Kinderen
alle pijlers
Zwanger na 3 miskramen. Spannend....!!!!(vervolg)
donderdag 26 januari 2006 om 19:57
vrijdag 27 januari 2006 om 18:12
zaterdag 28 januari 2006 om 10:04
Amalia,
Ik vond het inderdaad zo spannend met Star dat ik maar bij het Januari-topic ben gaan neuzen!
Hoe gaat het verder met je?
Hier een rare nacht gehad. Ik denk dat ik wat voorweeen gehad heb. Gisterenavond had ik al een paar keer van zo'n rare steken in de buurt van m'n baarmoedermond (tenminste, dat denk ik) en thuis in bed trokken die wat door naar harde buiken. Vanochtend tussen 5.00 en 8.00 uur ook verschillende keren harde buiken gehad die 1 of 2 minuten duurden. Nu is het weer rustig, maar ik ben ineens van plan om toch echt te zorgen dat alles klaar is! De ziekenhuiskoffer ga ik nu dus echt helemaal inpakken en de enveloppen ga ik dus echt vandaag schrijven! Eerlijk gezegd hoop ik dat de kleine nog een paar dagen binnen blijft, maar dat hebben we zelf toch niet voor het zeggen.
Nikky
37w5d
zondag 29 januari 2006 om 15:11
Star, gefeliciteerd met je dochtertje Ciara Lynn, mooie naam hoor.
Nikky, spannend hoor dat je al voorweeen heb gehad. Hoe gaat het nu met je.
Ik ben helemaal klaar om naar het ziekenhuis te gaan, zo te voelen ligt de baby nog met het hoofdje boven. Zodra ik weer thuis ben zal ik meteen een berichtje achterlaten. Dus heb even een paar dagen geduld.
Amalia, heel veel succes en ik hoop eigenlijk dat je nog voor mij gaat bevallen.
Liefs, Kaatje
Nikky, spannend hoor dat je al voorweeen heb gehad. Hoe gaat het nu met je.
Ik ben helemaal klaar om naar het ziekenhuis te gaan, zo te voelen ligt de baby nog met het hoofdje boven. Zodra ik weer thuis ben zal ik meteen een berichtje achterlaten. Dus heb even een paar dagen geduld.
Amalia, heel veel succes en ik hoop eigenlijk dat je nog voor mij gaat bevallen.
Liefs, Kaatje
zondag 29 januari 2006 om 15:15
[fgcolor=#ff00ff]Nou Nikky en Kaatje[/fgcolor], het wordt nu wel spannend!
Ik word vandaag rond 5 uur gestript. Althans, als ik ontsluiting heb en als er tijd is, want het schijnt vandaag weer druk te zijn met baby's. Ik hoop dat het lukt en dat het wat uithaalt! Ik hou jullie op de hoogte!
Mochten jullie me toch voor gaan (ik ben zo lief om iedereen voor te laten gaan namelijk ha ha), succes!!!!
Ik word vandaag rond 5 uur gestript. Althans, als ik ontsluiting heb en als er tijd is, want het schijnt vandaag weer druk te zijn met baby's. Ik hoop dat het lukt en dat het wat uithaalt! Ik hou jullie op de hoogte!
Mochten jullie me toch voor gaan (ik ben zo lief om iedereen voor te laten gaan namelijk ha ha), succes!!!!
zondag 29 januari 2006 om 16:02
Amalia,
Heeeeeel veel succes dadelijk om 17.00 uur. Hopen dat je inderdaad al wat ontsluiting hebt. Ik ga voor je duimen!!!
Kaatje,
Nou meid, het gaat gebeuren. Vanavond naar het ziekenhuis en morgen om 08.00 uur gaat het echt beginnen. Echt spannend nu. Ik ga ontzettend voor je duimen morgen om 08.00 uur en hoop een dag of 5 daarna weer hier van je te horen (ik neem tenminste aan dat je na de keizersnee een dag of 5 in het ziekenhuis moet blijven). Succes en een dikke kus!
Hier is het weer helemaal rustig. Vannacht goed kunnen slapen, ook geen echte harde buiken meer gehad zoals die nacht er voor. Ondertussen is wel zo ongeveer alles klaar in huis en heb ik de ziekenhuiskoffer 'uitgelegd' aan m'n mannetje. Ik ben nu nog de enveloppen aan het schrijven.
Nikky
morgen 38 weken
maandag 30 januari 2006 om 11:12
maandag 30 januari 2006 om 16:11
He meiden,
Daar ben ik weer.
Hier is toch wel het een en ander gebeurd.
Star, nogmaals gefeliciteerd met jullie prachtige dochter Ciara Lynn. Gaat alles goed bij jullie?
Kaatje hoe is het met jou. Ik zag dat je gisteravond nog gereageerd hebt en klaar was voor het vertrek naar het ziekenhuis. Meid, ik denk aan je en ik hoop dat je een prachtige baby in je armen hebt en dathet goed met jullie allemaal gaat!!
Amalia, ik heb je inderdaad op de voet gevolgd. Heb het met jullie te doen. Maar nu lees ik in ieder geval goede berichten. Als het een beetje mee zit heb je een prachtig kindje in je armen. En om de topic hier eer aan te doen zal het waarschijnlijk een meisje zijn Ik las namelijk dat je gestript bent en weeen hebt. Ik hoop het voor je meid!!!!
