Kinderen
alle pijlers
Welk boek heeft jullie nu echt geholpen in babies eerst jaar
donderdag 6 december 2007 om 12:15
Hoi,
Sinds begin november ben ik de trotse moeder van een zoontje. Omdat dit mijn eerste kindje is, wil ik graag wat "naslagwerk" aanschaffen. Alleen is er zoveel keus! Oei ik groei, Ria Blom, Tracy Hogg, Dr. Spock, Gina Ford, etc etc etc.
Welk boek hebben jullie aangeschaft en wat vond je er van?
Misschien dat we elkaar nog kunnen helpen aan goede literatuur!
Alvast bedankt.
Groetjes Jules
Sinds begin november ben ik de trotse moeder van een zoontje. Omdat dit mijn eerste kindje is, wil ik graag wat "naslagwerk" aanschaffen. Alleen is er zoveel keus! Oei ik groei, Ria Blom, Tracy Hogg, Dr. Spock, Gina Ford, etc etc etc.
Welk boek hebben jullie aangeschaft en wat vond je er van?
Misschien dat we elkaar nog kunnen helpen aan goede literatuur!
Alvast bedankt.
Groetjes Jules
donderdag 6 december 2007 om 14:29
Dat je je baby zomaar doorhebt, als je maar goed genoeg kijkt, vind ik onzin. Het hebben vaneen baby mag dan reuze natuurlijk zijn, dat wil niet zeggen dat het makkelijk is en dat iedereen het zomaar meteen snapt.
Net als borstvoeding. Hardstikke natuurlijk, maar het is toch wel fijn om te weten hoe wat werkt.
Ik wist namelijk in het begin niet dat mijn dochter alleen maar wist dat ze een mond was. Ik wist niet wanneer ze genoeg hersenontwikkeling had om te beseffen dat er om die mond een hoofd zat, en dat ze dat kon draaien. Of dat er handen aan haar vast zaten. Ik wist ook niet dat de huiltjes voor krampjes en die voor oververmoeidheid zo enorm veel op elkaar lijken. Ik wist niet dat kindjes die zich kunnen optrekken tot staan, misschien nog niet weten hoe ze weer kunnen gaan zitten. Etc.
En als ik Tracey Hogg niet had gehad, was ik vast hardstikke gek geworden. Of nog harder gaan huilen dan ik al deed toen ik niet meer wst wat ik nou met dat kindje aanmoest.
Het is gewoon best leuk om te lezen wanneer een kind bepaalde dingen ongeveer kan, omdat je dan speelgoed en/of vermaak kan 'aanbieden', waar zo'm kindje blij van wordt.
En de tabelletjes met verschillende soorten huiltjes, man, wat was ik daar blij mee.
Net als borstvoeding. Hardstikke natuurlijk, maar het is toch wel fijn om te weten hoe wat werkt.
Ik wist namelijk in het begin niet dat mijn dochter alleen maar wist dat ze een mond was. Ik wist niet wanneer ze genoeg hersenontwikkeling had om te beseffen dat er om die mond een hoofd zat, en dat ze dat kon draaien. Of dat er handen aan haar vast zaten. Ik wist ook niet dat de huiltjes voor krampjes en die voor oververmoeidheid zo enorm veel op elkaar lijken. Ik wist niet dat kindjes die zich kunnen optrekken tot staan, misschien nog niet weten hoe ze weer kunnen gaan zitten. Etc.
En als ik Tracey Hogg niet had gehad, was ik vast hardstikke gek geworden. Of nog harder gaan huilen dan ik al deed toen ik niet meer wst wat ik nou met dat kindje aanmoest.
Het is gewoon best leuk om te lezen wanneer een kind bepaalde dingen ongeveer kan, omdat je dan speelgoed en/of vermaak kan 'aanbieden', waar zo'm kindje blij van wordt.
En de tabelletjes met verschillende soorten huiltjes, man, wat was ik daar blij mee.
donderdag 6 december 2007 om 14:31
Arwen, ik word alleen een beetje moe van alle topics hier in de trant van:
'Volgens Ria moet mijn kind na de voeding even spelen en in slaap vallen, maar nu is hij nog stééds wakker, wat moet ik doen?'
