Kinderen
alle pijlers
Zoontje verbieden met vriendje te laten spelen?
woensdag 7 april 2021 om 20:33
Hoi allemaal,
Ik woon samen met mijn zoontje in een kinderrijke buurt. heel gezellig, maar er zit 1 buurjongen bij van 6 met wie het niet zo botert. Mijn zoontje heeft regelmatig aanvaringen met deze buurjongen (zoontje is jonger dan hem) en komt vaak huilend terug, zegt dat buurjongen hem pijn heeft gedaan. Met andere vriendjes heeft mijn zoontje echt nooit dit soort aanvaringen, ik probeer daarin wel objectief te zijn en ook niet het beeld te scheppen dat mijn zoontje heilig is ofzo. Ik heb het wel eens geobserveerd en zie dan dat ze gewoon graag met elkaar stoeien maar dat die andere jongen altijd net te ver gaat en inderdaad mijn kind pijn doet. Dan grijp ik in en las ik in een pauze in, zeg dat de buurjongen beter even naar huis kan gaan. Maar het is nu al 3 of 4 keer gebeurd dat mijn kind dus huilend thuis kwam en dat buurjongen hem pijn had gedaan, zonder dat ik erbij was. Als ik het er met zijn ouders heb, zeggen die toe het in de gaten te houden en met hun zoon er over te hebben.
Ik kom nu op een punt waarop ik niet meer weet wat ik moet doen, maar er naar neig mijn zoontje zeer sterk te ontmoedigen of zelfs te verbieden met deze jongen te spelen. Doorslag hierin was dat mijn zoontje gister thuiskwam met de mededeling dat de buurjongen tegen hem had gezegd ‘als jij niet met mij wil spelen duw ik je voor een auto’.
Ik ben toen ogenblikkelijk met de buurjongen gaan praten om te vragen of dit klopt. Hij erkende het en ik heb toen gezegd dat hij dit nooit meer mag zeggen, dat hij het niet in zijn hoofd moet halen om dit te doen en of hij wel beseft wat hij eigenlijk zegt en dat dat mijn zoontje bang maakt. Ik wil het er ook met zijn ouders over hebben, dat is tot nu toe niet gelukt.
Maar eigenlijk zegt mijn gevoel dat ik mijn zoontje moet beschermen tegen deze jongen. Mijn zoontje zelf staat er nogal wisselend in. Soms wil hij niet met deze jongen spelen (stiekem stimuleer ik dat), maar soms ook zoekt hij hem zelf op. Ik vind dit erg lastig, maar de veiligheid van mijn kind staat voorop. WAt zouden jullie doen?
Ik woon samen met mijn zoontje in een kinderrijke buurt. heel gezellig, maar er zit 1 buurjongen bij van 6 met wie het niet zo botert. Mijn zoontje heeft regelmatig aanvaringen met deze buurjongen (zoontje is jonger dan hem) en komt vaak huilend terug, zegt dat buurjongen hem pijn heeft gedaan. Met andere vriendjes heeft mijn zoontje echt nooit dit soort aanvaringen, ik probeer daarin wel objectief te zijn en ook niet het beeld te scheppen dat mijn zoontje heilig is ofzo. Ik heb het wel eens geobserveerd en zie dan dat ze gewoon graag met elkaar stoeien maar dat die andere jongen altijd net te ver gaat en inderdaad mijn kind pijn doet. Dan grijp ik in en las ik in een pauze in, zeg dat de buurjongen beter even naar huis kan gaan. Maar het is nu al 3 of 4 keer gebeurd dat mijn kind dus huilend thuis kwam en dat buurjongen hem pijn had gedaan, zonder dat ik erbij was. Als ik het er met zijn ouders heb, zeggen die toe het in de gaten te houden en met hun zoon er over te hebben.