Paddy, fijn dat Julia beter slaapt dankzij het inabkeren. Wat is het toch belangrijk he, dat baby's goed slapen. En wat herkenbaar het verdriet wat je voelt als je kind huilt. Mijn zoontje heeft ook allemaal bultjes gehad op zijn gezicht maar ook in zijn hals en nek. Als ik foto's zie van die tijd dan ziet het er naar uit. Gelukkig heeft het niet heel lang geduurd en was hij van die bultjes af. Ben nog wel met hem naar een kinderarts geweest omdat hij ook erg vaak verkouden en ziek was. Er werd gedacht aan allerigieen maar dat kunnen ze later pas goed vaststellen. Ik hoop dat het al beter met haar gaat.
Knap trouwens dat je al zoveel kilo's kwijt bent. Ik ben altijd vrij slank geweest en heb nu last met die laatste paar kilo's. Ik ben nog neit echt aan het slanken (heb ik ook nog nooit eerder gedaan) en wacht nog even totdat ik klaar ben met borstvoeding geven. Roos is over twee weken 6 maanden en dan ga ik afbouwen.
Kokos, wat een getob he. Het is in het begin echt zoeken. Jammer genoeg doen ze er nog steeds geen gebruiksaanwijzing bij. Wat geeft het soms een onzeker gevoel, helemaal als je kindje ook nog huilt. Het voelt zo machteloos. Helemaal wat krampjes betreft. Je kunt ze wel iets verlichten maar uiteindelijk heb je het er maar mee te doen..... en dat gaat je door merg en been. Ik heb ook wel eens mee zitten huilen, erg verdrietig werd ik ervan dat je dan niet goed kunt troosten. Het lastige is dat het er ook wel een beetje bij hoort. Die darmpjes zijn nog niet goed gewend aan voedsel. Ik gaf cinababy, dat werkte voor allebeide kinderen redelijk goed. Verder maar troosten, vasthouden, rondlopen met het gezichtje in mij elleboogholte, beentjes richting mijn handen zodat ik haar buik warm kon houden met mijn handen. Mijn zoon heeft er zes weken last van gehad, Roos drie maanden. Maar na die periode was het ook echt voorbij. Het lijkt zo lang maar het stopt echt een keer, die darmpjes zijn er op een gegeven moment echt aan gewend.
Succes.....
Nikky,
Je maakt het wel spannend zeg. Voorweeen..... Ik hoop dat je die niet te lang houdt. Ben je al aan de ananassen, blikjes tonic (kan Amalia over mee praten) en aan de voetzoolreflextie. Ik hoop voor je dat het nog even duurt en dat je over een paar dagen.... een baby in je armen hebt. Ik blijf je volgen hoor!!!!
Ja inderdaad, die vriend van mij is er lekker tussenuit en laat mij bijna een week met de kinderen zitten...... Eerlijk gezegd was dit waarschijnlijk eenmalig. HIj is een weekje op vakantie geweest en ik heb het gevoel dat ik een week vakantie mag gaan nemen omdat hij een week weg is geweest. Ik vond het niet leuk dat hij er niet was en dat ik nu helemaal geen ruimte meer had om iets voor mezelf te ondernemen.
Roos groeide niet goed omdat ik kwantitatief niet genoeg voeding had. Het is wel voedzaam maar de laatste twee voedingen zijn kwantitatief niet genoeg. We kregen haar maar niet aan de fles. Gelukkig lukt dat nu wel en krijgt ze vier keer de borst en de laatste voeding krijgt ze flessenvoeding. Ze sliep meteen door tot zeven uur 's ochtends. Ze werd de laatste weken om vijf uur ' s ochtens wakkre. Allemaal tekenen dat ze niet genoeg kreeg. Nu gaat het weer goed met haar hoor. Ik zie haar gewoon groeien. Ze krijgt weer dikke knieen en een wat vollere toet. Gelukkig maar. Het blijft een scheetje hoor. Ook al kreeg ze niet genoeg eten, dan nog vrolijk blijven. Het is echt een bijzonder meisje.
Dikke kus voor jullie allemaal
Mare
Daar ben ik weer.
Hier is toch wel het een en ander gebeurd.
Star, nogmaals gefeliciteerd met jullie prachtige dochter Ciara Lynn. Gaat alles goed bij jullie?
Kaatje hoe is het met jou. Ik zag dat je gisteravond nog gereageerd hebt en klaar was voor het vertrek naar het ziekenhuis. Meid, ik denk aan je en ik hoop dat je een prachtige baby in je armen hebt en dathet goed met jullie allemaal gaat!!
Amalia, ik heb je inderdaad op de voet gevolgd. Heb het met jullie te doen. Maar nu lees ik in ieder geval goede berichten. Als het een beetje mee zit heb je een prachtig kindje in je armen. En om de topic hier eer aan te doen zal het waarschijnlijk een meisje zijn Ik las namelijk dat je gestript bent en weeen hebt. Ik hoop het voor je meid!!!!
Paddy, fijn dat Julia beter slaapt dankzij het inabkeren. Wat is het toch belangrijk he, dat baby's goed slapen. En wat herkenbaar het verdriet wat je voelt als je kind huilt. Mijn zoontje heeft ook allemaal bultjes gehad op zijn gezicht maar ook in zijn hals en nek. Als ik foto's zie van die tijd dan ziet het er naar uit. Gelukkig heeft het niet heel lang geduurd en was hij van die bultjes af. Ben nog wel met hem naar een kinderarts geweest omdat hij ook erg vaak verkouden en ziek was. Er werd gedacht aan allerigieen maar dat kunnen ze later pas goed vaststellen. Ik hoop dat het al beter met haar gaat.