'Ria vind dat ik mijn kind 20 minuten moet laten huilen, maar ik vind het zelf zo vervelend, wat moet ik doen'
'Volgens het boekje moet mijn kind nu op 5 voedingen zitten en doorslapen, maar hij wil er nog steeds 7 en ook 1 's nachts'
Dan vraag ik me écht af of mensen helemaal niets meer zelf kunnen bedenken. Dat ze liever naar een boekje luisteren dan naar hun eigen baby.
En Ria Blom wordt je tegenwoordig als enige ware methode door de strot geduwd op CB's en dergelijke, terwijl ik denk dat het helemaal niet zoveel toevoegt aan gewoon gezond verstand in de meeste gevallen.
'Volgens Ria moet mijn kind na de voeding even spelen en in slaap vallen, maar nu is hij nog stééds wakker, wat moet ik doen?'
'Ria vind dat ik mijn kind 20 minuten moet laten huilen, maar ik vind het zelf zo vervelend, wat moet ik doen'
'Volgens het boekje moet mijn kind nu op 5 voedingen zitten en doorslapen, maar hij wil er nog steeds 7 en ook 1 's nachts'
Dan vraag ik me écht af of mensen helemaal niets meer zelf kunnen bedenken. Dat ze liever naar een boekje luisteren dan naar hun eigen baby.
En Ria Blom wordt je tegenwoordig als enige ware methode door de strot geduwd op CB's en dergelijke, terwijl ik denk dat het helemaal niet zoveel toevoegt aan gewoon gezond verstand in de meeste gevallen.
donderdag 6 december 2007 om 14:39
Dat vind ik het fijne van Tracy: ze zegt:: "Kijk naar je kind". En als je dan hebt gekeken en je weet he echt niet, kan het best zijn dat Tracey het wel weet. En dan probeer je dat, en al naar gelang of het werkt, doe je dat nog een keer.
En je hoeft je baby niet te laten huilen van haar. Want daar kan ik ook niet tegen, baby's laten huilen.
En je hoeft je baby niet te laten huilen van haar. Want daar kan ik ook niet tegen, baby's laten huilen.
donderdag 6 december 2007 om 15:18
ik ben een enorme lezer, maar ik ben tijdens de zwangerschap al opgehouden met die boeken, omdat die ook al niet volgens "het boekje" verliep. ik moet zeggen, ik vind het heerlijk dat ik niets weet! de globale ontwikkelingen staan in het CB-boekje (met ruime tijdsmarges) en de rest merk ik wel. oh, ik heb wel de ouders van nu, maar da's toch anders. en ik kan altijd nog advies aan moeders en schoonzussen vragen.
lees lekker een leuk boek als je die kleine even slaapt! khaled hosseini is erg goed
lees lekker een leuk boek als je die kleine even slaapt! khaled hosseini is erg goed
donderdag 6 december 2007 om 15:36
eowyn, het is alleen een beetje flauw om ria blom afgrijselijk te noemen, want zij kan er niks aan doen dat ouders haar uitleg verkeerd gebruiken. Ik word namelijk een beetje moe van dit forum die net doet alsof je als je baat hebt bij ria blom, een starre ouder bent die voedingen telt, op de klok kijkt en je kind uren laat huilen. Want niets is minder waar, en als je goed het boekje leest van ria blom, zal je dit soort adviezen ook nergens terug vinden. Juist helemaal niet, als zij iets leert aan nieuwe ouders is kijken naar je kind en afgaan op de behoefte van dat kind. En het is niet gek dat het cb dit boekje vaak blijkbaar adviseert, hoeveel ouders hebben niet te maken met een huilend kind, weten van gekkigheid niet meer wat ze moeten doen en vinden het normaal dat je een baby de hele dag mee op stap neemt en zijn dan verbaasd dat sommige babies dit niet trekken? En natuurlijk moet je zelf naar je kind kijken en hebben veel babies niks aan haar adviezen, maar er zijn genoeg babies dit er wel baat bij hebben.
donderdag 6 december 2007 om 15:47
Kreeft, ben ook nog eens TO. Ben namelijk een lezer van alle categorien en vind het leuk om dingen uit te zoeken. Wel met mijn eigen visie daarop, dus niet letterlijk alles opvolgen wat er staat. Maar het is vaak ook wel leerzaam om dingen te lezen. Al is maar 1% nuttig.
