Kinderen
alle pijlers
Zorgen ontwikkeling dreumes 20 maanden
maandag 20 juli 2020 om 05:38
Als sinds enige tijd lopen we met onze dreumes bij de fysio. We hebben een test gedaan waaruit blijkt dat er sprake is van een achterstand op de motoriek. Er hoeft niets te zijn, maar omdat de ontwikkeling is vertraagd is er reden voor verder onderzoek.
Het wachten vind ik erg moeilijk, ik wil graag weten waar we aan toe zijn.
Iemand ervaringen met iets soortgelijks?
Het wachten vind ik erg moeilijk, ik wil graag weten waar we aan toe zijn.
Iemand ervaringen met iets soortgelijks?
mevrouwfreckles wijzigde dit bericht op 22-07-2020 21:12
53.01% gewijzigd
maandag 20 juli 2020 om 06:08
Ach wat rot 
Zorgen om je kind zijn zo zwaar.
Ik ken wel verhalen van kinderen die pas erg laat liepen (oa mijn broertje met ruim 2 pas) en er niks aan de hand was. Ik weet alleen niet of je daar nou echt wat aan hebt.
Wil je iets meer vertellen over wat je ziet qua sociale omgang en manier van spelen? Misschien is het dan makkelijker om herkenning te vinden? Mijn zoontje is net iets ouder en ik zie sowieso enorm grote verschillen tussen kindjes van deze leeftijd dus dat hij niet van tekenen ed houdt vind ik op zichzelf niet raar. Jouw gevoel daarbij is volgens mij met name belangrijk (en een goede kinderarts zal dat zeker serieus nemen).
Sterkte in ieder geval, ik hoop dat je toch nog wat hebt geslapen (en dat nu nog doet
).
Zorgen om je kind zijn zo zwaar. Ik ken wel verhalen van kinderen die pas erg laat liepen (oa mijn broertje met ruim 2 pas) en er niks aan de hand was. Ik weet alleen niet of je daar nou echt wat aan hebt.
Wil je iets meer vertellen over wat je ziet qua sociale omgang en manier van spelen? Misschien is het dan makkelijker om herkenning te vinden? Mijn zoontje is net iets ouder en ik zie sowieso enorm grote verschillen tussen kindjes van deze leeftijd dus dat hij niet van tekenen ed houdt vind ik op zichzelf niet raar. Jouw gevoel daarbij is volgens mij met name belangrijk (en een goede kinderarts zal dat zeker serieus nemen).
Sterkte in ieder geval, ik hoop dat je toch nog wat hebt geslapen (en dat nu nog doet
).
maandag 20 juli 2020 om 06:57
Een vriendin van mijn moeder heeft 2 kinderen die pas liepen op 22 maanden met behulp van fysio, beide zijn ondertussen ontwikkeld zoals ‘normale’ kinderen. De oudste van de 2 werd zelfs pas zindelijk op 4 jaar.
Er zijn zo’n enorme verschillen in ontwikkeling dat het zonder verder onderzoek moeilijk is om te bepalen of er iets mis is, het kan met je zoontje dus nog alle kanten op.
Een vriendin van mij heeft een dochter die als kind een vertraagde motorische ontwikkeling had en pas sprak op 3 jaar, die blijkt na wat testen op kleuterleeftijd Asperger te hebben. Super slim kind ondertussen die gaat studeren en haar weg vindt in het leven. ‘Iets’ hebben hoeft dus ook niet altijd een dramatische betekenis te hebben.
Sterkte hoor!
Er zijn zo’n enorme verschillen in ontwikkeling dat het zonder verder onderzoek moeilijk is om te bepalen of er iets mis is, het kan met je zoontje dus nog alle kanten op.
Een vriendin van mij heeft een dochter die als kind een vertraagde motorische ontwikkeling had en pas sprak op 3 jaar, die blijkt na wat testen op kleuterleeftijd Asperger te hebben. Super slim kind ondertussen die gaat studeren en haar weg vindt in het leven. ‘Iets’ hebben hoeft dus ook niet altijd een dramatische betekenis te hebben.
Sterkte hoor!
maandag 20 juli 2020 om 07:44
Tussen kinderen zitten enorme ontwikkelingsverschillen en daardoor kan het zoals hierboven al gezegd is, nog alle kanten op. Probeer, en ik snap dat dat super lastig is, het even zoveel mogelijk in het nu te houden. Want heel veel piekeren over later brengt je niets dan stress die mogelijk helemaal niet nodig is. Het ontneemt je nu enkel slaap.
