Home Kinderen Wat wel/niet delen met andere tiene...

Kinderen alle pijlers

Relaties

Werk & Studie

Geld & Recht

Reizen

Seks

Gezondheid

Coronavirus COVID-19

Overig

Actueel

Oekraïne

Entertainment

Lijf & Lijn

Kinderen

Digi

Eten

Mode & Beauty

Zwanger

Psyche

Thuis

Klussen

Sport

Contact

Viva zoekt

Aangeboden

Gevraagd

Horen

Doen

Zien

Lezen

Wat wel/niet delen met andere tienerouders over hun kind?

05-01-2024 06:25 78 berichten

elinas vrijdag 5 januari 2024 om 06:25

Mijn dochter heeft een vriendin X (16) die ze al sinds de kleuterklas kent.
Dat contact is met periodes heel intensief en soms wat minder.
*privacy*

Nu heeft dat meisje heel wat problemen thuis, Maar nu worden wij (of dochter) lichtelijk gedwongen om als doorgeefluik op te treden zodat zij weten waar X mee bezig is. Dit gedoe is al maanden aan de gang en dochter voelt zich gestresst omdat die ouders dus min of meer eisen dat ze als spion optreedt. Vooral ze nu dus drugsgebruik vermoeden.
Woorden als: "ik zou hetzelfde voor jou doen als jouw dochter in deze situatie zat" vliegen steeds rond mijn oren. Contact tijdelijk verbreken of op laag pitje zetten heb ik al gedaan, maar dat vindt mijn dochter niet fijn want dan is ze bang dat ze haar weer rechtstreeks gaan aanspreken (vroeger was ze daar kind aan huis dus wel een goede band met de ouders).

In hoeverre is dochter (of ik) verplicht om die ouders steeds in te lichten over wat X doet of wil gaan doen?
Waar ligt de grens?

elinas wijzigde dit bericht op 05-01-2024 10:54

45.86% gewijzigd

Dubois dinsdag 9 januari 2024 om 12:57

elinas schreef: ↑
09-01-2024 09:27
Update
Ik heb sinds mijn berichtje niks meer van de ouders vernomen, gelukkig!

Maar af en toe komt er een schuldgevoel bij me op. Dan denk ik weer aan alle hulp die ik dit gezin jarenlang heb geboden
Dit is niet het eerste grote probleem. Sinds dat hun dochter in het leven van mijn dochter is, was er altijd wel gedoe en veel problemen binnen het gezin met meerdere kinderen, waarbij ze altijd een beroep op MIJ alleen deden. Ik heb ze altijd geholpen, klaar gestaan, dingen uit handen laten vallen om ze te helpen. Andersom van hun kant kwam er nauwelijks iets voor terug, afgezien van wat speelafspraakjes bij hen thuis.

Nu ervaar ik niet alleen gevoelens van schuld maar ook een enorme boosheid. Boosheid omdat ik vind dat ze het lekker makkelijk vonden dat ik jarenlang even alles on hold kon zetten om bezig te zijn met hun problemen. Maar ook boos op mezelf dat ik geen grenzen kon trekken en al die jaren van hun problemen, mijn problemen maakte.
Dat ze mij zo weinig waard vonden dat ze soms de meest schaamteloze voorstellen durfden te doen (in de nacht hun dochter gaan zoeken terwijl de moeder thuis zat, durven voor te stellen of ik mijn reisplannen wilde annuleren voor hun dochter, eisen stellen aan wat mijn dochter voor hen moet doen etc).
Ik ben echt boos omdat ik een simpele "sorry Elinas" niet in verhouding vindt.

Ik vraag me echt af wanneer het moment kwam waarin ik mijn grens niet heb gesteld en zij daar misbruik van begonnen te nemen.
Boos op hen, boos op mezelf.

Ik snap vooral niet dat je je dochter niet gelijk uit die situatie hebt gehaald door te verbieden nog met die meid om te gaan, laat staan dat je hun problemen ook nog op de hals hebt gehaald. Wat voor signaal geef je je eigen dochter daarmee?

Dubois dinsdag 9 januari 2024 om 13:00

elinas schreef: ↑
09-01-2024 10:00
Intussen heeft dochter dit ook gedaan. Ze trekt heel veel op met vriendinnen van school en van haar bijbaantje

Gelukkig maar! Leg je dochter ook uit dat jij fout zat bij het blijven faciliteren van deze toxische vriendschap. Zodat zij de signalen wél herkent en later niet dezelfde fout maakt.