Lijf & Lijn
alle pijlers
'ik ben niet van suiker' -- omgaan met ongemakken
woensdag 1 december 2010 om 12:12
Ik zet dit bij 'lijf en lijn' maar een topic als dit hoort natuurlijk overal en nergens bij...
Naar aanleiding van een ander topic over kou in de kinderkamer, een bedenking.
Van tijd tot tijd verschijnt er eens een topic over 'ongemakken' in de ruimste zin van het woord: ver moeten fietsen naar werk of school, kou in huis, ziek zijn en al dan niet medicijnen slikken of naar de dokter. En steeds liggen veel reacties in de lijn van 'ach, van fietsen word je warm', 'de verwarming gaat bij mij pas aan als de mussen aan het dak vriezen', 'ik ben opgevoed met het idee dat je voor een pijntje de huisarts niet lastigvalt'....
Ik neem voor het gemak maar aan dat de meeste mensen die dit schrijven er verder een normale/comfortabele levensstijl op na houden, geen problemen hebben om hun energierekening te betalen, en de producten kunnen kopen die ze nodig hebben.
Dus (serieuze vraag): waarom doen jullie dit? Heb je het gevoel dat 'ongemak' verdragen je op één of andere manier een waardevoller mens maakt? Voel je je schuldig als je voor jezelf de makkelijkste weg kiest? Of ben je zo opgevoed en sta je er verder niet bij stil?
Natuurlijk speelt besparen op de energierekening en zorg voor het milieu een rol, maar dat is tegenwoordig overal zo, terwijl je dit soort zelfascese toch vooral in Nederland aantreft.
Ik let ook op de energierekening en het milieu (heb zonnepanelen etc.), maar als ik het echt koud heb gaat de verwarming aan. Daar dient ze voor. Kou 's nachts? Verwarming op de slaapkamer aan, ik zal er echt geen boterham minder om eten, dus waarom kou lijden?
Fietsen? Tuurlijk, een must in de zomer, maar ik ga echt niet door modder en sneeuw baggeren als er ook een comfortabele auto tot mijn beschikking staat. En dat ga ik mijn kinderen later dus ook niet aandoen.
Ziek? Naar de huisarts. Niet voor elke gebroken nagel, natuurlijk niet, maar het zou niet in me opkomen om ziek thuis op internet naar symptomen te speuren omdat ik te 'flink' ben om naar de dokter te gaan.
En schrijft die dokter me vervolgens medcijnen voor, dan slik ik die. Daar zijn ze voor uitgevonden, en als ik vertrouwen heb in mijn huisarts dan weet ik dat hij/zij me niet voor het minste kwaaltje aan de antibiotica zet. Ik ga niet eerst zelf modderen met kruidenthee/bachbloesems/huismiddeltjes.
Ik hou niet van pijn, kou, honger en ongemak
Dat betekent dus NIET dat in mijn huis de verwarming standaard op 25 graden staat en dat ik aan mijn auto ben vastgeroest - ik leef gematigd, maar zie er gewoon het nut niet van in om dingen 'the hard way' te doen als het ook anders kan.
Benieuwd wat de forummers hierover denken.
Naar aanleiding van een ander topic over kou in de kinderkamer, een bedenking.
Van tijd tot tijd verschijnt er eens een topic over 'ongemakken' in de ruimste zin van het woord: ver moeten fietsen naar werk of school, kou in huis, ziek zijn en al dan niet medicijnen slikken of naar de dokter. En steeds liggen veel reacties in de lijn van 'ach, van fietsen word je warm', 'de verwarming gaat bij mij pas aan als de mussen aan het dak vriezen', 'ik ben opgevoed met het idee dat je voor een pijntje de huisarts niet lastigvalt'....
Ik neem voor het gemak maar aan dat de meeste mensen die dit schrijven er verder een normale/comfortabele levensstijl op na houden, geen problemen hebben om hun energierekening te betalen, en de producten kunnen kopen die ze nodig hebben.
Dus (serieuze vraag): waarom doen jullie dit? Heb je het gevoel dat 'ongemak' verdragen je op één of andere manier een waardevoller mens maakt? Voel je je schuldig als je voor jezelf de makkelijkste weg kiest? Of ben je zo opgevoed en sta je er verder niet bij stil?
