Kinderen
alle pijlers
Zwanger worden/kind krijgen op je 49ste
maandag 8 januari 2024 om 19:54
Dingen lopen zoals ze lopen dat in de eerste plaats. Maar ik zoek ervaringsdeskundigen bij wie dit ook aan de orde was. Wij zijn een gelukkig samengested gezin en willen samen een kindje. Ik voel me fysiek in top conditie. Partner is een stukje jonger. Zowel hij als ik hebben al kids (en beginnen sowieso laat aan kinderen)
Ik zoek verhalen van andere oudere moeders en hoe dat ging.
Ik zoek verhalen van andere oudere moeders en hoe dat ging.
donderdag 11 januari 2024 om 10:53
Ik weet nog heel goed dat onze huisarts letterlijk tegen mijn moeder zei toen zij op die leeftijd mijn broertje had gekregen: “Je kunt je lichamelijk nog zo fit voelen (moeder is fit, eet gezond sport 4 keer per week), maar het feit blijft dat je brein niet ingesteld is om nog een kind op te voeden op deze leeftijd, en daar ga je verschil in merken”.
Mentaal is dit zo veel zwaarder dan wanneer je jonger bent. En dat kun je nu zelf nog niet overzien. Ik zie het nu ook bij mijn moeder, broertje moet nog gaan puberen dus het ergste moet nog komen,
maar ze kunnen hem nu al amper aan. Niet omdat ze niet wil, maar het werkt biologisch gezien gewoon niet en het kost veel meer moeite.
Kijk alsjeblieft ook verder in de toekomst. Wil jij op je 70e nog een zoon of dochter in huis hebben die aan het studeren is, of gaat feesten tot diep in de nacht, thuis feestjes wil geven, wil je als 70-jarige naar een diploma uitreiking van je kind (is dat leuk voor je kind of zal die zich dood schamen omdat iedereen denkt dat het zijn opa of oma zijn), kijk daarnaast ook naar de oudere kinderen die jullie al hebben, hoe vinden zij het om nog een broertje of zusje te krijgen (ik schaamde me namelijk dood dat ik m’n vriendinnen moest vertellen dat mijn moeder zwanger was), zijn zij bereid om eventueel voogd te worden van jullie kind (mocht jullie iets overkomen).
Een kind nemen puur om je liefde te verzegelen kan je duur gaan komen te staan. Mijn moeder vond de baby tijd fantastisch en daar ging ze fluitend doorheen, lekker makkelijk en je kunt je leven gewoon blijven leven met een baby, maar nu hij ouder is begint het opvoeden echt en merken ze pas de nadelen.
Hebben ze een uitnodiging voor een verjaardag van vrienden, kunnen ze 9 van de 10 keer niet komen want niemand heeft daar meer kleine kinderen. En oppas regel je ook niet altijd zo gauw. Iedereen om hun heen leeft hun leven, en zij zitten met een kind dus in een heel andere levens fase.
Nu ik dit zo van dichtbij mee maak kan ik alleen maar zeggen nee, doe het alsjeblieft niet. Doe het jezelf niet aan, maar het kind ook niet. Ronduit zielig.
Mentaal is dit zo veel zwaarder dan wanneer je jonger bent. En dat kun je nu zelf nog niet overzien. Ik zie het nu ook bij mijn moeder, broertje moet nog gaan puberen dus het ergste moet nog komen,
maar ze kunnen hem nu al amper aan. Niet omdat ze niet wil, maar het werkt biologisch gezien gewoon niet en het kost veel meer moeite.
Kijk alsjeblieft ook verder in de toekomst. Wil jij op je 70e nog een zoon of dochter in huis hebben die aan het studeren is, of gaat feesten tot diep in de nacht, thuis feestjes wil geven, wil je als 70-jarige naar een diploma uitreiking van je kind (is dat leuk voor je kind of zal die zich dood schamen omdat iedereen denkt dat het zijn opa of oma zijn), kijk daarnaast ook naar de oudere kinderen die jullie al hebben, hoe vinden zij het om nog een broertje of zusje te krijgen (ik schaamde me namelijk dood dat ik m’n vriendinnen moest vertellen dat mijn moeder zwanger was), zijn zij bereid om eventueel voogd te worden van jullie kind (mocht jullie iets overkomen).