En verder, Henning Mankell, op zaterdag komt tegenwoordig de verfilming van zijn boeken. Ik weet niet of het nederland 1, 2 of 3 is. Maar het zijn detectives en erg goed geschreven. Het is een scandinavische schrijver. De detective in kwestie heet Kurt Wallander.
En verder, Henning Mankell, op zaterdag komt tegenwoordig de verfilming van zijn boeken. Ik weet niet of het nederland 1, 2 of 3 is. Maar het zijn detectives en erg goed geschreven. Het is een scandinavische schrijver. De detective in kwestie heet Kurt Wallander.
donderdag 6 december 2007 om 15:52
Ik heb Tracy Hogg en Oei ik groei aangeschaft toen, maar er echt helemaal NIETS aan gehad.
Wat een totale klinkklare nonsens staan daar in zeg, helemaal niets klopte met mijn dochter.
Logisch ook want een kind is niet in een boek te vatten.
Ik ben alles op mijn gevoel gaan doen en dat ging vele malen beter....
Wat een totale klinkklare nonsens staan daar in zeg, helemaal niets klopte met mijn dochter.
Logisch ook want een kind is niet in een boek te vatten.
Ik ben alles op mijn gevoel gaan doen en dat ging vele malen beter....
donderdag 6 december 2007 om 15:55
Mijn schoonmoeder was helemaal wild van "oei ik groei". Dus toen ik het op de rommelmarkt tegenkwam voor een euro heb ik 'm mee genomen. Maar ik heb er echt helemaal niets mee. Het begon al doordat ik eigenlijk niet eens wist hoeveel weken dochter was. En van die termen zoals; iets kiezen uit de winkel van de afdeling kijken of luisteren" word ik eerlijk gezegd een beetje weeig. Dus die is op de stapel voor de kringloop beland.
Van Tracy hogs heb ik een boek gelezen. Ik weet niet eens meer welke. Gelukkig had ik 'm bij de bieb geleend want ook daar vond ik niet zo veel aan. Ze noemde zichzelf de babyfluisteraar in dat boek en dat spreekt mij niet zo aan (aardig gezegd) . Verder vond ik het niet zo van toepassing op de Nederlandse maatschappij.
Mocht er nog een tip komen van een echt leuk babyboek dan ga ik het vast nog een keertje proberen, want ik vind het wel leuk om er iets meer van te weten.
Van Tracy hogs heb ik een boek gelezen. Ik weet niet eens meer welke. Gelukkig had ik 'm bij de bieb geleend want ook daar vond ik niet zo veel aan. Ze noemde zichzelf de babyfluisteraar in dat boek en dat spreekt mij niet zo aan (aardig gezegd) . Verder vond ik het niet zo van toepassing op de Nederlandse maatschappij.
Mocht er nog een tip komen van een echt leuk babyboek dan ga ik het vast nog een keertje proberen, want ik vind het wel leuk om er iets meer van te weten.
donderdag 6 december 2007 om 16:24
Oei ik groei vindt dat je kind met 8 maanden al zindelijk moet zijn...
Ik heb veel gehad aan de boeken van Daphne Deckers: geboorte van een moeder, en geboorte van een gezin. Zij beschrijft de zwangerschap, en de eerste weken, en in het tweede boek ongeveer 4 jaar. Globaal, humoristisch en persoonlijk. Dus niet zo van, "je moet dit of dat", maar meer "ik deed dit en ik voelde dat". Geboorte van een moeder heb ik pas gelezen toen mijn dochter al 2 was, en ik heb krom gelegen van het lachen. Ik heb het later nog regelmatig cadeau gegeven als er iemand in mijn omgeving zwanger was.