Natuurlijk speelt besparen op de energierekening en zorg voor het milieu een rol, maar dat is tegenwoordig overal zo, terwijl je dit soort zelfascese toch vooral in Nederland aantreft.
Ik let ook op de energierekening en het milieu (heb zonnepanelen etc.), maar als ik het echt koud heb gaat de verwarming aan. Daar dient ze voor. Kou 's nachts? Verwarming op de slaapkamer aan, ik zal er echt geen boterham minder om eten, dus waarom kou lijden?
Fietsen? Tuurlijk, een must in de zomer, maar ik ga echt niet door modder en sneeuw baggeren als er ook een comfortabele auto tot mijn beschikking staat. En dat ga ik mijn kinderen later dus ook niet aandoen.
Ziek? Naar de huisarts. Niet voor elke gebroken nagel, natuurlijk niet, maar het zou niet in me opkomen om ziek thuis op internet naar symptomen te speuren omdat ik te 'flink' ben om naar de dokter te gaan.
En schrijft die dokter me vervolgens medcijnen voor, dan slik ik die. Daar zijn ze voor uitgevonden, en als ik vertrouwen heb in mijn huisarts dan weet ik dat hij/zij me niet voor het minste kwaaltje aan de antibiotica zet. Ik ga niet eerst zelf modderen met kruidenthee/bachbloesems/huismiddeltjes.
Ik hou niet van pijn, kou, honger en ongemak
Dat betekent dus NIET dat in mijn huis de verwarming standaard op 25 graden staat en dat ik aan mijn auto ben vastgeroest - ik leef gematigd, maar zie er gewoon het nut niet van in om dingen 'the hard way' te doen als het ook anders kan.
Benieuwd wat de forummers hierover denken.
woensdag 1 december 2010 om 12:17
Ik denk dat het bij mij een soort van Calvinistisch ingeramde levensstijl was. Ik heb het noodgedwongen vroeger vrij hard-way moeten doen: weinig geld, tochtige huizen, slapen in een kamer waarin het vroor... Ergens onderweg heb ik zwaar als levensstijl aangemeten. Gewoon omdat het altijd zo was koos ik ook toen het niet meer hoefde voor de moeilijke weg. De moeilijke weg was makkelijker dan de cognitieve verandering voor de makkelijke weg (weird, nietwaar?)
Maar sinds ik een kind heb, begin ik wel wat comfortabeler te leven. Ik wil voor haar een makkelijker leven. Niet te makkelijk, maar wel makkelijker dan ik het zelf gehad heb. Ik begin daarom nu steeds vaker te kiezen voor warmte, kwaliteit en comfort. Het is echt een omschakeling, merk ik. Maar het bevalt me wel
Maar sinds ik een kind heb, begin ik wel wat comfortabeler te leven. Ik wil voor haar een makkelijker leven. Niet te makkelijk, maar wel makkelijker dan ik het zelf gehad heb. Ik begin daarom nu steeds vaker te kiezen voor warmte, kwaliteit en comfort. Het is echt een omschakeling, merk ik. Maar het bevalt me wel
woensdag 1 december 2010 om 12:20
Zoals ik al schreef: ik vind de verwarming boven de 18 graden gewoon vies voelen, krijg er koppijn van en wordt misselijk.
Dus in mijn geval gaat het dus niet om een ongemak, kastijding, calvijn of wat dan ook en al zeker niet om de hard way.
De enige reden is: ik vind het niet fijn (dus voor mij zou kastijding zijn als ik die verwarming omhoog gooi).
Oh ja, vandaag met tram naar werk gegaan omdat ik dacht dat een half uur fietsen met wind tegen koud zou zijn. Nu spijt, want twintig minuten op de tram wachten is nog kouder. Dus ja, morgen ga ik weer fietsen.
Dus in mijn geval gaat het dus niet om een ongemak, kastijding, calvijn of wat dan ook en al zeker niet om de hard way.
De enige reden is: ik vind het niet fijn (dus voor mij zou kastijding zijn als ik die verwarming omhoog gooi).