Een kind nemen puur om je liefde te verzegelen kan je duur gaan komen te staan. Mijn moeder vond de baby tijd fantastisch en daar ging ze fluitend doorheen, lekker makkelijk en je kunt je leven gewoon blijven leven met een baby, maar nu hij ouder is begint het opvoeden echt en merken ze pas de nadelen.
Hebben ze een uitnodiging voor een verjaardag van vrienden, kunnen ze 9 van de 10 keer niet komen want niemand heeft daar meer kleine kinderen. En oppas regel je ook niet altijd zo gauw. Iedereen om hun heen leeft hun leven, en zij zitten met een kind dus in een heel andere levens fase.
Nu ik dit zo van dichtbij mee maak kan ik alleen maar zeggen nee, doe het alsjeblieft niet. Doe het jezelf niet aan, maar het kind ook niet. Ronduit zielig.
donderdag 11 januari 2024 om 10:53
Hier ben ik t mee eens. Wij zijn ook eens samengesteld gezin en ik snap echt niet waarom ik nou perse nog een kind van hem zou moeten hebben. Wij hebben allebei al kinderen. Wat is de toegevoegde waarde dan van een kind van ons samen? Die is toch super summier?MaanZon schreef: ↑09-01-2024 12:33Qua leeftijd denk ik; waarom niet, als het lukt en je je fit voelt.
Maar jullie zijn een samengesteld gezin en hebben beide al kinderen, waarom 'moet' er dan nog perse een kindje bij??
Ik snap dat niet zo, altijd nog een 'liefdesbaby' terwijl er bij beide al kinderen zijn.
Het leven is zo gelopen, ook dat je dus samen geen kinderen hebt maar met iemand anders,elkaar nu toch nog gevonden, hartstikke leuk. Waarom dan perse nog samen een baby?
Ik denk altijd dat dat zelden in het belang g is van de al bestaande kinderen en dat het risico dat ook deze relatie het niet redt veel groter is als je samen kinderen hebt.
En dan zit je dan op je 55e als alleenstaande moeder van wat grotere kinderen een kindje van 5 en 2 verschillende vaders met omgangsregelingen. Dat doe ik mezelf echt niet aan.
donderdag 11 januari 2024 om 10:59
Wat een achterlijke reden om een kind te nemen. Mijn kinderen en stiefkinderen zijn toch ook familie van elkaar? Ze zijn stiefzussen. En als ik nog een kind zou krijgen zouden mijn kinderen en stiefkinderen nog steeds geen officiële familie van elkaar zijn en ik geen officiële familie van mijn stiefkinderen
To hoe lang ben je met je partner samen? Heb je het allemaal wel goed doordacht? Het leven is geen sprookje.
donderdag 11 januari 2024 om 11:01
Jemig, dit topic triggert echt vanalles bij mij merk ik.. en vooral dat mijn beide ouders aan kanker overleden toen ze 69/70 waren (en ja, die waren op hun 49ste ook nog kerngezond). Ik hoop voor jullie dat jullie gezond 100 worden natuurlijk, maar ik zou persoonlijk dus nooit het risico nemen dat mijn kind al zo jong een of beide ouders moet verliezen.
Hoe oud zijn de kinderen die jullie al hebben? Zitten die hier op te wachten? Een van de fijnste aspecten aan oudere kinderen vind ik dat je zelf weer meer vrijheid hebt. En die zou je dan op je 50ste weer opgeven. Ik moet er echt niet aan denken.
