Kinderen
alle pijlers
Wat zijn jullie opvoed prio's?
zondag 13 februari 2022 om 12:19
Ik vond ze echt een periode niet zo heel leuk meer. Ik moest echt wennen aan dat egocentrische, boze gedoe. Ondertussen vind ik ze weer hartstikke leuk (mijzelf vind ik onder hormonaal gedoe (overgang!) ook helemaal niet leuk, schijnt gelukkig ook weer over te gaan).
zondag 13 februari 2022 om 12:20
Ik heb nog nooit gevraagd of mijn kind lief was. Rare vraag ook. Ik vroeg meestal iets van of hij of zij leuk gespeeld had.
zondag 13 februari 2022 om 12:31
Wat nou als het niet meer de juiste beslissing blijkt, of iemand heeft ingestemd en erop terug wil komen?
•
zondag 13 februari 2022 om 12:31
Maar stel dat je een dochter had gehad ipv een zoon, had je daar dan om dezelfde reden ook zo op gehamerd? Dat ze dan tenminste wat aan het huishouden zou doen later en dat haar partner niet kan zeggen/schrijven: haar moeder heeft haar teveel verwend, ze heeft nooit wat hoeven doen.
Of was het specifiek iets waar je over nadacht juist omdat het een zoon is?
zondag 13 februari 2022 om 12:35
Volgens mij heeft het meer met zeuren te maken. Het antwoord is nee! gevolgd door een ja maar, en dan zeurpieten waarom je nee een ja moet worden. En daar dan voor zwichten.
zondag 13 februari 2022 om 12:49
zondag 13 februari 2022 om 13:04
Maar als je kind nou gelijk heeft? Wat is er dan mis met van gedachten veranderen?
Ik verander ook weleens van gedachten omdat kind onwijs verdrietig wordt over dat ik nee heb gezegd.
Dan zeg ik: ik wist niet dat je het zó belangrijk vond. Zullen we eens gaan bedenken hoe we ervoor kunnen zorgen dat het toch kan/lukt?
Hier werkt dat echt prima, hoe serieuzer ik hem neem hoe redelijker hij zich opstelt.
•
zondag 13 februari 2022 om 13:28
Ja, dat denk ik ook. Met goede argumenten kon 'nee' ook 'ja' worden.
Maar, ik probeerde dat dan wel meteen te doen. Niet na heel veel gezeur, want dan leren ze vooral dat zeuren effectief is.
Dus, of meteen mijn (ons) besluit herzien of helemaal niet.
zondag 13 februari 2022 om 13:34
We hebben niet heel veel regels thuis, maar wat ik belangrijk vind is:
- Je kan alles tegen me zeggen, als je dingen met me deelt kan ik proberen je te helpen.
- Nee is nee en doorzeuren werkt dus niet (dit werkt hier echt perfect, al 12,5 jaar!).
- Je mag nooit als eerste een ander pijn doen, maar je mag jezelf altijd verdedigen.
- Wees eerlijk, ik haat liegen en het komt ook bijna altijd uit.
- Je kan alles tegen me zeggen, als je dingen met me deelt kan ik proberen je te helpen.
- Nee is nee en doorzeuren werkt dus niet (dit werkt hier echt perfect, al 12,5 jaar!).
- Je mag nooit als eerste een ander pijn doen, maar je mag jezelf altijd verdedigen.
- Wees eerlijk, ik haat liegen en het komt ook bijna altijd uit.
zondag 13 februari 2022 om 14:20
Dat is idd meer wat ik bedoel. Hier 3 pubers en een peuterpuber in huis. In huis mag veel en voor eigen inbreng is juist veel ruimte. Dat zorgt er weer voor dat de pubers echt hele fijne pubers zijn en we hier eigenlijk geen problemen ondervinden. Maar als er eenmaal een beslissing gemaakt is, is dat wel wat het is.
Kuns is dus om niet zelf een beslissing te maken maar hier vooraf al over in gesprek te gaan. Dit zijn voornamelijk punten waarbij eigen inbreng van de kinderen ook belangrijk kan zijn.
En ja soms maak je een beslissing waarvan je achteraf denk hmmmm had best anders gekunt. Daar leer je dan, ook als ouders weer van voor een volgende keer.