Oh ja, vandaag met tram naar werk gegaan omdat ik dacht dat een half uur fietsen met wind tegen koud zou zijn. Nu spijt, want twintig minuten op de tram wachten is nog kouder. Dus ja, morgen ga ik weer fietsen.
woensdag 1 december 2010 om 12:20
"Ik hou niet van pijn, kou, honger en ongemak "
Ik ook niet, maar ik hou ook niet van watjes. Van mensen die overal over zeuren, van mensen die de auto pakken als een fietstocht langer dan 10 minuten gaat duren, van mensen die zich ziek melden als ze een scheet dwars zit.
Ik denk niet dat ongemak verdragen mij een waardevoller mens maakt, ik voel me ook niet schuldig als ik de makkelijkste weg kies, het is gewoon mijn manier van leven.
En zo voed ik ook mijn kinderen op, als ze klagen dat iets niet leuk is zeg ik: jammer dan, maar het leven is niet altijd leuk.
Ik ook niet, maar ik hou ook niet van watjes. Van mensen die overal over zeuren, van mensen die de auto pakken als een fietstocht langer dan 10 minuten gaat duren, van mensen die zich ziek melden als ze een scheet dwars zit.
Ik denk niet dat ongemak verdragen mij een waardevoller mens maakt, ik voel me ook niet schuldig als ik de makkelijkste weg kies, het is gewoon mijn manier van leven.
En zo voed ik ook mijn kinderen op, als ze klagen dat iets niet leuk is zeg ik: jammer dan, maar het leven is niet altijd leuk.
woensdag 1 december 2010 om 12:23
Ik eet er wél een boterham minder om als ik altijd de auto pak of 's nachts stook. Ik kan mn geld maar een keer uitgeven, dus ben ik zuinig.
Daarnaast vind ik het ook wel echt invloed hebben op het grotere geheel van dingen. Ik kijk een ziekte eerst wel even aan omdat zorg toch al zo duur en overbelast is. Ik stook niet te warm omdat dat slecht is voor het milieu en alle beetjes helpen.
Daarnaast vind ik het ook wel echt invloed hebben op het grotere geheel van dingen. Ik kijk een ziekte eerst wel even aan omdat zorg toch al zo duur en overbelast is. Ik stook niet te warm omdat dat slecht is voor het milieu en alle beetjes helpen.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 1 december 2010 om 12:25
woensdag 1 december 2010 om 12:28
quote:AlettaJacobs schreef op 01 december 2010 @ 12:17:
Ik denk dat het bij mij een soort van Calvinistisch ingeramde levensstijl was. Ik heb het noodgedwongen vroeger vrij hard-way moeten doen: weinig geld, tochtige huizen, slapen in een kamer waarin het vroor...
Herkenning! Mijn ouders kregen pas CV toen ik 't huis uit was, dus altijd ijskoude slaapkamers. Met huiswerk maken had ik wel zo'n elektrisch kacheltje.
Tuurlijk draai ik hier de verwarming omhoog. Maar niet op de slaapkamers, alleen in de badkamer. En als ik 't 's avonds op de bank toch nog koud heb, pak ik liever een dekentje dan dat ik de verwarming hoger zet. Ook m'n kinderen zitten graag onder een dekentje op de bank.
En boodschappen doe ik op de fiets. Ook noodgedwongen, omdat ik geen rijbewijs heb. En ja, dan baal ik wel eens als 't regent/stormt, maar goed, wat je zelf al zegt "Ik ben niet van suiker".
Op de dagen dat ik thuis ben, moeten de kinderen op de fiets naar school, en da's ook niet altijd leuk. Maar ik vind 't niet nodig ze als 'watjes' op te voeden, ze zullen er echt niet slechter van worden.
Ik denk dat het bij mij een soort van Calvinistisch ingeramde levensstijl was. Ik heb het noodgedwongen vroeger vrij hard-way moeten doen: weinig geld, tochtige huizen, slapen in een kamer waarin het vroor...
Herkenning! Mijn ouders kregen pas CV toen ik 't huis uit was, dus altijd ijskoude slaapkamers. Met huiswerk maken had ik wel zo'n elektrisch kacheltje.
Tuurlijk draai ik hier de verwarming omhoog. Maar niet op de slaapkamers, alleen in de badkamer. En als ik 't 's avonds op de bank toch nog koud heb, pak ik liever een dekentje dan dat ik de verwarming hoger zet. Ook m'n kinderen zitten graag onder een dekentje op de bank.