Ik kan je geen succesverhaal noemen maar wel iets om mogelijk wat te relativeren. Ze ontwikkelen zich allemaal op hun eigen tempo en de groei van kinderen vind ik zelf echt met horten en stoten gaan. 'Ineens' is er interesse voor iets en 'plots' is er wat nieuws geleerd. Mijn dochter vond ook heel lang geen bal aan knutselen, dat zag ik ook al haar leeftijdsgenootjes doen. Ze brabbelde wat af maar er kwam weinig verstaanbaars uit. Het duurde bijna 2 jaar voor ze een beest als een poes herkende en kon aanwijzen in een boek, waar een bekende van mij haar zoon dat binnen 7 maanden deed.
Ze is nu bijna twee en werkelijk elke dag vliegen me 1-5 nieuwe woorden om de oren. En kan ze vrij feilloos dieren en dingen aanwijzen in een boek. Mijn dochter was bezig met andere dingen vermoed ik. Oh en ze vindt knutselen nog steeds niet echt boeiend.
Ik snap dat je je zorgen maakt maar geef haar tijd, geef jezelf tijd en pieker niet teveel. En een eventuele achterstand hoeft helemaal niet blijvend te zijn of levensontwrichtend te werken. Eerst maar even de kinderarts mee laten kijken.
Ik kan je geen succesverhaal noemen maar wel iets om mogelijk wat te relativeren. Ze ontwikkelen zich allemaal op hun eigen tempo en de groei van kinderen vind ik zelf echt met horten en stoten gaan. 'Ineens' is er interesse voor iets en 'plots' is er wat nieuws geleerd. Mijn dochter vond ook heel lang geen bal aan knutselen, dat zag ik ook al haar leeftijdsgenootjes doen. Ze brabbelde wat af maar er kwam weinig verstaanbaars uit. Het duurde bijna 2 jaar voor ze een beest als een poes herkende en kon aanwijzen in een boek, waar een bekende van mij haar zoon dat binnen 7 maanden deed.
Ze is nu bijna twee en werkelijk elke dag vliegen me 1-5 nieuwe woorden om de oren. En kan ze vrij feilloos dieren en dingen aanwijzen in een boek. Mijn dochter was bezig met andere dingen vermoed ik. Oh en ze vindt knutselen nog steeds niet echt boeiend.
Ik snap dat je je zorgen maakt maar geef haar tijd, geef jezelf tijd en pieker niet teveel. En een eventuele achterstand hoeft helemaal niet blijvend te zijn of levensontwrichtend te werken. Eerst maar even de kinderarts mee laten kijken.
maandag 20 juli 2020 om 09:02
Misschien zou je een dagboek bij kunnen houden waarin je objectief beschrijft wat je ziet qua motorische ontwikkeling, spraak, spel, sociaal gedrag. Kleur het verslag niet met je eigen emoties, wensen, angsten, maar observeer je kind nauwkeurig en schrijf op wat je ziet.
Als je in een medisch circuit terecht komt, is zo’n objectief verslag altijd een goed startpunt voor nader onderzoek.
Het kan zijn dat je gevoel klopt, maar het kan natuurlijk ook dat je angsten voor wat er allemaal fout zou kunnen zijn je parten spelen.
Als je in een medisch circuit terecht komt, is zo’n objectief verslag altijd een goed startpunt voor nader onderzoek.
Het kan zijn dat je gevoel klopt, maar het kan natuurlijk ook dat je angsten voor wat er allemaal fout zou kunnen zijn je parten spelen.
maandag 20 juli 2020 om 10:19
maandag 20 juli 2020 om 10:30
Het kan van alles zijn:
Een kind dat pas iets doet zodra het er zelf van overtuigd is dat het het kan zoals mijn oudste dochter.
Liep pas heel laat, sprak op ‘papa’ ‘mama‘ en ‘die‘ pas heel laat totdat er ineens een volzin uit kwam rollen.