Knap trouwens dat je al zoveel kilo's kwijt bent. Ik ben altijd vrij slank geweest en heb nu last met die laatste paar kilo's. Ik ben nog neit echt aan het slanken (heb ik ook nog nooit eerder gedaan) en wacht nog even totdat ik klaar ben met borstvoeding geven. Roos is over twee weken 6 maanden en dan ga ik afbouwen.
Kokos, wat een getob he. Het is in het begin echt zoeken. Jammer genoeg doen ze er nog steeds geen gebruiksaanwijzing bij. Wat geeft het soms een onzeker gevoel, helemaal als je kindje ook nog huilt. Het voelt zo machteloos. Helemaal wat krampjes betreft. Je kunt ze wel iets verlichten maar uiteindelijk heb je het er maar mee te doen..... en dat gaat je door merg en been. Ik heb ook wel eens mee zitten huilen, erg verdrietig werd ik ervan dat je dan niet goed kunt troosten. Het lastige is dat het er ook wel een beetje bij hoort. Die darmpjes zijn nog niet goed gewend aan voedsel. Ik gaf cinababy, dat werkte voor allebeide kinderen redelijk goed. Verder maar troosten, vasthouden, rondlopen met het gezichtje in mij elleboogholte, beentjes richting mijn handen zodat ik haar buik warm kon houden met mijn handen. Mijn zoon heeft er zes weken last van gehad, Roos drie maanden. Maar na die periode was het ook echt voorbij. Het lijkt zo lang maar het stopt echt een keer, die darmpjes zijn er op een gegeven moment echt aan gewend.
Succes.....
Nikky,
Je maakt het wel spannend zeg. Voorweeen..... Ik hoop dat je die niet te lang houdt. Ben je al aan de ananassen, blikjes tonic (kan Amalia over mee praten) en aan de voetzoolreflextie. Ik hoop voor je dat het nog even duurt en dat je over een paar dagen.... een baby in je armen hebt. Ik blijf je volgen hoor!!!!
Ja inderdaad, die vriend van mij is er lekker tussenuit en laat mij bijna een week met de kinderen zitten...... Eerlijk gezegd was dit waarschijnlijk eenmalig. HIj is een weekje op vakantie geweest en ik heb het gevoel dat ik een week vakantie mag gaan nemen omdat hij een week weg is geweest. Ik vond het niet leuk dat hij er niet was en dat ik nu helemaal geen ruimte meer had om iets voor mezelf te ondernemen.
Roos groeide niet goed omdat ik kwantitatief niet genoeg voeding had. Het is wel voedzaam maar de laatste twee voedingen zijn kwantitatief niet genoeg. We kregen haar maar niet aan de fles. Gelukkig lukt dat nu wel en krijgt ze vier keer de borst en de laatste voeding krijgt ze flessenvoeding. Ze sliep meteen door tot zeven uur 's ochtends. Ze werd de laatste weken om vijf uur ' s ochtens wakkre. Allemaal tekenen dat ze niet genoeg kreeg. Nu gaat het weer goed met haar hoor. Ik zie haar gewoon groeien. Ze krijgt weer dikke knieen en een wat vollere toet. Gelukkig maar. Het blijft een scheetje hoor. Ook al kreeg ze niet genoeg eten, dan nog vrolijk blijven. Het is echt een bijzonder meisje.
Dikke kus voor jullie allemaal
Mare
maandag 30 januari 2006 om 16:11
He meiden,
Daar ben ik weer.
Hier is toch wel het een en ander gebeurd.
Star, nogmaals gefeliciteerd met jullie prachtige dochter Ciara Lynn. Gaat alles goed bij jullie?
Kaatje hoe is het met jou. Ik zag dat je gisteravond nog gereageerd hebt en klaar was voor het vertrek naar het ziekenhuis. Meid, ik denk aan je en ik hoop dat je een prachtige baby in je armen hebt en dathet goed met jullie allemaal gaat!!
Amalia, ik heb je inderdaad op de voet gevolgd. Heb het met jullie te doen. Maar nu lees ik in ieder geval goede berichten. Als het een beetje mee zit heb je een prachtig kindje in je armen. En om de topic hier eer aan te doen zal het waarschijnlijk een meisje zijn Ik las namelijk dat je gestript bent en weeen hebt. Ik hoop het voor je meid!!!!
Paddy, fijn dat Julia beter slaapt dankzij het inabkeren. Wat is het toch belangrijk he, dat baby's goed slapen. En wat herkenbaar het verdriet wat je voelt als je kind huilt. Mijn zoontje heeft ook allemaal bultjes gehad op zijn gezicht maar ook in zijn hals en nek. Als ik foto's zie van die tijd dan ziet het er naar uit. Gelukkig heeft het niet heel lang geduurd en was hij van die bultjes af. Ben nog wel met hem naar een kinderarts geweest omdat hij ook erg vaak verkouden en ziek was. Er werd gedacht aan allerigieen maar dat kunnen ze later pas goed vaststellen. Ik hoop dat het al beter met haar gaat.
Knap trouwens dat je al zoveel kilo's kwijt bent. Ik ben altijd vrij slank geweest en heb nu last met die laatste paar kilo's. Ik ben nog neit echt aan het slanken (heb ik ook nog nooit eerder gedaan) en wacht nog even totdat ik klaar ben met borstvoeding geven. Roos is over twee weken 6 maanden en dan ga ik afbouwen.