En boodschappen doe ik op de fiets. Ook noodgedwongen, omdat ik geen rijbewijs heb. En ja, dan baal ik wel eens als 't regent/stormt, maar goed, wat je zelf al zegt "Ik ben niet van suiker".
Op de dagen dat ik thuis ben, moeten de kinderen op de fiets naar school, en da's ook niet altijd leuk. Maar ik vind 't niet nodig ze als 'watjes' op te voeden, ze zullen er echt niet slechter van worden.
woensdag 1 december 2010 om 12:29
Ik ben erg gehecht aan comfort, dus ik stook mijn huis lekker warm. Ik hou van warm! Behalve in de slaapkamer, daar mag 't gerust iets koeler zijn, een graad of 18 ofzo.
En ik hou niet van fietsen en woon afgelegen, dus ik pak de auto.
Als ik financieel gezien in slecht weer terecht kom zou ik eerder op andere dingen bezuinigen (minder kleding kopen o.a.) dan op comfort
En ik hou niet van fietsen en woon afgelegen, dus ik pak de auto.
Als ik financieel gezien in slecht weer terecht kom zou ik eerder op andere dingen bezuinigen (minder kleding kopen o.a.) dan op comfort
woensdag 1 december 2010 om 12:30
Je lijf raakt gewend aan warmte, als je lijf niet ook op regelmatige basis zelf aan het werk moet om warm te blijven verleert het die vaardigheid.
Dat is mijn overtuiging en reden om koud te slapen, door weer en wind te fietsen en niet gelijk mijn kachel aan te doen.
80 % van de klachten die bij de huisarts gemeld worden gaan vanzelf weer over, dus ik kijk het (aandachtig, dat wel) even aan voor ik een afspraak maak.
Niet om stoer te zijn maar omdat ik denk dat het beter voor me is.
Dat is mijn overtuiging en reden om koud te slapen, door weer en wind te fietsen en niet gelijk mijn kachel aan te doen.
80 % van de klachten die bij de huisarts gemeld worden gaan vanzelf weer over, dus ik kijk het (aandachtig, dat wel) even aan voor ik een afspraak maak.
Niet om stoer te zijn maar omdat ik denk dat het beter voor me is.
woensdag 1 december 2010 om 12:30
quote:.
En zo voed ik ook mijn kinderen op, als ze klagen dat iets niet leuk is zeg ik: jammer dan, maar het leven is niet altijd leuk.
Eens. Er zijn dingen die niet leuk zijn, en daar kun je je kinderen maar beter aan laten wennen.
Maar ik heb het hier niet over dingen in het leven waar je geen vat op hebt, maar juist over dingen die makkelijk(er) zouden kunnen zijn maar die je uit eigen beweging 'lastig' mààkt.
Ik heb overigens een totale niet-watjesopvoeding gehad, op het spartaanse af. En zou nu vast ook zo zijn, als ik niet verhuisd was naar een land waar mensen nogal van comfort houden
En zo voed ik ook mijn kinderen op, als ze klagen dat iets niet leuk is zeg ik: jammer dan, maar het leven is niet altijd leuk.
Eens. Er zijn dingen die niet leuk zijn, en daar kun je je kinderen maar beter aan laten wennen.
Maar ik heb het hier niet over dingen in het leven waar je geen vat op hebt, maar juist over dingen die makkelijk(er) zouden kunnen zijn maar die je uit eigen beweging 'lastig' mààkt.
Ik heb overigens een totale niet-watjesopvoeding gehad, op het spartaanse af. En zou nu vast ook zo zijn, als ik niet verhuisd was naar een land waar mensen nogal van comfort houden
woensdag 1 december 2010 om 12:31
Voor mij ook een ingebakken calvinisme denk ik. Het is 'stoer' om het 'the hard way' te doen, in mijn kromme brein dan. Door opvoeding en omgeving heeft mijn brein ooit die indruk gekregen en het voelt als 'verwennerij' / 'verwendheid' om aardig/zorgzaam voor jezelf te zijn.
Door de jaren heen leer je zien en begrijpen dat het ook anders kan en dan wordt het een bewuste keuze. Vanuit geld-, milieu- of voorkeursoverwegingen.