Tot een kind met een ontwikkelingsstoornis in de motoriek, zoals mijn zoon (nu 20). Hij is hypermobiel en heeft DCD, developmental coördination disorder. De ontwikkeling van zijn motoriek verliep verstoord en soms erg vertraagd. Hij heeft nooit gerold en gekropen. Het enige wat ie wel vroeg deed was zitten en praten maar dat is vrij uitzonderlijk bij DCD’ers. Hij heeft gewoon een prima kindertijd gehad verder. Sowieso is ontwikkeling op jonge leeftijd enorm uiteenlopend. Ach, hij struikelde regelmatig over zijn eigen voeten, was altijd lekker blauw zegmaar. Bij zwemmen aanleren duurde het wat langer (toen is ie ook onderzocht, omdat het opviel dat ie 1 been niet meenam in de bewegingen). En vooral schrijven was lastig (dus mocht ie typen). Hij is uiteindelijk gewoon naar het vwo gegaan.
Een kind dat pas iets doet zodra het er zelf van overtuigd is dat het het kan zoals mijn oudste dochter.
Liep pas heel laat, sprak op ‘papa’ ‘mama‘ en ‘die‘ pas heel laat totdat er ineens een volzin uit kwam rollen.
Tot een kind met een ontwikkelingsstoornis in de motoriek, zoals mijn zoon (nu 20). Hij is hypermobiel en heeft DCD, developmental coördination disorder. De ontwikkeling van zijn motoriek verliep verstoord en soms erg vertraagd. Hij heeft nooit gerold en gekropen. Het enige wat ie wel vroeg deed was zitten en praten maar dat is vrij uitzonderlijk bij DCD’ers. Hij heeft gewoon een prima kindertijd gehad verder. Sowieso is ontwikkeling op jonge leeftijd enorm uiteenlopend. Ach, hij struikelde regelmatig over zijn eigen voeten, was altijd lekker blauw zegmaar. Bij zwemmen aanleren duurde het wat langer (toen is ie ook onderzocht, omdat het opviel dat ie 1 been niet meenam in de bewegingen). En vooral schrijven was lastig (dus mocht ie typen). Hij is uiteindelijk gewoon naar het vwo gegaan.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 20 juli 2020 om 10:36
Oh ja, zelf liep ik ook pas vlak voor mijn tweede verjaardag. Ik was een kind dat mijn ouders rustig op een kleedje konden zetten met een pak kaarten of de wehkampgids en dan zat ik er twee uur later nog lekker.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 20 juli 2020 om 13:09
Dat niet van kleuren, puzzelen enz houden is absoluut niet verontrustend.
Daar hield mijn zoon ook niet van, als die 5 seconden gekleurd heeft tot zijn 4e, dan is het veel. Hij is nu 5 en moet er nog steeds niet veel van weten.
Sociaal was hij ook niet doorsnee (dacht ik, viel wel mee), speelde graag alleen, kan niet tegen veel drukte of lawaai (behalve als hij het zelf maakt).
Wat blijkt nu na een jaar school?
Kind is helemaal normaal.
Ik maakte me daar ook zorgen over net als jij, maar het hoeft dus echt niks te betekenen. Grote kans dat je kind alleen motorisch wat traag is maar doordat jeje zorgen maakt ga je overal wat in zien.
Daar hield mijn zoon ook niet van, als die 5 seconden gekleurd heeft tot zijn 4e, dan is het veel. Hij is nu 5 en moet er nog steeds niet veel van weten.
Sociaal was hij ook niet doorsnee (dacht ik, viel wel mee), speelde graag alleen, kan niet tegen veel drukte of lawaai (behalve als hij het zelf maakt).
Wat blijkt nu na een jaar school?
Kind is helemaal normaal.
Ik maakte me daar ook zorgen over net als jij, maar het hoeft dus echt niks te betekenen. Grote kans dat je kind alleen motorisch wat traag is maar doordat jeje zorgen maakt ga je overal wat in zien.
maandag 20 juli 2020 om 13:47
Mijn dochter is iets ouder dan jouw kind. Bij haar is het wel iets. Maar erg? Nee, dat lijkt van niet, ze noemen het dyspraxie of wat oneerbiediger 'motorisch gestoord'. Ze zal vast als laatste worden gekozen met gym, als ze dat tegenwoordig nog op die manier doen. Dat breekt dan wel een beetje m'n hart maar dat zien we tzt wel weer. Ieder kind heeft zo z'n ding om mee te dealen, groot of klein.