Kokos, wat een getob he. Het is in het begin echt zoeken. Jammer genoeg doen ze er nog steeds geen gebruiksaanwijzing bij. Wat geeft het soms een onzeker gevoel, helemaal als je kindje ook nog huilt. Het voelt zo machteloos. Helemaal wat krampjes betreft. Je kunt ze wel iets verlichten maar uiteindelijk heb je het er maar mee te doen..... en dat gaat je door merg en been. Ik heb ook wel eens mee zitten huilen, erg verdrietig werd ik ervan dat je dan niet goed kunt troosten. Het lastige is dat het er ook wel een beetje bij hoort. Die darmpjes zijn nog niet goed gewend aan voedsel. Ik gaf cinababy, dat werkte voor allebeide kinderen redelijk goed. Verder maar troosten, vasthouden, rondlopen met het gezichtje in mij elleboogholte, beentjes richting mijn handen zodat ik haar buik warm kon houden met mijn handen. Mijn zoon heeft er zes weken last van gehad, Roos drie maanden. Maar na die periode was het ook echt voorbij. Het lijkt zo lang maar het stopt echt een keer, die darmpjes zijn er op een gegeven moment echt aan gewend.
Succes.....
Nikky,
Je maakt het wel spannend zeg. Voorweeen..... Ik hoop dat je die niet te lang houdt. Ben je al aan de ananassen, blikjes tonic (kan Amalia over mee praten) en aan de voetzoolreflextie. Ik hoop voor je dat het nog even duurt en dat je over een paar dagen.... een baby in je armen hebt. Ik blijf je volgen hoor!!!!
Ja inderdaad, die vriend van mij is er lekker tussenuit en laat mij bijna een week met de kinderen zitten...... Eerlijk gezegd was dit waarschijnlijk eenmalig. HIj is een weekje op vakantie geweest en ik heb het gevoel dat ik een week vakantie mag gaan nemen omdat hij een week weg is geweest. Ik vond het niet leuk dat hij er niet was en dat ik nu helemaal geen ruimte meer had om iets voor mezelf te ondernemen.
Roos groeide niet goed omdat ik kwantitatief niet genoeg voeding had. Het is wel voedzaam maar de laatste twee voedingen zijn kwantitatief niet genoeg. We kregen haar maar niet aan de fles. Gelukkig lukt dat nu wel en krijgt ze vier keer de borst en de laatste voeding krijgt ze flessenvoeding. Ze sliep meteen door tot zeven uur 's ochtends. Ze werd de laatste weken om vijf uur ' s ochtens wakkre. Allemaal tekenen dat ze niet genoeg kreeg. Nu gaat het weer goed met haar hoor. Ik zie haar gewoon groeien. Ze krijgt weer dikke knieen en een wat vollere toet. Gelukkig maar. Het blijft een scheetje hoor. Ook al kreeg ze niet genoeg eten, dan nog vrolijk blijven. Het is echt een bijzonder meisje.
Dikke kus voor jullie allemaal
Mare
Daar ben ik weer.
Hier is toch wel het een en ander gebeurd.
Star, nogmaals gefeliciteerd met jullie prachtige dochter Ciara Lynn. Gaat alles goed bij jullie?
Kaatje hoe is het met jou. Ik zag dat je gisteravond nog gereageerd hebt en klaar was voor het vertrek naar het ziekenhuis. Meid, ik denk aan je en ik hoop dat je een prachtige baby in je armen hebt en dathet goed met jullie allemaal gaat!!
Amalia, ik heb je inderdaad op de voet gevolgd. Heb het met jullie te doen. Maar nu lees ik in ieder geval goede berichten. Als het een beetje mee zit heb je een prachtig kindje in je armen. En om de topic hier eer aan te doen zal het waarschijnlijk een meisje zijn Ik las namelijk dat je gestript bent en weeen hebt. Ik hoop het voor je meid!!!!
Paddy, fijn dat Julia beter slaapt dankzij het inabkeren. Wat is het toch belangrijk he, dat baby's goed slapen. En wat herkenbaar het verdriet wat je voelt als je kind huilt. Mijn zoontje heeft ook allemaal bultjes gehad op zijn gezicht maar ook in zijn hals en nek. Als ik foto's zie van die tijd dan ziet het er naar uit. Gelukkig heeft het niet heel lang geduurd en was hij van die bultjes af. Ben nog wel met hem naar een kinderarts geweest omdat hij ook erg vaak verkouden en ziek was. Er werd gedacht aan allerigieen maar dat kunnen ze later pas goed vaststellen. Ik hoop dat het al beter met haar gaat.
Knap trouwens dat je al zoveel kilo's kwijt bent. Ik ben altijd vrij slank geweest en heb nu last met die laatste paar kilo's. Ik ben nog neit echt aan het slanken (heb ik ook nog nooit eerder gedaan) en wacht nog even totdat ik klaar ben met borstvoeding geven. Roos is over twee weken 6 maanden en dan ga ik afbouwen.
Kokos, wat een getob he. Het is in het begin echt zoeken. Jammer genoeg doen ze er nog steeds geen gebruiksaanwijzing bij. Wat geeft het soms een onzeker gevoel, helemaal als je kindje ook nog huilt. Het voelt zo machteloos. Helemaal wat krampjes betreft. Je kunt ze wel iets verlichten maar uiteindelijk heb je het er maar mee te doen..... en dat gaat je door merg en been. Ik heb ook wel eens mee zitten huilen, erg verdrietig werd ik ervan dat je dan niet goed kunt troosten. Het lastige is dat het er ook wel een beetje bij hoort. Die darmpjes zijn nog niet goed gewend aan voedsel. Ik gaf cinababy, dat werkte voor allebeide kinderen redelijk goed. Verder maar troosten, vasthouden, rondlopen met het gezichtje in mij elleboogholte, beentjes richting mijn handen zodat ik haar buik warm kon houden met mijn handen. Mijn zoon heeft er zes weken last van gehad, Roos drie maanden. Maar na die periode was het ook echt voorbij. Het lijkt zo lang maar het stopt echt een keer, die darmpjes zijn er op een gegeven moment echt aan gewend.
