Klussen
alle pijlers
Ik zoek de moed en kracht maar kan het niet vinden.
woensdag 3 juli 2019 om 20:58
Ik heb voor een mooi prijsje twee hele mooie vitrinekasten gekocht. Vanmiddag zijn mijn kasten gebracht en ik ben er erg blij mee, maar voordat ik ze in elkaar kan zetten, moet ik eerst het plafond en alle wanden in de woonkamer sauzen en voordat ik dat kan doen moet ik de hele kamer overhoop gooien, lampen van het plafond en de wanden, lijstjes weghalen, kleed oprollen, planten weg, dressoir verkassen, tafeltjes en hocker weg, de vensterbanken leeghalen en als ik dat allemaal gedaan heb, moet ik alles met plastic beschermen, dan kan ik pas aan verf denken.
Alle hoekjes en randjes moeten eerst met een kwast gedaan worden en dat is veel, heel veel en als dat gedaan is kan ik pas met de roller aan de slag.
Ik zit op de bank, kijk rond en een ernstige vermoeidheid en moedeloosheid overvalt me.
Het moet gebeuren, de latexlaag die er nu zit, zit er al ruim 14 jaar, dus het wordt hoog tijd.
Toen ik hier kwam wonen was ik 43 en had energie voor tien, heb in één dag het hele huis behangen en in een halve dag de drie kamers gesausd, maar die kracht en energie heb ik niet meer en een project als dit, waar ik nooit mijn hand voor omdraaide ziet er nu uit alsof ik de tour de france moet winnen. Is ook niet vreemd natuurlijk, ik moet toegeven dat ik geen jonge blom meer ben en het allemaal een tandje minder gaat. Heel frustrerend, want ik zou zo graag kunnen.
Nou heb ik al besloten dat het weken mag duren eer ik klaar ben, dus die dwang zit er niet meer achter, alleen het maken van een beginnetje grijpt me naar de keel.
Weten jullie hoe ik de moed en kracht kan vinden?
Alle hoekjes en randjes moeten eerst met een kwast gedaan worden en dat is veel, heel veel en als dat gedaan is kan ik pas met de roller aan de slag.
Ik zit op de bank, kijk rond en een ernstige vermoeidheid en moedeloosheid overvalt me.
Het moet gebeuren, de latexlaag die er nu zit, zit er al ruim 14 jaar, dus het wordt hoog tijd.
Toen ik hier kwam wonen was ik 43 en had energie voor tien, heb in één dag het hele huis behangen en in een halve dag de drie kamers gesausd, maar die kracht en energie heb ik niet meer en een project als dit, waar ik nooit mijn hand voor omdraaide ziet er nu uit alsof ik de tour de france moet winnen. Is ook niet vreemd natuurlijk, ik moet toegeven dat ik geen jonge blom meer ben en het allemaal een tandje minder gaat. Heel frustrerend, want ik zou zo graag kunnen.
Nou heb ik al besloten dat het weken mag duren eer ik klaar ben, dus die dwang zit er niet meer achter, alleen het maken van een beginnetje grijpt me naar de keel.
Weten jullie hoe ik de moed en kracht kan vinden?
maandag 8 juli 2019 om 15:21
Ik ga ook niet op alles in. Er zijn mensen die hun hele huis verbouwd willen hebben. Of ik dan even wil komen om hun klushuis op te knappen.Cateautje schreef: ↑08-07-2019 14:47Dat heb ik in februari geprobeerd en toen werd ik door wel 6 verschillende personen afgewezen, van daar ik heb besloten om het zelf maar te proberen, want het schiet maar niet op en hoewel ik vreselijk treuzel, ken ik mezelf goed genoeg om te weten dat het op een gegeven moment echt wel gebeurt.
Komt goed.
Ik heb overigens ook een gezelschapsdame aan gesproken voor de gezelligheid, maar daar werd ik ook door afgewezen.
Het is ook wel goed dat je het zelf doet. Energie verbruiken levert ook weer energie op. Uiteindelijk.
maandag 8 juli 2019 om 15:23
ja, dat ben ik.Annapicobella schreef: ↑08-07-2019 15:19Fijn zo'n oude foto in een mooie nieuwe lijst. Ben jij dat meisje in het midden?
Lijkt wel gister.
maandag 8 juli 2019 om 15:24
Geeft niet! Ik hoef ook geen hulp meer nu, alleen wat bemoediging als ik het nodig heb.
dinsdag 9 juli 2019 om 10:18
Hoewel mijn opa al in 1970 is overleden, is hij altijd mijn held gebleven. In heel Europa was er niemand zoals hij.