Ik heb veel gehad aan de boeken van Daphne Deckers: geboorte van een moeder, en geboorte van een gezin. Zij beschrijft de zwangerschap, en de eerste weken, en in het tweede boek ongeveer 4 jaar. Globaal, humoristisch en persoonlijk. Dus niet zo van, "je moet dit of dat", maar meer "ik deed dit en ik voelde dat". Geboorte van een moeder heb ik pas gelezen toen mijn dochter al 2 was, en ik heb krom gelegen van het lachen. Ik heb het later nog regelmatig cadeau gegeven als er iemand in mijn omgeving zwanger was.
donderdag 6 december 2007 om 16:41
Dus als het niet klopt met je kind, dan is het opeens onzin. Dan zijn regeldagen echt grote onzin, die heeft mijn kindje niet zo gehad, zoals ze overal beschreven worden.
En er zijn zeker wel dingen die voor zo ongeveer alle kindjes gelden. Ik merkte dat aan mijn kraamverzorgster, die had beter door hoe mijn pasgeboren kindje 'werkte' dan ik. Van haar heb ik veel geleerd, haar ervaring was daarbij heel belangrijk. En sommige mensen bundelen die ervaringen in een boek, zoals ook Ria Blom.
Goeie tip van de anderen: niet kopen, maar lenen en dan kijken of je het wat vindt. Ik had veilig zwanger en veilig bevallen te leen en die heb ik zelf via marktplaats gekocht. Achteraf had ik dat met Oei ik groei ook beter kunnen doen. Ben er tevreden mee, maar lees het niet stuk.
donderdag 6 december 2007 om 16:48
Hier Harry Potter, zoals heel wat andere forummers, en Orhan Pamuk, Kader Abdollah en Garcia Marquez o.a.
Lekker even vergeten dat je een kind hebt, terwijl ze on-Ria-iaans ligt te slapen op een moment dat ze eigenlijk zou moeten eten of spelen, omdat ik gewoon (niets wetende van Hogg) naar mijn kind kijk. Elk kind is anders en ik geloof daarom niet zo in die boekjes. Natuurlijk staan er ook handige en ware algemeenheden in, maar heb zelf geen boekjesbehoefte gevoeld. Heb wel de Kohnstam boeken gelezen, maar dat was meer uit interesse en die zijn ook niet geschreven als soort self-help boek, maar meer als wetenschappelijke tekst of naslagwerk.
Lekker even vergeten dat je een kind hebt, terwijl ze on-Ria-iaans ligt te slapen op een moment dat ze eigenlijk zou moeten eten of spelen, omdat ik gewoon (niets wetende van Hogg) naar mijn kind kijk. Elk kind is anders en ik geloof daarom niet zo in die boekjes. Natuurlijk staan er ook handige en ware algemeenheden in, maar heb zelf geen boekjesbehoefte gevoeld. Heb wel de Kohnstam boeken gelezen, maar dat was meer uit interesse en die zijn ook niet geschreven als soort self-help boek, maar meer als wetenschappelijke tekst of naslagwerk.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 6 december 2007 om 20:48
Oei ik Groei is na een paar bladzijden retour gegaan richting de buurvrouw, belachelijk dat dat boek zó gepromoot wordt, want ik ken niemand die er iets mee kan.
Ik heb hier nog een zeer gedateerde Spock staan, handig om symptomen van kinderziekten op te zoeken, maar de andere adviezen zijn inmiddels drie keer achterhaald.
Trutje Deckers krijg ik vlooien van.
Het enige boek waar ik daadwerkelijk iets mee kon (waarschijnlijk omdat ik me niks vóór wil laten schrijven was "Groeiwijzer van nul tot één jaar". Geschreven door Paulien Bom en Machteld Huber en uitgegeven bij uitgeverij Christofoor. ISBN 90-6238-592-3.
Het is gebaseerd op de antroposofie, daar doe ik zelf maar weinig mee, ik kan me er hoogstens in vinden dat een kind tot zijn zevende verjaardag mag kleuteren.
Het is dun, praktisch en zeurt absoluut niet over wat je baby-nu-toch-echt-wel-zou-moeten-kunnen.