Hierdoor voorkom je dat kinderen eindeloos blijven zeuren. Wanneer iets nee is, blijft dat zo heeft zeuren geen zin.
nanouk wijzigde dit bericht op 13-02-2022 15:49
0.10% gewijzigd
zondag 13 februari 2022 om 14:35
Mijn visie is dat ze zich niet vormen naar andermans standaard maar naar die van zichzelf. Dat alle emoties er mogen zijn er niet verborgen hoeven te worden omdat iemand anders het zegt. Dat er geen kleding of kleur wordt uitgesloten omdat dit niet bij een 'jongen' past terwijl ze dit zelf wel mooi vinden etc.Paardenbloem88 schreef: ↑13-02-2022 09:06Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat je bedoeld met jezelf zijn en blijven. Ik zie het leven als een ontdekkingsreis en jezelf niet als een vast staand iets. Ook heb ik het idee dat je jezelf alleen bent in relatie tot anderen. Je eigenschappen spiegel je aan iemand anders. Als iemand anders bijvoorbeeld zorgzaam is kan je daarmee vergelijken of jij dit ook van jezelf vind of niet. Vooral een kind spiegelt heel veel van zijn/haar ouders en de identiteit is nog vol op in ontwikkeling.
Bedoel je hiermee dat ze zich niet hoeven schamen in wat ze doen? Of is jouw visie dat een mens al wordt geboren met een vaststaand karakter?
zondag 13 februari 2022 om 14:42
Nee = nee doe ik ook, maar ik ben wel heel terughoudend met nee zeggen. Mijn kinderen nemen die niet zonder morren aan, dus dan kun je wel consequent blijven maar dan weet je dat dat een drama wordt dat zijn weerga niet kent. Zeker toen mijn jongste een kleuter was, mèn ik denk dat de buren echt gedacht hebben dat mijn kind na lang krijsen haar zin zou krijgen. Dat deed ze immers zo vaak. Zonde van de moeite want ik gaf echt niet toe.
Wat lastig was als ik nee zei en dan twijfelde, of bedacht dat ik het beter had kunnen ombouwen (nee, je mag geen snoep, wel een cracker), je voelt direct aan als het weer een drama wordt. Het kind is inmiddels 17 en kan nog steeds erg lastig met nee overweg. Ze vraagt altijd waar ik bang voor ben, of ik haar niet verantwoordelijk genoeg vind, of ik haar niet vertrouw. Inmiddels heeft een Halt-melding een eind gemaakt aan mijn 22-jarige vlekkeloze reputatie als ouder, dus nu heb ik ook een steekhoudend argument
Wat lastig was als ik nee zei en dan twijfelde, of bedacht dat ik het beter had kunnen ombouwen (nee, je mag geen snoep, wel een cracker), je voelt direct aan als het weer een drama wordt. Het kind is inmiddels 17 en kan nog steeds erg lastig met nee overweg. Ze vraagt altijd waar ik bang voor ben, of ik haar niet verantwoordelijk genoeg vind, of ik haar niet vertrouw. Inmiddels heeft een Halt-melding een eind gemaakt aan mijn 22-jarige vlekkeloze reputatie als ouder, dus nu heb ik ook een steekhoudend argument
zondag 13 februari 2022 om 14:48
Gevoelens mogen er zijn. Ik probeer ook heel bewust niet te sussen. Ben je verdrietig? Ach wat rot. En niet ach morgen is het vast weer goed of het valt wel mee. Ik heb weleens gelezen in een opvoed boek dat als je niet teveel inbrengt, dat kinderen vaak zelf al tot een oplossing komen bij bijvoorbeeld een conflict met een vriendje of vriendinnetje. En dat lijkt hier toch vaak ook het geval te zijn. Kinderen hebben vaak vooral een luisterend oor nodig, of willen gewoon even hun boosheid of verdriet uiten.
Ondanks dat er regels zijn in huis, probeer ik wel altijd te vertellen waarom die er zijn. En ook probeer ik ook de kinderen mee te laten denken. En is er ook regelmatig ruimte voor compromissen.
En verder is het inderdaad veel liefde, en uitzoeken per dag wie wat nodig heeft. Kinderen in hun behoeften volgen staat hier altijd op nummer 1, boven welke regel dan ook. En mama is ook maar een mens. Ik ga regelmatig tegen mijn eigen opvoed overtuigingen in, ik probeer mijn kinderen dan ook uit te leggen wat er aan de hand is. En dat mama ook weleens moe is en dan veel te ongeduldig. En ik bied ook mijn excuses aan als ik vind dat ik net wat te ongeduldig ben geweest. Ik vind het vooral belangrijk om mijn kinderen te behandelen als mensen. Met ieder hun eigen behoeften en karakters. En ik hoop met heel mijn hart dat ik mijn kinderen het gevoel geef dat ze mogen worden en zijn wie ze willen zijn.
Ondanks dat er regels zijn in huis, probeer ik wel altijd te vertellen waarom die er zijn. En ook probeer ik ook de kinderen mee te laten denken. En is er ook regelmatig ruimte voor compromissen.