Succes.....
Nikky,
Je maakt het wel spannend zeg. Voorweeen..... Ik hoop dat je die niet te lang houdt. Ben je al aan de ananassen, blikjes tonic (kan Amalia over mee praten) en aan de voetzoolreflextie. Ik hoop voor je dat het nog even duurt en dat je over een paar dagen.... een baby in je armen hebt. Ik blijf je volgen hoor!!!!
Ja inderdaad, die vriend van mij is er lekker tussenuit en laat mij bijna een week met de kinderen zitten...... Eerlijk gezegd was dit waarschijnlijk eenmalig. HIj is een weekje op vakantie geweest en ik heb het gevoel dat ik een week vakantie mag gaan nemen omdat hij een week weg is geweest. Ik vond het niet leuk dat hij er niet was en dat ik nu helemaal geen ruimte meer had om iets voor mezelf te ondernemen.
Roos groeide niet goed omdat ik kwantitatief niet genoeg voeding had. Het is wel voedzaam maar de laatste twee voedingen zijn kwantitatief niet genoeg. We kregen haar maar niet aan de fles. Gelukkig lukt dat nu wel en krijgt ze vier keer de borst en de laatste voeding krijgt ze flessenvoeding. Ze sliep meteen door tot zeven uur 's ochtends. Ze werd de laatste weken om vijf uur ' s ochtens wakkre. Allemaal tekenen dat ze niet genoeg kreeg. Nu gaat het weer goed met haar hoor. Ik zie haar gewoon groeien. Ze krijgt weer dikke knieen en een wat vollere toet. Gelukkig maar. Het blijft een scheetje hoor. Ook al kreeg ze niet genoeg eten, dan nog vrolijk blijven. Het is echt een bijzonder meisje.
Dikke kus voor jullie allemaal
Mare
maandag 30 januari 2006 om 19:47
Weer even een update:
Ess: dochter Meike 27 juli 2005
Merel: dochter Merel
Mare: dochter Roos, 15 aug 2005
Paddy: dochter Julia, 12 december 2005
Kokos: dochter Lianne, 9 januari 2006
Stardust: 26 januari dochter Ciara
Amalia : 30 januari zoon Laurens
Kaatje: 30 januari keizersnede...
Nikky: 14 februari uitgerekend
Kiek: begin maart uitgerekend
Caafje: ?
Ess: dochter Meike 27 juli 2005
Merel: dochter Merel
Mare: dochter Roos, 15 aug 2005
Paddy: dochter Julia, 12 december 2005
Kokos: dochter Lianne, 9 januari 2006
Stardust: 26 januari dochter Ciara
Amalia : 30 januari zoon Laurens
Kaatje: 30 januari keizersnede...
Nikky: 14 februari uitgerekend
Kiek: begin maart uitgerekend
Caafje: ?
maandag 30 januari 2006 om 20:18
Amalia,
Een zoon !!!! Wie had dat nog gedacht, dat we hier jongens zouden krijgen, haha! Gefeliciteerd meid, en ontzettend veel geluk samen. Kus!
Ik ben erg benieuwd hoe de bevalling verder is verlopen en hoe het nu met jou en Laurens gaat. Laat je snel iets horen.....?
Star,
Fijn te lezen dat het zelfs 'top' gaat bij jullie! Ciara doet het dus goed!
Mare,
Gelukkig drinkt Roos de fles nu dus goed en krijgt ze weer een bollere toet. Fijne bijkomstigheid is dat ze nu (als het goed is...) niet meer om 05.00 uur honger heeft!
Zodadelijk naar de partner-avond van de zwangerschapsyoga. We zijn maar met 2 stellen: wij en onze oude buren. Gelukkig kunnen we het goed met elkaar vinden!
Kus,
Nikky
dinsdag 31 januari 2006 om 00:20
He Amalia, ik wil je ook even op ons topic van harte feliciteren met de geboorte van jullie zoon Laurens. Mooie naam, hebben jullie hem vernoemd? Een pittige bevalling geweest en wat een naar dat Laurens in eerste instantie geen reflexen liet zien. Kan me vorostellen dat jullie ontzettend geschrokken zijn. Hoe was het voor je man? Gelukkig later wel een reactie. Hoe is het verder met hem? en hoe is het met jou> Toch nog naar het ziekenhuis, jammer hoor. Gelukkig is de placenta wel zelf gekomen en mocht je weer naar huis. NOu meid, ik hoop dat jullie een beetje van Laurens kunnen genieten en dat het inmiddels wat rustiger is geworden voor jullie.
Dikke kus
Mare
Dikke kus
Mare
dinsdag 31 januari 2006 om 11:04
Amalia,
Jee, wat moeten die eerste 20 minuten ontzettend spannend geweest zijn. Gelukkig is alles goed met jullie manneke. Heeft ie al wat meer gedronken? En hoe voel jij je?
Mare,
Hier is het rustig. Dadelijk om 12.30 uur mag ik weer voor controle naar de vk.