Hoe oud zijn de kinderen die jullie al hebben? Zitten die hier op te wachten? Een van de fijnste aspecten aan oudere kinderen vind ik dat je zelf weer meer vrijheid hebt. En die zou je dan op je 50ste weer opgeven. Ik moet er echt niet aan denken.
donderdag 11 januari 2024 om 11:17
Goede post Assiral, wat jij omschrijft zie ik ook bij een kennis van me.
Zij is nu 56, kind is rond de 7 jaar.
Zij zit, in tegenstelling tot haar vrienden/kennissengroep, echt nog in de 'jonge kinderen fase'.
Zij zit bij wijze van nog met 10 minuten gesprekjes en huiswerk begeleiding in haar agenda, zwemlessen etc.
Terwijl de anderen dat al lang ontgroeid zijn, inmiddels héél anders in het leven staan en niet meer zo geïnteresseerd zijn in wat een mooie lampion Pietje voor de lichtjestocht op school heeft gemaakt.
En om bijvoorbeeld een avondje of middagje te plannen, is zij de enige die nog oppas moet regelen. Ze begint dus echt een beetje buiten de boot te vallen bij haar leeftijdsgenoten.
Er gaat echt aansluiting wegvallen (meen ik te zien dan hé).
Daarbij is in haar geval de vader ook nog een stuk ouder en benijd ik het kind in kwestie meestal niet.
Het kind is als die "nu kan het nog, liefdesbaby" inmiddels behoorlijk over het paard getild en vind weinig aansluiting bij de veel oudere broers, zussen, neven en nichten.
De grootouders die nog in leven zijn, kent hij niet anders dan dementerende of al in het verpleeghuis.
Dus nee, ik vind het allemaal zo rooskleurig niet.
Zij is nu 56, kind is rond de 7 jaar.
Zij zit, in tegenstelling tot haar vrienden/kennissengroep, echt nog in de 'jonge kinderen fase'.
Zij zit bij wijze van nog met 10 minuten gesprekjes en huiswerk begeleiding in haar agenda, zwemlessen etc.
Terwijl de anderen dat al lang ontgroeid zijn, inmiddels héél anders in het leven staan en niet meer zo geïnteresseerd zijn in wat een mooie lampion Pietje voor de lichtjestocht op school heeft gemaakt.
En om bijvoorbeeld een avondje of middagje te plannen, is zij de enige die nog oppas moet regelen. Ze begint dus echt een beetje buiten de boot te vallen bij haar leeftijdsgenoten.
Er gaat echt aansluiting wegvallen (meen ik te zien dan hé).
Daarbij is in haar geval de vader ook nog een stuk ouder en benijd ik het kind in kwestie meestal niet.
Het kind is als die "nu kan het nog, liefdesbaby" inmiddels behoorlijk over het paard getild en vind weinig aansluiting bij de veel oudere broers, zussen, neven en nichten.
De grootouders die nog in leven zijn, kent hij niet anders dan dementerende of al in het verpleeghuis.
Dus nee, ik vind het allemaal zo rooskleurig niet.
donderdag 11 januari 2024 om 11:27
Precies, ook dit inderdaad. Mijn broertje word mee genomen naar volwassen verjaardagen, waar logischerwijs geen kinderen zijn van zijn leeftijd, waardoor hij echt veel onder de volwassenen is.Pindakaasjes schreef: ↑11-01-2024 11:17Goede post Assiral, wat jij omschrijft zie ik ook bij een kennis van me.
Zij is nu 56, kind is rond de 7 jaar.
Zij zit, in tegenstelling tot haar vrienden/kennissengroep, echt nog in de 'jonge kinderen fase'.
Zij zit bij wijze van nog met 10 minuten gesprekjes en huiswerk begeleiding in haar agenda, zwemlessen etc.
Terwijl de anderen dat al lang ontgroeid zijn, inmiddels héél anders in het leven staan en niet meer zo geïnteresseerd zijn in wat een mooie lampion Pietje voor de lichtjestocht op school heeft gemaakt.