Gelukkig wordt het voor mij steeds makkelijker om mezelf comfort te laten hebben.
Door de jaren heen leer je zien en begrijpen dat het ook anders kan en dan wordt het een bewuste keuze. Vanuit geld-, milieu- of voorkeursoverwegingen.
Gelukkig wordt het voor mij steeds makkelijker om mezelf comfort te laten hebben.
WTF?
woensdag 1 december 2010 om 12:33
Ik lees net dat er 5,7 miljard aan onbetaalde rekeningen openstaat, van mensen die meer uitgeven dan hun budget toestaat. Ik neem aan dat die rekeningen niet alleen door de allerarmsten worden veroorzaakt.Misschien dat deze cijfers je kijk wat nuanceren.
Je moet , denk ik , weten dat er veel grootspraak bij komt kijken en dat er over het algemeen wat harder omgegaan wordt met een vreemde , dan met het eigen bloed, logisch.
Er was een tijdje geleden een topic over energieverbruik en hoe je daar op kunt bezuinigen, er was sprake van heel veel grootspraak, want de verwarming moest aan, wat kon het ze schelen. De grootspraak blijkt nu, nu velen met 20/21 graden in huis , zitten de vernikkelen van de kou, maar de verwarming niet lekker op 25 graden zetten.
Forummentaliteit en levensmentaliteit, zijn vaak 2 verschillende zaken.
Je moet , denk ik , weten dat er veel grootspraak bij komt kijken en dat er over het algemeen wat harder omgegaan wordt met een vreemde , dan met het eigen bloed, logisch.
Er was een tijdje geleden een topic over energieverbruik en hoe je daar op kunt bezuinigen, er was sprake van heel veel grootspraak, want de verwarming moest aan, wat kon het ze schelen. De grootspraak blijkt nu, nu velen met 20/21 graden in huis , zitten de vernikkelen van de kou, maar de verwarming niet lekker op 25 graden zetten.
Forummentaliteit en levensmentaliteit, zijn vaak 2 verschillende zaken.
woensdag 1 december 2010 om 12:34
Ik ben het met je eens hoor! We leven ten slotte ook niet meer in een grot en moeten ook niet over (ijskoude) steppes onze eigen mammoet doden voor eten.
Dus ja, bij ons gaat de verwarming lekker aan, al kijkt man nog zo zuur. Op de slaapkamer staat hij wel uit, omdat man anders niet kan slapen van hitte en ik niet van zijn gezucht. Afspraak is wel dat hij mijn koude voeten moet opwarmen
Dus ja, bij ons gaat de verwarming lekker aan, al kijkt man nog zo zuur. Op de slaapkamer staat hij wel uit, omdat man anders niet kan slapen van hitte en ik niet van zijn gezucht. Afspraak is wel dat hij mijn koude voeten moet opwarmen
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
woensdag 1 december 2010 om 12:38
Aangezien ik samenwoon met een echte koukleum is het hier wel altijd warm.
Was ik eerder gewend dat de verwarming niet hoger dan 17 stond is dat nu 20 graden.
Na 23 uur springt die uit om vervolgens om 7 uur weer aan te springen.
Sommige dingen die jij ziet als "ongemak" zie ik als logisch, vanzelfsprekend. Je kunt niet alles in het leven naar je hand zetten en dat hoeft ook niet.
Waarom de auto pakken als fiets ook kan. Op kou kun je je kleden en er zijn tegenwoordig goede regenpakken.
Lang warm douchen is slecht voor het mileu en je huid, kort is beter en als je de kraan niet al te warm zet ga je er vanzelf snel genoeg onderuit
De huisarts is alleen als een ander mij daarheen stuurt. Zelf ga ik zelden uit mezelf omdat ik het vaak aanstellerij vind en dat het wel weer over gaat.
Ik vind het verschrikkelijk als ik mensen hoor die voor elk wissewasje naar de ha gaan omdat ze daar voor zijn
Deels ben ik zo opgevoed en deels komt doordat ik een paar jaar van de bijstand heb geleefd dus keuzes moest maken in wat wel en wat niet kon.
IK ben er zeker niet minder van geworden en waardeer zeker wat ik heb.
