Kinderen
alle pijlers
Weer een topic over niet slapende baby
vrijdag 25 december 2020 om 07:31
Ik ken alle gangbare adviezen, en toch krijgen we het niet succesvol toegepast op onze uk van 10 maanden.
We hebben in die 10 maanden nooit hele rustige nachten gehad, maar wat in ieder geval altijd lukte is dat ze altijd (weer) in haar eigen bedje in slaap viel. Zeker aan het begin van de avond, en 's nachts ook. Dat is over de laatste maanden overdag steeds slechter geworden, we zijn nu op het punt dat overdag max een uurtje slaap lukt en daar zit waarschijnlijk ook het probleem. Naar bed gaan is nu opeens 's avonds ook de hel geworden. Zodra je haar probeert neer te leggen, begint ze hysterisch te brullen. Dit houdt ze echt vol als we haar niet oppakken. We krijgen haar dus met bijna geen mogelijkheid in slaap, met uitzondering op de schouder van man. Dat was een paar avonden een leuke noodgreep, maar we moeten terug naar hoe het hoort. Vriend Google leert dat we mogelijk in een periode van slaapregressie zitten, de problemen lopen wel parallel aan het leren kruipen en het plakken aan man duidt misschien ook wel op verlatingsangst?
Ik weet wat me te doen staat, de komende dagen weer stug een strak slaapregime vol proberen te houden en dan vooral inzetten op dat de slaapjes overdag weer lukken.
Waar ik niet uitkom is hoe. Alle websites zeggen even laten huilen is ok, maar als baby echt overstuur is binnenlopen (maar niet oppakken). Baby is zodra haar bedje in beeld komt meteen volledig overstuur, ze kalmeert ook niet als we bij haar staan/praten/zingen/hand op haar leggen. Wat is dan wijsheid, toch oppakken? Kijken hoe lang ze het echte hysterische huilen volhoudt (=lang).
Ik wil echt dit patroon doorbreken, maar nu zitten we echt met de handen in ons haar.
We hebben in die 10 maanden nooit hele rustige nachten gehad, maar wat in ieder geval altijd lukte is dat ze altijd (weer) in haar eigen bedje in slaap viel. Zeker aan het begin van de avond, en 's nachts ook. Dat is over de laatste maanden overdag steeds slechter geworden, we zijn nu op het punt dat overdag max een uurtje slaap lukt en daar zit waarschijnlijk ook het probleem. Naar bed gaan is nu opeens 's avonds ook de hel geworden. Zodra je haar probeert neer te leggen, begint ze hysterisch te brullen. Dit houdt ze echt vol als we haar niet oppakken. We krijgen haar dus met bijna geen mogelijkheid in slaap, met uitzondering op de schouder van man. Dat was een paar avonden een leuke noodgreep, maar we moeten terug naar hoe het hoort. Vriend Google leert dat we mogelijk in een periode van slaapregressie zitten, de problemen lopen wel parallel aan het leren kruipen en het plakken aan man duidt misschien ook wel op verlatingsangst?
Ik weet wat me te doen staat, de komende dagen weer stug een strak slaapregime vol proberen te houden en dan vooral inzetten op dat de slaapjes overdag weer lukken.
Waar ik niet uitkom is hoe. Alle websites zeggen even laten huilen is ok, maar als baby echt overstuur is binnenlopen (maar niet oppakken). Baby is zodra haar bedje in beeld komt meteen volledig overstuur, ze kalmeert ook niet als we bij haar staan/praten/zingen/hand op haar leggen. Wat is dan wijsheid, toch oppakken? Kijken hoe lang ze het echte hysterische huilen volhoudt (=lang).
Ik wil echt dit patroon doorbreken, maar nu zitten we echt met de handen in ons haar.
Lijkt mij hel. Zoontje is net zo oud maar slaapt wel goed, dus geen tips eerlijk gezegd.
vrijdag 25 december 2020 om 20:42
Heb je haar op haar buik wegleggen wel eens geprobeerd?
Mijn reflux baby ligt in haar bedje iets opgehoogd en als ik haar op haar rug weg leg gaat ze hysterisch brullen en stopt nooit. Tenminste nooit laten brullen tot t stopte want dat is onacceptabel
Leg ik haar op haar buik gaat ze ook hysterisch huilen maar stopt binnen paar minuten en slaapt dan rustig.
Mijn reflux baby ligt in haar bedje iets opgehoogd en als ik haar op haar rug weg leg gaat ze hysterisch brullen en stopt nooit. Tenminste nooit laten brullen tot t stopte want dat is onacceptabel
Leg ik haar op haar buik gaat ze ook hysterisch huilen maar stopt binnen paar minuten en slaapt dan rustig.
where ever you go, go with your heart
zaterdag 26 december 2020 om 17:21
Waarom maak je het jezelf zo moeilijk? Teruggaan zoals het hoort, ik weet wat me te doen staat... je maakt jezelf gek door te denken dat er 'een juiste manier is' en je vecht tegen iets wat je echt niet gaat winnen.