En om bijvoorbeeld een avondje of middagje te plannen, is zij de enige die nog oppas moet regelen. Ze begint dus echt een beetje buiten de boot te vallen bij haar leeftijdsgenoten.
Er gaat echt aansluiting wegvallen (meen ik te zien dan hé).
Daarbij is in haar geval de vader ook nog een stuk ouder en benijd ik het kind in kwestie meestal niet.
Het kind is als die "nu kan het nog, liefdesbaby" inmiddels behoorlijk over het paard getild en vind weinig aansluiting bij de veel oudere broers, zussen, neven en nichten.
De grootouders die nog in leven zijn, kent hij niet anders dan dementerende of al in het verpleeghuis.
Dus nee, ik vind het allemaal zo rooskleurig niet.
donderdag 11 januari 2024 om 11:58
Volgens mij romantiseert ze vooral het spontaan zwanger worden op bijna 50-jarige leeftijd. Hoe vaak gebeurt dat nou?Pindakaasjes schreef: ↑11-01-2024 09:40Oh' wat romantiseer jij het... de kans is ook heel groot dat deze droombaby het kind van de rekening gaat worden hoor!
In meerdere opzichten.
Bij mijn eerste twee kinderen was ik onmiddellijk zwanger maar bij de derde - geboren toen ik eind 30 was - duurde het bijna een jaar. Ik denk dat de kans op 49-jarige leeftijd zo klein is (zonder medische hulp) dat het dilemma zich vanzelf oplost.
donderdag 11 januari 2024 om 12:06
Even Google geraadpleegd:
Op 40-jarige leeftijd is 44% van de vrouwen binnen een jaar zwanger en 64% binnen 4 jaar. (Deze vrouwen zijn bijna 10 jaar jonger dan TO.)
De gemiddelde leeftijd waarop de menopauze optreedt is in Nederland 51 jaar. Uit onderzoek blijkt dat 10 jaar daarvoor de vruchtbaarheid bij de meeste vrouwen tot nul is gereduceerd.
Op 40-jarige leeftijd is 44% van de vrouwen binnen een jaar zwanger en 64% binnen 4 jaar. (Deze vrouwen zijn bijna 10 jaar jonger dan TO.)
De gemiddelde leeftijd waarop de menopauze optreedt is in Nederland 51 jaar. Uit onderzoek blijkt dat 10 jaar daarvoor de vruchtbaarheid bij de meeste vrouwen tot nul is gereduceerd.
donderdag 11 januari 2024 om 12:25
Murgatroyd schreef: ↑11-01-2024 12:22Ach joh het hoeft toch niet per se binnen een jaar te gebeuren? Ik zou ruim de tijd nemen voor zo'n heerlijk spontane zwangerschap. Vertrouw op moeder natuur!
En op prenatale testen. Straks blijkt een kind dat heel veel zorg nodig heeft niet zo goed als familielijm te werken
donderdag 11 januari 2024 om 12:31
Murgatroyd schreef: ↑11-01-2024 12:22Ach joh het hoeft toch niet per se binnen een jaar te gebeuren? Ik zou ruim de tijd nemen voor zo'n heerlijk spontane zwangerschap. Vertrouw op moeder natuur!
Want moeder natuur heeft het altijd juist, is altijd eerlijk, rechtvaardig en verstandig?
Net zoiets als je parkietje loslaten bij je 2 katten, en dan eens zien wat moeder natuur doet?
Wat dacht je van gewoon je verstand gebruiken? Situaties proberen te voorkomen?
donderdag 11 januari 2024 om 12:34
Pindakaasjes schreef: ↑11-01-2024 12:31Want moeder natuur heeft het altijd juist, is altijd eerlijk, rechtvaardig en verstandig?
Net zoiets als je parkietje loslaten bij je 2 katten, en dan eens zien wat moeder natuur doet?
Wat dacht je van gewoon je verstand gebruiken? Situaties proberen te voorkomen?