Was ik eerder gewend dat de verwarming niet hoger dan 17 stond is dat nu 20 graden.
Na 23 uur springt die uit om vervolgens om 7 uur weer aan te springen.
Sommige dingen die jij ziet als "ongemak" zie ik als logisch, vanzelfsprekend. Je kunt niet alles in het leven naar je hand zetten en dat hoeft ook niet.
Waarom de auto pakken als fiets ook kan. Op kou kun je je kleden en er zijn tegenwoordig goede regenpakken.
Lang warm douchen is slecht voor het mileu en je huid, kort is beter en als je de kraan niet al te warm zet ga je er vanzelf snel genoeg onderuit
De huisarts is alleen als een ander mij daarheen stuurt. Zelf ga ik zelden uit mezelf omdat ik het vaak aanstellerij vind en dat het wel weer over gaat.
Ik vind het verschrikkelijk als ik mensen hoor die voor elk wissewasje naar de ha gaan omdat ze daar voor zijn
Deels ben ik zo opgevoed en deels komt doordat ik een paar jaar van de bijstand heb geleefd dus keuzes moest maken in wat wel en wat niet kon.
IK ben er zeker niet minder van geworden en waardeer zeker wat ik heb.
woensdag 1 december 2010 om 12:42
quote:fleurtje schreef op 01 december 2010 @ 12:41:
Als ik met iemand zou wonen die het wel warm (lees: boven 18 graden) zou willen, zou ik echt een probleem hebben. Nu is het zo'n beetje: degene die het (te) warm heeft, gaat voor (op kou is beter te kleden dan op te warm. Maar dat vinden wij).Ik zou weer niet in 'n huis kunnen wonen met iemand die het zo koud wil hebben.
Als ik met iemand zou wonen die het wel warm (lees: boven 18 graden) zou willen, zou ik echt een probleem hebben. Nu is het zo'n beetje: degene die het (te) warm heeft, gaat voor (op kou is beter te kleden dan op te warm. Maar dat vinden wij).Ik zou weer niet in 'n huis kunnen wonen met iemand die het zo koud wil hebben.
woensdag 1 december 2010 om 12:43
Tsja hier een student, dus 'ik eet er geen boterham minder om' dat klopt nog wel, maar ik kan het echt maar een keer uitgeven :
- Ik heb geen auto dus als ik boodschappen wil doen dan zal ik toch echt zelf de kou door moeten op de fiets. Als ik dan mensen ochtends zie krabben, dan denk ik weleens dat fietsen de snellere en meer comfortabele optie is.
- De verwarming op 25 graden of een 'koele' 18 graden in de slaapkamer is voor mij echt veel te hoog, daar word ik gewoon beroerd van.
- Wat ik me tegenwoordig vaker gun, is een lekker broodje op het station ipv de calvinistische 's ochtends vroeg gesmeerde boterham, maar dan wel bij de HEMA (3,50 incl drinken) en ik probeer ook wel bewust iets lekkers mee te nemen, zodat ik op het station niet in de verleiding kom.
- Ik heb geen auto dus als ik boodschappen wil doen dan zal ik toch echt zelf de kou door moeten op de fiets. Als ik dan mensen ochtends zie krabben, dan denk ik weleens dat fietsen de snellere en meer comfortabele optie is.
- De verwarming op 25 graden of een 'koele' 18 graden in de slaapkamer is voor mij echt veel te hoog, daar word ik gewoon beroerd van.
- Wat ik me tegenwoordig vaker gun, is een lekker broodje op het station ipv de calvinistische 's ochtends vroeg gesmeerde boterham, maar dan wel bij de HEMA (3,50 incl drinken) en ik probeer ook wel bewust iets lekkers mee te nemen, zodat ik op het station niet in de verleiding kom.
woensdag 1 december 2010 om 12:45
quote:Carmencita schreef op 01 december 2010 @ 12:30:
Je lijf raakt gewend aan warmte, als je lijf niet ook op regelmatige basis zelf aan het werk moet om warm te blijven verleert het die vaardigheid.
Dat is mijn overtuiging en reden om koud te slapen, door weer en wind te fietsen en niet gelijk mijn kachel aan te doen.
Is dit nou zo, is daar ergens bewijs voor?