Ik kom nu op een punt waarop ik niet meer weet wat ik moet doen, maar er naar neig mijn zoontje zeer sterk te ontmoedigen of zelfs te verbieden met deze jongen te spelen. Doorslag hierin was dat mijn zoontje gister thuiskwam met de mededeling dat de buurjongen tegen hem had gezegd ‘als jij niet met mij wil spelen duw ik je voor een auto’.
Ik ben toen ogenblikkelijk met de buurjongen gaan praten om te vragen of dit klopt. Hij erkende het en ik heb toen gezegd dat hij dit nooit meer mag zeggen, dat hij het niet in zijn hoofd moet halen om dit te doen en of hij wel beseft wat hij eigenlijk zegt en dat dat mijn zoontje bang maakt. Ik wil het er ook met zijn ouders over hebben, dat is tot nu toe niet gelukt.
Maar eigenlijk zegt mijn gevoel dat ik mijn zoontje moet beschermen tegen deze jongen. Mijn zoontje zelf staat er nogal wisselend in. Soms wil hij niet met deze jongen spelen (stiekem stimuleer ik dat), maar soms ook zoekt hij hem zelf op. Ik vind dit erg lastig, maar de veiligheid van mijn kind staat voorop. WAt zouden jullie doen?
woensdag 7 april 2021 om 20:38
Ik was direct naar z'n ouders gegaan, want dit zijn geen normale uitspraken. Het kan een keer uit de hand lopen qua stoeien maar het lijkt alsof dit opzettelijk is. Daarnaast zou ik idd stimuleren met andere kinderen te spelen en niet met hem. Misschien ook aangeven van je komt elke keer huilend thuis het lijkt me goed als je lekker met andere kindjes speelt.
woensdag 7 april 2021 om 20:40
Ja dit laatste heb ik ook vaak gezegd. En uitgelegd dat vriendjes elkaar geen pijn doen, dat hij alleen moet spelen met kindjes die lief tegen elkaar doen etc. Ik ging meteen naar zijn ouders toe, maar die waren niet thuis, zijn tante was er om op te passen en heb dit wel bij haar gemeld.Zola123 schreef: ↑07-04-2021 20:38Ik was direct naar z'n ouders gegaan, want dit zijn geen normale uitspraken. Het kan een keer uit de hand lopen qua stoeien maar het lijkt alsof dit opzettelijk is. Daarnaast zou ik idd stimuleren met andere kinderen te spelen en niet met hem. Misschien ook aangeven van je komt elke keer huilend thuis het lijkt me goed als je lekker met andere kindjes speelt.
woensdag 7 april 2021 om 20:42
Kinderen zeggen soms rare dingen en stoeien kan hardhandig gaan. Ik lees geen hele schokkende dingen als ik eerlijk ben.
Een beetje ontmoedigen kan geen kwaad, maar ik zou mijn kind niet verbieden om met een buurkind te spelen. Hij komt hem sowieso tegen buiten. Je kunt hem niet voor alles beschermen, hij zal zijn hele leven mensen tegenkomen die (bedoeld of onbedoeld) over grenzen gaan.
Eerder investeren in gesprekken met je eigen kind (qua weerbaarheid en grenzen trekken) en afspraken maken. Niet gezellig? Meteen naar huis komen. En zelf een oogje in de gaten houden als ze buiten spelen.
Edit: bij ouders dit soort uitspraken melden lijkt me wel slim. Ik zou het willen weten als mijn zoon zulke dingen zegt.
Een beetje ontmoedigen kan geen kwaad, maar ik zou mijn kind niet verbieden om met een buurkind te spelen. Hij komt hem sowieso tegen buiten. Je kunt hem niet voor alles beschermen, hij zal zijn hele leven mensen tegenkomen die (bedoeld of onbedoeld) over grenzen gaan.
Eerder investeren in gesprekken met je eigen kind (qua weerbaarheid en grenzen trekken) en afspraken maken. Niet gezellig? Meteen naar huis komen. En zelf een oogje in de gaten houden als ze buiten spelen.
