Lijf & Lijn
alle pijlers
5 januari starten met sonja bakker -een jaar later-
zaterdag 2 januari 2010 om 21:20
Bijna een jaar geleden sloot ik me aan bij één van de vele afvalclubjes die dit forum rijk is. "5 januari starten met sonja bakker" hoewel ik nooit gestart ben met "Sonja Bakker" ben ik toch een hoop afgevallen.
Nu, bijna een jaar later, zo net na de jaarwisseling waar ik toch al licht melancholisch van word, bedacht ik me dat mijn verhaal mischien een hart onder de riem zou zijn voor die velen die nu een afvalpoging gaan ondernemen.
Vorig jaar sloot ik me dus aan bij een clubje nadat mijn broeken niet meer paste, ik mezelf kapot schrok van het dikke monster dat op een foto stond (wat ik bij nader inzien zelf bleek te zijn) en ik een conditie had van lik-mijn-vestje. TIJD VOOR VERANDERING dus. Ik kocht een joggingbroek bij de scapino en blies wat stof van mijn oude gymschoenen. Met een stopwatch in de aanslag rende ik de achterdeur uit tot ik bijna hyperventilerend op de grond viel. De tijd: 2 minuten en 56 seconden.... Dat in en in trieste record zal het nooit vergeten. Ik besloot het wat professioneler aan te pakken en downloade "Evy" op mijn Mp3. Zij liet me geloven dat ik de volgende marathon van Rotterdam op mijn naam kon schrijven.
Aangezien ik me bij het topic "SB" had aangesloten, dacht ik er goed aan te doen toch maar het boek aan te schaffen. Ik schrok me dood toen ik zag wat je op een dag mocht eten... en bedacht me dat ik op een ontbijt van 2 crackers écht niet de dag door zou komen. Ik heb het boek maar snel aan de kant gelegd en volgens mij ligt het nu nog ergens te verstoffen in de boekenkast.
Ik ben niet veel minder maar wel andere dingen gaan eten. Vorige jaar at ik nog zonder enig moeite een familiezak chips leeg, waarna ik een liter cola achterover kiepte en de cola smaak weer verspoelde met een paar gevulde koeken. Dat ik daarna misselijk ik mijn bed stapte nam ik dan maar voor lief.
De chips, koekjes, gebak, snickers, chocola werden verbannen. Wat overbleef was fruit héél veel fruit, worteltjes, af en toe wat nootjes en verder niets... Nou, ja, natuurlijk wel mijn gewone eten dan.
Het hardlopen ging steeds beter en ik tracteerde mezelf op een echte runners outfit en nieuwe schoenen toen ik 30 minuten achter elkaar hard kon lopen. Van vrienden en collega's kreeg ik complimenten over mijn nieuwe lijf, en ondanks dat ik kromp, groeide ik van trots. Voor elke kilo die eraf ging, kreeg ik een kilo zelfvertrouwen terug. Waar ik me vroeger soms zorgen kon maken over een presentatie die ik moest geven -want ik was dik, en dus lelijk en dus zouden ze me ook wel dom vinden- presenteerde ik nu de sterren van de hemel.
Rond juni zat ik al ruim onder mijn streefgewicht maar nog gingen de kilo's, hoewel nu niet meer zo snel, er toch nog af. Het stagneerde bij 55 kilo, ruim 22 kilo minder dan in januari. Ik begon steeds meer te eten, at heel soms wel eens een klein gebakje of koekje maar stopte nooit zomaar iets in mijn mond omdat het nu eenmaal in de kast lag.
In september heb ik mijn eerste halve marathon gelopen en heel eerlijk gezegd deden er niet zo heel veel dames mee, maar ik was apetrots op mijn 2de plaats.
Mensen in mijn omgeving vragen me vaak "of ik nog steeds aan het lijnen ben" terwijl ik helemaal niet het idee heb dat ik ooit "aan het lijnen" ben geweest laat staan dat ik er nu nog mee bezig ben. Het enige wat ik heb gedaan is dat ik heb mijn eetgewoonte en mijn levensstijl heb aangepast, 3 tot 4 keer in de week sporten, is normaal geworden en "zomaar" snoepen hoop ik nooit meer te doen.