Vanochtend maar weer wat gepoetst. Van de zwangerschapsgym zijn vandaag 3 geboortekaartjes binnengekomen!
Nikky
37w1d
woensdag 1 februari 2006 om 12:39
Nou vandaag was dus D-day.....
De uitslag van de chromosomentest was prima.
In de combinaties zit dus het probleem niet, we matchen prima!
Feit blijft dus dat ze het gewoonweg niet weten.
Nu willen ze een stollingsonderzoek en een ander onderzoek doen maar dat kan pas 16 weken na je laatste zwangerschap en dat is dus pas na 15 maart.
:( ben echt een beetje verdrietig, die sores duurt al zo lang en nu moet ik nóg langer wachten.
De kans dat er wat uit die onderzoeken komt is maar 5%, dus ze stellen me voor de keuze;
1) gewoon er nu weer voor gaan
2) w8en tot 15 maart en die testen doen en er vanaf dán weer voor gaan
met de kans op een uitslag waar iets mee gedaan kan worden.
Pffff, wat moet ik nou doen??
Kijk, deze maand is al verkeken want ik had gister mn eisprong, mn wod verwacht ik dus 15 februari, dat staat zo vast als een huis.
Dan heb ik dus rond 1 maart weer een nieuwe eisprong.
en rond 15 maart een nieuwe wod.
Maar die onderzoeken kan ik laten uitvoeren op 15 maart dus eigenlijk mis ik 'maar' 1 kans.
Met een piepkleine kans op een uitslag die wat slechts brengt maar waardoor de miskraam met een medicijn kan proberen te voorkomen.
Of nog een kijkoperatie in de baarmoeder en daarna wéér 6 weken geen sex mag hebben.
Maar het duurt allemaal nog zo ontzettend lang!!
Wat zouden jullie gedaan hebben?
De uitslag van de chromosomentest was prima.
In de combinaties zit dus het probleem niet, we matchen prima!
Feit blijft dus dat ze het gewoonweg niet weten.
Nu willen ze een stollingsonderzoek en een ander onderzoek doen maar dat kan pas 16 weken na je laatste zwangerschap en dat is dus pas na 15 maart.
:( ben echt een beetje verdrietig, die sores duurt al zo lang en nu moet ik nóg langer wachten.
De kans dat er wat uit die onderzoeken komt is maar 5%, dus ze stellen me voor de keuze;
1) gewoon er nu weer voor gaan
2) w8en tot 15 maart en die testen doen en er vanaf dán weer voor gaan
met de kans op een uitslag waar iets mee gedaan kan worden.
Pffff, wat moet ik nou doen??
Kijk, deze maand is al verkeken want ik had gister mn eisprong, mn wod verwacht ik dus 15 februari, dat staat zo vast als een huis.
Dan heb ik dus rond 1 maart weer een nieuwe eisprong.
en rond 15 maart een nieuwe wod.
Maar die onderzoeken kan ik laten uitvoeren op 15 maart dus eigenlijk mis ik 'maar' 1 kans.
Met een piepkleine kans op een uitslag die wat slechts brengt maar waardoor de miskraam met een medicijn kan proberen te voorkomen.
Of nog een kijkoperatie in de baarmoeder en daarna wéér 6 weken geen sex mag hebben.
Maar het duurt allemaal nog zo ontzettend lang!!
Wat zouden jullie gedaan hebben?
woensdag 1 februari 2006 om 13:25
Parel,
In ieder geval fijn dat het chromosomenonderzoek goed is. Dat is het belangrijkste want daar kunnen ze niks aan veranderen.
Je vraagt wat wij zouden doen als we in jouw schoenen stonden: wachten of doorgaan. Die keus ligt natuurlijk helemaal bij jou.
Je schreef pas dat je het eigenlijk wel fijn vond om even niet zwanger te 'mogen' worden. Het kan dus goed voor jezelf zijn om nu even die rust te pakken en voor jezelf de periode tot 15 maart (of tot de uitslagen) te geven om even je hoofd op iets anders te zetten. Zet je zinnen even op iets anders.
Als je daar niks voor voelt zou ik gewoon doorgaan met proberen (tenzij je echt heel erg bang bent voor weer een miskraam) . Elke kans is er één en meestal vinden ze toch geen oorzaak.
Ik vraag me trouwens af waarom je na een kijkoperatie in de baarmoeder 6 weken geen sex zou mogen hebben.... Ik heb zelf in januari 2003 ook een kijkoperatie gehad, maar volgens mij konden wij toen weer meteen aan de slag nadat na een paar dagen de bloedingen waren afgelopen.
Succes met je keuze!
Nikky
woensdag 1 februari 2006 om 17:42
Hoi meiden,
Ha ha, wat grappig dat ik hier de traditie heb doorbroken met een zoon!
Het gaat nu een stuk beter. Laurens doet het heel goed. Hij heeft alleen een verhoogde kans om geel te worden door de bevalling (voor degene die het niet op het januaritopic hebben gelezen: ik had geen krachtige persweeën en het duurde wat langer dan gepland. Op zich niet erg, maar Laurens' hoofdje was geboren en hij draaide al door naar boven met zijn gezicht. Hij moest er heel snel uit, maar ik had geen perswee en Laurens draaide helemaal door. Hij moest eruit, want anders pastte het qua schouderomvang niet meer en kon hij er niet meer uitkomen. De vk draaide hem in mij weer en moest heel hard aan zijn hoofd trekken om hem eruit te krijgen. Toen hij eruit was klopte alleen zijn hart, verder niets. Apgar 2. Geen adem, hij was wit, geen reflexen! Maar het kwam gelukkig op gang en na 20 min. had hij Apgar 9), en moet daardoor voor het raam slapen bij daglicht en goed gevoed worden. De borstvoeding is gelukkig vandaag een paar keer goed gegaan. Kolven gaat ook, dus ik kan hem daar eventueel mee bijvoeden als hij niet lekker pakt.