Mooie herinneringen aan die man.
dinsdag 9 juli 2019 om 11:06
Mooi toch?boerinnetje-van-buuten schreef: ↑09-07-2019 11:04En bedankt. Heb ik dit weer de hele dag in mijn hoofd...
dinsdag 9 juli 2019 om 11:42
Ha dat hebben wij dit voorjaar met onze grote lompe slaapkamerkasten gedaan. Nu is de slaapkamer veel lichter en ruimtelijker. Moet alleen nog wel iets met de inhoud uit de oude kast doen. Heb nog zo’n 5 dozen boeken en een grote klikozak vol met jassen die we nu niet meer kwijt kunnen....Sillenelle schreef: ↑09-07-2019 11:14Ik zou de vitrinekasten lekker door verkopen. Zo heb ik het eens opgelost toen ik er enorm tegenop zag om die ene klus te doen
dinsdag 9 juli 2019 om 11:53
Ik neem aan dat die kasten niet nieuw waren?dolfje schreef: ↑09-07-2019 11:42Ha dat hebben wij dit voorjaar met onze grote lompe slaapkamerkasten gedaan. Nu is de slaapkamer veel lichter en ruimtelijker. Moet alleen nog wel iets met de inhoud uit de oude kast doen. Heb nog zo’n 5 dozen boeken en een grote klikozak vol met jassen die we nu niet meer kwijt kunnen....
dinsdag 9 juli 2019 om 11:55
woensdag 10 juli 2019 om 11:00
Uiteindelijk heb ik geleerd, dat ik moed en kracht helemaal niet nodig heb bij het doen van grote klussen. Ook nu ik ouder ben. Accepteren dat alles wat langer duurt, maar is dat erg?
Wel heb ik veel aan vaste routines en het loslaten van eerst moet dit goed zijn, dan moet dat goed zijn en dan moet het niet te warm zijn of niet te koud en dan moet ik me lekker voelen en dan moet ik de juiste kluskleren aan. Is allemaal niet nodig, maar zijn zelfbedachte smoezen die horen bij uitstelgedrag of eigenlijk de angst om het niet perfect te doen.
Routines als in; gewoon beginnen en dan elke keer een beetje. Maar wel beginnen. Als mijn timer afgaat begin ik. Gaat hij weer dan weet ik dat ik weer genoeg heb gedaan. En mag ik een kopje koffie of even ontspannen. En daarna nog weer even iets doen.
Heb net een kwartiertje het gras gemaaid en nu even koffie drinken.
Ga mijzelf ook niet meer vergelijken met mensen die in een dag een heel huis schilderen. Dit is mijn tempo en hiermee moet ik het doen (variant op De Rijdende Rechter uitspraak). Dat accepteren geeft ook al lucht.
Wel heb ik veel aan vaste routines en het loslaten van eerst moet dit goed zijn, dan moet dat goed zijn en dan moet het niet te warm zijn of niet te koud en dan moet ik me lekker voelen en dan moet ik de juiste kluskleren aan. Is allemaal niet nodig, maar zijn zelfbedachte smoezen die horen bij uitstelgedrag of eigenlijk de angst om het niet perfect te doen.
Routines als in; gewoon beginnen en dan elke keer een beetje. Maar wel beginnen. Als mijn timer afgaat begin ik. Gaat hij weer dan weet ik dat ik weer genoeg heb gedaan. En mag ik een kopje koffie of even ontspannen. En daarna nog weer even iets doen.
Heb net een kwartiertje het gras gemaaid en nu even koffie drinken.
Ga mijzelf ook niet meer vergelijken met mensen die in een dag een heel huis schilderen. Dit is mijn tempo en hiermee moet ik het doen (variant op De Rijdende Rechter uitspraak). Dat accepteren geeft ook al lucht.
Everything you see I owe to spaghetti!
woensdag 10 juli 2019 om 11:20
Lekker kleur vinden vandaag Cateautje! Ik zou zelf ook aan de slag moeten eigenlijk, heb nog een zolderkamer waar het kozijn geverfd moet worden. Maar mijn werk vreet energie op dit moment, om allerlei redenen. Dus kan ik me in het weekend meestal nergens toe zetten. Jammer wel, wan zoals Safrat opmerkt, je krijgt er ook weer energie van. Maar ja, dat begin hè...
Leuk van je fotolijst Cateau! Snel de muren in een mooie kleur (of lekker wit) verven, dan kun je hem ophangen!
Leuk van je fotolijst Cateau! Snel de muren in een mooie kleur (of lekker wit) verven, dan kun je hem ophangen!
The owls are not what they seem
woensdag 10 juli 2019 om 11:33
Dat alles wat langer duurt, daar heb ik nog even geen vrede mee gevonden Anna, ik voel me vreselijk inadequaat, niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal.
Mijn huisje opknappen is altijd hobby- en projectmatig gebeurd en ik ging als een speer. Dat die speer gebroken is, daar kan ik nog wel mee leven, maar de wijze waarop ik er nu mee omga is te gek voor woorden en ik kan het niet uitstaan. Misschien is dat laatste wel een goede zaak, misschien moet ik me gewoon op een goed moment kwaad maken, maar dat is moeilijk voor iemand die vredelievend is.
Wat ben ik toch een vreselijke trut!!!
Mijn huisje opknappen is altijd hobby- en projectmatig gebeurd en ik ging als een speer. Dat die speer gebroken is, daar kan ik nog wel mee leven, maar de wijze waarop ik er nu mee omga is te gek voor woorden en ik kan het niet uitstaan. Misschien is dat laatste wel een goede zaak, misschien moet ik me gewoon op een goed moment kwaad maken, maar dat is moeilijk voor iemand die vredelievend is.
Wat ben ik toch een vreselijke trut!!!