Dit is de versie die ik heb (oranje-paars) maar blijkbaar is er ook een nieuwe druk op de markt.
nieuwe versie (?)
Dit praktische boek behandelt de voeding en de verzorging van het kleine kind tot één jaar. Verschillende thema's komen aan de orde, zoals voeding en groei, verzorging en opvoeding, lichamelijke en geestelijke ontwikkeling, en het vraagstuk van niet inenten. Groeiwijzer van nul tot één jaar is ontstaan uit een werkgroep van medewerkers aan consultatiebureaus die op basis van de antroposofische geneeskunde werken.
Ik heb hier nog een zeer gedateerde Spock staan, handig om symptomen van kinderziekten op te zoeken, maar de andere adviezen zijn inmiddels drie keer achterhaald.
Trutje Deckers krijg ik vlooien van.
Het enige boek waar ik daadwerkelijk iets mee kon (waarschijnlijk omdat ik me niks vóór wil laten schrijven was "Groeiwijzer van nul tot één jaar". Geschreven door Paulien Bom en Machteld Huber en uitgegeven bij uitgeverij Christofoor. ISBN 90-6238-592-3.
Het is gebaseerd op de antroposofie, daar doe ik zelf maar weinig mee, ik kan me er hoogstens in vinden dat een kind tot zijn zevende verjaardag mag kleuteren.
Het is dun, praktisch en zeurt absoluut niet over wat je baby-nu-toch-echt-wel-zou-moeten-kunnen.
Dit is de versie die ik heb (oranje-paars) maar blijkbaar is er ook een nieuwe druk op de markt.
nieuwe versie (?)
Dit praktische boek behandelt de voeding en de verzorging van het kleine kind tot één jaar. Verschillende thema's komen aan de orde, zoals voeding en groei, verzorging en opvoeding, lichamelijke en geestelijke ontwikkeling, en het vraagstuk van niet inenten. Groeiwijzer van nul tot één jaar is ontstaan uit een werkgroep van medewerkers aan consultatiebureaus die op basis van de antroposofische geneeskunde werken.
vrijdag 7 december 2007 om 13:23
Het boek dat ik erg leuk vind is:
Baby's eerste levensjaar, van Penny Warner (ISBN90-243-8386-2)
Per week worden er dingen geschreven over de ontwikkeling, en erbij hoe je zelf kan "helpen", zonder zweverigheid, zonder winkels waar ze iets uit moeten pakken, zonder dwingende toon dat ie iets "moet" in een bepaalde week. (en aan het eind van ieder week een paar lege regels waar je zelf wat zou kunnen opschrijven, maar dat doe ik eigenlijk nooit..)
Ik lees steeds een stukje vooruit, zodat je een beetje weet wat je te wachten staat.
Baby's eerste levensjaar, van Penny Warner (ISBN90-243-8386-2)
Per week worden er dingen geschreven over de ontwikkeling, en erbij hoe je zelf kan "helpen", zonder zweverigheid, zonder winkels waar ze iets uit moeten pakken, zonder dwingende toon dat ie iets "moet" in een bepaalde week. (en aan het eind van ieder week een paar lege regels waar je zelf wat zou kunnen opschrijven, maar dat doe ik eigenlijk nooit..)
Ik lees steeds een stukje vooruit, zodat je een beetje weet wat je te wachten staat.
vrijdag 7 december 2007 om 13:48
Ik vind dit een heel fijn boek. Heb het op internet zo snel niet kunnen vinden, maar het heet geloof ik Baby's eerste jaar, van 0 tot 13 maanden en is idd door 3 mensen geschreven. Ik heb het boek vorig jaar gekocht en die versie is door NLse specialisten 'vernederlandsd'. Goed van toepassing dus op onze maatschappij. De beschrijvingen per maand vind ik heel leesbaar. Er staan weinig plaatjes in (wat voor sommigen aantrekkelijker is), maar wel heel veel informatie. Per maand worden er vragen gesteld en antworoden gegeven. Het staat er ook helemaal niet van 'dit moet je baby nu kunnen'. Ja, zelfs mijn man vindt het een goed boek!
Ik zou dit boek iedereen aanraden.