Mmm, het is een lang stuk geworden, en eigenlijk vraag ik me af waarom ik dit stukje eigenlijk post... Zie het als overdenking van het afgelopen jaar of eigenlijk hoop ik dat er mensen, met afvalplannen, zijn die een positief gevoel overhouden na het lezen van mijn post.
Heel veel succes dit jaar!
Nu, bijna een jaar later, zo net na de jaarwisseling waar ik toch al licht melancholisch van word, bedacht ik me dat mijn verhaal mischien een hart onder de riem zou zijn voor die velen die nu een afvalpoging gaan ondernemen.
Vorig jaar sloot ik me dus aan bij een clubje nadat mijn broeken niet meer paste, ik mezelf kapot schrok van het dikke monster dat op een foto stond (wat ik bij nader inzien zelf bleek te zijn) en ik een conditie had van lik-mijn-vestje. TIJD VOOR VERANDERING dus. Ik kocht een joggingbroek bij de scapino en blies wat stof van mijn oude gymschoenen. Met een stopwatch in de aanslag rende ik de achterdeur uit tot ik bijna hyperventilerend op de grond viel. De tijd: 2 minuten en 56 seconden.... Dat in en in trieste record zal het nooit vergeten. Ik besloot het wat professioneler aan te pakken en downloade "Evy" op mijn Mp3. Zij liet me geloven dat ik de volgende marathon van Rotterdam op mijn naam kon schrijven.
Aangezien ik me bij het topic "SB" had aangesloten, dacht ik er goed aan te doen toch maar het boek aan te schaffen. Ik schrok me dood toen ik zag wat je op een dag mocht eten... en bedacht me dat ik op een ontbijt van 2 crackers écht niet de dag door zou komen. Ik heb het boek maar snel aan de kant gelegd en volgens mij ligt het nu nog ergens te verstoffen in de boekenkast.
Ik ben niet veel minder maar wel andere dingen gaan eten. Vorige jaar at ik nog zonder enig moeite een familiezak chips leeg, waarna ik een liter cola achterover kiepte en de cola smaak weer verspoelde met een paar gevulde koeken. Dat ik daarna misselijk ik mijn bed stapte nam ik dan maar voor lief.
De chips, koekjes, gebak, snickers, chocola werden verbannen. Wat overbleef was fruit héél veel fruit, worteltjes, af en toe wat nootjes en verder niets... Nou, ja, natuurlijk wel mijn gewone eten dan.
Het hardlopen ging steeds beter en ik tracteerde mezelf op een echte runners outfit en nieuwe schoenen toen ik 30 minuten achter elkaar hard kon lopen. Van vrienden en collega's kreeg ik complimenten over mijn nieuwe lijf, en ondanks dat ik kromp, groeide ik van trots. Voor elke kilo die eraf ging, kreeg ik een kilo zelfvertrouwen terug. Waar ik me vroeger soms zorgen kon maken over een presentatie die ik moest geven -want ik was dik, en dus lelijk en dus zouden ze me ook wel dom vinden- presenteerde ik nu de sterren van de hemel.
Rond juni zat ik al ruim onder mijn streefgewicht maar nog gingen de kilo's, hoewel nu niet meer zo snel, er toch nog af. Het stagneerde bij 55 kilo, ruim 22 kilo minder dan in januari. Ik begon steeds meer te eten, at heel soms wel eens een klein gebakje of koekje maar stopte nooit zomaar iets in mijn mond omdat het nu eenmaal in de kast lag.
In september heb ik mijn eerste halve marathon gelopen en heel eerlijk gezegd deden er niet zo heel veel dames mee, maar ik was apetrots op mijn 2de plaats.
Mensen in mijn omgeving vragen me vaak "of ik nog steeds aan het lijnen ben" terwijl ik helemaal niet het idee heb dat ik ooit "aan het lijnen" ben geweest laat staan dat ik er nu nog mee bezig ben. Het enige wat ik heb gedaan is dat ik heb mijn eetgewoonte en mijn levensstijl heb aangepast, 3 tot 4 keer in de week sporten, is normaal geworden en "zomaar" snoepen hoop ik nooit meer te doen.
