Hoe kan ik hem het beste loslaten?

Ik heb een relatie van 6 jaar met een heel erg depresieve en suicudale man. Het is ook geen bluf als hij zegt dat hij het leven liever laat want hij heeft al eens een poging gedaan,voordat ik een relatie met hem had. Ik ben zijn 2 de vaste relatie.In het begin was ik zo blind verliefd op hem, dat ik eigenlijk veels te veel van hem ben gaan pikken, dit is er in de jaren er eigenkijk ingeslopen.Hij regelt zelf nooit wat, dat doe ik altijd, omdat ik altijd al alles regelde(ook in mijn vorige relaties)Nu is het zo dat hij langzamerhand steeds vaker suicidale neigeingen heeft en ook nog eens heel erg depressief is. Ik vind deze relatie te verstikkend en wil er graag een eind aan maken,hoe los ik dat nu op,zonder dat er gekke dingen met hem gebeuren, want dat is mijn grootste angst.Dat suicudale zit bij hem in de familie; Zijn oom is in het kanaal gesprongen, en is verzopen, en zijn zus heeft zichzelf 2 jaar geleden met een pistool haarzelf door het hoofd geschoten.Ik weet me geen raad meer, hij kan ontzettend goed manipuleren(word mij ook verteld door mensen om me heen) Maar het is aan de andere kant ook een heel gevoelige man, ik weet nooit meer hoe ik mijn relatie kan beeindigen nu!Ik weet dat ik hem langzaam moet loslaten, maar heeft iemand hier ervaring mee, of heeft iemand advies voor mij?Ik heb zo zelf helemaal geen leven meer; altijd is hij op de achtergrond, ik wil zo graag, deze relatie stoppen,omdat ik met hem leven, teveel energie van mij vergt.Toch hou ik zoveel van hem, dat ik graag wil dat het wel goedkomt met hem!Dan zal het met mij ook wel goedkomen, als ik maar eens wist hoe ik dit op een verantwoorde manier moet oplossen! Help! Alvast bedankt voor jullie reacties, misschien kan het mij helpen.Groetjes pikkeltje.

Ik wil jullie(ramiaatje en Namma)alvast bedanken voor jullie reacties, ik hoop dat het mij steunt in mijnuiteindelijke beslissing.Ik heb dit topic volgens mij ook op een verkeerde plaats gezet, maar het is dan ook de eerste keer dat ik een onderwerp plaats.Toch geeft het mij een heel er fijn gevoel, dat er mensen zijn die met mij mee denken,want het doet mij goed.Om even terug te komen op Namma; hij heeft eigenlijk geen echte vaste vriend, iedereen heeft medelijkden met hem, maar ook merken ze zijn andere meinder leuke kant,zijn manipuleren.Hij is echt een heel moeilijke man om mee te leven, wat ik nog vergeten was te zeggen is dat hij ook erg last van'"stemmingswisselingen"heeft.En Ramiaatje; hij heeft nog geen hulp gezocht, de huisarts heeft hem doorverwezen naar een psychiater, maar hij gaat steeds niet, als ik weer eens een afspraak heb gemaakt.Ik denk dat ik hem nu voor een keus ga zetten; of naar de psychiater, of einde relatie.

Ja,natuurlijk vragen jullie je af wat er dan zo speciaal aan hem was, dat ik zo verliefd was op hem.Nou, ik moet er bij zeggen dat hij heel veel gevoel voor humor heeft, heel belangrijk vind ik dat, hij heeft een mooi koppie, ook mooi meegenomen, maar hij was ook altijd heel verzorgend en lief naar me toe. We hebbem allebei dezelfde interesses en hebben samen heel veel meegemakt!Het liefste zou ik die ouwe tijd terug willen , mar het verlies van zijn zusje,plus van een broertje die verongelukt is plus het gebruik van alcohol maken hem er niet vrolijker op Sinds een jaar geleden is hij zo erg geworden. Hij was altijd al erg depressief, alleen heeft hij dat niet gelijk getoond an mij.Ik heb hem zojuist voor de keuze gesteld; of nar een psychiater voor een medicatie, of einde van onze relatie. Hij heeft ingestemd, dus mak ik morgen gelijk een afsprak, alleen afwachten of hij dan deze keer wel gaat, vorige keren kwam hij zijn afsprak niet na, misschien nu wel, ik hoop het. Dank jullie wel voor jullie reacties en advies.Ik waardeer het erg!Liefs Pikkeltje.