Het is bij haar wel heel belangrijk om te blijven motiveren veel fysiek te spelen. Ik zie dat dit bij andere peuters wat vanzelf gaat, wij moeten dat wat meer opzoeken. Geen probleem en ze heeft er steeds meer lol in, want gelukkig loopt ze inmiddels en is flink sterker aan het worden en dat versterkt weer je speelmogelijkheden.
Hou er trouwens rekening mee dat ze op de leeftijd van jouw kind zeker geen definitieve diagnose zullen willen stellen, maar wel termen zullen noemen om je kind eventueel betere fysio aan te kunnen bieden.
Het is bij haar wel heel belangrijk om te blijven motiveren veel fysiek te spelen. Ik zie dat dit bij andere peuters wat vanzelf gaat, wij moeten dat wat meer opzoeken. Geen probleem en ze heeft er steeds meer lol in, want gelukkig loopt ze inmiddels en is flink sterker aan het worden en dat versterkt weer je speelmogelijkheden.
Hou er trouwens rekening mee dat ze op de leeftijd van jouw kind zeker geen definitieve diagnose zullen willen stellen, maar wel termen zullen noemen om je kind eventueel betere fysio aan te kunnen bieden.
maandag 20 juli 2020 om 15:43
Als ik het goed lees, heeft TO twijfels over de ontwikkeling van haar kind, niet alleen motorisch, maar ook qua andere zaken.
Die twijfel neem je natuurlijk niet weg door te vertellen dat dat bij Jantje en Marieke ook werd gedacht, maar dat alles uiteindelijk goed is gekomen. Van afstand kun je natuurlijk geen geruststellende diagnose stellen.
Daarom is het enige wat haar zekerheid kan brengen toch de gang naar een kinderarts en/of kinderpsycholoog. Die doen onderzoek en kunnen al dan niet een diagnose stellen.
Die twijfel neem je natuurlijk niet weg door te vertellen dat dat bij Jantje en Marieke ook werd gedacht, maar dat alles uiteindelijk goed is gekomen. Van afstand kun je natuurlijk geen geruststellende diagnose stellen.
Daarom is het enige wat haar zekerheid kan brengen toch de gang naar een kinderarts en/of kinderpsycholoog. Die doen onderzoek en kunnen al dan niet een diagnose stellen.
maandag 20 juli 2020 om 15:52
En daarom is het goed dat er een afspraak gemaakt is. Het kan zomaar wel iets zijn, maar ook in zoveel gevallen niets.keneknabbe schreef: ↑20-07-2020 15:43Als ik het goed lees, heeft TO twijfels over de ontwikkeling van haar kind, niet alleen motorisch, maar ook qua andere zaken.
Die twijfel neem je natuurlijk niet weg door te vertellen dat dat bij Jantje en Marieke ook werd gedacht, maar dat alles uiteindelijk goed is gekomen. Van afstand kun je natuurlijk geen geruststellende diagnose stellen.
Daarom is het enige wat haar zekerheid kan brengen toch de gang naar een kinderarts en/of kinderpsycholoog. Die doen onderzoek en kunnen al dan niet een diagnose stellen.
Doemdenken samen met to heeft lekker zin. Daar gaat ze vast beter van slapen. Er zijn zelfs mensen die aangeven dat hun kind 'iets' heeft en dat dat niet het einde vd wereld is. De reacties laten enkel zien dat het bij zoveel kinderen niet exact volgens het boekje gaat.
Niemand stelt dat haar kindje geen baat heeft bij het zien van een kinderarts. En niemand kan vanuit deze summiere informatie een kloppende (medische) conclusie trekken. En gelukkig maar, want het mag ook nog eens niet.
maandag 20 juli 2020 om 16:07
Klopt en eens, we nemen geen twijfel weg en natuurlijk moet TO naar een kinderarts en fysio. Ik en anderen wilde enkel mijn ervaring delen. Aan speculeren over haar situatie heeft TO namelijk niks, daar hebben we niet genoeg info voor en we zijn geen experts. Motorische problematiek bij kleine kinderen houdt ook vaak verband met andere ontwikkelingen, inclusief spraak, dus het is op zichzelf niet opzienbarend dat TO dit ook ziet bij haar kind. Al weet ik niet precies wat TO bedoelt met sociaal? Is dat echt oogcontact vermijden of eerder de bekende dreumeszaken als heerlijk niet kunnen delen etc?Discover schreef: ↑20-07-2020 15:52En daarom is het goed dat er een afspraak gemaakt is. Het kan zomaar wel iets zijn, maar ook in zoveel gevallen niets.
