als baby ook echte speklapjes. Heb dus ook veel opmerkingen gehoord in de trant van: "das Hollands welvaren." Ja, klopt, ze zijn (waren) lekker rond, hebben een onderkin en vetrolletjes. And I love it! Als ik dunnere kindjes had gekregen, had ik dat vast óók prachtig gevonden. Het zijn mijn kinderen en of ze nou snel, langzaam, wat stevig of dunner zijn, dat maakt me niets uit.
Laat het gaan!
Loretta is De Mol. Punt.
dinsdag 11 december 2007 om 11:02
Wat mij soms opvalt is dat moeders die zo 'opscheppen' over hun kind(eren) verder zelf niets te melden hebben over hun 'eigen' kwaliteiten. Misschien zie ik het verkeerd (ik heb zelf geen kinderen) - maar het lijkt soms wel of het kind een statussymbool is maar ook dat hun hele eigenwaarde daar van af hangt.
dinsdag 11 december 2007 om 11:04
Sorry, verkeerde persoon gequot (schrijf je dat zo??)
Maar , hou je vast , dit gaat nooooooooooooooooooooit meer over ; moeders blijven dat doen ; hoeveel punten scoorde de jouwe met zijn CITO ? Heeft die van jou zijn examen gehaald ? Hoeveel keer is die van jou voor zijn brommercertificaat opgeweest ? Ben jij nóg geen oma ? Hoevaak komen jouw (klein)kinderen op bezoek ? etc. etc . Wen er maar aan .[/quote]
Wat mij soms opvalt is dat moeders die zo 'opscheppen' over hun kind(eren) verder zelf niets te melden hebben over hun 'eigen' kwaliteiten. Misschien zie ik het verkeerd (ik heb zelf geen kinderen) - maar het lijkt soms wel of het kind een statussymbool is maar ook dat hun hele eigenwaarde daar van af hangt.
Maar , hou je vast , dit gaat nooooooooooooooooooooit meer over ; moeders blijven dat doen ; hoeveel punten scoorde de jouwe met zijn CITO ? Heeft die van jou zijn examen gehaald ? Hoeveel keer is die van jou voor zijn brommercertificaat opgeweest ? Ben jij nóg geen oma ? Hoevaak komen jouw (klein)kinderen op bezoek ? etc. etc . Wen er maar aan .[/quote]
Wat mij soms opvalt is dat moeders die zo 'opscheppen' over hun kind(eren) verder zelf niets te melden hebben over hun 'eigen' kwaliteiten. Misschien zie ik het verkeerd (ik heb zelf geen kinderen) - maar het lijkt soms wel of het kind een statussymbool is maar ook dat hun hele eigenwaarde daar van af hangt.
dinsdag 11 december 2007 om 11:10
Ik snap eigenlijk niet waarom dat als opscheppen wordt gezien, of als kritiek op jouw eigen kind. Eerlijk gezegd zie ik een vraag als 'loopt je dochter al?' eerder als interesse dan als een verkapte veroordeling om het feit dat ze nog niet loopt.
Als ik zelf aan iemand vraag of haar kind omdraait, loopt, praat of wat dan ook, dan is dat puur als interesse. Het is gewoon leuk om te zien hoeveel verschil er tussen kindjes zit, maar kennelijk mag dat niet.
Eerlijk gezegd snap ik best dat moeders gewoon heel trots zijn dat hun kind omdraait, loopt of de horlepiep danst en dat ze dan vragen of die van jou dat ook al doet. Alleen wordt dat niet gewaardeerd kennelijk.
Het zal mij worst zijn of mijn kinderen sneller of langzamer zijn dan anderen, ik ben gewoon trots op alles wat ze doen.
Als ik zelf aan iemand vraag of haar kind omdraait, loopt, praat of wat dan ook, dan is dat puur als interesse. Het is gewoon leuk om te zien hoeveel verschil er tussen kindjes zit, maar kennelijk mag dat niet.
Eerlijk gezegd snap ik best dat moeders gewoon heel trots zijn dat hun kind omdraait, loopt of de horlepiep danst en dat ze dan vragen of die van jou dat ook al doet. Alleen wordt dat niet gewaardeerd kennelijk.
Het zal mij worst zijn of mijn kinderen sneller of langzamer zijn dan anderen, ik ben gewoon trots op alles wat ze doen.
dinsdag 11 december 2007 om 11:11
dinsdag 11 december 2007 om 12:20
Er zit ook wel verschil tussen moeders, hoor. Met de een kan je lekker kletsen over alle ontwikkelingen van de kindjes, niet perse om te vergelijken. Kei-leuk, toch?
De ander heeft als stokpaardje net die ene activiteit die kind-lief al onwijs goed kan. Dat laatste vind ik persoonlijk minder charmant. 'k Probeer me dan maar niet tot een 'wedstrijdje' te laten verleiden en ga over het weer praten of zo.
De ander heeft als stokpaardje net die ene activiteit die kind-lief al onwijs goed kan. Dat laatste vind ik persoonlijk minder charmant. 'k Probeer me dan maar niet tot een 'wedstrijdje' te laten verleiden en ga over het weer praten of zo.
dinsdag 11 december 2007 om 17:17
Tuurlijk is het leuk als men belangstellend informeert naar de ontwikkeling van je kindje. Het is maar net op welke toon dat gebeurt. Wanneer iemand met een ongelovig gezicht vraagt "loopt jouw kind nou nóg niet?!" met de nadruk op het woord "nog" is het niet leuk. Zoals Blink haar terugkomdag op de zwangerschapsgym omschrijft vind ik ronduit sneu. Maar verder is het natuurlijk prachtig om met mede-mama's te kletsen over je kindjes, super! Vooral als er maar een paar weekjes leeftijdsverschil zit tussen de baby's is het zo leuk om ervaringen uit te wisselen of elkaar om advies te vragen. Ook tijdens de zwangerschap was dat al zo leuk en soms erg geruststellend.
Ik ben gewoon een beetje overbezorgd denk ik. Ik vraag me voortdurend af of ik het goed doe en of de bv voldoende is, etc. Het is gewoon erg vervelend als je een uur geprobeerd hebt je kindje te troosten en je dan pas bedenkt dat je de luier ook wel even kunt controleren (blijkt drijfnat en na het verschonen heb je weer een vrolijk kindje).
Ik ben gewoon een beetje overbezorgd denk ik. Ik vraag me voortdurend af of ik het goed doe en of de bv voldoende is, etc. Het is gewoon erg vervelend als je een uur geprobeerd hebt je kindje te troosten en je dan pas bedenkt dat je de luier ook wel even kunt controleren (blijkt drijfnat en na het verschonen heb je weer een vrolijk kindje).
dinsdag 11 december 2007 om 18:08
tuurlijk is het leuk om kindjes van dezelfde leeftijd te vergelijken, dat doe ik ook wel met kinderen van vriendinnen, maar ik hou niet van opmerkingen oh dat doet die van mij allang, of kan die dat nog niet? Of hoe ver is jouw kind? Ik vind het ook bijzonder grappig om te zien hoe kinderen van vriendinnen (ik heb een aantal vriendinnen met kinderen in bijna dezelfde leeftijd) zich ontwikkelen en hoe verschillend dat is, waar de een al loopt, draait de ander zich net om en waar die ander enorm netjes alle kruimels van het bord eet, maakt de een er weer een zooitje van. Dat "gevergelijk" vind ik erg leuk, het moet alleen geen competitie worden en dat klinkt wel door in zinnen als, ah joh, dat doet die van mij allang.
