Kinderen
alle pijlers
wat vind je belangrijker ; sociaal vaardig of intelligent ?
donderdag 6 september 2007 om 21:17
wat raar dat iedereen altijd pronkt met de rapporten van zijn/haar koters , eindeloos wil oefenen met de tafels leren opzegen , het heel geweldig vindt als het kind met 3 het abc op kan zeggen maar het sociaal vaardig zijn zien als iets wat je dan weer niet hoeft te leren/ sturen . Ik heb zelden iemand trots horen zeggen : mijn kind heeft een beste vriend /vriendin , goed he ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 12 september 2007 om 21:59
"Moeders vinden de sociale ontwikkeling van hun kind belangrijker dan intelligentie. Dit is één van de belangrijkste resultaten van een onderzoek dat werd gehouden in opdracht van Blue Band. Maar liefst 59% van de moeders vindt het belangrijker dat hun kind vriendjes en vriendinnetjes heeft dan dat het goed presteert op school. Ze stoppen dan ook naar eigen zeggen meer tijd in de ontwikkeling van hun kinderen dan hun moeders dat vroeger deden.
Ondanks deze investering zijn moeders zich niet bewust van de bijdrage die voeding heeft op de ontwikkeling van de hersenen. De druk om te presteren op school is voor kinderen tegenwoordig groter dan vroeger, vindt 70% van de moeders. Zelf vinden zij echter sociale vaardigheden van hun kind belangrijker. Zo vinden ze het maken van vriendjes, vrolijkheid, beleefdheid en hulpvaardigheid het meest belangrijk. Van alle sociale vaardigheden noemt 29% van de moeders creativiteit en sportiviteit daarbij als minst belangrijke eigenschappen. Moeders investeren veel tijd in de ontwikkeling van hun kind, maar slechts 40% houdt hierbij rekening met de voeding van hun kind.
Zij weten dat voeding belangrijk is voor hun kind, maar zien door de grote hoeveelheid informatie hierover door de bomen het bos niet meer. Veel moeders weten dan ook niet dat bepaalde voedingsstoffen een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de hersenen van kinderen. Het vetzuur DHA bijvoorbeeld is een belangrijke bouwsteen voor de hersenen. 74% van de moeders is hiervan niet op de hoogte en dat terwijl uit eerder onderzoek blijkt dat kinderen nu gemiddeld slechts 30% van de aanbevolen hoeveelheid DHA binnenkrijgen."
Bron: Ziekenhuis.nl
(tis wel reclame, vind ik, dit artikeltje)
Ondanks deze investering zijn moeders zich niet bewust van de bijdrage die voeding heeft op de ontwikkeling van de hersenen. De druk om te presteren op school is voor kinderen tegenwoordig groter dan vroeger, vindt 70% van de moeders. Zelf vinden zij echter sociale vaardigheden van hun kind belangrijker. Zo vinden ze het maken van vriendjes, vrolijkheid, beleefdheid en hulpvaardigheid het meest belangrijk. Van alle sociale vaardigheden noemt 29% van de moeders creativiteit en sportiviteit daarbij als minst belangrijke eigenschappen. Moeders investeren veel tijd in de ontwikkeling van hun kind, maar slechts 40% houdt hierbij rekening met de voeding van hun kind.
Zij weten dat voeding belangrijk is voor hun kind, maar zien door de grote hoeveelheid informatie hierover door de bomen het bos niet meer. Veel moeders weten dan ook niet dat bepaalde voedingsstoffen een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de hersenen van kinderen. Het vetzuur DHA bijvoorbeeld is een belangrijke bouwsteen voor de hersenen. 74% van de moeders is hiervan niet op de hoogte en dat terwijl uit eerder onderzoek blijkt dat kinderen nu gemiddeld slechts 30% van de aanbevolen hoeveelheid DHA binnenkrijgen."
Bron: Ziekenhuis.nl
(tis wel reclame, vind ik, dit artikeltje)
vrijdag 14 september 2007 om 20:58
Ik denk weleens van die dingen als: Volkert van der G. heeft ook een moeder, die is ook een baby geweest en een peuter en een kleuter waar zijn moeder toekomstverwachtingen van had. Zij vond hem waarschijnlijk ook gewoon een lief jochie net als ik mijn zoon vind, en nu.... Of nog erger: Hitler. Het zal je zoon maar zijn, waar je bepaalde verwachtingen van had......
zaterdag 15 september 2007 om 20:51
Nee dat niet blijfgewoonbianca, ik stel me meer voor dat zo'n gek ook een klein kind is geweest en dat die ouders misschien wel gewoon net zo genoten hebben van hun kind als dat ik nu doe van de mijne. Dat ze misschien wel een heel normaal gezin waren net als wij en toen nooit hadden kunnen vermoeden dat er zo'n ontspoord iemand uit zou voortkomen.