Doemdenken samen met to heeft lekker zin. Daar gaat ze vast beter van slapen. Er zijn zelfs mensen die aangeven dat hun kind 'iets' heeft en dat dat niet het einde vd wereld is. De reacties laten enkel zien dat het bij zoveel kinderen niet exact volgens het boekje gaat.
Niemand stelt dat haar kindje geen baat heeft bij het zien van een kinderarts. En niemand kan vanuit deze summiere informatie een kloppende (medische) conclusie trekken. En gelukkig maar, want het mag ook nog eens niet.
maandag 20 juli 2020 om 17:16
Ik stel ook alleen maar dat het iets simpels als een karaktereigenschap kan zijn tot idd een bepaalde aandoening en alles er tussenin. En daarvoor moet je inderdaad gewoon naar een arts die daarin kan verwijzen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 20 juli 2020 om 17:27
Het kan dat je gevoel klopt, en dat je kind langzaam ontwikkeld. Het hoeft natuurlijk niet. Een kind kan ook gewoon rustig aan ontwikkelen.
Mijn moeder haar eerste twee kinderen ontwikkelden zich ook langzaam op alle vlakken. Sociaal, verbaal, motorisch. Hoe groter ze werden hoe meer het opviel en ook hoe groter de achterstand met andere kinderen.
Ik was de derde en ontwikkelde me 'gemiddeld'. Toen pas viel voor mijn moeder echt het kwartje en durfde ze haar 'niet-pluis' gevoel te volgen.
Ze hebben allebei een verstandelijke beperking. Als dat zo is,dan is dat zo.je kunt daar helemaal niks aan veranderen natuurlijk. Maar wel fijn om op tijd te weten zodat een kind de ondersteuning krijgt die het nodig heeft.
Hopelijk valt het allemaal mee!
Mijn moeder haar eerste twee kinderen ontwikkelden zich ook langzaam op alle vlakken. Sociaal, verbaal, motorisch. Hoe groter ze werden hoe meer het opviel en ook hoe groter de achterstand met andere kinderen.
Ik was de derde en ontwikkelde me 'gemiddeld'. Toen pas viel voor mijn moeder echt het kwartje en durfde ze haar 'niet-pluis' gevoel te volgen.
Ze hebben allebei een verstandelijke beperking. Als dat zo is,dan is dat zo.je kunt daar helemaal niks aan veranderen natuurlijk. Maar wel fijn om op tijd te weten zodat een kind de ondersteuning krijgt die het nodig heeft.
Hopelijk valt het allemaal mee!
maandag 20 juli 2020 om 18:53
Niemand kan je geruststellen TO. Je hebt er niets aan dat mensen zeggen dat marietje of pietje ook dit hadden en er uiteindelijk niets aan de hand was. Of 'die had dit ook, maar bleek heel slim'.
De reacties van mensen die zeggen 'ja ik herken het en mijn kind bleek zwaar gehandicapt' wil je ook niet.
Het is heel zwaar wanneer je denkt dat er iets aan de hand is met je kind. Ik weet er helaas alles van. Een unheimlich gevoel dat het niet klopt.
Ik hoop voor je dat de ontwikkeling bij zal trekken. En zo niet, dan zul je je weg ook vinden. Houd er rekening mee dat antwoorden lang kunnen duren. Jaren mocht er iets aan de hand zijn... Veel sterkte!
De reacties van mensen die zeggen 'ja ik herken het en mijn kind bleek zwaar gehandicapt' wil je ook niet.
Het is heel zwaar wanneer je denkt dat er iets aan de hand is met je kind. Ik weet er helaas alles van. Een unheimlich gevoel dat het niet klopt.