Op 1 of andere manier hebben wij in het rijke westen bedacht dat een kind van nog geen jaar oud alleen in een donkere kamer moet slapen. En dan vragen wij ons af hoe het komt dat een kind dan overstuur is als je hem of haar in bed legt. Totaal onnatuurlijk als je het mij vraagt. Natuurlijk willen we graag weer goed slapen, maar doorbroken nachten zijn inherrent aan het hebben van een kind en dat kan zo 2 jaar duren. Als je een kind hebt dat braaf doorslaapt in een kamertje, zonder te huilen en alleen, heb je geluk. Dat is niet hoe het 'hoort'.
Ik heb de kinderen nooit laten huilen, bleef erbij voor het in slaap vallen en hier sliepen ze bij ons op de kamer tot ze er aan toe waren om op hun eigen kamer te slapen. Heb ik goede nachten gehad? Zeker niet, ene kind was lastiger met slapen dan de ander. Maar nooit een huilend en hysterisch kind gehad met slapen of in de nacht. Het lijkt me echt vreselijk om je kind totaal hysterisch in bed te leggen en dan te wachten. Half uur, uur? Of zoals onze buren met gemak 2 uur laten gillen? Waar ligt dan de grens?
Probeer een manier te vinden die voor allemaal het beste werkt, zonder dat je je kind laat huilen. Want dat is nergens voor nodig en zeker niet 'hoe het hoort'. En accepteer dat slechte nachten erbij horen. Het gaat echt vanzelf over. Het is nu even zwaar, maar je zult zien dat er ook weer betere periodes aanbreken.
Mijn jongste sliep trouwens overdag ook moeilijk. Alleen op mij sliep hij makkelijk 3 uur. Maar in bed max 30 minuten. Toen hij 1,5 was ging dit langzaam beter en met 2 sliep hij wel zonder problemen 2 uur in bed overdag. Rondjes rijden in de auto zou ik niet aan beginnen. Kun je niet wandelen of laten slapen in een draagdoek? Of zo plannen dat ze op je kan slapen, al is het maar 30 minuten? Dat gaat wel weer over.
Als ze niet plat wil liggen, was het hier altijd tandjes of oorpijn. Een weekje later zag ik dan 2 looporen. Dus je zou naar de huisarts kunnen gaan om in ieder geval haar oren te bekijken.
Ik gaf borstvoeding, dus in deze fases lagen ze dan half slapend aan de borst. Lijkt me lastig als dat geen optie is.
Sterkte!
Op 1 of andere manier hebben wij in het rijke westen bedacht dat een kind van nog geen jaar oud alleen in een donkere kamer moet slapen. En dan vragen wij ons af hoe het komt dat een kind dan overstuur is als je hem of haar in bed legt. Totaal onnatuurlijk als je het mij vraagt. Natuurlijk willen we graag weer goed slapen, maar doorbroken nachten zijn inherrent aan het hebben van een kind en dat kan zo 2 jaar duren. Als je een kind hebt dat braaf doorslaapt in een kamertje, zonder te huilen en alleen, heb je geluk. Dat is niet hoe het 'hoort'.
Ik heb de kinderen nooit laten huilen, bleef erbij voor het in slaap vallen en hier sliepen ze bij ons op de kamer tot ze er aan toe waren om op hun eigen kamer te slapen. Heb ik goede nachten gehad? Zeker niet, ene kind was lastiger met slapen dan de ander. Maar nooit een huilend en hysterisch kind gehad met slapen of in de nacht. Het lijkt me echt vreselijk om je kind totaal hysterisch in bed te leggen en dan te wachten. Half uur, uur? Of zoals onze buren met gemak 2 uur laten gillen? Waar ligt dan de grens?
Probeer een manier te vinden die voor allemaal het beste werkt, zonder dat je je kind laat huilen. Want dat is nergens voor nodig en zeker niet 'hoe het hoort'. En accepteer dat slechte nachten erbij horen. Het gaat echt vanzelf over. Het is nu even zwaar, maar je zult zien dat er ook weer betere periodes aanbreken.
Mijn jongste sliep trouwens overdag ook moeilijk. Alleen op mij sliep hij makkelijk 3 uur. Maar in bed max 30 minuten. Toen hij 1,5 was ging dit langzaam beter en met 2 sliep hij wel zonder problemen 2 uur in bed overdag. Rondjes rijden in de auto zou ik niet aan beginnen. Kun je niet wandelen of laten slapen in een draagdoek? Of zo plannen dat ze op je kan slapen, al is het maar 30 minuten? Dat gaat wel weer over.
Als ze niet plat wil liggen, was het hier altijd tandjes of oorpijn. Een weekje later zag ik dan 2 looporen. Dus je zou naar de huisarts kunnen gaan om in ieder geval haar oren te bekijken.
Ik gaf borstvoeding, dus in deze fases lagen ze dan half slapend aan de borst. Lijkt me lastig als dat geen optie is.
Sterkte!