En verder is het inderdaad veel liefde, en uitzoeken per dag wie wat nodig heeft. Kinderen in hun behoeften volgen staat hier altijd op nummer 1, boven welke regel dan ook. En mama is ook maar een mens. Ik ga regelmatig tegen mijn eigen opvoed overtuigingen in, ik probeer mijn kinderen dan ook uit te leggen wat er aan de hand is. En dat mama ook weleens moe is en dan veel te ongeduldig. En ik bied ook mijn excuses aan als ik vind dat ik net wat te ongeduldig ben geweest. Ik vind het vooral belangrijk om mijn kinderen te behandelen als mensen. Met ieder hun eigen behoeften en karakters. En ik hoop met heel mijn hart dat ik mijn kinderen het gevoel geef dat ze mogen worden en zijn wie ze willen zijn.
zondag 13 februari 2022 om 15:39
appeltje schreef: ↑13-02-2022 12:31Maar stel dat je een dochter had gehad ipv een zoon, had je daar dan om dezelfde reden ook zo op gehamerd? Dat ze dan tenminste wat aan het huishouden zou doen later en dat haar partner niet kan zeggen/schrijven: haar moeder heeft haar teveel verwend, ze heeft nooit wat hoeven doen.
Of was het specifiek iets waar je over nadacht juist omdat het een zoon is?
Ik vind het belangrijk dat iedereen meehelpt
Dus jongens of meisjes dat maakt niet uit
zondag 13 februari 2022 om 15:47
zondag 13 februari 2022 om 16:03
Prima, maar mijn kind zit momenteel in de ja, maar-fase. Bij álle nee. Dat zeg ik dan ook gewoon hoor.Frizz schreef: ↑13-02-2022 13:04Maar als je kind nou gelijk heeft? Wat is er dan mis met van gedachten veranderen?
Ik verander ook weleens van gedachten omdat kind onwijs verdrietig wordt over dat ik nee heb gezegd.
Dan zeg ik: ik wist niet dat je het zó belangrijk vond. Zullen we eens gaan bedenken hoe we ervoor kunnen zorgen dat het toch kan/lukt?
Hier werkt dat echt prima, hoe serieuzer ik hem neem hoe redelijker hij zich opstelt.
Mijn leerlingen komen ook uit het Veruca Salt milieu, daar is een nee ook nooit nee, maar moet altijd (ja echt altijd) met een ja, maar gerepliceerd worden. Dat is gewoon echt anders dan dat het kind ook weleens gelijk heeft. Het is meer: gelijk kríjgen.
zondag 13 februari 2022 om 16:04
Nou… ik was wel eens jaloers met mensen die kinderen hadden die met hooguit mild gemopper alsnog deden wat hun ouders van ze vroegen.
zondag 13 februari 2022 om 16:07
De meeste mensen formuleren een beetje krom. Het begon met mijn man die vraagt of kind ook een beetje lief doet naar anderen. In het sociale verkeer leer je nu eenmaal een beetje rekening houden met een ander. Kan zijn dat jij dat totaal niet belangrijk vindt, mijn man vindt van wel.
Lief zíjn is iets heel anders. Alle kinderen zijn lief natuurlijk, ook als ze de bitch uithangen.
zondag 13 februari 2022 om 16:09
Lief en gehoorzaam, ook al 2 hele verschillende zaken. Lief zijn en lief doen (gewoon rekening houden met een ander dus), totaal verschillend.
zondag 13 februari 2022 om 16:17
Ja, maar dan bedoel je toch gewoon of je kind leuk met anderen gespeeld heeft?Mevrouw75 schreef: ↑13-02-2022 16:07De meeste mensen formuleren een beetje krom. Het begon met mijn man die vraagt of kind ook een beetje lief doet naar anderen. In het sociale verkeer leer je nu eenmaal een beetje rekening houden met een ander. Kan zijn dat jij dat totaal niet belangrijk vindt, mijn man vindt van wel.
Lief zíjn is iets heel anders. Alle kinderen zijn lief natuurlijk, ook als ze de bitch uithangen.
zondag 13 februari 2022 om 16:25
zondag 13 februari 2022 om 16:34
Mevrouw75 schreef: ↑13-02-2022 16:03Prima, maar mijn kind zit momenteel in de ja, maar-fase. Bij álle nee. Dat zeg ik dan ook gewoon hoor.
Mijn leerlingen komen ook uit het Veruca Salt milieu, daar is een nee ook nooit nee, maar moet altijd (ja echt altijd) met een ja, maar gerepliceerd worden. Dat is gewoon echt anders dan dat het kind ook weleens gelijk heeft. Het is meer: gelijk kríjgen.
Zo herkenbaar!
Sommige leerlingen in groep zeven/acht hebben 'ja-maar' als middle-name.