Ik hoop voor je dat de ontwikkeling bij zal trekken. En zo niet, dan zul je je weg ook vinden. Houd er rekening mee dat antwoorden lang kunnen duren. Jaren mocht er iets aan de hand zijn... Veel sterkte!
maandag 20 juli 2020 om 19:19
Fijne en eerlijke reactie. Ook ik ben ervaringsdeskundige. Ik heb niets gehad aan alle mensen, die - hoe goed bedoeld ook - probeerden om alles te bagatelliseren, maar ook niet aan alle zwartkijkers en doemdenkers. Ik heb indertijd een dagboek bijgehouden met alles wat ik objectief waarnam. En laat ik hierin nou toch achteraf bekeken - zonder dat ik het toen wist - de kenmerken van de kwaal te hebben omschreven. Dat heeft mij wel gesterkt in mijn idee dat ik voelde dat er iets niet in orde was.herfst100 schreef: ↑20-07-2020 18:53Niemand kan je geruststellen TO. Je hebt er niets aan dat mensen zeggen dat marietje of pietje ook dit hadden en er uiteindelijk niets aan de hand was. Of 'die had dit ook, maar bleek heel slim'.
De reacties van mensen die zeggen 'ja ik herken het en mijn kind bleek zwaar gehandicapt' wil je ook niet.
Het is heel zwaar wanneer je denkt dat er iets aan de hand is met je kind. Ik weet er helaas alles van. Een unheimlich gevoel dat het niet klopt.
Ik hoop voor je dat de ontwikkeling bij zal trekken. En zo niet, dan zul je je weg ook vinden. Houd er rekening mee dat antwoorden lang kunnen duren. Jaren mocht er iets aan de hand zijn... Veel sterkte!
Ga naar de kinderarts en als je twijfelt aan de vaardigheden van je kind op het gebied van spel en sociaal contact, leg die twijfels dan bij de kinderarts neer en staaf je twijfels met je bevindingen en je observaties. Zo'n kinderarts kan je dan geruststellen of tot nader onderzoek overgaan.
Tot slot wil ik je zeggen dat je nooit de garantie hebt dat je kind aan alle verwachtingspatronen zal voldoen. Wees dan ook niet bang voor een kind met "een vlekje". De meeste mensen beschikken over meer draagkracht dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden. En "een kind met een vlekje" kan je leven en je inzichten ook verrijken.
maandag 20 juli 2020 om 20:33
+1herfst100 schreef: ↑20-07-2020 18:53Niemand kan je geruststellen TO. Je hebt er niets aan dat mensen zeggen dat marietje of pietje ook dit hadden en er uiteindelijk niets aan de hand was. Of 'die had dit ook, maar bleek heel slim'.
De reacties van mensen die zeggen 'ja ik herken het en mijn kind bleek zwaar gehandicapt' wil je ook niet.
Het is heel zwaar wanneer je denkt dat er iets aan de hand is met je kind. Ik weet er helaas alles van. Een unheimlich gevoel dat het niet klopt.
Ik hoop voor je dat de ontwikkeling bij zal trekken. En zo niet, dan zul je je weg ook vinden. Houd er rekening mee dat antwoorden lang kunnen duren. Jaren mocht er iets aan de hand zijn... Veel sterkte!
maandag 20 juli 2020 om 20:36
En/of veelkeneknabbe schreef: ↑20-07-2020 09:02Misschien zou je een dagboek bij kunnen houden waarin je objectief beschrijft wat je ziet qua motorische ontwikkeling, spraak, spel, sociaal gedrag. Kleur het verslag niet met je eigen emoties, wensen, angsten, maar observeer je kind nauwkeurig en schrijf op wat je ziet.
Als je in een medisch circuit terecht komt, is zo’n objectief verslag altijd een goed startpunt voor nader onderzoek.
Het kan zijn dat je gevoel klopt, maar het kan natuurlijk ook dat je angsten voor wat er allemaal fout zou kunnen zijn je parten spelen.
Filmpjes maken. En meenemen naar de kinderarts.
Hier trouwens een zoon die met 22 maanden ging lopen en het hele vallen En opstaan heeft overgeslagen. Na een week toen hij los ging lopen, kon hij rennen.
Hij was wel heel vroeg met praten en sprak met 9 maanden ‘kiekeboe’
Sterkte je kunt nu alleen nog even afwachten. En negeer je moederinstinct nooit.
maandag 20 juli 2020 om 21:14
Helemaal waar, dat jaren wachten op antwoorden of 'aha'. En met ons kind met een vlekje zullen ook nog meer vlekjes naar boven komen naar mate ze ouder wordt, die zijn nu gewoon nog niet duidelijk en die duidelijkheid ga je pas krijgen met de jaren. Sterkte en succes.