Mmm, het is een lang stuk geworden, en eigenlijk vraag ik me af waarom ik dit stukje eigenlijk post... Zie het als overdenking van het afgelopen jaar of eigenlijk hoop ik dat er mensen, met afvalplannen, zijn die een positief gevoel overhouden na het lezen van mijn post.
Heel veel succes dit jaar!
zaterdag 2 januari 2010 om 21:30
Hee, wat goed! Gefeliciteerd, knap hoor om 22 kilo af te vallen alleen door je leefgewoonte te veranderen en dat is knapper dan een dieet volgen.
Ik zelf wilde 5 kilo afvallen en doe het ook door helemaal niet te snoepen, geen suiker en naar de sportschool. Ben er nu ook al 3 kwijt. Maar in tegenstelling tot jou vind ik sporten echt een crime.
Ik zelf wilde 5 kilo afvallen en doe het ook door helemaal niet te snoepen, geen suiker en naar de sportschool. Ben er nu ook al 3 kwijt. Maar in tegenstelling tot jou vind ik sporten echt een crime.
zaterdag 2 januari 2010 om 21:39
zaterdag 2 januari 2010 om 21:39
zaterdag 2 januari 2010 om 21:42
zaterdag 2 januari 2010 om 21:54
WAUW, wat een leuk een lieve reacties van jullie!
Vorig jaar had ik ook nog een pset hekel aan sporten maar ik denk dat het ook is dat wat je niet goed kunt, je ook niet leuk vindt. Wanneer je ergens beter in wordt, vind je het vanzelf leuker.
Naast het hardlopen ben ik gaan bodypumpen, vorig jaar durfde ik enkel geheel bedekt, achteraan in de zaal te staan. Nu sta ik in korte broek en mouwloos shirtje vooraan....
@aninita: na Evy 5km ben ik de serie tot 10km gaan doen, daarna heb ik een schema van internet gehaald voor de halve marathon.
Vorig jaar had ik ook nog een pset hekel aan sporten maar ik denk dat het ook is dat wat je niet goed kunt, je ook niet leuk vindt. Wanneer je ergens beter in wordt, vind je het vanzelf leuker.
Naast het hardlopen ben ik gaan bodypumpen, vorig jaar durfde ik enkel geheel bedekt, achteraan in de zaal te staan. Nu sta ik in korte broek en mouwloos shirtje vooraan....
@aninita: na Evy 5km ben ik de serie tot 10km gaan doen, daarna heb ik een schema van internet gehaald voor de halve marathon.
zondag 3 januari 2010 om 00:20
Heerlijk, zo'n motiverend verhaal en wat fijn dat je je nu zo goed voelt, Charlar! Ik wil meer van dit, haha. Ben zelf ook bezig met afvallen, inmiddels is er 6,5 kilo vanaf. En er is ruimte genoeg om nog veel meer te verliezen.
Ik heb een abonnement op de sportschool (cardio en krachttraining), maar ik sleep mezelf er met tegenzin heen. Met de gedachte: Je moet er maar wat voor over hebben. Dansen vind ik erg leuk, dus ik denk dat ik me daar meer op ga concentreren.
Ik heb een abonnement op de sportschool (cardio en krachttraining), maar ik sleep mezelf er met tegenzin heen. Met de gedachte: Je moet er maar wat voor over hebben. Dansen vind ik erg leuk, dus ik denk dat ik me daar meer op ga concentreren.
zondag 3 januari 2010 om 00:23
Ik ben gisteren begonnen met het aanpassen van mijn eetpatroon en lichte lichaamsbeweging (zoals fitness). Ik ga deze week beginnen met Zumba. En om eerlijk te zijn kon ik je verhaal heel goed gebruiken aangezien ik met flinke trek in m'n bed lig! LOLZ! Ik heb mezelf niet uitgehongerd maar ik heb de versnaperingen vandaag laten staan... ff doorbijten dus! Je verhaal is inspirerend! TOP!