Lijf & Lijn
alle pijlers
afgevallen maar het zelf niet zien
vrijdag 25 september 2015 om 12:58
Ik ben 2 jaar geleden al eens 10 kilo afgevallen, daarna weer wat aangekomen, en ben nu sinds een paar weken weer serieus bezig.
Inmiddels zit ik op een gewicht van 69 kilo bij een lengte van 1,63 m. Te zwaar dus.
Ik heb bijna 80 kilo gewogen, dus wat dat betreft denk ik dat ik best trots mag zijn. Alleen, wanneer ik voor de spiegel sta zie ik nog steeds die zwaardere meid van 80 kilo. Ik merk het aan mijn kleding, conditie, complimenten uit mijn omgeving, maar ik ZIE het niet. Ik moet echt oude foto's erbij pakken en dan pas zie ik wat verschil.
Ik heb ook best moeite met shoppen. Ik ben erg geneigd wijde tops te pakken, terwijl wat strakkere dingen me nu eigenlijk beter staan.
Is dit iets wat vanzelf wel komt? Of heeft het toch met onzekerheid te maken? Tips en ervaringen iemand?
Inmiddels zit ik op een gewicht van 69 kilo bij een lengte van 1,63 m. Te zwaar dus.
Ik heb bijna 80 kilo gewogen, dus wat dat betreft denk ik dat ik best trots mag zijn. Alleen, wanneer ik voor de spiegel sta zie ik nog steeds die zwaardere meid van 80 kilo. Ik merk het aan mijn kleding, conditie, complimenten uit mijn omgeving, maar ik ZIE het niet. Ik moet echt oude foto's erbij pakken en dan pas zie ik wat verschil.
Ik heb ook best moeite met shoppen. Ik ben erg geneigd wijde tops te pakken, terwijl wat strakkere dingen me nu eigenlijk beter staan.
Is dit iets wat vanzelf wel komt? Of heeft het toch met onzekerheid te maken? Tips en ervaringen iemand?
vrijdag 25 september 2015 om 13:05
Ik zag het in het begin ook pas als ik mezelf met oude foto's vergeleek. Of zelfs dan nog niet eens; pas toen ik oude en nieuwe foto's naast elkaar legde zag ik het verschil. Inmiddels zie ik het ook aan mijn lichaam, terwijl mensen in mijn omgeving het al veel eerder opmerkten. Het komt dus vanzelf.
vrijdag 25 september 2015 om 13:11
Maak tussendoor eens foto's van jezelf, dan kun je vaak op korte termijn zien wat je al bent afgevallen. Ik zette de foto's dan achter elkaar in een apart mapje en dan kun je er steeds langs swipen. Qua shoppen zou ik iemand meenemen die het wel aan je ziet en wat uit de schappen durft te pakken. Of eens bewust echt wat straks passen. Jezelf een beetje uitdagen en niet bang zijn voor het resultaat. Je zult zien dat je toch veel aan kunt!
Maar ik ken het gevoel heel goed hoor. Voordat ik zwanger werd was ik ook afgevallen, was van maat 40 naar 38 gegaan. Ik liep standaard met beiden maten naar de paskamer en paste ik eerst maat 40 en pas als dat duidelijk te groot was nam ik maat 38.
Maar ik ken het gevoel heel goed hoor. Voordat ik zwanger werd was ik ook afgevallen, was van maat 40 naar 38 gegaan. Ik liep standaard met beiden maten naar de paskamer en paste ik eerst maat 40 en pas als dat duidelijk te groot was nam ik maat 38.
vrijdag 25 september 2015 om 14:54
Ik herken het. Door chronische ziekte en medicatie wisselt mijn gewicht enorm. Ik heb in het verleden gehad dat ik 30 kilo kwijt was geraakt en echt nieuwe kleding nodig had. In de winkel een heel lief meisje dat ging helpen. Welke maat heeft u? Ik heb geen idee dus ze ging schatten. De lieverd kwam met 36 aanlopen en ik moest er heel hard om lachen. Zij zo pas maar aan en de broek paste gewoon zonder enige moeite. Ik vond dat ook zo bizar en heb daar heel erg aan moeten wennen. Ik zag mezelf ook nog als voorheen. Mij hielp het om in winkels mijn nieuwe maat te pakken en passen en dan toch echt dat cijfertje bevestigd te zien. En oude foto's bekijken en deze vergelijken met nu. Of je oude kleding aan dan voel je ook echt het verschil. Het komt vanzelf dat jij jezelf zo gaat zien als nu en niet als voorheen.
vrijdag 25 september 2015 om 15:37
Heel herkenbaar. Ik ga altijd met een vriendin winkelen en die dwingt me altijd in onmogelijk kleine maatjes. Als ik in het pashokje sta blijkt meestal dat die maten goed zitten. Als het aan mij ligt koop ik kleding dan een maar groter zodat het wat ruimer zit maar dat verbied ze me dan. Als ik haar niet had dan liep ik continu in een soort hobbezak rond.
vrijdag 25 september 2015 om 19:39
Het is 3 jaar geleden dat ik in een jaar van 48/50 naar 36 ging. Nog steeds kijk ik om me heen als ik "stiekum" een S ga passen. Wat zullen ze wel niet denken, die dikke met een S. Tja, dat hij dan soms te groot is, is dan een leuke verrassing . Je zelfbeeld past zich maar heel langzaam aan.....
Zonder oorzaak geen gevolg
zaterdag 26 september 2015 om 12:48
Ik had het een beetje andersom denk ik. Ik heb de tijd dat ik veel te dik was een beetje verdrongen. Bijna altijd zwarte kleding met lange vesten aan, een kwartslag draaien voor de spiegel en de paar foto's die ik niet kon ontwijken, heb ik intern geblocked.
Nu ben ik 19 kilo lichter en past mijn uiterlijk eindelijk een beetje meer bij mijn zelfbeeld. Ik voel me ook niet anders en zie eruit zoals ik mij voel. Door de complimentjes realiseer ik me eigenlijk pas hoeveel er af is.
Nu ben ik 19 kilo lichter en past mijn uiterlijk eindelijk een beetje meer bij mijn zelfbeeld. Ik voel me ook niet anders en zie eruit zoals ik mij voel. Door de complimentjes realiseer ik me eigenlijk pas hoeveel er af is.