Om het verhaal nog even af te maken: de placenta liet niet los waardoor ik naar het zkh moest, maar daar is het wel gelukt en om 11.15 mochten we naar huis.
Nu is het allemaal een beetje bezonken en ben ik zo onwijs van mijn kerels aan het genieten. Kerels ja, want ik ben weer helemaal verliefd op mijn man als ik die 2 samen zie!!!!
Niet zo'n leuk verhaal voor de meiden die nog moeten bevallen, maar echt echt echt, het is zo cliché: je vergeet het weer hoor. Of in ieder geval is het niet meer erg als je weer uitgerust bent en naar je kindje kijkt.
Veel liefs en bedankt voor jullie felicitaties!!!
Oja, Parel, ik had ook een kijkonderzoek in de baarmoeder en mocht meteen weer sex hoor. Nouja....meteen...bij wijze van spreke. Sterkte met de keuze die je maakt, je moet het inderdaad zelf beslissen. Ik heb wel de stollingsonderzoeken gedaan en even gewacht, maar ik vond dat ook naar hoor.
x Amalia
Ha ha, wat grappig dat ik hier de traditie heb doorbroken met een zoon!
Het gaat nu een stuk beter. Laurens doet het heel goed. Hij heeft alleen een verhoogde kans om geel te worden door de bevalling (voor degene die het niet op het januaritopic hebben gelezen: ik had geen krachtige persweeën en het duurde wat langer dan gepland. Op zich niet erg, maar Laurens' hoofdje was geboren en hij draaide al door naar boven met zijn gezicht. Hij moest er heel snel uit, maar ik had geen perswee en Laurens draaide helemaal door. Hij moest eruit, want anders pastte het qua schouderomvang niet meer en kon hij er niet meer uitkomen. De vk draaide hem in mij weer en moest heel hard aan zijn hoofd trekken om hem eruit te krijgen. Toen hij eruit was klopte alleen zijn hart, verder niets. Apgar 2. Geen adem, hij was wit, geen reflexen! Maar het kwam gelukkig op gang en na 20 min. had hij Apgar 9), en moet daardoor voor het raam slapen bij daglicht en goed gevoed worden. De borstvoeding is gelukkig vandaag een paar keer goed gegaan. Kolven gaat ook, dus ik kan hem daar eventueel mee bijvoeden als hij niet lekker pakt.
Om het verhaal nog even af te maken: de placenta liet niet los waardoor ik naar het zkh moest, maar daar is het wel gelukt en om 11.15 mochten we naar huis.
Nu is het allemaal een beetje bezonken en ben ik zo onwijs van mijn kerels aan het genieten. Kerels ja, want ik ben weer helemaal verliefd op mijn man als ik die 2 samen zie!!!!
Niet zo'n leuk verhaal voor de meiden die nog moeten bevallen, maar echt echt echt, het is zo cliché: je vergeet het weer hoor. Of in ieder geval is het niet meer erg als je weer uitgerust bent en naar je kindje kijkt.
Veel liefs en bedankt voor jullie felicitaties!!!
Oja, Parel, ik had ook een kijkonderzoek in de baarmoeder en mocht meteen weer sex hoor. Nouja....meteen...bij wijze van spreke. Sterkte met de keuze die je maakt, je moet het inderdaad zelf beslissen. Ik heb wel de stollingsonderzoeken gedaan en even gewacht, maar ik vond dat ook naar hoor.
x Amalia
woensdag 1 februari 2006 om 21:10
He meiden,
Nikky, hoe was het bij de verloskundige. Is alles nog rustig?
Amalia, wat een verhaal zeg. Ik had wel begrepen dat het moeizaam ging maar niet wat de reden nou precies was. Eerlijk gezegd vind ik het naar om te lezen. Wat een schrik zeg. . Hoe heb je op zich de bevalling beleeft?Knap dat je volop kunt genieten van je mannen en fijn dat Laurens het nu goed doet. En inderdaad, voor het raam slapen helpt goed. Hou je ons op de hoogte?
Parel, ik vind het net als Nikky moeilijk om te zeggen wat ik zou doen. Ik ben als een kip zonder kop doorgegaan. Ik had het gevoel dat elke maand een verloren maand was, zeker als er nog een miskraam zou komen. Het werd bijna een obsessie. In die zin ben ik dus geen goed voorbeeld. Ik heb op een gegeven moment wel hulp gezocht. Ik ben naar een psychomotorisch haptotherapeute geweest en dat beviel goed. Ik was na drie miskramen en een partiele mola op dat moment zwanger van ons dochtertje maar ook dat verliep nogal problematisch (bloedingen, loslatende placenta). De angst voor nog een miskraam en later op een vroeggeboorte was op dat moment erg groot. Ik heb enorm veel steun aan haar gehad. Zij heeft me deze zwangerschap doorgesleept.