Edit: bij ouders dit soort uitspraken melden lijkt me wel slim. Ik zou het willen weten als mijn zoon zulke dingen zegt.
herfst100 wijzigde dit bericht op 07-04-2021 20:44
9.26% gewijzigd
woensdag 7 april 2021 om 20:43
woensdag 7 april 2021 om 20:43
Tja....herkenbaar en lastig. Kinderen moeten leren om goed met elkaar om te gaan. Dat doen ze door met elkaar te oefenen. Als het leeftijdsverschil niet te groot is zou ik mijn zoontje laten spelen met deze jongen en hem om leren gaan met vervelende uitspraken en met af en toe een uit de hand gelopen stoei partij. Net als jij zou ik ingrijpen bij uitspraken die te ver gaan.
It takes a village to raise a child
It takes a village to raise a child
woensdag 7 april 2021 om 20:45
Selina88 schreef: ↑07-04-2021 20:40Ja dit laatste heb ik ook vaak gezegd. En uitgelegd dat vriendjes elkaar geen pijn doen, dat hij alleen moet spelen met kindjes die lief tegen elkaar doen etc. Ik ging meteen naar zijn ouders toe, maar die waren niet thuis, zijn tante was er om op te passen en heb dit wel bij haar gemeld.
Mm ja verbieden is lastig en denk averechts. Je kan ook dat jongetje een keer thuis uit nodigen met regen ofzo. Dan kan je misschien beter observeren of hij gewoon lomp is of echt gemeen, kijken waar t m in zit oid.
woensdag 7 april 2021 om 20:47
SweetFirefly schreef: ↑07-04-2021 20:46Je hebt met de buurjongen gepraat? Waarom niet met de ouders?
Die waren op dat moment niet thuis, tante was oppassen.
woensdag 7 april 2021 om 20:49
Ze is "ogenblikkelijk naar de buurjongen gegaan". Wellicht beter als ze de jongen had aangesproken met tante erbij en daarnaast is het nu ruim een dag verder, dan lijkt me dat ouders inmiddels al wel thuis zijn geweest.
Als ouder zou je dit soort gedrag wel willen weten. Nu kan buurjongen beweren dat hij dit nooit bij TO heeft toegegeven en wordt het een welles-nietes.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
woensdag 7 april 2021 om 20:51
Dit. Er is geen ‘ontkomen aan’ als het een buurkind is dus dan kan je je kind beter leren hier mee om te gaan. En met 6 jaar is het herkennen van andermans grenzen nog lang niet geperfectioneerd. Verre van. Het aanspreken van een 6-jarige op ‘besef je wel wat je zegt’ vind ik ook erg optimistisch gedacht.herfst100 schreef: ↑07-04-2021 20:42Kinderen zeggen soms rare dingen en stoeien kan hardhandig gaan. Ik lees geen hele schokkende dingen als ik eerlijk ben.
Een beetje ontmoedigen kan geen kwaad, maar ik zou mijn kind niet verbieden om met een buurkind te spelen. Hij komt hem sowieso tegen buiten. Je kunt hem niet voor alles beschermen, hij zal zijn hele leven mensen tegenkomen die (bedoeld of onbedoeld) over grenzen gaan.
Eerder investeren in gesprekken met je eigen kind (qua weerbaarheid en grenzen trekken) en afspraken maken. Niet gezellig? Meteen naar huis komen. En zelf een oogje in de gaten houden als ze buiten spelen.
Mijn zoon had ook zo’n nemesis in de buurt. Het jongetje was groot en fors voor zijn leeftijd en mijn zoon klein en iel voor zijn leeftijd. De andere kinderen waren ‘middelmaatjes’. Zoon had ook echt pijn en blauwe plekken terwijl het grote jongetje hem niet hardhandiger aanpakte dan de andere kinderen (die gewoon letterlijk beter bestand waren tegen een stootje). Dat is twee jaar aantrekken en afstoten geweest en nu kunnen ze goed een middagje met elkaar rondhangen. Het grote jongetje kan zijn krachten beter inschatten en zoon heeft geleerd dat een grote waffel niet handig is als je het niet kunt waarmaken
. Ze stoeien dus niet met elkaar maar doen dan van die ‘wedden dat’ uitdaagspelletjes.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 7 april 2021 om 20:53
Ik zou in dit geval juist wel verbieden, niet ontmoedigen. To, je kind is nog te jong om weloverwogen beslissingen te nemen, daar is hij nog niet aan toe. Kinderen van die leeftijd hebben begrenzing en kaders nodig om te kunnen leren. Tools om eigen beslissingen te nemen is zeker noodzakelijk en belangrijk, maar dat is nog veel te vroeg.