Ik vatte de post waar jij op reageert, eigenlijk op als sarcasme
donderdag 11 januari 2024 om 13:21
Och pindakaasjes neen, niet zo rationeel. Wij vrouwen zijn oergodinnen voorbestemd om te baren. Verstand komt daar helemaal niet bij kijken.Pindakaasjes schreef: ↑11-01-2024 12:31Want moeder natuur heeft het altijd juist, is altijd eerlijk, rechtvaardig en verstandig?
Net zoiets als je parkietje loslaten bij je 2 katten, en dan eens zien wat moeder natuur doet?
Wat dacht je van gewoon je verstand gebruiken? Situaties proberen te voorkomen?
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
donderdag 11 januari 2024 om 13:23
En toch kàn het ... mijn gyneacologe zei dat ze op dertig jaar praktijk 'maar' een handjevol vrouwen had meegemaakt die boven de 50 waren en zwanger waren geraakt ...Samarinde schreef: ↑11-01-2024 12:06Even Google geraadpleegd:
Op 40-jarige leeftijd is 44% van de vrouwen binnen een jaar zwanger en 64% binnen 4 jaar. (Deze vrouwen zijn bijna 10 jaar jonger dan TO.)
De gemiddelde leeftijd waarop de menopauze optreedt is in Nederland 51 jaar. Uit onderzoek blijkt dat 10 jaar daarvoor de vruchtbaarheid bij de meeste vrouwen tot nul is gereduceerd.
Ze bedoelde het als 'maak je maar niet meer druk over AC ook al zie ik nog een eicel zitten'. Ik vond het eerlijk gezegd net niét geruststellend als je ab-so-luut geen kind meer wil op die leeftijd en abortus voor jezelf geen optie vindt. En dus ook best onverantwoord advies ...
donderdag 11 januari 2024 om 13:24
Ohw haha, dan is mijn sarcasmeradar toch een beetje stuk!
donderdag 11 januari 2024 om 13:33
Murgatroyd schreef: ↑11-01-2024 13:21Och pindakaasjes neen, niet zo rationeel. Wij vrouwen zijn oergodinnen voorbestemd om te baren. Verstand komt daar helemaal niet bij kijken.
Dat blijkt!
donderdag 11 januari 2024 om 13:33
Ik ook... Mijn laatste was ook een oeps.. Dwars door de pil heen... Dus nu bij iedere dag overtijd (want overgang dus onregelmatig of af en toe maandje nietmamavanASYW schreef: ↑08-01-2024 20:58Ik ben 47 en ik ben als de dood dat ik zwanger word. Ik ben gelukkig in de overgang. Ik begrijp dan ook niet dat iemand bewust zwanger wordt.
) schiet ik al half in paniek... (nu pil en reddingsvest... Maar toch... - pil ook voor andere klachten -)Maar goed dat ik er ECHT niet aan moet denken zegt niets over het gevoel van een ander... Daar ga ik niet over... Maar risico's zijn natuurlijk groter
donderdag 11 januari 2024 om 13:37
Dat snap ik heel goed, dat je dat advies niet geruststellend vond.Isolde schreef: ↑11-01-2024 13:23En toch kàn het ... mijn gyneacologe zei dat ze op dertig jaar praktijk 'maar' een handjevol vrouwen had meegemaakt die boven de 50 waren en zwanger waren geraakt ...
Ze bedoelde het als 'maak je maar niet meer druk over AC ook al zie ik nog een eicel zitten'. Ik vond het eerlijk gezegd net niét geruststellend als je ab-so-luut geen kind meer wil op die leeftijd en abortus voor jezelf geen optie vindt. En dus ook best onverantwoord advies ...
Psychisch gezien kan er ook behoorlijk wat op je af komen mocht je het willen/moeten afbreken.
donderdag 11 januari 2024 om 14:07
Iedereen in 1 klap familie van elkaar is. Hoe kom je daar nu bij?