Ik heb inmiddels begrepen dat je van lezen met een zaklamp of dicht bij de tv zitten niet je ogen verpest en van masturberen wordt je ook al niet doof. Ik vroeg me af of koud slapen in dezelfde categorie valt.
Ik ben redelijk spartaans opgevoed, maar toch een enorme kouwkleum en woon in een koud huis. Met koude voeten lig ik uren wakker dus daar ben op mijn 31 ste daar mee opgehouden, gewoon een kruik mee in bed en ik slaap binnen tien minuten! Inderdaad vanuit de gedachte die TO schetst, waarom zo moeilijk doen?
Je lijf raakt gewend aan warmte, als je lijf niet ook op regelmatige basis zelf aan het werk moet om warm te blijven verleert het die vaardigheid.
Dat is mijn overtuiging en reden om koud te slapen, door weer en wind te fietsen en niet gelijk mijn kachel aan te doen.
Is dit nou zo, is daar ergens bewijs voor?
Ik heb inmiddels begrepen dat je van lezen met een zaklamp of dicht bij de tv zitten niet je ogen verpest en van masturberen wordt je ook al niet doof. Ik vroeg me af of koud slapen in dezelfde categorie valt.
Ik ben redelijk spartaans opgevoed, maar toch een enorme kouwkleum en woon in een koud huis. Met koude voeten lig ik uren wakker dus daar ben op mijn 31 ste daar mee opgehouden, gewoon een kruik mee in bed en ik slaap binnen tien minuten! Inderdaad vanuit de gedachte die TO schetst, waarom zo moeilijk doen?
woensdag 1 december 2010 om 12:46
Ergens niet van houden staat voor mij persoonlijk niet gelijk aan datgene dús uit mijn leven te moeten bannen. Ik houd ook niet van regen, maar ja. Het regent wel eens in dit land. Ongemak is niet mijn hobby maar ja het leven is niet altijd peachy. Hoort er gewoon bij en is ook niet per definitie "slecht", volgens mij. Leer ik er niet iets van, dan leer ik er een volgende keer wel van. Of na 33 keer als het iets betreft waarin ik eigenwijs volhard. Ongemak maakt dat ik gemak nog net wat meer waardeer, gemak went immers ook best snel.
Zo is dat voor mij onbewust eigenlijk in een basis. Pijn is geen hobby maar ik ga echt niet elk pijntje te lijf met daarbij als doelwit om dit volledig te verdoven. Niet alleen is het totaal onrealistisch maar ik weeg liever alle voors en tegens af. Ik gooi liever geen medicatie naar binnen voor de lullige pijntjes zoals een huis-tuin-en-keuken hoofdpijn, verstuiking, wond, of weet ik veel wat. Dat éne pilletje zal niet zo veel negatieve effecten hebben, klopt. Dat ene pilletje telt wel op bij dat andere ene pilletje, en die andere en andere. Tikt allemaal op. Ik zie in zeer directe omgeving wat medicatie kapot kan maken en maak daarin dan ook graag een weloverwogen afweging. Zolang als iets niet dusdanig overheersend is dat het (semi) allesbepalend is, vind ik het niet snel de moeite waard. Niet omdat ik zo nodig calvinistisch moet zijn of moet uitstralen "kijk mij eens sterk zijn", maar omdat ik de weegschaal niet zo doe uitslaan.
En zo weeg ik (vaak onbewust) alles af. Kachel staat hier standaard op de 20, soms 21, graden. Ik vertik het die lager te zetten en echt intern half te bevriezen. Warmtegewenning en je doet het jezelf allemaal maar aan? Ik ben maar halfgelovelige op dat gebied. Ik houd mezelf aan een ondermax. en een bovenmax. Boven omdat ik weet dat ophogen toch niet werkt om me comfortabeler niet koud te laten voelen, onder omdat ik het vertik om het gevoel te hebben een menselijke magnum te zijn. Ik ben nu eenmaal een koukleum met een inwendige thermostaat die zichzelf niet kan controleren, c'est la vie. Kon geen slecht geïsoleerd ouderlijk huis met ijsbloemen op de ramen en k(r)amperen in vorsttijden tegenop.