Ik vind de uitspraak van de buurjongen trouwens wél best schokkend en ik zou het zeker met de ouders bespreken. Dan kun je ook meteen aan de ouders uitleggen waarom je de twee even uit elkaar wil houden.
woensdag 7 april 2021 om 20:57
Soortgelijke ervaring hier. Buurkind loopt ook best over ons kind heen, is ook een jaar ouder, voelt zich en speelt ook echt de baas. Zijn wil is wet, en anders krijg je net een te harde schop, klap, etc. Gaat natuurlijk altijd per ongeluk maar goed, ik ben niet gek natuurlijk.
Toen het op 1 middag aardig uit de hand liep (alleen maar gejank om alles) heb ik ze uit elkaar gehaald en buurkind weggestuurd naar zijn eigen huis.
Geen idee wat hij daar verteld heeft, maar de ouders groeten ons ineens niet meer. Hij heeft hier nog een paar keer aan de deur gestaan, maar mijn kind roept dan keihard; ik ga niet met hem spelen, hij speelt altijd de baas. En dan druipt buurkind af. Enerzijds vind ik dat best lomp en zielig, anderzijds komt dit wel echt uit zijn eigen gedrag voort. En deels ook door het gedrag van die ouders. Zij vinden alles wat kind doet leuk, en kunnen geen kwaad woord over hem horen.
Toen het op 1 middag aardig uit de hand liep (alleen maar gejank om alles) heb ik ze uit elkaar gehaald en buurkind weggestuurd naar zijn eigen huis.
Geen idee wat hij daar verteld heeft, maar de ouders groeten ons ineens niet meer. Hij heeft hier nog een paar keer aan de deur gestaan, maar mijn kind roept dan keihard; ik ga niet met hem spelen, hij speelt altijd de baas. En dan druipt buurkind af. Enerzijds vind ik dat best lomp en zielig, anderzijds komt dit wel echt uit zijn eigen gedrag voort. En deels ook door het gedrag van die ouders. Zij vinden alles wat kind doet leuk, en kunnen geen kwaad woord over hem horen.
woensdag 7 april 2021 om 21:05
To, heb ik gemist hoe oud jouw kind is? Jonger dan zes in ieder geval, dat staat in de OP. Ik begrijp echt niet waarom er überhaupt over 'sterk ontmoedigen' wordt gesproken bij zo'n jong kind. Wat is er mis met zélf de beslissing te nemen als ouder? Dat hoort bij je taak als ouder vind ik.
jufjoke wijzigde dit bericht op 07-04-2021 21:18
1.74% gewijzigd
woensdag 7 april 2021 om 21:16
Dat jongetje is zes en jongetjes van zes zeggen wel eens rare dingen. Ik zou er niet direct vanuit gaan dat het een psychopaatje in de dop is. Wel hebben ze kennelijk wat meer toezicht nodig bij het spelen, en als die ouders ze zonder toezicht laten spelen, zou ik er zelf bij gaan staan. Jouw kind is immers nog jonger.
Mijn dochter heeft ook wel eens een onbehouwen vriendje gehad. Zij ging zelf nog wel eens hardhandig te werk, duwen en zo, maar die jongen was (hoewel jonger) een kop groter en twee keer zo zwaar, dus als hij een duw terug gaf, vloog ze gelijk een meter verderop.