AL jullie kinderen blijven halve broers/zussen van elkaar hoor.
En je zegt dat je moeder in de 60 was toen ze in de overgang was. Daar sla je de plank ook mis. Je bent al in de overgang bij de eerste verschijnselen
Het KAN zijn dat ze met 60 niet meer ongesteld was, maar dat zegt natuurlijk niks over het de cyclus en eicellen.
De kwaliteit van eicellen op jouw leeftijd is gewoon bar slecht.
Ik vind het best stuitend hoe je alleen maar inziet hoe jij en je partner het willen en beleven en dat je compleet voorbij gaat aan het kind.
AL jullie kinderen blijven halve broers/zussen van elkaar hoor.
En je zegt dat je moeder in de 60 was toen ze in de overgang was. Daar sla je de plank ook mis. Je bent al in de overgang bij de eerste verschijnselen
Het KAN zijn dat ze met 60 niet meer ongesteld was, maar dat zegt natuurlijk niks over het de cyclus en eicellen.
De kwaliteit van eicellen op jouw leeftijd is gewoon bar slecht.
Ik vind het best stuitend hoe je alleen maar inziet hoe jij en je partner het willen en beleven en dat je compleet voorbij gaat aan het kind.
donderdag 11 januari 2024 om 14:11
Dat inderdaad. Ik denk dat je mij in een instelling had mogen opbergen. Ben 100 procent pro het recht op abortus hoor, daar niet van.noglangnietjarig schreef: ↑11-01-2024 13:37Dat snap ik heel goed, dat je dat advies niet geruststellend vond.
Psychisch gezien kan er ook behoorlijk wat op je af komen mocht je het willen/moeten afbreken.
donderdag 11 januari 2024 om 14:21
Bij mij in het dorp woont 1 vrouw die op 51 jarige leeftijd een kind heeft gekregen. Ze werd niet ongesteld, dacht dat ze in de overgang was en bleek uiteindelijk 14 weken zwanger te zijn. Abortus was geen optie voor haar. Kind is nu 4.
Ik zie ze wel eens lopen en hoor van anderen dat ze het heel zwaar vindt.
Haar andere kinderen zijn in de 20. Die nemen haar veel uit handen.
Ik zie ze wel eens lopen en hoor van anderen dat ze het heel zwaar vindt.
Haar andere kinderen zijn in de 20. Die nemen haar veel uit handen.
donderdag 11 januari 2024 om 14:23
Ronduit zielig om eind 40 nog een kindje te krijgen (het is niet onze eerste he) vind ik nogal een baude uitspraak. Garanties heb je niet in het leven. Mijn beider ouders in de 70 zijn nog hartstikke fit en passen 2 keer in de week op al hun kleinkinderen. Iedereen om ons heen wordt oud. Maar inderdaad je hebt geen garanties. Toch denk ik, het gebeurde vroeger ook, toen ging je door tot je gewoon daadwerkelijk niet meer kon en dat ging ook goed. Zelfde geldt voor veel bekende mensen die door omstandigheden pas eind 40 zwanger worden (ik tel alleen de op de natuurlijke manier zwanger worden mee)
Het is me duidelijk dat jullie het er vrijwel unaniem over eens zijn dat het geen goed idee is. In ieder geval bedankt voor jullie reacties. Ik ga er zeker wel over nadenken en ik bedacht me dat ik misschien een gesprek aan moet gaan met een klinisch verloskundige om te vragen hoe zij er in staat. We hebben in ieder geval niet heel veel tijd meer. Bedankt.
Het is me duidelijk dat jullie het er vrijwel unaniem over eens zijn dat het geen goed idee is. In ieder geval bedankt voor jullie reacties. Ik ga er zeker wel over nadenken en ik bedacht me dat ik misschien een gesprek aan moet gaan met een klinisch verloskundige om te vragen hoe zij er in staat. We hebben in ieder geval niet heel veel tijd meer. Bedankt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