Wat de onderzoeken betreft. Na volgens mij de tweede miskraam werd mij het chromosomenonderzoek aangeboden en daar hebben we in eerste instantie geen gebruik van gemaakt. Na een curettage bleek dat een van mijn miskramen een partiele mola was. Daar zijn we nogal van geschrokken en toen hebben we al die onderzoeken wel gedaan. Er kwam niets uit. Dat stollingsonderzoek hebben we niet gedaan. Ik ben wel gaan neuzen op internet. Daar las ik dat er sprake is van een ziektebeeld als je meer dan drie miskramen hebt gehad. Ook las ik dat je procentueel steeds meer kans hebt op een miskraam, dat geldt na drie op elkaar volgende miskramen. Zo uit mijn hoofd had je 40% meer kans op het krijgen van een miskraam. Het klinkt gek maar dat gaf bij mij rust. Het is anders als je weet dat je meer kans hebt op een miskraam ondanks het feit dat onderzoeken niets aangeven. Emotioneel kon ik me er daardoor beter op voorbereiden. Maar goed, wat betreft je keuze. Mijn vraag aan jou is of je het volgende maand of de maand daarop beter kan hanteren? Is het nemen van tijd voldoende voor jou? Kun je er daardoor anders mee omgaan? Ben in ieder geval erg benieuwd naar je keuze. Laat je nog even weten hoe het met je gaat en wat je keuze zal zijn? Ik denk dat we goed weten wat er bij je speelt en hoe ontzettend verdrietig en naar je je soms voelt. Hoe staat je partner er in? Heel veel sterkte met je keuze.
Groetjes Mare
Nikky, hoe was het bij de verloskundige. Is alles nog rustig?
Amalia, wat een verhaal zeg. Ik had wel begrepen dat het moeizaam ging maar niet wat de reden nou precies was. Eerlijk gezegd vind ik het naar om te lezen. Wat een schrik zeg. . Hoe heb je op zich de bevalling beleeft?Knap dat je volop kunt genieten van je mannen en fijn dat Laurens het nu goed doet. En inderdaad, voor het raam slapen helpt goed. Hou je ons op de hoogte?
Parel, ik vind het net als Nikky moeilijk om te zeggen wat ik zou doen. Ik ben als een kip zonder kop doorgegaan. Ik had het gevoel dat elke maand een verloren maand was, zeker als er nog een miskraam zou komen. Het werd bijna een obsessie. In die zin ben ik dus geen goed voorbeeld. Ik heb op een gegeven moment wel hulp gezocht. Ik ben naar een psychomotorisch haptotherapeute geweest en dat beviel goed. Ik was na drie miskramen en een partiele mola op dat moment zwanger van ons dochtertje maar ook dat verliep nogal problematisch (bloedingen, loslatende placenta). De angst voor nog een miskraam en later op een vroeggeboorte was op dat moment erg groot. Ik heb enorm veel steun aan haar gehad. Zij heeft me deze zwangerschap doorgesleept.
Wat de onderzoeken betreft. Na volgens mij de tweede miskraam werd mij het chromosomenonderzoek aangeboden en daar hebben we in eerste instantie geen gebruik van gemaakt. Na een curettage bleek dat een van mijn miskramen een partiele mola was. Daar zijn we nogal van geschrokken en toen hebben we al die onderzoeken wel gedaan. Er kwam niets uit. Dat stollingsonderzoek hebben we niet gedaan. Ik ben wel gaan neuzen op internet. Daar las ik dat er sprake is van een ziektebeeld als je meer dan drie miskramen hebt gehad. Ook las ik dat je procentueel steeds meer kans hebt op een miskraam, dat geldt na drie op elkaar volgende miskramen. Zo uit mijn hoofd had je 40% meer kans op het krijgen van een miskraam. Het klinkt gek maar dat gaf bij mij rust. Het is anders als je weet dat je meer kans hebt op een miskraam ondanks het feit dat onderzoeken niets aangeven. Emotioneel kon ik me er daardoor beter op voorbereiden. Maar goed, wat betreft je keuze. Mijn vraag aan jou is of je het volgende maand of de maand daarop beter kan hanteren? Is het nemen van tijd voldoende voor jou? Kun je er daardoor anders mee omgaan? Ben in ieder geval erg benieuwd naar je keuze. Laat je nog even weten hoe het met je gaat en wat je keuze zal zijn? Ik denk dat we goed weten wat er bij je speelt en hoe ontzettend verdrietig en naar je je soms voelt. Hoe staat je partner er in? Heel veel sterkte met je keuze.
Groetjes Mare
woensdag 1 februari 2006 om 23:01
Amalia,
Leuk dat je even komt schrijven, en erg grappig dat je ook met een zoon lekker met roze blijft schrijven, haha!
Het allerbelangrijkste is dat met Laurens nu alles goed is. Ik ben blij dat je de bevalling zo snel weer bent 'vergeten'. Veel succes met de borstvoeding.
Mare,
Hier is het inderdaad nog steeds rustig. Gisteren bij de vk was alles goed. Vandaag is de kleine ontzettend rustig. Niet leuk moet ik eerlijk zeggen. Ik voel 'm af en toe wel, maar dan heel flauwtjes, geen grote sterke bewegingen. Ik denk dat het komt omdat ie anders is gaan liggen en bijvoorbeeld met z'n voetjes naar achter ligt, en daar voel ik niks. Maar toch, ik zou willen dat ie wat beweeglijker werd. Ik wacht het tot morgenochtend nog even af en als ie dan nog geen speelkwartier heeft gehad bel ik voor de zekerheid maar weer even naar de vk.
Nou ga ik maar proberen wat te slapen.
Kus,
Nikky