Mijn dochter heeft ook wel eens een onbehouwen vriendje gehad. Zij ging zelf nog wel eens hardhandig te werk, duwen en zo, maar die jongen was (hoewel jonger) een kop groter en twee keer zo zwaar, dus als hij een duw terug gaf, vloog ze gelijk een meter verderop.
woensdag 7 april 2021 om 21:47
Je stuurt dat andere ventje naar huis ?Ik heb het wel eens geobserveerd en zie dan dat ze gewoon graag met elkaar stoeien maar dat die andere jongen altijd net te ver gaat en inderdaad mijn kind pijn doet. Dan grijp ik in en las ik in een pauze in, zeg dat de buurjongen beter even naar huis kan gaan
Als je zoontje zelf steeds ook wil stoeien maar elke keer het onderspit delft moet hij misschien voortaan maar met iemand stoeien van zijn eigen leeftijd.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 7 april 2021 om 21:51
Mijn moeder loste dat anders op, na de tweede keer janken kreeg je een keuze, of je ging daar niet meer spelen of je mocht niet meer janken want je kon nu wel weten dat hij/zij je pijn deed. Als de vriendschap je wat waard was dan gedroeg je jezelf ook normaler of je vertrok zelf na een te harde duw want je kon niet echt uithuilen bij je moeder want die had je gewaarschuwd. Of je ging sowieso niet meer, je moeder had al vaker gelijk gehad. Je kreeg wel een bemoedigende knik als je besloot om die persoon te dumpen.
woensdag 7 april 2021 om 21:58
Hier precies hetzelfde verhaal! Deels blij om te lezen dat ik niet de enige ben die door zo'n voorval bruut wordt genegeerdpiepp schreef: ↑07-04-2021 20:57Soortgelijke ervaring hier. Buurkind loopt ook best over ons kind heen, is ook een jaar ouder, voelt zich en speelt ook echt de baas. Zijn wil is wet, en anders krijg je net een te harde schop, klap, etc. Gaat natuurlijk altijd per ongeluk maar goed, ik ben niet gek natuurlijk.
Toen het op 1 middag aardig uit de hand liep (alleen maar gejank om alles) heb ik ze uit elkaar gehaald en buurkind weggestuurd naar zijn eigen huis.
Geen idee wat hij daar verteld heeft, maar de ouders groeten ons ineens niet meer. Hij heeft hier nog een paar keer aan de deur gestaan, maar mijn kind roept dan keihard; ik ga niet met hem spelen, hij speelt altijd de baas. En dan druipt buurkind af. Enerzijds vind ik dat best lomp en zielig, anderzijds komt dit wel echt uit zijn eigen gedrag voort. En deels ook door het gedrag van die ouders. Zij vinden alles wat kind doet leuk, en kunnen geen kwaad woord over hem horen.
woensdag 7 april 2021 om 22:03
Als je naar aanleiding van een soortgelijk voorval bruut genegeerd wordt, zou je er natuurlijk voor kunnen kiezen (nu wellicht niet meer, maar destijds direct na het voorval) om zelf even aan de ouders uit te leggen wat er gebeurd is. Wel zo netjes en voorkomt misverstanden. Natuurlijk is het mondelinge verslag van het betreffende kind niet een waarheidsgetrouwe versie van de objectieve feitelijke gebeurtenis.
woensdag 7 april 2021 om 22:25
Ik vind die opmerking niet normaal, maar goed 6 jarigen zeggen weleens dingen die niet normaal zijn. Dus ik zou het kind niet meteen volledig afschrijven door die opmerking. Wel zou ik het absoluut bij de ouders melden.
Verder zou ik je kind gewoon leren om vooral niet te stoeien met het jongetje in kwestie. Mijn 6 jarige kan ook helemaal opgaan in gestoei, en het is dat hij lichter is dan zijn jongere zusje en zusje een bikkel is. Anders zou het volgens mij regelmatig fout gaan. Maar goed dan ligt het er ook wel een beetje aan hoe het fout gaat. Als de 6 jarige hem een klap op zijn hoofd geeft, of krabt en bijt vind ik het heel anders dan dat hij net te hard duwt of terug slaat tijdens het stoeien.