Op andere fronten slaat voor mij de weegschaal heel makkelijk door naar comfort en scr*w zwart-wit gezegd de rest. Daar zitten voor mijn visie dan zoveel voordelen aan dat het dat me meer dan waard is. Hoppa gaan met die banaan of het nu past binnen het "gewenste" of niet.
Ik denk dat een boel onbewust komt uit het veel voorkomende "doe maar gek, dan doe je al gek genoeg". Steek het hoofd niet uit en let ook op dat je geen kop kleiner bent dan het gemiddelde. Tja, er kan wat voor en tegen gezegd worden. In de omgeving waarin ik woon geldt dit enorm. Heeft me soms in de weg gezeten maar heeft me ook lang niet altijd windeieren opgeleverd.
Zo is dat voor mij onbewust eigenlijk in een basis. Pijn is geen hobby maar ik ga echt niet elk pijntje te lijf met daarbij als doelwit om dit volledig te verdoven. Niet alleen is het totaal onrealistisch maar ik weeg liever alle voors en tegens af. Ik gooi liever geen medicatie naar binnen voor de lullige pijntjes zoals een huis-tuin-en-keuken hoofdpijn, verstuiking, wond, of weet ik veel wat. Dat éne pilletje zal niet zo veel negatieve effecten hebben, klopt. Dat ene pilletje telt wel op bij dat andere ene pilletje, en die andere en andere. Tikt allemaal op. Ik zie in zeer directe omgeving wat medicatie kapot kan maken en maak daarin dan ook graag een weloverwogen afweging. Zolang als iets niet dusdanig overheersend is dat het (semi) allesbepalend is, vind ik het niet snel de moeite waard. Niet omdat ik zo nodig calvinistisch moet zijn of moet uitstralen "kijk mij eens sterk zijn", maar omdat ik de weegschaal niet zo doe uitslaan.
En zo weeg ik (vaak onbewust) alles af. Kachel staat hier standaard op de 20, soms 21, graden. Ik vertik het die lager te zetten en echt intern half te bevriezen. Warmtegewenning en je doet het jezelf allemaal maar aan? Ik ben maar halfgelovelige op dat gebied. Ik houd mezelf aan een ondermax. en een bovenmax. Boven omdat ik weet dat ophogen toch niet werkt om me comfortabeler niet koud te laten voelen, onder omdat ik het vertik om het gevoel te hebben een menselijke magnum te zijn. Ik ben nu eenmaal een koukleum met een inwendige thermostaat die zichzelf niet kan controleren, c'est la vie. Kon geen slecht geïsoleerd ouderlijk huis met ijsbloemen op de ramen en k(r)amperen in vorsttijden tegenop.
Op andere fronten slaat voor mij de weegschaal heel makkelijk door naar comfort en scr*w zwart-wit gezegd de rest. Daar zitten voor mijn visie dan zoveel voordelen aan dat het dat me meer dan waard is. Hoppa gaan met die banaan of het nu past binnen het "gewenste" of niet.
Ik denk dat een boel onbewust komt uit het veel voorkomende "doe maar gek, dan doe je al gek genoeg". Steek het hoofd niet uit en let ook op dat je geen kop kleiner bent dan het gemiddelde. Tja, er kan wat voor en tegen gezegd worden. In de omgeving waarin ik woon geldt dit enorm. Heeft me soms in de weg gezeten maar heeft me ook lang niet altijd windeieren opgeleverd.
when you wish upon a star...
woensdag 1 december 2010 om 12:47
quote:elninjoo schreef op 01 december 2010 @ 12:29:
Als ik financieel gezien in slecht weer terecht kom zou ik eerder op andere dingen bezuinigen (minder kleding kopen o.a.) dan op comfortKleding heeft geen comfort voor jou? Bij kleding denk ik aan een hele hoop comfortmogelijkheden. Warmte, lekker aanvoelende stof, bepaald beeld van jezelf kunnen neerzetten, noem het maar op.
Als ik financieel gezien in slecht weer terecht kom zou ik eerder op andere dingen bezuinigen (minder kleding kopen o.a.) dan op comfortKleding heeft geen comfort voor jou? Bij kleding denk ik aan een hele hoop comfortmogelijkheden. Warmte, lekker aanvoelende stof, bepaald beeld van jezelf kunnen neerzetten, noem het maar op.
when you wish upon a star...