Verder zou ik je kind gewoon leren om vooral niet te stoeien met het jongetje in kwestie. Mijn 6 jarige kan ook helemaal opgaan in gestoei, en het is dat hij lichter is dan zijn jongere zusje en zusje een bikkel is. Anders zou het volgens mij regelmatig fout gaan. Maar goed dan ligt het er ook wel een beetje aan hoe het fout gaat. Als de 6 jarige hem een klap op zijn hoofd geeft, of krabt en bijt vind ik het heel anders dan dat hij net te hard duwt of terug slaat tijdens het stoeien.
woensdag 7 april 2021 om 23:11
Ik sluit me bij je eerste alinea aan, en naast dat ik het optimistisch vind om een 6 jarige hier als andere ouder op aan te spreken, had ik dit eerder nog met zijn ouders even opgenomen, dat zijn immers de opvoeders. Je mag in mijn ogen in situaties je eigen kind beschermen, maar een preek zou ik lekker aan de eigen ouders latenlemoos2 schreef: ↑07-04-2021 20:51Dit. Er is geen ‘ontkomen aan’ als het een buurkind is dus dan kan je je kind beter leren hier mee om te gaan. En met 6 jaar is het herkennen van andermans grenzen nog lang niet geperfectioneerd. Verre van. Het aanspreken van een 6-jarige op ‘besef je wel wat je zegt’ vind ik ook erg optimistisch gedacht.
Mijn zoon had ook zo’n nemesis in de buurt. Het jongetje was groot en fors voor zijn leeftijd en mijn zoon klein en iel voor zijn leeftijd. De andere kinderen waren ‘middelmaatjes’. Zoon had ook echt pijn en blauwe plekken terwijl het grote jongetje hem niet hardhandiger aanpakte dan de andere kinderen (die gewoon letterlijk beter bestand waren tegen een stootje). Dat is twee jaar aantrekken en afstoten geweest en nu kunnen ze goed een middagje met elkaar rondhangen. Het grote jongetje kan zijn krachten beter inschatten en zoon heeft geleerd dat een grote waffel niet handig is als je het niet kunt waarmaken
woensdag 7 april 2021 om 23:22
Mijn dochter 4 en buurjongen 6 zijn onafscheidelijk maar soms ook heftige ruzies en dan gebeuren er ook wel nare dingen. Ze hadden ooit ruzie op de glijbaan geen van beiden wijken natuurlijk buurjongen stond boven en trapte flink naar beneden in t gezicht van dochter.
Ik heb hele fijne buren zitten goed op 1 lijn houden ze beiden redelijk in t zicht met spelen. Gaat het hier mis breng ik buurjongen even thuis met uitleg van mij gaat het daar mis brengen zij dochter even thuis met uitleg. Geven dan geen straf maar gewoon even pauze.
Moet zeggen dat toen we hier twee jr geleden kwamen wonen ze veel sturing nodig hadden met spelen en vaak ruzie was maar nu de laatste tijd gaat het heel goed en is t soms maar even moeilijk vaak lossen ze dat zelf al op
Ik heb hele fijne buren zitten goed op 1 lijn houden ze beiden redelijk in t zicht met spelen. Gaat het hier mis breng ik buurjongen even thuis met uitleg van mij gaat het daar mis brengen zij dochter even thuis met uitleg. Geven dan geen straf maar gewoon even pauze.
Moet zeggen dat toen we hier twee jr geleden kwamen wonen ze veel sturing nodig hadden met spelen en vaak ruzie was maar nu de laatste tijd gaat het heel goed en is t soms maar even moeilijk vaak lossen ze dat zelf al op
where ever you go, go with your heart
woensdag 7 april 2021 om 23:38
Geen schokkende dingen? Als je niet met mij wil spelen duw ik je voor een auto? Kind is hartstikke koekkoek, op welke leeftijd dit ook gezegd wordt.
